GTST #578: Met Borstkloppers en vergeten verhalen

quote:

Op donderdag 2 april 2015 23:24 schreef PeterKelder het volgende:

[..]

Zou best kunnen, 't is daar altijd een takkeherrie
Geen idee eigenlijk, zal eens kijken.

Een jonge gast met een bril ...

quote:

Op donderdag 2 april 2015 23:28 schreef PeterKelder het volgende:

[..]

Oh... Dan is het 'm niet

[ afbeelding ]

Dit is Frons Servies.
Misschien dat je deze gast bedoelt?:

[ afbeelding ]

Die onderste lijkt er wel een beetje op ....
Op 0:38 al in beeld achter Anna .... uitzending van vandaag .... blauw jasje met bruine elleboogstukken.

quote:

Op donderdag 2 april 2015 23:36 schreef PeterKelder het volgende:

[..]

Ah, die!
Nah, ik weet haast wel zeker dat het 'm niet is... Al zie ik deze prutser(s) er gerust voor aan om te figureren in deze briljante scènes ongein

Ok.
Hij ziet er ook onecht uit ... alsof hij een pruik of toupetje opheeft, en hij is nét niet je-van-het .... maar dat zijn veel figuranten in GTST .... maar hij komt oubollig over ...

Er was toch enkele jaren geleden ook een tune die je vaak hoorde bij Rikkie en Sjoerd? Heeft iemand die?

quote:

Op donderdag 2 april 2015 23:24 schreef PeterKelder het volgende:

[..]

Zou best kunnen, 't is daar altijd een takkeherrie

Eindelijk de release van seizoen 13, de afleveringen, verhaallijnen en vooral de leaders

quote:

Op donderdag 2 april 2015 22:44 schreef Japepk het volgende:
Op zich kun je met die app leuke kanten op. Iemand maakt een selfie op een gebouw, kruispunt, brug en vul hem zelf maar in

[..]

Voor mij is het hoogtepunt toch als Isabella haar dood in scène zet. Martine op grootse wijze weg, Isabella ook. Volgens mij zit er maar een week tussen dat moment en de cliff, maar goed.
Daarna begon de pulp met de amulet en kreeg je eind seizoen 16 de babywissel van Arnie. Omdat daar in seizoen 17 zo op doorgegaan werd en dat veel draaide om wie Ludo vermoord had vind ik dat echt een niksig seizoen.

Ik dacht dat Isabella's in scène gezette dood nog in seizoen 15 zat? in ieder geval in de buurt van een zomercliff?

Ja, aan het eind van 15. Daarna kwam seizoen 16 waar de spannende verhalen van 15 al afgerond waren, zeker met de dood van Yasmin na de cliff van seizoen 15. In seizoen 16 kregen we Fos en co, Bing en die Patricia en de twee belachelijkste lijnen uit de historie van gtst: de amulet en de babywissel. De cliff van 16 was ook nog wel gaaf, de whodunnit over wie Ludo zou vermoorden. Leuke aflevering waarin veel samenkwam, maar ook een typische moord waarbij iemand dmv montage verdacht wordt gemaakt en een van de personages op de achtergrond de dader is.

Ben ik de enige die Anna vervelend vind?

Ik zou haar vooral willen neuqohn.

Vind haar geil.

Bovendien kan ik me erg goed vinden in wat ze zei over monogamie.

Oh wauw, ik wilde iets terugkijken in de GTST Quiz maar blijkbaar moet zelfs daar nu voor betaald worden?

Nu baal ik wel weer dat ik twee afleveringen gemist heb (waaronder die met Elly en Bartho ) en daardoor slechts 28 van de 30 uit de reeks heb

quote:

Op zondag 5 april 2015 00:17 schreef PeterKelder het volgende:

[..]

Yep, tegenwoordig gaat bijna alles op XL zeven dagen na uitzending achter een betaalmuur

Zo ziet Arnie het graag.

