Dat soort dingen zijn irritant spannend.. Hopelijk kunnen ze je op een andere afdeling beter helpenquote:Op donderdag 15 januari 2015 03:14 schreef kuolema het volgende:
Ik had vorige week de laatste afspraak met de arts, omdat ik nu naar een andere afdeling ga. Eind van de maand eerste afspraak bij de psychiater. En vrijdag laatste afspraak met de psycholoog (denk ik). Ik vind het best wel vervelend allemaal
[..]
Je hebt het recht om een kritische cliënt te zijn. Waarom zou je elke behandeling moeten accepteren? Je bent toch samen op zoek naar wat voor jou het beste is? Natuurlijk is een beetje naar hun advies luisteren fijn, maar als jij voor jezelf goede redenen hebt waarom je iets niet wilt en dit ook bespreekt, is het volgens mij alleen maar goed.quote:De vorige keer dat ik in therapie was, zo'n 4 jaar geleden, werd mij ook EMDR aangeboden. Vanwege pesten geloof ik. Maar ik kreeg informatie mee, las dat en dacht: wtf is dit dan? Iemand zwiept met een vinger heen en weer voor je gezicht? Eh .. okee? Vond het heel raar en heb geen zielige trauma's dus wilde het niet. Later las ik erover in mijn studie, dus dat gaf me een ander beeld, maar het lijkt me nog steeds gek
Psycholoog van ASS onderzoek begon er nu ook over, maar dan vanwege een gebeurtenis die misschien mijn smetvrees heeft getriggerd. Maar dat is naar mijn mening niet nodig.
Hoe dan ook, fijn dat het jou helpt
Trouwens, nu me weer nieuwe mogelijkheden worden voorgelegd wat betreft behandeling en ik het meeste daarvan echt niet zie zitten (groepstherapie, internetbehandeling, EMDR) voel ik me echt zo'n vervelende 'ikvroegzelfomhulpmaarwijsvervolgensallesaf- cliënt' Dat heb ik ook tijdens gesprekken gehad, wanneer me werd voorgesteld iets te doen dat ik gewoon echt niet kan/wil, ook al zou het kunnen helpen. Zijn er meer mensen die dit hebben?
[..]
Het komt vast wel goed. Net een gesprek met de decaan gehad, en financieel hoeft dit gelukkig geen probleem te worden.quote:Verstandig van je. Sterkte, ik hoop dat je goed onthoudt waarom je dit hebt besloten
Je doet me denken aan een vriendin van mij (eerder al). Die is altijd heel druk bezig, met een geneeskundestudie, verenigingen, sociale afspraken en trips naar het buitenland, maar kampt ondertussen wel met een flinke eetstoornis. Wat extra zwaar wordt zodra ze minder te doen heeft.
Dat klopt wel. Ik zou heel graag emotionele steun willen, maar zodra ik erom vraag wordt het weg gerationaliseerd en word ik materialistisch ontzettend verwend (afgekocht). Daar voel ik me vervolgens weer schuldig over. Ik zou gewoon goed willen zijn in haar ogen zoals ik ben. En niet nachten wakker moeten liggen omdat ik haar moet uitleggen dat iets niet lukt.quote:Op donderdag 15 januari 2015 08:51 schreef zomertje het volgende:
[..]
Toch is dat mede bepalend voor jouw ego, dat ze je niet accepteert zoals je bent maar een 'perfecte' dochter wil. Jij gaat harder werken om vooral de liefde en acceptatie te krijgen die je graag van je ouders wil. (ik spreek voor een deel uit ervaring hier...)
Ondanks dat je een volwassen vrouw bent hoef je je er niet 'zomaar' overheen te zetten.quote:Op donderdag 15 januari 2015 09:41 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Maar anderzijds moet ik me er maar overheen zetten, inmiddels ben ik een volwassen vrouw
Ik ben hier op mn 44e nog mee bezig, dus tja, volwassen... Maar ik leer nu dat je alleen jezelf kan veranderen en die ander niet. Dus moet je leren op een andere manier ermee om te gaan. En nee, t is niet makkelijk.quote:Op donderdag 15 januari 2015 09:41 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat klopt wel. Ik zou heel graag emotionele steun willen, maar zodra ik erom vraag wordt het weg gerationaliseerd en word ik materialistisch ontzettend verwend (afgekocht). Daar voel ik me vervolgens weer schuldig over. Ik zou gewoon goed willen zijn in haar ogen zoals ik ben. En niet nachten wakker moeten liggen omdat ik haar moet uitleggen dat iets niet lukt.
Maar anderzijds moet ik me er maar overheen zetten, inmiddels ben ik een volwassen vrouw
Meh, ben verschrikkelijk vermoeid en lusteloos. Therapie viel zwaar, dreunt nog wel even na ook.quote:Op woensdag 14 januari 2015 23:29 schreef RBWO het volgende:
[..]
Weet ik nog niet. Had niet zo enorm veel contact met de buren. Verder is het nog niet bekend wanneer de begrafenis is. Ik wacht het allemaal wel even af.
Hoe is het nu met jou? Beetje goede dag gehad?
Niet geschoten is altijd mis EMDR vergt veel van je, maar je hoeft er niet zoveel mee te doen zelf.quote:
Oef *knuffel*.quote:Op donderdag 15 januari 2015 15:21 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Meh, ben verschrikkelijk vermoeid en lusteloos. Therapie viel zwaar, dreunt nog wel even na ook.
Psychiater wil wederom geen Oxazepam voorschrijven, dus nu ga ik het bij de huisarts proberen.
Morgenavond gaat m'n zoon weer naar z'n vader en heb ik weer even twee dagen rust. De week die volgt zit stampvol, ik hoop dat ik het allemaal trek
Ik heb 1x een voorschrift gekregen van 50 stuks à 10mg. De bedoeling was om 2x per dag een te nemen, maar ik heb ze alleen gebruikt als m'n hoofd overstroomde en ik er in bleef hangen. Misschien 2/3 per week?quote:Op donderdag 15 januari 2015 16:06 schreef RBWO het volgende:
[..]
Oef *knuffel*.
Ik ben juist begonnen met zo min mogelijk oxazepam te nemen. Zat op 2x 10mg per dag en neem nu nog 5mg (of 10 als het echt een rot dag is!). Ben daar nu ongeveer 3 dagen mee bezig en bevalt opzich goed. Hoeveel neem jij in?
Verder ben ik ook behoorlijk vermoeid en rusteloos terwijl ik echt weinig doe op een dag. (10:00 eruit, eten, wandelen, hardlopen, ipad film kijken, eten halen, eten maken, wandelen, ipad, en nog wat huishoudelijke taken.. Dan heb ik de dag wel weer gehad). Angst en paniek is gelukkig wel een stukje minder geworden.
Wel gedurende de hele dag een beetje een 'zwaar' gevoel.
Doe wel rustig aan en pak je rust momenten heh?
Ah dat is zeker een naaistreek. Ik heb denk ik al 4x een herhaal recept van 20 gehad. (heb er 80 in totaal genomen oid, iedere dag 2).quote:Op donderdag 15 januari 2015 16:20 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik heb 1x een voorschrift gekregen van 50 stuks à 10mg. De bedoeling was om 2x per dag een te nemen, maar ik heb ze alleen gebruikt als m'n hoofd overstroomde en ik er in bleef hangen. Misschien 2/3 per week?
Vandaar dat ik het ook zo'n naaistreek vind dat ik geen nieuwe krijg, ik ga er hartstikke verantwoord mee om
Vond het sowieso raar dat hij adviseerde om 2x per dag 1 te nemen.. Omdat ik ook aangegeven heb het alleen te willen gebruiken als ik overloop. Afbouwen was dus niet nodig gelukkig.quote:Op donderdag 15 januari 2015 16:37 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ah dat is zeker een naaistreek. Ik heb denk ik al 4x een herhaal recept van 20 gehad. (heb er 80 in totaal genomen oid, iedere dag 2).
Maar krijg nu natuurlijk geen herhaalrecept meer vanwege 'verslavinginsgevaar' dus moest ook wel gaan afbouwen :-). Valt me tot nu toe wel mee dat afbouwen. (wel in 1x gestopt met 10mg per dag.. Maarja)
Jij ging er veel beter mee om in ieder geval!
Dat is waar. Ik moest het gewoon nemen anders kreeg ik gedurende de dag 4 a 5x een full blown paniekaanval. Daarom vind ik het ergens wel moeilijk te stoppen. Maar gelukkig gaat het redelijk.quote:Op donderdag 15 januari 2015 16:40 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Vond het sowieso raar dat hij adviseerde om 2x per dag 1 te nemen.. Omdat ik ook aangegeven heb het alleen te willen gebruiken als ik overloop. Afbouwen was dus niet nodig gelukkig.
Oh ja nee, dan is het een ander verhaalquote:Op donderdag 15 januari 2015 16:57 schreef RBWO het volgende:
[..]
