Een kind kies je niet, dat krijg je. Mijn dochter heeft adhd, mijn oudste zoontje heeft ADHD (nog niet officieel gediagnosticeerd want te jong, we krijgen nu intensieve thuisbegeleiding in de aanloop naar het heronderzoek met 7 jaar) en mogelijk ook Gilles de la Tourette (hiervoor gaan we binnenkort voor naar een specialist). Mijn jongste zoontje is ook niet de makkelijkste, kopieert ook veel van oudere broer. Het ADHD deel hebben ze van mij geërfd, ik ben zelf afgelopen jaar gediagnosticeerd met ADHD en borderline problematiek. Ook heb ik een licht autistische kant volgens mijn psychiater.quote:Op zondag 23 november 2014 21:08 schreef mrspoeZ het volgende:
Ik zou, als het kon, geen kind met ASS gekozen hebben.
Zoals ik ook al zei: het gaat niet om jullie kinderen NU, uiteraard zijn die geweldig. Ik vraag me af, ben je er echt blij mee?quote:Op zondag 23 november 2014 21:37 schreef DJMO het volgende:
[..]
Een kind kies je niet, dat krijg je. Mijn dochter heeft adhd, mijn oudste zoontje heeft ADHD (nog niet officieel gediagnosticeerd want te jong, we krijgen nu intensieve thuisbegeleiding in de aanloop naar het heronderzoek met 7 jaar) en mogelijk ook Gilles de la Tourette (hiervoor gaan we binnenkort voor naar een specialist). Mijn jongste zoontje is ook niet de makkelijkste, kopieert ook veel van oudere broer. Het ADHD deel hebben ze van mij geërfd, ik ben zelf afgelopen jaar gediagnosticeerd met ADHD en borderline problematiek. Ook heb ik een licht autistische kant volgens mijn psychiater.
Toch zou ik ze geen van mijn drie kinderen willen missen, voor geen goud. Zoals Livelink al aangeeft: ze maken emoties in je los, die je anders nooit ervaren zou hebben, althans niet in die mate.
ja, ik ben blij als ik ze zie genieten, als ik zie hoe trots ze zijn als ze iets nieuws kunnen, een nieuw liedje kennen, of een mooie tekening hebben gemaakt. Ik ben blij met de kusjes en knuffels die ik krijg van ze als ze in bed stappen en ze hoor fluisteren: i love you als ik de kamer uitloop. En al kan ik ze ook regelmatig achter het behang plakken en ben ik soms blij dat ik ze even bij papa kan brengen, ik ben nog veel blijer als ik ze weer op kan halen... en ik hun gelukkige snoetjes weer zie als ze vol vuur vertellen wat ze allemaal gedaan hebben het weekend.quote:Op zondag 23 november 2014 21:39 schreef mrspoeZ het volgende:
[..]
Zoals ik ook al zei: het gaat niet om jullie kinderen NU, uiteraard zijn die geweldig. Ik vraag me af, ben je er echt blij mee?
Mooi!quote:Op zondag 23 november 2014 21:42 schreef DJMO het volgende:
[..]
ja, ik ben blij als ik ze zie genieten, als ik zie hoe trots ze zijn als ze iets nieuws kunnen, een nieuw liedje kennen, of een mooie tekening hebben gemaakt. Ik ben blij met de kusjes en knuffels die ik krijg van ze als ze in bed stappen en ze hoor fluisteren: i love you als ik de kamer uitloop. En al kan ik ze ook regelmatig achter het behang plakken en ben ik soms blij dat ik ze even bij papa kan brengen, ik ben nog veel blijer als ik ze weer op kan halen... en ik hun gelukkige snoetjes weer zie als ze vol vuur vertellen wat ze allemaal gedaan hebben het weekend.
ja, ik ben blij met ze.
