Van kleuter tot puber deel 113

Overigens vind ik het ook raar dat jongens het dragen en overbrengen en meisjes worden geënt. Vind het omgekeerde wereld ofzo. Maar dat is een heel ander deel van de discussie.

Mijn dochter is 13, maar heeft nog geen oproep gehad voor de inenting. We hebben het er wel al met haar over gehad wat te doen, maar zijn er nog niet uit. Het woord kanker maakt wel veel indruk op haar.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 12:25 schreef Moonah het volgende:

Ik vind dit echt geen rare vragen. Zéker niet als je er als ouder naast zit (vraag is in hoeverre een kind dan zou durven zeggen dat het jou niet lief vindt, maar dan is er altijd nog een non-verbale reactie).
Er wordt vaak enorm afgegeven op Jeugdzorg, we schreeuwen moord en brand als er een kind door de ouders is vermoord/mishandeld etc. Maar hoe vaak lees ik niet bv in R&P dat iemand zich zorgen maakt over het kind van de buren, en dat mensen dan zeggen "Niet mee bemoeien" of "Overdreven om AMK te bellen voor advies". Nu in dit topic gaat het er weer over dat een schoolarts zich niet ermee mag bemoeien.
Mensen, hoe moeten dán wantoestanden achter een voordeur worden gesignaleerd? Serieus, ik vraag me dat af. Ik weet uit ervaring dat een kind niet snel uit zichzelf aan de bel zal trekken...

Hoeveel van die misstanden worden daadwerkelijk met deze gesprekjes en deze vragenlijsten opgespoord? Daar ben ik wel benieuwd naar. Ik ga er niet vanuit dat jij meteen statistieken kunt ophoesten of zo, maar ik heb er zelf namelijk bedenkingen bij. Het lijkt me een godsgruwelijk ingewikkelde zaak om als arts vergaande conclusies te trekken op deze manier.

Ik geloof wat dat betreft veel meer in de docent, die een kind dag in dag uit meemaakt, veel meer signalen kan oppikken en een kind echt kent.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 12:25 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik pik jouw reactie er even uit Saffier, maar niet persoonlijk bedoeld.

Ik vind dit echt geen rare vragen. Zéker niet als je er als ouder naast zit (vraag is in hoeverre een kind dan zou durven zeggen dat het jou niet lief vindt, maar dan is er altijd nog een non-verbale reactie).
Er wordt vaak enorm afgegeven op Jeugdzorg, we schreeuwen moord en brand als er een kind door de ouders is vermoord/mishandeld etc. Maar hoe vaak lees ik niet bv in R&P dat iemand zich zorgen maakt over het kind van de buren, en dat mensen dan zeggen "Niet mee bemoeien" of "Overdreven om AMK te bellen voor advies". Nu in dit topic gaat het er weer over dat een schoolarts zich niet ermee mag bemoeien.
Mensen, hoe moeten dán wantoestanden achter een voordeur worden gesignaleerd? Serieus, ik vraag me dat af. Ik weet uit ervaring dat een kind niet snel uit zichzelf aan de bel zal trekken...

Ik ben het helemaal met jou eens Moonah. Consultatiebureaus en schoolartsen zijn onderdeel van preventieve gezondheidszorg. Niet alleen om problemen vroegtijdig op te sporen, maar ook om mensen de kans te geven laagdrempelig informatie in te winnen en opvoedvragen te stellen. Ik zie het daarom ook vooral als service. Natuurlijk is het goed om kritisch te kijken naar of ze wel de juiste vragen stellen en vind ik dat de CJG's en schoolartsen ook best feedback mogen krijgen als de gang van zaken je niet aanstaan. Maar het algemene wantrouwen en negatieve beeld hier verbaast me best. En dat er zoveel mensen zijn die hun kind daar per definitie niet naartoe laten gaan ook.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 14:55 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Hoeveel van die misstanden worden daadwerkelijk met deze gesprekjes en deze vragenlijsten opgespoord?

Al zou het er maar 1 zijn, dan op zich is het er tenminste wel weer 1... Als je niks deed had je er dan 0... dus.

Ik vind juist de gehoortest en de ogentest wel meerwaarde hebben, je merkt het echt niet altijd dat ze minder zien (en die van ons zag echt wel heel weinig zonder bril bleek...), maar voor school is het wel heel belangrijk dat je goed kan horen en zien om te kunnen volgen wat er gebeurd in de klas.

Het was toen bij de oudste toen ze in de klas die brief van de schoolarts meekregen ook gelijk geroezemoes en ik wil mijn kind daar niet heen hebben enzo. Ik vraag me wel eens af waar die mensen dan bang voor zijn...
Bij ons op school is het gebruikelijk dat ze alleen gaan, bij een herhaalbezoek gaat de ouder wel mee. Maar als de schoolarts er is dan worden de kinderen uit de klas gehaald en weer teruggebracht. Ik heb daar de eerste keer helemaal niet bij stilgestaan eigenlijk.
Misschien ga ik nu wel aangeven dat ik liever zelf mee wil, we zien wel als de brief er is.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 15:27 schreef Nijna het volgende:

[..]

Al zou het er maar 1 zijn, dan op zich is het er tenminste wel weer 1... Als je niks deed had je er dan 0... dus.

Ja, dat is natuurlijk zo, maar de methode die je kiest voor opsporing van deze gevallen zou misschien wel anders kunnen? Meer/betere samenwerking met de scholen, bijvoorbeeld?

En niet zonder de ouders?
Trui, Moonah, vinden jullie dat dan echt normaal, dat een jong kind (zowel 6 als 8-9 vind ik jong) alleen naar een medisch consult gaat? Dat is mijn voornaamste bezwaar, dat dat bij veel scholen de standaard is. En ik vind het voor ons dan weer niet zodanig belangrijk om van alles te gaan regelen om samen te gaan.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 15:39 schreef miss_sly het volgende:
En niet zonder de ouders?
Trui, Moonah, vinden jullie dat dan echt normaal, dat een jong kind (zowel 6 als 8-9 vind ik jong) alleen naar een medisch consult gaat? Dat is mijn voornaamste bezwaar, dat dat bij veel scholen de standaard is. En ik vind het voor ons dan weer niet zodanig belangrijk om van alles te gaan regelen om samen te gaan.

Nee. Ik heb het ook helemaal niet over het feit dat een kind alleen zou gaan. En ik geloof ook niet dat het standaard is op veel scholen hoor. Maar ik heb niets tegen het bezoek en die vragenlijsten. Sterker nog, ik ben voorstander.

Scholen hebben zeker ook een verantwoordelijkheid in de 'opsporing' en preventie van misstanden. Al zit je altijd met een dubbele pet. Je wil het beste voor het kind, maar je moet voor de communicatie ook de ouders te vriend houden. Ben je te kritisch, dan wordt de deur dichtgegooid en heb je helemaal geen toegang tot de thuissituatie. Dat is ook vaak het grote dilemma in de praktijk. Bij ons op school worden heel weinig meldingen gedaan, dat vind ik wel eens lastig. We proberen zo veel mogelijk de ouders naar de hulpverlening te krijgen als we denken dat zij daar baat bij zouden kunnen hebben. Regelmatig lukt dat. Immers, er schuilt vaak veel onmacht achter die misstanden. Toch slaan veel ouders hulp af. Zien het als falen. Of willen liever met de leekracht gesprekken blijven hebben. Maar dat is niet mijn functie, ik ben daar niet voor opgeleid plus ik heb daar helemaal geen tijd voor. Hoe graag ik het ook zou willen.

Dus als een schoolarts (toch wat meer op afstand en minder afhankelijk van het behouden van de goede relatie) hier een rol kan spelen vind ik dat erg nuttig. De manier waarop die rol wordt vervuld en de kwaliteit van die artsen mag best kritisch bekeken worden. _{En ik kan me niet anders voorstellen dan dat die arts die Books noemt een incidenteel geval is.}

Tsja...hmm destijds met onze dochter heb k mijn vraagtekens er ook wel bij gezet en dit met de juf gedeeld. Die zei toen dat het niet heel veel voorstelde, wegen en meten en ogen/oren geloof ik.
Ze hoeven de kleding niet uit (alleen schoenen)
De dokter kwam vantevoren een keer in de klas zich voorstellen aan de groep en ze gingen met een vriendje/vriendinnetje die kant op.
Bij onze dochter was toen de gehoortest niet goed. dat wisten we wel maar de huisarts weigerde ons door te sturen, en na een nieuwe test (Waar ik wel bij was) was het weer niet goed en kreeg ik EINDELIJK de doorverwijzing, dus in die zin had het wel nut. Ze heeft toen ook buisjes gekregen.
Het wegen sloeg nergens op, ze was ineens 3 kilo zwaarder als thuis ofzo.

Bij onze kleine boef zou het van mij niet per se hoeven, die schoolarts, maar ik laat hem wel gewoon gaan.
Ik wil niet dat hij de uitzondering van de klas is, dat iedereen er heen gaat en hij als enige niet.
Ik zie er niet echt veel kwaad in eigenlijk.

Ik heb laatst wel de logopedische screening geweigerd.
We zijn met hem al bekend bij de logopedie dus leek me dit overbodig.

Bij Amber hadden ze destijds aangegeven dat ze ook naar de logopedist moest. Ik heb toen aangegeven dat niet te gaan doen. Enige "spraak probleem" dat ze toen had was de ng klank. Dat werd een M.
met veel oefenen is het goed gekomen. _{ik heb een logopedie trauma van vroeger}

Tess gaat dit jaar naar de schoolarts. Amber waarschijnlijk in groep 7. Ik vind de vragenlijsten prima maar ik geef geen toestemming dat Amber alleen naar de schoolarts gaat.

Jij mag best niet geloven dat dat standaard is op veel scholen, maar dat is dus wel zo
En met een klasgenootje vind ik ook niet goed genoeg.

Ik vind de preventieve gezondheidsonderzoeken, zoals de schoolarts, achterhaald en betuttelend. Kunnen ze dat geld niet beter besteden?

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 14:18 schreef Saffier het volgende:
Overigens vind ik het ook raar dat jongens het dragen en overbrengen en meisjes worden geënt. Vind het omgekeerde wereld ofzo. Maar dat is een heel ander deel van de discussie.

Ik zit eraan te denken om mijn zoon extra te laten vaccineren, zodat ie zijn toekomstige vriendin (vrouw) ooit niet besmet met hpv en haar wellicht ooit niet aan die vorm van kanker hoeft te verliezen. Maar goed, hij is nu pas vier, ik kan nog even nadenken.

Hij is wel extra ingeent tegen hepatitis a en b.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 16:59 schreef lily het volgende:
Ik vind de preventieve gezondheidsonderzoeken, zoals de schoolarts, achterhaald en betuttelend. Kunnen ze dat geld niet beter besteden?

Voor kinderen van weldenkende ouders lijkt me het ook totaal overbodig.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 17:11 schreef Leandra het volgende:

[..]

Oh dat gaat hier wel humor worden.....
Mama kookt (bijna) nooit, gelukkig eet hij de dingen die ik kook wel altijd met smaak op

Maar darn, dat is wel heel achterhaald, kookt mama lekker.....

Ondanks m'n eigen huge ass hebben mijn kinderen nog nooit met iets dat op overgewicht leek te maken gehad, dus wat dat betreft zit het wel goed, maar daarbij denk ik ook dat ze bij jongens wat minder snel beginnen te miepen als er wat body op zit.

Ik heb nog een jaar om mijn zoon te trainen dat ie zegt dat papa heel lekker kan koken. Of beter: dat ie zelf al heel goed cake en eierkoeken kan maken.

Mij is een keer op het CB gevraagd of mijn man mij wel genoeg hielp met het huishouden (mijn man is huisman).
En ze hebben mijn zoon (toen 6 jaar) gevraagd wat mijn hobby's waren waarop hij antwoordde; grasmaaien

Grasmaaien is mijn hobby niet

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 16:47 schreef Vicky het volgende:
Bij Amber hadden ze destijds aangegeven dat ze ook naar de logopedist moest. Ik heb toen aangegeven dat niet te gaan doen. Enige "spraak probleem" dat ze toen had was de ng klank. Dat werd een M.
met veel oefenen is het goed gekomen. _{ik heb een logopedie trauma van vroeger}

Die ng die een m werd, was hier deels, maar ging over toen ze kon lezen. Ring zei ze bijvoorbeeld wel goed, maar longen werden lommen . Om maar wat te noemen . Toen ze zag wat er stond toen sprak ze het ook goed uit.

En we hebben die lijst net voor de jongste gehad, geen bijzonderheden wat ons betreft, hooguit dat ze veel te bijdehand kletst... maar dat is vast niks voor logopedie

hier nog steeds een jommetje dat jommetje zegt

En daar doet de logopediste niets aan, want dat trekt over het algemeen vanzelf bij

Ik heb hier een meisje wat het woord 'als' niet gebruikt.
Zij zegt 'ot'.
Mama ot je dit doet.....
Mama ot ik naar school ga.....
Mama kom je kijken ot ik moet optreden?
etc

Ik hoopte dat ze vanzelf zou horen/leren dat het als is, en niet ot.
Ik vind het ergens heel schattig, maar aan de andere kant denk ik dat ik maar moet zeggen dat het geen ot is maar als.
Ik vraag me overigens af of het de juf al is opgevallen

(mijn man vindt het ook schattig trouwens, we noemen haar ook weleens otje )

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 17:36 schreef Leandra het volgende:
Ja hallo, dat doe je toch in je vrije tijd? Dan is het dus een hobby

En dat dan blijkt dat ze 3 hoog wonen ofzo