Verkouden, moe, somber.
Zit erg in mijn hoofd, al klinkt dat raar.
Winter trekt steeds meer mijn lijf in.
whoo hoooo
i feel good, tadadadada, so good, tata, i need u POM POM POM POMMM
ik voel me dus goed
magoe, nogmaals
Slaperig en koud.
Nog steeds en nog steeds niet wederzijds
quote:
Op woensdag 30 oktober 2002 10:00 schreef naarmijnmening het volgende:
Nu ik lees dat je erg in je hoofd zit voel ik me opeens stukken beter...
quote:
Op woensdag 30 oktober 2002 10:00 schreef naarmijnmening het volgende:
Nu ik lees dat je erg in je hoofd zit voel ik me opeens stukken beter...
on-topic ik voel me hongerig maar ben aan het lijnen
verder vole ik me toch ook wel gelukkig
quote:nog 1 post
Op woensdag 30 oktober 2002 10:01 schreef MrTorture het volgende:
Deel 22 was nog lang nie volmagoe, nogmaals
Slaperig en koud.
Nog steedsen nog steeds niet wederzijds
gezeur.
maar anyway
quote:
Op woensdag 30 oktober 2002 10:24 schreef DT het volgende:
Moe, lusteloos, hoofdpijn en het vooruitzicht dat ik in november en december weer 'lekker'naar het ziekenhuis mag.
In een woord samengevat: klote dus.
T loopt niet echt lekker, Se's gingen niet echt super de afgelopen dagen.
Verder heb ik net 4 tussenuren achter de rug, is ook niet positief.
En ik mis mn vriendin.
//update
kon net niet verder typen er las nl. een klasgenoot mee.
Maarja, ik heb dus voor 1 se een 7,3 en telt voor 40% mee, dus dat is wel mooi. En die andere weet ik nog niet zeker.
En ja, ik mis mn vriendin en t lijkt wel of t steeds beter met haar gaat, des te minder kontakt ik met haar opneem . Krijg steeds meer t gevoel dat ik niet goed genoeg ben enzo en haar alleen maar ongelukkig maak, terwijl ik het beste met haar voor heb. *zucht* ik mis haar
[Dit bericht is gewijzigd door Gertjuh.dot.TK op 30-10-2002 15:30]
Ik moet weg hier.
quote:janken lucht op en het geeft wat minder rotzooi
Op woensdag 30 oktober 2002 15:06 schreef k_i_m het volgende:
Dus het moet eruit. Of ik ga hier zo de hele boel kort en klein slaan, of ik ga janken.
hoe dan ook:
sterkte
Geestelijk: confused tegenstrijdig
quote:Huilen geeft wel een opgelucht gevoel, ervaar ik zelf. In ieder geval veel sterkte!
Op woensdag 30 oktober 2002 15:06 schreef k_i_m het volgende:
Het gaat ietsje beter dan gisteravond. Maar ik ben nog steeds bang voor vanalles en nogwat. Er zit me weer iets dwars, of ik heb weer wat opgespaard. Ik denk ook wel dat ik weet wat het is. En daar kan ik niks aan veranderen. Dus het moet eruit. Of ik ga hier zo de hele boel kort en klein slaan, of ik ga janken.Ik moet weg hier.
quote:
Op woensdag 30 oktober 2002 17:30 schreef SEMTEX het volgende:
Ik heb het zo kouden als ik het koud heb, voel ik weer allerlei miezerige pijntjes in m'n lichaam
Heb al alle verwarmingen open gezet, maar ik heb het nog steeds zo verdomme friggin' kouden ik moet nog naar de supermarkt *bibbert*
Gelukkig ben ik wel in staat om het voor even weg te drukken, en dus heeft op mijn werk geen mens wat gemerkt, en in plaats van om 4 uur ga ik gewoon nu effe een uurtje janken. Helemaal niet janken is helaas geen optie.
En toch gaat het verder wel goed. Dat verdriet van vandaag is verdriet van twintig jaar geleden, wat het hier en nu betreft heb ik niets te klagen.
quote:Ik noem dat bij mezelf altijd melancholie
Op woensdag 30 oktober 2002 18:15 schreef Fogerty het volgende:En toch gaat het verder wel goed. Dat verdriet van vandaag is verdriet van twintig jaar geleden, wat het hier en nu betreft heb ik niets te klagen.
ik krijg een andere psychologe toegewezen aangezien mijn "eigen" psychologe na 7 weken ziekte ineens niemand meer kan helpen ofzow...
morgenvroeg een afspraak met de nieuwe en lichtelijk nerveus over wie ik nu weer voorgeschoteld krijg... (zal wel uitdraaien op behandelswijze/probleemvisie #3)
Maar ik maak me zorgen om twee vriendinnen, met wie het niet
goed gaat.. en ik kan er niks aan doen ..
Wolkje
Misschien als ik maar gewoon heel veel drink....
niet doen....
*hoort wie het zegt*
Je weet me te vinden
En het mooiste: waar niemand mij kent, en waar ik me dus even niet verplicht voel om gezellig te doen, om mensen te vermaken, om met grote moeite een glimlach op mijn gezicht te toveren.
Met die gedachte in mijn achterhoofd houd ik het huidige toneelspelletje denk ik nog wel effe vol.
Ik kan nog steeds niet janken, en ik voel me lichamelijk te beroerd om nog iets anders te ondernemen dan naar mijn bed te strompelen.
Ik wil niet meer, ik kan niet meer, ik ben het zat.
Morgen maar eens langs de dokter, om te vragen of ie niet eens voor een weekje kalmerings- en slaapmiddelen voor kan schrijven.
Nou ja...niet dat het dan ook echt terecht is.
<edit>
Dan is zo'n typo natuurlijk weer jammer
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |