Het grote rammelaarstopic deel 48

quote:

Op zaterdag 3 januari 2015 23:53 schreef Peacefulll het volgende:

[..]

Wauw Sillie, wat een omslag! En knap van je vent dat hij zo eerlijk is geweest in zijn gevoel. Heel veel succes en behoud er vooral plezier in. Het lijkt me enorm leuk en spannend, maar je kunt jezelf er ook snel in verliezen denk ik.

Mwah, wij hebben geen haast. Wat komt dat komt. Ik sla foliumzuur in en let op m'n voeding,
maar dat is het ook. Seks hebben we nu al vaak (eeh, minimaal 1x per dag?) en dat blijft ook plezierig en liefdevol. Ik denk niet dat dat voor ons veranderd, eigenlijk..

Wat mijn vriend hielp:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 22% gewijzigd door silliegirl op 04-01-2015 08:56:21 ]

Minimaal 1 keer per dag? Dan hoef je het idd niet vaker te doen.
Hier wel iets minder hoor

quote:

Op zondag 4 januari 2015 13:33 schreef Soof-87 het volgende:
Minimaal 1 keer per dag? Dan hoef je het idd niet vaker te doen.
Hier wel iets minder hoor

Nee, eerder minder vaak.. Erg he.

Heerlijk toch!

Ik zou zo graag stoppen met de pil. Al is het alleen maar om te kijken of m'n lichaam 'werkt' na jaren de pil te slikken. Heb ik een eisprong? Moet ik lang wachten tot m'n cyclus weer goed is?

Ik zou het zo graag willen weten Dan vrijen we maar met condoom, maakt mij dan echt niets uit.

Ik denk soms ook wel egoïstisch Ik wil graag kinderen en toch ben ik degene die iedere ochtend de pil moet slikken. Laat hij dan maar voor anticonceptie zorgen totdat hij er klaar voor is... Maar goed.. Dit is natuurlijk 'makkelijker' en het is natuurlijk egoïstisch gedacht, maar toch heerlijk om ff m'n hart te luchten soms

Haha Sillie, minimaal 1x per dag? Wow! Hier is het ook niet slecht, maar ik ben wel benieuwd of het net zo spontaan blijft zoals het nu is. Ik was ook niet van plan om alles bij te houden net testen en zo. Ik heb wel een app waarbij ik mijn menstruatie bijhoud, maar dat is meer om te weten wanneer ik het kan verwachten. Ik ben een (niet zo trotse) bezitster van een koperspiraal. Kan niet wachten tot t ding eruit kan!

Wat leuk en spannend Groofs dat je voor een derde gaat!

Philomijn hopelijk gaat het snel weer beter bij jullie!

Silliegirl jeej de anticonceptie weg, dat is stap 1 in ieder geval al!

Diconnected welkom! Ik denk dat dat half jaar voorbij zal vliegen voor je!

Hier rammel ik op het moment heel hard. Ik spreek mijn gedachten over een kindje hebben steeds vaker ook gewoon uit naar mijn vriend toe. We hadden het bijvoorbeeld over de vakantiebestemming. Doe maar dit, want als ik volgend jaar misschien zwanger ben dan ga ik liever daar naartoe. En hij reageerde gewoon als in dat snap ik, ipv volgend jaar nog niet hoor! (waar ik me op voorbereid had). En ik heb lekker uitspraken gedaan als ook met kinderen kun je alles doen wat je graag wil, je zult je alleen wel moeten aanpassen. En dat beaamde hij met ja gewoon out of the box denken dan. Tot slot ook nog een achterneefje geboren en we hadden het over het leeftijdsverschil tussen ons en de ouders van het neefje. ‘Ik denk niet dat mijn vader nog zoveel jaar hoeft te wachten voor hij opa wordt.’ Ook al is het nog niets concreets, ik wordt wel gelukkig van z’n uitspraken op het moment.

Binnenkort dus voor het eerst op kraamvisite in 2,5 jaar, ben zo benieuwd wat hij ervan vindt!
Soms wordt ik wel wat onzeker van mensen om ons heen die nog helemaal niet met kinderen bezig lijken te zijn, niemand in onze omgeving. Maar kwa duur vd relatie, werk en koophuis zijn we een stuk verder waarmee ik mezelf dan weer kan zeggen dat het goed is zo. Herkent iemand dit?
Ik zou bijvoorbeeld ook echt niet weten hoe mij ouders zouden reageren, mijn schoonouders zullen wel heel enthousiast zijn (maar die zijn dan ook weer een generatie ouder dan die van mij, dus veel generatiegenoten zijn al opa/oma). Dan moet ik weer even tegen mezelf zeggen, als wij maar achter onze keuze staan.

En voorstelrondje voor de nieuwe rammelaars:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Na een aantal jaar lurken heb ik toch maar een account aangemaakt en kom ik me hier melden.. Het lijkt me heerlijk om hier openlijk mee te kunnen posten over mijn onmogelijke gerammel

Welkom Octavie. Ook maar eens de stap gezet om een account aan te maken? Ik kwam er achter dat ik al lurk sinds 2007, toen kapitein pannenkoek in verwachting was van haar flensjes. Gezellig mee komen kletsen ik moeder voorlopig nog even verder over onze hamster.

quote:

Op maandag 5 januari 2015 14:28 schreef Octavie het volgende:
Na een aantal jaar lurken heb ik toch maar een account aangemaakt en kom ik me hier melden.. Het lijkt me heerlijk om hier openlijk mee te kunnen posten over mijn onmogelijke gerammel

Welkom! Als je al jaren lurkt hoeven we ons niet voor te stellen.
Wat is het onmogelijke van jouw situatie?

Welkom Octavie! Ben ook benieuwd naar je situatie

En wat lurk jij dan al lang Peacefulll! Dat is nog van voor 'mijn' tijd, ik lees mee sinds 2009 ongeveer.

Volgens mij heb ik al eens een voorstelrondje gedaan, lees in ieder geval mee vanaf 2010.

Met kerst nog eens overleg gehad mer vriendlief. Ik had mijn laatste pil gehad, dus ik kon stoppen. Eigenlijk houdt niets ons meer tegen, maar vriend wil toch nog even doorsparen. Al met al denk ik dat we toch ergens dit jaar nog voor het echie gaan beginnen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Poe, heel verhaal getikt, is het weg.. opnieuw!

Bedankt voor het warme welkom. Ik lurk hier ook al mee vanaf 2007 of eerder want kapitein pannenkoek kan ik me ook goed herinneren. Ik was toen nog heel jong maar wel overtuigd van mijn kinderwens. Ik ben nu 24, woon in een eigen appartement en volg een HBO studie, weliswaar op een laag tempo.
Ik heb een erfelijke zware lichamelijke beperking en ga met de jaren ook achteruit qua fysieke mogelijkheden. Mijn beperking maakt ook dat het zeer onverstandig is om zwanger te raken, fysiek te belastend. En dan heb ik ook nog te maken met een erfelijkheidsfactor van 50 of 100% kans.
Doordat ik fysiek alleen maar slechter wordt voel ik ook nog een bepaalde haast en druk om na te denken en invulling te geven aan mijn kinderwens.
Ik heb overigens ook geen vaste relatie maar ik weet niet of ik daarop wil wachten.

Kort samengevat: kinderwens is groot en al jaren aanwezig en ik probeer nu voor mezelf op een rijtje te krijgen wat kan, wat ik wil en wat realistisch is. Ook andere mogelijkheden om voor een kindje te mogen zorgen ben ik aan het onderzoeken...

Hopelijk is het ok als ik hier kom mee rammelen, twijfelen, wikken, wegen etc...

