Tsja ik mijn vermoeden is eigenlijk nog steeds een verdwaling. Ik denk als volgt: (en nee, geen uitsluitende bewijzen hiervoor, en ja veel invulling, en ik zal mijn vragen erbij aangeven)
>>> Kris en Lisanne beginnen redelijk op tijd aan het pad. Zijn in de veronderstelling dat ze zo'n 4-5 uur weg zijn en zijn op zo'n tocht voorbereid. Wat eten en drinken mee, het is warm dus weinig kleding en voldoende muggenspray. Hun telefoons zijn niet volledig opgeladen, of ze hebben in de ochtend er nog foto's en filmpjes mee gemaakt waardoor de batterijen tot zo'n 50% geslonken zijn.
>>> Op de top schieten ze foto's en zijn in de veronderstelling dat je door moet lopen om weer in Boquete te komen. Op de volgende foto's lijkt de pas er namelijk nog aardig in te zitten. Ik denk niet dat ze zo naief waren om met iemand mee te lopen, ze zien er te onbezorgd voor uit en op de foto's lijken ze gewoon heel erg "met zijn tweeën" te zijn (geen vreemde spullen, niet naar iemand buiten de foto kijken).
>>> Ze komen behoorlijk ver en bij het begin van de schemering krijgen ze door dat dit foute boel is. Hier zullen ze voor een keuze hebben gestaan: of al die uren terug lopen (maar in het donker lukt dat niet) of verder naar beneden. En misschien hebben ze al 'tekenen van beschaving' gezien, de brug, een weide, anderszins dus verder doorlopen is een optie.
Ze hebben hier ook al weinig batterij en besluiten hier dus zeer economisch mee om te gaan - ja, ik denk dat zij zich zoiets in die situatie wel degelijk kunnen voornemen.
- vraag: toch zou ik zelf vaker bellen, helemaal wanneer de nacht invalt. Waarom ze dit niet deden weet ik niet.
- vraag: whatsapp wordt niet opgeslagen, maar SMS wel. Ik zou ook zeker 1 sms proberen te sturen. Maar wellicht wisten ze dat 'niet bellen = niet smsen' en dus probeerden ze dat niet. Andere notitie apps (of kompas) worden niet gebruikt: teveel batterij of ze wisten niet dat het erop zat
>>> Vanaf hier slaat de paniek toe. Ik kan alleen maar gissen hoe vreselijk het moet zijn een nacht daar door te brengen, in alleen een broekje en shirt (bekende natuur kan snachts al eng zijn...laat staan onbekende jungle/tropisch bos). Mogelijk is er daarom ook snachts geen activiteit met telefoons: op dat moment ben je aan het overleven. Misschien hebben ze ook wel problemen gehad met dieren: mosquitos, slangen of paranoia over dieren. Het is ook heel goed mogelijk dat ze in die paniek elkaar kwijt zijn geraakt of verder van het pad afgeraakt zijn. Gelukkig hebben ze nog wel wat eten.
>>> Na de eerste nacht doorgekomen te zijn proberen ze nog eens te bellen. Misschien zijn ze hier elkaar al kwijt, of gewond, maar in ieder geval totaal ontredderd. Iedereen die zich niet kan voorstellen hoe zo'n nacht is nodig ik uit om één nacht, zonder tent maar wel voorbereid, in het bos te slapen. Verder naar boven lopen is geen optie meer: te vermoeid, gewond of ze zijn van het pad geraakt waardoor afdalen makkelijker is dan stijgen.
- Vraag: als ze elkaar kwijt waren, hoe eindigen dan de spullen bij elkaar? Ja, een rivier zet op dezelfde plekken af, maar toch acht ik het onwaarschijnlijk dat ze op verschillende plekken (bij) de rivier sterven en dan vervolgens op dezelfde plekken aanspoelen, een klein beetje althans want de rest is netjes weggespoeld?
>>> Op enig moment in de dagen erna raakt het eten op en begint het te regen. Al deze tijd is het maken van foto's en berichtjes aan het thuisfront geen prioriteit. Wondverzorging, vooruitkomen, elkaar proberen te vinden, voedsel en water en beschutting is nu prioriteit. Wel vinden ze de rivier en daar besluiten ze te blijven wachten.
- Vraag: in dit scenario zijn ze volgens mij al verder dan de vindplek van de broek van Kris. Ook zou die broek door en door vies moeten zijn. Ik geloof niet dat zij dat broekje 'zomaar' uit zou doen als ze geen andere broek bij zich had. Had ze die wel, dan kan de broek als een teken/spoor achtergelaten zijn. Maar dat zou moeten blijken uit de manier waarop het aangetroffen is (als een vod in de bosjes is geen spoor/teken)
>>> Bij de rivier komt er één te overlijden. Ik schat op dag 4, 5 of 6. De ander blijft omdat het een redelijke plek is en ze inmiddels hebben opgegeven om naar onder of boven te lopen. Vanaf hier is de overgeblevene zo verzwakt dat er nog weinig zinnigs gedaan wordt. In de nacht van 8 april hallucineert diegene redding, per helikopter of mensen, en zwaait ze met het geïmproviseerde aandacht/dierenafschrik-stokje en maakt daarbij foto's.
>>> Totaal verzwakt wordt er 11 april nog éénmaal geprobeerd te bellen, zonder resultaat. Bij de rivier komt ook de laatste persoon te overlijden waarna de elementen hun werk doen.
- Vraag: ik blijf opmerkelijk vinden dat er een half heupbot overblijft. Lastig te breken en lastig te vinden. Waarom zijn andere lichaamsdelen, mogelijk met kleding, dan zo lastig te vinden? Zou die rivier echt heupbotten breken en vervolgens één deel daarvan op het land werpen?