[INFORMATIEF] Borderline persoonlijkheidsstoornis.

IK heb haar geadviseerd hulp te zoeken, maar ze denkt het eerst zelf wel te kunnen oplossen. 't zo moeilijke situatie, omdat het niet zo lang uit is. Bijna al die dingen hierboven zijn bijna van toepassing.

[Dit bericht is gewijzigd door KonnieKipke op 31-10-2002 18:04]

"Ik ook van jou" van Giphard (?) is een goede lees/film tip.

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 17:52 schreef Navelpluisje het volgende:
Voor meer informatie kun je altijd kijken op http://borderline.pagina.nl.

"Ik ook van jou" van Giphard (?) is een goede lees/film tip.

---

[Dit bericht is gewijzigd door KonnieKipke op 31-10-2002 19:20]

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 19:12 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Wel haar blijven steunen he..
Ondanks dat dat zo moeilijk kan zijn,
omdat 'borderliners' mensen, die ze liefhebben, vaak afstoten.
Ik heb het wel meegemaakt zo met een vriendin van me..
*Never give up!*

Oh, addicted to jellybeans,
ik kan m'n openingpost niet meer veranderen,
anders had ik hem daar bij gezet ..

Wolkje

---

[Dit bericht is gewijzigd door KonnieKipke op 31-10-2002 19:25]

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 19:12 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Wel haar blijven steunen he..
Ondanks dat dat zo moeilijk kan zijn,
omdat 'borderliners' mensen, die ze liefhebben, vaak afstoten.
Ik heb het wel meegemaakt zo met een vriendin van me..
*Never give up!*

Oh, addicted to jellybeans,
ik kan m'n openingpost niet meer veranderen,
anders had ik hem daar bij gezet ..

Wolkje

---

Borderline is vooral een stoornis op emotioneel vlak. Er is geen goede balans tussen ratio en emotie, waardoor er vaak geen adequaat gedrag wordt vertoond.

Door traumatische ervaringen kan de emotionele ontwikkeling van een kind stil komen te staan of een scheefgroei vertonen. Het gedrag van mensen met borderline kun je ook vaak wel met dat van een jong kind vergelijken.

Het impulsieve, gewoon doen, zonder eerst allerlei consequenties af te wegen. Dingen zeggen, eruit flappen zonder erover na te denken. Jonge kinderen zijn ook zelden tactisch.

Het zwart/wit denken. Kinderen kunnen moeilijk met ambivalenties omgaan. Als mama boos is is het: "Stomme mama."
Dat iemand die van je houdt ook wel eens lullig (of chagrijnig, whatever) tegen je kan doen, is in de beleving van een borderlinepatient niet mogelijk. Diegene houdt dan niet meer van je, anders zou hij niet lullig doen
Andersom geldt dat ook: Als iemand stom is, dan kan daar ook niets leuks aan ontdekt worden. Of iemand die je juist (waanzinnig) bewondert , die kan niets fout doen.
Nuanceren is voor kinderen ook vaak moeilijk.

Stemmingswisselingen: Bij kinderen (en bij mensen met borderline)is het vaak Jantje lacht , Jantje huilt . En dat kan soms best snel op en neer gaan.
Ook kan iemand met borderline overspoeld worden door zijn/haar emoties. Vergelijk het met kinderen, die kunnen om iets kleins een onbedaarlijk verdriet hebben, maar dat kan ook weer snel over zijn. Van de andere kant kan er ook sprake zijn van een tomeloos enthousiasme, een ontembare vrolijkheid.

Verlatingsangst: Een klein kind kan niet bevatten dat als mama even boodschappen doen is , dat ze dan ook echt weer terug komt. Een kind moet daarop leren vertrouwen door ervaring.
Hetzelfde bij een bordelinepatient. Het is heel moeilijk om in een relatie erop te vertrouwen dat iemand echt bij je wil blijven, dat iemand nog steeds van je houdt , je heus niet zal verlaten, ook al heeft hij/zij ook zo zijn/haar eigen bezigheden.
Ook in vriendschappen werkt het zo. Het is bv moeilijk te accepteren dat je beste vriendin ook andere vriendinnen heeft.

Je kunt je mss voorstellen dat emotioneel gedrag op het niveau van een jong kind, voor zowel degene met borderline als ook voor de omgeving, voor veel problemen kan zorgen. Immers, je bent toch volwassen, je kunt je toch wel bedenken dat je je in een bepaalde situatie niet zus of zo kunt gedragen. Je bent toch oud en wijs genoeg om je emoties onder controle te houden

Maar dat is nou juist het lastige als je borderline hebt. Je kunt wel bedeneren dat bepaalde zaken niet kloppen, of dat jij anders reageert dan anderen, maar omdat je emotionele ontwikkeling niet parallel loopt met je rationele ontwikkeling kun je je vaak niet adequaat gedragen. En dat zorgt voor heel veel interne frustratie, waardoor weer afwijkend gedrag kan ontstaan (dissociatie, automutilatie, eetstoornissen, depressie etc).

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 19:12 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Wel haar blijven steunen he..
Ondanks dat dat zo moeilijk kan zijn,
omdat 'borderliners' mensen, die ze liefhebben, vaak afstoten.
Ik heb het wel meegemaakt zo met een vriendin van me..
*Never give up!*

Wolkje

---

Ik heb mijn man (ook Borderliner), na 6 jaar relatie moeten laten gaan omdat hij niet alleen zichzelf maar ook mij volledig ten gronde richtte.

Ik zie het verbreken van onze relatie puur als daad van zelfbescherming.

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 22:29 schreef Noayla_ het volgende:

[..]

Maar soms kun je niet anders meer dan voor jezelf kiezen...

Ik heb mijn man (ook Borderliner), na 6 jaar relatie moeten laten gaan omdat hij niet alleen zichzelf maar ook mij volledig ten gronde richtte.

Ik zie het verbreken van onze relatie puur als daad van zelfbescherming.

---

Voor de omgeving is het vaak net zo moeilijk als voor de patient zelf imho.

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 22:47 schreef Navelpluisje het volgende:
Vooral op latere leeftijd is de kans op genezing minimaal.

---

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 22:54 schreef Moonah het volgende:

[..]

Huh
Borderline schijnt juist minder te worden tussen je 30e en je 40e.

---

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:
Tijdens mijn therapie heb ik heel veel inzichten verworven in mijn eigen emoties en gedrag. Ik wil daarvan graag wat toevoegen aan bovenstaande (overigens duidelijke, maar in mijn visie zakelijke) tekst.

......

---

Kan hier ook een sticky topic van gemaakt worden??

Weet iemand misschien wat "het grote verschil" is???

Stemmingswisselingen ken ik, verlatingsangst had ik, nu nog wel af en toe, maar ik heb er minder last van. Maar ik pieker veel: "wat als...." (wat betreft de relatie....) en daar wordt ik ook niet goed van... toch gebeurd het...

Maar borderline blijft altijd moeilijk voor de persoon zelf, maar ook zeer zeker voor de personen erom heen. Ik heb ook borderline trekken.
En had een vriendin die heel erg borderline is. Dat ging dus niet goed tussen ons tweeen, ondanks dat we al 14 jaar vriendinnen waren. We hebben nu dan ook al 3 jaar geen kontakt meer met elkaar en soms doet dat nog steeds pijn. Maar ik kan het niet meer opbrengen. Het is de derde keer dat ze kontakt verbroken had. En voor mij ook de laatste keer. Met pijn in mijn hart.

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 10:34 schreef scope-online het volgende:
Als je niet al die symptomen hebt, maar wel enkele, en misschien ook niet zo heel dramatisch als er beschreven wordt, is er dan ook de mogelijkheid dat je borderline hebt?

Stemmingswisselingen ken ik, verlatingsangst had ik, nu nog wel af en toe, maar ik heb er minder last van. Maar ik pieker veel: "wat als...." (wat betreft de relatie....) en daar wordt ik ook niet goed van... toch gebeurd het...

---

Iedereen, ook doorgaans evenwichtige mensen, herkent zichzelf wel in een paar van die punten. Maar dat wil niet zeggen dat je een Borderline persoonlijkheidsstoornis hebt.

Pas als je voldoet aan (bijna) alle 12 kenmerken en het je hele leven in al zijn facetten ernstig en chronisch beinvloedt kun je wellicht spreken van Borderline.

Het probleem is vaak dat mensen veel te snel denken "ik ben een beetje wisselvallig" of "ik heb wel eens aan zelfmoord gedacht" dus lijd ik aan deze persoonlijkheidsstoornis.
Troost je; van bovenstaande hebben we allemaal wel eens last (gehad).

Af en toe vind ik het wel een beetje ergerlijk dat door de komst van het internet mensen zich tegenwoordig vaak onterecht allerlei ziektebeelden toedichten.

edit: ik heb het overigens indertijd ook aan m'n psychiater verteld, en die begon ook al meteen dat iedereen er wel eens last van had en dat dat niks hoefde te betekenen, en dat wist ik natuurlijk ook al, maar ze wilde er verder niet eens naar kijken, niet eens onderzoeken of het misschien zo zou kunnen zijn..
Toen voelde ik me dus echt niet serieus genomen, en da's ook één van de redenen dat ik daar niet meer naar toe wilde. Het was namelijk best moeilijk voor mij om dat te vertellen, oa. omdat ik bang was dat ik niet serieus genomen zou worden...

[Dit bericht is gewijzigd door texelonia op 01-11-2002 12:16]

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 22:29 schreef Noayla_ het volgende:

[..]

Maar soms kun je niet anders meer dan voor jezelf kiezen...

Ik heb mijn man (ook Borderliner), na 6 jaar relatie moeten laten gaan omdat hij niet alleen zichzelf maar ook mij volledig ten gronde richtte.

Ik zie het verbreken van onze relatie puur als daad van zelfbescherming.

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 12:13 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

tja, 't is triest maar waar. Wat zal dat een pijnlijke keuze zijn geweest omdat jij veel van hem hield

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 12:16 schreef Noayla_ het volgende:

[..]

Erger nog; ik hou nog steeds van hem....
Het is de moeilijkste en meest pijnlijke beslissing geweest die ik ooit heb moeten nemen.

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 12:30 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

tja, ik zit nu in de situatie dat het na 9 maanden met een hele lieve meid uit is, omdat zij het niet meer trok. Zij heeft aardig wat kenmerken van borderline met zelfs soms stemmen horen. In die afgelopen periode ben ik zo bezig geweest met haar onzekerheid wegnemen en botsingen te voorkomen. Het kwam er zelfs toe dat ik mezelf op een gegeven moment niet meer was en dat zij zich daaraan weer ging ergeren. We hadden op het laatst zoveel ruzie; alles leek verkeerd te vallen. Dit kostte zoveel energie bijderzijds dat zij besloot de stekker eruit te trekken. Nogsteeds houden we erg veel van elkaar en mijn wens is ook weer bijelkaar te komen, maar ik weet niet goed hoe. Haar rust geven is 1 ding, maar ik zou gek worden als zij iemand anders tegen kwam.

---

Ik ben veel te lang doorgegaan en ondervind hiervan nog steeds de negatieve gevolgen.

Probeer in ieder geval niet jezelf "kwijt te raken" in je relatie met haar. Het mag niet zo zijn dat jij niet meer aan bod komt doordat haar problemen overheersen.

Mijn verhaal wil natuurlijk niet zeggen dat iedere relatie met een borderliner gedoemd is om te mislukken natuurlijk; ik beschrijf slechts mijn persoonlijke ervaring.

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 10:34 schreef scope-online het volgende:
Als je niet al die symptomen hebt, maar wel enkele, en misschien ook niet zo heel dramatisch als er beschreven wordt, is er dan ook de mogelijkheid dat je borderline hebt?

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 13:46 schreef Maanvis het volgende:
Wat me opvalt is dat heel veel mensen zichzelf herkennen in borderline, en dus ook iedereen denkt dat ie het zomaar heeft. Is dit een modeverschijnsel of is borderline gewoon te breed gedefninieerd?

---

Ook ik herken best wel wat in de omschrijvingen van borderline, en vrienden hebben me er wel van 'beschuldigd' dat ik het had. Als ik echter kijk naar de twee borderliners die ik ken, en die momenteel allebei opgenomen zijn en zichzelf om de haverklap een bloedarmoede aandoen door al dat gesnij in henzelf, en dan af en toe nog eens een zelfmoordpoging erbij....dan denk ik dat vrijwel iedereen die gewoon in redelijk gezonde toestand achter de PC zit en wat symptomen bij zichzelf herkent, niet hoeft te vrezen dat ie het echt heeft.

En mocht je nou toch vrezen dat het bij jou wel raak is, ga dan naar een arts die het met zekerheid vast kan stellen. Ik heb de dames en heren bij het RIAGG op een gegeven moment ook gevraagd wat mijn diagnose nou eigenlijk was, en toen ze dat niet echt wisten zei ik dat ik vreesde voor borderline. De reactie was: nee, je hebt er wel wat trekken van, maar de stoornis zelf heb je niet. Ik denk dat dat voor de meeste mensen geldt die zich in de symptomen herkennen. Een paar borderline-achtige trekjes heeft iedereen.

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 14:00 schreef Fogerty het volgende:
Ook ik herken best wel wat in de omschrijvingen van borderline, en vrienden hebben me er wel van 'beschuldigd' dat ik het had. Als ik echter kijk naar de twee borderliners die ik ken, en die momenteel allebei opgenomen zijn en zichzelf om de haverklap een bloedarmoede aandoen door al dat gesnij in henzelf, en dan af en toe nog eens een zelfmoordpoging erbij....dan denk ik dat vrijwel iedereen die gewoon in redelijk gezonde toestand achter de PC zit en wat symptomen bij zichzelf herkent, niet hoeft te vrezen dat ie het echt heeft.

---

en

quote:

---

En mocht je nou toch vrezen dat het bij jou wel raak is, ga dan naar een arts die het met zekerheid vast kan stellen. Ik heb de dames en heren bij het RIAGG op een gegeven moment ook gevraagd wat mijn diagnose nou eigenlijk was, en toen ze dat niet echt wisten zei ik dat ik vreesde voor borderline. De reactie was: nee, je hebt er wel wat trekken van, maar de stoornis zelf heb je niet. Ik denk dat dat voor de meeste mensen geldt die zich in de symptomen herkennen. Een paar borderline-achtige trekjes heeft iedereen.

---

[Dit bericht is gewijzigd door SEMTEX op 01-11-2002 14:06]

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 14:00 schreef SEMTEX het volgende:
verhaal

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 14:05 schreef SEMTEX het volgende:
Ik erger me dus nogal aan je verhaal, vind eht een beetje een 'depressief? de kindjes in afrika hebben pas recht om depressief te zijn'-verhaal

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 14:06 schreef Fogerty het volgende:

[..]

Het was bedoeld om mensen gerust te stellen, maar als jij je daaraan wilt ergeren moet je dat vooral doen

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 14:05 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Heej Semtex, ik bedoelde mijn post niet denigrerend tov borderliners. Ik maak echter vaak mee dat mensen denken dat ze het hebben, en dat is begrijpelijk want eigenlijk herkent iedereen zich wel in een bepaald aantal symptomen ervan.

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 14:07 schreef SEMTEX het volgende:
Hey fogerty, als je niet lekker in je vel zit (want dat is duidelijk te merken), zou ik voorstellen dat je iets fijns voor jezelf gaat doen, want je afreageren op internet is niet de manier, lijkt me.

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 14:08 schreef Fogerty het volgende:

[..]

Da's een bijzonder aardig advies, waarvan ik hoop dat je het ook voor jezelf ter harte neemt, gezien je reactie op de postings van Maanvis en nu ook weer op die van mij

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 14:10 schreef SEMTEX het volgende:
Ik voel me ook helemaal niet aangevallen, echter: ik wil wel even wat onwaarheden uit de wereld helpen en onderbouw mijn stellingen ook. Jij bent degene die nogal heftig op mijn post reageert. je voelt je echt onterecht aangevallen, ik kom gewoon voor mezelf op, maar voel me echt niet offended.

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 18:15 schreef Fogerty het volgende:

[..]

Ik kan alleen maar zeggen dat ik hoop dat dit een grapje is

---

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:
Tijdens mijn therapie heb ik heel veel inzichten verworven in mijn eigen emoties en gedrag. Ik wil daarvan graag wat toevoegen aan bovenstaande (overigens duidelijke, maar in mijn visie zakelijke) tekst.

Borderline is vooral een stoornis op emotioneel vlak. Er is geen goede balans tussen ratio en emotie, waardoor er vaak geen adequaat gedrag wordt vertoond.

Door traumatische ervaringen kan de emotionele ontwikkeling van een kind stil komen te staan of een scheefgroei vertonen. Het gedrag van mensen met borderline kun je ook vaak wel met dat van een jong kind vergelijken.

Het impulsieve, gewoon doen, zonder eerst allerlei consequenties af te wegen. Dingen zeggen, eruit flappen zonder erover na te denken. Jonge kinderen zijn ook zelden tactisch.

Het zwart/wit denken. Kinderen kunnen moeilijk met ambivalenties omgaan. Als mama boos is is het: "Stomme mama."
Dat iemand die van je houdt ook wel eens lullig (of chagrijnig, whatever) tegen je kan doen, is in de beleving van een borderlinepatient niet mogelijk. Diegene houdt dan niet meer van je, anders zou hij niet lullig doen
Andersom geldt dat ook: Als iemand stom is, dan kan daar ook niets leuks aan ontdekt worden. Of iemand die je juist (waanzinnig) bewondert , die kan niets fout doen.
Nuanceren is voor kinderen ook vaak moeilijk.

Stemmingswisselingen: Bij kinderen (en bij mensen met borderline)is het vaak Jantje lacht , Jantje huilt . En dat kan soms best snel op en neer gaan.
Ook kan iemand met borderline overspoeld worden door zijn/haar emoties. Vergelijk het met kinderen, die kunnen om iets kleins een onbedaarlijk verdriet hebben, maar dat kan ook weer snel over zijn. Van de andere kant kan er ook sprake zijn van een tomeloos enthousiasme, een ontembare vrolijkheid.

Verlatingsangst: Een klein kind kan niet bevatten dat als mama even boodschappen doen is , dat ze dan ook echt weer terug komt. Een kind moet daarop leren vertrouwen door ervaring.
Hetzelfde bij een bordelinepatient. Het is heel moeilijk om in een relatie erop te vertrouwen dat iemand echt bij je wil blijven, dat iemand nog steeds van je houdt , je heus niet zal verlaten, ook al heeft hij/zij ook zo zijn/haar eigen bezigheden.
Ook in vriendschappen werkt het zo. Het is bv moeilijk te accepteren dat je beste vriendin ook andere vriendinnen heeft.

Je kunt je mss voorstellen dat emotioneel gedrag op het niveau van een jong kind, voor zowel degene met borderline als ook voor de omgeving, voor veel problemen kan zorgen. Immers, je bent toch volwassen, je kunt je toch wel bedenken dat je je in een bepaalde situatie niet zus of zo kunt gedragen. Je bent toch oud en wijs genoeg om je emoties onder controle te houden

Maar dat is nou juist het lastige als je borderline hebt. Je kunt wel bedeneren dat bepaalde zaken niet kloppen, of dat jij anders reageert dan anderen, maar omdat je emotionele ontwikkeling niet parallel loopt met je rationele ontwikkeling kun je je vaak niet adequaat gedragen. En dat zorgt voor heel veel interne frustratie, waardoor weer afwijkend gedrag kan ontstaan (dissociatie, automutilatie, eetstoornissen, depressie etc).

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 19:09 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
heb je dan een studie psychologie gedaan ?? Wat raar dan dat het niet uitgebreid aan bod kwam .

---

Toch wil dat absoluut niet zeggen dat je ook borderline hebt. Gelukkig maar, want het is een psychiatrische stoornis waar geen lol aan te beleven valt. In mijn eerdere post in dit topic heb ik de vergelijking gemaakt met het emotionele gedrag van een jong kind, en dan bedoel ik een kind van nog geen 4 jaar. Er is dus sprake van een stagnatie in de emotionele ontwikkeling.

Een huisarts kan waarschijnlijk de diagnose niet stellen en veel therapeuten herkennen het ziektebeeld ook niet zomaar. Meestal moet er echt een gespecialiseerd onderzoek gedaan worden om de diagnose te krijgen. En dat is niet iets waar je blij van wordt of trots op bent. Toch kan het helpen in het herstelproces, omdat een diagnose je een kader kan bieden. Je kunt gerichter therapie zoeken, en doordat je meer inzichten verwerft in je stoornis, kun je er meestal beter mee om leren gaan.

Therapie kan varieren van gesprekken bij een therapeut tot een klinische opname in een gespecialiseerd instituut (24/7). En therapie zal in veel gevallen echt nodig zijn, want leven met borderline is zwaar. De eerder in dit topic genoemde verschijnselen manifesteren zich in een zodanig heftige mate dat van normaal functioneren nauwelijks meer sprake is.

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 01:40 schreef SEMTEX het volgende:
Mooie toevoeging nog door Moonah, waarin ik mijzelf heel erg herken

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 19:18 schreef Brennie het volgende:
Ik weet wel redelijk wat van borderline.. ik vond echter dat Moonah in het kort goed,duidelijk omschreven heeft wat borderline onder andere omvat.. duidelijker als wat ik op internet en in de boeken lees.

---

Tijdens mijn opname van drie maanden heb ik veel geleerd over borderline op theoretisch vlak. Maar momenteel heb ik een therapeute die werkelijk geweldig is. Door haar heb ik ingezien dat bepaald gedrag kindergedrag is. Emoties die vastzitten aan mijn (traumatische) verleden. Het helpt me enorm om emoties uit het hier en nu te kunnen plaatsen en los te koppelen van vroeger.

Ik ben blij dat mijn post wat meer inzicht geeft, daarmee hopelijk ook wat meer begrip .

Het gaat om de Dialectische Gedrags Therapie. (DGT)
Op basis van boeken van M.M Lineham.
Het is eigenlijk dieptriest, dat er zo'n wachtlijst is. Ze kunnen
de mensen er niet voor vinden. Dat hoor ik al 3 jaar. Omdat het zwaar werk is. Je moet namelijk als hulpverlener 1 jaar lang 24 uur per dag 7 dagen per week voor iemand klaar staan. Altijd telefonisch bereikbaar zijn. Je hulpverlener krijgt een contract. Maar jij ook. 2 x niet op komen dagen is exit als ik het goed begrepen heb.

Ik heb momenteel zelf gelukkig medicijnen die redelijk goed aanslaan en daarnaast een erg goede casemanager.

Ik vind het erg vaak moeilijk uit te leggen wat Borderline is, vooral door die gradaties. De mensen die er iets van weten gaan vaak van het ergste uit. Met een beetje pech word je absoluut niet serieus genomen door de hulpverlening. Ik ondertussen gelukkig wel. Maar ik geef het de mensen te doen, die dan ook nog eens de verkeerde hulpverlener tegen komen.