De schrijfsels van GTST, deel 2: Personages in hokjes
Vervolg op deel 1: Het schrijven van eindes

Nee, ik ben niet veeleisend. Al jaren typen de schrijvers van GTST de meest bespottelijke verhaallijnen neer, voor de kijker om zich mee te amuseren. Meestal lukte het om daar in ieder geval nog iets van voldoening of spanning uit te halen, maar dat is ver te zoeken momenteel.

Geen eindes is een groot probleem, maar geen karakterontwikkeling is mogelijk nog erger. Je introduceert of herintroduceert een personage, maar hoe en waarom? Hoe zorg je ervoor dat een personage enige vorm van sympathie heeft bij de kijker? Je kijkt immers deels naar een soap, omdat je benieuwd bent hoe het met een personage verder gaat.

De slechtste manier is om een personage te introduceren als het liefje van een bestaand personage. Dit zie je nu vooral bij Sasha. Wat is haar rol? De aanzet was zwak, waardoor het personage geen karakter of achtergrond heeft. Ze valt nogal weg in de cast, als een grijze muis. Zelfs tijdens haar introductie met Deryl was zij meer een achtergrondpersonage, achter Deryl en later Noud. Ze is nu een jas aan de kapstok genaamd Noud, die zelf al helemaal niks meer meemaakt. Zo komt ze behoorlijk saai en zoutloos over, wat nooit de bedoeling kan zijn geweest. De manier waarop het personage wordt neergezet is hierbij geen pluspunt. Kan me niet voorstellen dat zij iemands favoriete personage in de reeks is.

De herintroductie van Tim dan. Van de oorspronkelijke 'wijze' Tim is niks meer over. Hij zeurt, dramt en vindt zichzelf zo vreselijk onbegrepen in alles. Dit zat altijd al in het personage, maar is alleen erger geworden. Zelfs een schaars geklede Sjors is niet genoeg om zijn koppigheid bij te sturen. De halve wereld wil wel met Sjors op huwelijksreis, maar kom niet aan Tim zijn vergezochte ideetjes. Daar wordt hij heel vervelend van. Waarom zou je ook met je toekomstige vrouw gaan samenwonen of niet alles in de steek laten voor een wereldreis, toch? Tim heeft eigen ideeën (worden verzonnen als het schrijversteam koffiepauze heeft) en daar mag je niet tegenin gaan. Of is hij gewoon zeer egoïstisch? Zoals Rikki? Zoals Thijs? Zoals Bing? Zoals Nina?

Hoe wil je daarmee de sympathie van de kijker winnen? Zelfde geldt voor Nina, die terugvalt in een patroon van klagen, zeuren en zichzelf zielig vinden. Is dat spannend? Is dat een succesformule? Personages laten klagen na een storende afwezigheid van maanden? Laat ze terugkomen met een nieuwe karakterontwikkeling of in ieder geval blij dat ze het overleefd hebben. Je zou nu haast gaan denken dat de serie beter af was geweest zonder terugkeer van deze personages (al krijg je dan weer teveel nieuwe gezichten in te weinig tijd, waardoor wennen aan de personages moeilijker wordt: nog meer Sasha's). Overduidelijk dat het gewoon een manier is om het personage op pauze te zetten. Met een sisser (niemand schrijft een spannend einde hier) wordt het personage teruggebracht in de reeks en het lijkt alsof er niks veranderd is. 0,0% karaktergroei. Waarom is dit ook alweer een personage om sympathie voor te hebben?

Dat brengt ons op Aysen. Ooit was ze dik, nu is ze chagrijnig. Ze heeft een zus die nooit belt en een broer die ineens bestaat. Best treurig, maar na al die jaren is dat de volledige karakteromschrijving. Intussen had het personage al vele malen verder uitgebouwd kunnen worden. Dan was de rol van Ardil mogelijk ook niet zo uit de lucht komen vallen. Sommige personages worden eerder typetjes dan personages. In dit geval een boze agente.

Uiteraard, het is een soap dus ga niet uit van erg diepe karakterontwikkeling. Je moet ergens beginnen met een personage en de eerste aanzet is belangrijk. Het probleem is alleen dat veel personages na deze eerste aanzet meteen daarin blijven hangen of meteen 180 graden draaien en daar in vast blijven zitten, terwijl het oorspronkelijke personage boeiender was. Tuurlijk maken zij dingen mee (of continu hetzelfde), maar uiteindelijk wordt daarover nooit meer gesproken. Als een personage na zoveel jaar nog zo weinig is geëvolueerd, dan is er toch iets mis. Dit speelt bij veel personages een rol, maar bij niemand is het zo duidelijk als bij Aysen.

Ik zie het zo: een personage wordt gevormd door de dingen die hij/zij meemaakt. Maakt een personage steeds hetzelfde mee of helemaal niks, dan is het moeilijker sympathie voor dit personage te hebben of interesse in zijn/haar verhaal te hebben. Voorbeeld: de grootste schurken kunnen vreselijke dingen doen, maar zolang zij interessant zijn wil je toch weten hoe het verder gaat. Zo is slechte Ludo interessanter dan brave Ludo. Er gebeurd tenminste iets en het komt niet zo uit het niets aanwaaien. Vindt iemand het interessant hoe Nina klaagt dat Vincent haar niet wil of hoe het huwelijk van Tim en Sjors niks voorstelt? Kan er mij niks bij voorstellen, want de personages zijn momenteel te saai.

Als je wilt dat zoiets werkt, laat het dan door iets spannends komen. Daar zit het probleem: dreigt het spannend te worden, dan krijgen we een sisser. De afgelopen jaren waren er enkele prima aanzetten voor een goede, spannende verhaallijn. De conclusie of het resultaat wordt echter steeds afgekapt, alsof de schrijvers er na de introductie van het verhaal al geen zin meer in hebben. Op naar het volgende zoutloze verhaaltje. Een spannend moment gebruiken om een personage te laten groeien? Hoe moet dat? Nou, daar heb je dus die missende eindes voor nodig...

[ Bericht 2% gewijzigd door Mr.Pomtip op 06-04-2015 17:25:00 ]

Pfff dat zieloos meissie van noud word ontvoert, bah weer weken een jankverhaal

Ze hadden die Nina van mij best nog even in coma mogen houden.

Oh god, kan Nina weer uitgezet worden?! Alles draait weer om prinses en hoe zeer zij gekwetst is.

Bitch, get over it.

quote:

Op maandag 6 april 2015 16:06 schreef Mr.Pomtip het volgende:
De schrijfsels van GTST, deel 2: Personages in hokjes
Vervolg op deel 1: Het schrijven van eindes

Nee, ik ben niet veeleisend. Al jaren typen de schrijvers van GTST de meest bespottelijke verhaallijnen neer, voor de kijker om zich mee te amuseren. Meestal lukte het om daar in ieder geval nog iets van voldoening of spanning uit te halen, maar dat is ver te zoeken momenteel.

Geen eindes is een groot probleem, maar geen karakterontwikkeling is mogelijk nog erger. Je introduceert of herintroduceert een personage, maar hoe en waarom? Hoe zorg je ervoor dat een personage enige vorm van sympathie heeft bij de kijker? Je kijkt immers deels naar een soap, omdat je benieuwd bent hoe het met een personage verder gaat.

De slechtste manier is om een personage te introduceren als het liefje van een bestaand personage. Dit zie je nu vooral bij Sasha. Wat is haar rol? De aanzet was zwak, waardoor het personage geen karakter of achtergrond heeft. Ze valt nogal weg in de cast, als een grijze muis. Zelfs tijdens haar introductie met Deryl was zij meer een achtergrondpersonage, achter Deryl en later Noud. Ze is nu een jas aan de kapstok genaamd Noud, die zelf al helemaal niks meer meemaakt. Zo komt ze behoorlijk saai en zoutloos over, wat nooit de bedoeling kan zijn geweest. De manier waarop het personage wordt neergezet is hierbij geen pluspunt. Kan me niet voorstellen dat zij iemands favoriete personage in de reeks is.

De herintroductie van Tim dan. Van de oorspronkelijke 'wijze' Tim is niks meer over. Hij zeurt, dramt en vindt zichzelf zo vreselijk onbegrepen in alles. Dit zat altijd al in het personage, maar is alleen erger geworden. Zelfs een schaars geklede Sjors is niet genoeg om zijn koppigheid bij te sturen. De halve wereld wil wel met Sjors op huwelijksreis, maar kom niet aan Tim zijn vergezochte ideetjes. Daar wordt hij heel vervelend van. Waarom zou je ook met je toekomstige vrouw gaan samenwonen of niet alles in de steek laten voor een wereldreis, toch? Tim heeft eigen ideeën (worden verzonnen als het schrijversteam koffiepauze heeft) en daar mag je niet tegenin gaan. Of is hij gewoon zeer egoïstisch? Zoals Rikki? Zoals Thijs? Zoals Bing? Zoals Nina?

Hoe wil je daarmee de sympathie van de kijker winnen? Zelfde geldt voor Nina, die terugvalt in een patroon van klagen, zeuren en zichzelf zielig vinden. Is dat spannend? Is dat een succesformule? Personages laten klagen na een storende afwezigheid van maanden? Laat ze terugkomen met een nieuwe karakterontwikkeling of in ieder geval blij dat ze het overleefd hebben. Je zou nu haast gaan denken dat de serie beter af was geweest zonder terugkeer van deze personages (al krijg je dan weer teveel nieuwe gezichten in te weinig tijd, waardoor wennen aan de personages moeilijker wordt: nog meer Sasha's). Overduidelijk dat het gewoon een manier is om het personage op pauze te zetten. Met een sisser (niemand schrijft een spannend einde hier) wordt het personage teruggebracht in de reeks en het lijkt alsof er niks veranderd is. 0,0% karaktergroei. Waarom is dit ook alweer een personage om sympathie voor te hebben?

Dat brengt ons op Aysen. Ooit was ze dik, nu is ze chagrijnig. Ze heeft een zus die nooit belt en een broer die ineens bestaat. Best treurig, maar na al die jaren is dat de volledige karakteromschrijving. Intussen had het personage al vele malen verder uitgebouwd kunnen worden. Dan was de rol van Ardil mogelijk ook niet zo uit de lucht komen vallen. Sommige personages worden eerder typetjes dan personages. In dit geval een boze agente.

Uiteraard, het is een soap dus ga niet uit van erg diepe karakterontwikkeling. Je moet ergens beginnen met een personage en de eerste aanzet is belangrijk. Het probleem is alleen dat veel personages na deze eerste aanzet meteen daarin blijven hangen of meteen 180 graden draaien en daar in vast blijven zitten, terwijl het oorspronkelijke personage boeiender was. Tuurlijk maken zij dingen mee (of continu hetzelfde), maar uiteindelijk wordt daarover nooit meer gesproken. Als een personage na zoveel jaar nog zo weinig is geëvolueerd, dan is er toch iets mis. Dit speelt bij veel personages een rol, maar bij niemand is het zo duidelijk als bij Aysen.

Ik zie het zo: een personage wordt gevormd door de dingen die hij/zij meemaakt. Maakt een personage steeds hetzelfde mee of helemaal niks, dan is het moeilijker sympathie voor dit personage te hebben of interesse in zijn/haar verhaal te hebben. Voorbeeld: de grootste schurken kunnen vreselijke dingen doen, maar zolang zij interessant zijn wil je toch weten hoe het verder gaat. Zo is slechte Ludo interessanter dan brave Ludo. Er gebeurd tenminste iets en het komt niet zo uit het niets aanwaaien. Vindt iemand het interessant hoe Nina klaagt dat Vincent haar niet wil of hoe het huwelijk van Tim en Sjors niks voorstelt? Kan er mij niks bij voorstellen, want de personages zijn momenteel te saai.

Als je wilt dat zoiets werkt, laat het dan door iets spannends komen. Daar zit het probleem: dreigt het spannend te worden, dan krijgen we een sisser. De afgelopen jaren waren er enkele prima aanzetten voor een goede, spannende verhaallijn. De conclusie of het resultaat wordt echter steeds afgekapt, alsof de schrijvers er na de introductie van het verhaal al geen zin meer in hebben. Op naar het volgende zoutloze verhaaltje. Een spannend moment gebruiken om een personage te laten groeien? Hoe moet dat? Nou, daar heb je dus die missende eindes voor nodig...

Ben het met je eens!

En ja, dat Nina nu weer zo overdreven gepikeerd is op alles en iedereen. Is weer makkelijk bedacht door de schrijvers. Hierdoor hebben Ludo, Janine en Maxime ook weer wat te doen. Zich zorgen maken om Nina. En dat in hele saaie dialogen te bespreken.

Het zelfde geldt voor Anton en Bianca. Die beleven dan zelf ook nog wel eens wat. Maar kunnen vooral vaak het geklaag van Tim aanhoren. Het is te hopen dat meneer op wereldreis gaat. Maar het zal wel niet.

Over Aysen heb ik altijd al geklaagd hier. Maar ik vind dat die Ardil het best goed doet. Ben ook best benieuwd, hoe dat verder tussen hen gaat lopen. Al zal het uiteindelijk wel tegenvallen.

Het gebeuren tussen Thijs en Rikki met dat saaie nummer boeit me totaal niet. Maar is ook niet heel vervelend vind ik.
Hopelijk vertrekt zijn inderdaad niets zeggende zusje dit seizoen nog. Hoewel ze niet lelijk is, vind ook ik haar totaal niet boeiend.

Vincent en Lucas zou op zich nog best boeiend kunnen zijn. Maar ja, Lucas irriteert me hierin weer mateloos.

En ja wat betreft Jef en Laura is het al helemaal treurig natuurlijk. Maar dat vindt iedereen hier wel denk ik. Ik zelf zit nu seizoen 8 te kijken. Daarin heeft Jef, de eerste maanden van dat seizoen. Al meer meegemaakt, dan in de laatste 5/6 seizoenen.
In de aflevering van vandaag nog. Ging Jef even voor de gein tussen Thijs en Rikki instaan toen Lucas een foto moest nemen. Waarop Lucas hem zonder weerwoord kon afsnauwen.

Hopelijk wordt het in de laatste weken van het seizoen weer wat boeiender.

Bartho is aan de kant gezet omdat hij te pas en te onpas theather opdrachten aan neemt die hij vervolgens slecht kan combineren met zijn werk bij endemol.

Waarschijnlijk is zijn ontslagvergoeding gewoon te hoog......

quote:

Op maandag 6 april 2015 23:26 schreef straceaem het volgende:
Bartho is aan de kant gezet omdat hij te pas en te onpas theather opdrachten aan neemt die hij vervolgens slecht kan combineren met zijn werk bij endemol.

Waarschijnlijk is zijn ontslagvergoeding gewoon te hoog......

Als je dit interview leest, denk ik dat hij dat vooral doet omdat hij zo'n kleine rol heeft nu in de serie.

http://www.televizier.nl/(...)-boven.4397164.lynkx

Maar het zou er misschien wel mee te maken kunnen hebben natuurlijk. Want er staat ook bij, dat hij dat graag doet.
Maar dan nog vind ik het jammer dat hij zo weinig meer beleeft in de serie.

quote:

Op maandag 6 april 2015 23:43 schreef Koosnaam het volgende:

[..]

Als je dit interview leest, denk ik dat hij dat vooral doet omdat hij zo'n kleine rol heeft nu in de serie.

http://www.televizier.nl/(...)-boven.4397164.lynkx

Maar het zou er misschien wel mee te maken kunnen hebben natuurlijk. Want er staat ook bij, dat hij dat graag doet.
Maar dan nog vind ik het jammer dat hij zo weinig meer beleeft in de serie.

Kijk als iemand zegt van ik combineer het mijn werk en vervolgens blijkt dat niet te kunnen waardoor hij maar twee dagen per week beschikbaar is of 1 volle week wel en dan weer een week niet, dan word een langdurige verhaallijn lastig.

quote:

Op zondag 5 april 2015 00:17 schreef PeterKelder het volgende:

[..]

Yep, tegenwoordig gaat bijna alles op XL zeven dagen na uitzending achter een betaalmuur

Jezus, wat een jankballen daar...