Relevant? Waarmee dan? Want niemand heeft die keuze. ASS is nog niet tijdens de zwangerschap vast te stellen middels een bloedtest of wat dan ook. Dus hoe kan je spreken over relevantie?quote:Op zondag 23 november 2014 22:30 schreef mrspoeZ het volgende:
Nouja sorry Troel. Scherp en bot gesteld, vraag ik het me gewoon af, gebaseerd op de strubbelingen die ik hier lees. Mag jij onbeschoft vinden, ik vind het relevant en ik denk dat het op een forum (want anoniem) makkelijker is om een dergelijke vraag te beantwoorden dan IRL.
Ah, dus een keuze die je niet hebt is bepalend voor hoe je met je kinderen omgaat.quote:Op zondag 23 november 2014 22:37 schreef mrspoeZ het volgende:
Relevant omdat het bepaalt hoe mensen met hun kinderen omgaan.
En je bent nog steeds van mening dat je vraag keurig netjes is?quote:Op zondag 23 november 2014 22:49 schreef mrspoeZ het volgende:
Grappig wel dit. Ik stel een vraag die absoluut niet veroordelend bedoeld is en wordt vervolgens gezien als onbeschoft, raar en schijnbaar snap ik het ook nog eens niet. Ik zou het prima snappen als een moeder van een kind met ASS dat zodanig verknipt is dat je er als gezin aan onderdoor gaat zegt dat ze het eigenlijk helemaal niet leuk vindt. Eigenlijk.
Geweldige reactie Lois, dankjewel.quote:Op zondag 23 november 2014 22:57 schreef Lois het volgende:
Natuurlijk is er heel veel niet leuk en vooral erg moeilijk. Bovenal wil je voor je kind een makkelijker leven dan een kind met ASS heeft. Maar al is er nog zoveel rot en moeilijk, je houdt toch zielsveel van dat kindje, in mij geval een heel bijzonder mooi grietje wat me dingen heeft geleerd die ik anders niet ontdekt had.
Zij maakte me moeder, en al is het tegenwoordig voornamelijk allemaal moeilijk en rot, het is ook dat kleine meisje dat me knuffelde, het meisje wat aan mijn hand leerde lopen, het grietje met de heerlijke schaterlach.
Ik denk dat dit een hele rake is, ik voel dit precies zo.quote:Op zondag 23 november 2014 23:01 schreef mrspoeZ het volgende: Ik ben niet blij met de stoornis van mijn kind. Wel met mijn kind.
Idem! Laatste tijd is Kim vooral ´s morgens heeel aanwezig. Grote mond, heel veel lawaai maken, niet willen aankleden. Dat is sinds sint maarten bijna begon. Feestdagen en verjaardag (6 dec en tyler 8 dec) stress denk ik. Ik heb een aftelkalender gemaakt die loopt t/m Tylers verjaardag. Daarop kunnen ze zien wanneer lampion lopen was, wanneer schoentje zetten, sinterklaas bij papa op het werk, pakjesavond bij papa en bij mij, de verjaardagen. Is ook veel! maar dat helpt gelukkig wel om het overzichtelijker te houden. Gisteren kwam de buurvrouw die naast ons woont, ook in de bovenwoning. Wij wonen dus ook in een bovenwoning. Of het ´s morgens zachter kon, want ze hadden er last van. Kim en Tyler stonden erbij toen ze het vroeg. Vanmorgen ging het ineens een heel stuk beter. Blijkt dat Kim er van heeft gemaakt dat de buurvrouw anders de politie belt voor Kim. Dat was uiteraard niet de bedoeling! Nogmaals geprobeerd uit te leggen waarom het niet mag. De onderbuurvrouw heeft sinds ca 2 weken een baby, ze zegt uit zichzelf nu wel zachtjes proberen te doen, anders schrikt de baby. Blijft lastig allemaal! En dan is het advies van de hulpverlening dat ik alles maar moet negeren. Maar ik vind als Kim mij uitscheld, of op alles telkens NEE gilt en vervolgens stampt of met de deuren slaat dat dat niet te negeren is. Dan denkt ze dat alles maar mag. Wat vinden jullie daarvan?quote:Op zondag 23 november 2014 23:01 schreef mrspoeZ het volgende:
Ik ben niet blij met de stoornis van mijn kind. Wel met mijn kind.
Zo denk ik niet.quote:Op zondag 23 november 2014 20:41 schreef mrspoeZ het volgende:
Mag ik iets vragen? Zijn jullie wel blij met je kinderen? Zou je het weer doen, als je wist dat het zo zou worden als het geworden is?
Ik negeer het dus ook niet. Meestal heeft de hulpverlening wel goede tips, maar in deze kan ik me niet vinden.quote:Op maandag 24 november 2014 11:35 schreef livelink het volgende:
Ik negeer eigenlijk niks. Als Job scheldt of veel lawaai maakt, zeg ik daar altijd wat van en meestal zorg ik voor afleiding zodat het stopt. Wat ik niet doe, is overal voor straffen, in die zin negeer ik het dus wel. Ik herhaal meestal de afspraken die we erover gemaakt hebben en ik vraag of hij er mee wil stoppen.
Dat is ook zo! Tis echt sinds de feestdagen dat het ineens weer terug bij af is, zo lijkt/voelt het iig voor mij. Vooral ´s morgens vroeg dus. Dan is het iig op het hoogtepunt.quote:Op maandag 24 november 2014 11:38 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Ik zou dat juist niet negeren. Als je ze niet op het gedrag wijst wat hinderlijk is, zullen ze zich niet aanpassen.
Bewustmaking vind ik stap 1
Ik snap je punt wel, maar ik ben niet van plan om me bijvoorbeeld uit te laten schelden, zeker niet door mijn kind.quote:Op maandag 24 november 2014 11:43 schreef Beauke het volgende:
Ik ben wel voor het negeren van slecht gedrag, want negatieve aandacht is ook aandacht.
Maar het is zeker lastig, zeker als je moe bent en zelf niet veel kan hebben....
Beperk het aantal kadoos. Liever 1 duur kado dan 10 prut kadootjes.quote:Op maandag 24 november 2014 12:16 schreef Poesopstokje het volgende:
Billy heeft gelukkig goed geslapen vannacht en is vanmorgen vrolijk van bed gekomen![]()
Ik heb nog met ex overlegd wbt de cadeau's en het we hebben onderstaande opties besproken voor donderdag (dan komen de meeste cadeau's in 1x..)
Optie 1; Cadeautjes uitgepakt op tafel neerzetten als hij op bed ligt, zodat de grootste prikkel (Papier eraf, gelijk uit de doos, gelijk er mee moeten spelen = ervaring van zondag) er af is.
Optie 2; Hem wel zelf de cadeautjes laten uitpakken (Leuker voor de visite) maar daarna de cadeau's aan de kant leggen en hem 1 à 2 nieuwe dingen geven om mee te spelen.
Wat zouden jullie adviseren? Eventueel nog tips voor optie 3/4/5?
Ik heb ook maar 1 cadeau (en 2 kleintjes) voor hem, maar de visite neemt natuurlijk ook cadeautjes mee.. En dat is allemaal al gekocht. Navraag gedaan, minimaal 6 aparte cadeautjes nog. Wat dus zou betekenen dat hij 9 cadeau's zou moeten uitpakken.quote:Op maandag 24 november 2014 12:44 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Beperk het aantal kadoos. Liever 1 duur kado dan 10 prut kadootjes.
Lekker zelf laten uitpakken en samen uit de doos halen.
Zou de visite er iets op tegen hebben om de helft onder de kerstboom te leggen?quote:Op maandag 24 november 2014 12:52 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik heb ook maar 1 cadeau (en 2 kleintjes) voor hem, maar de visite neemt natuurlijk ook cadeautjes mee.. En dat is allemaal al gekocht. Navraag gedaan, minimaal 6 aparte cadeautjes nog. Wat dus zou betekenen dat hij 9 cadeau's zou moeten uitpakken.
En dat is alleen donderdag.
Zaterdag en zondag is het gelukkig rustig wbt visite en cadeau's, dan hebben we bovenstaand probleem niet
Nee, ok. Dat snap ik.quote:Op maandag 24 november 2014 11:45 schreef _Ingrid_ het volgende:
[..]
Ik snap je punt wel, maar ik ben niet van plan om me bijvoorbeeld uit te laten schelden, zeker niet door mijn kind.
Ik begrijp dat je je in een dergelijk advies niet kunt vinden. Spreek je dat ook uit naar de hulpverlening en vraag je dan om alternatieve adviezen?quote:Op maandag 24 november 2014 11:43 schreef _Ingrid_ het volgende:
[..]
Ik negeer het dus ook niet. Meestal heeft de hulpverlening wel goede tips, maar in deze kan ik me niet vinden.
Overal voor straffen doe ik ook niet, dan blijf je bezig en maakt het ook geen indruk meer lijkt me.
Afleiden is wel een goede! Als Job dan nog niet stopt, hoe reageer je dan?
Wij hebben ook hulp voor jen.quote:Op maandag 24 november 2014 13:54 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik begrijp dat je je in een dergelijk advies niet kunt vinden. Spreek je dat ook uit naar de hulpverlening en vraag je dan om alternatieve adviezen?
M. is ook thuis nu, je merkt op zich weinig aan haar. Ze heeft lekker gedronken, redelijk gegeten. Hangt wat op de bank, zit nu een spelletje te doen. Ze had eind van de ochtend toch weer geklaagd over zich niet lekker voelen. Had haar werk ook niet af, het lukte niet zo goed.quote:Op maandag 24 november 2014 11:49 schreef livelink het volgende:
Moeheid speelt in deze tijd ook wel erg, vind ik. Of het nou door het weer komt of door de feestdagen of wat dan ook. Ik heb Job vandaag ook thuis gehouden omdat hij zo moe was.
Aankleden, schoenen aandoen, jas aandoen, tanden poetsen, jezelf afdrogen... Gewoon elk normaal dingetje wat je over de dag doet, dat allemaal benoemen hoe goed het is?quote:Op maandag 24 november 2014 14:29 schreef Beauke het volgende:
Niet vervelend bedoeld, maar 'continu' , dat is toch niet waar? Als ze zich goed heeft aangekleed, en dat doet ze maar één keer per dag, is het toch geen grote opgave daar wat positiefs over te zeggen?
Ok, dat wist ik niet, dat je drie kinderen hebt.quote:Op maandag 24 november 2014 14:33 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Aankleden, schoenen aandoen, jas aandoen, tanden poetsen, jezelf afdrogen... Gewoon elk normaal dingetje wat je over de dag doet, dat allemaal benoemen hoe goed het is?
Ik heb 3 kinderen, dan kan ik beter een bandje laten afspelen door het huis heen wat gewoon random een kind noemt en dan "goed zo".
Ik ben gewoon geen voorstander om dus elk normaal ding van een kind te benoemen. Ik wil ze best aanmoedigen of zelfverzekerd maken over moeilijke dingen of in dagelijkse handelingen die ze nog moeilijk vinden. Op die manier laat je ze meer groeien dan het "belonen" van hele normale dingen.quote:Op maandag 24 november 2014 14:35 schreef Beauke het volgende:
[..]
Ok, dat wist ik niet, dat je drie kinderen hebt.![]()
Moest lachen om 'het bandje'
Precies, daarom vraag ik het ook aan Ingrid.quote:Op maandag 24 november 2014 14:26 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Wij hebben ook hulp voor jen.
Sommige adviezen denk ik echtbij. Maar dat geeft ik dan ook wel aan, en onderbouw ook waarom ik dat vindt. Ik vind het bijvoorbeeld vrij nutteloos mijn kind vol continu te vertellen hoe goed ze dingen doet. Dat als ze zichzelf aankleed dat ik dat elke dag moet benoemen hoe goed dat is. Dat vind ik dus onzin.
Nu proberen we weer het negeren van driftbuien of negatief gedrag, maar het gaat simpelweg tegen alles in waar ik voor sta. Dan kun je wel het advies geven dat ze positiever benaderd moet worden, maar als het kind in kwestie 3x is gewaarschuwd dat ze geen patat uit de schaal mag pakken en dan als ze patat wilt dat ze het op haar bordje kan krijgen, omdat als zij met haar handen aan de patat zit dat Leyla het dan niet meer mag pakken omdat ze ook al brood had gepakt, en dat ze daarom compleet uit haar dak gaat tegen mijn vader. Dat kan toch gewoon niet? In hoeverre moet ik dan negeren, of hoe positief moet het dan blijven. Genoeg is toch genoeg?
Dus ook dit wordt dan gewoon weer terug gekoppeld. Dit werkt niet. De hele dag zijn we met de dame in touw, 1 op 1 aandacht naar een speeltuin, lekker gezwommen enz enz... het is gewoon nooit genoeg.
Geen idee, niet gevraagd. Ik denk ook niet dat we kerst vieren dit jaarquote:Op maandag 24 november 2014 13:03 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Zou de visite er iets op tegen hebben om de helft onder de kerstboom te leggen?
Hij wordt twee komende donderdag. Dat oefenen en vertellen is denk ik meer iets voor wat oudere kinderen, daarom kwam ik ook met het alternatief om de boel alvast uitgepakt op tafel te zetten.quote:Op maandag 24 november 2014 13:17 schreef trui het volgende:
hij is jarig begrijp ik? Hoe oud wordt ie ook alweer precies? Misschien helpt het als je het cadeautjesgebeuren wat duidelijker voorbespreekt met hem. Verder kun je hem ook alvast vertellen wat hij krijgt, dan is die spanning er ook af. (zelf even inschatten of het wachten erop dan niet nog meer spanning oplevert). Je zou 'm ook je eigen cadeau al eerder kunnen geven. Hem zelf (nep)cadeautjes laten inpakken en dan samen oefenen hoe je reageert als je een cadeautje krijgt, dat zou 'm ook houvast kunnen bieden. Succes!
Ja dat doe ik wel hoor. Ik ga sowieso morgen contact opnemen. Ging via de mail, of het toch weer een gewoon gesprek kan worden. Praat iig voor mij makkelijker.quote:Op maandag 24 november 2014 15:01 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Precies, daarom vraag ik het ook aan Ingrid.
Dat je hulp hebt, betekent niet dat je blindelings maar moet doen wat zij aanraden, dat lijkt me duidelijk. Het moet ook nog maar bij je passen, bijvoorbeeld. Maar als je dan besluit dat je bepaald advies niet ziet zitten, is het wel handig om dat te vertellen, te onderbouwen waarom en te vragen of ze je dan andere handvatten kunnen geven voor dat specifieke ding.
Maar dat soort dingen doe ik dus ook. In mijn ogen negeer ik het dan niet, maar laat ik weten dat ik dat niet accepteer en niet naar hem luister zolang hij niet normaal kan praten en doen.quote:Op maandag 24 november 2014 18:45 schreef mrspoeZ het volgende:
Negeren doe ik overigens wel als er gescholden wordt. Ik meld het kind dat ik op die toon niet met hem of haar in gesprek ga, loop weg of zet het kind uit de klas als het erg hinderlijk is voor de anderen, en als het rustig met me kan praten mag het terug komen. Als reactie met de deuren gooien? Nu mee stoppen want dat kan niet, is mijn deur, hebben anderen last van. Stop je niet, ga dan maar even in de rustige ruimte zitten; dat betekent dan wel dat jij niet meer bepaalt wanneer we in gesprek gaan maar ik. Kies maar.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |