[ Bericht 70% gewijzigd door bcdef op 18-09-2014 07:45:15 ]
Met andere woorden: als je kleinkind er zelf om vraagt, ligt het probleem dus bij de ouders en zou je er met hen open over kunnen praten.
En persoonlijk maar goed ik ben nogal nuchter waarom zou het logeren de hoofdmoot moeten zijn. Het enige wat u dan van ze meekrijgt is dat ze slapen. Ik zou het als opa en oma denk ik leuker vinden om iets overdag met ze te ondernemen. Maar nogmaals dat ben ik. Even ervan uitgaande dat ze weleens bij u eten in de avond dan.
Ik ken geen een kind die bij opa en oma gaat logeren.
Gewoon oppas uit de buurt vragen is handiger en die 15 euro geven.
Het kan zomaar zijn dat kind en grootouders het allebei leuk vinden. Dat is niet heel vreemd, hoor.quote:Op dinsdag 16 september 2014 11:09 schreef Ferrari_Tape het volgende:
Waarom zou je dat willen.
Ik ken geen een kind die bij opa en oma gaat logeren.
Gewoon oppas uit de buurt vragen is handiger en die 15 euro geven.
En soms is een oppas niet handig genoeg. Stel dat je op stap gaat en verwacht flink de beest uit te hangen en behoorlijk aangeschoten/dronken diep in de nacht thuis te komen, dan is het toch wel fijn als het kind niet thuis slaapt. In meerdere opzichten en voor beide partijen
Ik was elke vakantie/lang weekend bij m'n opa en oma, in de zomer zelfs zes weken lang en mooi niet dat ik met m'n moeder meeging als ze op de koffie kwamquote:
Waarom zou je dat willen.
Ik ken geen een kind die bij opa en oma gaat logeren.
Gewoon oppas uit de buurt vragen is handiger en die 15 euro geven.
Aangezien de kinderen er zelf naar vragen zou ik aan de ouders vragen waarom zij het liever niet willen.
Zelfs als je niet persé een oppas nodig hebt.
Gewoon (als het kind het zelf wil) uit logeren is toch wat speciaals bij een opa en oma.
Mijn zoontje is 3 dus gaat nog niet uit logeren (hij slaapt nog niet door en ik heb geen zin om 's nachts te gaan rijden omdat hij naar huis wil) maar regelmatig gaan we wel samen bij oma slapen en als het ochtend is gaat hij lekker met oma aan de reutel en lig ik nog heerlijk in bed om eens lekker uit te slapen
En wat bijvoorbeeld "andere regels", tsja moet kunnen mijn moeder geeft hem soms dingen waarvan ik denk moet dat nou. Maar ja een keer extra tanden poetsen. Of bijvoorbeeld snijd zijn brood ik kleine stukjes omdat hij dan volgens haar meer eet
Maar ik vind dat hoort erbij (zolang het niet uitzonderlijk is of totaalllll afwijkt van je eigen waarden/normen)
Kinderen kunnen prima begrijpen of hanteren liever gezegd dat bij oma wat andere regels gelden dan thuis.
En dat is ook de één van de "charmes" van opa en oma zijn.
Ik weet nog zelf van vroeger als ik bij mijn opa en oma bleef eten maakte ze altijd spaghetti en liet de spaghetti dan heel zodat we lekker konden "slurpen"
. Thuis werd het altijd in stukjes gebroken. 
[ Bericht 45% gewijzigd door TimeJumper op 16-09-2014 12:54:06 ]
Nou sommige opa en oma's gaan de kleinkinderen stiekem uithoren.quote:Op dinsdag 16 september 2014 11:21 schreef Take2 het volgende:
[..]
Ik was elke vakantie/lang weekend bij m'n opa en oma, in de zomer zelfs zes weken lang en mooi niet dat ik met m'n moeder meeging als ze op de koffie kwam
Aangezien de kinderen er zelf naar vragen zou ik aan de ouders vragen waarom zij het liever niet willen.
[ Bericht 39% gewijzigd door bcdef op 18-09-2014 07:45:47 ]
Als jij totaal geen overleg pleegt over het pretpark uitje moet je niet raar opkijken dat het niet kan.quote:
? Ik zegde daarop vriendelijk: omdat wij dat allemaal graag doen, ook ons A. We vroegen wanneer kan dat dan, we willen rekening houden met jullie programma om een vrije dag te kiezen waarop het pretparkavontuur kan doorgaan. Ze heeft in haar agenda gekeken maar de agenda van onze zoon stond blijkbaar op computer, dus gingen ze de papieren agenda van haar en de computeragenda van mijn zoon eens naast mekaar leggen om te zien wanneer het ging. Maar het ganse najaar staat reeds vol zegde ze. Mijn zoon moeit zicht dan nergens mee.
Wij zitten van planning in principe ook gewoon vol tot oud en nieuw en daar wil ik in overleg best van af wijken. Maar communicatie is het magische woord.
Dit vind ik ook gewoon enorm stom. Mijn moeder wil mij ook nog wel eens vergeten als we op bezoek komen.. En dan geef ik idd ook aan dat ik er ook nog ben. Niet een erg gek verzoek toch?quote:
Als ze bij ons op bezoek komen en ik speel met de kindjes, dan krijg ik het verwijt (via onze zoon, want zij zegt enkel alles achter de schermen en onze zoon moet dat via mail dan aan ons melden) dat ik mij niet met zoon en vrouw bezig hou.
En wat de rest betreft ik snap je probleem niet zo.
Het is leuk dat jij veel wil met je zoon en de kleinkinderen maar je zoon en zijn vriendin en de kleinkinderen zijn niet verplicht om tijd met je door te brengen. En zeker met kinderen en school en de rest van het leven wil je soms liever gewoon met je eigen gezin zijn.
Ja, soms, maar het zijn wel de opa en oma van de kinderen, en de ouders van vriend, dus er moet zeker wel ruimte zijn voor hen. Zeker als de kleinkinderen er kennelijk zelf om vragen.quote:
Hoi, ben jij mijn schoonmoeder?
[..]
Als jij totaal geen overleg pleegt over het pretpark uitje moet je niet raar opkijken dat het niet kan.
Wij zitten van planning in principe ook gewoon vol tot oud en nieuw en daar wil ik in overleg best van af wijken. Maar communicatie is het magische woord.
[..]
Dit vind ik ook gewoon enorm stom. Mijn moeder wil mij ook nog wel eens vergeten als we op bezoek komen.. En dan geef ik idd ook aan dat ik er ook nog ben. Niet een erg gek verzoek toch?
En wat de rest betreft ik snap je probleem niet zo.
Het is leuk dat jij veel wil met je zoon en de kleinkinderen maar je zoon en zijn vriendin en de kleinkinderen zijn niet verplicht om tijd met je door te brengen. En zeker met kinderen en school en de rest van het leven wil je soms liever gewoon met je eigen gezin zijn.
Hoe oud zijn de kleinkinderen trouwens?
Maar ik vind het erg moeilijk om te reageren, merk ik. Ik weet dat mijn schoonouders (en dan vooral mijn schoonmoeder) ongeveer hetzelfde over mij denken. Ik denk dat zij, vanuit haar optiek, een dergelijke post geschreven zou kunnen hebben, terwijl ik ook weet dat mijn vriend en ik het heel anders zien en ervaren. Vergeet niet dat de zoon zelf ook inbreng kan hebben, en moet hebben. Niemand weet wat er achter de voordeur gebeurt. Misschien vindt hij het wel zo fijn dat zijn vriendin de boel afhoudt op deze manier, zodat hij het niet hoeft te doen?
Wat betreft de gescheiden verjaardag vind ik wel vreemd. Ik zou het liever niet eens willen, de verjaardagen in stukjes knippen. Ik vind één keer vieren meer dan voldoende.
Dat valt toch wel mee? Ik lees dat ze heel erg de behoefte heeft haar kleinkind te zien en dat ze zeker bereid is te schikken, maar daar geen ruimte voor krijgt.quote:
Ik lees vooral dat je van alles wilt en als dat niet kan dat je gelijk gepikeerd bent. Dat vind ik vreemd, het is hun leven en daar heb jij je aan te passen. Als er dan bepaalde dingen niet kunnen dan is dat jammer maar helaas. Heb je al eens gevraagd wat je wel zou mogen doen met de kinderen in plaats van dat je gelijk een concreet voorstel doet?
je laatst zin vind ik wel een goeie tip.
Ik denk dat TS en haar man beide gepensioneerd zijn, en dit hun enige zoon en kleinkinderen zijn.quote:
Ik lees vooral dat je van alles wilt en als dat niet kan dat je gelijk gepikeerd bent. Dat vind ik vreemd, het is hun leven en daar heb jij je aan te passen. Als er dan bepaalde dingen niet kunnen dan is dat jammer maar helaas. Heb je al eens gevraagd wat je wel zou mogen doen met de kinderen in plaats van dat je gelijk een concreet voorstel doet?
Gewoon hobby's zoeken en je niet zo focussen op je kleinkinderen.
Dat doe ik inderdaad, ik reageer enorm vanuit mijn situatie. Mijn schoonmoeder kan dit ook typen en ik en pax ervaren het zo enorm anders. De post van TS doet mij gewoon zo enorm denken aan mijn jammerende schoonmoeder. Die zo erg veel wensen heeft maar niet halverwege wil samen komen.quote:
Maar ik vind het erg moeilijk om te reageren, merk ik. Ik weet dat mijn schoonouders (en dan vooral mijn schoonmoeder) ongeveer hetzelfde over mij denken. Ik denk dat zij, vanuit haar optiek, een dergelijke post geschreven zou kunnen hebben, terwijl ik ook weet dat mijn vriend en ik het heel anders zien en ervaren. Vergeet niet dat de zoon
Dat kan, en dat is heel vervelend. Ik spreek ook wel uit ervaring, vind ik.quote:
[..]