Tuurlijk mag dat! Maar jeetje zeg, dan heb je nog een flinke beslissing te maken. Zeker als een zwangerschap eigenlijk afgeraden wordt. Overweeg je wel om het te proberen? Of heeft dit ook veel nadelige gevolgen voor je eigen fysieke gestel? (Ja duh, maar ik bedoel meer.... Is de kans dan bijv groot dat je na de zwangerschap niets meer zelf kan??)


En het ging laatst over sex enzo.... 1x per dag halen we bij lange na niet! ik hoop dat mijn aflatende zin iets te maken heeft met de pil anders moet ik straks veel zin gaan maken

Nu ik zie dat er hier een voorstelrondje wordt gedaan, heb ook ik me dan (eindelijk) geregistreerd: hier nog iemand die al jaren meelurkt

Ik rammel dus al jaren, maar de situatie was er nooit naar om ook te 'mogen' rammelen, druk met werk/studie, relatie nog te pril en ik vond mezelf ook wat te jong Maar inmiddels ben ik een kleine 5 jaar samen met Vriend, zijn aan de randvoorwaarden (financien etc) voldaan en misschien nog wel het belangrijkste: rammelen we samen net zo hard De namen zijn al gekozen, het huis is op de groei gekocht en we fantaseren er regelmatig op los over onze toekomstige mini, hoe zou het zijn en hoe zouden we dit en dat aanpakken.. Op dit moment ben ik nog bezig met afstuderen, dat is samen met de verhuizing het enige wat we echt af willen voor we van start gaan. Andere dingen (vast contract voor mij maar bijv ook het gevoel "klaar te zijn" - hoe weet je dat ooit helemaal zeker?) zien we als plusjes: als het kan dan heel graag, maar het zijn geen voorwaarden (meer). Onze voorlopige startdatum ligt ergens in 2016, gevoelsmatig nog ver weg maar tegelijkertijd soms ook heeel dichtbij..

Dus, lang verhaal kort: ik zou hier graag meeschrijven de komende tijd! Hopelijk kan ik het rammelen zo een beetje inperken, want op de momenten dat 2016 nog heel ver weg voelt is het vooral erg frustrerend om me zo te voelen, en de berg die afstuderen heet wordt er uiteraard ook niet kleiner door

Meer aanwas!! Leuk!!

@silliegirl: al een paar dagen geleden maar toch, wat een goed begin van het nieuwe jaar zeg, echt een omslag! Spannende tijd gaan jullie tegemoet
@Nolita: herkenbaar, het steeds meer gewoon uitspreken van je gedachten over een kindje hebben! Fijn he, als je vriend dan zulke uitspraken doet.. Ik probeerde in het begin heel neutraal te reageren als hij positief reageerde op een opmerking van mij, of de eerste keren dat hij ineens uit zichzelf over een mini begon - maar diep van binnen voelde ik me dan ongeveer zoiets Die onzekerheid naar omgeving voel ik ook erg, in mijn directe omgeving zouden wij één van de eersten zijn. Uiteindelijk is het belangrijkste dat jullie zelf voor 100% achter de keuze staan (die omgeving volgt vanzelf heus wel ), maar het is toch lastig. Ik kan me bijv ook best zorgen maken over vriendschappen en of/hoe die misschien zouden veranderen als we een kindje hebben..
@Octavie: jeetje, wat een moeilijke situatie zit je in zeg. Veel sterkte met het wikken, wegen en uitzoeken van mogelijkheden, ik hoop dat je hier wat steun kan vinden! Zijn er mensen in je omgeving die van je kinderwens afweten, of zijn het afwegingen die je vooral in je eentje moet maken?

Ik wilde eigenlijk op meer mensen reageren nog, maar de studie roept.. *snel wegklikt*

Welkom andere nieuwkomers

@Tyler-Girl; ik zou het heel graag willen proberen maar het kan inderdaad enorme fysieke achteruitgang als gevolg hebben. In zulke mate dat ik zelfs permanent beademd zou moeten worden omdat mijn eigen spierkracht het dan niet meer trekt om adem te halen. Dus dat is niet niks. En daar komt bij dat ik mijn kindje misschien wel opzadel met dezelfde lichamelijke beperkingen en ik weet niet of ik dat wel wil/dat zou heel egoistisch zijn.

@onomatopee; kan me voorstellen dat het wachten soms frustrerend is. Hopelijk lucht het mee posten een beetje op.
Ik heb een paar vriendinnen die weten dat ik wel graag een kindje wil, maar eigenlijk weet niemand hoe groot de wens echt is en hoe erg ik er al mee bezig ben.. En al helemaal niet wat al mijn overdenkingen zijn.. Ik zou het wel willen delen maar mijn beste vriendinnen zijn er nog helemaal niet mee bezig dus ik denk dat ze het ook niet echt zullen begrijpen. Vandaar dat ik hier mee kom rammelen!

quote:

Op dinsdag 6 januari 2015 12:15 schreef onomatopee het volgende:
@silliegirl: al een paar dagen geleden maar toch, wat een goed begin van het nieuwe jaar zeg, echt een omslag! Spannende tijd gaan jullie tegemoet
@Nolita: herkenbaar, het steeds meer gewoon uitspreken van je gedachten over een kindje hebben! Fijn he, als je vriend dan zulke uitspraken doet.. Ik probeerde in het begin heel neutraal te reageren als hij positief reageerde op een opmerking van mij, of de eerste keren dat hij ineens uit zichzelf over een mini begon - maar diep van binnen voelde ik me dan ongeveer zoiets Die onzekerheid naar omgeving voel ik ook erg, in mijn directe omgeving zouden wij één van de eersten zijn. Uiteindelijk is het belangrijkste dat jullie zelf voor 100% achter de keuze staan (die omgeving volgt vanzelf heus wel ), maar het is toch lastig. Ik kan me bijv ook best zorgen maken over vriendschappen en of/hoe die misschien zouden veranderen als we een kindje hebben..
@Octavie: jeetje, wat een moeilijke situatie zit je in zeg. Veel sterkte met het wikken, wegen en uitzoeken van mogelijkheden, ik hoop dat je hier wat steun kan vinden! Zijn er mensen in je omgeving die van je kinderwens afweten, of zijn het afwegingen die je vooral in je eentje moet maken?

Ik wilde eigenlijk op meer mensen reageren nog, maar de studie roept.. *snel wegklikt*

Ik geloof het nog steeds niet helemaal, die omslag. Vrijdag gaat mijn Mirena er al uit! Gaat wel snel nu. Ik had condooms gekocht, maar mijn vriend heeft ze verstopt 😕. "die hebben we niet nodig" *ja maar eh.. * "nee!"
Dus nahjah, we zien wel!

quote:

Op maandag 5 januari 2015 22:15 schreef Octavie het volgende:
Ik heb een erfelijke zware lichamelijke beperking en ga met de jaren ook achteruit qua fysieke mogelijkheden. Mijn beperking maakt ook dat het zeer onverstandig is om zwanger te raken, fysiek te belastend. En dan heb ik ook nog te maken met een erfelijkheidsfactor van 50 of 100% kans.
Doordat ik fysiek alleen maar slechter wordt voel ik ook nog een bepaalde haast en druk om na te denken en invulling te geven aan mijn kinderwens.
Ik heb overigens ook geen vaste relatie maar ik weet niet of ik daarop wil wachten.

quote:

Op dinsdag 6 januari 2015 19:16 schreef Octavie het volgende:
ik zou het heel graag willen proberen maar het kan inderdaad enorme fysieke achteruitgang als gevolg hebben. In zulke mate dat ik zelfs permanent beademd zou moeten worden omdat mijn eigen spierkracht het dan niet meer trekt om adem te halen.

Och Octavie, dit had ik niet verwacht toen je "mijn onmogelijke gerammel" zei. Zitten wij hier te mutsen over het voltooien van studies of het vinden van een (vaste) baan.

Wat een duivels dilemma.

Spannend en leuk Sillie!!

@viviRAWRS mijn verhaal is misschien heftig maar dat doet niets af aan jullie gerammel hoor. Ik vond het al lastig om mijn verhaal te doen omdat ik geen medelij wil krijgen of jullie verhalen te niet wil doen.. Ik zoek puur een plek om openlijk over mijn gerammel te kunnen kletsen en daar zit dit verhaal helaas achter.

quote:

Op dinsdag 6 januari 2015 21:07 schreef Octavie het volgende:
Spannend en leuk Sillie!!

@viviRAWRS mijn verhaal is misschien heftig maar dat doet niets af aan jullie gerammel hoor. Ik vond het al lastig om mijn verhaal te doen omdat ik geen medelij wil krijgen of jullie verhalen te niet wil doen.. Ik zoek puur een plek om openlijk over mijn gerammel te kunnen kletsen en daar zit dit verhaal helaas achter.

Dank je!

Wat een heftig verhaal bij jou en ik kan me voorstellen dat je gerammel heel dubbel is! Als je een kindje krijgt, wil je er natuurlijk ook goed voor kunnen zorgen! Moeilijke afweging om te maken hoor. Heb je een goede arts die bereid is met je mee te denken? Dat kan misschien helpen in het maken van keuzes?

Wauw Octavie

Blijf de gesprekken aangaan met je artsen en spreek je behoeftes ook uit.
Als de gevolgen voor jou en het kind echt zo zwaar kunnen zijn, snap ik eigenlijk niet zo goed waarom je überhaupt twijfelt

Maar men weet natuurlijk niet wat er medisch gezien allemaal nog kan in de toekomst.

Octavie, wat een heftig dilemma heb jij mee te maken zeg! Zou je nog meer kwijt willen over je overwegingen? Je zegt dat je niet weet of je op een vaste partner wilt wachten.. zou je daar meer over kunnen vertellen bijvoorbeeld?

Welkom onomatopee! Fijn dat jullie met z'n tweeën rammelen en dat er aan de meeste voorwaarden (bijna) is voldaan!

quote:

Op dinsdag 6 januari 2015 19:16 schreef Octavie het volgende:
Welkom andere nieuwkomers

@Tyler-Girl; ik zou het heel graag willen proberen maar het kan inderdaad enorme fysieke achteruitgang als gevolg hebben. In zulke mate dat ik zelfs permanent beademd zou moeten worden omdat mijn eigen spierkracht het dan niet meer trekt om adem te halen. Dus dat is niet niks. En daar komt bij dat ik mijn kindje misschien wel opzadel met dezelfde lichamelijke beperkingen en ik weet niet of ik dat wel wil/dat zou heel egoistisch zijn.

@onomatopee; kan me voorstellen dat het wachten soms frustrerend is. Hopelijk lucht het mee posten een beetje op.
Ik heb een paar vriendinnen die weten dat ik wel graag een kindje wil, maar eigenlijk weet niemand hoe groot de wens echt is en hoe erg ik er al mee bezig ben.. En al helemaal niet wat al mijn overdenkingen zijn.. Ik zou het wel willen delen maar mijn beste vriendinnen zijn er nog helemaal niet mee bezig dus ik denk dat ze het ook niet echt zullen begrijpen. Vandaar dat ik hier mee kom rammelen!

Ik heb natuurlijk geen idee welke aandoening je hebt, maar wellicht is PGD een optie. Het kan tegenwoordig voor aardig wat aandoeningen gedaan worden. Dan weet je in ieder geval zeker dat je kindje de aandoening niet heeft. Ik weet niet in hoeverre dat mogelijk is in combinatie met bijvoorbeeld een donor, maar dat valt wellicht wel te onderzoeken.