Waaaah... ik wil hier eigenlijk een heel verhaal neertypen maar krijg het mijn vinders niet uit. (Het chaotische in mij) Het is wel een heel verhaal geworden, dat niet. Maar nog steeds niet wat ik nu eigenlijk wil zeggen.

Ene kant ben ik niet top borderline, aan andere kant ben ik niet gewoon.
Borderline is in mijn dossier gelukkig veranderd naar trekken van een borderliner. Waarom dat belangrijk was voor mij?

Omdat toen ik opgenomen was niet serieus werd genomen.
Ik moest niet zoveel aandacht vragen. Terwijl ik tegen de muren aanknalde van paniek. En niet wist welke kant ik op moest.
Ik wou graag praten, ik wou van mijn paniek af. Maar tijdens de opnames werden mijn paniek aanvallen alleen maar erger.

Nare tijd, ik voel heel veel dingen nu weer, wat er toen door mij heen ging. En geen idee had wat er allemaal met mij gebeurde. Er gebeurde zoveel. Ik was geknakt.

Submit knop gaat nu erg moeilijk voor mij worden. Ik post pas sinds een paar dagen wat meer op het forum. Dank zij de mensen van het Enschede Topic. Ik heb nooit zo goed durfen posten op FOK!

Sorrie voor het lange verhaal.

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 23:28 schreef Funnie het volgende:
Wat erg jammer is hier in het oosten (Enschede) dat de behandeling voor mensen met borderline, een enorme wachtlijst heeft. Ik sta daar dus al 3 jaar op. En nog is er geen einde in zicht !

Het gaat om de Dialectische Gedrags Therapie. (DGT)
Op basis van boeken van M.M Lineham.
Het is eigenlijk dieptriest, dat er zo'n wachtlijst is. Ze kunnen
de mensen er niet voor vinden. Dat hoor ik al 3 jaar. Omdat het zwaar werk is. Je moet namelijk als hulpverlener 1 jaar lang 24 uur per dag 7 dagen per week voor iemand klaar staan. Altijd telefonisch bereikbaar zijn. Je hulpverlener krijgt een contract. Maar jij ook. 2 x niet op komen dagen is exit als ik het goed begrepen heb.

---

quote:

---

Op zaterdag 2 november 2002 00:49 schreef Scrummie het volgende:
waarom herken ik mezelf hier zo in ik wil geen problemen met mezelf hebben etc.. waarom

---

quote:

---

Op zaterdag 2 november 2002 00:30 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Ik heb therapie gevolgd die daarop leek. De stof was iig ook van Marsha Linehan en ik kan alvast zeggen dat hij werkt! Als je ook echt de stof in je opneemt tenminste.

---

Maar ik ga er gewoon voor.

quote:

---

Op zaterdag 2 november 2002 10:13 schreef Funnie het volgende:

[..]

Ondanks dat het aardig goed met mij gaat, kan ik niet erg veel onthouden. En neem dus erg weinig in mij op.

Maar ik ga er gewoon voor.

---

quote:

---

Op zaterdag 2 november 2002 19:49 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Het gaat er meer om dat je volgens bepaalde manieren gaat leven: door Marsha Linehan's stof leer je manieren om beter met jezelf om te gaan. Het is dus niet een soort 'studie' , wel een soort boek waardoor je meer handvaten krijgt om om te gaan met bep. zaken

---

Ik hoop echt dat het me gaat helpen om de laatste restjes op te ruimen van mijn borderline zijn.
SEMTEX bedankt voor je reacties !

quote:

---

Op zaterdag 2 november 2002 22:50 schreef Funnie het volgende:
Omdat het chaotische in mij er erg vaak voor zorgt dat ik al moe ben voor ik aan iets begin.. Herkent iemand van jullie dat?
Ik ben dan gewoon al 24 uur bezig met het feit dat ik moet gaan stofzuigen.

---

Ik maak heel veel lijstjes van dingen die ik nog moet doen. Ik heb er een handje van om de vervelende dingen uit stellen. En vaak maak ik zaken niet af, doe ik de afwas voor de helft bv, omdat ik dan ineens aan iets anders denk (planten water geven ofzo), en dan vergeet ik de rest van de afwas.

Maar die lijstjes werken goed om het overzicht te bewaren .
En afstrepen wat je gedaan hebt voelt goed!

quote:

---

Op zondag 3 november 2002 17:12 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ja dat herken ik ook en begin ook aan iets in vlagen . Dan stort ik me daarop en dan weer daarop .
Een jongen waar ik vroeger mee omging die zei ook eens, waar jij bent is chaos .

---

quote:

---

Op zaterdag 2 november 2002 23:14 schreef Moonah het volgende:

[..]

Yep, herken ik. Maar ik moet zeggen dat het huishouden me tegenwoordig redelijk goed afgaat . Ik voel me ook veel prettiger in een opgeruimd huis.
Maar op een dag als vandaag (kut dus ) kan het me weer geen moer schelen.

Ik maak heel veel lijstjes van dingen die ik nog moet doen. Ik heb er een handje van om de vervelende dingen uit stellen. En vaak maak ik zaken niet af, doe ik de afwas voor de helft bv, omdat ik dan ineens aan iets anders denk (planten water geven ofzo), en dan vergeet ik de rest van de afwas.

Maar die lijstjes werken goed om het overzicht te bewaren .
En afstrepen wat je gedaan hebt voelt goed!

---

En ja. Chaos alom hier in huis. Ik kan me maar op 1 ding concentreren (niet te lang) en begin dan weer aan het andere. Dan heeft mijn was weer een voorsprong bij mij. dan de huiskamer weer dan de badkamer weer..
maar dan is alleen dat ene netjes maar de rest een zooitje. Ik probeer me er iets minder van aan te trekken.

En ja, weg moeten van huis. Een ramp soms. Morgen naar dierenarst. Hechtingen verwijderen van ons hondje. Ben ik nu al mee bezig. Overmorgen naar de Orthodontist met mijn dochter. Donderdag ergens intake gesprek. Bijna elke dag wat. En dat is eng. Beangstigt mij heel erg. Terwijl normaal iemand elke dag gewoon alles doet en voor elkaar heeft en er nog plezier in heeft ook. *gevoel van jaloezie* bekruipt mij dan toch wel. Het wensen kon ik dat maar. Zonder er zo tegen op te zien enzo.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 14:56 schreef Wolkje het volgende:
Hier heb ikzelf ook wel behoorlijk last van..
Maar voor mij is het niet te plaatsen, gezien ik (waarschijnlijk)
geen borderline heb, terwijl ik wel al deze dingen heb..

---

Daar schiet je inderdaad verder niet zoveel mee op, soms geeft het opluchting om het beestje eindelijk een naam te kunnen geven, en dat kun jij (en ik) nu nog steeds niet. Aan de andere kant is het geen pretje om een borderliner te zijn als ik de verhalen hier zo lees, dus...

Van de ene kant zou je denken: "Wat maakt zo'n label nou uit?" Elk mens is tenslotte uniek, bladibla. Dus ook jij met jouw problemen (al dan niet trekken van borderline). Het gaat er uiteindelijk om hoe je ermee om leert gaan, ongeacht het stempel (en daarmee ook stigma... ).

Van de andere kant, ik heb zelf nooit aan borderline gedacht, toen ik nog niet was gediagnosticeerd. Ik dacht heel lang dat het vrij normaal was hoe ik functioneerde . En ja, ik deed wel eens 'raar' (dissociatie).Toen ik begon met therapie was ik hoogst verbaasd dat ik 'depressief' zou zijn. Voelt niet iedereen zich bij tijd en wijlen zo vreselijk ellendig? (Vergelijk het maar weer met het perspectief van een kind: Zoals jij eea ervaart, beleeft, voelt, zo voelt iedereen zich toch?? ).
Toen ik in een later stadium de diagnose borderline en het advies 'opname' kreeg, was ik zelfs verontwaardigd . Maar het weten dat ik borderline heb (en geen borderliner 'ben'!!), heeft mij veel opgeleverd. Duidelijkheid. Puzzelstukjes vielen op hun plaats. Ik had een kader waarbinnen ik mijn gedrag kon plaatsen. Allerlei verbanden werden mij steeds helderder.

Ik ben blij dat ik weet wat ik heb, al had ik het natuurlijk veeeeeel liever niet gehad... .

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 12:54 schreef Funnie het volgende:
Rottig verhaal nav 'werkbriefjes'

---

Het voelt wel prettig om er open over te zijn. En tevens hoop ik op meer begrip van mensen die zoooooo snel kunnen (ver)oordelen.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 19:48 schreef Moonah het volgende:

[..]

Funnie, heb jij nog helemaal geen therapie gehad?
Want ik herken wel dingen van je verhaal zoals het bij mij vroeger ging, maar sinds ik goede therapie heb gaat het veel beter.

---

Helemaal geen besef van wat er met mij gebeurd was. Dat is pas gekomen toen ik 17 was en op een internaat zat. Toen kon het allemaal loskomen bij mij. Waarschijnlijk ook door de afstand tussen mij en mijn moeder toen. Doordat ik niet meer bij haar woonde kreeg ik adem voor mijn eigen problemen. Ik heb altijd hard voor alles gewerkt. Verwerking van alles wat er gebeurt was. Ik dacht toen mijn vriend en ik aan kinderen begonnen, dat ik alles ook zeer goed verwerkt had en alles ook weer lekker ging. Het is ook een tijd lang goed gegaan.
Tot inderdaad een jaar of 5 geleden. Ik was zo in de grond getrapt door meiden waarvan ik dacht dat het mijn vriendinnen waren. Ze hebben me zo vreselijk genaait. Zo geestelijk uitgeknepen. Dat ik totaal ben gaan flippen. En sindsdien heb ik het niet meer zo goed gekregen als wat ik daarvoor was.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 19:56 schreef Moonah het volgende:
Overigens merk ik dat ik het prettig vindt dat dit topic loopt. Ik heb heel lang niets verteld over borderline, alleen mijn meest naasten wisten 'het label'. Momenteel ben ik er al een heel eind vanaf (van borderline) en merk ik ook dat mijn schaamte wegvloeit.
Ja, het is zwaar kut, ja het is gestoord gedrag dat ik heb vertoond. Maar hey, ik heb er niet voor gekozen. Ik had ook wel liever anders gewild. Ik doe mijn best om er zo goed mogelijk mee om te gaan. Ik accepteer mijn (soms nog steeds wat overdreven emotionele) gedrag.

Het voelt wel prettig om er open over te zijn. En tevens hoop ik op meer begrip van mensen die zoooooo snel kunnen (ver)oordelen.

---

sorrie als het te warrig allemaal is..

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:10 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ja daar baal ik soms ook van dat onbegrip . Ik weet dat ik een fel wijffie ben maar als ik te keer ga dan zitten ze aan de grond genageld bij wijze van spreken en dan word ik helemaal razend .
Ik merk dat ik ook liever met felle mensen omga , maar ik weet ook zelf dat als iemand gewoon lief is , ik daarover heen dender en dan is het einde zoek .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:22 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dat heeft een vriendin van mij ook die ook borderliner is , en ondertussen de raarste mensen aantrekt . En het blijft doorgaan tot ze ploft . Ik plof daarentegen echt snel , maar leer er beter mee om te gaan door sommige situaties te verlaten en ff een time-out te nemen .
Ik geef dan ook aan de omgeving dat ik er ff uit ben , en raad ze aan me met rust te laten omdat anders het einde zoek is .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:31 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dat herken ik ook het moeite hebben met vertrouwen , ik stoot vaak al mensen af voordat ze de kans krijgen , omdat ik er bij voorbaat al van uit ga dat ze me gaan kwetsen .
Ook al roepen ze zo hard dat dat niet zo is .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:35 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Precies , stel dat ze achter mijn echte ik zouden komen dan gaan ze toch weg en kan ik ze beter voor zijn .
Heel vermoeiend zo'n instelling .

---

Ach hoe je het ook went of keert.. Alles heeft zijn voor en nadelen.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:39 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ik ben er meester in dat als iemand iets fout doet , meteen keihard weg te rennen , en nooit iets van me te laten horen .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:47 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

Enfin ik word erg moe van mezelf en anderen worden het ook van mij .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:50 schreef Funnie het volgende:
Had een heel verhaal weer getypt maar sloeg nergens op denk ik...

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:53 schreef Moonah het volgende:

[..]

Nee. Sloeg vast he-le-maal nergens op...
Vertel nou maar .

---

Omdat ik het blijkbaar heel hoog heb zitten dat gevoel. En me niet kan voorstellen dat mensen anderen zo disrespectabel kunnen behandelen.
pfffttt.. Ik krijg het er echt niet uit wat ik eigenlijk precies bedoel.

Ik ben geen hittepetit ofzo..Verre van dat eigenlijk. Maar vind wel dat je iedereen met respect moet behandelen.

Ze zeggen wel eens bij borderline is het of het ene of het andere...
de 1 heeft wel een "grote bek" de ander "niet"
de 1 denkt erg veel aan een ander de ander weer niet
de 1 houdt rekening met zijn omgeving de ander weer niet.

Er blijken wel nuances te zitten in een borderline op zich, maar vaak weer niet in de trekken waar die geen last van heeft.
Ik wil bv met iedereen rekening houden, en iedereen helpen waar ik maar kan. Ook al val ik er zelf haast bij neer.

Een ander kan dat juist weer niet en eist alle aandacht op van een ander en zuigt die helemaal leeg..

snappen jullie nog wat ik bedoel?

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:58 schreef Funnie het volgende:
snappen jullie nog wat ik bedoel?

---

Over dat opofferen.
Crosspost uit ander topic:

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 20:26 schreef Moonah het volgende:
Ik heb daar in mijn therapie heel veel over na moeten denken. Uitkomst: Ik zorgde zo veel voor mensen, omdat ik hoopte dat ze me daardoor uiteindelijk toch wel aardig zouden vinden. Ik ontleende er mijn (zeer geringe) gevoel van eigenwaarde aan. Het was dus niet onbaatzuchtig (ook al was ik ervan overtuigd van wel...). En op deze manier maakte ik mezelf ook erg afhankelijk van anderen.

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:16 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ja hoor, ik snap heel goed wat je bedoelt .
Ik was vroeger vreselijk principieel. Hechtte overdreven zwaar aan normen en waarden. Ik vond dat mijn manier van met mensen omgaan, de enige juiste was. Maar ondertussen zat ik zo ontzettend klem in mijn zelfontworpen principiele harnas. Nu weet ik dat ik er houvast aan had. Het gaf me structuur in een voor mij heel chaotische, onzekere, bedreigende wereld. Ik me gedroeg me, en verwachtte dat ook van anderen, zoals ik dacht dat dat hoorde. Smetteloos. Iedereen die afweek van mijn normen en waarden was imo fout .

Over dat opofferen.
Crosspost uit ander topic:
[..]Op maandag 4 november 2002 20:26 schreef Moonah het volgende:
Ik heb daar in mijn therapie heel veel over na moeten denken. Uitkomst: Ik zorgde zo veel voor mensen, omdat ik hoopte dat ze me daardoor uiteindelijk toch wel aardig zouden vinden. Ik ontleende er mijn (zeer geringe) gevoel van eigenwaarde aan. Het was dus niet onbaatzuchtig (ook al was ik ervan overtuigd van wel...). En op deze manier maakte ik mezelf ook erg afhankelijk van anderen.

---

Ik vind het soms zo verwarrend, ondanks dat ik er al een stuk uit ben.

en die laatste quote (crosspost) Daar ga ik denk ik eens even goed over nadenken. Herken er wel wat in.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:21 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ik heb zelf wel dat ik voor anderen zorg maar ook niet te .

---

Maar, niet onbelangrijk detail, nu zorg ik eerst en heeeeeel goed voor mezelf, en pas daarna voor anderen .

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:16 schreef Moonah het volgende:
Ik zorgde zo veel voor mensen, omdat ik hoopte dat ze me daardoor uiteindelijk toch wel aardig zouden vinden. Ik ontleende er mijn (zeer geringe) gevoel van eigenwaarde aan. Het was dus niet onbaatzuchtig (ook al was ik ervan overtuigd van wel...).

---

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 04-11-2002 21:33]

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:32 schreef Moonah het volgende:

[..]

Weet je hoe ik daar achter kwam?
Ik hielp mensen, of gaf ze (ongevraagd) advies. En als mensen dan in mijn ogen niet voldoende dankbaarheid toonden (=erkenning van mijn 'belangrijkheid') dan werd ik ongelooflijk pissig op ze. Niet dat ik dat zei hoor. Nee, dat liet ik ze wel voelen. Heel gemeen en misselijk. Ik werd dan wrokkig en zuur.
En waarom?
Omdat ik me dus vreselijk voelde afgewezen .

---

Gevoel. Mijn gevoel is ook erg dubbel.

Ik kan heeel iets ergs lezen, vind het wel heel erg voor die persoon enzo. Maar voel er niets bij.

Ik merk dat de laatste jaren steeds vaker. Geen gevoel hebben naar anderen toe. Afgevlakt. Stomp. Vooral bij lezen van dingen.
TV daar in tegen kan ik enorm janken
Misschien omdat je er dan beeld bij hebt?

Nee, dat denk ik ook weer niet. Ik ben gewoon
Maar ik vind het wel erg dat ik bij veel dingen geen gevoel meer kan hebben. Dingen die ik zelf bv heb meegemaakt. Ik weet dat het erg is, maar kan het niet als zodanig voelen. Ik ben verder totaaaaal een gevoelsmens. Doe bijna alles op gevoel. Kan vaak dingen niet in woorden omschrijven omdat het juist een gevoel is.. dat is dan weer het dubbele wat ik in het begin bedoelde.

Op gevoel leven, maar niet meer kunnen (mee)voelen.
pfft kweet het niet meer.. heb jullie volgende reply's alweer gelezen. kom er zo op terug.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:32 schreef Moonah het volgende:

[..]

Weet je hoe ik daar achter kwam?
Ik hielp mensen, of gaf ze (ongevraagd) advies. En als mensen dan in mijn ogen niet voldoende dankbaarheid toonden (=erkenning van mijn 'belangrijkheid') dan werd ik ongelooflijk pissig op ze. Niet dat ik dat zei hoor. Nee, dat liet ik ze wel voelen. Heel gemeen en misselijk. Ik werd dan wrokkig en zuur.
En waarom?
Omdat ik me dus vreselijk voelde afgewezen .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:46 schreef Wolkje het volgende:

[..]

.. dit heb ik inderdaad ook,
ik kan over mezelf praten, over mijn verleden,
dingen die ik heb meegemaakt, maar het gevoel hebben of het niet over
mij gaat, maar over iemand die ik totaal niet ken ofzo..
alsof ik droog iets uit een boekje vertel ..

Wolkje

---

Soms denk ik.. Heb ik het wel verwerkt?
En dan weer realistisch proberen te denken. Ja, ik heb er hard voor geknokt, maar heb het verwerkt..

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:42 schreef Funnie het volgende:
Dingen die ik zelf bv heb meegemaakt. Ik weet dat het erg is, maar kan het niet als zodanig voelen. Ik ben verder totaaaaal een gevoelsmens. Doe bijna alles op gevoel.

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:47 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dat is dissociatie , je eigen gevoel dus uitvlakken . Op momenten dat iets te pijnlijk is zet je lichaam uit . Heel frustrerend want op dat moment wil je juist de pijn voelen , het frustreerd je dat je niks voelt .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:54 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Ja, soms voel ik me wel eens, soort van schuldig,
dat ik op zo'n moment dan geen pijn voel..
Dan ga ik twijfelen aan mezelf? is het niet een bedacht verhaaltje,
ben ik niet gewoon echt gek?
Echt heel frustrerend

Wolkje

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:08 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dan is het de beginfase waarschijnlijk . Dat zijn ook bij mij de buien waarop het krassen begon . Ben blij dat ik daar van af ben .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:08 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dan is het de beginfase waarschijnlijk . Dat zijn ook bij mij de buien waarop het krassen begon . Ben blij dat ik daar van af ben .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:11 schreef Moonah het volgende:

[..]

Oke, next dus: automutilatie...
Dat is voor mij nog wel een beetje taboe .
Ik heb nooit gekrast. Maar als ik dissocieerde, trok ik het eelt van mijn voeten, tot bloedens toe. Of ik ging tegen een radiator zitten tot ik brandplekken had.

---

Zelfverminking/

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:12 schreef Funnie het volgende:

[..]

Even zoeken..moment..
Daar loopt nu nog een topic over dacht ik.
Daar heb ik al 1 en ander geschreven

Zelfverminking/

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:14 schreef racoon2002 het volgende:
maar het is toch raar??
als ik ff voorbeeld mag plaatsen, misschien dat jullie daar ff op kunnen reageren, zit er echt mee...
Een van mn beste vrienden, weet nu een beetje wat er met me aan de hand is, ik kan er tot nu toe alleen via msn en sms heel goed met hem over praten, door reacties van hem voel ik wel heel veel, ik heb daardoor duidelijk heel veel huilbuien enzovoorts, maar nu weet ik dat er een tijd komt dat ik er waarschijnlijk ook face to face met hem over ga praten, ik vertrouw hem volledig, maar ik weet nu al, dat ook ik idd het verhaal zonder ook maar enige emotie kan vertellen, zonder ook maar een spier te vertrekken, dit zal voor hem heel raar zijn, hoe kan ik hem dat het beste uitleggen?

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:14 schreef racoon2002 het volgende:
ik vertrouw hem volledig, maar ik weet nu al, dat ook ik idd het verhaal zonder ook maar enige emotie kan vertellen, zonder ook maar een spier te vertrekken, dit zal voor hem heel raar zijn, hoe kan ik hem dat het beste uitleggen?

---

Maar idd ik zal hem dat op die manier ook vertellen, ik weet zeker dat hij dat zal begrijpen,

bedankt hoor...

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:20 schreef racoon2002 het volgende:
daarom vraag ik mijn vragen en dingen maar zo ff tussendoor hoor hoop dat dat niet erg is,

---

Eetstoornissen.
Ik heb erg lang geneigd naar anorexia.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:14 schreef Moonah het volgende:

[..]

Heb ik gelezen, niet in gereageerd, schaamte.

---

Ik zet dat normaal tussen aanhalingstekens. Want ja, zeg nou zelf.. Vind je het zelf normaal? Nee, want dat is de reden ook van "onze"schaamte.

Constant bezig zijn om je armer te verbergen in de zomer allemaal lange mouwen aan doen. enz enz.
Maar ja dan kom je bij je vent in bed.. En wat dan?
diep onder de dekens wegkruipen van ohjee. lamp altijd snel uitdoen
eerder of later naar bed gaan Niet tegerlijkertijd. Douchen badderen altijd deur op slot. enz enz enz...

Wat ik ook al in het andere topic schreef is dat het erg moeilijk is om precies aan te geven waarom je het doet. Bij mij luchte het bijvoorbeeld enorm op als ik het gedaan had. Viel de spanning bij mij ff weg.
Het was net of ik die rugtas waaar ik het net over had. Even kon afdoen.