Dat doe ik inderdaad, ik reageer enorm vanuit mijn situatie. Mijn schoonmoeder kan dit ook typen en ik en pax ervaren het zo enorm anders. De post van TS doet mij gewoon zo enorm denken aan mijn jammerende schoonmoeder. Die zo erg veel wensen heeft maar niet halverwege wil samen komen.
Dat gezegd hebbend: er zijn (ook in mijn situatie) altijd twee kanten aan een verhaal, dus mijn verhaal zal nooit helemaal goed zijn en het verhaal van mijn schoonmoeder helemaal fout. En zo werkt het ook bij TS, denk ik. En daar komt ook nog bij dat er natuurlijk ook nog de mogelijkheid bestaat dat het wél aan de andere partij ligt.
Mar goed, omdat het te dichtbij komt, vind ik het erg moeilijk om er iets zinnigs over te zeggen, behalve: hou de communicatie open, beschuldig de schoondochter niet van allerlei valsigheid en probeer door open te communiceren een betere band op te bouwen. Luister daarbij naar de andere partij en probeer er begrip voor op te brengen.
Er is niks mis mee dat grootouders hun kleinkinderen graag zien en er iets mee willen ondernemen.
Het maakt het lastig ivm de,hobbies en sportclubjes van de kinderen. Maar daarnaast mag er best ruimte zijn om de kinderen iets met grootouders kunnen ondernemen.
Dat logeren ach iedereen staat daar anders in, wij "waren"daar erg makkelijk in. Helaas lukt dat nu niet meer. Maar nog steeds passen de grootouders hier met enige regelmaat op. Soms nemen ze hun kleinkind mee,en soms is het hier in huis. Ben erg blij dat ons kind een band op bouwt met de grootouders.
Ik zou met zoon en schoondochter aan tafel gaan zitten en kijken of er een gulle middenweg in te vinden is,zodat iedereen tevreden is.
O ja, overheen gelezen.quote:
In de OP staat in ieder geval dat hun kleindochter 8 is, en dat ze nog een kleinkind hebben dat jonger is.
Het is een leeftijd waarop de kinderen het zelf aan kunnen geven als ze dat willen. Ik hoop dat de ouders dan luisteren en er dan iets mee doen.
TS moet er wel rekening mee houden dat het ook kan zijn dat een kind tegen hen zal zeggen dat ze wel wil komen logeren, omdat ze niet durft te zeggen dat ze dat niet wil/durft, en dat de ouders dit natuurlijk wel weten en daarom logeren niet aan de orde is.
Ze logeren niet bij mijn schoonouders. Vooral omdat daar geen ruimte in huis is en omdat de gezondheid van mijn schoonmoeder te wensen overlaat.
Die laat zich helemaal sturen door z'n vrouw schijnbaar. Alhoewel we hier natuurlijk één kant van het verhaal horen.quote:Op dinsdag 16 september 2014 16:02 schreef Kyara het volgende:
Ik lees hierin vooral een schoondochter - schoonmoeder "vete". Blijkbaar zit er iets niet helemaal goed maar wat is niet duidelijk. Wat ik mis is de mening van de zoon hierin. Wat vindt hij? En is het dan niet goed om eea met hem te bespreken?
TS, ooit al eens 1 op 1 met je zoon gesproken en aangeven dat je het lastig vind dat je kleinkinderen weinig ziet en het altijd overkomt als een enorme last voor hem en zijn vrouw als jij wat tijd met ze wil doorbrengen, én dat je het gevoel krijgt dat schoondochter eea wellicht bewust tegen loopt te werken?
Om zijn standpunt te horen.quote:
Maar als er een "vete" is tussen hun waarom moet de man dan in gesprek?
Ik heb dus een hele goede relatie met mijn schoonouders maar bepaalde dingen laat ik wel aan mijn man over. Als "koude kant" heb je toch minder speelruimte. En ik kan me voorstellen dat het voor de ouders ook wat makkelijker praat. Daarna ook in gesprek gaan met schoondochter om dingen de wereld uit te helpen.
En toch moet je daar ook heel erg mee uitkijken. Mijn schoonmoeder heeft dat vorig jaar ook een keer nodig gevonden, maar in plaats van een open gesprek met B werd het een grote klaagzang en een hoop beschuldigingen aan mijn adres met zelfs de vraag of hij wel gelukkig was. Het loopt zo gemakkelijk uit de hand, met een verslechterde relatie als uitkomst.quote:
[..]
Om zijn standpunt te horen.
Ik heb dus een hele goede relatie met mijn schoonouders maar bepaalde dingen laat ik wel aan mijn man over. Als "koude kant" heb je toch minder speelruimte. En ik kan me voorstellen dat het voor de ouders ook wat makkelijker praat. Daarna ook in gesprek gaan met schoondochter om dingen de wereld uit te helpen.
Ik zou dan als eerste het gesprek aan gaan met de schoondochter. Of gewoon met schoondochter + zoon.quote:
[..]
Om zijn standpunt te horen.
Ik heb dus een hele goede relatie met mijn schoonouders maar bepaalde dingen laat ik wel aan mijn man over. Als "koude kant" heb je toch minder speelruimte. En ik kan me voorstellen dat het voor de ouders ook wat makkelijker praat. Daarna ook in gesprek gaan met schoondochter om dingen de wereld uit te helpen.
Maargoed Pax zijn moeder is heel erg goed in het mij de schuld geven van dingen zelfs als pax duidelijk aan het maken is dat ik niets met zijn besluit te maken heb gehad.
Ik herken zo erg wat miss sly post.
Je zegt dat zij jou niet mag. Maar zoals ik het nu lees lijkt het er meer op dat jij háár niet mag. Ik zie nergens in deze verhalen waarom dit specifiek aan jullie schoondochter ligt?
- De kleinkinderen willen turnen en hebben les op zondag. Daarom kunnen ze pas om half 2 naar de activiteit ipv half 11, wat jij liever had. Waarom ligt dit aan jouw schoondochter?
- Je wil een pretparkuitje plannen. Als jouw schoondochter de agenda van haar en jouw zoon bij elkaar legt blijkt dat dit najaar lastig te plannen zijn, Waarom ligt dit aan jouw schoondochter?
Je wijst continue naar je schoondochter, maar jouw zoon is er ook nog bij. Hij 'moeit' zich nergens mee. Waarschijnlijk is hij het er dan mee eens. Of iemand zonder mening, maar dan komen de problemen niet alleen door jouw schoondochter, maar ook door hem.
Zelf zomaar conclusies trekken is echt kinderachtig: "Het probleem is dat onze schoondochter ons niet moet. Reden weet ik niet, ik denk dat wij financieel niet toereikend genoeg zijn. Mijn zoon die moet het ganse huishouden draaiend houden en moet zich helemaal naar de wensen van zijn vrouw schikken."
Jouw zoon heeft het bij haar zo slecht nog niet, óf is iemand zonder ruggegraat
Stop met wijzen en kinderachtig doen. Ga een (volwassen!) gesprek met elkaar aan, vraag een duidelijke mening van jouw zoon en bedenk dat negativiteit niet gaat helpen om je kleinkinderen vaker te zien.
(Ik dacht heel even dat je mijn moeder was.
) 
Alhoewel mijn moeder nooit wilde dat ze kwamen logeren omdat ze het druk had en ze me nu verwijt dat ik het nooit toeliet.
Lastig. En dichtbij. Dus daarom zeg ik ff niks.
Ik had vroeger geen oma oma. Mijn oma was een hele harde vrouw. We gingen nooit bij haar logeren voor de lol, dat vonden we verschrikkelijk. We hebben in al die jaren 1 of 2x bij haar gelogeerd.
We gingen ook nooit leuke dingen doen met mijn oma, kregen nooit iets leuks...
Mijn moeder wil helemaal niet zo zijn als mijn oma vroeger was. Mijn moeder gaat met mijn meiden (en nichtje) zwemmen, gaat met de oudste op stap met de trein naar Amsterdam, gaat naar musea. Ik ben zo blij dat ze zo is.
TS, ik zou toch eens een gesprekje aangaan met je zoon en schoondochter. Misschien zie jij de dingen wel heel anders als dat jij ze ziet..
Knap, dit is al de tweede post met 'niks' danquote:Op dinsdag 16 september 2014 17:36 schreef debuurvrouw het volgende:
Wat ik herken is dat er vroeger weinig ruimte voor me was om me uit te spreken of om de dingen te doen zoals ik ze wil. Ik durf niet 'op te staan' tegen het dwingende wat ik hier boven ook lees en dus is vermijden makkelijker.
Alhoewel mijn moeder nooit wilde dat ze kwamen logeren omdat ze het druk had en ze me nu verwijt dat ik het nooit toeliet.
Lastig. En dichtbij. Dus daarom zeg ik ff niks.
[ Bericht 97% gewijzigd door bcdef op 18-09-2014 07:47:04 ]
Wat is daar mis mee? Dat ze zegt dat je haar daar geen plezier mee doet.?quote:
Ik spring na mijn werk, eens om de 14 dagen eens bij hen binnen (kwartier) dan heb ik hen en de kinderen gezien. Mijn schoondochter heeft me letterlijk (tijdens dat open gesprek) gezegd dat ik haar daar geen plezier mee doe om binnen te komen
Wederom wat doet dat er toe voor jou?quote:
Of wat denk je van dit voorbeeld: mijn zoon was samen met iemand een een nieuwe zoldering aan het maken. Maakt veel stof en onderdelen die overal op de grond liggen. Zij was niet te zien. 's Avonds kwam ze thuis, bekeek 'de boel' en zegde tegen hem (die al de ganse dag hard gewerkt had) schat nu moet jij nog wel opruimen en poetsen he, want jij hebt voor de zooi gezorgd.
Waarom heb jij er last van dat je zoon zijn gemaakte troep weer moet opruimen?
Hoewel het je om je kleinkinderen te doen is heb je het hele topic over je schoondochter.
Bemoei je gewoon minder met haar en laat het ook gewoon om de kinderen gaan.
Wat betreft de tv, dat doen sommige mensen nou eenmaal. Kom vaak genoeg bij mensen op bezoek die de tv aan laten staan. Ook niet mijn ding, maar om het nou persoonlijk op te vatten.
Het kan ook zijn dat schoondochter niet het gevoel heeft met jullie te kunnen communiceren. Vanuit mezelf kan ik zeggen dat ik het vriend ook altijd laat doen, omdat ik te direct ben en hun daarmee kan kwetsen. Vriend kent ze en weet precies hoe hij dat aan moet pakken bij hun.
Dat gezegd hebbende klinkt je schoondochter wel een beetje als een zeikerd, maar je brengt het zelf ook wel een beetje bijzonder. Alleen vanuit jouw kant.
Ja, ik snap dat het vervelend is en gewoon geen leuke situatie zo. Ook snap ik dat jullie het idee hebben gewoon te buigen en mee te veren, maar het kan ook goed zijn dat er net die klik qua communicatie niet is, waardoor zij het niet zo leuk vindt dat jullie op de kinderen passen ( dat ik vind dat je dat gevoel voor de kinderen opzij moet zetten doet daar niks aan af overigens). Vraag anders aan je zoon wat de dingen zijn die jullie doen waardoor zij zo geïrriteerd raakt. Schiet daarbij niet in de verdediging.
(Je kan het beter aan je schoondochter vragen, maar de kans dat je net zo gaat reageren wat zij vervelend vindt is groot)
Het is een lastig parket waar jullie je in bevinden. Het is jammer dat ze de band van haar kinderen met opa en oma niet belangrijker vindt dan haar eigen verschillen met de schoonouders..
iemand vroeg toch of haar zoon soms geen ruggegraat had? dat moest ze helaas een beetje beamen en ze gaf daarbij dit voorbeeld.quote:
[..]
Wat is daar mis mee? Dat ze zegt dat je haar daar geen plezier mee doet.?
[..]
Wederom wat doet dat er toe voor jou?
Waarom heb jij er last van dat je zoon zijn gemaakte troep weer moet opruimen?
Hoewel het je om je kleinkinderen te doen is heb je het hele topic over je schoondochter.
Bemoei je gewoon minder met haar en laat het ook gewoon om de kinderen gaan.
en als je schoondochter je zo duidelijk laat merken dat ze het vervelend vindt dat je langskomt (een kwartiertje!), dan lijkt me dat heel pijnlijk. en daarom is er wel wat mis mee.
Dat laatste weet ik niet, hoor. Ik hield ook nooit van onverwacht bezoek (kan er inmiddels wat beter mee omgaan) en dan maakte het echt niet uit wie het was. Ik vond dat gewoon niet zo fijn. Nog steeds niet, maar ik trek het wat beter. Heeft niets met de persoon te maken,.quote:
[..]
iemand vroeg toch of haar zoon soms geen ruggegraat had? dat moest ze helaas een beetje beamen en ze gaf daarbij dit voorbeeld.
en als je schoondochter je zo duidelijk laat merken dat ze het vervelend vindt dat je langskomt (een kwartiertje!), dan lijkt me dat heel pijnlijk. en daarom is er wel wat mis mee.
Verder, tja...het is wel een klaagzang over de schoondochter. Lastig vind ik dat. Het kan best zijn dat TS het idee heeft dat ze heel legitieme dingen zegt, maar het kan aan de andere kant best heel anders worden ervaren.
Dat ligt in dit geval echt aan mijn moeder.
Is het mogelijk dat je een 'speciale' behandeling van ze verwacht, die ze je weigert te geven?
Heb je haar al eens gevraagd hoe haar gevoel erbij is? Misschien heeft ze wel een heel druk leven, en kom je altijd aanwaaien op het moment dat ze net een hele drukke dag had..of bijna alweer de deur uit moet.
Ik denk dat jullie grootste probleem het gebrek aan communicatie is.
Ik zou denk ik toch ook maar zoveel mogelijk m'n eigen plan gaan trekken en stoicijns af en toe langs blijven gaan hoor, bcdef. wel aankondigen, maar niet meer teveel richten op het aardig gevonden worden door de schoondochter, want dat gaat waarschijnlijk toch niet meer lukken. gewoon inzetten op je kleinkinderen en zoon. Niet teveel energie meer aan die schoondochter besteden.
Het logeren vind ik wel een lastige kwestie, dat kan soms gewoon gevoelig liggen, en misschien willen ze je niet vertellen waarom ze dat niet willen of vertrouwen. Dus als de ouders dat niet toestaan kun je dat niet echt eisen. Maar logeren is niet de enige manier waarop je een band kunt opbouwen.
dat kan de beste overkomen!quote:
Het kan best zijn dat TS het idee heeft dat ze heel legitieme dingen zegt
[ Bericht 10% gewijzigd door trui op 17-09-2014 09:16:07 ]
Als de kinderen troep maken vraag je toch ook dat weer op te ruimen?
En ja ze had kunnen roepen dat het prachtig is en hem op blote knieën bedanken.
Ze kan ook gewoon moe zijn en zo reageren en vervolgens dat beseffen en haar excuses aan bieden.
Of hij had de belofte gemaakt dat alles schoon en netjes is bij thuiskomst en net door die stressvolle dag die ze zelf had even niet zo gezellig zijn.
Of het is gewoon een trut en kan ze niets aardigs bedenken en moet hij als een slaafje opruimen.
Allemaal leuk en aardig maar daar heb je als schoonouders geen drol mee te maken natuurlijk.
En dat staat toch los van de kleinkinderen?
Misschien slim om het nog een keer te doen?quote:
Ik lees dat wij een gesprek moeten aangaan.
Daarop zeg ik het volgende:
Dat hebben wij gedaan, vorig jaar reeds.
Ik dacht dat de ts had gezegd dat die aardige schoondochter niet nog een gesprek wilde.quote:
Misschien slim om het nog een keer te doen?
Maar dan zou ik wel al het gezever over schoondochter achterwege laten.
Dit denk ik ook.quote:
Ik denk dat jullie grootste probleem het gebrek aan communicatie is.
Dit.quote:
Weet je, soms gaat het gewoon niet zoals jij graag zou willen, hoezeer je daar je best ook voor doet. Mensen kunnen en willen niet altijd veranderen en dan heb jij 2 keuzes: je ertegen blijven verzetten, of de situatie accepteren zoals die is en er het beste van maken. Als je naar de turnles mag komen of andere zaken die moeder aangeeft, haal daar dan uit wat je eruit kunt halen. Ik denk dat het je allemaal heel veel pijn en energie zal kosten zonder resultaat als je verder contact blijft proberen te forceren.
Je vrienden kies je, familie krijg je. En het is ontzettend verdrietig als het contact vanaf wiens kant dan ook, niet loopt zoals je het graag zou zien, maar het is wel een beetje de vraag of je daar wat aan doet. In zulke situaties zie je zo vaak dat mensen graag willen horen dat ze gelijk hebben of in hun recht staan, maar eigenlijk denk ik dat je dat idee moet laten varen. Het roept van beide kanten alleen maar meer weerstand op.
Je mag bij die turnlessen zijn? prima toch? Ga er lekker heen! Juich, leef je uit, geniet van je kleinkind aan het turnen. Je mag naar een kinderland vanaf half 2, geniet! Ze kunnen niet dit najaar naar een pretpark? Dan toch zeker vast in maart ofzo? Heel spijtig dat het zo lang moet duren maar wat in het vat zit verzuurd niet. en dit geeft je wel de gelegenheid om alvast een datum te prikken voor volgend jaar mocht je dat dan weer willen. De feesten, daarvan kan ik me voorstellen dat het vervelend is dat je pas na zoveel dagen feest mee kunt vieren. Kijk wat je ervan kunt maken, maak er bijvoorbeeld je eigen feest van, "sinterkerst bij oma" zo precies tussen kerst en sinterklaas in. Kun je je helemaal uitleven en dan voelt het wellicht wat minder als een net-niet kerst of net-niet sinterklaas.
Nogmaals, heel vervelend dat het zo loopt en je hoeft zeker niet alles te accepteren, maar pak wat je wel hebt, geniet er dubbel van en denk ik mogelijkheden en kansen ipv in belemmeringen en negativiteit. Omdenken!
Ik denk dat dit wel het beste advies is in zulke situaties.quote:
[..]
Dit.
Je vrienden kies je, familie krijg je. En het is ontzettend verdrietig als het contact vanaf wiens kant dan ook, niet loopt zoals je het graag zou zien, maar het is wel een beetje de vraag of je daar wat aan doet. In zulke situaties zie je zo vaak dat mensen graag willen horen dat ze gelijk hebben of in hun recht staan, maar eigenlijk denk ik dat je dat idee moet laten varen. Het roept van beide kanten alleen maar meer weerstand op.
Je mag bij die turnlessen zijn? prima toch? Ga er lekker heen! Juich, leef je uit, geniet van je kleinkind aan het turnen. Je mag naar een kinderland vanaf half 2, geniet! Ze kunnen niet dit najaar naar een pretpark? Dan toch zeker vast in maart ofzo? Heel spijtig dat het zo lang moet duren maar wat in het vat zit verzuurd niet. en dit geeft je wel de gelegenheid om alvast een datum te prikken voor volgend jaar mocht je dat dan weer willen. De feesten, daarvan kan ik me voorstellen dat het vervelend is dat je pas na zoveel dagen feest mee kunt vieren. Kijk wat je ervan kunt maken, maak er bijvoorbeeld je eigen feest van, "sinterkerst bij oma" zo precies tussen kerst en sinterklaas in. Kun je je helemaal uitleven en dan voelt het wellicht wat minder als een net-niet kerst of net-niet sinterklaas.
Nogmaals, heel vervelend dat het zo loopt en je hoeft zeker niet alles te accepteren, maar pak wat je wel hebt, geniet er dubbel van en denk ik mogelijkheden en kansen ipv in belemmeringen en negativiteit. Omdenken!
Ik denk dat je gelijk hebt (
) en dat veel mensen graag willen horen in dergelijke situaties dat ze gelijk hebben. Maar de vraag is: is dat belangrijk? Waar gaat het nou werkelijk om? Om je gelijk halen? Om bewijzen dat de schoondochter fout is? Of om een relatie op te bouwen met de kleinkinderen? Grijp de gelegenheden die zich aandienen met beide handen aan en maak er dan echt iets leuks van!
maar goed, hij heeft nu een eigen gezin waar veel drukte is en dan kunnen we niet altijd klaar zitten als oma dat wil. Ik dwaal af. Hoe kan de communicatie tussen beide weer hersteld worden?Zoals gezegd, ik denk dat mijn schoonmoeder over mij een soortgelijke klaagzang zou ophangen bij onbekenden, maar ik weet ook dat dat niet volledig waar is. Ik heb zeker mijn fouten, hoor, begrijp me niet verkeerd, maar zoals zij het ziet, is het echt niet. Ja, ze is de moeder van B en hij is echt leuk, dus dat heeft ze goed gedaan, maar dat wil niet zeggen dat ze dan dus iets te vertellen heeft over ons en ons kind.
Ik vraag me ook af waarom de kinderen niet mogen logeren. Van de andere kant: dat zegt TS, maar zoals ik al eerder zei: misschien durven de kinderen niet zo goed te zeggen dat ze dat niet willen. Dat kan ook! Als dat niet zo is en zeker als de oudste wel wil logeren, zie ik ook niet zo waarom dat niet zou kunnen.
Ik kan me haast niet voorstellen dat bij 1x logeren de kinderen ineens "verpest" worden door opa en oma.quote:
Ik vraag me af of er niet een andere reden is dat er niet gelogeerd kan worden, misschien is er wel een reden die ze liever niet vertellen aan oma? Als opa of oma de kinderen op een andere manier opvoedt dan kan ik me heel goed voorstellen dat je niet wilt dat ze gaan logeren. Zeker niet als dat al een aantal keer is aangegeven en opa en oma doen daar niks mee.
Daarbij geniet ik er intens van als opa en oma hun kleinkind verwennen en wat extra aandacht geven. Ja ze hebben andere regels als hun kleinkind komt logeren. Maar ik vind bij een keertje mag dat best.
Hun passen niet op als oppas maar ze willen gewoon graag opa en oma zijn.
Ij vind dat een verschil.
Het is zo enorm moeilijk om een reden uit te leggen zeker als er al enorm veel spanningen zijn. Zeker door hoe ze nu al denkt over haar schoondochter snap ik wel dat ze bij een bepaalde reden die niet zo makkelijk durven te zeggen.Daarbij gaat mn schoonmoeder zo dusdanig over mijn grenzen heen dat ik zelf liever geen contact met ze heb, maarja dat is ook weer zo wat he...
2 partijen, 2 verhalen.
het probleem hier is dus dat er niet gezegd wordt waarom het er niet van komt. Dan blijft het dus onduidelijk wat daar nou achter zit en of oma (en opa) daar misschien nog iets aan kunnen veranderen of niet.quote:
Ik vraag me af of er niet een andere reden is dat er niet gelogeerd kan worden, misschien is er wel een reden die ze liever niet vertellen aan oma? Als opa of oma de kinderen op een andere manier opvoedt dan kan ik me heel goed voorstellen dat je niet wilt dat ze gaan logeren. Zeker niet als dat al een aantal keer is aangegeven en opa en oma doen daar niks mee.
zo, zomaar op vakantie zonder het te melden. foei!quote:
Nou sorry dat ik het ga zeggen maar mijn dochter gaat ook liever niet bij mn schoonouders logeren. Wij hebben zelf een vast ritme met haar, en mn schoonouders zijn altijd druk. We wisten bv niet eens dat ze 3 weken op curacuao waren... Regelmatig komen er weekendjes weg voorbij, wij hebben al regelmatig aangegeven dat we graag op de hoogte zijn als zij weggaan. Mocht er wat gebeuren weten we waar ze zijn en dat ze eventueel niet bereikbaar zijn.
Daarbij gaat mn schoonmoeder zo dusdanig over mijn grenzen heen dat ik zelf liever geen contact met ze heb, maarja dat is ook weer zo wat he...
2 partijen, 2 verhalen.
quote:
[..]
zo, zomaar op vakantie zonder het te melden. foei!
Gelukkig geen mijn (schoon)ouders bijna altijd door dat ze een week/weekend weg Zijn. Andersom doen wij dat ook.
Ik heb bij mijn schoonmoeder het gevoel (gehad) dat zij het niet eens is met mijn/onze manier van opvoeden. Dat is dan jammer... Onze kinderen, onze regels.
Voor hetzelfde geld gebeurd er wat, bij hen of bij ons. Sta je toch mooi te kijken.quote:
[..]
zo, zomaar op vakantie zonder het te melden. foei!
Stel je voor dat een keertje uit logeren een léuk iets wordt, waar je net wat langer op mag blijven dan thuis, net wat meer mag snoepen, en net wat langer mag spelen. Dat kan natuurlijk niet hé, opvoeding ondermijnen, ditdat alles. En dan ook nog eens op reis gaan zonder het in drievoud aan je te melden, hoe durven ze eigenlijkquote:
Nou sorry dat ik het ga zeggen maar mijn dochter gaat ook liever niet bij mn schoonouders logeren. Wij hebben zelf een vast ritme met haar, en mn schoonouders zijn altijd druk. We wisten bv niet eens dat ze 3 weken op curacuao waren... Regelmatig komen er weekendjes weg voorbij, wij hebben al regelmatig aangegeven dat we graag op de hoogte zijn als zij weggaan. Mocht er wat gebeuren weten we waar ze zijn en dat ze eventueel niet bereikbaar zijn.
Daarbij gaat mn schoonmoeder zo dusdanig over mijn grenzen heen dat ik zelf liever geen contact met ze heb, maarja dat is ook weer zo wat he...
2 partijen, 2 verhalen.
Spuitje die lui!Ze gaat wel regelmatig bij mijn ouders logeren.
Ik heb het over mijn persoonlijke grenzen, niet de grenzen die ik voor mijn kind stel.
En voor je het je afvraagt mijn vriend heeft zelf gezegd dat onze dochter daar niet gaat logeren.
Ik mis je punt echt compleet.quote:
[..]
Voor hetzelfde geld gebeurd er wat, bij hen of bij ons. Sta je toch mooi te kijken.
Mijn schoonouders hebben geen mobiel. Als er wat gebeurd ( 3 maanden terug heeft vriend een ernstig ongeluk gehad) kan ik hen alleen op de huistelefoon bereiken. Dat weekend waren zij ook weg. Ik heb dus een voicemail achter moeten laten dat hij in het ziekenhuis lag en dat ik op dat moment verder ook nog niks wist. Toen zij terug kwamen kreeg ik het verwijt waarom ik niet naar het hotel had gebeld. Euh ja als ik had geweten waar jullie waren had ik dat ook zeker gedaan.quote:
Het kan ook mijn eigen opvoeding zijn hoor. Wij laten elkaar altijd weten wanneer er een vakantie/ weekendje weg is. Zodat bij een noodgeval iemand altijd te bereiken is.
Merk dat ik het moeilijk kan verwoorden maar zo ongeveer dus...
Het komt een beetje OCD over, alsof die mensen aan jou verantwoording af moeten leggen over hun reizen, en eigenlijk het liefste niet moeten gaan, want 'stel dat er wat gebeurt'. Met die gedachte kan je toch niet altijd leven?quote:
[..]
Mijn schoonouders hebben geen mobiel. Als er wat gebeurd ( 3 maanden terug heeft vriend een ernstig ongeluk gehad) kan ik hen alleen op de huistelefoon bereiken. Dat weekend waren zij ook weg. Ik heb dus een voicemail achter moeten laten dat hij in het ziekenhuis lag en dat ik op dat moment verder ook nog niks wist. Toen zij terug kwamen kreeg ik het verwijt waarom ik niet naar het hotel had gebeld. Euh ja als ik had geweten waar jullie waren had ik dat ook zeker gedaan.
Het kan ook mijn eigen opvoeding zijn hoor. Wij laten elkaar altijd weten wanneer er een vakantie/ weekendje weg is. Zodat bij een noodgeval iemand altijd te bereiken is.
Merk dat ik het moeilijk kan verwoorden maar zo ongeveer dus...
Ik vind het niet normaal als je niet laat weten waar in het buitenland je zit. Juist omdat er altijd wat kan gebeuren.
En net als omen besef ik me nu dat dat dan misschien niet normaal is.
Dus jij verteld je ouders/schoonouders niet dat je op vakantie gaat?quote:
Ik vind het niet normaal om altijd maar te laten weten waar je bent. Echt geen behoefte aan.
Da's toch niet zo gek?
Ik zou er alleen ook geen consequentie aan hangen als ik 't niet wist, maar ik snap AA wel. Wbt logeren gaan we dat denk ik pas doen als ze ouder is. En dat dan de regels wat losser zijn, prima hoor. Bij opa en oma mag er meer dan thuis. En op sommige gebieden minder
.
Mag ik ajb zelf m`n tijd indelen? Maar als dat niets te maken heeft met het hele topic, waarom meld je het dan? Dat snap ik dan weer niet zo
AA, ik kan me met jullie verleden wel voorstellen dat je wil dat je ze kan bereiken, maar dat zou ik dan ook duidelijk maken naar hen toe (als je dat nog niet gedaan hebt)
Dat idd, ik dacht even dat ze bang zijn dat ze de kleinkinderen zomaar 3 weken mee nemen naar Curacao.quote:
ok, misschien handiger om die reden dan te noemen in dit topic?