Dat is waar. Ik moest het gewoon nemen anders kreeg ik gedurende de dag 4 a 5x een full blown paniekaanval. Daarom vind ik het ergens wel moeilijk te stoppen. Maar gelukkig gaat het redelijk.
Wel een nare (of positieve?) bijwerking van mijn citalopram. Ik kan sinds vandaag niet meer roken zonder te moeten kokhalzen.. Het is echt alleen bij een sigaret.. Maar ik wilde nog niet stoppen met roken.. Wellicht nu wel want dit Is geen doen
*klopt af* thuis, onderweg en in de supermarkt ben ik wel redelijk van de paniekaanvallen af. Wel krijg ik het soms ineens 'heet' en begin ik te zweten. Roep dan in gedachten 'STOP' en ga meteen iets doen. Tot nu toe helpt dat!quote:Op donderdag 15 januari 2015 17:14 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Oh ja nee, dan is het een ander verhaal
Hoe gaat het nu komen dan? Ben je van de paniekaanvallen af, dat je zonder kunt? Of moet je echt stoppen vanwege het verslavingsgevaar?
En als je kúnt stoppen moet je het zeker doen Met roken dan hè.
Hoe lang zit je nu al aan de medicijnen? Bij mij is de paniek ook wel een stuk minder nu, maar ik heb toch wel 8 weken moeten wachten.quote:Op donderdag 15 januari 2015 17:21 schreef RBWO het volgende:
[..]
*klopt af* thuis, onderweg en in de supermarkt ben ik wel redelijk van de paniekaanvallen af. Wel krijg ik het soms ineens 'heet' en begin ik te zweten. Roep dan in gedachten 'STOP' en ga meteen iets doen. Tot nu toe helpt dat!
3 weken geleden Had ik niet verwacht dat ik 'zo snel' minder paniekaanvallen zou krijgen. Tuurlijk helpt de oxazepam ook wel tegen de ergste angst.. Maarja die bouw ik nu ook af.
Ik wilde met oxazepam stoppen vanwege de 'gewenning' maar ook omdat zoveel nooit goed kan zijn..
Als ik bij vrienden ben is het nog wel lastig.. Soort van 'teveel prikkels' lijkt het dan wel.. Maar thuis gaat het zeker beter.
3,5 weken op 10mg en 5 dagen op 20mg.quote:Op donderdag 15 januari 2015 19:08 schreef zomertje het volgende:
[..]
Hoe lang zit je nu al aan de medicijnen? Bij mij is de paniek ook wel een stuk minder nu, maar ik heb toch wel 8 weken moeten wachten.
Heel herkenbaar: ik heb ook alles perfect ingepland en mezelf uitleg geven over wat er gaat komen doe ik ook. Alleen ik ben niet autistisch, maar ik heb het nodig om voor mezelf te zorgen, andere zit ik de hele dag te studeren en zoquote:Op donderdag 15 januari 2015 20:53 schreef RBWO het volgende:
Wellicht iets raars maar ben benieuwd of iemand dit ook doet. Ik ga het ook compleet verkeerd uitleggen gok ik, maar toe maar.
Vaak doe ik mijn dagelijkse bezigheden 'automatisch'. Eten halen, eten, douchen zonder er überhaupt bij na te denken.
Maar wanneer ik (in mezelf!) zeg 'Ik ga maar eens even douchen' of 'O half 12 alweer, tijd voor brood' voel ik een stuk 'minder' angst.
Normaal gesproken zit ik op de bank en ga ik gewoon brood maken zonder het daadwerkelijk te beslissen of bij na te denken..
Wellicht beetje warrig uitgelegd maar het komt er op neer dat ik 'vertel' in mezelf wat ik ga doen voordat ik het doe en dit minder angst geeft.
Iemand die dit herkent?
Fijn dat je reageert!quote:Op vrijdag 16 januari 2015 07:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Heel herkenbaar: ik heb ook alles perfect ingepland en mezelf uitleg geven over wat er gaat komen doe ik ook. Alleen ik ben niet autistisch, maar ik heb het nodig om voor mezelf te zorgen, andere zit ik de hele dag te studeren en zo
Heel herkenbaarquote:Op vrijdag 16 januari 2015 14:02 schreef RBWO het volgende:
[..]
Fijn dat je reageert!
Ik zeg nu wat vaker tegen mezelf dingen. Normaal gesproken doe ik dat niet. Maar 'schrik' ik daardoor af en toe.
- Ik zit op de bank, ga brood smeren, ga eten en ineens denk ik 'huh, heb ik nou besloten brood te gaan smeren' (teveel in gedachten juist)
Terwijl als ik op de bank zit en daadwerkelijk zeg (in mezelf) 'Oké tijd om brood te gaan smeren' is dat voor mijn gedachten veel fijner ofzo.. Op een rare manier beslis ik het dan met mijn volle aandacht.
Positief allemaal Mag je trots op zijn, je hebt er zo te horen hard voor gewerkt.quote:Op vrijdag 16 januari 2015 15:31 schreef rainbowwarrior het volgende:
Hoi!
Ik heb al heel lang niet meer gepost hier. Na een jaar fluoxetine genomen te hebben, ben ik sinds deze week aan het afbouwen en ik vind het best wel spannend . Met mij gaat het vrij goed op dit moment. Ik heb de indruk dat ik, na bijna 2 jaar therapie, best wel veel ontwikkeling heb doorgemaakt. Het is nog steeds wel zo dat bepaalde dingen me nog steeds triggeren, maar ik er beter mee om weet te gaan en het ook eerder herken. Ik sta nu dichter bij mezelf qua gevoelens en emoties. Ik heb ook niet meer zoveel doem / negatieve gedachtes die zich de hele tijd herhalen. En ik ben al vrij lang vrij stabiel. Tussendoor is er nog wel iets vervelends gebeurd (mijn vriend had een hersenbloeding... gelukkig gaat het weer goed met hem!), maar zelfs daardoor ben ik niet weer in een zware depressie beland. Ook heb ik qua werk ook nieuwe keuzes gemaakt, waardoor ik ook minder gestresst ben.
Ik volg nog tot ongeveer september therapie. Dus helemaal alleen sta ik er gelukkig nog niet voor .
Zeker!quote:Op vrijdag 16 januari 2015 14:04 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Heel herkenbaar
En ik schrijf het op lijstjes en dan is het "het is nu 13:00, dus ik moet nu brood smeren" en zo de hele dag door
Maar als het rust geeft, is het toch prima?
Goed verhaalquote:Op vrijdag 16 januari 2015 15:31 schreef rainbowwarrior het volgende:
Hoi!
Ik heb al heel lang niet meer gepost hier. Na een jaar fluoxetine genomen te hebben, ben ik sinds deze week aan het afbouwen en ik vind het best wel spannend . Met mij gaat het vrij goed op dit moment. Ik heb de indruk dat ik, na bijna 2 jaar therapie, best wel veel ontwikkeling heb doorgemaakt. Het is nog steeds wel zo dat bepaalde dingen me nog steeds triggeren, maar ik er beter mee om weet te gaan en het ook eerder herken. Ik sta nu dichter bij mezelf qua gevoelens en emoties. Ik heb ook niet meer zoveel doem / negatieve gedachtes die zich de hele tijd herhalen. En ik ben al vrij lang vrij stabiel. Tussendoor is er nog wel iets vervelends gebeurd (mijn vriend had een hersenbloeding... gelukkig gaat het weer goed met hem!), maar zelfs daardoor ben ik niet weer in een zware depressie beland. Ook heb ik qua werk ook nieuwe keuzes gemaakt, waardoor ik ook minder gestresst ben.
Ik volg nog tot ongeveer september therapie. Dus helemaal alleen sta ik er gelukkig nog niet voor .
Hey! Ik dacht laatst nog aan je. Laserregenboogogenassociatie Leuk dat je een update geeft, en vooral dat die zo positief is.quote:Op vrijdag 16 januari 2015 15:31 schreef rainbowwarrior het volgende:
Hoi!
Ik heb al heel lang niet meer gepost hier. Na een jaar fluoxetine genomen te hebben, ben ik sinds deze week aan het afbouwen en ik vind het best wel spannend . Met mij gaat het vrij goed op dit moment. Ik heb de indruk dat ik, na bijna 2 jaar therapie, best wel veel ontwikkeling heb doorgemaakt. Het is nog steeds wel zo dat bepaalde dingen me nog steeds triggeren, maar ik er beter mee om weet te gaan en het ook eerder herken. Ik sta nu dichter bij mezelf qua gevoelens en emoties. Ik heb ook niet meer zoveel doem / negatieve gedachtes die zich de hele tijd herhalen. En ik ben al vrij lang vrij stabiel. Tussendoor is er nog wel iets vervelends gebeurd (mijn vriend had een hersenbloeding... gelukkig gaat het weer goed met hem!), maar zelfs daardoor ben ik niet weer in een zware depressie beland. Ook heb ik qua werk ook nieuwe keuzes gemaakt, waardoor ik ook minder gestresst ben.
Ik volg nog tot ongeveer september therapie. Dus helemaal alleen sta ik er gelukkig nog niet voor .
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |