Late reactie: pillensnijder heb ik gehaald bij de Hema voor n paar euroquote:
Waarom -moet- je eigenlijk bewijzen dat je nuttig bent?quote:Op maandag 2 februari 2015 12:59 schreef ChildoftheStars het volgende:
Pffft... ik zit midden in de tentamenweek. Twee negens en een acht binnen en het lukt me niet om tevreden te zijn. Elke keer haal ik weer momenten op waarin ik niet met school bezig was en als ik nu in die momenten niet zo lui was gedaan, dan.... (en het meest irritante is dat ik bij die acht een punt aftrek had, ivm de spelling. Ik heb behoorlijke dyslexie en het was gewoon een handgeschreven tentamen... Wanneer leer ik eens normaal lezen en schrijven).
Vanavond mag ik van mezelf een temazepan, ik slaap al nachten amper omdat ik continu lestof aan het herhalen ben en over de tentamens aan het piekeren.
Daarnaast kan ik gewoon niet accepteren dat mijn mentale gezondheid interfereerd met mijn studie. De tijd die ik nu minder eraan besteed (door bijvoorbeeld niet voltijd stage te lopen) ben ik compleet vol aan het plannen om mezelf te bewijzen wel nuttig te zijn.
Ik mail straks mijn psych hierover. Omdat er een op vakantie is, een wegvalt tussen twee verloven in en eentje ziek is, zie ik pas over twee weken weer iemand en ik vrees dat het een beetje te lang is zonder begeleiding, als ik zie hoe het nu (niet) met me gaat.
Als ik wist waar die tic vandaan kwam, zou het al heel veel schelen in mijn problemen denk ik. Het heeft waarschijnlijk te maken met de eeuwige schuldgevoelens waarmee ik kamp (ik voel me echt overal schuldig over, van dat ik besta tot dat ik niet nuttig genoeg ben of niet altijd even dankbaar of vrolijk). Ik trek het echt niet als ik nutteloos ben. Ik neem al "onterecht" een plek in op deze wereld die "vast voor een ander bestemd was" en maak al gebruik van kansen die voor "anderen" bedoeld zijn (zoals mijn broer had moeten studeren en niet ik).Hierdoor moet ik van mezelf echt alles eruit halen wat erin in.quote:Op maandag 2 februari 2015 13:33 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waarom -moet- je eigenlijk bewijzen dat je nuttig bent?
Heb je niks om mee te ontspannen? Het leven bestaat toch uit meer dan uitsluitend werken?
Netwerken is ook nuttig en ontspanning zorgt ervoor dat je weer opgeladen bent voor de eerstvolgende klus.quote:Op maandag 2 februari 2015 13:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Als ik wist waar die tic vandaan kwam, zou het al heel veel schelen in mijn problemen denk ik. Het heeft waarschijnlijk te maken met de eeuwige schuldgevoelens waarmee ik kamp (ik voel me echt overal schuldig over, van dat ik besta tot dat ik niet nuttig genoeg ben of niet altijd even dankbaar of vrolijk). Ik trek het echt niet als ik nutteloos ben. Ik neem al "onterecht" een plek in op deze wereld die "vast voor een ander bestemd was" en maak al gebruik van kansen die voor "anderen" bedoeld zijn (zoals mijn broer had moeten studeren en niet ik).Hierdoor moet ik van mezelf echt alles eruit halen wat erin in.
Het is niet dat ik geen hobby's heb (sporten, DnD, bordspelvereniging, leesclub, koor, handwerken, knutselen, legpuzzels maken, groot sociaal leven), alleen ik ben dan niet nuttig en dat maakt het zo moeilijk.
Het is voor mij bijna niet recht te praten wanneer ik niet werk en wanneer ik niet top presteer. Maar goed... binnenkort gaat schema-therapie beginnen en dan zal er ook op dit soort gedachtengangen gericht worden. Om de halverklap werk ik mezelf compleet over de kop namelijkomdat ik ironisch genoeg niet normaal belastbaar ben.
Het is heel herkenbaar. En momenteel zit ik inderdaad in de fase van geen leven meer hebben.Ik ben bijna fobisch voor rust en fouten maken.quote:Op maandag 2 februari 2015 13:59 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Netwerken is ook nuttig en ontspanning zorgt ervoor dat je weer opgeladen bent voor de eerstvolgende klus.
Wat ik in jouw posts herken is dat ik mezelf zo nuttig mogelijk wil maken, maar de lat wel een stuk lager heb liggen nu. Ik heb de lat (een heel end) verlaagd omdat ik min of meer constant over mn max heen ging en daardoor niet gelukkig werd. Ik had gewoon geen leven meer.
Ondanks dat die lat een heel stuk lager ligt nu, heb ik evengoed nog de trek om elke dag "iets" nuttigs moet doen. Ik weet niet of jij je herkent in het constant afleiding willen zoeken? (misschien wel misschien niet).
Als ik eventjes geen afleiding heb, dan voel ik me gespannen en als ik 1 dag niks bereikt heb (dingen bereiken in een game tellen voor mij niet mee btw), dan voel ik me schuldig, geen idee wat ik daaraan moet doen.
Misschien dat je jezelf ergens in mijn verhaal herkent??
Heel erg herkenbaar inderdaadquote:Op maandag 2 februari 2015 14:28 schreef Elvi het volgende:
Ik wil ook tijdens ontspanning nuttig bezig zijn. Thuis kijk ik bijvoorbeeld een film tijdens het strijken of aardappels schillen
Jammer dat je zo streng bent voor jezelf.quote:Op maandag 2 februari 2015 14:52 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Heel erg herkenbaar inderdaad
Ik lees dingen waarvan ik denk: waar komt dat vandaan? De plek innemen die voor een ander bedoeld was? Waarom denk je dit? Was je onwelkom volgens je ouders?quote:Op maandag 2 februari 2015 13:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Als ik wist waar die tic vandaan kwam, zou het al heel veel schelen in mijn problemen denk ik. Het heeft waarschijnlijk te maken met de eeuwige schuldgevoelens waarmee ik kamp (ik voel me echt overal schuldig over, van dat ik besta tot dat ik niet nuttig genoeg ben of niet altijd even dankbaar of vrolijk). Ik trek het echt niet als ik nutteloos ben. Ik neem al "onterecht" een plek in op deze wereld die "vast voor een ander bestemd was" en maak al gebruik van kansen die voor "anderen" bedoeld zijn (zoals mijn broer had moeten studeren en niet ik).Hierdoor moet ik van mezelf echt alles eruit halen wat erin in.
Het is niet dat ik geen hobby's heb (sporten, DnD, bordspelvereniging, leesclub, koor, handwerken, knutselen, legpuzzels maken, groot sociaal leven), alleen ik ben dan niet nuttig en dat maakt het zo moeilijk.
Het is voor mij bijna niet recht te praten wanneer ik niet werk en wanneer ik niet top presteer. Maar goed... binnenkort gaat schema-therapie beginnen en dan zal er ook op dit soort gedachtengangen gericht worden. Om de halverklap werk ik mezelf compleet over de kop namelijkomdat ik ironisch genoeg niet normaal belastbaar ben.
Even ego-uitleg, zal het in een spoiler zetten ivm lang verhaal. Negeer vooral de blurp als je er geen zin in hebtquote:Op maandag 2 februari 2015 15:25 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik lees dingen waarvan ik denk: waar komt dat vandaan? De plek innemen die voor een ander bedoeld was? Waarom denk je dit? Was je onwelkom volgens je ouders?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Voltijd kan ik gewoon niet goed aan en dat is eventjes slikken, maar goed. Ik denk dat ik er volgend jaar blij mee ben dat ik hiervoor kies.quote:En ik denk dat je prima kan presteren, waarom 2 studies tegelijk? Het is normaal om er 1 te doen. En een 7 is ook een voldoende, en ja, op een 9 mag je trots zijn. Kun je niet eens praten over je dyslexie? dat ze daar punten voor aftrekken vind ik weer een schande.
En twee studies, ze sluiten mooi op elkaar aan. Ik denk niet dat het uit een gestoorde geest voorkomt. En het klopt van die zeven, dat zeg ik ook tegen anderen. Alleen die dubbele maten
Tja... het is een beetje een rottig beleid rondom dyslexie, maar ik red me er op zich goed mee. Dat ze in verslagen perfect NL verwachten snap ik en is terecht. Alleen op een tentamen gaat dat simpelweg niet lukken.Dat is inderdaad het plan en ik hoop dat het werkt. Eind van de maand zal ik het allemaal meemaken. En dan in de lente een VERS-training. Misschien word ik dan zelfs normaalquote:Schema therapie gaat hierbij wel helpen denk ik, het gaat je proberen te leren om beter voor jezelf te zorgen en uit te zoeken waarom je zo denkt als je dat doet. Maar nu wel ff een knuffel voor jou
Heel erg bedankt voor je steunJe reageert vaak lief en dat waardeer ik erg
Dank je wel, I'm tryingquote:Op maandag 2 februari 2015 14:53 schreef kuolema het volgende:
[..]
Jammer dat je zo streng bent voor jezelf.Ik begrijp het, maar naar wat ik zo lees van jou mag je wel enorm trots zijn op jezelf.
quote:Op maandag 2 februari 2015 15:52 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Even ego-uitleg, zal het in een spoiler zetten ivm lang verhaal. Negeer vooral de blurp als je er geen zin in hebtIk denk dat je therapeuten gelijk hebben mbt t verhaal in je spoiler. En je kan daar pas overheen zijn als je alles hebt verwerkt en je een beetje normaal over jezelf kan denken. Ik ben 44 en zit nog vol in dit proces, mede ook omdat ik alles had weggeduwd onder het mom van 'het is verleden tijd en nu moet je er maar overheen zijn'. Neem de tijd, het blijft een zwakke plek je hele leven en het is niet jouw schuld!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.[..]
Voltijd kan ik gewoon niet goed aan en dat is eventjes slikken, maar goed. Ik denk dat ik er volgend jaar blij mee ben dat ik hiervoor kies.
En twee studies, ze sluiten mooi op elkaar aan. Ik denk niet dat het uit een gestoorde geest voorkomt. En het klopt van die zeven, dat zeg ik ook tegen anderen. Alleen die dubbele maten
Tja... het is een beetje een rottig beleid rondom dyslexie, maar ik red me er op zich goed mee. Dat ze in verslagen perfect NL verwachten snap ik en is terecht. Alleen op een tentamen gaat dat simpelweg niet lukken.
[..]
Dat is inderdaad het plan en ik hoop dat het werkt. Eind van de maand zal ik het allemaal meemaken. En dan in de lente een VERS-training. Misschien word ik dan zelfs normaal
Heel erg bedankt voor je steunJe reageert vaak lief en dat waardeer ik erg
Gooi de blurp er maar uit hoor
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
Allemachtig, je treft het niet met die gast. Zo ga je toch niet met je cliënten om?quote:Op maandag 2 februari 2015 18:48 schreef Elvi het volgende:
Het is weer zover hoor... Ik krijg mn psycholoog niet te pakken3 weken na de afgezegde afspraak en nog niks gehoord. Hij reageert ook niet op email. Wat een gedoe
Dank je welquote:Op maandag 2 februari 2015 17:53 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik denk dat je therapeuten gelijk hebben mbt t verhaal in je spoiler. En je kan daar pas overheen zijn als je alles hebt verwerkt en je een beetje normaal over jezelf kan denken. Ik ben 44 en zit nog vol in dit proces, mede ook omdat ik alles had weggeduwd onder het mom van 'het is verleden tijd en nu moet je er maar overheen zijn'. Neem de tijd, het blijft een zwakke plek je hele leven en het is niet jouw schuld!
Gooi de blurp er maar uit hoor
Ongelooflijk dit! Kun je niet ergens een klacht indienen? Je verdient gewoon goede zorg en dit is miskleunerij... Veel sterktequote:Op maandag 2 februari 2015 18:48 schreef Elvi het volgende:
Het is weer zover hoor... Ik krijg mn psycholoog niet te pakken3 weken na de afgezegde afspraak en nog niks gehoord. Hij reageert ook niet op email. Wat een gedoe
Dat zou goed kunnen komen omdat je bij lichamelijk contact zoals knuffelen en het krijgen van massages bepaalde stofjes aanmaakt.quote:Op maandag 2 februari 2015 20:24 schreef RBWO het volgende:
Ik krijg ineens een gevoel over me heen dat zegt 'Vanaf morgen ben je weer een stuk beter!'. Nouja nu, ik kreeg dat gevoel trouwens tijdens een massage een uur geleden .. Nou laten We morgen afwachten!
Het jezelf niet de schuld geven hoeft niet automatisch te betekenen dat je je familie de schuld moet geven.quote:Op maandag 2 februari 2015 20:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel
En ik denk ook dat ze gelijk hebben en momenteel zit ik behoorlijk in de bewustwording. En ach... schuld is een moeilijk woord. Ik wil ook niet mijn familie de schuld geven. In elk geval werk ik er hard aan en meer kan ik er nu niet aan doen.
Jij ook veel sterkte met jouw proces. Best pittig om te horen dat je er nog zo lang last van kunt houden; hoe blijf je "hoop" houden? als ik vragen mag...
Met dat eerste heb je helemaal gelijk... volgens mij denk ik een beetje teveel in verantwoordelijkhedenquote:Op dinsdag 3 februari 2015 09:56 schreef zomertje het volgende:
[..]
Het jezelf niet de schuld geven hoeft niet automatisch te betekenen dat je je familie de schuld moet geven.
Ik blijf hoop houden op basis van de kleine dingen waar ik blij van word. Muziek maken, mn katjes, creatief zijn, mn liefOp dit moment ben ik bezig het boek Niemandskinderen te lezen, hier staat enorm veel nuttigs in, en vast ook voor meer mensen in dit topic.
Linkje http://www.carolienroodvo(...)skinderen/index.html
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |