OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Welkom in het babytopic! 
Een lijst met de verjaardagen van veel OUD-users en hun kindjes vind je op de Fok!wiki:
http://wiki.fok.nl/index.php/Ouder%28s%29_Kalender
De baby wiki-lijst vind je hier:
http://wiki.fok.nl/index.php/BabyTopic
Voel je vrij je gegevens in dit lijstje toe te voegen/aan te passen
Een lijst met de verjaardagen van veel OUD-users en hun kindjes vind je op de Fok!wiki:
http://wiki.fok.nl/index.php/Ouder%28s%29_Kalender
De baby wiki-lijst vind je hier:
http://wiki.fok.nl/index.php/BabyTopic
Voel je vrij je gegevens in dit lijstje toe te voegen/aan te passen
Ik herhaal mezelf nog even:
Moeders die gesloopt zijn door de gebroken nachten zullen me voor gek verklaren, maar ik vond die nachtvoeding wel gezellig
En nu krijgt ze straks meer voedingen op het kdv dan bij mij (áls ze blijft doorslapen inderdaad). En ik vind het zo jammer dat we 's avonds zo weinig tijd met haar hebben omdat ze steeds vroeger gaat slapen Nouja, ik moet even wennen aan deze nieuwe fase geloof ik 
Moeders die gesloopt zijn door de gebroken nachten zullen me voor gek verklaren, maar ik vond die nachtvoeding wel gezellig
En nu krijgt ze straks meer voedingen op het kdv dan bij mij (áls ze blijft doorslapen inderdaad). En ik vind het zo jammer dat we 's avonds zo weinig tijd met haar hebben omdat ze steeds vroeger gaat slapen Nouja, ik moet even wennen aan deze nieuwe fase geloof ik
Amsel, ik kan het me goed voorstellen! Ik heb me van tevoren ook best zorgen gemaakt over hoe het zou gaan als ik weer aan het werk was. Maar veel dingen weet je niet van tevoren. Dus volgens mij is het beste om het gewoon op je af te laten komen, hoe lastig dat ook lijkt. En ik herken het minder tijd hebben wel. Zaterdagochtend is dan ook heilig voor mij. Dan gaan we knuffelen en mag ze lekker bij mij in de draagdoek. 
.
Gaat ze ook nog een paar keer wennen?
Je vroeg laatst naar koeltasjes. Ik vind deze zo leuk! (Er staan er nog meer op die site):
.Gaat ze ook nog een paar keer wennen?
Je vroeg laatst naar koeltasjes. Ik vind deze zo leuk! (Er staan er nog meer op die site):
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik kan het me nu nog niet voorstellen Amsel, ik voel vooral innerlijke paniek als hij niet wil slapen. Maar dat komt ook omdat niet slapen hier nu nog huilem of gewiegd worden of alsmaar drinken is. Ik weet dat de wakkere momenten anders zullen worden, en dan ga ik er vast ook meer van genieten 
en het misschien wel missen.
vooralsnog lijkt hij elke dag minder te gaan slapen
gisteren wakker en huilen/drinken van 16 tot half elf...en vandaag lijkt het erop dat hij zijn slaapje van 12 tot 15/16 ook niet wil doen...
en het misschien wel missen.vooralsnog lijkt hij elke dag minder te gaan slapen
gisteren wakker en huilen/drinken van 16 tot half elf...en vandaag lijkt het erop dat hij zijn slaapje van 12 tot 15/16 ook niet wil doen...
Kwak
Kun je uitleggen wat je voelt bij die innerlijke paniek, kwak? Waar ben je bang voor?
Niet om je onzeker te maken, maar omdat ik het wel herken geloof ik, van het begin, en het kan fijn zijn om bepaalde gedachtes een beetje om te buigen, als dat kan.
Niet om je onzeker te maken, maar omdat ik het wel herken geloof ik, van het begin, en het kan fijn zijn om bepaalde gedachtes een beetje om te buigen, als dat kan.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Probeer je niet vast te houden aan tijden en ga mee met wat M. aangeeft. Dat heeft mij veel rustiger gemaakt, misschien werkt het voor jou ook? Als hij slaap (nodig) heeft, gaat hij wel slapen.quote:Op vrijdag 7 november 2014 12:03 schreef kwakz0r het volgende:
Ik kan het me nu nog niet voorstellen Amsel, ik voel vooral innerlijke paniek als hij niet wil slapen. Maar dat komt ook omdat niet slapen hier nu nog huilem of gewiegd worden of alsmaar drinken is. Ik weet dat de wakkere momenten anders zullen worden, en dan ga ik er vast ook meer van genieten
vooralsnog lijkt hij elke dag minder te gaan slapen
Als ik het voor mezelf bedenk waarom ik de eerste maanden een soort permanente spanning voelde dan was het vooral dat ik dacht/voelde dat als I even huilde ik dan gefaald had, dat ik iets niet goed deed. En ik wilde het zo graag goeddoen en het oplossen. Maar bij krampjes kon ik het bijvoorbeeld niet echt oplossen, alleen troosten.
Dus het was voor mij belangrijk om in te zien dat als I even huilt dat niet meteen het eind van de wereld is en het ook niet betekent dat ik iets niet goed doe. Verder wat betreft clusteren/regelen: de een kan het beter dan de ander, maar het is vooral zaak het maar te accepteren, jezelf op de bank te installeren met M. en er het beste van te maken.
Het kan nog heel lang duren voor er echt een ritme is in het slapen, dus hou je niet vast aan hoe het gisteren ging. Iedere dag is weer anders. Je merkt het vanzelf als er op een gegeven moment wel een vast patroon komt, maar het is niet erg als dat er (nog) niet is. Een baby kiest zelf waar z'n prioriteit ligt: bij eten of bij slapen. Als hij kiest voor eten dan heeft hij dat kennelijk nodig. Etc. Het is fijn als je erop kunt vertrouwen dat het instinct van M gewoon precies aangeeft wat er moet gebeuren.
Dus het was voor mij belangrijk om in te zien dat als I even huilt dat niet meteen het eind van de wereld is en het ook niet betekent dat ik iets niet goed doe. Verder wat betreft clusteren/regelen: de een kan het beter dan de ander, maar het is vooral zaak het maar te accepteren, jezelf op de bank te installeren met M. en er het beste van te maken.
Het kan nog heel lang duren voor er echt een ritme is in het slapen, dus hou je niet vast aan hoe het gisteren ging. Iedere dag is weer anders. Je merkt het vanzelf als er op een gegeven moment wel een vast patroon komt, maar het is niet erg als dat er (nog) niet is. Een baby kiest zelf waar z'n prioriteit ligt: bij eten of bij slapen. Als hij kiest voor eten dan heeft hij dat kennelijk nodig. Etc. Het is fijn als je erop kunt vertrouwen dat het instinct van M gewoon precies aangeeft wat er moet gebeuren.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
+1 op Skittles en Franny
Een ritme begon hier pas een beetje te komen na 10-12 weken en nu bij 17 weken zit er pas echt ritme in.
En geheid als je me over 4 weken vraagt zal ik er dan ook wel weer anders in staan en er anders over denken.
Meegaan met je mooie knulletje zijn 'ritme' is het beste.
En ook voor mij als controlfreak was dat niet makkelijk maar verlaagde het moet-en-zalgehalte en maakte het te doen.
En alles wat vandaag niet lukte, nou wie weet morgen wel! Of overmorgen!
Een ritme begon hier pas een beetje te komen na 10-12 weken en nu bij 17 weken zit er pas echt ritme in.
En geheid als je me over 4 weken vraagt zal ik er dan ook wel weer anders in staan en er anders over denken.
Meegaan met je mooie knulletje zijn 'ritme' is het beste.
En ook voor mij als controlfreak was dat niet makkelijk maar verlaagde het moet-en-zalgehalte en maakte het te doen.
En alles wat vandaag niet lukte, nou wie weet morgen wel! Of overmorgen!
Kunnen jullie wat minder snel tikken, ik moet 6 pagina's inhalen 
Ons mannetje vindt het momenteel hilarisch om een tijgerwedstrijd te houden. Schaterlachen. Hij heeft wel weer een nieuwe verkoudheid te pakken, ik blijf zijn matrashoeslaken verschonen....Overigens zien wij tand 7 al doorkomen, hij fabriceert in record tempo een volledig melkebit geloof ik.
JufMariska: wat een leuke foto!
Ons mannetje vindt het momenteel hilarisch om een tijgerwedstrijd te houden. Schaterlachen. Hij heeft wel weer een nieuwe verkoudheid te pakken, ik blijf zijn matrashoeslaken verschonen....Overigens zien wij tand 7 al doorkomen, hij fabriceert in record tempo een volledig melkebit geloof ik.
JufMariska: wat een leuke foto!
Zojuist op school hadden de vijfdeklassers een toets van mij voor het schoolexamen; de toets duurde twee uur. Staat na een uur ineens een meisje uit die klas voor mijn neus. Helemaal in tranen. Want ze had een black-out gekregen en toen was ze helemaal in paniek geraakt. Van de surveillant mocht ze weg, want het ging echt niet. Dus ik heb een half uurtje met haar zitten praten. Ik merk dat ik nu ik moeder ben ook ineens veel moederlijker ben naar mijn leerlingen toe. Voorheen had ik ook tijd voor haar gemaakt, maar nu reageer ik veel gevoelsmatiger. Ik vond het echt zo zielig voor haar. 
.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Oooh Franny die is tof!! Waarom kende ik die site nog niet?
Hoewel ik me nog steeds vaak zat onzeker voel, vind ik het wel mooi om te merken dat m'n instinct eigenlijk altijd goed heeft gezeten tot nu toe. Inderdaad volgen wat je baby wil, want die weet prima waaraan hij/zij behoefte heeft. Het voelt eigenlijk heel fijn om met die flow mee te gaan. Wil je slapen? OK, doen we dat. Opeens een ander voedingsritme? Prima joh. Meeveren
Neemt niet weg dat ik er telkens weer aan moet wennen en "help!" denk en om advies vraag. Maar deep down inside weet ik eigenlijk altijd het antwoord al. Alleen een beetje bevestiging is soms zo fijn
Hoewel ik me nog steeds vaak zat onzeker voel, vind ik het wel mooi om te merken dat m'n instinct eigenlijk altijd goed heeft gezeten tot nu toe. Inderdaad volgen wat je baby wil, want die weet prima waaraan hij/zij behoefte heeft. Het voelt eigenlijk heel fijn om met die flow mee te gaan. Wil je slapen? OK, doen we dat. Opeens een ander voedingsritme? Prima joh. Meeveren
Neemt niet weg dat ik er telkens weer aan moet wennen en "help!" denk en om advies vraag. Maar deep down inside weet ik eigenlijk altijd het antwoord al. Alleen een beetje bevestiging is soms zo fijn
quote:Op vrijdag 7 november 2014 12:16 schreef Franny_G het volgende:
Dus het was voor mij belangrijk om in te zien dat als I even huilt dat niet meteen het eind van de wereld is en het ook niet betekent dat ik iets niet goed doe.
Daar zeg je wat!
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
Dat hij noooooit meer gaat slapen en ik van dat moment tot diep in de nacht elk uur mijn tepels moet aanbieden om hem tevreden te houden...quote:
Kun je uitleggen wat je voelt bij die innerlijke paniek, kwak? Waar ben je bang voor?
Niet om je onzeker te maken, maar omdat ik het wel herken geloof ik, van het begin, en het kan fijn zijn om bepaalde gedachtes een beetje om te buigen, als dat kan.
Nu J er nog is loop ik op zo'n moment even weg, pakt J hem (en krijgt hem meestal in slaap of in elk geval rustig) en ga ik even iets doen waardoor ik me mens voel ipv tiet, de afwas ofzo.
Dat gevoel van paniek komt soms al op als ik hem even hoor kreunen... En dan voel ik me zo schuldig als ik denk "nee, niet wakker worden"...
Kwak
Oh ik zet hem niet op een schema ofzo, maar de afgelopen week komt hij zelf ongeveer met die tijden... Hij slaapt de nacht goed (tussen de voedingen), dan in de ochtend wakker en niet makkelijk tevreden (vandaag werkte de doek ook niet) dan meestal in de middag wel weer even slapen en dan wakker van 15 tot 22 (soms slaapt hij nog wel een keer tussendoor, van 16 tot 19 ofzo).quote:
[..]
Probeer je niet vast te houden aan tijden en ga mee met wat M. aangeeft. Dat heeft mij veel rustiger gemaakt, misschien werkt het voor jou ook? Als hij slaap (nodig) heeft, gaat hij wel slapen.
Die wakkere uren vind ik heel zwaar... Ik probeer ervan te genieten maar soms vliegt t me gewoon aan...
[ Bericht 0% gewijzigd door kwakz0r op 07-11-2014 13:05:24 ]
Kwak
Nu echt bijgelezen: dat meeveren lukt me nog niet zo goed. Ik ben altijd al een beetje auti/inflexibel geweest: als iets anders dan verwacht gaat zet ik altijd eerst heel paniekerig en boos mijn hakken in t zand. Wetende dat dat absoluut geen zin heeft. En dan na tien minuten ben ik weer bij met plan B en is t prima.
Zo gaatvt met baby nu ook een beetje. Eerst paniek en huilen en piekeren hoe t moet als J aan t werk is en me niet kan helpen, en dan na tien minuten is t ok en knuffel ik mijn baby en geef ik m nog een keer de borst en aai zijn zachte haartjes.
Zo gaatvt met baby nu ook een beetje. Eerst paniek en huilen en piekeren hoe t moet als J aan t werk is en me niet kan helpen, en dan na tien minuten is t ok en knuffel ik mijn baby en geef ik m nog een keer de borst en aai zijn zachte haartjes.
Kwak
Ik zat gisteren in de groepsapp van mijn ouders en broer + schoonzusje ook weer eens onzeker te zijn.
Was rondom het afbuigende lijntje van gewicht en mijn bv
Mijn moeder stuurde daarop een persoonlijk berichtje naar me
Was rondom het afbuigende lijntje van gewicht en mijn bv
Mijn moeder stuurde daarop een persoonlijk berichtje naar me
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En ze zal wel weer eens gruwlijk gelijk hebben zoals moeders altijd gelijk hebben
Je hoeft niet perse te genieten he, kwak. Gewoon zo goed mogelijk de dag door komen samen, is soms ook al heel wat. .
Piekeren is gewoon een grote valkuil, als je daar al gevoelig voor bent. Als moeder heb je altijd wel iets om over te piekeren, lijkt het wel. En als controlfreak en/of perfectionist is het helemaal even omschakelen. Maar zoals mijn wijze huisarts zei: gun jezelf de tijd om te wennen aan het moederzijn. Het duurt ongeveer een jaar voor je een nieuwe balans hebt gevonden.
Blue, dat soort dingen zegt mijn oudste zus ook de hele tijd. .
.Piekeren is gewoon een grote valkuil, als je daar al gevoelig voor bent. Als moeder heb je altijd wel iets om over te piekeren, lijkt het wel. En als controlfreak en/of perfectionist is het helemaal even omschakelen. Maar zoals mijn wijze huisarts zei: gun jezelf de tijd om te wennen aan het moederzijn. Het duurt ongeveer een jaar voor je een nieuwe balans hebt gevonden.
Blue, dat soort dingen zegt mijn oudste zus ook de hele tijd.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik vind het moeilijk om daar vrede mee te hebbenquote:
Je hoeft niet perse te genieten he, kwak. Gewoon zo goed mogelijk de dag door komen samen, is soms ook al heel wat.
Piekeren is gewoon een grote valkuil, als je daar al gevoelig voor bent. Als moeder heb je altijd wel iets om over te piekeren, lijkt het wel. En als controlfreak en/of perfectionist is het helemaal even omschakelen. Maar zoals mijn wijze huisarts zei: gun jezelf de tijd om te wennen aan het moederzijn. Het duurt ongeveer een jaar voor je een nieuwe balans hebt gevonden.
Blue, dat soort dingen zegt mijn oudste zus ook de hele tijd.
en dan komt het schuldgevoel om de hoek zetten - blijkbaar hou ik niet genoeg van mijn zoon om het ok te vinden dat ik niet echt geniet van de dagen/niet meer dingen kan doen die ik wil.Maar goed, t lijkt nu allemaal wel heel dramatisch, deze gevoelens heb ik ook maar in buien. En mezelf kennende word ik stoerder en sterker als ik meer alleen ben en wel zal moeten.
Kwak
Kwak, ik wilde de eerste twee weken m'n jankende kind ergens in een hoekje gooien, hard wegrennen, de auto pakken en niet meer terugkomenquote:Op vrijdag 7 november 2014 13:12 schreef kwakz0r het volgende:
[..]
Ik vind het moeilijk om daar vrede mee te hebben
Maar goed, t lijkt nu allemaal wel heel dramatisch, deze gevoelens heb ik ook maar in buien. En mezelf kennende word ik stoerder en sterker als ik meer alleen ben en wel zal moeten.
Komt goed!
Je mams heeft idd wel gelijk
Kwak, ik herken het hoor. Vaak met mini meegehuild en als ze dan eens sliep overdag en ik hoorde haar dan kreunen voelde ik meteen een soortvan paniek in m'n lijf want ik zat dan net even rustig ofzo en kon ik wéér opstaan.
Manlief is na haar geboorte meteen weer gaan werken (nouja, 1 dagje thuis geweest) dus toen de kraam weg was kwam alle zorg meteen op mij aan.
ik had graag gezien dat hij ook wat langer thuis was maar helaas, eigen baas en topdrukte waar hij niet onderuit kon komen.
En nu ik werk ben ik het 9 van de 10 keer die er snachts ook uitgaat voor mini én voor maxi en daar word ik nu wel erg flauw van. Ik kom nu op het punt dat ik het bijna niet meer ga trekken en moet ik dus aan de bel trekken bij hem.
Jammer voor hem, maar ik werk ook 32 uur per week en om dan sowieso elke nacht er minimaal 2x uit te moeten vind ik best pittig.
Vannacht was ik mini aan het voeden en tijdens het voeden werd maxi huilend wakker. Maar wakker worden? Ho maar. En ik ben dan zo eigenwijs dat ik het vertik om te moeten vragen of hij alsjeblieft bij z'n kind wil gaan kijken.
Nouja, einde van m'n beklag, sorry, zit een beetje hoog. En ik moet dat gaan uitspreken en dat vind ik moeilijk
Kwak, ik herken het hoor. Vaak met mini meegehuild en als ze dan eens sliep overdag en ik hoorde haar dan kreunen voelde ik meteen een soortvan paniek in m'n lijf want ik zat dan net even rustig ofzo en kon ik wéér opstaan.
Manlief is na haar geboorte meteen weer gaan werken (nouja, 1 dagje thuis geweest) dus toen de kraam weg was kwam alle zorg meteen op mij aan.
ik had graag gezien dat hij ook wat langer thuis was maar helaas, eigen baas en topdrukte waar hij niet onderuit kon komen.
En nu ik werk ben ik het 9 van de 10 keer die er snachts ook uitgaat voor mini én voor maxi en daar word ik nu wel erg flauw van. Ik kom nu op het punt dat ik het bijna niet meer ga trekken en moet ik dus aan de bel trekken bij hem.
Jammer voor hem, maar ik werk ook 32 uur per week en om dan sowieso elke nacht er minimaal 2x uit te moeten vind ik best pittig.
Vannacht was ik mini aan het voeden en tijdens het voeden werd maxi huilend wakker. Maar wakker worden? Ho maar. En ik ben dan zo eigenwijs dat ik het vertik om te moeten vragen of hij alsjeblieft bij z'n kind wil gaan kijken.
Nouja, einde van m'n beklag, sorry, zit een beetje hoog. En ik moet dat gaan uitspreken en dat vind ik moeilijk
Tralalalaaa
Roze wolken zijn niet verplicht Kwak!
Dat is niet bij iedereen in de zwangerschap en ook niet na de geboorte.
En dat je van sommige mensen hier of IRL niet hoort dat ze het zwaar hebben/vinden soms of onzeker zijn wil niet zeggen dat ze er geen last van hebben!
Dus daar moet je ook niet onzeker van worden.
Vertrouw op je gevoel!
Je doet het al zo goed
Dat is niet bij iedereen in de zwangerschap en ook niet na de geboorte.
En dat je van sommige mensen hier of IRL niet hoort dat ze het zwaar hebben/vinden soms of onzeker zijn wil niet zeggen dat ze er geen last van hebben!
Dus daar moet je ook niet onzeker van worden.
Vertrouw op je gevoel!
Je doet het al zo goed
Och TAP
Wij hebben (na mijn beklag over doorslapen terwijl ik ook weer werken moet) de afspraak dat we om en om er uit gaan.
En als hij het niet hoort mag ik hem porren.
Vriend vond het serieus vervelend dat het mij hoog zat en hij het niet doorhad.
Op dagen dat de ander vrij is mag diegene die werken moet de nacht in bed blijven liggen trouwens.
Spreek het uit, hoe moeilijk dat misschien lijkt.
Want de ander weet niet altijd wat je verwacht, helemaal niet als je het altijd maar allemaal regelt en alleen doet.
Wij hebben (na mijn beklag over doorslapen terwijl ik ook weer werken moet) de afspraak dat we om en om er uit gaan.
En als hij het niet hoort mag ik hem porren.
Vriend vond het serieus vervelend dat het mij hoog zat en hij het niet doorhad.
Op dagen dat de ander vrij is mag diegene die werken moet de nacht in bed blijven liggen trouwens.
Spreek het uit, hoe moeilijk dat misschien lijkt.
Want de ander weet niet altijd wat je verwacht, helemaal niet als je het altijd maar allemaal regelt en alleen doet.
dat lijkt me heel rot TAP. Ik heb echt niet te klagen over J.Bij de nachtvoedingen pak ik baby en maakt hij in die tijd een nestje met kussens midden op t bed aan t hoofdeinde, dan ga ik voeden en soest hij wat dwars op t bed bij mijn benen, als ik klaar ben ga ik weer liggen en knuffelt hij M in slaap (10-15 minuutjes) en kruipt dan weer naast me.
Ik kijk er gewoon erg naar uit dat M het ook fijner gaat vinden om wakker te zijn en ook even lekker zelf kan liggen en spelen/dingen ontdekken. Nu is t voor hem geeoon allemaal moeilijk ook, en vastgehouden worden is t enige wat fijn is buiten eten. Kan hij niks aan doen.
Het wordt beter, ik geloof jullie
Kwak
TAP, herkenbaar van je soort van onrustig voelen als mini (weer) wakker is. Ik heb vaak genoeg gezegd tegen Noor als ze weer eens heel de ochtend en middag wakker was: 'Wanneer ga jij eens slapen kind'
En eens met Blue. Sommigen willen het nou eenmaal mooier doen lijken dan dat ze het uiteindelijk vinden.
Nu heb ik mijn draai gevonden. Ik ben gewend aan de ritmeloze dagen en ik heb het idee dat ik Noor heb leren kennen. In de zin van kunnen inspringen op haar behoeftes. Heb ik dit allemaal eindelijk een beetje door, moet ik volgende week weer gaan werken
En eens met Blue. Sommigen willen het nou eenmaal mooier doen lijken dan dat ze het uiteindelijk vinden.
Nu heb ik mijn draai gevonden. Ik ben gewend aan de ritmeloze dagen en ik heb het idee dat ik Noor heb leren kennen. In de zin van kunnen inspringen op haar behoeftes. Heb ik dit allemaal eindelijk een beetje door, moet ik volgende week weer gaan werken
Het wordt inderdaad beter, kwak . Vindt M het leuk om in de wagen mee te gaan wandelen?
Kuiken sliep in het begin ook weinig, maar hij deed het er prima op. Inmiddels zit er veel meer regelmaat in zijn dag, maar alsnog gebeurt het regelmatig dat hij een slaapje skipt, verplaatst op de ochtend- en middagdutjes aan elkaar plakt tot één slaapje. Ik vind het prima.
Amsel, fijn dat ze doorslaapt ik hoop voor je dat het zo blijft .
. Vindt M het leuk om in de wagen mee te gaan wandelen?Kuiken sliep in het begin ook weinig, maar hij deed het er prima op. Inmiddels zit er veel meer regelmaat in zijn dag, maar alsnog gebeurt het regelmatig dat hij een slaapje skipt, verplaatst op de ochtend- en middagdutjes aan elkaar plakt tot één slaapje. Ik vind het prima.
Amsel, fijn dat ze doorslaapt
ik hoop voor je dat het zo blijft .
We zijn pas 1 keer buiten geweest met de wagen. Als hij eind van de middag niet wil slapen kunnen we wel weer gaan wandelenquote:
Het wordt inderdaad beter, kwak
Kuiken sliep in het begin ook weinig, maar hij deed het er prima op. Inmiddels zit er veel meer regelmaat in zijn dag, maar alsnog gebeurt het regelmatig dat hij een slaapje skipt, verplaatst op de ochtend- en middagdutjes aan elkaar plakt tot één slaapje. Ik vind het prima.
Amsel, fijn dat ze doorslaapt
Het komt er steeds niet van omdat er dan net visite is ofzo, of hij slaapt ineens wel, of dat J aan t koken is en ik kan ivm sectio de kinderwagen nog niet zelf t portiek uit tillen (steile trap af)...Maar: op t verlanglijstje voor de dagen zonder kraambezoek staan idd wandelen met de wagen of met baby in de doek, uitje naar het cb met de wagen in de bus, uitje naar de supermarkt in de wagen als J weer werkt volgende week, etc.
Kwak
Hier ook heel erg herkenbaar! Omdat de angst voor pnd steeds groter wordt (elke traan die ik huil voelt als een stapje dichter naar de afgrond, terwijl het niet opkroppen juist goed is natuurlijk..) in overleg met ha hulp ingeschakeld. Nu ik dit allemaal lees voelt dat ergens weer totáál overtrokken, maar in combi met onze start en heftig verleden waarschijnlijk toch wel goed.
Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Aw, meisjes toch hopelijk komt het voor iedereen snel in een rustiger vaarwater!
Ik wilde nog even een speciale doen voor het meisje van Skittles in het vorige topic. Wat vervelend dat het nog steeds zo zwaar is ook!
hopelijk komt het voor iedereen snel in een rustiger vaarwater!Ik wilde nog even een speciale
doen voor het meisje van Skittles in het vorige topic. Wat vervelend dat het nog steeds zo zwaar is ook!
disclaimer
Snap ik, maar het is echt een valkuil om dingen wel te verwachten maar niet uit te spreken, omdat je als een soort principe punt denkt dat hij zelf gewoon moet snappen dat hij bepaalde zaken moet oppakken.quote:
Nouja, einde van m'n beklag, sorry, zit een beetje hoog. En ik moet dat gaan uitspreken en dat vind ik moeilijk
Mijn vriend heeft dat ook en hij heeft al vrij snel gezegd: als je denkt dat ik iets moet doen, terwijl ik het niet doe, vraag het me dan gewoon en dan doe ik het meteen.
Ik vond dat in eerste instantie ook niet heel leuk, want dan voel ik me een soort akela die hier in huis de lakens aan het uitdelen is, maar ik moet zeggen, het werk wel gewoon zo: mijn vriend is nooit te beroerd om iets te doen, en doet het ook echt met liefde, maar uit zichzelf 'ziet' ie het vaak niet en hij voelt het ook niet heel goed aan.
Deze week heb ik uitgesproken naar hem dat ik het gevoel had dat tijdens die spitsuren thuis, 's ochtends en 's avonds, het teveel op mij neerkomt; dat ik altijd overal aan moet denken en ik het automatisch op me neem. Maar ik heb ook gewoon een heel drukke baan en een eerlijker verdeling zou dan fijn zijn. Dus nu hebben we nieuwe afspraken gemaakt. Werkt echt.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Mijn man hoort het ook écht niet trouwens, als baby wakker wordt 's nachts dat is toch een beetje een mama-ding
dus idd, gewoon wakker maken en zeggen dat ie iets moet doen. Zeker als je zelf ook gewoon naar je werk moet!
dat is toch een beetje een mama-ding dus idd, gewoon wakker maken en zeggen dat ie iets moet doen. Zeker als je zelf ook gewoon naar je werk moet!
disclaimer
Kan je er wat mee om er gewoon in mee te gaan? Kraamtranen zijn heel normaal, zelfs nog weken na de geboorte, zelfs bij een 'normale' bevalling en een voldragen kind. Als je nou eens elke huilbui probeert te zien als emoties die je hebt kunnen uiten, die je dichter bij een 'oplossing' en betere tijden brengen, ipv een stap dichter bij een pnd. Misschien kan je er niks mee hoor, maar het is niet allemaal een groot geheel dat logischerwijze altijd tot pnd zal leiden.quote:
Hier ook heel erg herkenbaar! Omdat de angst voor pnd steeds groter wordt (elke traan die ik huil voelt als een stapje dichter naar de afgrond, terwijl het niet opkroppen juist goed is natuurlijk..) in overleg met ha hulp ingeschakeld. Nu ik dit allemaal lees voelt dat ergens weer totáál overtrokken, maar in combi met onze start en heftig verleden waarschijnlijk toch wel goed.
.
Dat ik meer deed in mijn verlof en de nachten op me nam vond ik echt niet erg.
Maar als ik een vroege dienst heb en voor ik wegga voeden moet, een borst afkolf, kdvflesjes afvullen moet met gekolfde melk, ergens moet aankleden en eten is het fijn dat als mijn wekker om 5.45 gaat ik ook in de nacht steun krijg als de speen weer eens uitgevallen is en er 'gepiept' wordt. Of voor een droom, een krampje oid.
Herken me ook erg in het verhaal van Franny en ook bij weggaan spreken we vooraf door waar ik wanneer iets verwacht van mijn vriend. Hij kan niet in mijn hoofd kijken en heeft het soms echt niet door of voelt zich vervelend als ik er achteraf wat van zeg waar ik hem gemist heb zeg maar.
Was ook een leerpuntje van mij.
Maar als ik een vroege dienst heb en voor ik wegga voeden moet, een borst afkolf, kdvflesjes afvullen moet met gekolfde melk, ergens moet aankleden en eten is het fijn dat als mijn wekker om 5.45 gaat ik ook in de nacht steun krijg als de speen weer eens uitgevallen is en er 'gepiept' wordt. Of voor een droom, een krampje oid.
Herken me ook erg in het verhaal van Franny en ook bij weggaan spreken we vooraf door waar ik wanneer iets verwacht van mijn vriend. Hij kan niet in mijn hoofd kijken en heeft het soms echt niet door of voelt zich vervelend als ik er achteraf wat van zeg waar ik hem gemist heb zeg maar.
Was ook een leerpuntje van mij.
Mijn lief slaapt ook door gehuil heen. Al vraag ik me af hoe het werkt als ik er een keertje niet ben, volgens mij wordt 'ie dan heus wel wakker. Volgens mij varen wij blind op elkaars sterke punten - ik op zijn richtinggevoel en IT-inzicht, hij op mijn moederinstinct en kookkunsten . Maar als ik een keer alleen rijd lukt het ook wel, en zo zal het hem ook wel vergaan als hij een keer alleen voor A. zorgt.
Hele dikke voor iedereen die het nodig heeft, het is ook zo zwaar soms! Even als positief vooruitzicht voor wie er nog in de zware eerste weken zit: Ik merk wel dat vanaf dat A. 6 weken is ze wel rustiger is geworden. Ze heeft langere alertere periodes, lacht terug, begint te brabbelen echt een heel verschil met eerst! Gisteren zat ik nog te verkondigen dat ze nooit slaapt overdag, en ineens slaapt ze vandaag van 10-12 en nu ligt ze weer te ronken . Oftewel - baby's, elke dag anders 
.
Vanavond ga ik voor het eerst een avond alleen weg
. Ik vind het leuk! En spannend! Lief geeft A. de avondfles, weer half BV en half FV net als gisteren. En hopelijk kom ik niet om van de BV-afbouw-stuwing. Die kwam vannacht pas rond een uur of 1 opzetten, dus fingers crossed..
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 07-11-2014 14:07:45 ]
. Maar als ik een keer alleen rijd lukt het ook wel, en zo zal het hem ook wel vergaan als hij een keer alleen voor A. zorgt.Hele dikke
voor iedereen die het nodig heeft, het is ook zo zwaar soms! Even als positief vooruitzicht voor wie er nog in de zware eerste weken zit: Ik merk wel dat vanaf dat A. 6 weken is ze wel rustiger is geworden. Ze heeft langere alertere periodes, lacht terug, begint te brabbelen echt een heel verschil met eerst! Gisteren zat ik nog te verkondigen dat ze nooit slaapt overdag, en ineens slaapt ze vandaag van 10-12 en nu ligt ze weer te ronken . Oftewel - baby's, elke dag anders . Vanavond ga ik voor het eerst een avond alleen weg
. Ik vind het leuk! En spannend! Lief geeft A. de avondfles, weer half BV en half FV net als gisteren. En hopelijk kom ik niet om van de BV-afbouw-stuwing. Die kwam vannacht pas rond een uur of 1 opzetten, dus fingers crossed..[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 07-11-2014 14:07:45 ]
Mijn vriend hoort het ook niet als G. wakker wordt 's nachts, maar zodra E. of B. bij huilen of bij ons bed staan, is hij degene die er voor hen uitgaat. Maar dat gebeurt zelden, want E. slaapt meestal al tussen ons in en B. komt alleen als hij ziek is of moet plassen.
Ik herken de onzekerheden en het paniekerige gevoel vooral van de oudste 2. B.ram sliep overdag erg slecht, en moest veel geëntertaind worden. Vanaf een maand of 3 werd het een stuk makkelijker en kon hij zich beter vermaken. E.line is een verhaal apart, want die heeft de eerste 8-12 weken alleen maar gehuild. Ze was alleen stil als ze sliep (niet zoveel) en als ze aan de tiet hing (heel vaak). Vanaf het moment dat ze medicijnen kreeg, werd ze enorm makkelijk.
G.ijs is helemaal anders. Hij is heel vrolijk, slaapt zowel 's nachts als overdag goed en kan zich vanaf deze week ook heel goed zelf vermaken. Ik ben stapelverliefd op mijn kleinste vriendje
En hij heeft vannacht voor het eerst doorgeslapen van 0.00 tot 07.00
Ik herken de onzekerheden en het paniekerige gevoel vooral van de oudste 2. B.ram sliep overdag erg slecht, en moest veel geëntertaind worden. Vanaf een maand of 3 werd het een stuk makkelijker en kon hij zich beter vermaken. E.line is een verhaal apart, want die heeft de eerste 8-12 weken alleen maar gehuild. Ze was alleen stil als ze sliep (niet zoveel) en als ze aan de tiet hing (heel vaak). Vanaf het moment dat ze medicijnen kreeg, werd ze enorm makkelijk.
G.ijs is helemaal anders. Hij is heel vrolijk, slaapt zowel 's nachts als overdag goed en kan zich vanaf deze week ook heel goed zelf vermaken. Ik ben stapelverliefd op mijn kleinste vriendje
En hij heeft vannacht voor het eerst doorgeslapen
van 0.00 tot 07.00
Op goede momenten snap ik dat helemaal, maar als ik in zo'n bui 'zak', dan ben ik alleen maar bang. Heeft ook veel met in het verleden behaalde resultaten te maken, periodes waarin ik dacht 'rotweek, komt vanzelf goed' die resulteerden in maandenlange diepe depressies :-/quote:
[..]
Kan je er wat mee om er gewoon in mee te gaan? Kraamtranen zijn heel normaal, zelfs nog weken na de geboorte, zelfs bij een 'normale' bevalling en een voldragen kind. Als je nou eens elke huilbui probeert te zien als emoties die je hebt kunnen uiten, die je dichter bij een 'oplossing' en betere tijden brengen, ipv een stap dichter bij een pnd. Misschien kan je er niks mee hoor, maar het is niet allemaal een groot geheel dat logischerwijze altijd tot pnd zal leiden.
Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Juf Goed dat je hulp hebt gezocht. Ik heb in het verleden last gehad van bepaalde angsten. Alles ging al tijden goed en toen kind ong 1 maand was sloeg het 360 graden om. Het zeer onrustige gevoel dat ik kende van toen ik de angsten had, waren terug. Uiteindelijk heeft dat een week geduurt (die week was best wel hel) en daarna was het ook plotsklaps weer weg tot nu (even afkloppen). Ik denk dat alle opgekropte emoties er zo uit kwamen. Het is allemaal echt niet niks hoor 
Misschien is dit bij jou ook wel het geval. Probeer niet van het slechtste uit te gaan.
Goed dat je hulp hebt gezocht. Ik heb in het verleden last gehad van bepaalde angsten. Alles ging al tijden goed en toen kind ong 1 maand was sloeg het 360 graden om. Het zeer onrustige gevoel dat ik kende van toen ik de angsten had, waren terug. Uiteindelijk heeft dat een week geduurt (die week was best wel hel) en daarna was het ook plotsklaps weer weg tot nu (even afkloppen). Ik denk dat alle opgekropte emoties er zo uit kwamen. Het is allemaal echt niet niks hoor Misschien is dit bij jou ook wel het geval. Probeer niet van het slechtste uit te gaan.
Ik word er ook niet wakker van…. tenzij ik alleen met hem thuis ben. Dan staan mijn voelsprieten schijnbaar ook aan. Wij verdelen de nachten en ik word er dus uitgeschopt als ik er doorheen slaap en het is mijn beurt. Nu gebeurt het gelukkig niet zo vaak meer. Ik voelde me echt schuldig in het begin, heb mijn vrouw moeten pushen mij gewoon wakker te maken. Je bent met zijn 2en toch?!
tenzij ik alleen met hem thuis ben. Dan staan mijn voelsprieten schijnbaar ook aan. Wij verdelen de nachten en ik word er dus uitgeschopt als ik er doorheen slaap en het is mijn beurt. Nu gebeurt het gelukkig niet zo vaak meer. Ik voelde me echt schuldig in het begin, heb mijn vrouw moeten pushen mij gewoon wakker te maken. Je bent met zijn 2en toch?!
/ontlurktquote:
[..]
Op goede momenten snap ik dat helemaal, maar als ik in zo'n bui 'zak', dan ben ik alleen maar bang. Heeft ook veel met in het verleden behaalde resultaten te maken, periodes waarin ik dacht 'rotweek, komt vanzelf goed' die resulteerden in maandenlange diepe depressies :-/
Geloof me, als jij denkt dat je het nodig hebt, dan héb je het ook nodig. En misschien zijn dat maar een paar sessies/gesprekken/tips, het hoeft niet gelijk een mega behandelplan te zijn. Je hart luchten en begrip krijgen (van een professional) kan al een hoop helpen. Heel goed dat je naar de huisarts bent gegaan.
[ Bericht 1% gewijzigd door Philomijn op 07-11-2014 15:54:58 ]
Dit, dat, alles.
Even een voor Mariska.
Mijn man wordt wel half wakker, maar laatst dacht ik dus van, laat ik hem vragen of hij even wil gaan toen mini alwéér kwam. Ik vroeg het echt heel aardig maar toen kwam er een zucht en een geïrriteerde 'ja hoor'. Toen kon ik wel janken
Nouja vanavond er maar even goed over praten, ik wil niet zeuren of overdrijven oid maar ik loop echt op m'n tandvlees momenteel.
voor Mariska.Mijn man wordt wel half wakker, maar laatst dacht ik dus van, laat ik hem vragen of hij even wil gaan toen mini alwéér kwam. Ik vroeg het echt heel aardig maar toen kwam er een zucht en een geïrriteerde 'ja hoor'. Toen kon ik wel janken
Nouja vanavond er maar even goed over praten, ik wil niet zeuren of overdrijven oid maar ik loop echt op m'n tandvlees momenteel.
Tralalalaaa
JM, ik heb op een gegeven moment - enkele maanden na de bevalling - ook weer contact gezocht met een therapeut waar ik eerder bij in therapie was geweest. Niet omdat het nu echt zo slecht ging, maar omdat ik merkte dat ik af en toe ook kan 'wegzakken' in oud gedrag en bepaalde gedachtepatronen. Ik ben voor enkele gesprekken gegaan en dat heeft me echt weer op de rit gezet. Jij alleen kunt bepalen wat je nodig hebt en hulp zoeken is nooit een 'overbodige luxe'.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
En tussen al dit serieuze gepraat nog even een vrolijke noot van I. (Uit de fotoserie die we laatst hebben gemaakt ).
). SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Oooohhh franny wat een kicken foto!!!
Ik wil ook m'n hummel even showen, hier krijgt ze voor het eerst een beetje peer van zuslief.
Ik wil ook m'n hummel even showen, hier krijgt ze voor het eerst een beetje peer van zuslief.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Tralalalaaa
dat kan ik ook heel slecht hebben.quote:
Even een
Mijn man wordt wel half wakker, maar laatst dacht ik dus van, laat ik hem vragen of hij even wil gaan toen mini alwéér kwam. Ik vroeg het echt heel aardig maar toen kwam er een zucht en een geïrriteerde 'ja hoor'. Toen kon ik wel janken
Nouja vanavond er maar even goed over praten, ik wil niet zeuren of overdrijven oid maar ik loop echt op m'n tandvlees momenteel.
Dat filmpje
!Franny, wat is ze toch knap!
disclaimer
TAP, die van mij doet dat nog steeds... 
. Heel herkenbaar, ook het k*tgevoel dat je ervan krijgt.
. Heel herkenbaar, ook het k*tgevoel dat je ervan krijgt.
Home is where the O+ is...
Mijn man heeft zijn slaap heel hard nodig voor zijn gezondheid, en de nachten komen dus helemaal op mij neer, ook als ik over een week weer ga werken. Ben benieuwd. Zou dus mooi zijn als ze blijft doorslapen en gewoon nooit ziek wordt 
En dat zeg ik nu wel heel vrolijk, maar ik heb regelmatig 's nachts huilend met een krampende baby gezeten en gevloekt dat ik me in de nachten een alleenstaande ouder voelde. Maar we wisten dat het zo zou gaan en ik sla me er wel doorheen.
Sowieso is het heel bijzonder wat een kind met je relatie doet. Ik vind het soms echt heel moeilijk en zwaar, maar ook vaak heel fijn en mooi
En dat zeg ik nu wel heel vrolijk, maar ik heb regelmatig 's nachts huilend met een krampende baby gezeten en gevloekt dat ik me in de nachten een alleenstaande ouder voelde. Maar we wisten dat het zo zou gaan en ik sla me er wel doorheen.
Sowieso is het heel bijzonder wat een kind met je relatie doet. Ik vind het soms echt heel moeilijk en zwaar, maar ook vaak heel fijn en mooi
Als mijn vriend zuchtend en steunend opstaat, omdat ik vind dat het 'zijn beurt' is, lach ik hem tegenwoordig uit en dan zeg ik dat je wel kunt merken dat ie oud begint te worden (hij is achter in de 40). 
. Hem uitlachen werkt beter dan me er boos over maken. Het is ook niet dat ie niet wil, hij moet gewoon even een beetje erbij zuchten. . Vervolgens is hij wel altijd heel lief voor I. en daar gaat het tenslotte om.
. Hem uitlachen werkt beter dan me er boos over maken. Het is ook niet dat ie niet wil, hij moet gewoon even een beetje erbij zuchten. . Vervolgens is hij wel altijd heel lief voor I. en daar gaat het tenslotte om.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Vriendje en ik hebben nu de kinderen verdeeld. Hij zorgt voor dreumes en ik voor baby..
Ik word ook bijna niet wakker als de dreumes komt en vriendje wordt bijna niet wakker als baby komt.
Ik word ook bijna niet wakker als de dreumes komt en vriendje wordt bijna niet wakker als baby komt.
Wat is het toch heerlijk om te lezen dat ik niet de enige ben zeg!
Mijn man wordt 's nachts ook niet wakker. Dus we hebben vrij duideijke afspraken gemaakt toen hij weer ging werken. Zodra hij werkt, doe ik in principe de nacht alleen. Dwz verschonen en voeden. Maar als er meer aan de hand is (nekpoep, ziek kind, weet ik veel) dan kan ik 'm wakker maken en doen we het samen. In het weekend maak ik hem wakker voor de luiers, en doe ik alleen de voedingen. Op zich een afspraak die goed werkt, en hij weet dat ik 'm dus niet wakker maak als ik 'm niet echt nodig heb.
En verder heb ik twee fijne dagen achter de rug. 't gaat op en neer, zullen we maar zeggen.
En van die dagen die iedereen heeft, maar waar je niemand over hoort:
Vandaag zo'n dag dat alles mis gaat. Gisteren niet winkelcentrum geopend, dus wij even kijken. Dat dachten er meer
Lunchen was er niet bij. Dus dn maar voeden op het bandje in de supermarkt 
Daarna gillend kind in winkel en bus, en thuis kwam ik achter de oorzaak. Na drie slokken komt me daar toch een stront uit, niet-nor-maal. Gek dat datt kind overstuur was! Dus ja. Dan maar badderen, want er konden echt geen doekjes tegenop. Maar na het badje weer een gillend kind, dus maar weer naar beneden om te voeden. Hele voeding er recht weer uit. Weer omkleden dus. Kind weer brullen want aankleden voelt alsof je vermoord wordt. En ik maar rondlopen met gillend kind. Dan maar weer voeden. Na 2 slokken in slaap.
Oh. Was je moe.
En dat ben ik nu ook. De badkamer ziet er echt gebombardeerd uit. Poepkleding over de vloer, badje nog in de badkuip, handdoeken overal. Welkom in mijn leven . En die club he, van relaxede moeders? Ik doe mee 
[ Bericht 0% gewijzigd door Roomsnoes op 07-11-2014 17:15:21 ]
Mijn man wordt 's nachts ook niet wakker. Dus we hebben vrij duideijke afspraken gemaakt toen hij weer ging werken. Zodra hij werkt, doe ik in principe de nacht alleen. Dwz verschonen en voeden. Maar als er meer aan de hand is (nekpoep, ziek kind, weet ik veel) dan kan ik 'm wakker maken en doen we het samen. In het weekend maak ik hem wakker voor de luiers, en doe ik alleen de voedingen. Op zich een afspraak die goed werkt, en hij weet dat ik 'm dus niet wakker maak als ik 'm niet echt nodig heb.
En verder heb ik twee fijne dagen achter de rug. 't gaat op en neer, zullen we maar zeggen.
En van die dagen die iedereen heeft, maar waar je niemand over hoort:
Vandaag zo'n dag dat alles mis gaat. Gisteren niet winkelcentrum geopend, dus wij even kijken. Dat dachten er meer
Lunchen was er niet bij. Dus dn maar voeden op het bandje in de supermarkt Daarna gillend kind in winkel en bus, en thuis kwam ik achter de oorzaak. Na drie slokken komt me daar toch een stront uit, niet-nor-maal. Gek dat datt kind overstuur was! Dus ja. Dan maar badderen, want er konden echt geen doekjes tegenop. Maar na het badje weer een gillend kind, dus maar weer naar beneden om te voeden. Hele voeding er recht weer uit. Weer omkleden dus. Kind weer brullen want aankleden voelt alsof je vermoord wordt. En ik maar rondlopen met gillend kind. Dan maar weer voeden. Na 2 slokken in slaap. Oh. Was je moe.
En dat ben ik nu ook. De badkamer ziet er echt gebombardeerd uit. Poepkleding over de vloer, badje nog in de badkuip, handdoeken overal. Welkom in mijn leven
. En die club he, van relaxede moeders? Ik doe mee [ Bericht 0% gewijzigd door Roomsnoes op 07-11-2014 17:15:21 ]
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |