(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 35

quote:

Op maandag 24 november 2014 11:38 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Ik zou dat juist niet negeren. Als je ze niet op het gedrag wijst wat hinderlijk is, zullen ze zich niet aanpassen.
Bewustmaking vind ik stap 1

Dat is ook zo! Tis echt sinds de feestdagen dat het ineens weer terug bij af is, zo lijkt/voelt het iig voor mij. Vooral ´s morgens vroeg dus. Dan is het iig op het hoogtepunt.

quote:

Op maandag 24 november 2014 11:43 schreef Beauke het volgende:
Ik ben wel voor het negeren van slecht gedrag, want negatieve aandacht is ook aandacht.
Maar het is zeker lastig, zeker als je moe bent en zelf niet veel kan hebben....

Ik snap je punt wel, maar ik ben niet van plan om me bijvoorbeeld uit te laten schelden, zeker niet door mijn kind.

Veel lawaai, het grommen of ander gedrag wat hinderlijk is, blijf ik toch benoemen en zeggen dat ze ermee op moet houden (als ik vraag of ze wil stoppen is het sowieso nee namelijk).
Ook al hebben ze ASS, ik denk dat ze toch moeten leren dat bepaalde dingen niet kunnen. En misschien kost dat wel tijd, misschien wel wat meer dan bij een "standaard" kind, maar ik denk dat ze best een heleboel kunnen leren ook op zulke gebieden.

En misschien blijkt dat je dat uiteindelijk niet voor elkaar krijgt, maar als je het niet probeert dan lukt het sowieso niet.

Ingrid, wat kunnen ze dan op de loop gaan met zoiets he...

Vanmorgen een heel pips dametje op school gebracht. Is al zeker sinds vrijdag, toen heb ik haar eerder opgehaald. Ze is volgens mij gewoon enorm moe. Maar we wilden haar ook niet gelijk maar thuis houden. Ik overleg met juf wel even hoe het ging vanmorgen, desnoods hou ik haar vanmiddag thuis....

quote:

Op maandag 24 november 2014 12:16 schreef Poesopstokje het volgende:
Billy heeft gelukkig goed geslapen vannacht en is vanmorgen vrolijk van bed gekomen

Ik heb nog met ex overlegd wbt de cadeau's en het we hebben onderstaande opties besproken voor donderdag (dan komen de meeste cadeau's in 1x..)

Optie 1; Cadeautjes uitgepakt op tafel neerzetten als hij op bed ligt, zodat de grootste prikkel (Papier eraf, gelijk uit de doos, gelijk er mee moeten spelen = ervaring van zondag) er af is.

Optie 2; Hem wel zelf de cadeautjes laten uitpakken (Leuker voor de visite) maar daarna de cadeau's aan de kant leggen en hem 1 à 2 nieuwe dingen geven om mee te spelen.

Wat zouden jullie adviseren? Eventueel nog tips voor optie 3/4/5?

Beperk het aantal kadoos. Liever 1 duur kado dan 10 prut kadootjes.
Lekker zelf laten uitpakken en samen uit de doos halen.

quote:

Op maandag 24 november 2014 12:52 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ik heb ook maar 1 cadeau (en 2 kleintjes) voor hem, maar de visite neemt natuurlijk ook cadeautjes mee.. En dat is allemaal al gekocht. Navraag gedaan, minimaal 6 aparte cadeautjes nog. Wat dus zou betekenen dat hij 9 cadeau's zou moeten uitpakken.
En dat is alleen donderdag.

Zaterdag en zondag is het gelukkig rustig wbt visite en cadeau's, dan hebben we bovenstaand probleem niet

Zou de visite er iets op tegen hebben om de helft onder de kerstboom te leggen?

hij is jarig begrijp ik? Hoe oud wordt ie ook alweer precies? Misschien helpt het als je het cadeautjesgebeuren wat duidelijker voorbespreekt met hem. Verder kun je hem ook alvast vertellen wat hij krijgt, dan is die spanning er ook af. (zelf even inschatten of het wachten erop dan niet nog meer spanning oplevert). Je zou 'm ook je eigen cadeau al eerder kunnen geven. Hem zelf (nep)cadeautjes laten inpakken en dan samen oefenen hoe je reageert als je een cadeautje krijgt, dat zou 'm ook houvast kunnen bieden. Succes!

quote:

Op maandag 24 november 2014 11:45 schreef _Ingrid_ het volgende:

[..]

Ik snap je punt wel, maar ik ben niet van plan om me bijvoorbeeld uit te laten schelden, zeker niet door mijn kind.

Nee, ok. Dat snap ik.

quote:

Op maandag 24 november 2014 11:43 schreef _Ingrid_ het volgende:

[..]

Ik negeer het dus ook niet. Meestal heeft de hulpverlening wel goede tips, maar in deze kan ik me niet vinden.
Overal voor straffen doe ik ook niet, dan blijf je bezig en maakt het ook geen indruk meer lijkt me.
Afleiden is wel een goede! Als Job dan nog niet stopt, hoe reageer je dan?

Ik begrijp dat je je in een dergelijk advies niet kunt vinden. Spreek je dat ook uit naar de hulpverlening en vraag je dan om alternatieve adviezen?

quote:

Op maandag 24 november 2014 13:54 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik begrijp dat je je in een dergelijk advies niet kunt vinden. Spreek je dat ook uit naar de hulpverlening en vraag je dan om alternatieve adviezen?

Wij hebben ook hulp voor jen.
Sommige adviezen denk ik echt bij. Maar dat geeft ik dan ook wel aan, en onderbouw ook waarom ik dat vindt. Ik vind het bijvoorbeeld vrij nutteloos mijn kind vol continu te vertellen hoe goed ze dingen doet. Dat als ze zichzelf aankleed dat ik dat elke dag moet benoemen hoe goed dat is. Dat vind ik dus onzin.

Nu proberen we weer het negeren van driftbuien of negatief gedrag, maar het gaat simpelweg tegen alles in waar ik voor sta. Dan kun je wel het advies geven dat ze positiever benaderd moet worden, maar als het kind in kwestie 3x is gewaarschuwd dat ze geen patat uit de schaal mag pakken en dan als ze patat wilt dat ze het op haar bordje kan krijgen, omdat als zij met haar handen aan de patat zit dat Leyla het dan niet meer mag pakken omdat ze ook al brood had gepakt, en dat ze daarom compleet uit haar dak gaat tegen mijn vader. Dat kan toch gewoon niet? In hoeverre moet ik dan negeren, of hoe positief moet het dan blijven. Genoeg is toch genoeg?

Dus ook dit wordt dan gewoon weer terug gekoppeld. Dit werkt niet. De hele dag zijn we met de dame in touw, 1 op 1 aandacht naar een speeltuin, lekker gezwommen enz enz... het is gewoon nooit genoeg.

quote:

Op maandag 24 november 2014 11:49 schreef livelink het volgende:
Moeheid speelt in deze tijd ook wel erg, vind ik. Of het nou door het weer komt of door de feestdagen of wat dan ook. Ik heb Job vandaag ook thuis gehouden omdat hij zo moe was.

M. is ook thuis nu, je merkt op zich weinig aan haar. Ze heeft lekker gedronken, redelijk gegeten. Hangt wat op de bank, zit nu een spelletje te doen. Ze had eind van de ochtend toch weer geklaagd over zich niet lekker voelen. Had haar werk ook niet af, het lukte niet zo goed.
Ze is voor het eerst alleen thuis gebleven toen ik I. naar school ging brengen, ging prima. Ik denk echt vermoeidheid dus. Ook geen koorts ofzo.

Niet vervelend bedoeld, maar 'continu' , dat is toch niet waar? Als ze zich goed heeft aangekleed, en dat doet ze maar één keer per dag, is het toch geen grote opgave daar wat positiefs over te zeggen?

quote:

Op maandag 24 november 2014 14:29 schreef Beauke het volgende:
Niet vervelend bedoeld, maar 'continu' , dat is toch niet waar? Als ze zich goed heeft aangekleed, en dat doet ze maar één keer per dag, is het toch geen grote opgave daar wat positiefs over te zeggen?

Aankleden, schoenen aandoen, jas aandoen, tanden poetsen, jezelf afdrogen... Gewoon elk normaal dingetje wat je over de dag doet, dat allemaal benoemen hoe goed het is?

Ik heb 3 kinderen, dan kan ik beter een bandje laten afspelen door het huis heen wat gewoon random een kind noemt en dan "goed zo".

quote:

Op maandag 24 november 2014 14:33 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Aankleden, schoenen aandoen, jas aandoen, tanden poetsen, jezelf afdrogen... Gewoon elk normaal dingetje wat je over de dag doet, dat allemaal benoemen hoe goed het is?

Ik heb 3 kinderen, dan kan ik beter een bandje laten afspelen door het huis heen wat gewoon random een kind noemt en dan "goed zo".

Ok, dat wist ik niet, dat je drie kinderen hebt.
Moest lachen om 'het bandje'

quote:

Op maandag 24 november 2014 14:35 schreef Beauke het volgende:

[..]

Ok, dat wist ik niet, dat je drie kinderen hebt.
Moest lachen om 'het bandje'

Ik ben gewoon geen voorstander om dus elk normaal ding van een kind te benoemen. Ik wil ze best aanmoedigen of zelfverzekerd maken over moeilijke dingen of in dagelijkse handelingen die ze nog moeilijk vinden. Op die manier laat je ze meer groeien dan het "belonen" van hele normale dingen.

ik kan me niet voorstellen dat dat jou aangeraden wordt, om ALTIJD ALLES wat goed gaat te benoemen. Complimenten moet je immers ook doseren. Maar als je in een negatieve cirkel bent beland, en geneigd bent om alleen nog maar aandacht te besteden aan alles wat niet goed gaat, kan het wel helpen dat je jezelf dwingt om toch ook weer complimenten te gaan geven, voor dingen die wel goed gaan. En dan kan dat soms iets zijn wat allang goed ging en allemaal wat geforceerd voelen, maar het is ook een oefening in je weer op het positieve te richten.

Daarmee bedoel ik absoluut niet te zeggen dat het me makkelijk lijkt hoor!

quote:

Op maandag 24 november 2014 14:26 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Wij hebben ook hulp voor jen.
Sommige adviezen denk ik echt bij. Maar dat geeft ik dan ook wel aan, en onderbouw ook waarom ik dat vindt. Ik vind het bijvoorbeeld vrij nutteloos mijn kind vol continu te vertellen hoe goed ze dingen doet. Dat als ze zichzelf aankleed dat ik dat elke dag moet benoemen hoe goed dat is. Dat vind ik dus onzin.

Nu proberen we weer het negeren van driftbuien of negatief gedrag, maar het gaat simpelweg tegen alles in waar ik voor sta. Dan kun je wel het advies geven dat ze positiever benaderd moet worden, maar als het kind in kwestie 3x is gewaarschuwd dat ze geen patat uit de schaal mag pakken en dan als ze patat wilt dat ze het op haar bordje kan krijgen, omdat als zij met haar handen aan de patat zit dat Leyla het dan niet meer mag pakken omdat ze ook al brood had gepakt, en dat ze daarom compleet uit haar dak gaat tegen mijn vader. Dat kan toch gewoon niet? In hoeverre moet ik dan negeren, of hoe positief moet het dan blijven. Genoeg is toch genoeg?

Dus ook dit wordt dan gewoon weer terug gekoppeld. Dit werkt niet. De hele dag zijn we met de dame in touw, 1 op 1 aandacht naar een speeltuin, lekker gezwommen enz enz... het is gewoon nooit genoeg.

Precies, daarom vraag ik het ook aan Ingrid.
Dat je hulp hebt, betekent niet dat je blindelings maar moet doen wat zij aanraden, dat lijkt me duidelijk. Het moet ook nog maar bij je passen, bijvoorbeeld. Maar als je dan besluit dat je bepaald advies niet ziet zitten, is het wel handig om dat te vertellen, te onderbouwen waarom en te vragen of ze je dan andere handvatten kunnen geven voor dat specifieke ding.

Ik ben het ook niet blindelings eens met elk advies, vraag ook vaak waarom ze denken dat is zal helpen, en waarop ze dat baseren. Ik ken Eef toch het beste denk ik dan, en denk dan ook vaak dat ik de uitkomst wel kan voorspellen.
Maar het leuke aan mijn kind is dat ze gewoon onvoorspelbaar is en de dingen die ik vooraf niet zie zitten soms ook gewoon wel helpen.
Sta ik dan eigenwijs te zijn haha..

quote:

Op maandag 24 november 2014 15:01 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Precies, daarom vraag ik het ook aan Ingrid.
Dat je hulp hebt, betekent niet dat je blindelings maar moet doen wat zij aanraden, dat lijkt me duidelijk. Het moet ook nog maar bij je passen, bijvoorbeeld. Maar als je dan besluit dat je bepaald advies niet ziet zitten, is het wel handig om dat te vertellen, te onderbouwen waarom en te vragen of ze je dan andere handvatten kunnen geven voor dat specifieke ding.

Ja dat doe ik wel hoor. Ik ga sowieso morgen contact opnemen. Ging via de mail, of het toch weer een gewoon gesprek kan worden. Praat iig voor mij makkelijker.

Trouwens, er gaan ook veel dingen wel goed! Zo was ze laatst lezer van de dag, kreeg ze een briefje met een sticker mee. Helemaal trots natuurlijk.

Kan ze zich beter concentreren sinds ze ritalin heeft. Ook thuis met een filmpje kijken, strijkkralen, knutselen etc. En gaat over het algemeen de omgang met Tyler ook beter. Ze leest hem vaak voor en dat vinden ze allebei heel leuk. En samen met de lego of playmobil spelen. Buiten spelen op het grote schoolplein of bij de moskee in de minispeeltuin met een picknickmand met lekkers en drinken mee is ook een hit.
Ook speelt ze regelmatig met vriendinnetjes thuis of bij hun thuis en dat gaat ook goed.

[ Bericht 18% gewijzigd door _Ingrid_ op 24-11-2014 16:46:46 ]

Dank jullie wel voor je eerlijke antwoorden. Ik wilde echt niemand tegen de schenen schoppen, dus excuus als iemand dat zo gevoeld heeft. Ik kan er zelf gewoon soms zo klaar mee zijn, dat is het meer.

Over belonen van gedrag: ik had vorig jaar een klas met redelijk extreem gedragsmoeilijke kinderen die met name gewend waren óveral complimenten op te krijgen. Wat Tico zegt, sommmige dingen zijn gewoon gewoon en moeten gebeuren. We hebben toen in overleg met de ortho besloten dat de mantra in de groep 'zo hoort het' zou worden. Geen complimenten dus maar een rustig 'Je hebt je jas aangedaan nu we naar buiten gaan. Juist, zo hoort dat'. Dat normaliseerde de boel in die zin dat kinderen niet meer op elke scheet een sticker en een knuffel verwachtten. Pas toen de gewone dingen min of meer vanzelf gingen (duurde wel een half jaar hoor) konden we stappen gaan maken in de richting van gedragsveranderingen.

Negeren doe ik overigens wel als er gescholden wordt. Ik meld het kind dat ik op die toon niet met hem of haar in gesprek ga, loop weg of zet het kind uit de klas als het erg hinderlijk is voor de anderen, en als het rustig met me kan praten mag het terug komen. Als reactie met de deuren gooien? Nu mee stoppen want dat kan niet, is mijn deur, hebben anderen last van. Stop je niet, ga dan maar even in de rustige ruimte zitten; dat betekent dan wel dat jij niet meer bepaalt wanneer we in gesprek gaan maar ik. Kies maar.