ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #137

quote:

Op zaterdag 3 januari 2015 20:25 schreef Nijna het volgende:
Bijtank ze kvd en gefeliciteerd

Dank je

Ik wil even klagen als dat mag Dus bij geen interesse, sla mijn post vooral over

Ik heb al jaren een moeilijke band met mijn vader, hij ziet zichzelf als super sociaal vaardig (hij is personeelsmanager) en vind mij moeilijk en slecht op sociaal gebied. Nou is dat laatste natuurlijk waar, want ik heb autisme.

Máár mijn vader gebruikt dat vervolgens om bij alles waarmee ik het niet met hem eens ben te zeggen ''dat zal je stoornis wel zijn'' of als ik aangeef zijn gedrag niet prettig te vinden zegt hij ook weer dat het aan mijn autisme ligt.

Nou zou dat soms het geval kunnen zijn, maar ik heb dit probleem alléén met hem. Alles wat hem aan mij niet aanstaat is volgens hem mijn autisme, en dat maakt mij heel onzeker. Vanuit mijn therapeuten en verdere omgeving hoor ik dat ik leuk en open contact maak en voor een autist sociaal redelijk goed ben, maar mijn vader ondermijnt dat gevoel constant.

Kennen jullie ook iemand die alles wat je doet afschuift op je autisme en je grenzen daarom niet respecteert?

Ik weet niet goed meer wat ik met mijn vader aanmoet, inmiddels begin ik te denken over het contact verbreken

quote:

Op zondag 4 januari 2015 10:17 schreef Windigo het volgende:
Ik wil even klagen als dat mag Dus bij geen interesse, sla mijn post vooral over

Ik heb al jaren een moeilijke band met mijn vader, hij ziet zichzelf als super sociaal vaardig (hij is personeelsmanager) en vind mij moeilijk en slecht op sociaal gebied. Nou is dat laatste natuurlijk waar, want ik heb autisme.

Máár mijn vader gebruikt dat vervolgens om bij alles waarmee ik het niet met hem eens ben te zeggen ''dat zal je stoornis wel zijn'' of als ik aangeef zijn gedrag niet prettig te vinden zegt hij ook weer dat het aan mijn autisme ligt.

Nou zou dat soms het geval kunnen zijn, maar ik heb dit probleem alléén met hem. Alles wat hem aan mij niet aanstaat is volgens hem mijn autisme, en dat maakt mij heel onzeker. Vanuit mijn therapeuten en verdere omgeving hoor ik dat ik leuk en open contact maak en voor een autist sociaal redelijk goed ben, maar mijn vader ondermijnt dat gevoel constant.

Kennen jullie ook iemand die alles wat je doet afschuift op je autisme en je grenzen daarom niet respecteert?

Ik weet niet goed meer wat ik met mijn vader aanmoet, inmiddels begin ik te denken over het contact verbreken

Vetgedrukte gebeurt op fok nogal eens.
En dat je die problemen alleen maar met je vader hebt, is voor jou toch al bewijs genoeg dat het niet aan alleen maar jou kan liggen?
Zeg -dat- tegen hem (persoonlijk zou ik van zoiets een zaak maken, ik laat niet zomaar over me heen lopen).

quote:

Op zondag 4 januari 2015 10:32 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vetgedrukte gebeurt op fok nogal eens.
En dat je die problemen alleen maar met je vader hebt, is voor jou toch al bewijs genoeg dat het niet aan alleen maar jou kan liggen?
Zeg -dat- tegen hem (persoonlijk zou ik van zoiets een zaak maken, ik laat niet zomaar over me heen lopen).

Ja dat heb ik al meermalen gezegd, maar zoals boven genoemd is het mijn stoornis als ik boos ben, ongeacht waar het over gaat. En hij word ook kwaad als ik hem er op wijs; dan is het ''ik ben je vader en ik heb het recht om te zeggen waar het op staat''.

Dat doet hij iedere keer als ik mijn grenzen aangeef. Hij ontploft zowat. Maar goed, ik praat wel met mijn therapeut over wat ik nu moet gaan doen. Grenzen aangeven werkt niet bij hem

En inderdaad, die problemen heb ik alleen met hem. Maar hij is zo belangrijk voor mij (hij is tenslotte mijn vader) dat ik het enorm moeilijk kan afsluiten als hij zo doet. Daardoor zit ik nu altijd al een week in de stress voor ik hem zie, wat ongetwijfeld niet helpt in de interactie

quote:

Op zondag 4 januari 2015 10:48 schreef Windigo het volgende:

[..]

Ja dat heb ik al meermalen gezegd, maar zoals boven genoemd is het mijn stoornis als ik boos ben, ongeacht waar het over gaat. En hij word ook kwaad als ik hem er op wijs; dan is het ''ik ben je vader en ik heb het recht om te zeggen waar het op staat''.

Dat doet hij iedere keer als ik mijn grenzen aangeef. Hij ontploft zowat. Maar goed, ik praat wel met mijn therapeut over wat ik nu moet gaan doen. Grenzen aangeven werkt niet bij hem

En inderdaad, die problemen heb ik alleen met hem. Maar hij is zo belangrijk voor mij (hij is tenslotte mijn vader) dat ik het enorm moeilijk kan afsluiten als hij zo doet. Daardoor zit ik nu altijd al een week in de stress voor ik hem zie, wat ongetwijfeld niet helpt in de interactie

Nee, dat recht -neemt- hij, dat recht heeft ie namelijk helemaal niet. En eens dat je dit beste met je behandelaar kunt bespreken
En sowieso is het nooit goed om te afhankelijk te zijn van iemand, probeer zoveel mogelijk zelfstandig te zijn.
Mijn ouders walsten over me heen, totdat ik mijn grenzen aangaf en niet week. Het was even een minder prettig moment, maar ik had me sowieso net zo kut gevoeld als ik niet een lijn getrokken had, dus voor mij maakte het niet uit (ik nam wel een gok overigens, maar die liep in mijn geval wel goed af).

quote:

Op zondag 4 januari 2015 10:52 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nee, dat recht -neemt- hij, dat recht heeft ie namelijk helemaal niet. En eens dat je dit beste met je behandelaar kunt bespreken
En sowieso is het nooit goed om te afhankelijk te zijn van iemand, probeer zoveel mogelijk zelfstandig te zijn.
Mijn ouders walsten over me heen, totdat ik mijn grenzen aangaf en niet week. Het was even een minder prettig moment, maar ik had me sowieso net zo kut gevoeld als ik niet een lijn getrokken had, dus voor mij maakte het niet uit (ik nam wel een gok overigens, maar die liep in mijn geval wel goed af).

Bedankt voor je reacties, het helpt me wel om te horen dat je iets soortgelijks hebt meegemaakt en dat het bij jou uiteindelijk goed gekomen is

Dat geeft me moed om door te gaan met het durven stellen van grenzen, ook als daar problemen met mijn vader door ontstaan. Dat moet dan maar even Ik ga inderdaad met de therapeut bespreken hoe ik dat dan het beste aanpak.

quote:

Op zondag 4 januari 2015 10:57 schreef Windigo het volgende:

[..]

Bedankt voor je reacties, het helpt me wel om te horen dat je iets soortgelijks hebt meegemaakt en dat het bij jou uiteindelijk goed gekomen is

Dat geeft me moed om door te gaan met het durven stellen van grenzen, ook als daar problemen met mijn vader door ontstaan. Dat moet dan maar even Ik ga inderdaad met de therapeut bespreken hoe ik dat dan het beste aanpak.

Very good
En succes!

quote:

Op zondag 4 januari 2015 12:41 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Dit had ik ook, ik kon en mocht heen normale puberstreken hebben, want alles was ''de autisme''. Ik werd niet meer als individu gezien, maar als het label.
Nu heb ik wél al het contact verbroken, maar ik ben daar iets makkelijker in denk ik. Ook speelden er meer zaken mee, maar toch.

Misschien kan je vader eens mee naar je therapeut, zodat zij kan vertellen hoe de vork nou in z'n steel zit. Wie weet maakt dat wél indruk?

Inderdaad, wanneer een "geleerde" iets erover zegt bindt hij misschien een beetje in..of niet..maar ik vraag mij af of je zo iemand nog serieus moet nemen als is het je vader.

zijn er trouwens hier nog mensen die psychische zorg krijgen, bij de GGZ? en zoja, wat zijn je ervaringen ermee en hoe lang heb je het inmiddels?

quote:

Op zondag 4 januari 2015 12:41 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Dit had ik ook, ik kon en mocht heen normale puberstreken hebben, want alles was ''de autisme''. Ik werd niet meer als individu gezien, maar als het label.
Nu heb ik wél al het contact verbroken, maar ik ben daar iets makkelijker in denk ik. Ook speelden er meer zaken mee, maar toch.

Misschien kan je vader eens mee naar je therapeut, zodat zij kan vertellen hoe de vork nou in z'n steel zit. Wie weet maakt dat wél indruk?

Hahaha mijn vader meenemen naar de therapeut Is me in 10 jaar ooit één keer gelukt en na 10 minuten liep hij weg omdat de therapeut met mij zou samenzweren tegen hem

Nee dus

Maarem, ik heb er inmiddels met een aantal mensen over gesproken en die zijn met me eens dat het beter is om het contact te gaan verbreken, aangezien hij niet gewoon weinig begrip heeft maar zèlf bepaald niet normaal te noemen is in zijn gedrag naar mij

quote:

Op zondag 4 januari 2015 22:43 schreef TheSatanSlayer het volgende:
zijn er trouwens hier nog mensen die psychische zorg krijgen, bij de GGZ? en zoja, wat zijn je ervaringen ermee en hoe lang heb je het inmiddels?

Ik ben erg blij met de GGZ, ik heb zorg gehad bij een aantal instellingen maar dit vind ik tot nu toe echt de prettigste. Er wordt goed naar me geluisterd en mijn behandelaars zijn betrouwbaar

quote:

Op maandag 5 januari 2015 09:10 schreef Windigo het volgende:

[..]

Ik ben erg blij met de GGZ, ik heb zorg gehad bij een aantal instellingen maar dit vind ik tot nu toe echt de prettigste. Er wordt goed naar me geluisterd en mijn behandelaars zijn betrouwbaar

betrouwbaaR? wat bedoel je daarmee precies??

Mijn ervaring met de GGZ op zich is wel positief. Sommige behandelaren wat minder. Maar goed dat kan je overal hebben.
Mijn huidige psychiater is top en degene van wie ik therapie heb vind ik ook een heel prettig persoon.

quote:

Op maandag 5 januari 2015 10:32 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Haha sorry, had gekund!
Ik wens je veel succes met het maken van een weloverwogen keuze, het is zeker niet gemakkelijk! Houd ook rekening met andere familieleden die achter je vader blijven staan en die je dus ook kwijtraakt.

Ik ben enig kind en mijn moeder is van hem gescheiden om dezelfde reden, dus gelukkig hoef ik met andere familieleden geen rekening te houden Opa's en oma's zijn ook niet meer relevant

quote:

Op maandag 5 januari 2015 10:46 schreef TheSatanSlayer het volgende:

[..]

betrouwbaaR? wat bedoel je daarmee precies??

Ik heb therapeuten gehad die achter mijn rug om vertrouwelijke informatie doorbelden naar mijn vader bijvoorbeeld. En dan ging het niet om zaken als leven en dood (ben nooit gedwongen opgenomen geweest ofzo) maar dingen die ik over hem gezegd had.

De therapeuten die ik nu heb houden de informatie die met mij besproken wordt gewoon privé.