Maar ja daarna komt de pijn (niet op dat moment)
En dan krijg je weer het tegen over gestelde gevoel. En hoppa daar is die rugzak terug alleen weer 5 kilo zwaarder.

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 16:03 schreef Funnie het volgende:
Het is vaak een ontlasting op spanning en of pijn die je dan geestelijk niet meer aan kan. En je dan lichamelijk pijn gaat aandoen.
Want dan voel je die pijn, niet je andere pijn.
Ook kan het je helpen om je een gevoel te geven dat je er nog bent.
En niet alleen maar in die roes leeft
Dat lucht erg vaak op. En werkt ook nog eens erg verslavend omdat te doen.

Dit is hoe ik het ervaren heb. Ik doe het gelukkig erg lang al niet meer.
Maar hou mijzelf ook tegen op de momenten dat ik het wel graag zou willen doen. Omdat ik dan het verslavende stukje , mezelf voor ogen hou.

Misschien komt het allemaal krom over, maar het is vaak moeilijk uitleggen.

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:23 schreef Moonah het volgende:
Gaan we weer verder?

Eetstoornissen.
Ik heb erg lang geneigd naar anorexia.

---

heb nog steeds last van (vr)eetbuien.

Offtopic: nee we hebben het niet over dezelfde, das een heel lang verhaal maar spreek hem nog veel en ik zal hem de groeten doen

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:23 schreef Moonah het volgende:
Gaan we weer verder?

Eetstoornissen.
Ik heb erg lang geneigd naar anorexia.

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:23 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ik word er zo uitgeschopt zit bij mijn ouders op het moment , heb zelf geen internet . Ga straks naar mijn eigen huisje .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:24 schreef racoon2002 het volgende:
Offtopic: nee we hebben het niet over dezelfde, das een heel lang verhaal maar spreek hem nog veel en ik zal hem de groeten doen

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:23 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ik word er zo uitgeschopt zit bij mijn ouders op het moment , heb zelf geen internet . Ga straks naar mijn eigen huisje .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:23 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ik word er zo uitgeschopt zit bij mijn ouders op het moment , heb zelf geen internet . Ga straks naar mijn eigen huisje .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:23 schreef Funnie het volgende:
Oke, gaan we gewoon hier verder. Want het hoort hier gewoon echt bij...
voor Moonah... Maar het is blijkbaar heel "normaal" als je het doet als borderliner zijnde..

---

Maar mijn eetprobleem heb ik wel erkend. Sinds een half jaar ben ik aan het aankomen, al 5 kilo. Heel dubbel gevoel. Maar langzaamaan vind ik mijn mini-buikje steeds liever, en eerlijk gezegd voelt het ook erg zacht .
Bovendien blijkt nu dat ik eten errug lekker vind .

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:33 schreef Moonah het volgende:

[..]

Tja, ik merk dat ik er niet meer over kwijt wil. Nog niet echt geaccepteerd dus. Doe het eigenlijk nooit meer.

Maar mijn eetprobleem heb ik wel erkend. Sinds een half jaar ben ik aan het aankomen, al 5 kilo. Heel dubbel gevoel. Maar langzaamaan vind ik mijn mini-buikje steeds liever, en eerlijk gezegd voelt het ook erg zacht .
Bovendien blijkt nu dat ik eten errug lekker vind .

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:30 schreef racoon2002 het volgende:
maar anorexia zei je?
Wat voel je dan als ik het zo mag vragen, voel je dan niet precies het omgekeerde als iemand met boulimia?
dat vraag ik me wel af,
als je anorexia hebt, heb je toch extreme "controle" over je lichaam, terwijl als je boulimia hebt, je juist toch de controle verliest?

---

Btw. Ik merk nu dus dat ik dit een beetje emotieloos vertel. Waar we het eerder over hadden. Vind het ook best moeilijk om dit neer te schrijven. Is toch wel heel erg van mezelf.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:39 schreef racoon2002 het volgende:
Maar die eetproblemen is toch niet essentieel voor borderline??

---

Maar waarom klink je zo bezorgd Racoon?

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:42 schreef Moonah het volgende:

[..]

Een eetprobleem kan een symptoom zijn van borderline. Maar het wil niet zeggen dat eetprobleem=borderline en andersom.

Maar waarom klink je zo bezorgd Racoon?

---

Het komt wel vaak voor dat mensen met borderline eetproblemen hebben en andersom....

Als ik me klote voel dan heb ik ook dagenlang geen trek en dan eet ik ook niks maar da's weer een ander verhaal dan niet eten om je zelfbeeld etc...

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:41 schreef racoon2002 het volgende:
mmm, ik vind het ook duidelijk vreemd van mezelf, dat ik nu toegeef en dus ook aan mezelf dat ik last heb van vreetbuien vooral als het niet goed gaat me, heb dat nog nooit gezegd tegen iemand of hulp voor gezocht, is de eerste x,

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:44 schreef racoon2002 het volgende:
Hoe bedoel je dat precies, klink ik onbewust misschien bezorgd, ik weet niet, kom ik raar op je over nu?

---

maar idd...
ik ga dr is ff over nadenken, waarom ik dit nu weer s gepost heb....

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:52 schreef Moonah het volgende:
Dames, voor mij genoeg openbaringen voor vandaag .
Ik vond het prettig om zo met jullie ervaringen uit te wisselen. Ik ben nu wel moe, was stiekem toch wel intensief.
Doei .

---

Toen de film Ik Ook Van Jou in de bioscoop uit kwam las ik voor het eerst wat over Borderline in een tijdschrift, daar stond wat uitleg erover, en wat links naar internet sites. Ik ben toen gaan lezen en vond het heel veel dingen heel herkenbaar. M'n toenmalige vriendje had meteen zoiets van, kom op zeg, jíj hebt geen borderline! Had niemand anders om erover te praten verder, bleef wel in m'n achterhoofd, maar liet het rusten. Toen kwam ik bijna een jaar geleden bij een psychiater terecht, toen heb ik een stuk tekst over borderline uitgeprint en aangegeven welke dingen voor mij heel herkenbaar waren (ook van ADHD trouwens). Maar zij reageerde meteen zo van dat bijna iedereen er wel dingen in herkent en dat het ook aan karakter kan liggen, etc. Dat snapte ik natuurlijk ook wel, maar ze wilde verder niet eens onderzoeken of het zo kon zijn misschien. Ze kende me er niet goed genoeg voor om dat te beoordelene. Maar jah, ik zag haar maar één uurtje in de 4 weken, dus dat schiet niet echt op. En dat ging sowieso niet zo geweldig, want zoals Wolkje ook ergens vertelde, ben ik net als haar niet echt goed in van die open vragen en dat je maar moet vertellen enzow. Je moet echt gericht vragen stellen bij mij, zeker in het begin als ik iemand nog niet zo vertrouw.

Toen heb ik er een hele tijd niks meer mee gedaan, en het ging ook veel beter met me. Laatste weken gaat het weer veeel slechter... En dan denk ik weer van, het kan zo niet langer, ik kan het niet alleen.. Ongeacht of ik nou borderline heb of niet, er gaatiets niet goed met me, maar kweenie hoe of wat ik nu verder zou moeten...

Ik heb ook dat boek besteld trouwens dat addicted_to_jellybeans in het begin van het topic noemde. Misschien dat ik daar wat aan heb...

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 08:30 schreef texelonia het volgende:
Ongeacht of ik nou borderline heb of niet, er gaatiets niet goed met me, maar kweenie hoe of wat ik nu verder zou moeten...

---

quote:

---

Ik heb ook dat boek besteld trouwens dat addicted_to_jellybeans in het begin van het topic noemde. Misschien dat ik daar wat aan heb...

---

Het verklaart een hoop van al je gevoelens en hoe je bent en reageert, nu en vroeger en op de een of andere manier geeft het toch een soort van rust.

je weet wat het is, dat kun je gaan verwerken en verder leven.

Succes Tex.

quote:

---

Op donderdag 31 oktober 2002 18:52 schreef Wolkje het volgende:
Nog even een klein, maar simpeler stukje:

Officiële symptomen zijn; -zwart-wit denken, -stemmingswisselingen, - impulsiviteit, -moeilijk contact kunnen leggen, -moeilijk alleen kunnen zijn, dissociatieve verschijnselen.

Dissociatie is een veranderde bewustzijnstoestand. Omstanders kunnen dit verschijnsel vermoeden als iemand er niet helemaal bij is, een afwezige indruk maakt, niet helder of adequaat reageert. Niet alle afwezigheid is overigens dissociatie. De binnenwereld ziet er anders uit; -angst, soms door agressie bedekt, -eenzaamheid, zelfs in gezelschap, -leegte, niet weten wat je wilt, voelt of vindt, -een kloof tussen gevoel en verstand, -overspoeld raken door heftige emoties, waar je niets mee kan en die moeilijk te verdragen zijn, -relaties niet kunnen aangaan en/of kunnen volhouden, ook met betrekking tot werk, -periodes van depressie, enorme spanning en weinig gevoel van eigenwaarde.

Wolkje

---

Alleen vind ik dat een beetje heel erg zwaar klinken..

Ok.. ik kan moeilijk alleen zijn.. ik heb moeite met mensen ontmoeten... ik kan ineens helemaal omslaan.. (stemmings wisselingen..) Zoals iedereen om mij heen al weet.. ik denk heel erg zwart-wit..

maar om het dan gelijk borderline te noemen.. sorry... beetje ver gezocht..

Ik denk (omdat ik het van mijzelf weet dat ik zo ben) dat het tussen je oren zit.. en dat er wat aan te doen is.. maar je moet er wat aan willen doen.. Je kan ook leren vrede te hebben met hoe en wie je bent..

Borderline.. sorry dat ik het zeg.. maar geef het beestje een naampje.. en iedereen heeft er gelijk last van..

Ik weet dat ik zo ben.. zo ben ik en iedereen neemt me maar zoals ik ben.. moet je me niet ? dan tog niet.. das jou verlies..

sorry.. maar dit is toch echt mijn mening...

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 13:41 schreef Phreak het volgende:
Ik denk (omdat ik het van mijzelf weet dat ik zo ben) dat het tussen je oren zit.. en dat er wat aan te doen is.. maar je moet er wat aan willen doen..

---

quote:

---

Borderline.. sorry dat ik het zeg.. maar geef het beestje een naampje.. en iedereen heeft er gelijk last van..

Ik weet dat ik zo ben.. zo ben ik en iedereen neemt me maar zoals ik ben.. moet je me niet ? dan tog niet.. das jou verlies..

sorry.. maar dit is toch echt mijn mening...

---

Als je de moeite neemt om iets verder te lezen dan alleen de openingspost, dan had je je mening wat meer kunnen nuanceren.
Juist bekrompen, kortzichtige oordelen als die van jou maken het mensen die dus wel borderline hebben extra moeilijk.

Alsof we gewoon maar aanstellers zijn .

Ik moet nu weg, heb dus geen tijd meer om te reageren, en da's mss maar goed ook, want ik baal van dergelijke reacties.

Ik vind dit soort gezeik van mensen, dat ze zo erg aan de rand van de afgrond staan, zwaar overtrokken..

ok iemand kan het moeilijk hebben.. ben ik helemaal met iedereen eens... maar borderline.. das een term, bedacht door de psygologen, om maar aan het werk te blijven..

Rot toch op met dat zielige gedoe..

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 14:13 schreef Phreak het volgende:
Ik zou zeggen.. baal er maar flink van..

Ik vind dit soort gezeik van mensen, dat ze zo erg aan de rand van de afgrond staan, zwaar overtrokken..

ok iemand kan het moeilijk hebben.. ben ik helemaal met iedereen eens... maar borderline.. das een term, bedacht door de psygologen, om maar aan het werk te blijven..

Rot toch op met dat zielige gedoe..

---

je kent natuurlijk ook precies de gevoelens die mensen hebben die een psychiatrsiche ziekte hebben?

Fijn voor je al die kennis en wijsheid in pacht hebben.

Weet je alles is overdreven, is de wereld een stuk makkelijker zeker he?

niemand heeft echte problemen alles is aanstellerij en dus hoef je er niet bij stil te staan dat er mensen zijn die geestelijk lijden.

wat zeg je? Jij kan je er niets bij voorstellen? gelukkig voor jou, gefeliciteerd met je gezondheid, helaas is niet iedereen zo gezond als jij bent, jammer voor hen zeker?

het is rot voor mensen die zich niet tof voelen, of een of andere ziekte hebben.. maar omdat we nu een naam ervoor hebben, zie je gelijk dat iedereen er last van heeft.. Gelijk hoor je om je heen.. dat die en die heeft borderline.. en die en die heeft borderline...

Dat bedoel ik met dat zielige gedoe.. Zelf een diagnose stellen.. het vervolgens Borderline noemen.. en je rete aan gaan stellen... want je hebt tog al borderline... dus je kan er niks aan doen...

en ik denk dat je mijn eerste post in dit topic ook niet gelezen hebt.. daarin schrijf ik dat ik mezelf ook herken in die symptomen.. alleen zeg ik dat ik het belachelijk vind, het gelijk borderline te noemen..

Er zullen inderdaad mensen zijn.. die geestelijk in de knoop zitten.. Dat er dan dingen gebeuren met een persoon.. (stemmings veranderingen.. zwart-wit denken.. en noem maar op) vind ik niet meer dan logisch.

De hersenen zijn een vaag stuk funcionerend vlees in je hoofd, waar de wetenschapers het nog niet helemaal over eens zijn.. Dat er dan ook mensen zijn, waarbij er (lullig gezegt) even iets verkeerd zit, dat snap ik ook nog.

Maar om nou vervolgens als je je ff klote voelt, je zelf gelijk borderline te noemen.. daar heb ik een hekel aan.. maar dat geld ook voor mensen die rond aan het spuien zijn, dat ze een of andere ziekte hebben, alleen om aandacht te krijgen.

Ik zeg niet dat iedereen hier zich aansteld. Ik zeg ook niet dat iedereen hier aandacht wil hebben. Ik zeg alleen, dat ik het een soort van vaag vind klinken allemaal..

Dat iemand zich rot voelt is kut en ik wil ook met alle macht helpen om het te verbeteren. Echt ik meen het serieus, maar die mensen (en ja.. die bestaan..) die zichzelf borderline noemen voor de aandacht.. daar heb ik een tering hekel aan.

Dat bedoel ik met "Geef het beestje een naampje en we hebben er allemaal ineens last van.."

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 14:46 schreef Phreak het volgende:
dat zeg ik helemaal niet..

het is rot voor mensen die zich niet tof voelen, of een of andere ziekte hebben.. maar omdat we nu een naam ervoor hebben, zie je gelijk dat iedereen er last van heeft.. Gelijk hoor je om je heen.. dat die en die heeft borderline.. en die en die heeft borderline...

Dat bedoel ik met dat zielige gedoe.. Zelf een diagnose stellen.. het vervolgens Borderline noemen.. en je rete aan gaan stellen... want je hebt tog al borderline... dus je kan er niks aan doen...

en ik denk dat je mijn eerste post in dit topic ook niet gelezen hebt.. daarin schrijf ik dat ik mezelf ook herken in die symptomen.. alleen zeg ik dat ik het belachelijk vind, het gelijk borderline te noemen..

Er zullen inderdaad mensen zijn.. die geestelijk in de knoop zitten.. Dat er dan dingen gebeuren met een persoon.. (stemmings veranderingen.. zwart-wit denken.. en noem maar op) vind ik niet meer dan logisch.

De hersenen zijn een vaag stuk funcionerend vlees in je hoofd, waar de wetenschapers het nog niet helemaal over eens zijn.. Dat er dan ook mensen zijn, waarbij er (lullig gezegt) even iets verkeerd zit, dat snap ik ook nog.

Maar om nou vervolgens als je je ff klote voelt, je zelf gelijk borderline te noemen.. daar heb ik een hekel aan.. maar dat geld ook voor mensen die rond aan het spuien zijn, dat ze een of andere ziekte hebben, alleen om aandacht te krijgen.

Ik zeg niet dat iedereen hier zich aansteld. Ik zeg ook niet dat iedereen hier aandacht wil hebben. Ik zeg alleen, dat ik het een soort van vaag vind klinken allemaal..

Dat iemand zich rot voelt is kut en ik wil ook met alle macht helpen om het te verbeteren. Echt ik meen het serieus, maar die mensen (en ja.. die bestaan..) die zichzelf borderline noemen voor de aandacht.. daar heb ik een tering hekel aan.

Dat bedoel ik met "Geef het beestje een naampje en we hebben er allemaal ineens last van.."

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 14:46 schreef Phreak het volgende:
Zelf een diagnose stellen.. het vervolgens Borderline noemen.. en je rete aan gaan stellen... want je hebt tog al borderline... dus je kan er niks aan doen...

---

In dit topic heb ik alleen maar verhalen gehoord van mensen die actief aan een genezing werken, en dat is toch wat anders dan je "rete aan gaan stellen"

En zoals al gezegd; vaak kan iedereen wel iets herkennen in borderline, iedereen kan wel in elke ziekte iets herkennen, maar dat betekent niet dat je er meteen ook last van hebt.

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 14:46 schreef Phreak het volgende:
dat zeg ik helemaal niet..

het is rot voor mensen die zich niet tof voelen, of een of andere ziekte hebben.. maar omdat we nu een naam ervoor hebben, zie je gelijk dat iedereen er last van heeft.. Gelijk hoor je om je heen.. dat die en die heeft borderline.. en die en die heeft borderline...

Dat bedoel ik met dat zielige gedoe.. Zelf een diagnose stellen.. het vervolgens Borderline noemen.. en je rete aan gaan stellen... want je hebt tog al borderline... dus je kan er niks aan doen...

en ik denk dat je mijn eerste post in dit topic ook niet gelezen hebt.. daarin schrijf ik dat ik mezelf ook herken in die symptomen.. alleen zeg ik dat ik het belachelijk vind, het gelijk borderline te noemen..

Er zullen inderdaad mensen zijn.. die geestelijk in de knoop zitten.. Dat er dan dingen gebeuren met een persoon.. (stemmings veranderingen.. zwart-wit denken.. en noem maar op) vind ik niet meer dan logisch.

De hersenen zijn een vaag stuk funcionerend vlees in je hoofd, waar de wetenschapers het nog niet helemaal over eens zijn.. Dat er dan ook mensen zijn, waarbij er (lullig gezegt) even iets verkeerd zit, dat snap ik ook nog.

Maar om nou vervolgens als je je ff klote voelt, je zelf gelijk borderline te noemen.. daar heb ik een hekel aan.. maar dat geld ook voor mensen die rond aan het spuien zijn, dat ze een of andere ziekte hebben, alleen om aandacht te krijgen.

Ik zeg niet dat iedereen hier zich aansteld. Ik zeg ook niet dat iedereen hier aandacht wil hebben. Ik zeg alleen, dat ik het een soort van vaag vind klinken allemaal..

Dat iemand zich rot voelt is kut en ik wil ook met alle macht helpen om het te verbeteren. Echt ik meen het serieus, maar die mensen (en ja.. die bestaan..) die zichzelf borderline noemen voor de aandacht.. daar heb ik een tering hekel aan.

Dat bedoel ik met "Geef het beestje een naampje en we hebben er allemaal ineens last van.."

---

en dat de mensen hier er actief mee bezig zijn te genezen, of met welk proces dan ook, want in je zelf gaan geloven is ook een heel proces.. vind ik geweldig. Ik zou zeggen.. vooral doorgaan.. juist doorgaan.. uit eindelijk zal je gaan zien dat iedere stap je een stuk beter maakt.

Kijk.. dat er mensen zijn die in de knoop zitten.. ben ik helemaal met je eens.. maar borderline.. dat woord vind ik gewoon te zwaar..

Bij borderline denk ik aan iemand die niet meer te helpen is. Die meer achter de streep staat, dan er nog een klein beetje voor.. iemand waar geen beginnen meer aan is.. DAT noem ik borderline..

De rest noem ik gewoon, en daar val ik zelf ook onder, oudhollands "in de knoop"..

Maar goed.. we moeten tegenwoordig voor alles een engelse naam hebben.. (Ook dat valt bij mij onder de noemer "onzin"

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 15:18 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

[..]

Ik wilde ff duidelijk stellen dat bij mij uitgebreid onderzoek is gedaan en daaruit is uitgekomen dat ik Borderline heb .
Ik heb er 1 jaar en 2 maanden voor in dagtherapie gezeten , heb zelf niet het gevoel aan de rand van de afgrond te zitten , maar weet wel dat ik door Borderline heftiger reageer dan de "normale mens".
Ik heb gewoon geleerd om te gaan met Borderline .

---

Laat ik vooropstellen dat er denk ik niemand is, die zo erg zwart-wit kan denken als ik..

Laat ik een voorbeeld noemen.. Ik haat mijn ouders voor het feit dat ze zo egoistisch zijn dat ze mij 24 jaar geleden op de wereld hebben gezet.. Toen was het ook allemaal ramp, spoed en ellende.. nu is het alleen nog maar veel erger geworden..

Ik haat kerst.. lekker hypocriet bij elkaar zitten.. Verjaardagen.. komen de mensen die je maar 1 keer per jaar ziet.. alles wat ik wil mislukt.. ik zie er niet uit.. ik heb nooit geluk.. Mijn zus is bezig met een of ander zalfje met glitters.. als ik ergens een hekel aan heb, dan is het die troep op mijn gezicht.. Ik was in een vrolijke bui.. alleen toen ze dat toch, ondanks mijn waarschuwingen, op mijn gezicht smeerde, was het huis te klein.. en dan bedoel ik ook echt te klein... Zo kan ik nog wel een half uurtje doorgaan..

Bedoel.. ik heb er ook last van ja.. ik denk bijna alleen maar negatief.. tussenwegen zijn er bij mij bijna niet..

Maar dan nog.. hoe erg het ook is.. ik noem mezelf niet borderline..

Ik haat het als mensen alles in hokjes stoppen...

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 15:58 schreef Phreak het volgende:

[..]

aangezien ik aan de meeste symptomen lijd, hoef ik daar geen uitgebreid onderzoek aan te spenderen..

Laat ik vooropstellen dat er denk ik niemand is, die zo erg zwart-wit kan denken als ik..

Laat ik een voorbeeld noemen.. Ik haat mijn ouders voor het feit dat ze zo egoistisch zijn dat ze mij 24 jaar geleden op de wereld hebben gezet.. Toen was het ook allemaal ramp, spoed en ellende.. nu is het alleen nog maar veel erger geworden..

Ik haat kerst.. lekker hypocriet bij elkaar zitten.. Verjaardagen.. komen de mensen die je maar 1 keer per jaar ziet.. alles wat ik wil mislukt.. ik zie er niet uit.. ik heb nooit geluk.. Mijn zus is bezig met een of ander zalfje met glitters.. als ik ergens een hekel aan heb, dan is het die troep op mijn gezicht.. Ik was in een vrolijke bui.. alleen toen ze dat toch, ondanks mijn waarschuwingen, op mijn gezicht smeerde, was het huis te klein.. en dan bedoel ik ook echt te klein... Zo kan ik nog wel een half uurtje doorgaan..

Bedoel.. ik heb er ook last van ja.. ik denk bijna alleen maar negatief.. tussenwegen zijn er bij mij bijna niet..

Maar dan nog.. hoe erg het ook is.. ik noem mezelf niet borderline..

Ik haat het als mensen alles in hokjes stoppen...

---

Fijn dat jij er zo over denkt. Ik ben blij dat ik gelukkig wel wat genuanceerder kan denken.

Hokjesplaatsen gebeurt bij alles en niet alleen hier in..

Jij plaats nu een borderliner in een hokje als zijnde , Iemand die op het randje van de afgrond leeft. Borderline is niet zwart wit. Het heeft een heel groot grijs gebied.

Ja en het oud hollands in de knoop zitten dat is meer de dip die iemand wel eens kan hebben.

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 22:04 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Misschien een hele stomme vraag hoor,
maar van wie en hoezo mag dat niet?
En wat voor medicijnen bedoel je precies?

Wolkje

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 16:05 schreef Funnie het volgende:

[..]

Ik krijg het idee. Dat jij nu van jouw probleem ons probleem wil maken?

Jij plaats nu een borderliner in een hokje als zijnde , Iemand die op het randje van de afgrond leeft. Borderline is niet zwart wit. Het heeft een heel groot grijs gebied.

---

quote:

---

Officiële symptomen zijn; -zwart-wit denken, -stemmingswisselingen, - impulsiviteit, -moeilijk contact kunnen leggen, -moeilijk alleen kunnen zijn, dissociatieve verschijnselen.

---

en nee.. ik maak van mijn probleem niet jullie probleem.. in welk opzicht zou ik dat doen ?????? waaruit blijkt voor jou dat ik van mijn probleem jullie probleem wil maken ???? Staat er dan misschien dat ik een oplossing voor "Mijn Probleem" moet hebben ???

Ik gaf alleen aan dat ik die symptomen heb.. maar ik noem het niet gelijk borderline..

lijkt wel alsof er hier niet goed gelezen wordt.....

NEE... NIET ALLEEN ZWART-WIT......... sjees.. dat is een van de dingen..

nee.. ik heb niet alles gelezen.. maar wat ik lees.. lees ik goed..

Ongelovelijk.. je zegt hier vanalles.. en iedereen pakt er EEN ding uit.. en daar paken ze je op..

ongelovelijk....

En dan noemen jullie MIJ kortzichtig.....

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 16:15 schreef Phreak het volgende:
en nee.. ik maak van mijn probleem niet jullie probleem.. in welk opzicht zou ik dat doen ?????? waaruit blijkt voor jou dat ik van mijn probleem jullie probleem wil maken ???? Staat er dan misschien dat ik een oplossing voor "Mijn Probleem" moet hebben ???

Ik gaf alleen aan dat ik die symptomen heb.. maar ik noem het niet gelijk borderline..

lijkt wel alsof er hier niet goed gelezen wordt.....

---

De reden waarom dit topic gestart is, is omdat er veel vooroordelen zijn over psychische aandoeningen. Mensen met psychische problemen stuiten vaak tegen een muur van onbegrip, vooral omdat psychische aandoeningen door veel mensen niet worden begrepen of erkend.

Het is nou eenmaal een feit; er bestaan zowel lichamelijke als geestelijke aandoeningen, ik neem maar even als voorbeeld een maagzweer en depressie.

Als je last hebt van je maag, en je gaat naar de dokter, dan onderzoekt hij je, en trekt de diagnose "maagzweer". Je krijgt medicijnen mee, moet een bepaald dieet volgen, en na een tijdje wordt je weer beter. Mensen in je omgeving die dit horen, zeggen "Oh wat rot zeg, vandaar dus dat je zo'n maagpijn had. Nou, je moet maar even zeggen wat je wel en niet mag eten, dan hou ik rekening met je."

Als je last hebt van diverse geestelijke problemen, en je gaat naar de dokter, dan onderzoekt hij je, en trekt de diagnose "depressie". Je krijgt medicijnen mee, moet een bepaalde therapie volgen, en na een tijdje wordt je weer beter. Mensen in je omgeving die dit horen, zeggen "Tsssk, jij moet ook altijd weer de aandacht naar jezelf toetrekken. Depressie? Dat betekent toch gewoon dat je een dikke aansteller bent? Volgens mij moet jij eens een schop onder je kont hebben, en niet zo zeuren."

Helaas zijn er veel kortzichtige mensen, die niet begrijpen dat een geestelijke aandoening wat anders is dan een potje aanstelleritus. En ik moet je gelijk geven als je zegt; post een lijstje symptomen, en iedereen herkent er wel iets in.

Maar dat vind ik nog geen reden om te oordelen over mensen mensen die wél de diagnose borderline gekregen hebben. Dat vind ik hetzelfde als het kind met het badwater weggooien. Je ontneemt op die manier mensen het "recht" om ziek te zijn. En helaas zal je daarin niet de enige zijn...

Ik ga mijzelf hier niet verder lopen uitleggen.
Dat ik het uberhaupt probeerde

om het feit dat ik ermee heb leren leven dat ik zo ben en daarvoor niet naar een psyg ben geweest ?

Omdat ik heb geleerd het hele zooitje te relativeren.. op mun eigen houtje ? omdat ik geleerd heb mezelf maar gewoon te accepteren zoals ik ben ?

sjees.. en ik ben kortzichtig.. ongelovelijk..

er zijn ook mensen die alles zelf op kunnen lossen.. mensen die weten dat er iets mis is.. maar zelf naar een oplossing zoeken.. op wat voor manier dan ook..

[Dit bericht is gewijzigd door Phreak op 05-11-2002 17:15]

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:13 schreef Phreak het volgende:

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:13 schreef Phreak het volgende:
er zijn ook mensen die alles zelf op kunnen lossen.. mensen die weten dat er iets mis is.. maar zelf naar een oplossing zoeken.. op wat voor manier dan ook..

---

Zie jij hulp zoeken als een teken van zwakte? Ik zie het juist zo, dat mensen die eindelijk een diagnose krijgen, eindelijk weten waar ze aan toe zijn, en waar ze aan kunnen werken.

waar het mij om gaat, is het feit dat alles maar gewoon een naam moet hebben..

iemand die geestelijk problemen heeft en naar een psyg gaat om geholpen te worden (of wat voor persoon dan ook die je erdoor heen helpt) vind ik al een heel eind op de goede weg.

Iemand die alleen maar hier loopt te zeiken dat ze het zo rot hebben en er voor de rest niks aan doet., noem ik een meeloper.. en die zijn er helaas teveel..

Ik begrijp heel erg goed hoe iemand met borderline is.. Helaas bestaat ze niet meer.. Ze heeft zichzelf verhangen.. jaren geleden, toen het woord borderline nog niet eens bestond.. Plus dat ik ook naar mijzelf kijk....

Dus ga mij nou niet vertellen dat ik NIET weet wat het is..

Nogmaals.. het gaat mij om het feit, dat nu alles borderline genoemd wordt... daar maak ik een probleem van.... en niet dat iemand het moeilijk heeft...

hoe noem je mij dan ??

Ik heb last van:

Alles zwart-wit zien, een tussenweg is er niet.
Ik haat alles om me heen
De dood interesseert me niet.. ben ik dood, ook goed..
ik zak heel erg snel weg in gedachtes en schijn daarbij ook dingen uit te kunnen kramen.. wat heel on samenhangend is.
slapeloosheid
onrustig.. niet stil kunnen zitten..
te veel energie.. maar tog te moe om iets te gaan doen..
heel erg snel van stemming kunnen wisselen..
niet door hebben dat je al 15 minuten naar het zelfde punt zit te staren.. totdat het je verteld word en je absoluut niet herinneren waar je met je gedachten zat (en dat zonder drugs..)
consentreren lukt ongeveer een minuut of 3..

geef daar eens een naam aan dan ?

[Dit bericht is gewijzigd door Phreak op 05-11-2002 17:32]

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:30 schreef Phreak het volgende:

geef daar eens een naam aan dan ?

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:32 schreef ED2 het volgende:

[..]

Een users die zeurposts doet.

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:32 schreef Phreak het volgende:

[..]

zeg dan niks...

---

Die kunnen zoiets beoordelen..wij niet

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:36 schreef Phreak het volgende:
ik dacht dat jullie het zo goed wisten ?? en dat ik van niks wist ???....

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:33 schreef ED2 het volgende:

[..]

Dat wild ik idd eerst reply-en

---

[Dit bericht is gewijzigd door Funnie op 05-11-2002 17:40]

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:36 schreef ED2 het volgende:

[..]

En dan geef ik antwoord, en dan is het weer niet goed

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:37 schreef Funnie het volgende:
Oke ik geef het op...
Ga naar de psychiater.. En laat je eens nakijken !

---

[edit] kan een mod ff de voorgaande zooi wegeditten ?

[Dit bericht is gewijzigd door ED2 op 05-11-2002 17:38]

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:23 schreef Phreak het volgende:
Iemand die alleen maar hier loopt te zeiken dat ze het zo rot hebben en er voor de rest niks aan doet., noem ik een meeloper.. en die zijn er helaas teveel..

[knip]

Nogmaals.. het gaat mij om het feit, dat nu alles borderline genoemd wordt... daar maak ik een probleem van.... en niet dat iemand het moeilijk heeft...

---

Maar er zijn ook mensen die hier op het forum komen om over hun ervaringen te praten, en tegelijkertijd wél iets eraan doen. Daar heb ik respect voor.

Misschien lijkt het voor jou dat alles maar borderline genoemd wordt, tegenwoordig? Ikzelf had er voordat ik mijn vriend ontmoette, nog nooit van gehoord. En buiten dit topic hoor ik er nog steeds bijna niets over.

Wat ik goed vindt aan een topic als deze, is dat er mensen zijn die zich erin herkennen, en voor wie dit topic misschien een laatste duwtje in de rug zal zijn, om toch maar hulp te gaan zoeken. Je hebt zelf ervaren dat iemand onderdoor kan gaan aan een ziekte als borderline. Als er nou één persoon zou zijn, die door dit topic hulp is gaan zoeken, en die daardoor geholpen is, dan is dit voor mij al geslaagd. Dat zul je misschien met me eens zijn.

Daarnaast heb ik in dit topic een aantal mensen gezien, die steun hebben gevonden aan elkaar. Zij hebben heel open en eerlijk hun situatie beschreven, en elkaar gesteund en geholpen. Daar heb ik veel bewondering voor...!!!

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:36 schreef Phreak het volgende:
ik dacht dat jullie het zo goed wisten ?? en dat ik van niks wist ???....

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:46 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Nee hoor maar dan weet die wel degelijk dat diagnose niet iets is van hup ff bezoekje bij hulpverlener en k-tsjing daar is je diagnose .
Daar zit gewoon veel meer tijd in .

---

waarom noem je mijn posts "zeuren" ??? Ik geef hier mijn mening.. en naar mijn idee woon ik in nederland, een land waar je voor je mening uit mag komen..

Als dat niet meer zou mogen, dan moet er in het FAQ komen te staan, dat iedereen die een andere mening heeft dan de topic starter, dus niet mag reageren.

Nogmaals.. eenieder die hier hulp heeft gevonden in dit topic, of toch dat duwtje in de rug nodig had en gekregen heeft, heel erg veel suc6 en dat meen ik echt.

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:52 schreef Phreak het volgende:
ed..

waarom noem je mijn posts "zeuren" ??? Ik geef hier mijn mening.. en naar mijn idee woon ik in nederland, een land waar je voor je mening uit mag komen..

---

Nouja, net toch iets anders, maar ik weet ff geen beter woord dan 'zeuren'.

kee dan.. denk dat ik dan maar helemaal stop met Fok!, want blijkbaar mag je hier niet meer vertellen wat je denkt..

ongelovelijk wat een gedachten gang heb jij zeg...

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:56 schreef Phreak het volgende:
ongelovelijk wat een gedachten gang heb jij zeg...

---

Doei!

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:59 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Maar Ed is bij jou dan ook Borderline gediagnotiseerd (pffffffff wat een woord )

---

*zoekt*

dit gaat over mij (EGO! )
Hulp zoeken
(ThE_ED is mijn oude nick )

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 18:04 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Add is de concentratie versie van Adhd maar dan zonder de hyper .

---

depressieve neigingen
vrij hoog IQ (154)

ADD
of
misschien een autistische stoornis (asperger oid..)

Alleen nu is de vraag zeg maar of het dat ADD is dat op Asperger lijkt of juist omgekeerd.
Het gaat nu wel beter, maar nog niet 'goed'. Ik zie ook niet echt verdere verbetering. Maar misschien verwacht ik wel te veel van 'het leven'

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 18:09 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:55 schreef Scrummie het volgende:

[..]

heb geen icq.. iemand anders ? anders install ik et wel ff

---

Ik weet niet of ik je kan helpen. Maar je kan mij emailen voor mijn msn adres. (is namelijk ander adres dan wat in profiel staat)

Groetjes Funnie

(sorrie voor late reactie ik was weg namelijk)

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 20:44 schreef Wolkje het volgende:

Topic was niet gestart om mijn mening duidelijk te maken .

Wolkje

---

had beter kunnen schrijven:

Als dat niet meer zou mogen, dan moet er in het FAQ komen te staan, dat iedereen die een andere mening heeft dan de personen die het allemaal wel weten (yeah right..), dus niet mag reageren.

In eerste instantie was het puur informatief.
Daarna zijn we met een aantal mensen echt SUPERpersoonlijk geworden. Ik heb erover getwijfeld om zoveel van mezelf bloot te geven. Maar ik hoopte (en hoop nog steeds ) dat het enigszins zou kunnen bijdragen aan begripvorming. En ik denk ook zeker dat dat bij een aantal mensen gelukt is.

Ik vind het jammer Phreak dat je niet alle pagina's hebt gelezen. Ik wil je vragen om dat alsnog te doen. Want dan zul je lezen dat er idd heel veel symptomen door heel veel mensen herkend worden. En dat dus niet iedereen borderline heeft (gelukkig).

Jij neemt jouw positie, jouw problemen, jouw manier van oplossen als referentiekader. Dat is ook logisch. Maar feit dat jij (veel) symptomen herkent, wil toch nog niet zeggen dat jouw situatie vergelijkbaar is met die van anderen? Dat jij jouw dingen in je eentje oplost, wil toch niet zeggen dat iedereen dat kan?

Vergelijk: Als je een gekneusde vinger hebt doet dat vast heel veel pijn. Je kunt je vinger niet bewegen, het duurt een poos voordat het weer beter is. Als je een gebroken vinger hebt, doet dat ook veel pijn, en duurt het ook lang voordat het genezen is. Toch heb je voor die kneuzing geen gips nodig (denk ik... ) en voor die gebroken vinger wel. Als jij die gekneusde vinger hebt, kun je zeggen: "Ach joh, ik doe het toch ook zonder gips, en ik heb ook veel pijn hoor."

En ik vind dat jij dat in dit topic doet. Je stelt jouw situatie gelijk aan die van anderen zonder dat je achtergronden weet en zonder dat je uberhaupt het hele topic hebt gelezen.

Waarom ik zo uitgebreid reageer?
Omdat het me raakt.
Ik heb zelf 31 jaar lang alles waar ik mee zat gebagatelliseerd. Hup, doorgaan, niet aanstellen, leef nu, denk niet aan vroeger, dat is voorbij, gezeur levert niets op.
En na 31 jaar klapte ik in elkaar. En ben ik uiteindelijk gediagnosticeerd. En werd me eindelijk duidelijk dat er wel degelijk iets met me aan de hand is. En kon ik eindelijk gericht gaan werken aan mezelf. En kon ik eindelijk mijn trauma's gaan verwerken (want die erkenning heb ik gelukkig ook gekregen, dat het heel erg is wat ik op zeer jonge leeftijd en daarna heb meegemaakt). En kon ik eindelijk accepteren dat het NIET flauw of zielig is om mij daar waanzinnig boos en verdrietig over te voelen. En kan ik eindelijk gelukkig worden.

Dus daarom was ik boos over je eerste post in dit topic

Ik wil nog speciaal ff Christine bedanken voor haar posts in dit topic .

quote:

---

Op woensdag 6 november 2002 21:02 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:

Ik hoop dat je positieve ervaringen krijgt met Riagg , want ik hoor veel negatiefs erover , terwijl ik heel goed geholpen ben bij het Riagg .

---

En tex?

Ik hoop dat je hier nog iets mee kan:

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 09:44 schreef DarkElf het volgende:
Ondanks dat diagnoses stempeltjes zijn biedt het je wel de mogelijkheid te begrijpen wat er met je is en wat je ermee kan in de toekomst.

Het verklaart een hoop van al je gevoelens en hoe je bent en reageert, nu en vroeger en op de een of andere manier geeft het toch een soort van rust.

je weet wat het is, dat kun je gaan verwerken en verder leven.

Succes Tex.

---

quote:

---

Op woensdag 6 november 2002 20:00 schreef texelonia het volgende:
Ik wil niet dat m'n ouders het weten, en heb verder eigenlijk niemand.

---

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 13:41 schreef Phreak het volgende:

[..]

Als ik dit zo lees.. heb ik (is het niet ben ik ??) ook borderline..

Alleen vind ik dat een beetje heel erg zwaar klinken..

Ok.. ik kan moeilijk alleen zijn.. ik heb moeite met mensen ontmoeten... ik kan ineens helemaal omslaan.. (stemmings wisselingen..) Zoals iedereen om mij heen al weet.. ik denk heel erg zwart-wit..

maar om het dan gelijk borderline te noemen.. sorry... beetje ver gezocht..

Ik denk (omdat ik het van mijzelf weet dat ik zo ben) dat het tussen je oren zit.. en dat er wat aan te doen is.. maar je moet er wat aan willen doen.. Je kan ook leren vrede te hebben met hoe en wie je bent..

Borderline.. sorry dat ik het zeg.. maar geef het beestje een naampje.. en iedereen heeft er gelijk last van..

Ik weet dat ik zo ben.. zo ben ik en iedereen neemt me maar zoals ik ben.. moet je me niet ? dan tog niet.. das jou verlies..

sorry.. maar dit is toch echt mijn mening...

---

[Dit bericht is gewijzigd door pinkeltje0912 op 07-11-2002 12:22]

quote:

---

Op dinsdag 5 november 2002 17:50 schreef Scrummie het volgende:
kan ik met iemand van hier een keer praten ofzo ? op msn ofzo of irc.. advies nodig i guess..

---

ook andere die dit lezen en misschien willen praten (helpen mij) mogen mij mailen.

groetjes kim

[Dit bericht is gewijzigd door pinkeltje0912 op 07-11-2002 12:28]

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 09:12 schreef micha het volgende:
Het is niet fijn om te lezen dat er zoveel mensen zijn die hier last van hebben, het raakt me best wel, vooral ook omdat ik er in m'n omgeving mee te maken heb en heb gehad. Ik hoop voor iedereen hier dat ze er toch mee kunnen leren omgaan. Ik durf te wedden dat jullie stuk voor stuk mensen zijn die van binnen gewone lieve mensen zijn die het zo verdienen om een 'normaal' leven te leiden. Dikke knuff voor allen!

---

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 18:17 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Kim, een meisje met borderline?
Profiel:
pinkeltje0912
kasper
robbers

Aantal posts op forum 13
Gem. aantal posts/dag 1
Frontpage reacties 10
Geregistreerd op 20 oktober 2002
Homepage http://www.kaspersfunpage.com
ICQ Nummer -
Woonplaats Leiden
Geboortedatum 18 juli 1982
Geslacht Man
Beroep algemeen winkelmedewerker
Studierichting electrotechniek
Hobbies en interesses internet
Signature kaspersfunpage.com, voor als je je verveelt
Ondertitel visit kaspersfunpage.com

Snap ik nou iets niet?

Wolkje

---

quote:

---

Op maandag 4 november 2002 21:53 schreef pinkeltje0912 het volgende:
je kunt dan een mailtje naar me sturen.ik zit nu onder een vriend zijn nam. mar mijn eigen email is: flexmeid@freemail.nl al heel erg bedankt alvast.

---

quote:

---

Op vrijdag 1 november 2002 10:04 schreef Christine het volgende:
Ik vind het lastig om nou echt het grote verschil te zien tussen diverse stoornissen en ziektes. Ik ben twee jaar depressief geweest, maar herken toch ook heel veel klachten van borderline. Maar daarnaast herken ik mezelf ook wel in het klachtenprofiel van een burnout.

Weet iemand misschien wat "het grote verschil" is???

---

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 18:23 schreef Wolkje het volgende:
Ohw.. Sorry Pinkeltje..
Wist ik niet, had er overheen gelezen.

Wolkje

---

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 18:43 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Zijn wij eng?
Ben ik eng?

Wolkje

---

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 19:20 schreef racoon2002 het volgende:
Ik denk dat er maar weinig mensen hier elkaar echt "kennen"hoor,
maar aan de andere kant, misschien wel juist weer beter als mensen irl, gek eigenlijk of niet????

---

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 20:15 schreef Nightwulf het volgende:
Ik zie hier een aantal mensen posten met borderline (verleden).
Heb zelf een collega die ik heel erg mag die ook op de grenslijn zit, en hoewel ik denk dat ik heel aardig met haar overweg kan, zou ik graag van jullie horen wat ik kan doen om haar te helpen, of wat ik beslist niet moet doen.
Ik weet best dat iedereen anders is, maar laat eens horen alsjeblieft.

---

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 22:26 schreef Nightwulf het volgende:
Dank je voor je reaktie Kim, ik kan als dat nodig is aardig afstand nemen, maar ik zie inderdaad dat anderen daar meer moeite mee hebben, waarschijnlijk uit onbegrip.

---

ps: ook andere kunnen mij mailen.. zou ik ook leuk vinden om ervaringen en gebeurtenissen uit te wisselen en dingen opsteken van hoe mensen ermee omgaan met dingen.

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 09:12 schreef micha het volgende:
Ik durf te wedden dat jullie stuk voor stuk mensen zijn die van binnen gewone lieve mensen zijn die het zo verdienen om een 'normaal' leven te leiden. Dikke knuff voor allen!

---

Ik ben niet alleen van binnen lief, maar ik ben tegenwoordig ook naar buiten toe lief .

quote:

---

Op donderdag 7 november 2002 20:15 schreef Nightwulf het volgende:
Heb zelf een collega die ik heel erg mag die ook op de grenslijn zit,

---

quote:

---

en hoewel ik denk dat ik heel aardig met haar overweg kan, zou ik graag van jullie horen wat ik kan doen om haar te helpen, of wat ik beslist niet moet doen.
Ik weet best dat iedereen anders is, maar laat eens horen alsjeblieft.

---