Zo blij dat mijn vriend gewoon normaal kan communicerenquote:Op vrijdag 26 september 2014 20:53 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Precies.
We hebben het er ergens hier laatst over gehad. Dat een vrouw steeds tegen een muur loopt en uiteindelijk de relatie beëindigt of het huwelijk uitstapt. En voor de man is dat dan bijna altijd een... hoe noem je dat, eh donderslag bij heldere hemel. Heel bizar. Maar wat wil je nou, als je als vrouw 'geen gehoor' krijgt.
Dit kan je niet altijd van tevoren of op tijd weten. Het gaat lang genoeg goed en dan bij wat moeilijkheden of bepaalde veranderde situaties gaan mensen anders worden. Maar het kan ook zijn dat mensen die kant gewoon niet zo gemakkelijk zien en dan al te laat is.quote:Op vrijdag 26 september 2014 20:28 schreef Moira. het volgende:
Ik zou niet eens een relatie willen met iemand die niet fatsoenlijk met me kan communiceren. Laat maar zitten dan, hoor.
Inderdaad niet tegenin gaan, want dan kom je over als zeikwijf. Als je te vaak tegenin gaat, behandelen ze je nog als vijand ofzo met hun defensieve houding. De excuus is dan dat ze zich niet over zich laten lopen door slechte behandeling, jij wordt nog door hem en/of zijn vrienden uitgemaakt voor uit het niks hem aanvallen.quote:Op vrijdag 26 september 2014 21:00 schreef Comp_Lex het volgende:
Je kunt er beter niet tegenin gaan en je moet ook niet de verwachting hebben dat hij van gedachten zal veranderen.
Ooit een vrouw meegemaakt die na een ruzie redelijk was om mee te praten?quote:Op vrijdag 26 september 2014 19:15 schreef Koral het volgende:
[..]
Of dat de eigen gemaakte fouten niet ingezien willen worden door degene die niet wil praten.
Het is hard om te zeggen maar er is een grote kans dat die toekomst verwachting helemaal niet in zijn planning zit.quote:Op vrijdag 26 september 2014 23:50 schreef Roadtripping het volgende:
Nou dit is misschien gek, maar we vonden het eerst beiden nooit echt een probleem om niet over alles te praten, het kon ook gewoon weer goed zijn met een lief briefje of een grapje en dat voelde voor allebei dan ook gewoon goed. Toen waren de ruzies ook niet zo extreem. Nu is dat, sinds een halfjaartje, voor mij echter een heel ander verhaal. Lieve briefjes doen het niet meer voor mij zegmaar, ik heb veel meer de behoefte gekregen om dingen uit te praten en te weten wat er allemaal in zijn hoofd omgaat, terwijl hij het niet-praten nog steeds prima vindt. Hij is gewoon geen prater, maar ik begin wel steeds serieuzer na te denken over een toekomst met hem samen (kinderen, verhuizen e.d.) en dan vind ik gebrek aan tijd voor elkaar wel iets om serieus te nemen en over na te denken. Zeker als hij volgend jaar een eigen bedrijf heeft waar heel veel tijd in gaat zitten.
Ja maar dat is het voor mij.. Ik heb het gevoel dat hij het gevoel heeft dat ik hem wil veranderen, misschien wil ik dat ook wel? Komt dat zo over? Eigenlijk wil ik alleen maar dat hij meer tijd voor me vrij maakt en dat hij daar voor mijn gevoel geen gehoor aan geeft zit mij heel erg dwars. Als hij soms alleen maar een vuilniszak vergeet weg te gooien kan ik al boos worden omdat ik zoveel opgekropte frustraties heb. Dit soort dingen monden soms uit in een ruzie van 3 dagen waarin hij me compleet negeert, omdat alles dan in één keer naar boven komt. Het slaat allemaal helemaal nergens op.quote:Op zaterdag 27 september 2014 00:00 schreef gewoonmeppen het volgende:
Ik liep ook weg ( naar een andere kamer of naar buiten) als een ruzie erg hoog opliep.
Dit was om echte escalatie te voorkomen.
Zij kon niet met kritiek overweg, waardoor iedere discussie bij voorbaat zinloos was.
Ik moest maar veranderen...
Uiteindelijk de relatie beeindigd en nu dolgelukkig met mijn huidige vriendin.
Nooit ruzies en alles is bespreekbaar en ik kan gewoon mezelf zijn.
Je moet elkaar niet proberen te veranderen, dat wordt nooit wat.
Als het niet werkt tussen jullie, stop er dan mee.
Gehuil om aandacht? Nogmaals, is het dan echt zo moeilijk om één keertje een avondje vrij te houden? Ik verwacht niet dat we elke week 3x uit eten gaan ofzo, ik vind dat ik nog schappelijk ben haha. Ik snap wel wat je bedoelt hoor maar ik vind het wel heel zwart-wit. Hij wil zelf ook kinderen, sterker nog, hij is er zelf over begonnen. Ik geloof oprecht dat hij een toekomst met mij wil, maar als jouw verhaal verder zijn gedachten weerspiegelen dan zou ik helemaal graag met hem willen praten. Ik denk dat er een tussenweg is en dat hij helemaal niet hoeft te kiezen.quote:Op zaterdag 27 september 2014 00:04 schreef Godshand het volgende:
[..]
Het is hard om te zeggen maar er is een grote kans dat die toekomst verwachting helemaal niet in zijn planning zit.
Wellicht is zijn bedrijf ook zijn grote Droom en die ga jij verneuken met je gehuil om aandacht. En ergens geeft hij je ook gelijk dat je weinig aandacht krijgt, maar hij wil dat niet bekennen en vindt mogelijk ook wel dat jij als steunende vriendin achter hem moet staan.
Hij staat voor een dilemma: meer tijd voor jou, maar kans dat het bedrijf minder soepel loopt. Meer tijd in het bedrijf en de relatie gaat naar de maan, tenzij jij mee denkt in het bedrijf en bereid bent de aandachtsloze periode te doorstaan. Met natuurlijk het risico dat de relatie alsnog naar de maan gaat omdat het bedrijf altijd druk is.
Kortom, eigenlijk moet hij kiezen maar hij wil helemaal niet kiezen, zeker niet in jouw gezicht. Zeker ook niet met jou in gesprek met het risico dat hij alsnog zwicht. Dus dan ga je er gewoon vandoor, kop in het zand en heb je het er niet meer over.
Indirect heeft hij dan inderdaad gekozen: zijn keus is de beste en er valt niet iver te praten.
Als je daar niet mee kan leven, maak het uit en ga verder. Er zijn mannen die wel tijd voor je hebben
En jij komt op mij best egoistisch over. Ik moet 'de man' leren begrijpen maar andersom hoeft dat niet? Hmmm... Dat hij aangeeft dat hij rust wil prima, wil ik ook best rekening mee houden, maar hij is niet de enige in onze relatie dus mag ik ook aangeven wat ik wil. Of ben jij dat type "vrouwen hebben maar één recht en dat is het aanrecht"?quote:Op zaterdag 27 september 2014 01:16 schreef ChefvanOekels het volgende:
Geef die jongen zijn rust wanneer die dat nodig heeft, hij geeft het toch niet voor niets aan?
Leer de man eens begrijpen, we zitten niet altijd op dat sentimentele genuil te wachten.
Tevens lijk je me echt een tyfus-vriendin, bah. Iets met touwtjes in handen willen hebben..
Jij lijkt mij een hele vervelende vent. Je zegt het eigenlijk al: bij jou moet je niet wezen. Nou inderdaad.quote:Op zaterdag 27 september 2014 01:16 schreef ChefvanOekels het volgende:
Geef die jongen zijn rust wanneer die dat nodig heeft, hij geeft het toch niet voor niets aan?
Leer de man eens begrijpen, we zitten niet altijd op dat sentimentele genuil te wachten.
Tevens lijk je me echt een tyfus-vriendin, bah. Iets met touwtjes in handen willen hebben..
Blijkbaar wel en hij wil het er gewoon niet over hebben.quote:Op zaterdag 27 september 2014 00:33 schreef Roadtripping het volgende:
[..]
Gehuil om aandacht? Nogmaals, is het dan echt zo moeilijk om één keertje een avondje vrij te houden?
eens. Misschien heb ik het verkeerd maar voor mij zou genegeerd worden, zeker dagenlang, voelen alsof ik wordt afgestraft.quote:Op vrijdag 26 september 2014 19:14 schreef Koral het volgende:
Silent treatment is een machtsmiddel waarmee ze zichzelf beschermen of is een uiting dat ze zich simpelweg superieur aan je voelen. Een zeer destructieve houding voor relaties als je het mij vraagt.
Zo de tering hé..quote:Op vrijdag 26 september 2014 19:14 schreef Koral het volgende:
Silent treatment is een machtsmiddel waarmee ze zichzelf beschermen of is een uiting dat ze zich simpelweg superieur aan je voelen. Een zeer destructieve houding voor relaties als je het mij vraagt.
Hoezo onredelijk en gezeik?quote:Op zondag 28 september 2014 09:12 schreef jaha het volgende:
Het is wellicht een patroon dat vrouwen tijdens een ruzie vooral willen praten (onredelijke dingen schreeuwen naar iemands hoofd) terwijl mannen het liefst de eenzame rust willen zoeken en zeker geen gezeik aan hun kop.
Wat wellicht zin heeft is dat TS wat ze schrijft in deze draad puntsgewijs op een papier schrijft en tegen haar vriend zegt: kijk, dit zit me nu enorm dwars de laatste tijd. Ik zie geen toekomst in ons als dit niet gaat verbeteren.
Dan heb je meteen duidelijkheid.
Of hij is zelf gewoon sociaal incapabel.quote:Op vrijdag 26 september 2014 19:13 schreef Pietverdriet het volgende:
Als hij je negeert met ruzie lijkt me dat een indicatie dat er wellicht niet met je te praten valt?
Is het al uit?quote:Op zaterdag 27 september 2014 01:54 schreef Roadtripping het volgende:
[..]
En jij komt op mij best egoistisch over. Ik moet 'de man' leren begrijpen maar andersom hoeft dat niet? Hmmm... Dat hij aangeeft dat hij rust wil prima, wil ik ook best rekening mee houden, maar hij is niet de enige in onze relatie dus mag ik ook aangeven wat ik wil. Of ben jij dat type "vrouwen hebben maar één recht en dat is het aanrecht"?
Kat in het nauw maakt rare sprongen. Als mannen weglopen, kan je beter niet erachter aangaan. Het vraagt hen ook veel controle het zooitje aan te horen, te slikken, niks te zeggen en weg te gaan. Wees niet verbaasd dat je jezelf in stukjes op moet gaan rapen en vast moet lijmen als je ervoor kiest achter de man aan te gaan.quote:Op dinsdag 30 september 2014 16:37 schreef Poeke het volgende:
Wat als je hem eens dwingt de confrontatie aan te gaan? Wanneer hij wegloopt er achteraan?
Kennelijk wel.quote:Op zaterdag 27 september 2014 00:33 schreef Roadtripping het volgende:
Gehuil om aandacht? Nogmaals, is het dan echt zo moeilijk om één keertje een avondje vrij te houden?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |