Dat laatste ben ik sowieso met je eens, dat tweede trouwens ook. Maar ik vind het altijd wel interessant waarom sommige mensen zo bang zijn dat ze een label krijgen opgeplakt die gewoon volgt uit logica. Een mens zit vol met labels en is handig om onderscheid te maken in de situaties wanneer dat relevant is. Zoals je zelf al zegt, in het dagelijks leven is die vraag helemaal niet boeiend en relevant, en je loopt dan ook niet met een grote sticker op je jas dat je agnost/atheist/theist bent.
Maar in dit soort discussies helpt het natuurlijk wel om duidelijk te hebben wat bepaalde termen betekenen en wat mensen wel/niet geloven. Het is een oud argument, (maar nog wel steeds valide), dat de term atheist niet zou moeten bestaan (we noemen mensen die niet in astrologie ook niet non-astrologen), en om Ricky Gervais te quoten: "We Shouldn't even need the word "atheism".
If people didn't invent ridiculous imaginary Gods, rational people wouldn't have to deny them."
Dus waarom hebben mensen geen moeite om te zeggen dat ze niet geloven in het bestaan van eenhoorns en trollen (of sterker nog, te claimen dat die niet bestaan), maar als het om de godskwestie gaat, dan worden ze ineens voorzichtig en stellen ze dat ze niet (kunnen) weten, maar dat ze niet kunnen zeggen of ze wel of niet geloven in een god (omdat ze... 'geen kant willen kiezen?'). Nouja, als dat de conclusie is, dan lijkt het me iig duidelijk dat je niet gelooft, en daarom heb je een gebrek aan geloof, en ben je per definitie atheïst. In jouw geval zelfs ook een apatheïst, aangezien je het een niet relevant issue vindt. (maarja, je bent wel in dit topic, dus het doet je misschien toch wel 'iets'

).
Het is niet eens 'een kant kiezen', het is meer een conclusie die volgt. Net als dat wij geclassificeerd worden als 'homo sapiens' op basis van bepaalde kenmerken, en daarmee tot de apen behoren. Nu kun je dat misschien niet leuk vinden/niet aanspreken, dat feit blijft wel gewoon bestaan. (definities kunnen overigens evolueren en veranderen, dus je redeneert eigenlijk altijd vanuit de betekenis die er in de huidige tijdsgeest aan gegeven wordt. Vandaar dat er aan de term 'agnost' nog een beetje een jammerlijke erfenis hangt vanuit de tijd van Huxley. Maar inmiddels zien in elk geval de atheïsten dat anders).
Zie ook Bart Ehrman, die altijd als agnost identificeerde:
https://ffrf.org/outreach(...)elling-bible-scholarquote:
It was. I’ve heard people say that I went from being a fundamentalist to being an agnostic because of problems in the bible. That’s completely wrong. It was a very long process. I was a very open-minded liberal Christian for many, many years. It was really the problem of suffering that ended up creating the big issue for me that led me to acknowledge that I am an agnostic. It’s very interesting being an agnostic scholar of religion. I’ll begin by explaining what I myself mean, by this term that I’m using, that we all use all the time, the term “agnostic,” because over the last 18 months or so I’ve come to think it means something different from what I used to think. What I used to think was that agnostics and atheists were two degrees of the same thing. When I first declared myself agnostic, I was amazed at how militant both agnostics and atheists can be about their terms. Every agnostic I met thought that atheists were simply arrogant agnostics. And every atheist thought that every agnostic was simply a wimpy atheist. Two degrees of the same thing. When someone will say “I don’t know,” the other will say they do know. I’ve come to think that they are not two degrees of the same thing but are two different things. Agnosticism has to do with epistemology — what you know. Atheism has to do with belief — what you believe. I actually consider myself to be both an agnostic and an atheist. I am agnostic because if somebody says to me, is there a greater power in the universe? My response is, “How the hell would I know!? I don’t know!” So, I’m an agnostic. If somebody were to ask me, do you believe in the god of the bible? Do you believe in a god that interacts with the world, who intervenes in the world, who answers prayer? Do you believe in the supernatural divine being? No! I don’t believe it! So, I don’t believe, so I’m an atheist. But — I don’t know. So I’m an agnostic. And since I’m a scholar I prefer to emphasize knowledge rather than belief. And so, I tend to identify as an agnostic.
Dus in die zin zou je jezelf best een 'agnost' kunnen noemen - maar het punt wat ik wil blijven maken is, agnosticisme is
niet een tussenpositie als je het hebt over het adresseren van
geloof. Angosticisme zegt op zichzelf namelijk niet veel. Ik ben ook agnostisch als het gaat om het bestaan van buitenaards leven (maar kan er wel in geloven). Ik ben gnostisch over het feit dat ik dit nu aan het typen ben. Je kunt over allerlei kwesties agnostisch of gnostisch en in verschillende mate zijn. We hebben het nog steeds over geloof in deze discussies dus vandaar dat ik het persoonlijk zinniger zou vinden om dan meteen te adresseren of je gelooft of niet. En in elk geval onderkennen dat 'agnost' an sich niets zegt over je geloofspositie.
Maar goed, we moesten ontopic van Molorus, dus ik sluit af met een grappig filmpje van een creationist die een museum bezoekt