De kunst van het loslaten van je ex #235

Jullie hebben helemaal gelijk. Ik ben analytisch genoeg om hier rationeel helemaal achter te staan. Emotioneel gezien komen verdriet en boosheid steeds bovendrijven. En ook al weet ik dat dat overgaat (ik heb eerder met het bijltje gehakt), het is gewoon een hele nare periode. Ik zie op tegen het rouwproces en alle andere regel dingen (we wonen samen).
De eerste stappen zijn in ieder geval genomen en als het goed is is het eerste gedeelte vanavond achter de rug.

quote:

Op vrijdag 26 september 2014 13:48 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Het komt misschien gemeen over, maar hij heeft (bewust of onbewust) geleerd dat, als hij over die grenzen gaat, jij hem toch wel weer terugneemt. Je bent makkelijk, te vergevingsgezind. En daar maakte hij misbruik van.

Dus het is heel goed dat je nu echt op je strepen durft te staan en te zeggen "Genoeg is genoeg". Ik weet dat je heel veel over kan hebben voor iemand waar je écht van houdt, dat je zo'n persoon makkelijker vergeeft voor iets waar je een ander een klap in het gezicht voor zou geven. Dat maakt jouw niet tot een vreemd persoon, maar juist iemand met een heel groot hart. Een tikkeltje naïef misschien, maar dat kan ook puur onervarenheid zijn. Een goed hart is iets waar makkelijk misbruik van gemaakt kan worden, terwijl het juist zo'n mooie eigenschap is.

Probeer het ook door te zetten. Ik snap dat je hem niet wil dumpen terwijl hij bezig is met zijn depressiviteit, maar zoals MegaKonijn terecht aangeeft, hoe kun je hem bijstaan als je dat niet eens meer wil? Hoe moeilijk het ook is, doe wat jou gelukkig maakt, want met hem verdergaan doet dat sowieso niet. En als dat pijn doet (bij jou of bij hem), dat zij zo, beter nu dan later veel meer pijn hebben.

Heel veel sterkte.

Niet aan mij gericht, maar ik reageer toch even.. Want wat jij hier schrijft, zo denkt hij ook. Ik heb hem ook weer terug genomen en ook bepaalde dingen vergeven. Hij wéét dat hij terug kan komen als het hem uitkomt. Hoewel hij daar nu niet meer zo zeker van hoeft te zijn. De vorige keer vroeg ik wat hij had gedaan als ik hem niet had terug genomen, antwoord; weet ik niet, 'had ik nog niet eens aan gedacht'. Je hoorde de schaamte in zijn stem, maar leuk was het niet. Wil ie me terug? Prima, maar laat het dan eerst maar zien. Ga maar even door het stof. Zeggen dat je van me houdt heb ik even niks aan, dat zei ie maandag ook nog.

Ik wil het 'genoeg is genoeg' ook doorzetten, maar het is zo moeilijk. Het lijkt steeds lastiger te worden en ik begin hem nu echt te missen en het idee dat ik nooit meer met hem zal knuffelen, nooit meer lekker samen kroelen op bed, dat doet enorm veel pijn. En hoe gaat dat verder? Hoe ga je minder van iemand houden waar je zoveel van houdt? Zoveel liefde voor een persoon slijt toch nooit helemaal?

Het gaat op zich wel vandaag... Voel me wel eenzaam.. Ik deelde heel veel met hem; van leuke, onzinnige plaatjes tot de dingen die je meemaakte die dag. En nu? Niks. Want zoals je de dingen met je partner deelt, deel je ze niet met een ander. Het is gewoon allemaal zo vreemd en ik snap het niet. Ik dacht ook echt te zien dat ie van me hield.. De laatste weken nog. Fuck.

Ik wil dit niet

quote:

Op vrijdag 26 september 2014 17:20 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Nee, het slijt nooit helemaal. Maar dat hoeft ook niet. Ik zal even naar mezelf kijken. Houd ik nog van mijn ex? Ja, maar niet meer op een romantische manier, ik zou geen relatie meer met haar willen. Maar ik houd van haar voor wat ze gedaan heeft voor me, wat ze betekend heeft voor me, wat ze me geleerd heeft, wat ze samen met mij beleefd heeft (leuk en minder leuk). Het is gewoon een ander soort liefde. Ze is speciaal voor me, dat zal altijd zo zijn, en dat ga ik ook niet ontkennen. Maar zou ik haar terugnemen als ze voor de deur zou staan? Nee.

Dat is mijn visie in elk geval, hoef je het niet mee eens te zijn. Maar op deze manier ben ik in staat het een plekje te geven. Het slijt, maar er zal altijd een stukje overblijven. Probeer ook niet al je energie te steken om dat laatste stukje proberen te slopen, dat lukt je niet. Accepteer het, geef het een plaats.

En ja, met een partner communiceer je inderdaad totaal anders dan met andere mensen. Bepaalde grapjes tussen jullie twee, hele persoonlijke dingen, gewoon een totaal ander niveau. Nee, dat heb je gewoon niet met andere mensen. Maar dat komt wel weer. Echt wel.

Wat je ook doet, zet het wel door. Je zal hem missen, enorm veel. Maar deze pijn ben je niet waard. Als je de neiging krijgt om hem iets te sturen of zo, spreek dan gelijk een vriendin aan, zodat die je weer recht kan trekken. Mensen willen je helpen, vraag ze er dus ook om. Schaam je er niet voor.

Dankjewel

Ik hoop dat het bij mij ook zo zal gaan. Dat ik met een fijn gevoel op deze relatie kan terug kijken zonder al te veel pijn te voelen. Ik vraag me alleen af of hij dit ook zal doen. De angst dat hij mij vergeet en met een vervelend gevoel terug kijkt op deze relatie, doet mij pijn. Net zoals hij altijd speciaal blijft voor mij, wil ik dat ook voor hem zijn.

Dat zullen we later weten; of ik het er mee eens ben, haha. Ben dus nog een groentje dus ik heb geen idee hoe de komende periode zal gaan. Ik voorspel een hoop pijn en tranen en het idee dat ik niet weer zo iemand vind, zal vast ook vaak terug komen. Maar je hebt het wel duidelijk gemaakt en ik denk, of in elk geval, hoop dat het zo zal gaan!

Ik heb continue de neiging om hem iets te sturen, maar nog niet gedaan. Haha, ik word nu al genegeerd door iemand waarvan ik dacht dat ze een goeie vriendin van me was, maar die is het geloof ik nu al zat. Als ik iets zeg wat niet over de relatie gaat, kan ze opeens wel praten Ach, ik zie het allemaal wel. Niemand snapt er wat van en iedereen zit te wachten dat ie contact met me opneemt, want dit zal vast wel een keer gebeuren. Wie weet weten we volgende week meer.

quote:

Op vrijdag 26 september 2014 18:17 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Jij bent ook speciaal voor hem, vergis je niet. Misschien weet hij het zelf nog niet, maar ik denk dat, met wat tijd, hij ook inziet wat jij voor hem betekend hebt.

Ach, als je even heel nuchter om je heen kijkt: hoeveel mensen in een relatie/huwelijk zijn nog steeds met hun eerste grote liefde samen? Vast wel wat, maar lang niet allemaal.

Tja, dan is ze dus niet echt een goeie vriendin. Vind ik dan, jij moet je eigen vrienden kiezen natuurlijk . Probeer niet te gaan zitten wachten op hem. Ga ervanuit dat het klaar is (volgens mij doe je dat al), en probeer daarmee aan de slag te gaan. En je kan je afvragen of je het antwoord van hem wel wil. Soms kan dat meer pijn doen dan het niet weten. En ja, dat is een uitspraak uit ervaring. Sommige vragen wil je het antwoord niet op, ook al denk je van wel.

Ik hoop het.. Vraag me namelijk al af of ie überhaupt van me heeft gehouden. En zo ja, hoelang ie dat al niet meer doet.

Nee, dat weet ik, maar wij zijn de relatie ingestapt met het idee voor altijd. Dat dat dan niet het geval is kan, maar dan laat je dan op een normale manier weten. Ik had nog 'voor heel lang' in mijn hoofd zitten, omdat het zo goed ging en hij mij ook vertelde nog veel meer jaren samen te zijn. Vorige week. Meh.

Ze is een lieve meid en kan goed met dr lachen, maar merk wel dat ze het irritant vindt. Vriendinnen zijn er sowieso niet genoeg. Of wel genoeg, maar die heeft geen tijd en die kijkt nog even en die dit en die dat. Ik wacht wel een beetje op hem, kan ik niks aan doen. Dat het over is verwacht ik wel, maar komt nog niet helemaal aan waardoor ik toch nog hoop heb en mezelf zo in de hand kan houden.. Snap je? Mwah, wil ik best geloven, maar ik ben bang dat ik het zonder antwoord niet kan afsluiten.

Ik voel me trouwens wel echt eenzaam vanavond

quote:

Op vrijdag 26 september 2014 19:21 schreef MegaKonijn het volgende:
Ik voel me trouwens wel echt eenzaam vanavond

Lief konijn, we denken aan elkaar!
Overigens heeft mijn soon to be ex me laten zitten vanavond. Ik heb gelukkig bij vrienden mijn ei kwijt gekunt. Maar het is wel heel erg over...

quote:

Op vrijdag 26 september 2014 23:25 schreef LalalaHippie het volgende:

[..]

Lief konijn, we denken aan elkaar!
Overigens heeft mijn soon to be ex me laten zitten vanavond. Ik heb gelukkig bij vrienden mijn ei kwijt gekunt. Maar het is wel heel erg over...

Oh dat is wel erg vervelend Heeft ie verder ook helemaal niks meer laten horen?
Die van mij is nu toch maar naar een feestje gegaan waar ie in eerste instantie helemaal geen zin in had. Hij ziet er niet al te best uit, maar ik hoop dat ie een leuke avond heeft. Serieus.

quote:

Op zaterdag 27 september 2014 02:42 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Ik weet wel bijna zeker dat hij ook van jou gehouden heeft. Anders houd je het niet zo lang vol, en probeer je het zeker niet een tweede keer. Maar dat je het je afvraagt is wel normaal, je krijgt het gevoel dat je hele relatie een leugen was.

Nee tuurlijk, van een relatie mag je best vanuit gaan dat dat voor altijd zal zijn (is mijn filosofie, zijn best mensen die bewust tijdelijke relaties aangaan, iedereen is anders). Ook vrij vlak voordat het met mijn ex uitging was het nog dat we jaren een team zouden zijn en iedereen zouden laten zien hoe het moest. Niet dus. Ik heb ook nooit echt een sluitend antwoord gehad wáárom het nu uitgegaan is. Haar reden was dat ze vond dat we niet meer bij elkaar pasten. Mijn invulling was dat ze me voor een andere jongen gedumpt heeft (waar ze vlak na onze relatie een relatie mee kreeg).

Kijk, als bij mij iemand zou aankloppen die op dit niveau om hulp vraagt, dan maak ik daar tijd voor vrij. Maar dat ben ik, en ik ben vaak verteld dat ik soms te aardig ben. En dat je op die manier afsluiting wil begrijp ik wel hoor. Nu is het inderdaad wel een heel open einde. En dat met zijn antwoord toch die laatste barrières weggenomen worden om echt aan jezelf toe te kunnen geven dat het klaar is. In dat geval hoop ik dat ie met een antwoord komt, puur zodat jij sneller met jezelf aan de gang kan.

[..]

Ga random mensen op FOK! dm'en, schijnt voor sommigen aardig te werken

[..]

Dat is wel kut. Maar inderdaad wel weer een bevestiging dat je een goede beslissing maakt. Nogmaals sterkte toegewenst voor als het moment daar is.

Dat weet ik ook wel.. En eigenlijk denk ik dat ie nog steeds wel van mij houdt.

Heb het zelf ook wel een beetje in mijn achterhoofd gehouden dat het een keer uit zou kunnen gaan, maar ik geloofde er wel in. Vorige week nog. Alles prima, veel lol, knuffels en liefde. Da's balen.. Ik ben bang dat ie ook zoiets tegen mij zal zeggen of zo. Als ie ooit nog eens iets zegt. Las het mailtje wat ie de vorige keer stuurde, was alweer helemaal vergeten wat daar nou in stond. Hij trok het allemaal niet meer (werk etc) en ik denk dat t nu een beetje hetzelfde verhaal is, maar dan zijn studie. Maar dat denk ik. Komen we vanzelf wel een keer achter.

Ik ook. Zelfs als hij nu voor de deur zou staan, ik laat hem binnen en zal naar hem luisteren, hoe boos en verdrietig ik zelf ook ben. Ik probeer er wel voor iemand te zijn. Dat vriendinnen het niet al te serieus nemen, vind ik jammer. Het is ook niet zo dat ik ze constant berichtjes stuur hierover.. Moet er misschien wel bij zeggen dat geen van die meiden ooit heeft gedate, laat staan een serieuze relatie gehad.

Ik wil antwoord inderdaad. Hou nu nog best veel hoop, hoewel ik wel verwacht dat het niet goed komt. Hoe wazig het ook klinkt, haha.

Hahaha en dan? 'hoi'? Haha.

quote:

Op zaterdag 27 september 2014 11:52 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Nee, als ze nog nooit een serieuze relatie hebben gehad (en dit dus ook nooit hebben meegemaakt), zullen ze ook wel niet goed begrijpen hoe jij je nu voelt. Hoe oud ben je eigenlijk, als ik vragen mag?

[..]

Je brein wil niets liever dan dat het klaar is, omdat je snapt dat dit niet goed is. Maar je hart wil niets liever dan hem terughebben, weer leuke dingen met hem doen, met hem lachen, knuffelen, zoenen, seks hebben. En die tweestrijd gaat nog wel even duren.

En ja, volgens mij kom je als vrouw op FOK! met 'hoi' al een heel eind

Dat kan ik begrijpen, ik wist ook niet dat dit zo heftig kan zijn. Toch vind ik dat je wel een beetje begrip kan opbrengen en dat mis ik een beetje. Als je op drie minuten fietsen woont en je hebt over vier weken weer eens tijd. Misschien moet ik me ook maar eens wat harder gaan opstellen en zelf ook maar niet altijd tijd maken als het me eigenlijk niet lekker uitkomt.

Ik weet het niet. Mijn gedachten en gevoelens gaan alle kanten op. Ergens wil ik hem terug, maar ook niet. Vind het gewoon vreemd en niet logisch zoals het nu gaat. Misschien vergelijk ik het teveel met de vorige keer, kan ook. Dit is gewoon het tegenovergestelde.

Dat mag! Ik ben 20. Hij is 21.

Hahaha nah, misschien een keer haha.

Nou bij mij is de kogel door de kerk. Ik heb het vanochtend uitgemaakt!
Hij was wel erg geschrokken, ik geloof dat hij nooit had verwacht dat ik er een punt achter zou zetten.

Ik ben wel heel verdrietig, maar vooral opgelucht nu. Het geeft wel rust, maar in mijn hoofd blijven de twijfels. De afspraak is dat hij eerst aan zichzelf gaat werken, voordat we uberhaupt gaan denken aan een nieuw begin.

Nou goed, ik heb morgen een sollicitatiegesprek en daar probeer ik me nu maar op te richten...

quote:

Op zondag 28 september 2014 16:07 schreef LalalaHippie het volgende:
Nou bij mij is de kogel door de kerk. Ik heb het vanochtend uitgemaakt!
Hij was wel erg geschrokken, ik geloof dat hij nooit had verwacht dat ik er een punt achter zou zetten.

Ik ben wel heel verdrietig, maar vooral opgelucht nu. Het geeft wel rust, maar in mijn hoofd blijven de twijfels. De afspraak is dat hij eerst aan zichzelf gaat werken, voordat we uberhaupt gaan denken aan een nieuw begin.

Nou goed, ik heb morgen een sollicitatiegesprek en daar probeer ik me nu maar op te richten...

Ok.

Waarom moet hij aan zichzelf gaan werken?

Zo! Na een werkweek van 40 uur en de zaterdag van 15 uur heb ik weer even tijd!

Vrijdagavond afgesproken met mijn ex. We keken naar elkaar en waren allebei verlegen, alsof er nooit iets tussen ons was maar wel kon. We hebben echt goed gepraat.

Ze zei dat ze me miste en vaker met me af wilde spreken. Ik zei dat ik haar nog leuk vond en ik vroeg of ze mij ook leuk vond. Ze zei dat ze wel van me hield en me miste, maar nog niet zeker wist of ze een relatie wilde met me en even tijd nodig had. Ik heb vervolgens gezegd dat ik daar geen behoefte aan had en dan liever geen contact met haar wilde. Als wij dan afspraken en zij is/wordt verliefd op een ander doet het me alleen maar meer pijn... Ze moest een paar keer huilen tijdens ons gesprek maar ook heel veel verlegen lachen.

Verder heb ik haar naar huis gebracht en daar nog wat wezen drinken. We hebben een kleine kus op de mond gegeven bij het afscheid.

Ze heeft ook gezegd dat ze niks voelde voor de jongen met wie ze foto's maakte, niet gekust of iets had en dat dat ook nooit wat zou worden. Wel dat ze andere jongens op whatsapp had maar niks mee deed.

Gister vierde haar vader haar verjaardag, en stuurde ze me een paar berichten op twitter. Ik stuurde wat terug. Het was in de trant van, ik mis je, ik jou ook. ik hou van je, ik ook van jou. Dat soort. Ik weet echt dat dat fout is maar ik kan het niet meer voor me houden.. Nu heb ik vandaag een fotoalbum aangemaakt en alle foto's die ik van ons had (500+) erin gezet en alleen met haar gedeeld.

Ik weet dat het beter is om haar van alles af te gooien, en te blokkeren maar ik kan het simpelweg niet. Ik merk dat er nog steeds een groot deel van haar verliefd op me is. Het is zo moeilijk... Ik blijf maar achter haar aanlopen.... Ik kan haar niet loslaten!!!

quote:

Op zondag 28 september 2014 21:24 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Sorry dat ik het zeg hoor, maar "We told you so".

Wat verwacht je dat er nu gaat gebeuren? Waar wacht je nu op? Zij komt met halve verhalen en slechte excuses. Weet je wat de wat hardere users hier zouden zeggen? Dat ze je aan het lijntje houdt, als backup, voor het geval ze eenzaam wordt en niks beters kan vinden.

Je loopt achter haar aan als een zielig schoothondje. Je accepteert alles van haar als een goed opgeleide slaaf. Ze zegt precies genoeg om te zorgen dat je niet wegloopt, maar doet verder lekker wat ze wil.

Geef het op gast. Zoals je nu overkomt ben je zwak en afhankelijk. En geen vrouw die daar op kickt, tenzij je de BDSM wereld ingaat. Vroeg of laat krijgt ze daar genoeg van, en zoekt ze iemand die wel een ruggegraat heeft.

Ik val nooit zo uit tegen mensen, maar jij luistert gewoon niet.

En waag het niet om te zeggen "Ik zal er goed over nadenken".

Twitter verwijderd, geen contact meer. Voel me echt zwaar kut

Tja..wat moet ik hier nou mee? Het is klaar. Over. Uit. En dit keer voor altijd.

Ik hou me sterk, maar ik ben bang dat het ergste nog moet komen. Ik voel nu namelijk niks. Geen woede, geen verdriet, geen teleurstelling.. Ik besef me alleen wel dat we nooit meer samen zullen knuffelen, nooit meer ouwehoeren, nooit meer zo mezelf kunnen zijn.

Ik snap het niet. Waarom doet ie dit? Een ander? Misschien, maar dat kan ik maar moeilijk geloven als ik kijk naar zijn gedrag van afgelopen tijd. Hij was tot het eind ontzettend lief en deed veel voor me. Ik weet het niet.

Van de week zijn laatste spullen wegbrengen en mijn dingen ophalen. Kettinkje moet ik even kijken wat ik mee ga doen. Het wordt in elk geval moeilijk..

Ugh, hoe kan iemand die eerst zoveel van je leek te houden, zich ineens volledig tegen je keren?

quote:

Op maandag 29 september 2014 01:12 schreef MegaKonijn het volgende:
Tja..wat moet ik hier nou mee? Het is klaar. Over. Uit. En dit keer voor altijd.

Ik hou me sterk, maar ik ben bang dat het ergste nog moet komen. Ik voel nu namelijk niks. Geen woede, geen verdriet, geen teleurstelling.. Ik besef me alleen wel dat we nooit meer samen zullen knuffelen, nooit meer ouwehoeren, nooit meer zo mezelf kunnen zijn.

Ik snap het niet. Waarom doet ie dit? Een ander? Misschien, maar dat kan ik maar moeilijk geloven als ik kijk naar zijn gedrag van afgelopen tijd. Hij was tot het eind ontzettend lief en deed veel voor me. Ik weet het niet.

Van de week zijn laatste spullen wegbrengen en mijn dingen ophalen. Kettinkje moet ik even kijken wat ik mee ga doen. Het wordt in elk geval moeilijk..

Ugh, hoe kan iemand die eerst zoveel van je leek te houden, zich ineens volledig tegen je keren?

Heeft hij nog van zich laten horen?

quote:

Op maandag 29 september 2014 08:16 schreef Godshand het volgende:

[..]

Heeft hij nog van zich laten horen?

Ik probeerde hem gister te bellen. Ik dacht dat ie na vijf dagen wel wat rustiger was en het wel kon opbrengen met me te praten. Niet dus. Vroeg hem toen via whatsapp of we konden praten of anders alvast een afspraak maken. Kon allebei niet. Toen later flipte hij. Het lag natuurlijk weer allemaal aan mij en hij doet niks verkeerds. Ik moest oprotten en hij vroeg nog of hij mijn spullen moest weggooien of verbranden. Heb ook het één en ander gezegd, maar meer dingen in de trant van 'tijd om ballen te zoeken, want je bent echt ontzettend zwak bezig nu'. Als laatste gezegd dat ik met erg gekwetst voel en het jammer vond dat het zo moest gaan. Ook nog gezegd dat ik hoop dat ie met een fijn gevoel kan terugkijken op onze relatie en dat ik dat dan ook probeer. Als laatste zei ik dat ik hoop dat we in de toekomst normaal met elkaar om kunnen gaan. Werk etc. Op dit alles zei hij: ok prima. einde gesprek.

En bedankt..

Ik ga nu eens rustig opstaan en straks mijn spullen ophalen. Ketting krijgt ie terug en de rest doe ik in een doos en zet ik op zolder. Weg ermee.

Ik vind het echt vreselijk hoe het moet gaan, het me mijn eerste liefde echt heel anders voorgesteld. Na gister ben ik nog geen stap verder en weet ik nog niet waarom het uit is. Omdat ie erg wazig deed over het hebben van een ander, ga ik er maar vanuit dat dat het is. Hoe moeilijk dat ook te geloven is. Het zal wel.

quote:

Op zondag 28 september 2014 23:15 schreef Amplifier het volgende:

[..]

Twitter verwijderd, geen contact meer. Voel me echt zwaar kut

Doe je dat nou omdat I wat tegen je zegt, of omdat je het zelf wil?

quote:

Op maandag 29 september 2014 01:12 schreef MegaKonijn het volgende:
Tja..wat moet ik hier nou mee? Het is klaar. Over. Uit. En dit keer voor altijd.

Ik hou me sterk, maar ik ben bang dat het ergste nog moet komen. Ik voel nu namelijk niks. Geen woede, geen verdriet, geen teleurstelling.. Ik besef me alleen wel dat we nooit meer samen zullen knuffelen, nooit meer ouwehoeren, nooit meer zo mezelf kunnen zijn.

Ik snap het niet. Waarom doet ie dit? Een ander? Misschien, maar dat kan ik maar moeilijk geloven als ik kijk naar zijn gedrag van afgelopen tijd. Hij was tot het eind ontzettend lief en deed veel voor me. Ik weet het niet.

Van de week zijn laatste spullen wegbrengen en mijn dingen ophalen. Kettinkje moet ik even kijken wat ik mee ga doen. Het wordt in elk geval moeilijk..

Ugh, hoe kan iemand die eerst zoveel van je leek te houden, zich ineens volledig tegen je keren?

Ik denk dat die jongen niet helemaal 100% is. Zonde dat jij er de dupe van bent als eerste liefde.

quote:

Op maandag 29 september 2014 10:03 schreef Gray het volgende:

[..]

Doe je dat nou omdat I wat tegen je zegt, of omdat je het zelf wil?

[..]

Ik doe wat ik denk dat het beste voor me is.

quote:

Op zondag 28 september 2014 16:13 schreef Godshand het volgende:

[..]

Ok.

Waarom moet hij aan zichzelf gaan werken?

Hij heeft last van depressieve klachten, overigens al een tijd, maar de laatste tijd zijn ze erger geworden. Hij vertoont dan een hoop escapisme (weglopen voor problemen, thrillseeker, vreemdgaan enzovoorts).

Maar helaas is mijn sollicitatie niet goed gegaan en voel ik me nu zwaar kl*te en alleen...