Bijna 25 en nog thuiswonend...

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 20:18 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Wat een volledige nonsens zeg. Waar haal je het vandaan?

En het beantwoord nog altijd niet te vraag waarom je niet gewoon klein kan beginnen. Het is het die paar extra spaarcenten echt niet waard om die ontwikkeling te missen.

[..]

Terug naar je ouders gaan na op kamers gezeten te hebben. Dat lijkt me echt een afschuwelijke ervaring. Kan me ook niet voorstellen dat ouders erop zitten te wachten. Na je studie wordt het al helemaal tijd jezelf te rooien.

Hoe kan jij nou zeggen dat het nonsens is?

Ik zeg alleen dat dit mij opvalt, wanneer ik kijk naar mijn referentiekader (mijn sociale omgeving). Dat is geen subjectief oordeel van mij, maar puur een observering van de feiten.

Vrijwel zonder uitzondering wonen alle lui die tijdens hun studententijd bij hun ouders zijn blijven wonen nu (beetje rond de leeftijd 25-30) in hun eigen koophuis / appartement, terwijl de mensen waar ik mee op kamers heb gewoond of vrienden / kennissen die dit deden nog steeds op diezelfde kamer wonen..

Ik zie hen binnen nu en ca. 2/3 jaar ook nog geen eigen huis kopen. Van een aantal vrienden weet ik bovendien dat ze een studieschuld hebben die tegen de 50.000 euro loopt. Tel daarbij op dat ze waarschijnlijk voorlopig nog geen vast contract zullen hebben. Als je dan ook nog single bent, kom je al gauw terecht in de sociale huursector waar de wachttijden gigantisch zijn.

Afgezien van het hele verhaal rondom persoonlijke ontwikkeling rond als je op kamers gaat, waar gerust iets in zit, vind ik het nog helemaal niet zo'n gekke gedachte om je geld in je begin twintiger jaren lekker op te potten in plaats van het allemaal naar je huisbaas te brengen.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 20:24 schreef Blastoise het volgende:

[..]

Hoe kan jij nou zeggen dat het nonsens is?

Omdat ik het zelf ervaren heb, Woon sinds mijn 19e op mezelf en heb er financieel nooit enige pijn van ondervonden.

quote:

Ik zeg alleen dat dit mij opvalt, wanneer ik kijk naar mijn referentiekader (mijn sociale omgeving). Dat is geen subjectief oordeel van mij, maar puur een observering van de feiten.

Vrijwel zonder uitzondering wonen alle lui die tijdens hun studententijd bij hun ouders zijn blijven wonen nu (beetje rond de leeftijd 25-30) in hun eigen koophuis / appartement, terwijl de mensen waar ik mee op kamers heb gewoond of vrienden / kennissen die dit deden nog steeds op diezelfde kamer wonen..

Ik ken ook een hoop mensen die...

Dat soort anekdotisch bewijs daar kunnen we weinig mee

quote:

Van een aantal vrienden weet ik bovendien dat ze een studieschuld hebben die tegen de 50.000 euro loopt.

Dat soort schulden zijn in de eerste plaats helemaal nergens voor nodig. En dan nog. In het nieuwe stelsel kan het terugbetaalbedrag nooit meer dan 4% van je inkomen zjn. Dus dat over op adem komen klopt doorgaans gewoon niet. Of is in ieder geval geen voldongen feit,

quote:

Tel daarbij op dat ze waarschijnlijk voorlopig nog geen vast contract zullen hebben.

Als je dan ook nog single bent, kom je al gauw terecht in de sociale huursector waar de wachttijden gigantisch zijn.

Ik zie ten eerste de correlatie niet echt met of je thuis gewoon hebt of op kamers.

Ik woon trouwens nu in mijn tweede huurappartement dat ik na drie dagen zoeken vond en de vorige vond ik binnen een dag zoeken. En heb pas sinds een paar maanden een vast contract.

Er is best wat mogelijk als je niet meteen alles wilt.

quote:

Afgezien van het hele verhaal rondom persoonlijke ontwikkeling rond als je op kamers gaat, waar gerust iets in zit, vind ik het nog helemaal niet zo'n gekke gedachte om je geld in je begin twintiger jaren lekker op te potten in plaats van het allemaal naar je huisbaas te brengen.

Tja, het levert wat extra spaarcenten op inderdaad waar je een wat duurdere keuken of badkamer kunt komen in je eerste huis. Maar of dat nu ook opweegt tegen alle gemiste kansen.

25 pas? gast waar maak je je druk om

25 valt nog reuze mee. Volgens mij is het maatschappelijk geaccepteerd om tussen je 20e en 30e het huis uit te gaan. Zelfstandig wonen lukt je in een paar weekjes en meestal heb je spijt dat je het niet jaren eerder hebt gedaan, maar aan de andere kant heb je wel een smak geld op de bank door bij pa en ma te blijven wonen en niet al te gek te doen qua uitgaven.

Na je 30e moet je toch echt wel goede redenen hebben, want dan kan ik me een rare blik wel voorstellen. Uiteraard zijn er ook genoeg kringen waar je ze raar aankijken als je met 25 'pas' het huis uit gaat, maar dat is gewoon de omgeving waaruit die personen komen. Er zijn ook kringen waar ze je raar aankijken als je op je 20e al het huis uit gaat.

In Europa ziet het er zo uit:

Gem.leeftijd het huis uit:
19.9 Denmark
20.2 Sweden
22.0 Netherlands
22.1 Switzerland
22.1 Israel
22.2 Austria
22.4 France
22.5 Germany
22.7 Ireland
23.2 Czech Republic
23.5 Belgium
23.9 Greece
24.1 Poland
25.2 Spain
26.1 Italy

Zelf wilde ik op mijn 22e op kamers gaan, maar toen overleed mijn vader in dat zelfde jaar en wilde dat mijn moeder niet aandoen (meteen een bijna leeg huis). Toen ben ik uiteindelijk na mijn studie het huis uitgegaan (26). Maar ik lees hierboven al dat omstandigheden er niet toe doen. Dat je blijkbaar nog steeds lui bent dan. Kortom ik had mijn ma alleen moeten laten

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 10:27 schreef Knipoogje het volgende:
25 valt nog reuze mee. Volgens mij is het maatschappelijk geaccepteerd om tussen je 20e en 30e het huis uit te gaan. Zelfstandig wonen lukt je in een paar weekjes en meestal heb je spijt dat je het niet jaren eerder hebt gedaan, maar aan de andere kant heb je wel een smak geld op de bank door bij pa en ma te blijven wonen en niet al te gek te doen qua uitgaven.

Na je 30e moet je toch echt wel goede redenen hebben, want dan kan ik me een rare blik wel voorstellen. Uiteraard zijn er ook genoeg kringen waar je ze raar aankijken als je met 25 'pas' het huis uit gaat, maar dat is gewoon de omgeving waaruit die personen komen. Er zijn ook kringen waar ze je raar aankijken als je op je 20e al het huis uit gaat.

In Europa ziet het er zo uit:

Gem.leeftijd het huis uit:
19.9 Denmark
20.2 Sweden
22.0 Netherlands

Geeft me toch wat meer vertrouwen in dat met 22 jaar thuiswonen niet vreemd is. Ja, ik woon in een omgeving waar veel jongeren op kamers gaan, doordat de afstand tot de dichtsbijzijnde studentenstad 50 kilometer is. Maar ik zou echt niet tot mijn 30ste thuis willen wonen. 2020 (dan ben ik 26) moet/wil ik toch echt het huis uit zijn.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 18:14 schreef R-K het volgende:

[..]


Geeft me toch wat meer vertrouwen in dat met 22 jaar thuiswonen niet vreemd is. Ja, ik woon in een omgeving waar veel jongeren op kamers gaan, doordat de afstand tot de dichtsbijzijnde studentenstad 50 kilometer is. Maar ik zou echt niet tot mijn 30ste thuis willen wonen. 2020 (dan ben ik 26) moet/wil ik toch echt het huis uit zijn.

Kan me bij 50km wel wat voorstellen, maar als je op 5 minuten van de uni woont denk ik dat veel studenten zouden kiezen voor een frisgewassen bedovertrek en een gezonde maaltijd bij mama, 'dag mam! kweenie hoe laat ik thuis ben!' roepen en bij hun maten in de absolute teringbende dat studentenhok heet een biertje te gaan drinken

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 21:06 schreef Knipoogje het volgende:

[..]

Kan me bij 50km wel wat voorstellen, maar als je op 5 minuten van de uni woont denk ik dat veel studenten zouden kiezen voor een frisgewassen bedovertrek en een gezonde maaltijd bij mama, 'dag mam! kweenie hoe laat ik thuis ben!' roepen en bij hun maten in de absolute teringbende dat studentenhok heet een biertje te gaan drinken

Als je ouderlijk huis in je studentenstad staat heb je wel geluk. Dan zou het inderdaad zonde zijn om 3-4 honderd euro per maand weg te brengen naar de huisbaas.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 21:31 schreef Libertarisch het volgende:

[..]

Als je ouderlijk huis in je studentenstad staat heb je wel geluk. Dan zou het inderdaad zonde zijn om 3-4 honderd euro per maand weg te brengen naar de huisbaas.

Heb 4 studenten naast me wonen en volgens mij betalen die wel 300 pm ja. De kamer van de 1 is mijn rommelhok, waar mijn wasmachine staat
De ander is gehuisvest in mijn studeerkamer (bij mij een hometrainer, kast en computertafel)... Kassa zegt de huisbaas!

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 21:31 schreef Libertarisch het volgende:

[..]

Als je ouderlijk huis in je studentenstad staat heb je wel geluk. Dan zou het inderdaad zonde zijn om 3-4 honderd euro per maand weg te brengen naar de huisbaas.

Nee, want je woont bij je ouders.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 22:45 schreef eriksd het volgende:

[..]

Nee, want je woont bij je ouders.

Ik vindt het socialer als iemand die binnen 10 kilometer van de universiteit woont waar hij studeert NIET op kamers gaat, zodat hij een plekje vrij houdt voor iemand die van ver moet komen.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 22:51 schreef R-K het volgende:

[..]

Ik vindt het socialer als iemand die binnen 10 kilometer van de universiteit woont waar hij studeert NIET op kamers gaat, zodat hij een plekje vrij houdt voor iemand die van ver moet komen.

Aha. Klinkt als een gelegenheidsargument. Of je denkt daadwerkelijk zo, dan ga je het nog zwaar krijgen.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 22:52 schreef eriksd het volgende:

[..]

Aha. Klinkt als een gelegenheidsargument. Of je denkt daadwerkelijk zo, dan ga je het nog zwaar krijgen.

Iemand die in Lent (bij Nijmegen) woont hoef niet op kamers in Nijmegen. De kan beter naar Maastricht of Groningen gaan. Zo hou je de kamer vrij voor iemand die uit Apeldoorn komt. De Apeldoorn kan zeer beperkt aan studentikoze activiteiten meedoen zolang hij in Apeldoorn woont, terwijl diegene uit Lent aan zowat alle studentikoze activiteiten mee kan doen.

Zit ook zo'n meisje bij mij in de klas. Komt uit Duiven, maar haar ouders betalen voor de huur van de kamer in Nijmegen, terwijl ik verder richting het oosten woon, 2 keer zo lang in die paupertreinen van Arriva zit en als ik op kamers wil ik het zelf moet betalen.

Een kamer vrij houden, wat is dat nou voor argument? Ik snap wel dat je langer thuis blijft wonen maar het is niet zo dat je aso bent als je dan op kamers gaat. Heb zelf huisgenoten gehad die in respectievelijk vlakbij de stad woonden en het was alleen maar goed voor ze dat ze op kamers gingen.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 22:51 schreef R-K het volgende:

[..]

Ik vindt het socialer als iemand die binnen 10 kilometer van de universiteit woont waar hij studeert NIET op kamers gaat, zodat hij een plekje vrij houdt voor iemand die van ver moet komen.

q

Wat een onzin. Het is toch jouw studententijd, dat laat je maar aan je voorbij gaan wegens kamernood. Het gaat om de ervaring. Ik ging 5 km van mijn ouderlijk huis studeren en op kamers, gewoon om het mee te maken, om er bij te zijn, weg onder mama's vleugels. Ik hoop dat als mijn zoon gaat studeren, dat hij die kans ook pakt.
Prima als je gewoon niet op kamers wilt, maar dit is echt een kul-argument.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 23:25 schreef sibella2 het volgende:

[..]

q

Wat een onzin. Het is toch jouw studententijd, dat laat je maar aan je voorbij gaan wegens kamernood. Het gaat om de ervaring. Ik ging 5 km van mijn ouderlijk huis studeren en op kamers, gewoon om het mee te maken, om er bij te zijn, weg onder mama's vleugels. Ik hoop dat als mijn zoon gaat studeren, dat hij die kans ook pakt.
Prima als je gewoon niet op kamers wilt, maar dit is echt een kul-argument.

Ga dan gewoon 100 kilometer verder studeren.

Mijn probleem is dat mijn ouders anti-kamers zijn en dat als ik later een voltijdsbaan heb ik dan alsnog niet op kamers mag. Sterker nog, ze willen zelfs garant staan voor een hypotheek zodat op kamers gaan zo goed als onmogelijk wordt.