R&P / 12 jaar trouwe dienst...
25 maart 2002 poste ik dit :
En ruim 12 jaar later poste is het volgende :quote:En nu heb ik net de beslissing moeten nemen. Ik heb als het ware het doodvonnis getekend van mijn beste vriend ooit.
Precies 12 jaar geleden kreeg ik hem. Ik werd bijna 11. Ik had na jaren zeuren mijn zin gekregen. Ik kreeg een hond!!
Ik kon mijn lol niet op. Er toen nog niet bij stilstaand dat ik hem ooit kwijt zou raken. Ik zou die lieve kop op een gegeven moment niet meer zien.
Mijn moeder zei : "Hij is van jou. Je hoeft alleen maar van hem te houden."
Heb nooit begrepen waarom ze dat zei. Tot op de dag van vandaag. Maandag aanstaande 2 paasdag en ook mijn verjaardag. Dat is de dag die ik nooit vergeten zal. Ik ga dan met mijn hondje voor de laatste keer naar het strand. Ik ga voor de laatste keer ontroerd kijken als ik hem s'ochtends naar me toe zie lopen.
In de loop der jaren is het lieve dier ouder geworden zijn lichaam ging achteruit. Hij werd een beetje dement en zag dingen niet meer zo goed.
Ik heb me hier jarenlang stil voor gehouden. Ik heb niks gezien. Tot vandaag. Hij moest voor een controle naar de dierenarts. Kijken of de medicijnen nu wel aansloegen.
Niet dus. Ik heb de beslissing moeten nemen om hem in te laten slapen. Ik heb 2e paasdag gekozen omdat ik die dag ALTIJD bewust meemaak. Ik dus zelfs als ik 83 ben nog weet dat mijn hondje er ooit is geweest. Hij zal dus altijd in mijn herrinering blijven. Nooit zal ik mijn hondje vergeten.
Hij heeft nog 1 week. Ik ga nu mijn laatste maandag in met mijn roald. Ik zal nooit meer een voor mij normale dag meemaken. Ik weet wel het slijt maar ik mis de lieverd nu al gigantisch. Ik zit voor het eerst in mijn leven iets te tikken terwijl de tranen over mijn gezicht lopen.
Mijn beste vriend gaat dood!!!
quote:Op vrijdag 26 september 2014 08:08 schreef Knut het volgende:
Daar zit ik dan, het is ondertussen 12 jaar na de orginele openingspost, 12 jaar waarin zoveel veranderd is.
Vandaag is toch wel weer een beetje bijzonder, of eigenlijk, gisteren was toch een beetje bijzonder. Gisteren is Voljin bij ons komen wonen. Voljin, de 7 weken oude golden retriever.
Niet voor mezelf, al vind ik het wel heel erg fijn, maar vooral voor mijn kinderen, om hun hetzelfde plezier te geven als jij mij gegeven hebt. Ik denk nog steeds met regelmaat aan je Roald alle pijn is ondertussen weg, het zijn alleen nog maar goede gevoelens, blije gevoelens. En hopelijk krijgen we die straks ook met Voljin!
[ Bericht 1% gewijzigd door Knut op 10-11-2014 12:42:42 ]
.Ik heb wel op de juiste knop gedrukt, geen idee waarom hij niet reekst....quote:
Op Oh well, dit houdt het exclusieverquote:
[..]
Ik heb wel op de juiste knop gedrukt, geen idee waarom hij niet reekst....
.
Volijn 
Dat kunnen users niet zelf.quote:
Dat is het op 1 na langzaamste topic ooit op FOK! gewordenquote:
Nee hoor garpje. Leuk een hond!!!
Heel leerzaam ook voor kinderen.Yeps!quote:
Op Hehe. Ergens vind ik het jammer dat het topic dicht is, heb net bewust niet de lapo gedaanquote:
[..]
Dat kunnen users niet zelf.
[..]
Dat is het op 1 na langzaamste topic ooit op FOK! geworden
Ik heb een paar keer moeten slikken, en mezelf verbaasd over het feit dat ik dit stiekum toch een beetje moeilijk vond. Het heeft weinig nut om hier te posten nu, het is vooral voor mezelf denk ik... Maar toch, hier, voor Roald toch nog een foto van wat waarschijnlijk een vriendje van hem had kunnen zijn als er niet zoveel tijd tussen had gezeten...
Een huisdier is toch net als je kind/familie.
Ik heb dat gevoel af en toe nog als ik aan onze oude kat denk, die we in 1997 in hebben laten slapen op 16 jarige leeftijd.
Ja, de 'wonden' zijn niet meer zo rauw as ze waren. Maar ja, het zit nog steeds diepquote:
