C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
15-10-2014
Resten van bronzen strijdwagen uit de IJzertijd ontdekt
Archeologen van de universiteit van Leicester hebben onderdelen van een bronzen strijdwagen uit de IJzertijd ontdekt. Waarschijnlijk werden de onderdelen in de tweede of derde eeuw voor Christus als een religieus offer begraven.
De onderzoekers deden hun ontdekking nabij Melton Mowbray, in het graafschap Leicestershire. Studenten van de universiteit van Leicestershire waren een diepe put aan het graven nabij de resten van een huis dat zich hier in een walburcht bevindt, toen ze op een stukje brons stuitten. Een klein eindje verderop vonden ze nog veel meer bronzen onderdelen.
Versiering
Toen de studenten de vondsten bij elkaar legden, was al snel duidelijk dat het om onderdelen van een bronzen strijdwagen uit de IJzertijd ging. Toen de onderdelen eenmaal waren schoongemaakt, bleken ze rijkelijk versierd te zijn met onder meer golvende lijntjes.
Verbrand en begraven
Het lijkt erop dat de onderdelen verzameld werden in een soort doos en vervolgens – op een laagje kaf – in de grond werden geplaatst. Vervolgens werd het geheel in brand gestoken. Het kaf zou dienst hebben gedaan als ‘kussentje’ waar de doos met onderdelen op rustte en als brandstof voor het vuur. Nadat het geheel verbrand was, werd het toegedekt en voor minimaal 2200 jaar aan het zicht onttrokken. “Het lijkt erop dat het een bij elkaar horende set van onderdelen is die verzameld werd, in een doos werd gestopt als een offer en vervolgens in de grond werd gelegd,” vertelt onderzoeker John Thomas. “Rond de doos werden voor deze verbrand werd, ijzeren gereedschappen geplaatst. De functie van de ijzeren gereedschappen is een mysterie, maar het is mogelijk dat zij gebruikt werden om paarden te verzorgen.”
Een ijzeren gereedschap – dat doet denken aan een kam om paarden mee te verzorgen – die bij de doos met onderdelen lag. Afbeelding: University of Leicester.
Betekenis
De onderzoekers denken dat de strijdwagen toebehoorde aan een individu met een zeer hoge sociale status. Een edelman of een krijger. Mogelijk werden de onderdelen verbrand en begraven om een nieuw seizoen in te luiden of om stil te staan bij de sluiting of afbraak van een huis in het fort.
De vondst is in ieder geval bijzonder, zo benadrukt onderzoeker Jeremy Taylor. “Ik werk al 25 jaar aan opgravingen mee, maar heb nog nooit zoiets ontdekt. Het is een ontdekking die je maar één keer in je carrière doet.” Ook de studenten die de bronzen onderdelen ontdekten, zijn nog steeds verwonderd over de vondst. “Jezelf realiseren dat je een schat hebt ontdekt die honderden jaren geleden zorgvuldig in de grond is geplaatst, maakt het tot de vondst van je leven,” aldus student Nora Battermann.
(HLN)
Resten van bronzen strijdwagen uit de IJzertijd ontdekt
Archeologen van de universiteit van Leicester hebben onderdelen van een bronzen strijdwagen uit de IJzertijd ontdekt. Waarschijnlijk werden de onderdelen in de tweede of derde eeuw voor Christus als een religieus offer begraven.
De onderzoekers deden hun ontdekking nabij Melton Mowbray, in het graafschap Leicestershire. Studenten van de universiteit van Leicestershire waren een diepe put aan het graven nabij de resten van een huis dat zich hier in een walburcht bevindt, toen ze op een stukje brons stuitten. Een klein eindje verderop vonden ze nog veel meer bronzen onderdelen.
Versiering
Toen de studenten de vondsten bij elkaar legden, was al snel duidelijk dat het om onderdelen van een bronzen strijdwagen uit de IJzertijd ging. Toen de onderdelen eenmaal waren schoongemaakt, bleken ze rijkelijk versierd te zijn met onder meer golvende lijntjes.
Verbrand en begraven
Het lijkt erop dat de onderdelen verzameld werden in een soort doos en vervolgens – op een laagje kaf – in de grond werden geplaatst. Vervolgens werd het geheel in brand gestoken. Het kaf zou dienst hebben gedaan als ‘kussentje’ waar de doos met onderdelen op rustte en als brandstof voor het vuur. Nadat het geheel verbrand was, werd het toegedekt en voor minimaal 2200 jaar aan het zicht onttrokken. “Het lijkt erop dat het een bij elkaar horende set van onderdelen is die verzameld werd, in een doos werd gestopt als een offer en vervolgens in de grond werd gelegd,” vertelt onderzoeker John Thomas. “Rond de doos werden voor deze verbrand werd, ijzeren gereedschappen geplaatst. De functie van de ijzeren gereedschappen is een mysterie, maar het is mogelijk dat zij gebruikt werden om paarden te verzorgen.”
Een ijzeren gereedschap – dat doet denken aan een kam om paarden mee te verzorgen – die bij de doos met onderdelen lag. Afbeelding: University of Leicester.
Betekenis
De onderzoekers denken dat de strijdwagen toebehoorde aan een individu met een zeer hoge sociale status. Een edelman of een krijger. Mogelijk werden de onderdelen verbrand en begraven om een nieuw seizoen in te luiden of om stil te staan bij de sluiting of afbraak van een huis in het fort.
De vondst is in ieder geval bijzonder, zo benadrukt onderzoeker Jeremy Taylor. “Ik werk al 25 jaar aan opgravingen mee, maar heb nog nooit zoiets ontdekt. Het is een ontdekking die je maar één keer in je carrière doet.” Ook de studenten die de bronzen onderdelen ontdekten, zijn nog steeds verwonderd over de vondst. “Jezelf realiseren dat je een schat hebt ontdekt die honderden jaren geleden zorgvuldig in de grond is geplaatst, maakt het tot de vondst van je leven,” aldus student Nora Battermann.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-10-2014
Toch twijfels over identiteit Jack the Ripper
Een illustratie waarbij agenten het lichaam van een slachtoffer van Jack the Ripper ontdekken © getty.
De identiteit van de beruchte seriemoordenaar Jack the Ripper lijkt toch niet te zijn achterhaald. Een wetenschapper die beweerde dat hij na DNA-onderzoek wist wie er schuil ging achter de gegeven naam, zou een fout hebben gemaakt. Hij heeft waarschijnlijk een komma op de verkeerde plek gezet, waardoor zijn berekening niet zou kloppen. Dat hebben Britse media vandaag gemeld.
In september leek het 126 jaar oude misdaadgeheim opgelost. Een van de slachtoffers in 1888 had een sjaal waarop DNA zou zijn gevonden van hemzelf en van kapper Aaron Kosminski, een Poolse immigrant. Die was destijds al in beeld als een van de drie belangrijkste verdachten, maar er kon niks worden bewezen. Toch werd hij in een gekkenhuis gestopt vanwege zijn schizofrenie en hallucinaties. Hij overleed aan een ziekte toen hij 53 was.
(HLN)
Toch twijfels over identiteit Jack the Ripper
Een illustratie waarbij agenten het lichaam van een slachtoffer van Jack the Ripper ontdekken © getty.
De identiteit van de beruchte seriemoordenaar Jack the Ripper lijkt toch niet te zijn achterhaald. Een wetenschapper die beweerde dat hij na DNA-onderzoek wist wie er schuil ging achter de gegeven naam, zou een fout hebben gemaakt. Hij heeft waarschijnlijk een komma op de verkeerde plek gezet, waardoor zijn berekening niet zou kloppen. Dat hebben Britse media vandaag gemeld.
In september leek het 126 jaar oude misdaadgeheim opgelost. Een van de slachtoffers in 1888 had een sjaal waarop DNA zou zijn gevonden van hemzelf en van kapper Aaron Kosminski, een Poolse immigrant. Die was destijds al in beeld als een van de drie belangrijkste verdachten, maar er kon niks worden bewezen. Toch werd hij in een gekkenhuis gestopt vanwege zijn schizofrenie en hallucinaties. Hij overleed aan een ziekte toen hij 53 was.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2014
Het ware gelaat van Toetanchamon ontmaskerd
© BBC.
Via een 'virtuele autopsie' op basis van 2.000 computerscans en een genetische analyse van familieleden menen wetenschappers het ware gelaat van de mythische farao Toetanchamon te hebben achterhaald. De nieuwe ontdekkingen worden uit te doeken gedaan in een documentaire van de BBC.
© ap.
© ap.
© epa.
De graftombe van de farao, die regeerde in de veertiende eeuw voor het begin van onze jaartelling, was één en al pracht en praal en deed ook een slank mannelijk uiterlijk vermoeden. Toch kreeg de man van vlees en bloed in werkelijkheid af te rekenen met enkele gebreken. Zo werd zijn uiterlijk gekenmerkt door konijnentanden, opvallend brede 'vrouwelijke' heupen en een misvormde voet.
Stok
Door die zogenaamde 'klompvoet' mankte Toetanchamon en moest hij steeds met een stok lopen. Die lichamelijke afwijking zou het gevolg kunnen zijn van het feit dat zijn ouders broer en zus bleken te zijn. In de graftombe van de farao werden zo'n 130 wandelstokken aangetroffen wat de theorie van zijn fysieke handicap ondersteunt.
Erfelijke ziekte
Sinds de ontdekking van zijn ongeschonden tombe in 1922, zijn er talloze theorieën ontwikkeld over de dood van de farao, van moord tot een ongelukkige val van een wagen. Maar nooit kon iemand met zekerheid zeggen wat de oorzaak was van zijn vroegtijdige overlijden.
Wetenschappers vermoeden nu dat Toetanchamon op zeer jonge leeftijd overleed aan een erfelijke ziekte. Gezien zijn gebrekkige fysiek lijkt een val met de wagen minder plausibel.
'Tutankhamun: The Truth Uncovered' is zondagavond om 22 uur te bekijken op BBC One.
(HLN)
Het ware gelaat van Toetanchamon ontmaskerd
© BBC.
Via een 'virtuele autopsie' op basis van 2.000 computerscans en een genetische analyse van familieleden menen wetenschappers het ware gelaat van de mythische farao Toetanchamon te hebben achterhaald. De nieuwe ontdekkingen worden uit te doeken gedaan in een documentaire van de BBC.
© ap.
© ap.
© epa.
De graftombe van de farao, die regeerde in de veertiende eeuw voor het begin van onze jaartelling, was één en al pracht en praal en deed ook een slank mannelijk uiterlijk vermoeden. Toch kreeg de man van vlees en bloed in werkelijkheid af te rekenen met enkele gebreken. Zo werd zijn uiterlijk gekenmerkt door konijnentanden, opvallend brede 'vrouwelijke' heupen en een misvormde voet.
Stok
Door die zogenaamde 'klompvoet' mankte Toetanchamon en moest hij steeds met een stok lopen. Die lichamelijke afwijking zou het gevolg kunnen zijn van het feit dat zijn ouders broer en zus bleken te zijn. In de graftombe van de farao werden zo'n 130 wandelstokken aangetroffen wat de theorie van zijn fysieke handicap ondersteunt.
Erfelijke ziekte
Sinds de ontdekking van zijn ongeschonden tombe in 1922, zijn er talloze theorieën ontwikkeld over de dood van de farao, van moord tot een ongelukkige val van een wagen. Maar nooit kon iemand met zekerheid zeggen wat de oorzaak was van zijn vroegtijdige overlijden.
Wetenschappers vermoeden nu dat Toetanchamon op zeer jonge leeftijd overleed aan een erfelijke ziekte. Gezien zijn gebrekkige fysiek lijkt een val met de wagen minder plausibel.
'Tutankhamun: The Truth Uncovered' is zondagavond om 22 uur te bekijken op BBC One.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-10-2014
Gladiatoren dronken as en aten vegetarisch
Romeinse gladiatoren aten meestal vegetarisch en dronken drankjes met daarin as van planten. Die conclusie trekken onderzoekers nadat ze botten van gladiatoren aan een grondig onderzoek onderwierpen.
Dat gladiatoren waarschijnlijk een eigen dieet hadden, vermoedden onderzoekers al langer. Historische bronnen uit de tijd van de gladiatoren maken daar namelijk melding van. Maar wat aten de gladiatoren nu precies?
De botten van een gladiator. Afbeelding: Medische Universiteit van Wenen.
Botten
Om dat te kunnen achterhalen, bestudeerden wetenschappers isotopen in botten afkomstig van een in 1993 ontdekte begraafplaats voor gladiatoren. De begraafplaats stamt uit de tweede of derde eeuw voor Christus en bevindt zich in Efeze. Efeze – te vinden in het huidige Turkije – was in die tijd een Romeinse stad met meer dan 200.000 inwoners.
Geen vlees
Uit de analyse van het botmateriaal blijkt dat de gladiatoren voornamelijk vegetarisch aten. Er is wat dat betreft vrijwel geen verschil tussen de voeding van de gladiatoren en de voeding die de ‘gewone’ lokale bevolking tot zich nam. De maaltijden van de gladiatoren bestonden – net als die van de ‘gewone’ bevolking – voornamelijk uit graan en gerechten zonder vlees. Dat gladiatoren in historische bronnen vaak ‘gerst-eters’ worden genoemd zou niet te verklaren zijn doordat zij in vergelijking tot de ‘gewone’ bevolking bijzonder veel granen aten. In plaats daarvan is de benaming waarschijnlijk te verklaren doordat de gladiatoren graan kregen dat minder goed van kwaliteit was.
De gladiatoren blijken wel iets andere drankjes genuttigd te hebben dan de ‘gewone’ bevolking. Zo namen ze meer mineralen afkomstig uit een strontium-rijke bron van calcium tot zich te nemen. Het wijst erop dat de ‘asdrankjes’ die in historische bronnen genoemd worden, echt bestonden en door gladiatoren genuttigd waren. Het waren drankjes met daarin as van planten. “Plantenas werd blijkbaar geconsumeerd om het lichaam na fysieke inspanning te versterken en een betere heling van de botten te bevorderen,” vertelt onderzoeker Fabian Kanz. “Het is vergelijkbaar met wat we vandaag de dag doen. We nuttigen na fysieke inspanning magnesium en calcium, bijvoorbeeld in de vorm van tabletten.”
(scientias.nl)
Gladiatoren dronken as en aten vegetarisch
Romeinse gladiatoren aten meestal vegetarisch en dronken drankjes met daarin as van planten. Die conclusie trekken onderzoekers nadat ze botten van gladiatoren aan een grondig onderzoek onderwierpen.
Dat gladiatoren waarschijnlijk een eigen dieet hadden, vermoedden onderzoekers al langer. Historische bronnen uit de tijd van de gladiatoren maken daar namelijk melding van. Maar wat aten de gladiatoren nu precies?
De botten van een gladiator. Afbeelding: Medische Universiteit van Wenen.
Botten
Om dat te kunnen achterhalen, bestudeerden wetenschappers isotopen in botten afkomstig van een in 1993 ontdekte begraafplaats voor gladiatoren. De begraafplaats stamt uit de tweede of derde eeuw voor Christus en bevindt zich in Efeze. Efeze – te vinden in het huidige Turkije – was in die tijd een Romeinse stad met meer dan 200.000 inwoners.
Geen vlees
Uit de analyse van het botmateriaal blijkt dat de gladiatoren voornamelijk vegetarisch aten. Er is wat dat betreft vrijwel geen verschil tussen de voeding van de gladiatoren en de voeding die de ‘gewone’ lokale bevolking tot zich nam. De maaltijden van de gladiatoren bestonden – net als die van de ‘gewone’ bevolking – voornamelijk uit graan en gerechten zonder vlees. Dat gladiatoren in historische bronnen vaak ‘gerst-eters’ worden genoemd zou niet te verklaren zijn doordat zij in vergelijking tot de ‘gewone’ bevolking bijzonder veel granen aten. In plaats daarvan is de benaming waarschijnlijk te verklaren doordat de gladiatoren graan kregen dat minder goed van kwaliteit was.
De gladiatoren blijken wel iets andere drankjes genuttigd te hebben dan de ‘gewone’ bevolking. Zo namen ze meer mineralen afkomstig uit een strontium-rijke bron van calcium tot zich te nemen. Het wijst erop dat de ‘asdrankjes’ die in historische bronnen genoemd worden, echt bestonden en door gladiatoren genuttigd waren. Het waren drankjes met daarin as van planten. “Plantenas werd blijkbaar geconsumeerd om het lichaam na fysieke inspanning te versterken en een betere heling van de botten te bevorderen,” vertelt onderzoeker Fabian Kanz. “Het is vergelijkbaar met wat we vandaag de dag doen. We nuttigen na fysieke inspanning magnesium en calcium, bijvoorbeeld in de vorm van tabletten.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-10-2014
Hitlers wapen tegen Amerika gevonden
.
In de zomer van 1942 begonnen de Duitsers een aanval met onderzeeërs op de Verenigde Staten. Operation Paukenschlag was een groot succes, de Amerikaanse oostkust was slecht verdedigd. Duitse onderzeeërs wisten 609 schepen te vernietigen, waarmee ze in sommige opzichten succesvoller waren dan de Japanners bij Pearl Harbour.
Een van de onderzeeërs die meedeed was U576, een relatief nieuw schip. Toen dit schip aankwam voor de kust van de VS was het land echter net bezig de verdediging beter te organiseren. De U576 werd op 15 juli getroffen door een Amerikaans marinevliegtuig en mogelijk ook door het boordkanon van een vrachtschip.
De onderzeeër zonk snel, alleen was tot nu toe niet bekend waar. Met echolocatie is het schip nu door de oceanografische onderzoeksorganisatie NOAA gevonden voor de kust van North Carolina, nog vrijwel intact. De complete bemanning van 45 personen is waarschijnlijk nog aan boord. Duitsland heeft al laten weten dat de stoffelijke overschotten daar moeten blijven om de grafrust niet te verstoren.
De Verenigde Staten hebben de plek waar de onderzeeër ligt inmiddels uitgeroepen tot oorlogsgraf. Dat betekent dat de plek niet mag worden verstoord en dat het een misdaad is om souvenirs van het schip af te breken. De U576 ligt op 240 meter diepte.
(faqt.nl)
Hitlers wapen tegen Amerika gevonden
.
.In de zomer van 1942 begonnen de Duitsers een aanval met onderzeeërs op de Verenigde Staten. Operation Paukenschlag was een groot succes, de Amerikaanse oostkust was slecht verdedigd. Duitse onderzeeërs wisten 609 schepen te vernietigen, waarmee ze in sommige opzichten succesvoller waren dan de Japanners bij Pearl Harbour.
Een van de onderzeeërs die meedeed was U576, een relatief nieuw schip. Toen dit schip aankwam voor de kust van de VS was het land echter net bezig de verdediging beter te organiseren. De U576 werd op 15 juli getroffen door een Amerikaans marinevliegtuig en mogelijk ook door het boordkanon van een vrachtschip.
De onderzeeër zonk snel, alleen was tot nu toe niet bekend waar. Met echolocatie is het schip nu door de oceanografische onderzoeksorganisatie NOAA gevonden voor de kust van North Carolina, nog vrijwel intact. De complete bemanning van 45 personen is waarschijnlijk nog aan boord. Duitsland heeft al laten weten dat de stoffelijke overschotten daar moeten blijven om de grafrust niet te verstoren.
De Verenigde Staten hebben de plek waar de onderzeeër ligt inmiddels uitgeroepen tot oorlogsgraf. Dat betekent dat de plek niet mag worden verstoord en dat het een misdaad is om souvenirs van het schip af te breken. De U576 ligt op 240 meter diepte.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-10-2014
Inscriptie ontdekt die meer inzicht geeft in Tweede Joodse Opstand
Onderzoekers hebben in Jeruzalem een vondst gedaan die van groot historisch belang is: ze stuitten er op een steen met een Latijnse inscriptie die meer inzicht kan geven in de Joodse opstand die bijna 2000 jaar geleden plaatsvond.
De opstand staat bekend als de Bar Kochba-opstand en vond tussen 132 en 136 na Christus plaats. Over het algemeen wordt aangenomen dat de harde maatregelen van keizer Hadrianus – die binnen de Joodse geschiedenis herinnerd wordt als een keizer die Joden vervolgde en ze dwong om hun geloof af te zweren – de reden voor deze opstand was.
Waterput
De steen – met daarop een Latijnse inscriptie – die nu in Jeruzalem is teruggevonden, lijkt die aanname te onderschrijven. De steen werd teruggevonden rond de opening van een waterput. “Het was vroeger – net als vandaag eigenlijk – gebruikelijk om bouwmaterialen te recyclen,” leggen de onderzoekers Riva Avner en Roie Greenwald uit. “De officiële inscriptie werd blijkbaar van zijn originele locatie verwijderd en geïntegreerd in een vloer die naar de waterbak leidde.” Helemaal intact is de inscriptie door toedoen van het recyclen niet meer. “Het onderste deel van de inscriptie werd rond gezaagd om te passen op de deksteen.”
Legioen
Hoewel de steen niet helemaal intact is, is de tekst die er bijna 2000 jaar geleden op werd geschreven nog goed te lezen. Het gaat om zes regels Latijnse tekst. De tekst maakt melding van alle officiële titels van keizer Hadrianus en was klaarblijkelijk door het beruchte Romeinse legioen – Legio X Fretensis – aan de keizer opgedragen. Ook maakt de tekst melding van een datum. Al met al bewijst de inscriptie dat kort voor de opstand het Romeinse legioen in Jeruzalem aanwezig was. Het suggereert dat de Joodse opstand niet spontaan ontstond, maar een reactie was op het harde optreden van de Romeinen.
Een analyse toont aan dat het gevonden tekstfragment deel uitmaakt van een groter geheel. Nabij de plaats waar nu deze steen werd ontdekt, troffen onderzoekers aan het eind van de negentiende helft al de andere helft van de tekst aan. Samen vormen de teksten een indrukwekkend grote inscriptie. “De inscriptie bevond zich oorspronkelijk mogelijk bovenop een triomfboog,” zo stellen de onderzoekers.
(scientias.nl)
Inscriptie ontdekt die meer inzicht geeft in Tweede Joodse Opstand
Onderzoekers hebben in Jeruzalem een vondst gedaan die van groot historisch belang is: ze stuitten er op een steen met een Latijnse inscriptie die meer inzicht kan geven in de Joodse opstand die bijna 2000 jaar geleden plaatsvond.
De opstand staat bekend als de Bar Kochba-opstand en vond tussen 132 en 136 na Christus plaats. Over het algemeen wordt aangenomen dat de harde maatregelen van keizer Hadrianus – die binnen de Joodse geschiedenis herinnerd wordt als een keizer die Joden vervolgde en ze dwong om hun geloof af te zweren – de reden voor deze opstand was.
Waterput
De steen – met daarop een Latijnse inscriptie – die nu in Jeruzalem is teruggevonden, lijkt die aanname te onderschrijven. De steen werd teruggevonden rond de opening van een waterput. “Het was vroeger – net als vandaag eigenlijk – gebruikelijk om bouwmaterialen te recyclen,” leggen de onderzoekers Riva Avner en Roie Greenwald uit. “De officiële inscriptie werd blijkbaar van zijn originele locatie verwijderd en geïntegreerd in een vloer die naar de waterbak leidde.” Helemaal intact is de inscriptie door toedoen van het recyclen niet meer. “Het onderste deel van de inscriptie werd rond gezaagd om te passen op de deksteen.”
Legioen
Hoewel de steen niet helemaal intact is, is de tekst die er bijna 2000 jaar geleden op werd geschreven nog goed te lezen. Het gaat om zes regels Latijnse tekst. De tekst maakt melding van alle officiële titels van keizer Hadrianus en was klaarblijkelijk door het beruchte Romeinse legioen – Legio X Fretensis – aan de keizer opgedragen. Ook maakt de tekst melding van een datum. Al met al bewijst de inscriptie dat kort voor de opstand het Romeinse legioen in Jeruzalem aanwezig was. Het suggereert dat de Joodse opstand niet spontaan ontstond, maar een reactie was op het harde optreden van de Romeinen.
Een analyse toont aan dat het gevonden tekstfragment deel uitmaakt van een groter geheel. Nabij de plaats waar nu deze steen werd ontdekt, troffen onderzoekers aan het eind van de negentiende helft al de andere helft van de tekst aan. Samen vormen de teksten een indrukwekkend grote inscriptie. “De inscriptie bevond zich oorspronkelijk mogelijk bovenop een triomfboog,” zo stellen de onderzoekers.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-10-2014
Archeoloog ontdekt zeventiende eeuws Nederlands scheepswrak
Archeoloog en professor Kroum Batchvarov heeft het wrak van het Nederlandse schip ‘Huis de Kreuningen’ teruggevonden in de Caribische zee. Tot nu toe wist niemand precies waar dit wrak was.
Professor Kroum Batchvarov onderzocht zestien schepen, die in de haven van Scarborough zijn vergaan tijdens de strijd tussen Nederlanders en Fransen. Beide landen hadden aan het eind van de zeventiende eeuw de macht op Tobaga. Het was een heftige oorlog, waarbij 2.000 mensen om het leven kwamen, waaronder 250 Nederlandse vrouwen en kinderen en 300 Afrikaanse slaven.
Duiker Mark Wegiel laat een artefact zien.
“We troffen het wrak van Huis de Kreuningen bij toeval, omdat het buiten de grenzen lag van waar we aan het zoeken waren”, vertelt Batchvarov. Het schip zonk in 1677, waardoor er in 2014 niet veel van de rompstructuur over is. Toch zijn veel elementen onaangeroerd, zoals negen kanonnen, aardewerken potten en bakstenen.
Archeologische schatkamer
Batchvarov is tevreden over de vondst van het wrak. “Hoewel we er veel geschreven is over de strijd bij Tobaga, is er niet veel documentatie over hoe zeventiende oorlogsschepen eruit zagen. We putten onze informatie dus uit scheepswrakken. Een wrak als ‘Huis de Kreuningen’ is een schatkamer voor archeologen.”
De Nederlanders wonnen
Huis de Kreuningen was het grootste oorlogsschip van Nederland en was 39,6 meter lang en bijna tien meter breed. Het vlaggenschip van de Fransen was de Glorieux, maar ook deze boot zonk. Toch overleefden tachtig van de 450 mensen aan boord deze ramp. Hoewel de Nederlanders meer schepen verloren, wonnen ze de strijd tegen de Fransen en namen ze het eiland over.
(scientias.nl)
Archeoloog ontdekt zeventiende eeuws Nederlands scheepswrak
Archeoloog en professor Kroum Batchvarov heeft het wrak van het Nederlandse schip ‘Huis de Kreuningen’ teruggevonden in de Caribische zee. Tot nu toe wist niemand precies waar dit wrak was.
Professor Kroum Batchvarov onderzocht zestien schepen, die in de haven van Scarborough zijn vergaan tijdens de strijd tussen Nederlanders en Fransen. Beide landen hadden aan het eind van de zeventiende eeuw de macht op Tobaga. Het was een heftige oorlog, waarbij 2.000 mensen om het leven kwamen, waaronder 250 Nederlandse vrouwen en kinderen en 300 Afrikaanse slaven.
Duiker Mark Wegiel laat een artefact zien.
“We troffen het wrak van Huis de Kreuningen bij toeval, omdat het buiten de grenzen lag van waar we aan het zoeken waren”, vertelt Batchvarov. Het schip zonk in 1677, waardoor er in 2014 niet veel van de rompstructuur over is. Toch zijn veel elementen onaangeroerd, zoals negen kanonnen, aardewerken potten en bakstenen.
Archeologische schatkamer
Batchvarov is tevreden over de vondst van het wrak. “Hoewel we er veel geschreven is over de strijd bij Tobaga, is er niet veel documentatie over hoe zeventiende oorlogsschepen eruit zagen. We putten onze informatie dus uit scheepswrakken. Een wrak als ‘Huis de Kreuningen’ is een schatkamer voor archeologen.”
De Nederlanders wonnen
Huis de Kreuningen was het grootste oorlogsschip van Nederland en was 39,6 meter lang en bijna tien meter breed. Het vlaggenschip van de Fransen was de Glorieux, maar ook deze boot zonk. Toch overleefden tachtig van de 450 mensen aan boord deze ramp. Hoewel de Nederlanders meer schepen verloren, wonnen ze de strijd tegen de Fransen en namen ze het eiland over.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-10-2014
Bewoners van Paaseiland zeilden in Middeleeuwen al naar Amerika
Lang voordat de Nederlandse ontdekkingsreiziger Jakob Roggeveen in 1772 bij Paaseiland aanlegde, reisden mensen al van Paaseiland naar het 4000 kilometer verderop gelegen Amerika. Dat blijkt uit genetisch onderzoek.
Archeologisch onderzoek suggereert dat zo’n dertig tot honderd Polynesiërs rond het jaar 1200 voet op Paaseiland (ook wel Rapa Nui genoemd) zetten. Ze maakten het eiland tot hun thuis en lieten onder meer beroemde standbeelden op het eiland verrijzen.
SCHEDELS IN BRAZILIË
Het onderzoek is verschenen in het blad Current Biology. In datzelfde blad verschijnt een studie naar twee menselijke schedels die in Brazilië zijn aangetroffen. Een onderzoek toont aan dat het om Polynesiërs gaat: in hun genoom is geen spoor van Native Americans te vinden.
Contact
Hoewel de Polynesiërs er naar schatting weken over zouden doen om de dichtstbijzijnde eilanden te bereiken, zijn er aanwijzingen dat de bewoners van Paaseiland contact hadden met het vasteland. Zo is er bewijs ontdekt dat op Paaseiland – lang voor Roggeveen er aankwam – gewassen werden verbouwd die oorspronkelijk uit Amerika kwamen.
Genetisch bewijs
Voor het eerst komen onderzoekers nu met genetisch bewijs dat onderschrijft dat mensen lang voordat Roggeveen bij Paaseiland arriveerde regelmatig de meer dan 400 kilometer lange tocht over de Stille Oceaan maakten. Het genetisch onderzoek suggereert dat er significant contact was tussen de bewoners van het eiland en de Native Americans en dat dat ergens tussen 1300 en 1500 begon. Pas in 1850 begonnen de inwoners van Paaseiland zich te mengen met Europeanen.
Het genetisch onderzoek kan twee dingen betekenen: of de Native Americans reisden naar Paaseiland. Of de bewoners van Paaseiland reisden naar Amerika. De onderzoekers gaan uit van het laatste scenario. Ze wijzen daarbij op eerder onderzoek dat aantoont dat alle zeilreizen die vanaf Paaseiland startten en het oosten aanhielden altijd in Amerika zouden eindigen. Daarmee is de reis van Paaseiland naar Amerika – hoewel deze twee weken tot twee maanden kon duren(!) – gemakkelijker dan de reis van Amerika naar Paaseiland. De kans dat een zeilboot die vanaf Amerika vertrekt Paaseiland mist, is namelijk groter, omdat het eilandje zo klein is. Dat verklaart mogelijk ook waarom het zolang duurde voor de Europeanen het eiland ontdekten.
(scientias.nl)
Bewoners van Paaseiland zeilden in Middeleeuwen al naar Amerika
Lang voordat de Nederlandse ontdekkingsreiziger Jakob Roggeveen in 1772 bij Paaseiland aanlegde, reisden mensen al van Paaseiland naar het 4000 kilometer verderop gelegen Amerika. Dat blijkt uit genetisch onderzoek.
Archeologisch onderzoek suggereert dat zo’n dertig tot honderd Polynesiërs rond het jaar 1200 voet op Paaseiland (ook wel Rapa Nui genoemd) zetten. Ze maakten het eiland tot hun thuis en lieten onder meer beroemde standbeelden op het eiland verrijzen.
SCHEDELS IN BRAZILIË
Het onderzoek is verschenen in het blad Current Biology. In datzelfde blad verschijnt een studie naar twee menselijke schedels die in Brazilië zijn aangetroffen. Een onderzoek toont aan dat het om Polynesiërs gaat: in hun genoom is geen spoor van Native Americans te vinden.
Contact
Hoewel de Polynesiërs er naar schatting weken over zouden doen om de dichtstbijzijnde eilanden te bereiken, zijn er aanwijzingen dat de bewoners van Paaseiland contact hadden met het vasteland. Zo is er bewijs ontdekt dat op Paaseiland – lang voor Roggeveen er aankwam – gewassen werden verbouwd die oorspronkelijk uit Amerika kwamen.
Genetisch bewijs
Voor het eerst komen onderzoekers nu met genetisch bewijs dat onderschrijft dat mensen lang voordat Roggeveen bij Paaseiland arriveerde regelmatig de meer dan 400 kilometer lange tocht over de Stille Oceaan maakten. Het genetisch onderzoek suggereert dat er significant contact was tussen de bewoners van het eiland en de Native Americans en dat dat ergens tussen 1300 en 1500 begon. Pas in 1850 begonnen de inwoners van Paaseiland zich te mengen met Europeanen.
Het genetisch onderzoek kan twee dingen betekenen: of de Native Americans reisden naar Paaseiland. Of de bewoners van Paaseiland reisden naar Amerika. De onderzoekers gaan uit van het laatste scenario. Ze wijzen daarbij op eerder onderzoek dat aantoont dat alle zeilreizen die vanaf Paaseiland startten en het oosten aanhielden altijd in Amerika zouden eindigen. Daarmee is de reis van Paaseiland naar Amerika – hoewel deze twee weken tot twee maanden kon duren(!) – gemakkelijker dan de reis van Amerika naar Paaseiland. De kans dat een zeilboot die vanaf Amerika vertrekt Paaseiland mist, is namelijk groter, omdat het eilandje zo klein is. Dat verklaart mogelijk ook waarom het zolang duurde voor de Europeanen het eiland ontdekten.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-10-2014
Eeuw oud notitieboekje van poolreizigers ontdekt op Antarctica
Wetenschappers hebben in het ijs op Antarctica een belangrijke vondst gedaan: ze ontdekten een notitieboek dat een fotograaf meer dan een eeuw geleden tijdens de laatste expeditie van Robert Falcon Scott achterliet.
De onderzoekers ontdekten het notitieboek net buiten de Terra Nova-basis. Elke zomer smelt het ijs rond het gebouw weg. Deze zomer kwam daarbij voor het eerst het notitieboek bloot te liggen.
Levick
Het notitieboek behoorde toe aan fotograaf George Murray Levick (1876-1956). Hij was een chirurg, zoöloog en fotograaf. Dat het boekje aan hem toebehoorde lijdt geen twijfel: zijn naam staat duidelijk op de eerste pagina vermeld. In het boekje noteerde Levick de exacte data waarop hij foto’s die hij terwijl hij op Kaap Adare vertoefde, maakte. Ook noteerde hij wat er op die foto’s te zien was en details die betrekking hadden op de belichting. Veel van de foto’s waarnaar het notitieboekje verwijst, zijn de onderzoekers bekend.
Levick in 1910, aan boord van de Terra Nova, het schip dat de mannen naar Antarctica bracht. Afbeelding: Ponting Collection.
Mooie ontdekking
“Het is een opwindende vondst,” vertelt Nigel Watson, namens Antarctic Heritage Trust, de organisatie die het notitieboekje vond. “Nadat we zeven jaar bezig zijn geweest om het gebouw waarin Scott tijdens zijn laatste expeditie vertoefde te kunnen behouden, zijn we blij dat er nog steeds nieuwe objecten worden gevonden.”
Slechte staat
Het notitieboek was op het moment dat de onderzoekers het aantroffen niet in geweldige staat. Het boekje had meer dan een eeuw in het ijs vertoefd en de binding was daardoor geheel vergaan. Maar de organisatie Antarctic Heritage Trust heeft het boekje nu gerestaureerd.
In 1910 begon Robert Falcon Scott met een flink team mensen aan zijn tweede expeditie naar Antarctica. Eén van de belangrijkste doelstellingen was het bereiken van de zuidpool. Maar tijdens de expeditie ging er bijzonder veel mis. En Scott bereikte de pool niet als eerste: Roald Amundsen troefde hem af. Tot overmaat van ramp kwam Scott ook nog eens in grote problemen toen hij terugkeerde van de pool – die hij een maand na Amundsen bereikte. Scott en zijn metgezellen waren ondervoed, verzwakt en hadden enorm te lijden onder de kou. Uiteindelijk werd de terugreis hen allemaal fataal. Levick maakte weliswaar deel uit van deze tweede – en laatste – expeditie van Scott, maar behoorde niet tot de groep die helemaal naar de zuidpool trok. Hij maakte deel uit van de zogenoemde ‘Northern Party’. Een groep van zes mannen die de zomer doorbracht op Kaap Adare. De groep is bekend geworden doordat deze er – wonder boven wonder – in slaagde om de winter van 1912 in een grot te overleven alvorens terug te keren naar de basis op Kaap Evans.
(scientias.nl)
Eeuw oud notitieboekje van poolreizigers ontdekt op Antarctica
Wetenschappers hebben in het ijs op Antarctica een belangrijke vondst gedaan: ze ontdekten een notitieboek dat een fotograaf meer dan een eeuw geleden tijdens de laatste expeditie van Robert Falcon Scott achterliet.
De onderzoekers ontdekten het notitieboek net buiten de Terra Nova-basis. Elke zomer smelt het ijs rond het gebouw weg. Deze zomer kwam daarbij voor het eerst het notitieboek bloot te liggen.
Levick
Het notitieboek behoorde toe aan fotograaf George Murray Levick (1876-1956). Hij was een chirurg, zoöloog en fotograaf. Dat het boekje aan hem toebehoorde lijdt geen twijfel: zijn naam staat duidelijk op de eerste pagina vermeld. In het boekje noteerde Levick de exacte data waarop hij foto’s die hij terwijl hij op Kaap Adare vertoefde, maakte. Ook noteerde hij wat er op die foto’s te zien was en details die betrekking hadden op de belichting. Veel van de foto’s waarnaar het notitieboekje verwijst, zijn de onderzoekers bekend.
Levick in 1910, aan boord van de Terra Nova, het schip dat de mannen naar Antarctica bracht. Afbeelding: Ponting Collection.
Mooie ontdekking
“Het is een opwindende vondst,” vertelt Nigel Watson, namens Antarctic Heritage Trust, de organisatie die het notitieboekje vond. “Nadat we zeven jaar bezig zijn geweest om het gebouw waarin Scott tijdens zijn laatste expeditie vertoefde te kunnen behouden, zijn we blij dat er nog steeds nieuwe objecten worden gevonden.”
Slechte staat
Het notitieboek was op het moment dat de onderzoekers het aantroffen niet in geweldige staat. Het boekje had meer dan een eeuw in het ijs vertoefd en de binding was daardoor geheel vergaan. Maar de organisatie Antarctic Heritage Trust heeft het boekje nu gerestaureerd.
In 1910 begon Robert Falcon Scott met een flink team mensen aan zijn tweede expeditie naar Antarctica. Eén van de belangrijkste doelstellingen was het bereiken van de zuidpool. Maar tijdens de expeditie ging er bijzonder veel mis. En Scott bereikte de pool niet als eerste: Roald Amundsen troefde hem af. Tot overmaat van ramp kwam Scott ook nog eens in grote problemen toen hij terugkeerde van de pool – die hij een maand na Amundsen bereikte. Scott en zijn metgezellen waren ondervoed, verzwakt en hadden enorm te lijden onder de kou. Uiteindelijk werd de terugreis hen allemaal fataal. Levick maakte weliswaar deel uit van deze tweede – en laatste – expeditie van Scott, maar behoorde niet tot de groep die helemaal naar de zuidpool trok. Hij maakte deel uit van de zogenoemde ‘Northern Party’. Een groep van zes mannen die de zomer doorbracht op Kaap Adare. De groep is bekend geworden doordat deze er – wonder boven wonder – in slaagde om de winter van 1912 in een grot te overleven alvorens terug te keren naar de basis op Kaap Evans.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-10-2014
Grafrovers ontdekken per ongeluk Egyptische tempel
Een deel van de vondst. © Ahram.
UPDATE Grafrovers hebben in Egypte een nog onbekende tempel ontdekt. De unieke vondst werd gedaan door zeven mensen die illegaal in de grond aan het graven waren op zoek naar schatten. Dat hebben Egyptische media gisteren gemeld.
De piramides bij Gizeh © ap.
De tempel ligt ongeveer 40 kilometer ten zuiden van de Piramiden van Gizeh. De beroemde Piramide van Cheops is een van de piramiden die daar ligt. Het Egyptische ministerie van Oudheden zegt dat de tempel waarschijnlijk is gebouwd in de tijd van farao Thoetmosis III, ongeveer 3000 jaar geleden.
Bij de tempel werden ook een groot standbeeld van roze graniet met hiëroglieven en twee marmeren zuilen gevonden. De archeologische ontdekkingen worden opgegraven en naar een onderzoeksinstituut in Egypte gebracht. De schatzoekers zijn in de boeien geslagen.
Volgens nieuwswebsite Ahram gaat het om inwoners van de wijk Gizeh, naast de piramides. Ze zouden onder hun huis hebben gegraven, terwijl dat verboden is. Het gebied is tot archeologische vindplaats omgedoopt en staat onder controle van het Egyptisch ministerie van Oudheden.
(HLN)
Grafrovers ontdekken per ongeluk Egyptische tempel
Een deel van de vondst. © Ahram.
UPDATE Grafrovers hebben in Egypte een nog onbekende tempel ontdekt. De unieke vondst werd gedaan door zeven mensen die illegaal in de grond aan het graven waren op zoek naar schatten. Dat hebben Egyptische media gisteren gemeld.
De piramides bij Gizeh © ap.
De tempel ligt ongeveer 40 kilometer ten zuiden van de Piramiden van Gizeh. De beroemde Piramide van Cheops is een van de piramiden die daar ligt. Het Egyptische ministerie van Oudheden zegt dat de tempel waarschijnlijk is gebouwd in de tijd van farao Thoetmosis III, ongeveer 3000 jaar geleden.
Bij de tempel werden ook een groot standbeeld van roze graniet met hiëroglieven en twee marmeren zuilen gevonden. De archeologische ontdekkingen worden opgegraven en naar een onderzoeksinstituut in Egypte gebracht. De schatzoekers zijn in de boeien geslagen.
Volgens nieuwswebsite Ahram gaat het om inwoners van de wijk Gizeh, naast de piramides. Ze zouden onder hun huis hebben gegraven, terwijl dat verboden is. Het gebied is tot archeologische vindplaats omgedoopt en staat onder controle van het Egyptisch ministerie van Oudheden.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-10-2014
"Brokstuk bijna zeker van vliegtuig Amelia Earhart"
Amelia Earhart © ap.
Wetenschappers die in de Stille Oceaan zoeken naar sporen van de in de jaren dertig verdwenen legendarische pilote Amelia Earhart, zijn er steeds meer van overtuigd dat het aluminium onderdeel dat gevonden werd nabij het atol Nikumaroro in het huidige Kiribati afkomstig is van het vliegtuig van de vliegenierster.
© ap.
Amelia Earhart en Fred Noonan © ap.
Earhart was de tweede persoon - de eerste vrouw - die de oversteek van de Atlantische Oceaan maakte. Zij deed dat in 1932, vijf jaar na Charles Lindbergh. Drie jaar later vloog zij als eerste piloot over de Stille Oceaan. De pilote verdween tijdens een poging om als eerste rond de wereld te vliegen. Op 2 juli 1937 om 8.43 uur plaatselijke tijd verstuurde Earhart een laatste boodschap over de radio, op weg naar haar landingsplaats, het eiland Howland in de Stille Oceaan. Nadien werd niets meer van haar en haar navigator Fred Noonan vernomen. De verdwijning geldt als een van de grootste mysteries uit de geschiedenis van de luchtvaart. Er zijn aanwijzingen dat de twee een noodlanding zouden hebben gemaakt op Nikumaroro en daar als schipbreukeling hebben geleefd en zijn gestorven.
Het aluminium onderdeel dat in 1991 werd gevonden, lijkt sterk op een onderdeel van 48 centimeter op 58 dat in het venster van de Lockheed Electra van Earhart werd geïnstalleerd, tijdens een tussenstop in Florida bij het begin van de reis, zo meldt The International Group for Historic Aircraft Recovery (TIGHAR). "De grote kans dat dit (voorwerp) het onderdeel uit Miami is, betekent dat de vele scheuren, krassen en deuken op het metaal belangrijke indicaties vormen, die ons kunnen vertellen wat er precies is gebeurd en die kunnen leiden naar het vliegtuig zelf", klinkt het hoopvol bij de onderzoekers.
TIGHAR liet al weten dat het in juni 2015 naar Nikumaroro terugkeert voor een zesde expeditie.
(HLN)-
"Brokstuk bijna zeker van vliegtuig Amelia Earhart"
Amelia Earhart © ap.
Wetenschappers die in de Stille Oceaan zoeken naar sporen van de in de jaren dertig verdwenen legendarische pilote Amelia Earhart, zijn er steeds meer van overtuigd dat het aluminium onderdeel dat gevonden werd nabij het atol Nikumaroro in het huidige Kiribati afkomstig is van het vliegtuig van de vliegenierster.
© ap.
Amelia Earhart en Fred Noonan © ap.
Earhart was de tweede persoon - de eerste vrouw - die de oversteek van de Atlantische Oceaan maakte. Zij deed dat in 1932, vijf jaar na Charles Lindbergh. Drie jaar later vloog zij als eerste piloot over de Stille Oceaan. De pilote verdween tijdens een poging om als eerste rond de wereld te vliegen. Op 2 juli 1937 om 8.43 uur plaatselijke tijd verstuurde Earhart een laatste boodschap over de radio, op weg naar haar landingsplaats, het eiland Howland in de Stille Oceaan. Nadien werd niets meer van haar en haar navigator Fred Noonan vernomen. De verdwijning geldt als een van de grootste mysteries uit de geschiedenis van de luchtvaart. Er zijn aanwijzingen dat de twee een noodlanding zouden hebben gemaakt op Nikumaroro en daar als schipbreukeling hebben geleefd en zijn gestorven.
Het aluminium onderdeel dat in 1991 werd gevonden, lijkt sterk op een onderdeel van 48 centimeter op 58 dat in het venster van de Lockheed Electra van Earhart werd geïnstalleerd, tijdens een tussenstop in Florida bij het begin van de reis, zo meldt The International Group for Historic Aircraft Recovery (TIGHAR). "De grote kans dat dit (voorwerp) het onderdeel uit Miami is, betekent dat de vele scheuren, krassen en deuken op het metaal belangrijke indicaties vormen, die ons kunnen vertellen wat er precies is gebeurd en die kunnen leiden naar het vliegtuig zelf", klinkt het hoopvol bij de onderzoekers.
TIGHAR liet al weten dat het in juni 2015 naar Nikumaroro terugkeert voor een zesde expeditie.
(HLN)-
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-10-2014
Archeologen ontdekken ingang tot de 'onderwereld' in Mexico
© reuters.
Wetenschappers hebben in een historische tempelcomplex in het centrum van Mexico de ingang naar de 'onderwereld' van de Teotihuacán-cultuur ontdekt. In de tunnel tussen de Zonnepiramide en de Tempel van de Gevederde Slang ten noordoosten van Mexico-Stad zijn rond 50.000 offergaves gevonden. Dat zei opgravingsleider Sergio Gómez. Onder hen zijn beelden, wierookschalen, edelstenen en schelpen. De archeologen zoeken op die plaats al elf jaar.
© reuters.
© reuters.
© reuters.
In de tunnel tussen de Zonnepiramide en de Tempel van de Gevederde Slang ten noordoosten van Mexico-Stad zijn rond 50.000 offergaves gevonden. Dat zei opgravingsleider Sergio Gómez. Onder hen zijn beelden, wierookschalen, edelstenen en schelpen. De archeologen zoeken op die plaats al elf jaar.
"Voor de mensen van Teotihuacán symboliseerde de tunnel de ingang naar de onderwereld", zei Gómez. Waarschijnlijk hebben ze daar ook hun heersers bijgezet. In haar bloeiperiode in de 5e en 6e eeuw was Teotihuacán de belangrijkste metropool van Meso-Amerika en één van de grootste steden ter wereld. In de 14e eeuw troffen de Azteken haar verlaten aan. Wat tot de ondergang van de cultuur heeft geleid, is tot op heden onduidelijk.
(HLN)
[ Bericht 9% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 31-10-2014 10:39:21 ]
Archeologen ontdekken ingang tot de 'onderwereld' in Mexico
© reuters.
Wetenschappers hebben in een historische tempelcomplex in het centrum van Mexico de ingang naar de 'onderwereld' van de Teotihuacán-cultuur ontdekt. In de tunnel tussen de Zonnepiramide en de Tempel van de Gevederde Slang ten noordoosten van Mexico-Stad zijn rond 50.000 offergaves gevonden. Dat zei opgravingsleider Sergio Gómez. Onder hen zijn beelden, wierookschalen, edelstenen en schelpen. De archeologen zoeken op die plaats al elf jaar.
© reuters.
© reuters.
© reuters.
In de tunnel tussen de Zonnepiramide en de Tempel van de Gevederde Slang ten noordoosten van Mexico-Stad zijn rond 50.000 offergaves gevonden. Dat zei opgravingsleider Sergio Gómez. Onder hen zijn beelden, wierookschalen, edelstenen en schelpen. De archeologen zoeken op die plaats al elf jaar.
"Voor de mensen van Teotihuacán symboliseerde de tunnel de ingang naar de onderwereld", zei Gómez. Waarschijnlijk hebben ze daar ook hun heersers bijgezet. In haar bloeiperiode in de 5e en 6e eeuw was Teotihuacán de belangrijkste metropool van Meso-Amerika en één van de grootste steden ter wereld. In de 14e eeuw troffen de Azteken haar verlaten aan. Wat tot de ondergang van de cultuur heeft geleid, is tot op heden onduidelijk.
(HLN)
[ Bericht 9% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 31-10-2014 10:39:21 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.nationalgeogra(...)eld-in-de-dolomietenquote:100 jaar Eerste Wereldoorlog – Een bevroren slagveld in de Dolomieten
11-11-2014
Paardenfossiel van 47 miljoen jaar oud hield nog kleine verrassing verborgen
© Senckenberg Research Institute Frankfurt.
Twaalf jaar geleden ontdekten paleontologen een fossiel van een voorhistorisch paard van maar liefst 47 miljoen jaar oud. In het millenniumjaar waren zij zich niet bewust van de kleine verrassing die het dier nog in petto had. Blijkt nu dat de merrie drachtig was.
De huidige X-stralen-technologie met hoge resolutie legt de zwangerschap van de Eurohippus messelensis onomstotelijk bloot. De merrie was in de laatste fase van de dracht, zo laat de grootte van het ongeboren veulen zien. De positie van het babypaardje sluit ook uit dat noch moeder noch kind omkwamen tijdens de bevalling. "Bijna alle beenderen van de foetus bevinden zich op hun oorspronkelijke plaats", zeg dr. Jens Lorenz Franzen van het Senckenberg Onderzoekscentrum in Frankfurt. "Alleen de schedel is verbrijzeld", zegt Franzen, leider van het onderzoeksteam.
Het is nog maar het tweede bekende fossiel waarvan de placenta te herkennen valt. De afmetingen doen vermoeden dat het prehistorische paard ongeveer zo groot als een fox terriër was. Het voortplantingssysteem is grofweg hetzelfde gebleven bij de veel grotere paarden die we vandaag kennen.
De overblijfselen werden in 2000 ontdekt in het Duitse Messel Pit, zo'n dertig kilometer ten zuidoosten van Frankfurt, waar meer dan 1.000 fossielen van planten en dieren gevonden werden, tot wel 57 miljoen jaar oud.
Wetenschappers denken dat een oud meer op de site giftig vulkanisch gas bevatte dat heel wat dieren doodde, waaronder de Eurohippus-soort. Door het gebrek aan zuurstof op de bodem van het meer braken anaerobe bacteriën de karkassen af om een opvallend gedetailleerd en intact fossiel over te houden.
(HLN)
Paardenfossiel van 47 miljoen jaar oud hield nog kleine verrassing verborgen
© Senckenberg Research Institute Frankfurt.
Twaalf jaar geleden ontdekten paleontologen een fossiel van een voorhistorisch paard van maar liefst 47 miljoen jaar oud. In het millenniumjaar waren zij zich niet bewust van de kleine verrassing die het dier nog in petto had. Blijkt nu dat de merrie drachtig was.
De huidige X-stralen-technologie met hoge resolutie legt de zwangerschap van de Eurohippus messelensis onomstotelijk bloot. De merrie was in de laatste fase van de dracht, zo laat de grootte van het ongeboren veulen zien. De positie van het babypaardje sluit ook uit dat noch moeder noch kind omkwamen tijdens de bevalling. "Bijna alle beenderen van de foetus bevinden zich op hun oorspronkelijke plaats", zeg dr. Jens Lorenz Franzen van het Senckenberg Onderzoekscentrum in Frankfurt. "Alleen de schedel is verbrijzeld", zegt Franzen, leider van het onderzoeksteam.
Het is nog maar het tweede bekende fossiel waarvan de placenta te herkennen valt. De afmetingen doen vermoeden dat het prehistorische paard ongeveer zo groot als een fox terriër was. Het voortplantingssysteem is grofweg hetzelfde gebleven bij de veel grotere paarden die we vandaag kennen.
De overblijfselen werden in 2000 ontdekt in het Duitse Messel Pit, zo'n dertig kilometer ten zuidoosten van Frankfurt, waar meer dan 1.000 fossielen van planten en dieren gevonden werden, tot wel 57 miljoen jaar oud.
Wetenschappers denken dat een oud meer op de site giftig vulkanisch gas bevatte dat heel wat dieren doodde, waaronder de Eurohippus-soort. Door het gebrek aan zuurstof op de bodem van het meer braken anaerobe bacteriën de karkassen af om een opvallend gedetailleerd en intact fossiel over te houden.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-11-2014
Resten van twee IJstijd-baby’s ontdekt op Alaska
Archeologen hebben op Alaska de resten van twee IJstijd-baby’s ontdekt. Het zijn de jongste kinderen uit dit tijdperk die ooit in het noordelijke deel van Noord-Amerika zijn teruggevonden. Het ene kindje werd enkele weken oud. Het andere stierf al in de baarmoeder.
In 2010 voerden archeologen in hetzelfde gebied op Alaska ook al onderzoeken uit. Ze stuitten toen op de gecremeerde resten van een driejarig kind. De resten die nu zijn ontdekt, bevonden zich in een put direct onder de residentiële haard waar de resten van het driejarige kind vier jaar geleden werden aangetroffen.
Datering
De twee kinderen leefden zo’n 11.500 jaar geleden, zo stelden de onderzoekers vast. Het ene kindje stierf enkele weken na de geboorte. Het andere kindje stierf al in de baarmoeder. In het graf troffen de onderzoekers behalve de resten van de kindjes ook diverse voorwerpen aan. Onder meer stenen die zo bewerkt waren dat ze scherpe punten hadden en van geweien vervaardigde pijlen. Deze met de jacht geassocieerde objecten suggereren dat de jacht heel belangrijk was voor deze mensen en daarom zelfs onderdeel uitmaakte van het begrafenisritueel.
De objecten die in het graf werden aangetroffen. Afbeelding: Ben Potter.
Zware omstandigheden
Het driejarige kindje dat enkele jaren eerder iets boven de graven werd aangetroffen, leefde ook ongeveer 11.500 jaar geleden. Tussen het moment waarop dit kind gecremeerd werd en het moment waarop de twee kinderen die nu ontdekt zijn, begraven werden, zat waarschijnlijk weinig tijd. Misschien één seizoen. Dat er op één plek drie kinderen stierven, wijst erop dat deze mensen – die waarschijnlijk maar kort op één plek vertoefden – het moeilijk hadden en misschien wel met voedseltekorten kampten.
De vondsten zijn van grote waarde voor onderzoekers die meer te weten willen komen over de mensen die meer dan 11.000 jaar geleden in dit gebied leefden. Deze mensen hadden geen schrift. Wanneer we iets over hun gebruiken of sociale organisatie te weten willen komen, moeten we ons laten leiden door archeologische vondsten.
(scientias.nl)
Resten van twee IJstijd-baby’s ontdekt op Alaska
Archeologen hebben op Alaska de resten van twee IJstijd-baby’s ontdekt. Het zijn de jongste kinderen uit dit tijdperk die ooit in het noordelijke deel van Noord-Amerika zijn teruggevonden. Het ene kindje werd enkele weken oud. Het andere stierf al in de baarmoeder.
In 2010 voerden archeologen in hetzelfde gebied op Alaska ook al onderzoeken uit. Ze stuitten toen op de gecremeerde resten van een driejarig kind. De resten die nu zijn ontdekt, bevonden zich in een put direct onder de residentiële haard waar de resten van het driejarige kind vier jaar geleden werden aangetroffen.
Datering
De twee kinderen leefden zo’n 11.500 jaar geleden, zo stelden de onderzoekers vast. Het ene kindje stierf enkele weken na de geboorte. Het andere kindje stierf al in de baarmoeder. In het graf troffen de onderzoekers behalve de resten van de kindjes ook diverse voorwerpen aan. Onder meer stenen die zo bewerkt waren dat ze scherpe punten hadden en van geweien vervaardigde pijlen. Deze met de jacht geassocieerde objecten suggereren dat de jacht heel belangrijk was voor deze mensen en daarom zelfs onderdeel uitmaakte van het begrafenisritueel.
De objecten die in het graf werden aangetroffen. Afbeelding: Ben Potter.
Zware omstandigheden
Het driejarige kindje dat enkele jaren eerder iets boven de graven werd aangetroffen, leefde ook ongeveer 11.500 jaar geleden. Tussen het moment waarop dit kind gecremeerd werd en het moment waarop de twee kinderen die nu ontdekt zijn, begraven werden, zat waarschijnlijk weinig tijd. Misschien één seizoen. Dat er op één plek drie kinderen stierven, wijst erop dat deze mensen – die waarschijnlijk maar kort op één plek vertoefden – het moeilijk hadden en misschien wel met voedseltekorten kampten.
De vondsten zijn van grote waarde voor onderzoekers die meer te weten willen komen over de mensen die meer dan 11.000 jaar geleden in dit gebied leefden. Deze mensen hadden geen schrift. Wanneer we iets over hun gebruiken of sociale organisatie te weten willen komen, moeten we ons laten leiden door archeologische vondsten.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-11-2014
WOI: de oorlog die nooit eindigde
Hoewel de Eerste Wereldoorlog officieel eindigde op 11 november 1918 met een wapenstilstand, zijn sommige historici van mening dat de oorlog nooit echt is beëindigd. Sterker nog: in theorie, duurt hij nog steeds voort.
Eén van die historici is professor Vernon Bogdanor, werkzaam aan het King’s College London. “Naar mijn mening is de oorlog nooit behoorlijk beëindigd. Duitsland geloofde niet dat zij was verslagen; het land werd immers niet bezet of binnengevallen. Er was ook geen sprake van een overgave aan de kant van Duitsland, daarentegen werd het een bestand voorgelegd. Aan het einde van de oorlog waren zowel het politieke rechts als links van mening dat Duitsland niet verslagen was. Wanneer de troepen terugkeerden in Berlijn verklaarde president Ebert, een socialist, aan het volk dat zij onverslagen waren teruggekomen,” vertelt hij aan Scientias.nl.
Vrede van Versailles
Ook een aantal geallieerden waren niet overtuigd van de manier waarop de oorlog werd beëindigd; namelijk met de Vrede van Versailles. Dit bestand was de belangrijkste in een serie van vijf verdragen die tussen 1919 en 1920 werd gesloten tussen de Entente en de Centralen. Het verdrag hield een aantal dingen in: er werd een Volkenbond opgericht, Duitsland moest grote delen van haar territorium en koloniën afstaan, herstelbetalingen doen aan de geallieerden en haar leger werd ingeperkt en ontwapend. Ferdinand Foch, een maarschalk van Frankrijk en vanaf het najaar in 1918 generalissimus van de geallieerde legers aan het westelijk front, uitte kritiek op het bestand. Volgens Bogdanor wilde hij Duitsland binnenvallen om hen te bewijzen dat zij wel degelijk de oorlog verloren hadden. “Politieke leiders weigerden zijn voorstel; zij hadden genoeg van de oorlog, vrede was nu het meest belangrijk”. Later zou Foch nog zeggen: “Dit is geen vrede, het is een bestand voor twintig jaar.”
Europa in 1914 voor de Eerste Wereldoorlog. Bron: Historical Atlas of Europe.
Tweede Wereldoorlog
Foch had deels gelijk: de Vrede van Versailles speelde in ieder geval een rol in het ontstaan van de Tweede Wereldoorlog en de vrede in de periode tussen beide oorlogen was tijdelijk. Hoe groot die rol echter was is discutabel. Duitsland, boos omdat zij volgens de geallieerden als enige schuld had aan de Eerste Wereldoorlog, kreeg het zwaar te verduren na het bestand. Er ontstond oproer waar onder anderen Hitler fanatiek aan mee deed. Volgens hem had de Vrede van Versailles nooit ondertekend mogen worden omdat Duitsland niet was verslagen. Hij wilde het dan ook het liefst in de prullenbak gooien en Duitsland onafhankelijk verklaren van alle buitenlandse politiek. Toch is het bestand volgens Bogdanor niet de enige reden waarom Hitler uiteindelijk aan de macht kwam in de jaren dertig en veertig. “De grootste reden voor de stijging in populariteit van de nazi’s was de economische depressie, niet de buitenlandse politiek,” vertelt hij. “Want, voordat de depressie begon in de jaren dertig kregen de nazi’s slechts drie procent van de stemmen. Toch is het wel zo dat de uitkomst van de Eerste Wereldoorlog het de nazi’s makkelijker heeft gemaakt om aan de macht te komen; het gaf een flinke boost aan het Duitse nationalisme.”
Een nieuwe wereldkaart
Het einde van de Eerste Wereldoorlog zorgde ook voor een compleet nieuwe kaart van de wereld. Het Duitse, Oostenrijkse en Ottomaanse rijk werden opgeschort, Oostenrijk en Hongarije waren niet langer meer politiek met elkaar verbonden, het Russische rijk stond niet meer centraal in Europa en de tsaar werd vervangen door een communistisch regime. De Balkan werd samengevoegd tot Joegoslavië en het Ottomaanse rijk werd opgedeeld in stukjes en uitgedeeld aan onder anderen de Fransen en de Britten. Deze nieuwe wereldkaart zorgde voor conflicten over de hele wereld die nog steeds niet tot een einde zijn gekomen. Zo zijn de botsingen tussen moslims en christenen in Nigeria terug te leiden naar de Eerste Wereldoorlog toen de Britten het noorden en het zuiden van de kolonie samenvoegden om het zo meer beheersbaar te maken.
Europa in 1920 na het verdrag van Rapallo. Bron: Historical Atlas of Europe.
Joegoslavië
Eén van de meest langdurige conflicten, als gevolg van de Eerste Wereldoorlog, is het ontstaan en bestaan van Joegoslavië. Dit conflict begon eigenlijk al voor de oorlog: de christelijke Serviërs, onderdeel van het islamitische Ottomaanse Rijk, kwamen in de negentiende eeuw meerdere keren in opstand tegen hun ‘onderdrukkers’. Zij wilden een Slavische staat creëren onder hun leiding. In 1913 echter, waren Macedonië, Kosovo en Albanië nog steeds Turks en vielen Bosnië en Herzegovina onder Oostenrijk-Hongarije. Wanneer Franz Ferdinand, keizer van het Oostenrijkse rijk, plannen maakt om nog meer Slavische staten bijeen te brengen zijn de Serviërs daar niet blij mee. Het was dan ook een Serviër, Gavrilo Princip, die de keizer vermoordde op 28 juni 1914: de aanleiding voor de Eerste Wereldoorlog. Toen Joegoslavië ontstond na de Vrede van Versailles werd Servië als leider aangewezen, zij had immers vele militaire successen geboekt tijdens de oorlog in het voordeel van de geallieerden. Daarnaast moest het land als een soort van bufferstaat tegen Duitsland en de Sovjet-Unie dienen. De samenvoeging van al die staten op de Balkan bleek achteraf echter geen succes. Er bestonden grote verschillen tussen alle volkeren; zo werden er 24 verschillende talen gesproken en waren er drie dominante godsdiensten. Het lukte de nationalistische Serviërs uiteindelijk niet om het land bijeen te houden: niet-Serviërs begonnen met de strijd voor separatisme. In de tijd die volgde, vond onder meer de genocide in Bosnië plaats. Uiteindelijk werd het land in 2003 ontbonden na vele oorlogen waarvan tot op de dag van vandaag nog steeds sporen te zien zijn.
Al met al kan dus niet zomaar worden gesteld dat de Eerste Wereldoorlog eindigde op 11 november 1918. Vooral de vele spanningen die door toedoen van de nieuwe landsgrenzen ontstonden duurden nog lang voort; sommige conflicten zijn zelfs nu nog aan de gang zoals in Nigeria. Maar ook in het Midden-Oosten zorgde de nieuwe topografie voor nieuwe conflicten: in Irak staan de soennieten en sjiieten tegenover elkaar en het Israëlische-Palestijnse conflict duurt tevens voort. Ooit werd de oorlog gezien als ‘The war to end all wars’ oftewel ‘De oorlog die alle oorlogen zou eindigen’. Helaas kwam deze wens nooit helemaal uit.
Professors van King’s College London, waaronder Vernon Bogdanor, spreken over de Eerste Wereldoorlog in dit filmpje.
Omdat het dit jaar precies honderd jaar geleden is dat de Eerste Wereldoorlog uitbrak zal Scientias.nl iedere maand een artikel omtrent de oorlog plaatsen. Elk artikel zal in het laatste weekend van de maand gepubliceerd worden. Dit is tevens het laatste artikel van de serie. Wilt u de complete serie lezen? Eerder verschenen al de artikelen: Frederick William Harvey: een dichter in oorlogstijd, Nederland in de Eerste Wereldoorlog: hoe neutraal waren we werkelijk?, Nederland in de Eerste Wereldoorlog: een waar spionageparadijs, Shell Shock? Niet zeuren en terug naar het front: “Gij zult genezen!”, Alle kunstenaars waren verdacht tijdens Eerste Wereldoorlog en ‘Eerste Wereldoorlog: kruistocht op het Europese continent’.
(scientias.nl)
WOI: de oorlog die nooit eindigde
Hoewel de Eerste Wereldoorlog officieel eindigde op 11 november 1918 met een wapenstilstand, zijn sommige historici van mening dat de oorlog nooit echt is beëindigd. Sterker nog: in theorie, duurt hij nog steeds voort.
Eén van die historici is professor Vernon Bogdanor, werkzaam aan het King’s College London. “Naar mijn mening is de oorlog nooit behoorlijk beëindigd. Duitsland geloofde niet dat zij was verslagen; het land werd immers niet bezet of binnengevallen. Er was ook geen sprake van een overgave aan de kant van Duitsland, daarentegen werd het een bestand voorgelegd. Aan het einde van de oorlog waren zowel het politieke rechts als links van mening dat Duitsland niet verslagen was. Wanneer de troepen terugkeerden in Berlijn verklaarde president Ebert, een socialist, aan het volk dat zij onverslagen waren teruggekomen,” vertelt hij aan Scientias.nl.
Vrede van Versailles
Ook een aantal geallieerden waren niet overtuigd van de manier waarop de oorlog werd beëindigd; namelijk met de Vrede van Versailles. Dit bestand was de belangrijkste in een serie van vijf verdragen die tussen 1919 en 1920 werd gesloten tussen de Entente en de Centralen. Het verdrag hield een aantal dingen in: er werd een Volkenbond opgericht, Duitsland moest grote delen van haar territorium en koloniën afstaan, herstelbetalingen doen aan de geallieerden en haar leger werd ingeperkt en ontwapend. Ferdinand Foch, een maarschalk van Frankrijk en vanaf het najaar in 1918 generalissimus van de geallieerde legers aan het westelijk front, uitte kritiek op het bestand. Volgens Bogdanor wilde hij Duitsland binnenvallen om hen te bewijzen dat zij wel degelijk de oorlog verloren hadden. “Politieke leiders weigerden zijn voorstel; zij hadden genoeg van de oorlog, vrede was nu het meest belangrijk”. Later zou Foch nog zeggen: “Dit is geen vrede, het is een bestand voor twintig jaar.”
Europa in 1914 voor de Eerste Wereldoorlog. Bron: Historical Atlas of Europe.
Tweede Wereldoorlog
Foch had deels gelijk: de Vrede van Versailles speelde in ieder geval een rol in het ontstaan van de Tweede Wereldoorlog en de vrede in de periode tussen beide oorlogen was tijdelijk. Hoe groot die rol echter was is discutabel. Duitsland, boos omdat zij volgens de geallieerden als enige schuld had aan de Eerste Wereldoorlog, kreeg het zwaar te verduren na het bestand. Er ontstond oproer waar onder anderen Hitler fanatiek aan mee deed. Volgens hem had de Vrede van Versailles nooit ondertekend mogen worden omdat Duitsland niet was verslagen. Hij wilde het dan ook het liefst in de prullenbak gooien en Duitsland onafhankelijk verklaren van alle buitenlandse politiek. Toch is het bestand volgens Bogdanor niet de enige reden waarom Hitler uiteindelijk aan de macht kwam in de jaren dertig en veertig. “De grootste reden voor de stijging in populariteit van de nazi’s was de economische depressie, niet de buitenlandse politiek,” vertelt hij. “Want, voordat de depressie begon in de jaren dertig kregen de nazi’s slechts drie procent van de stemmen. Toch is het wel zo dat de uitkomst van de Eerste Wereldoorlog het de nazi’s makkelijker heeft gemaakt om aan de macht te komen; het gaf een flinke boost aan het Duitse nationalisme.”
Een nieuwe wereldkaart
Het einde van de Eerste Wereldoorlog zorgde ook voor een compleet nieuwe kaart van de wereld. Het Duitse, Oostenrijkse en Ottomaanse rijk werden opgeschort, Oostenrijk en Hongarije waren niet langer meer politiek met elkaar verbonden, het Russische rijk stond niet meer centraal in Europa en de tsaar werd vervangen door een communistisch regime. De Balkan werd samengevoegd tot Joegoslavië en het Ottomaanse rijk werd opgedeeld in stukjes en uitgedeeld aan onder anderen de Fransen en de Britten. Deze nieuwe wereldkaart zorgde voor conflicten over de hele wereld die nog steeds niet tot een einde zijn gekomen. Zo zijn de botsingen tussen moslims en christenen in Nigeria terug te leiden naar de Eerste Wereldoorlog toen de Britten het noorden en het zuiden van de kolonie samenvoegden om het zo meer beheersbaar te maken.
Europa in 1920 na het verdrag van Rapallo. Bron: Historical Atlas of Europe.
Joegoslavië
Eén van de meest langdurige conflicten, als gevolg van de Eerste Wereldoorlog, is het ontstaan en bestaan van Joegoslavië. Dit conflict begon eigenlijk al voor de oorlog: de christelijke Serviërs, onderdeel van het islamitische Ottomaanse Rijk, kwamen in de negentiende eeuw meerdere keren in opstand tegen hun ‘onderdrukkers’. Zij wilden een Slavische staat creëren onder hun leiding. In 1913 echter, waren Macedonië, Kosovo en Albanië nog steeds Turks en vielen Bosnië en Herzegovina onder Oostenrijk-Hongarije. Wanneer Franz Ferdinand, keizer van het Oostenrijkse rijk, plannen maakt om nog meer Slavische staten bijeen te brengen zijn de Serviërs daar niet blij mee. Het was dan ook een Serviër, Gavrilo Princip, die de keizer vermoordde op 28 juni 1914: de aanleiding voor de Eerste Wereldoorlog. Toen Joegoslavië ontstond na de Vrede van Versailles werd Servië als leider aangewezen, zij had immers vele militaire successen geboekt tijdens de oorlog in het voordeel van de geallieerden. Daarnaast moest het land als een soort van bufferstaat tegen Duitsland en de Sovjet-Unie dienen. De samenvoeging van al die staten op de Balkan bleek achteraf echter geen succes. Er bestonden grote verschillen tussen alle volkeren; zo werden er 24 verschillende talen gesproken en waren er drie dominante godsdiensten. Het lukte de nationalistische Serviërs uiteindelijk niet om het land bijeen te houden: niet-Serviërs begonnen met de strijd voor separatisme. In de tijd die volgde, vond onder meer de genocide in Bosnië plaats. Uiteindelijk werd het land in 2003 ontbonden na vele oorlogen waarvan tot op de dag van vandaag nog steeds sporen te zien zijn.
Al met al kan dus niet zomaar worden gesteld dat de Eerste Wereldoorlog eindigde op 11 november 1918. Vooral de vele spanningen die door toedoen van de nieuwe landsgrenzen ontstonden duurden nog lang voort; sommige conflicten zijn zelfs nu nog aan de gang zoals in Nigeria. Maar ook in het Midden-Oosten zorgde de nieuwe topografie voor nieuwe conflicten: in Irak staan de soennieten en sjiieten tegenover elkaar en het Israëlische-Palestijnse conflict duurt tevens voort. Ooit werd de oorlog gezien als ‘The war to end all wars’ oftewel ‘De oorlog die alle oorlogen zou eindigen’. Helaas kwam deze wens nooit helemaal uit.
Professors van King’s College London, waaronder Vernon Bogdanor, spreken over de Eerste Wereldoorlog in dit filmpje.
Omdat het dit jaar precies honderd jaar geleden is dat de Eerste Wereldoorlog uitbrak zal Scientias.nl iedere maand een artikel omtrent de oorlog plaatsen. Elk artikel zal in het laatste weekend van de maand gepubliceerd worden. Dit is tevens het laatste artikel van de serie. Wilt u de complete serie lezen? Eerder verschenen al de artikelen: Frederick William Harvey: een dichter in oorlogstijd, Nederland in de Eerste Wereldoorlog: hoe neutraal waren we werkelijk?, Nederland in de Eerste Wereldoorlog: een waar spionageparadijs, Shell Shock? Niet zeuren en terug naar het front: “Gij zult genezen!”, Alle kunstenaars waren verdacht tijdens Eerste Wereldoorlog en ‘Eerste Wereldoorlog: kruistocht op het Europese continent’.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hoed Napoleon onder de hamer
zaterdag 15 nov 2014, 14:32 (Update: 15-11-14, 14:48)
Dit weekend wordt een aantal persoonlijke spullen van Napoleon Bonaparte geveild in Frankrijk. Onder meer zijn steek, die hij zo kenmerkend overdwars op zijn hoofd droeg, gaat onder de hamer in een veilinghuis in Fontainebleau.
Geïnteresseerden kunnen ook bieden op de handschoenen die Napoleon na de slag bij Waterloo achterliet in zijn koets en op de geborduurde sokken die zijn zoon droeg bij diens doop.
Monaco
In totaal worden bijna duizend voorwerpen van de Franse keizer geveild. De spullen zijn nu nog in het bezit van de koninklijke familie van Monaco. De opbrengst, naar verwachting meer dan zes miljoen euro, gaat naar de renovatie van de koninklijke paleizen.
De hoed moet zo'n half miljoen euro opleveren. Napoleon had veel kenmerkende hoeden, maar volgens het Franse veilinghuis zijn er nog maar 19 van de 120 over. Ze worden zelden te koop aangeboden.
Vleermuis
"Napoleon begreep de kracht van symbolen", zegt een werknemer van het veilinghuis. "Zijn vijanden noemden hem 'de vleermuis' vanwege het silhouet dat hij door de hoed kreeg."
Bron: http://nos.nl/artikel/721759-hoed-napoleon-onder-de-hamer.html
zaterdag 15 nov 2014, 14:32 (Update: 15-11-14, 14:48)
Dit weekend wordt een aantal persoonlijke spullen van Napoleon Bonaparte geveild in Frankrijk. Onder meer zijn steek, die hij zo kenmerkend overdwars op zijn hoofd droeg, gaat onder de hamer in een veilinghuis in Fontainebleau.
Geïnteresseerden kunnen ook bieden op de handschoenen die Napoleon na de slag bij Waterloo achterliet in zijn koets en op de geborduurde sokken die zijn zoon droeg bij diens doop.
Monaco
In totaal worden bijna duizend voorwerpen van de Franse keizer geveild. De spullen zijn nu nog in het bezit van de koninklijke familie van Monaco. De opbrengst, naar verwachting meer dan zes miljoen euro, gaat naar de renovatie van de koninklijke paleizen.
De hoed moet zo'n half miljoen euro opleveren. Napoleon had veel kenmerkende hoeden, maar volgens het Franse veilinghuis zijn er nog maar 19 van de 120 over. Ze worden zelden te koop aangeboden.
Vleermuis
"Napoleon begreep de kracht van symbolen", zegt een werknemer van het veilinghuis. "Zijn vijanden noemden hem 'de vleermuis' vanwege het silhouet dat hij door de hoed kreeg."
Bron: http://nos.nl/artikel/721759-hoed-napoleon-onder-de-hamer.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
"Napoleon verraadde de revolutie"
dinsdag 18 nov 2014, 15:03 (Update: 18-11-14, 22:10)
Door verslaggever Jeroen Wielaert
Hij heeft ruim drie miljoen doden op zijn geweten, maar wordt nog altijd vereerd: Napoleon Bonaparte. Volgend jaar is het 200 jaar geleden dat hij bij Waterloo zijn laatste en beroemdste nederlaag leed.
De meedogenloze dictator revancheerde zich na zijn dood in 1821 in de memoires die hij als balling op Sint-Helena schreef. Het is een meesterlijk staaltje geschiedvervalsing, zegt de Belgische schrijver Bart van Loo. Vandaag verschijnt zijn omvangrijke boek Napoleon, de schaduw van de revolutie.
Van Loo: "Wat hij niet met het zwaard heeft kunnen doen - Europa veroveren, Frankrijk veroveren - doet hij met de pen. Daarom werd hij na zijn dood nog meer vereerd dan tijdens zijn leven."
Sterk merk
Bart van Loo (1973) heeft in 2011 ook in Nederland grote bekendheid gekregen als schrijver van de Frankrijk-trilogie over reizen, eten en vrijen. Het boek over Napoleon had hij naar eigen zeggen al twintig jaar in zich.
Nog altijd is Napoleon een sterk merk. Er zijn tal van Napoleon-producten in de handel: snoep, drank, games. Het definitieve einde van zijn regime zal volgend jaar ruimschoots worden herdacht met veel eerbetoon, ondanks de bloedige terreur van zijn bewind. Die paradox is één van de rode draden in het boek van Van Loo.
"Er wordt nog steeds met grote loftuitingen over hem gesproken, zeker in Frankrijk", zegt Van Loo. Napoleon hervormde Frankrijk op administratief, politiek en staatkundig vlak met zijn Code Civil, een nieuw burgerlijk wetboek. "Als hij in 1804 was gestorven zou hij een soort George Washington zijn geworden, een Vader des Vaderlands. Maar alles wat daarna is gekomen, is natuurlijk gruwelijk." Honderdduizenden militairen vonden de dood bij de veldtocht naar Rusland.
Van Loo: "Hij heeft de revolutie verraden. De heraut van die revolutie wordt een imperialistische rover. Die Code Civil gebruikt men nog altijd om die schanddaden weg te stoppen."
Geschiedvervalsing
Napoleon vergoelijkte zijn daden bij het schrijven van zijn herinneringen. Daarin toonde hij zich weer de uitgekiende propagandastrateeg. "Na zijn dood deelt hij zijn sterkste slag uit", zegt Van Loo. "Hij dicteerde zijn versie van de feiten aan vier volgelingen. In die memoires schildert hij zichzelf plots af als de grote man van de vrijheid, de gelijkheid en de broederschap. De man die de revolutie gered heeft. Het is een groot stuk geschiedvervalsing."
In Frankrijk groeide het verlangen naar een heerser, omdat de nieuwe leiders ernstig tekortschoten. Het was een manipulatie van de geschiedenis die tot de dag van vandaag doorwerkt. "Ik vind dat de meest tot de verbeelding sprekende overwinning van Napoleon, meer dan de slag bij Austerlitz", zegt Van Loo.
Sterke man
Hij hoopt dat zijn boek ook de grote groep fans van Napoleon Bonaparte bereikt. Zoals de mensen die er genoegen in scheppen om de slag bij Waterloo na te spelen.
"Die Napoleonfreaks moeten toch ook weten dat ze meespelen in de heropvoering van wat een afschuwelijk drama is geweest", zegt Van Loo. "Laten we hopen dat er niet het soort chaos ontstaat waarin zo'n sterke man naar voren treedt. Nooit meer Napoleon. Hij is een gedroomd onderwerp voor een boek, maar niet voor de werkelijkheid."
Bron: http://nos.nl/artikel/722770-napoleon-verraadde-de-revolutie.html
dinsdag 18 nov 2014, 15:03 (Update: 18-11-14, 22:10)
Door verslaggever Jeroen Wielaert
Hij heeft ruim drie miljoen doden op zijn geweten, maar wordt nog altijd vereerd: Napoleon Bonaparte. Volgend jaar is het 200 jaar geleden dat hij bij Waterloo zijn laatste en beroemdste nederlaag leed.
De meedogenloze dictator revancheerde zich na zijn dood in 1821 in de memoires die hij als balling op Sint-Helena schreef. Het is een meesterlijk staaltje geschiedvervalsing, zegt de Belgische schrijver Bart van Loo. Vandaag verschijnt zijn omvangrijke boek Napoleon, de schaduw van de revolutie.
Van Loo: "Wat hij niet met het zwaard heeft kunnen doen - Europa veroveren, Frankrijk veroveren - doet hij met de pen. Daarom werd hij na zijn dood nog meer vereerd dan tijdens zijn leven."
Sterk merk
Bart van Loo (1973) heeft in 2011 ook in Nederland grote bekendheid gekregen als schrijver van de Frankrijk-trilogie over reizen, eten en vrijen. Het boek over Napoleon had hij naar eigen zeggen al twintig jaar in zich.
Nog altijd is Napoleon een sterk merk. Er zijn tal van Napoleon-producten in de handel: snoep, drank, games. Het definitieve einde van zijn regime zal volgend jaar ruimschoots worden herdacht met veel eerbetoon, ondanks de bloedige terreur van zijn bewind. Die paradox is één van de rode draden in het boek van Van Loo.
"Er wordt nog steeds met grote loftuitingen over hem gesproken, zeker in Frankrijk", zegt Van Loo. Napoleon hervormde Frankrijk op administratief, politiek en staatkundig vlak met zijn Code Civil, een nieuw burgerlijk wetboek. "Als hij in 1804 was gestorven zou hij een soort George Washington zijn geworden, een Vader des Vaderlands. Maar alles wat daarna is gekomen, is natuurlijk gruwelijk." Honderdduizenden militairen vonden de dood bij de veldtocht naar Rusland.
Van Loo: "Hij heeft de revolutie verraden. De heraut van die revolutie wordt een imperialistische rover. Die Code Civil gebruikt men nog altijd om die schanddaden weg te stoppen."
Geschiedvervalsing
Napoleon vergoelijkte zijn daden bij het schrijven van zijn herinneringen. Daarin toonde hij zich weer de uitgekiende propagandastrateeg. "Na zijn dood deelt hij zijn sterkste slag uit", zegt Van Loo. "Hij dicteerde zijn versie van de feiten aan vier volgelingen. In die memoires schildert hij zichzelf plots af als de grote man van de vrijheid, de gelijkheid en de broederschap. De man die de revolutie gered heeft. Het is een groot stuk geschiedvervalsing."
In Frankrijk groeide het verlangen naar een heerser, omdat de nieuwe leiders ernstig tekortschoten. Het was een manipulatie van de geschiedenis die tot de dag van vandaag doorwerkt. "Ik vind dat de meest tot de verbeelding sprekende overwinning van Napoleon, meer dan de slag bij Austerlitz", zegt Van Loo.
Sterke man
Hij hoopt dat zijn boek ook de grote groep fans van Napoleon Bonaparte bereikt. Zoals de mensen die er genoegen in scheppen om de slag bij Waterloo na te spelen.
"Die Napoleonfreaks moeten toch ook weten dat ze meespelen in de heropvoering van wat een afschuwelijk drama is geweest", zegt Van Loo. "Laten we hopen dat er niet het soort chaos ontstaat waarin zo'n sterke man naar voren treedt. Nooit meer Napoleon. Hij is een gedroomd onderwerp voor een boek, maar niet voor de werkelijkheid."
Bron: http://nos.nl/artikel/722770-napoleon-verraadde-de-revolutie.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
18-11-2014
Ook oude Egyptenaren kregen ziekteverlof en zorg
Wetenschappers hebben de botten van arbeiders die de piramides van Egypte bouwden onderzocht. De resten laten zien dat de arbeiders hard werkten, maar ook profiteerden van het oudste gedocumenteerde, door een overheid bedacht gezondheidszorgplan.
De onderzoekers bogen zich over resten die op begraafplaatsen in een Egyptisch dorpje – dat nu aangeduid wordt als Deir el-Medina – werden teruggevonden. Het gaat om arbeiders die tussen 1292 en 1077 voor Christus werkten aan de beroemde piramides van Egypte.
Osteologie
Tussen 1922 en 1951 vonden al opgravingen plaats in Deir el-Medina. Maar de lichamen van de arbeiders werden in die periode amper bestudeerd. De osteologie – een wetenschappelijk vakgebied dat botten bestudeert – stond nog in de kinderschoenen en wetenschappers lieten de stoffelijke resten van de arbeiders dan ook links liggen. Vandaag de dag kunnen we – met behulp van allerlei moderne technieken – op basis van de botten veel afleiden over het leven dat deze mensen leidden. Onderzoekers kunnen bijvoorbeeld achterhalen aan welke ziektes mensen leden, op welke leeftijd mensen stierven, enzovoort.
GEZONDHEIDSZORG
Deze arbeiders bouwden in opdracht van hun farao een piramide. En daar stond wat tegenover. Ze kregen betaald en konden – bij ziekte of letsel – gezondheidszorg krijgen. Uit documenten weten we bijvoorbeeld dat ze in een soort kliniek hun gezondheid gratis konden laten controleren en betaald verlof kregen bij ziekte.
Zorg en stress
Wetenschappers hebben zich nu over de botten van de arbeiders gebogen en die vertellen hun eigen verhaal dat in veel gevallen keurig overeenkomt met de tienduizenden documenten die de inwoners van het dorpje – onder meer rekeningen, persoonlijke brieven, gebeden, enzovoort op klei, steen en papyrus – achterlieten. Zo getuigen de botten bijvoorbeeld van de gezondheidszorg (zie kader) die de arbeiders genoten. Tegelijkertijd laten ze ook overduidelijk sporen van stress en hard werken zien. Zo troffen de onderzoekers een mummie aan die leed aan osteomyelitis, een infectie aan de botten. De man had overduidelijk doorgewerkt terwijl deze infectie in zijn lichaam huis hield. “De resten suggereren dat hij doorwerkte terwijl de infectie zich ontwikkelde,” vertelt onderzoeker Anne Austin. “In plaats van vrij te nemen ging hij – om welke reden dan ook, door.” Uit documenten weten we dat de arbeiders recht hadden op betaald ziekteverlof. Maar deze resten suggereren dat sommige mannen zich desalniettemin gedwongen voelden om ook bij ziekte door te werken, misschien wel om de impliciete verplichting die ze tegenover de staat – waar ze zoveel aan te danken hadden – hadden, na te kunnen komen.
Lange reis
Niet alleen het werk viel de arbeiders zwaar. Ook de reis van Deir el-Medina naar de Vallei der Koningen moeten we niet onderschatten, aldus de onderzoekers. Vandaag de dag moet men voor die reis ongeveer duizend treden betreden. En dat ging de arbeiders duizenden jaren geleden ook niet in de koude kleren zitten. Met name de enkels en knieën van de arbeiders waren er doorgaans slecht aan toe. Slechter dan die van arbeiders die in andere dorpen woonden.
Voor elkaar zorgen
Ook stuitten de onderzoekers op bewijs dat niet alleen de staat voor deze arbeiders zorgden. De arbeiders zorgden ook voor elkaar. Zo troffen de onderzoekers de resten van een man aan die op negentien- of twintigjarige leeftijd overleed en geboren werd met een rechterbeen dat hij amper kon gebruiken (mogelijk door toedoen van polio). “Om in de koninklijke tombes te kunnen werken, moest hij klimmen,” vertelt Austin. De botten van de jongeman getuigen echter niet van vele klimpartijen of een hard leven. “Dat suggereert dat hij, doordat hij de belangrijkste rol in deze samenleving niet kon vervullen, een andere rol in deze samenleving heeft gevonden.”
Eén van de belangrijkste conclusies die we op basis van dit eerste grootschalige onderzoek naar de lichamen van de arbeiders van Deir el-Medina kunnen trekken, is dat het leven van de Egyptenaren in sommige opzichten niet zo heel anders was dan dat van de moderne westerlingen. “Hoe meer ik over Egypte leer, hoe meer ik denk dat de Egyptische samenleving op de moderne Amerikaanse samenleving lijkt. Dingen die we beschouwen als moderne omstandigheden – zoals gezondheidszorg en stakingen – zien we ook heel ver in het verleden al terug.”
(scientias.nl)
Ook oude Egyptenaren kregen ziekteverlof en zorg
Wetenschappers hebben de botten van arbeiders die de piramides van Egypte bouwden onderzocht. De resten laten zien dat de arbeiders hard werkten, maar ook profiteerden van het oudste gedocumenteerde, door een overheid bedacht gezondheidszorgplan.
De onderzoekers bogen zich over resten die op begraafplaatsen in een Egyptisch dorpje – dat nu aangeduid wordt als Deir el-Medina – werden teruggevonden. Het gaat om arbeiders die tussen 1292 en 1077 voor Christus werkten aan de beroemde piramides van Egypte.
Osteologie
Tussen 1922 en 1951 vonden al opgravingen plaats in Deir el-Medina. Maar de lichamen van de arbeiders werden in die periode amper bestudeerd. De osteologie – een wetenschappelijk vakgebied dat botten bestudeert – stond nog in de kinderschoenen en wetenschappers lieten de stoffelijke resten van de arbeiders dan ook links liggen. Vandaag de dag kunnen we – met behulp van allerlei moderne technieken – op basis van de botten veel afleiden over het leven dat deze mensen leidden. Onderzoekers kunnen bijvoorbeeld achterhalen aan welke ziektes mensen leden, op welke leeftijd mensen stierven, enzovoort.
GEZONDHEIDSZORG
Deze arbeiders bouwden in opdracht van hun farao een piramide. En daar stond wat tegenover. Ze kregen betaald en konden – bij ziekte of letsel – gezondheidszorg krijgen. Uit documenten weten we bijvoorbeeld dat ze in een soort kliniek hun gezondheid gratis konden laten controleren en betaald verlof kregen bij ziekte.
Zorg en stress
Wetenschappers hebben zich nu over de botten van de arbeiders gebogen en die vertellen hun eigen verhaal dat in veel gevallen keurig overeenkomt met de tienduizenden documenten die de inwoners van het dorpje – onder meer rekeningen, persoonlijke brieven, gebeden, enzovoort op klei, steen en papyrus – achterlieten. Zo getuigen de botten bijvoorbeeld van de gezondheidszorg (zie kader) die de arbeiders genoten. Tegelijkertijd laten ze ook overduidelijk sporen van stress en hard werken zien. Zo troffen de onderzoekers een mummie aan die leed aan osteomyelitis, een infectie aan de botten. De man had overduidelijk doorgewerkt terwijl deze infectie in zijn lichaam huis hield. “De resten suggereren dat hij doorwerkte terwijl de infectie zich ontwikkelde,” vertelt onderzoeker Anne Austin. “In plaats van vrij te nemen ging hij – om welke reden dan ook, door.” Uit documenten weten we dat de arbeiders recht hadden op betaald ziekteverlof. Maar deze resten suggereren dat sommige mannen zich desalniettemin gedwongen voelden om ook bij ziekte door te werken, misschien wel om de impliciete verplichting die ze tegenover de staat – waar ze zoveel aan te danken hadden – hadden, na te kunnen komen.
Lange reis
Niet alleen het werk viel de arbeiders zwaar. Ook de reis van Deir el-Medina naar de Vallei der Koningen moeten we niet onderschatten, aldus de onderzoekers. Vandaag de dag moet men voor die reis ongeveer duizend treden betreden. En dat ging de arbeiders duizenden jaren geleden ook niet in de koude kleren zitten. Met name de enkels en knieën van de arbeiders waren er doorgaans slecht aan toe. Slechter dan die van arbeiders die in andere dorpen woonden.
Voor elkaar zorgen
Ook stuitten de onderzoekers op bewijs dat niet alleen de staat voor deze arbeiders zorgden. De arbeiders zorgden ook voor elkaar. Zo troffen de onderzoekers de resten van een man aan die op negentien- of twintigjarige leeftijd overleed en geboren werd met een rechterbeen dat hij amper kon gebruiken (mogelijk door toedoen van polio). “Om in de koninklijke tombes te kunnen werken, moest hij klimmen,” vertelt Austin. De botten van de jongeman getuigen echter niet van vele klimpartijen of een hard leven. “Dat suggereert dat hij, doordat hij de belangrijkste rol in deze samenleving niet kon vervullen, een andere rol in deze samenleving heeft gevonden.”
Eén van de belangrijkste conclusies die we op basis van dit eerste grootschalige onderzoek naar de lichamen van de arbeiders van Deir el-Medina kunnen trekken, is dat het leven van de Egyptenaren in sommige opzichten niet zo heel anders was dan dat van de moderne westerlingen. “Hoe meer ik over Egypte leer, hoe meer ik denk dat de Egyptische samenleving op de moderne Amerikaanse samenleving lijkt. Dingen die we beschouwen als moderne omstandigheden – zoals gezondheidszorg en stakingen – zien we ook heel ver in het verleden al terug.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-11-2014
Vincent van Gogh vermoord’
De Nederlandse schilder Vincent van Gogh heeft geen zelfmoord gepleegd, maar is vermoord. Dat zegt een beroemde patholoog-anatoom. Deze Vincent Di Maio heeft in de Verenigde Staten veel roemruchte zaken oplost en werd geïnterviewd door het blad Vanity Fair. Daarin vertelde hij dat Van Gogh naar zijn mening is vermoord.
Vincent van Gogh pleegde op 37-jarige leeftijd zelfmoord, zo luidt de officiële geschiedenis. Met een revolver zou hij zichzelf in de borst hebben geschoten. Maar die revolver werd nooit gevonden en het is zelfs niet duidelijk waar het schot is gelost. Bovendien, zegt Di Maio, kan een mens zichzelf niet in de borst schieten op de plek waar Van Gogh een schotwond had.
De theorie dat de schilder niet zijn eigen leven heeft genomen, is er al langer. Twee biografen die vorig jaar een boek over Van Gogh publiceerden zijn er ook van overtuigd dat de schilder door een ander is gedood. Er is ook geen afscheidsbrief gevonden, noch waren er schotresten op de handen van de schilder te vinden.
Wie heeft het dan wel gedaan? De twee biografen verdenken de toen 16-jarige jongen Rene Secretan. Hij was met zijn ouders in de buurt op vakantie. Hij had Van Gogh al eerder gepest door een slang in zijn schilderkist te doen en hem op straat uit te schelden. Wellicht is een handgemeen met de jongen uit de hand gelopen.
(Faqt.nl)
Vincent van Gogh vermoord’
De Nederlandse schilder Vincent van Gogh heeft geen zelfmoord gepleegd, maar is vermoord. Dat zegt een beroemde patholoog-anatoom. Deze Vincent Di Maio heeft in de Verenigde Staten veel roemruchte zaken oplost en werd geïnterviewd door het blad Vanity Fair. Daarin vertelde hij dat Van Gogh naar zijn mening is vermoord.
Vincent van Gogh pleegde op 37-jarige leeftijd zelfmoord, zo luidt de officiële geschiedenis. Met een revolver zou hij zichzelf in de borst hebben geschoten. Maar die revolver werd nooit gevonden en het is zelfs niet duidelijk waar het schot is gelost. Bovendien, zegt Di Maio, kan een mens zichzelf niet in de borst schieten op de plek waar Van Gogh een schotwond had.
De theorie dat de schilder niet zijn eigen leven heeft genomen, is er al langer. Twee biografen die vorig jaar een boek over Van Gogh publiceerden zijn er ook van overtuigd dat de schilder door een ander is gedood. Er is ook geen afscheidsbrief gevonden, noch waren er schotresten op de handen van de schilder te vinden.
Wie heeft het dan wel gedaan? De twee biografen verdenken de toen 16-jarige jongen Rene Secretan. Hij was met zijn ouders in de buurt op vakantie. Hij had Van Gogh al eerder gepest door een slang in zijn schilderkist te doen en hem op straat uit te schelden. Wellicht is een handgemeen met de jongen uit de hand gelopen.
(Faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Bart van der Loo was een paar dagen geleden bij DWDD, daar waren ze het boek aan het besprekenquote:Op dinsdag 18 november 2014 23:17 schreef Cobra4 het volgende:
"Napoleon verraadde de revolutie"
dinsdag 18 nov 2014, 15:03 (Update: 18-11-14, 22:10)
Door verslaggever Jeroen Wielaert
Hij heeft ruim drie miljoen doden op zijn geweten, maar wordt nog altijd vereerd: Napoleon Bonaparte. Volgend jaar is het 200 jaar geleden dat hij bij Waterloo zijn laatste en beroemdste nederlaag leed.
De meedogenloze dictator revancheerde zich na zijn dood in 1821 in de memoires die hij als balling op Sint-Helena schreef. Het is een meesterlijk staaltje geschiedvervalsing, zegt de Belgische schrijver Bart van Loo. Vandaag verschijnt zijn omvangrijke boek Napoleon, de schaduw van de revolutie.
Van Loo: "Wat hij niet met het zwaard heeft kunnen doen - Europa veroveren, Frankrijk veroveren - doet hij met de pen. Daarom werd hij na zijn dood nog meer vereerd dan tijdens zijn leven."
Sterk merk
Bart van Loo (1973) heeft in 2011 ook in Nederland grote bekendheid gekregen als schrijver van de Frankrijk-trilogie over reizen, eten en vrijen. Het boek over Napoleon had hij naar eigen zeggen al twintig jaar in zich.
Nog altijd is Napoleon een sterk merk. Er zijn tal van Napoleon-producten in de handel: snoep, drank, games. Het definitieve einde van zijn regime zal volgend jaar ruimschoots worden herdacht met veel eerbetoon, ondanks de bloedige terreur van zijn bewind. Die paradox is één van de rode draden in het boek van Van Loo.
"Er wordt nog steeds met grote loftuitingen over hem gesproken, zeker in Frankrijk", zegt Van Loo. Napoleon hervormde Frankrijk op administratief, politiek en staatkundig vlak met zijn Code Civil, een nieuw burgerlijk wetboek. "Als hij in 1804 was gestorven zou hij een soort George Washington zijn geworden, een Vader des Vaderlands. Maar alles wat daarna is gekomen, is natuurlijk gruwelijk." Honderdduizenden militairen vonden de dood bij de veldtocht naar Rusland.
Van Loo: "Hij heeft de revolutie verraden. De heraut van die revolutie wordt een imperialistische rover. Die Code Civil gebruikt men nog altijd om die schanddaden weg te stoppen."
Geschiedvervalsing
Napoleon vergoelijkte zijn daden bij het schrijven van zijn herinneringen. Daarin toonde hij zich weer de uitgekiende propagandastrateeg. "Na zijn dood deelt hij zijn sterkste slag uit", zegt Van Loo. "Hij dicteerde zijn versie van de feiten aan vier volgelingen. In die memoires schildert hij zichzelf plots af als de grote man van de vrijheid, de gelijkheid en de broederschap. De man die de revolutie gered heeft. Het is een groot stuk geschiedvervalsing."
In Frankrijk groeide het verlangen naar een heerser, omdat de nieuwe leiders ernstig tekortschoten. Het was een manipulatie van de geschiedenis die tot de dag van vandaag doorwerkt. "Ik vind dat de meest tot de verbeelding sprekende overwinning van Napoleon, meer dan de slag bij Austerlitz", zegt Van Loo.
Sterke man
Hij hoopt dat zijn boek ook de grote groep fans van Napoleon Bonaparte bereikt. Zoals de mensen die er genoegen in scheppen om de slag bij Waterloo na te spelen.
"Die Napoleonfreaks moeten toch ook weten dat ze meespelen in de heropvoering van wat een afschuwelijk drama is geweest", zegt Van Loo. "Laten we hopen dat er niet het soort chaos ontstaat waarin zo'n sterke man naar voren treedt. Nooit meer Napoleon. Hij is een gedroomd onderwerp voor een boek, maar niet voor de werkelijkheid."
Bron: http://nos.nl/artikel/722770-napoleon-verraadde-de-revolutie.html
http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/324475
(Vanaf 19:00 min)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
[..]
Bart van der Loo was een paar dagen geleden bij DWDD, daar waren ze het boek aan het bespreken
http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/324475
(Vanaf 19:00 min)
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
http://www.nationalgeogra(...)nssylvanische-saksenquote:De laatste zwaluwen: Transsylvanische Saksen
Middeleeuwse dorpen en steden als Sibiu (boven) kleuren het landschap van Transsylvanië. Dat de eerste bewoners uit de Nederlanden afkomstig waren, is vrijwel onbekend.
wow, dat wist ik niet, interessant artikelquote:
[..]
http://www.nationalgeogra(...)nssylvanische-saksen
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-11-2014
Zeldzaam prehistorisch voorwerp gevonden in Sint-Katelijne-Waver
Op het terrein van de gemeentelijke basisschool Dijkstein in Sint-Katelijne-Waver is onlangs een opmerkelijke prehistorische vondst gedaan. Dat meldt het gemeentebestuur vandaag. Het zou gaan om een silexsteen uit het paleolithicum die door neanderthalers tot gebruiksvoorwerp werd gemaakt. Onderzoekers van de KU Leuven schatten de ouderdom ervan op 35.000 à 45.000 jaar.
De vondst gebeurde door een vrijwilliger die aardappelen aan het rooien was in de educatieve tuin van de school. De man merkte plots een eigenaardige steen op, waarvan de randen met zorg scherper gemaakt waren. "Hij bezorgde de steen aan de schooldirecteur", zegt schepen van Cultuur Ronny Slootmans. "Die ging er op zijn beurt mee naar de gemeentelijke cultuurdienst en via de erfgoedraad namen we contact op met de KU Leuven."
De onderzoeksgroep archeologie van de KU Leuven onderzocht de steen uitvoerig en kwam tot de conclusie dat het om een zogenaamde Vachon-spits uit het midden-paleolithicum gaat. Het artefact zou neanderthaler-technologie zijn. "Vondsten van neanderthalers zijn uitermate zeldzaam in Vlaanderen en dus erg belangrijk", aldus Slootmans. "In onze regio is dit de allereerste vondst van de homo neanderthalensis."
Volgens de archeologen leende de plek aan de Maanhoevebeek zich goed voor een potentiële nederzetting van neanderthalers.
(HLN)
Zeldzaam prehistorisch voorwerp gevonden in Sint-Katelijne-Waver
Op het terrein van de gemeentelijke basisschool Dijkstein in Sint-Katelijne-Waver is onlangs een opmerkelijke prehistorische vondst gedaan. Dat meldt het gemeentebestuur vandaag. Het zou gaan om een silexsteen uit het paleolithicum die door neanderthalers tot gebruiksvoorwerp werd gemaakt. Onderzoekers van de KU Leuven schatten de ouderdom ervan op 35.000 à 45.000 jaar.
De vondst gebeurde door een vrijwilliger die aardappelen aan het rooien was in de educatieve tuin van de school. De man merkte plots een eigenaardige steen op, waarvan de randen met zorg scherper gemaakt waren. "Hij bezorgde de steen aan de schooldirecteur", zegt schepen van Cultuur Ronny Slootmans. "Die ging er op zijn beurt mee naar de gemeentelijke cultuurdienst en via de erfgoedraad namen we contact op met de KU Leuven."
De onderzoeksgroep archeologie van de KU Leuven onderzocht de steen uitvoerig en kwam tot de conclusie dat het om een zogenaamde Vachon-spits uit het midden-paleolithicum gaat. Het artefact zou neanderthaler-technologie zijn. "Vondsten van neanderthalers zijn uitermate zeldzaam in Vlaanderen en dus erg belangrijk", aldus Slootmans. "In onze regio is dit de allereerste vondst van de homo neanderthalensis."
Volgens de archeologen leende de plek aan de Maanhoevebeek zich goed voor een potentiële nederzetting van neanderthalers.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-11-2014
Hergebruik graven gevonden
Aan de ‘Zijderoute’, de handelsweg die Peking ooit verbond met het Romeinse Rijk, is een opmerkelijke begraafplaats gevonden. Hij is 1700 jaar oud en bestaat uit een aantal half begraven grafhuizen, gemaakt met bakstenen. Maar het opmerkelijkste is dat de graven steeds werden hergebruikt.
De begraafplaats ligt bij de plaats Kucha, in het huidige noordwesten van China. Deze plaats is altijd heel belangrijk geweest voor reizigers omdat het een oase is in een van de meest onherbergzame gebieden waar de route doorheen loopt. Vanwege de uitvoering en de inhoud van de grafkamers denken Chinese archeologen dat het graven van belangrijke mensen waren.
Maar onderzoek op de botten die er liggen, toont aan dat de graven werden hergebruikt. Er kwamen steeds nieuwe doden in de grafkamers te liggen, wellicht behoort iedere kamer tot een clan of een familie. Aangezien er geen geschreven aanwijzingen zijn gevonden, moet dat verder worden onderzocht.
De in totaal tien grafkamers worden sinds 2007 uitgegraven, maar nu is er een eerste publicatie in het Engels verschenen. In Journal Chinese Cultural Relics is te lezen hoe de graven waren voorzien van houten afbeeldingen van mythische dieren. Ieder dier stond voor een windrichting.
(faqt.nl)
Hergebruik graven gevonden
Aan de ‘Zijderoute’, de handelsweg die Peking ooit verbond met het Romeinse Rijk, is een opmerkelijke begraafplaats gevonden. Hij is 1700 jaar oud en bestaat uit een aantal half begraven grafhuizen, gemaakt met bakstenen. Maar het opmerkelijkste is dat de graven steeds werden hergebruikt.
De begraafplaats ligt bij de plaats Kucha, in het huidige noordwesten van China. Deze plaats is altijd heel belangrijk geweest voor reizigers omdat het een oase is in een van de meest onherbergzame gebieden waar de route doorheen loopt. Vanwege de uitvoering en de inhoud van de grafkamers denken Chinese archeologen dat het graven van belangrijke mensen waren.
Maar onderzoek op de botten die er liggen, toont aan dat de graven werden hergebruikt. Er kwamen steeds nieuwe doden in de grafkamers te liggen, wellicht behoort iedere kamer tot een clan of een familie. Aangezien er geen geschreven aanwijzingen zijn gevonden, moet dat verder worden onderzocht.
De in totaal tien grafkamers worden sinds 2007 uitgegraven, maar nu is er een eerste publicatie in het Engels verschenen. In Journal Chinese Cultural Relics is te lezen hoe de graven waren voorzien van houten afbeeldingen van mythische dieren. Ieder dier stond voor een windrichting.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-11-2014
DNA Napoleon verwerkt in horloges
Haarlokken Franse keizer in stukjes gesneden
De Zwitserse horlogemaker De Witt gaat uurwerken maken met daarin het DNA van de Franse keizer Napoleon Bonaparte. In de horloges worden delen van een haarlok van de keizer verwerkt, elk ter grootte van een halve millimeter.
Dat meldt de website Artdaily.com. Ook zal de beeltenis van Napoleon (1769-1821) de uurwerken sieren. Van het horloge worden 500 exemplaren gemaakt, die per stuk ongeveer 8000 euro zullen kosten.
Het haar is afkomstig van de recente veiling door de prinselijke familie van Monaco. De Witt gaf 29.600 euro uit aan voorwerpen waarin Napoleons lokken waren verwerkt. De eigenaar van dit bedrijf is Jean Jerome de Witt, zoon van prins Marie Clotilde Bonaparte, die een dochter was van prins Victor Napoleon en prinses Clementine van België.
(royalty-online.nl)
DNA Napoleon verwerkt in horloges
Haarlokken Franse keizer in stukjes gesneden
De Zwitserse horlogemaker De Witt gaat uurwerken maken met daarin het DNA van de Franse keizer Napoleon Bonaparte. In de horloges worden delen van een haarlok van de keizer verwerkt, elk ter grootte van een halve millimeter.
Dat meldt de website Artdaily.com. Ook zal de beeltenis van Napoleon (1769-1821) de uurwerken sieren. Van het horloge worden 500 exemplaren gemaakt, die per stuk ongeveer 8000 euro zullen kosten.
Het haar is afkomstig van de recente veiling door de prinselijke familie van Monaco. De Witt gaf 29.600 euro uit aan voorwerpen waarin Napoleons lokken waren verwerkt. De eigenaar van dit bedrijf is Jean Jerome de Witt, zoon van prins Marie Clotilde Bonaparte, die een dochter was van prins Victor Napoleon en prinses Clementine van België.
(royalty-online.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-12-2014
Computer voor Christus
De oudste computer ter wereld is ouder dan werd gedacht. Een eeuw om precies te zijn, waarmee het raadsel groter is geworden. Het Antikythera mechanisme is in 1901 gevonden in een scheepswrak voor de Griekse kust. Het ziet er uit als een soort machine, maar na onderzoek bleek het een mechanische computer te zijn, waarmee zonsverduisteringen en de stand van de sterren te voorspellen waren.
De maker moest rond 100 voor Christus hebben geleefd, was lange tijd de theorie. Anderen dachten dat alleen Archimedes (287-212 v. Chr.) een dergelijk ingewikkelde machine kon hebben gemaakt. Nieuw onderzoek door de universiteit van Quilmes (Argentinië) toont aan dat beide fout zijn. De machine is waarschijnlijk gemaakt rond 205 voor Christus.
Die nauwkeurige datering is mogelijk omdat de onderzoekers de uitkomsten van de computer hebben vergeleken met de zonsverduisteringen in het oude Babylonië. De oudste match dateert van 12 mei in 205 voor Christus. Daarna loopt de computer keurig synchroon met de rest van de gebeurtenissen aan het firmament.
Dat verklaart het bestaan van de machine overigens nog steeds niet. Het mechanisme is zo complex dat historici denken dat het zijn tijd minstens duizend jaar vooruit was. Niemand kan nog verklaren wie een dergelijke computer kon bouwen en waarom het ding op een Grieks schip terecht kwam.
Het onderzoek staat in het vakblad Archive for History of Exact Sciences.
(Scientias.nl)
Computer voor Christus
De oudste computer ter wereld is ouder dan werd gedacht. Een eeuw om precies te zijn, waarmee het raadsel groter is geworden. Het Antikythera mechanisme is in 1901 gevonden in een scheepswrak voor de Griekse kust. Het ziet er uit als een soort machine, maar na onderzoek bleek het een mechanische computer te zijn, waarmee zonsverduisteringen en de stand van de sterren te voorspellen waren.
De maker moest rond 100 voor Christus hebben geleefd, was lange tijd de theorie. Anderen dachten dat alleen Archimedes (287-212 v. Chr.) een dergelijk ingewikkelde machine kon hebben gemaakt. Nieuw onderzoek door de universiteit van Quilmes (Argentinië) toont aan dat beide fout zijn. De machine is waarschijnlijk gemaakt rond 205 voor Christus.
Die nauwkeurige datering is mogelijk omdat de onderzoekers de uitkomsten van de computer hebben vergeleken met de zonsverduisteringen in het oude Babylonië. De oudste match dateert van 12 mei in 205 voor Christus. Daarna loopt de computer keurig synchroon met de rest van de gebeurtenissen aan het firmament.
Dat verklaart het bestaan van de machine overigens nog steeds niet. Het mechanisme is zo complex dat historici denken dat het zijn tijd minstens duizend jaar vooruit was. Niemand kan nog verklaren wie een dergelijke computer kon bouwen en waarom het ding op een Grieks schip terecht kwam.
Het onderzoek staat in het vakblad Archive for History of Exact Sciences.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-12-2014
Enorm antiek waterbekken in Rome ontdekt
Bij de bouw van een nieuwe metrolijn in Rome is een enorm bassin uit de tijd van het Romeinse Rijk gevonden. Volgens archeologe Rossella Rea is het het grootste waterreservoir voor de landbouw, dat zo dicht bij het centrum van Rome ontdekt werd. Dat deelde het persagentschap Ansa woensdag mee.
Het bekken uit de eerste eeuw na Christus kon met een oppervlakte van 35 op 70 meter vier miljoen liter water bevatten. De plek werd in de wijk San Giovanni ontdekt. Daar wordt momenteel een deel van de derde metrolijn C in Rome aangelegd.
(HLN)
Enorm antiek waterbekken in Rome ontdekt
Bij de bouw van een nieuwe metrolijn in Rome is een enorm bassin uit de tijd van het Romeinse Rijk gevonden. Volgens archeologe Rossella Rea is het het grootste waterreservoir voor de landbouw, dat zo dicht bij het centrum van Rome ontdekt werd. Dat deelde het persagentschap Ansa woensdag mee.
Het bekken uit de eerste eeuw na Christus kon met een oppervlakte van 35 op 70 meter vier miljoen liter water bevatten. De plek werd in de wijk San Giovanni ontdekt. Daar wordt momenteel een deel van de derde metrolijn C in Rome aangelegd.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-12-2014
DNA van Richard III roept twijfels bloedlijn op
Beeld van Richard III © reuters.
De Universiteit van Leicester heeft op basis van DNA-onderzoek op het skelet van koning Richard III van Engeland (1452-1485) ontdekt dat er mogelijk geen directe bloedlijn is met de koninklijke familie.
© EPA.
Koning Richard III kwam om bij de Slag bij Bosworth in 1485. Hendrik VII uit het huis Tudor volgde Richard op. Het skelet van Richard III werd twee jaar geleden teruggevonden onder een parkeerplaats in Leicester. Daar stond ooit een klooster waar de koning begraven lag.
Wetenschappers hebben zijn DNA onderzocht om aan te tonen dat het daadwerkelijk gaat om het stoffelijk overschot van de Richard III. Omdat hij kinderloos was, keken wetenschappers naar de afstammelingen van Edward III, zijn betovergrootvader. Op basis van de vrouwelijke lijn in het DNA staat onomstotelijk vast dat het skelet van Richard III is. Volgens The Telegraph zijn de wetenschappers echter ook gestuit op iets opmerkelijks. De DNA-test zou namelijk aantonen dat de mannelijke lijn ergens in de geschiedenis is onderbroken, wat zou wijzen op een buitenechtelijke relatie.
Troon
Het is volgens de krant onmogelijk om vast te stellen wanneer de breuk in de bloedlijn is ontstaan. Hoogleraar Kevin Schurer legt in de krant uit: "In de eerste plaats moeten we voorkomen dat we hiermee suggereren dat koningin Elizabeth geen recht op de troon zou hebben. Er zijn negentien punten waar de bloedlijn kan zijn onderbroken. Statistisch gezien is de kans groot dat dit gebeurd is op een punt in de geschiedenis waar het niet van belang is. Er zijn ook punten in de keten aan te wijzen dat een breuk hypothetisch gezien wel de koninklijke familie raakt."
Wetenschappers zijn volgens de krant geïntrigeerd door de DNA-kwestie die erop duidt dat ergens tussen Edward III (1312- 1377) en zijn nakomelingen iemand onbewust onwettig was. Als het onwettige kind Edwards zoon Jan van Gent (John of Gaunt, 1340-1399) of diens zoon Hendrik IV (Henry IV (1366-1413) is, dan is de koninklijke bloedlijn gebroken.
Professor Shurer: "Jan van Gent was de vader van Hendrik IV, dus als Jan van Gent niet het kind van Edward III zou zijn, dan hadden Hendrik IV en zijn afstammelingen Hendrik V, Hendrik VI en indirect de Tudors geen recht op de troon. Antwoorden op vragen krijgen we niet zonder dode personen op te graven."
(HLN)
DNA van Richard III roept twijfels bloedlijn op
Beeld van Richard III © reuters.
De Universiteit van Leicester heeft op basis van DNA-onderzoek op het skelet van koning Richard III van Engeland (1452-1485) ontdekt dat er mogelijk geen directe bloedlijn is met de koninklijke familie.
© EPA.
Koning Richard III kwam om bij de Slag bij Bosworth in 1485. Hendrik VII uit het huis Tudor volgde Richard op. Het skelet van Richard III werd twee jaar geleden teruggevonden onder een parkeerplaats in Leicester. Daar stond ooit een klooster waar de koning begraven lag.
Wetenschappers hebben zijn DNA onderzocht om aan te tonen dat het daadwerkelijk gaat om het stoffelijk overschot van de Richard III. Omdat hij kinderloos was, keken wetenschappers naar de afstammelingen van Edward III, zijn betovergrootvader. Op basis van de vrouwelijke lijn in het DNA staat onomstotelijk vast dat het skelet van Richard III is. Volgens The Telegraph zijn de wetenschappers echter ook gestuit op iets opmerkelijks. De DNA-test zou namelijk aantonen dat de mannelijke lijn ergens in de geschiedenis is onderbroken, wat zou wijzen op een buitenechtelijke relatie.
Troon
Het is volgens de krant onmogelijk om vast te stellen wanneer de breuk in de bloedlijn is ontstaan. Hoogleraar Kevin Schurer legt in de krant uit: "In de eerste plaats moeten we voorkomen dat we hiermee suggereren dat koningin Elizabeth geen recht op de troon zou hebben. Er zijn negentien punten waar de bloedlijn kan zijn onderbroken. Statistisch gezien is de kans groot dat dit gebeurd is op een punt in de geschiedenis waar het niet van belang is. Er zijn ook punten in de keten aan te wijzen dat een breuk hypothetisch gezien wel de koninklijke familie raakt."
Wetenschappers zijn volgens de krant geïntrigeerd door de DNA-kwestie die erop duidt dat ergens tussen Edward III (1312- 1377) en zijn nakomelingen iemand onbewust onwettig was. Als het onwettige kind Edwards zoon Jan van Gent (John of Gaunt, 1340-1399) of diens zoon Hendrik IV (Henry IV (1366-1413) is, dan is de koninklijke bloedlijn gebroken.
Professor Shurer: "Jan van Gent was de vader van Hendrik IV, dus als Jan van Gent niet het kind van Edward III zou zijn, dan hadden Hendrik IV en zijn afstammelingen Hendrik V, Hendrik VI en indirect de Tudors geen recht op de troon. Antwoorden op vragen krijgen we niet zonder dode personen op te graven."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-12-2014
Oudste gravering ooit ontdekt op half miljoen jaar oude schelp
Uitzonderlijke Spinozapremie leidt tot uitzonderlijk onderzoek
Onze voorouder Homo erectus op Java gebruikte al een half miljoen jaar geleden schelpen van zoetwatermosselen als materiaal voor werktuigen en als ondergrond voor een intrigerende gravering. Dat tonen Nederlandse onderzoekers aan in Nature van 4 december 2014. De vondsten bieden een nieuwe blik op de evolutie van menselijk gedrag. Dit onderzoeksresultaat is een mooi voorbeeld van interdisciplinair NWO-onderzoek: dateringsmethodieken uit de aardwetenschappen verschaffen inzicht in de geesteswetenschappen.
De fossiele Pseudodon schelp (DUB1006-fL) met de gravering gemaakt door Homo erectus op Trinil
De schelp is vanaf 4 december te bezichtigen in museum Naturalis in Leiden.
Homo sapiens niet langer de primeur
“Tot nu werd aangenomen dat het maken van dit soort graveringen voorbehouden was aan de moderne mens (Homo sapiens) in Afrika, vanaf zo’n 100.000 jaar geleden”, zegt hoofdauteur José Joordens, verbonden aan de Faculteit Archeologie van de Universiteit Leiden.
Schelpencollectie van Eugène Dubois
Een team van 21 onderzoekers onderzocht honderden fossiele schelpen die afkomstig zijn van de Homo erectus vindplaats Trinil op het Indonesische eiland Java. De schelpen behoren tot de Dubois Collectie die al sinds het eind van de 19e eeuw onderdeel is van Naturalis Biodiversity Center in Leiden. De schelpen zijn destijds opgegraven door de Limburgse arts en onderzoeker Eugène Dubois, de ontdekker van “Pithecanthropus erectus” - die we nu kennen als Homo erectus.
De fossiele schelp met de gravering gemaakt door Homo erectus op Trinil - detail (beeld: Wim Lustenhouwer, Vrije Universiteit Amsterdam
Zeer verrassend is de ontdekking van een gegraveerd geometrisch patroon op een van de schelpen. De gravering, die alleen bij strijklicht zichtbaar is, is aantoonbaar ouder dan de tijdens fossilisatie veroorzaakte verweringsprocessen op de schelp. Het onderzoek sloot uit dat het patroon door dieren of door natuurlijke verweringsprocessen is veroorzaakt en toonde aan dat het ‘zigzagpatroon’ het werk was van Homo erectus. Door toepassing van twee dateringsmethoden stelden onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam en Wageningen University vast dat de schelpen minimaal 430.000 en maximaal 540.000 jaar oud zijn. Dat maakt de gravering op zijn minst vier keer ouder dan de tot nu toe bekende oudste graveringen, die in Afrika zijn gevonden.
Functie of betekenis gravering?
“Het is fantastisch dat deze gegraveerde schelp na meer dan honderd jaar in een museumcollectie eindelijk ontdekt is. Ik kan me voorstellen dat mensen zich afvragen: is dit nu een voorloper van ‘kunst’?” zegt Wil Roebroeks, hoogleraar Oude Steentijd aan de Universiteit Leiden. Hij kon dit langdurige onderzoek financieren met zijn NWO-Spinozapremie. “Wat de functie of betekenis was van de gravering is echter op dit moment nog een raadsel.”
Vroege mensachtige mosselman
Uit dit onderzoek blijkt ook dat deze vroege mensachtigen de grote zoetwatermosselen heel slim openmaakten: ze boorden een gat met een scherpe haaientand, precies op de aanhechtingsplaats van de spier die de schelpkleppen gesloten houdt. Hiervan is een animatie gemaakt. “De nauwgezetheid waarmee deze vroege mensachtigen werkten duidt op een gedetailleerde kennis van de anatomie van de schelpdieren en een goede handvaardigheid”, aldus onderzoeker en expert in fossiele schelpen Frank Wesselingh van Naturalis. De schelpdieren werden gegeten en de resterende schelpen gebruikt als materiaal om werktuigen zoals messen mee te maken.
Mogelijk vervolgonderzoek
Deze vondst uit de historische Dubois collectie werpt onverwacht nieuw licht op de vaardigheden en gedrag van Homo erectus, en toont aan dat Azië een veelbelovend en relatief onontgonnen gebied is als het gaat om intrigerende artefacten.
Vanuit Nederland waren onder andere onderzoekers van de Universiteit Leiden, Naturalis Biodiversity Center, de Vrije Universiteit Amsterdam, de universiteiten van Wageningen en Delft en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed bij het onderzoek betrokken.
Betrokkenheid NWO
Het onderzoek is o.a. gefinancierd via de NWO-Spinozapremie van Wil Roebroeks, Rubicon (voor Tony Reimann van Wageningen University), het Open Programma van ALW (voor José Joordens van Universiteit Leiden) en het Open Technologieprogramma van STW (voor Christina Ankjærgaard van Wageningen University).
(nwo.nl)
Oudste gravering ooit ontdekt op half miljoen jaar oude schelp
Uitzonderlijke Spinozapremie leidt tot uitzonderlijk onderzoek
Onze voorouder Homo erectus op Java gebruikte al een half miljoen jaar geleden schelpen van zoetwatermosselen als materiaal voor werktuigen en als ondergrond voor een intrigerende gravering. Dat tonen Nederlandse onderzoekers aan in Nature van 4 december 2014. De vondsten bieden een nieuwe blik op de evolutie van menselijk gedrag. Dit onderzoeksresultaat is een mooi voorbeeld van interdisciplinair NWO-onderzoek: dateringsmethodieken uit de aardwetenschappen verschaffen inzicht in de geesteswetenschappen.
De fossiele Pseudodon schelp (DUB1006-fL) met de gravering gemaakt door Homo erectus op Trinil
De schelp is vanaf 4 december te bezichtigen in museum Naturalis in Leiden.
Homo sapiens niet langer de primeur
“Tot nu werd aangenomen dat het maken van dit soort graveringen voorbehouden was aan de moderne mens (Homo sapiens) in Afrika, vanaf zo’n 100.000 jaar geleden”, zegt hoofdauteur José Joordens, verbonden aan de Faculteit Archeologie van de Universiteit Leiden.
Schelpencollectie van Eugène Dubois
Een team van 21 onderzoekers onderzocht honderden fossiele schelpen die afkomstig zijn van de Homo erectus vindplaats Trinil op het Indonesische eiland Java. De schelpen behoren tot de Dubois Collectie die al sinds het eind van de 19e eeuw onderdeel is van Naturalis Biodiversity Center in Leiden. De schelpen zijn destijds opgegraven door de Limburgse arts en onderzoeker Eugène Dubois, de ontdekker van “Pithecanthropus erectus” - die we nu kennen als Homo erectus.
De fossiele schelp met de gravering gemaakt door Homo erectus op Trinil - detail (beeld: Wim Lustenhouwer, Vrije Universiteit Amsterdam
Zeer verrassend is de ontdekking van een gegraveerd geometrisch patroon op een van de schelpen. De gravering, die alleen bij strijklicht zichtbaar is, is aantoonbaar ouder dan de tijdens fossilisatie veroorzaakte verweringsprocessen op de schelp. Het onderzoek sloot uit dat het patroon door dieren of door natuurlijke verweringsprocessen is veroorzaakt en toonde aan dat het ‘zigzagpatroon’ het werk was van Homo erectus. Door toepassing van twee dateringsmethoden stelden onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam en Wageningen University vast dat de schelpen minimaal 430.000 en maximaal 540.000 jaar oud zijn. Dat maakt de gravering op zijn minst vier keer ouder dan de tot nu toe bekende oudste graveringen, die in Afrika zijn gevonden.
Functie of betekenis gravering?
“Het is fantastisch dat deze gegraveerde schelp na meer dan honderd jaar in een museumcollectie eindelijk ontdekt is. Ik kan me voorstellen dat mensen zich afvragen: is dit nu een voorloper van ‘kunst’?” zegt Wil Roebroeks, hoogleraar Oude Steentijd aan de Universiteit Leiden. Hij kon dit langdurige onderzoek financieren met zijn NWO-Spinozapremie. “Wat de functie of betekenis was van de gravering is echter op dit moment nog een raadsel.”
Vroege mensachtige mosselman
Uit dit onderzoek blijkt ook dat deze vroege mensachtigen de grote zoetwatermosselen heel slim openmaakten: ze boorden een gat met een scherpe haaientand, precies op de aanhechtingsplaats van de spier die de schelpkleppen gesloten houdt. Hiervan is een animatie gemaakt. “De nauwgezetheid waarmee deze vroege mensachtigen werkten duidt op een gedetailleerde kennis van de anatomie van de schelpdieren en een goede handvaardigheid”, aldus onderzoeker en expert in fossiele schelpen Frank Wesselingh van Naturalis. De schelpdieren werden gegeten en de resterende schelpen gebruikt als materiaal om werktuigen zoals messen mee te maken.
Mogelijk vervolgonderzoek
Deze vondst uit de historische Dubois collectie werpt onverwacht nieuw licht op de vaardigheden en gedrag van Homo erectus, en toont aan dat Azië een veelbelovend en relatief onontgonnen gebied is als het gaat om intrigerende artefacten.
Vanuit Nederland waren onder andere onderzoekers van de Universiteit Leiden, Naturalis Biodiversity Center, de Vrije Universiteit Amsterdam, de universiteiten van Wageningen en Delft en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed bij het onderzoek betrokken.
Betrokkenheid NWO
Het onderzoek is o.a. gefinancierd via de NWO-Spinozapremie van Wil Roebroeks, Rubicon (voor Tony Reimann van Wageningen University), het Open Programma van ALW (voor José Joordens van Universiteit Leiden) en het Open Technologieprogramma van STW (voor Christina Ankjærgaard van Wageningen University).
(nwo.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-12-2014
Viking-vrouwen hielpen nieuwe gebieden te koloniseren
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 8 december 2014 om 16:24 uur
Nieuw onderzoek suggereert dat de Vikingen hun vrouwen tijdens hun kolonisatietochten meenamen en dat die vrouwen dus ook nauw betrokken waren bij het koloniseren van nieuwe gebieden. Wetenschappers trekken die conclusie op basis van DNA.
Wie denkt aan Vikingen denkt wellicht aan bebaarde wildebrassen die zich alles toe-eigenden wat ze tegenkwamen en aanstond. Maar misschien moeten we dat beeld een beetje herzien. Dat de Vikingen geen lieverdjes waren, staat als een paal boven water. Maar ze hadden ook een andere kant: die van de familieman. Nieuw onderzoek suggereert namelijk dat sommige Vikingen hun vrouwen meenamen wanneer ze nieuwe gebieden gingen koloniseren. Sterker nog: het onderzoek wijst erop dat de vrouwen hun steentje bijdroegen aan dat kolonisatieproces.
OVER MITOCHONDRIAAL DNA
Mitochondriaal DNA is DNA dat zich in de mitochondriën, oftewel de energiecentrales van cellen, bevindt. Het mitochondriaal DNA ontvangt een mens van zijn moeder en kan dus een goed beeld geven van de maternale geslachtslijn.
DNA
Dat schrijven Noorse onderzoekers in het blad Philosophical Transactions of the Royal Society B. Ze baseren hun conclusie op DNA. De onderzoekers verzamelden mitochondriaal DNA van Vikingen die aan het einde van de IJzertijd leefden en vergeleken dit met het mitochondriaal DNA van IJslanders uit diezelfde tijd en mitochondriaal DNA van Noren, Zweden, Schotten (met name van de dichtbij Scandinavië gelegen Shetland- en Orkney-eilanden), Engelsen, Duitsers en Fransen.
De resultaten
Uit het onderzoek blijkt dat het mitochondriaal DNA van de oude Noren en IJslanders veel overeenkomsten vertoont met dat van Zweden, Engelsmannen en Schotten. Het mitochondriaal DNA van de oude IJslanders bleek bovendien met name overeenkomsten te vertonen met dat van mensen die op de Orkney- en Shetlandeilanden wonen.
Het verandert onze kijk op de Vikingen, zo stellen de onderzoekers. Wie denkt aan Vikingen, denkt aan rovende wildebrassen. En die waren er ook zeker bij. Ze veroverden nieuwe gebieden en deden dat hardhandig. Maar dat is natuurlijk niet het hele verhaal. Die veroverde gebieden moesten vervolgens geëxploiteerd worden. Er waren mensen nodig die in die nieuwe gebieden gingen wonen, landbouwbedrijfjes opzetten en het handelsnetwerk uitbreidden. En daarin was klaarblijkelijk ook een taak voor de vrouwen weggelegd. “Onze analyse wijst erop dat Noorse vrouwen een belangrijke rol speelden in de overzeese expansie en vestiging van de Vikingen en dat vrouwen van de Orkney- en Shetlandeilanden bijdroegen aan de kolonisatie van IJsland,” zo schrijven de onderzoekers.
(Scientias.nl)
Viking-vrouwen hielpen nieuwe gebieden te koloniseren
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 8 december 2014 om 16:24 uur
Nieuw onderzoek suggereert dat de Vikingen hun vrouwen tijdens hun kolonisatietochten meenamen en dat die vrouwen dus ook nauw betrokken waren bij het koloniseren van nieuwe gebieden. Wetenschappers trekken die conclusie op basis van DNA.
Wie denkt aan Vikingen denkt wellicht aan bebaarde wildebrassen die zich alles toe-eigenden wat ze tegenkwamen en aanstond. Maar misschien moeten we dat beeld een beetje herzien. Dat de Vikingen geen lieverdjes waren, staat als een paal boven water. Maar ze hadden ook een andere kant: die van de familieman. Nieuw onderzoek suggereert namelijk dat sommige Vikingen hun vrouwen meenamen wanneer ze nieuwe gebieden gingen koloniseren. Sterker nog: het onderzoek wijst erop dat de vrouwen hun steentje bijdroegen aan dat kolonisatieproces.
OVER MITOCHONDRIAAL DNA
Mitochondriaal DNA is DNA dat zich in de mitochondriën, oftewel de energiecentrales van cellen, bevindt. Het mitochondriaal DNA ontvangt een mens van zijn moeder en kan dus een goed beeld geven van de maternale geslachtslijn.
DNA
Dat schrijven Noorse onderzoekers in het blad Philosophical Transactions of the Royal Society B. Ze baseren hun conclusie op DNA. De onderzoekers verzamelden mitochondriaal DNA van Vikingen die aan het einde van de IJzertijd leefden en vergeleken dit met het mitochondriaal DNA van IJslanders uit diezelfde tijd en mitochondriaal DNA van Noren, Zweden, Schotten (met name van de dichtbij Scandinavië gelegen Shetland- en Orkney-eilanden), Engelsen, Duitsers en Fransen.
De resultaten
Uit het onderzoek blijkt dat het mitochondriaal DNA van de oude Noren en IJslanders veel overeenkomsten vertoont met dat van Zweden, Engelsmannen en Schotten. Het mitochondriaal DNA van de oude IJslanders bleek bovendien met name overeenkomsten te vertonen met dat van mensen die op de Orkney- en Shetlandeilanden wonen.
Het verandert onze kijk op de Vikingen, zo stellen de onderzoekers. Wie denkt aan Vikingen, denkt aan rovende wildebrassen. En die waren er ook zeker bij. Ze veroverden nieuwe gebieden en deden dat hardhandig. Maar dat is natuurlijk niet het hele verhaal. Die veroverde gebieden moesten vervolgens geëxploiteerd worden. Er waren mensen nodig die in die nieuwe gebieden gingen wonen, landbouwbedrijfjes opzetten en het handelsnetwerk uitbreidden. En daarin was klaarblijkelijk ook een taak voor de vrouwen weggelegd. “Onze analyse wijst erop dat Noorse vrouwen een belangrijke rol speelden in de overzeese expansie en vestiging van de Vikingen en dat vrouwen van de Orkney- en Shetlandeilanden bijdroegen aan de kolonisatie van IJsland,” zo schrijven de onderzoekers.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-12-2014
Nederlanders ontdekken papierresten in Chinese mummie
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 9 december 2014 om 10:11 uur
Artsen in het Meander Medisch Centrum hebben onlangs hun oudste patiënt ooit onderzocht: een bijna duizend jaar oude Chinese mummie onderging in het centrum inwendig onderzoek en gaf een spectaculair geheim prijs.
Het moet even wennen zijn geweest voor maag-darm-leverarts Reinoud Vermeijden en radioloog Ben Heggelman. In plaats van hun gewoonlijke patiënten kregen ze onlangs een bijna duizend jaar oude Chinese mummie op bezoek. De mummie moest inwendige onderzoeken ondergaan.
Boeddhistische meester
De oude mummie is afkomstig uit China en was al in Nederland: eerder dit jaar was de mummie te zien tijdens een tentoonstelling in het Drents Museum. Het gemummificeerde lichaam zit verborgen in een kostbaar reliek en behoort toe aan een boeddhistische meester. Het is de enige Chinees-boeddhistische mummie die in het westen beschikbaar is voor nader onderzoek.
De mummie wordt onderzocht. Afbeelding: Jan van Esch.
Ontdekking
Wetenschappers hoopten dat het Meander Medisch Centrum de geheimen van deze bijzondere mummie kon blootleggen. Met behulp van een speciale endoscoop werden monsters verzameld. Ook werden de buik- en borstholte onderzocht. En in die holtes deden de artsen een spectaculaire ontdekking. Op de plek waar eerder de organen hadden gezeten, werden nu papierresten met daarop oude Chinese schrifttekens ontdekt.
DNA
Verder werd een CT-scan gemaakt die onthult hoe de mummie er vanbinnen uitziet. Ook kan er op basis van botmateriaal nu DNA-onderzoek worden uitgevoerd.
De mummie heeft nadat deze zijn geheimen aan Nederlanders prijs moest geven ons landje alweer verlaten. De mummie is naar Hongarije gebracht waar deze de komende maanden zal worden tentoongesteld.
(scientias.nl)
Nederlanders ontdekken papierresten in Chinese mummie
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 9 december 2014 om 10:11 uur
Artsen in het Meander Medisch Centrum hebben onlangs hun oudste patiënt ooit onderzocht: een bijna duizend jaar oude Chinese mummie onderging in het centrum inwendig onderzoek en gaf een spectaculair geheim prijs.
Het moet even wennen zijn geweest voor maag-darm-leverarts Reinoud Vermeijden en radioloog Ben Heggelman. In plaats van hun gewoonlijke patiënten kregen ze onlangs een bijna duizend jaar oude Chinese mummie op bezoek. De mummie moest inwendige onderzoeken ondergaan.
Boeddhistische meester
De oude mummie is afkomstig uit China en was al in Nederland: eerder dit jaar was de mummie te zien tijdens een tentoonstelling in het Drents Museum. Het gemummificeerde lichaam zit verborgen in een kostbaar reliek en behoort toe aan een boeddhistische meester. Het is de enige Chinees-boeddhistische mummie die in het westen beschikbaar is voor nader onderzoek.
De mummie wordt onderzocht. Afbeelding: Jan van Esch.
Ontdekking
Wetenschappers hoopten dat het Meander Medisch Centrum de geheimen van deze bijzondere mummie kon blootleggen. Met behulp van een speciale endoscoop werden monsters verzameld. Ook werden de buik- en borstholte onderzocht. En in die holtes deden de artsen een spectaculaire ontdekking. Op de plek waar eerder de organen hadden gezeten, werden nu papierresten met daarop oude Chinese schrifttekens ontdekt.
DNA
Verder werd een CT-scan gemaakt die onthult hoe de mummie er vanbinnen uitziet. Ook kan er op basis van botmateriaal nu DNA-onderzoek worden uitgevoerd.
De mummie heeft nadat deze zijn geheimen aan Nederlanders prijs moest geven ons landje alweer verlaten. De mummie is naar Hongarije gebracht waar deze de komende maanden zal worden tentoongesteld.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Rijk stoot 31 monumenten af
Minister Blok wil af van een kasteelruïne in Noord-Brabant, praalgraven in Delft en een Zeeuwse kerk. Omdat ze geen functie hebben voor het Rijk, draagt hij ze over aan een nieuwe instantie, de Nationale Monumentenorganisatie (NMo).
"De panden en objecten moeten goed bewaard en beheerd worden, maar dat is geen taak voor de Rijksoverheid", schrijft Blok aan de Tweede Kamer. Hij wil dat de overheid zich vooral bezighoudt met praktische gebouwen als kazernes, gevangenissen en kantoren voor ambtenaren.
Praalgraf en vesting
Blok wil om te beginnen 31 monumenten afstoten. Op de lijst staan bijvoorbeeld de praalgraven van Maarten Tromp en Piet Hein in Delft, de vesting Naarden en Kasteel Radboud in Medemblik.
De monumenten zijn op verschillende manieren in handen van de overheid gekomen. Zo is de kasteelruïne van Strijen geconfisqueerd toen stadhouder Willem V vluchtte uit Nederland en erfde de staat het landhuis Trompenburgh bij Hilversum. De Sint-Baafskerk in Aardenburg kwam gedeeltelijk in handen van de Staat na een restauratie en Kasteel De Slangenburg werd na de Tweede Wereldoorlog afgepakt van de Duitse eigenaren.
Bruidsschat
De NMo krijgt van de overheid een 'bruidsschat' van 61 miljoen euro om het onderhoud van de monumenten over te nemen. Ook wordt er 2 miljoen meegegeven voor achterstallig onderhoud. Daarnaast moet de organisatie gaan werken met sponsoren en vrijwilligers.
Blok schrijft dat het beheer van de objecten nu zo'n 5 miljoen per jaar kost, maar volgens hem kan de NMo het veel efficiënter dan de overheid.
Wel merkt Blok op dat sommige objecten moeilijk zijn te exploiteren. Zo is het bijvoorbeeld onmogelijk de Naald in Apeldoorn te verhuren of er toegangsgeld voor te vragen.
Alle monumenten
Sint Baafskerk - Aardenburg
Abdijkerk - Aduard
Gedenknaald - Apeldoorn
Grafmonument Tromp - Delft
Grafmonument Piet Hein - Delft
Kasteel De Slangenburg - Doetinchem
Voormalige lichttoren - Goedereede
Slot De Assumburg - Heemskerk
Gedenknaald Manpad - Heemstede
Monument Graaf Adolf en park - Heiligerlee
Westfries museum - Hoorn
Kasteeltoren - IJsselstein
Gotisch huis - Kampen
Kapel met grafmonument van Lyere - Katwijk
Kasteel Radboud - Medemblik
Kronenburgertoren - Nijmegen
Ruïne van Strijen - Oosterhout
Ruïne Jacobaburcht - Oostvoorne
Stenen baak - Oostvoorne
Gedenknaald - Rijswijk
Trompenburgh - 's-Graveland
Ruïne van Brederode - Santpoort Zuid
Pandhof Sint Marie - Utrecht
Onze-Lieve-Vrouwekerk - Veere
Schotse huizen - Veere
Ruïne van Teylingen - Voorhout
Maarten van Rossumhuis - Zaltbommel
Sint-Lievensmonstertoren - Zierikzee
Sassenpoort - Zwolle
Vesting Naarden - Naarden
Spaanse Huis - Naarden
Bron: http://nos.nl/artikel/2009665-rijk-stoot-31-monumenten-af.html
Minister Blok wil af van een kasteelruïne in Noord-Brabant, praalgraven in Delft en een Zeeuwse kerk. Omdat ze geen functie hebben voor het Rijk, draagt hij ze over aan een nieuwe instantie, de Nationale Monumentenorganisatie (NMo).
"De panden en objecten moeten goed bewaard en beheerd worden, maar dat is geen taak voor de Rijksoverheid", schrijft Blok aan de Tweede Kamer. Hij wil dat de overheid zich vooral bezighoudt met praktische gebouwen als kazernes, gevangenissen en kantoren voor ambtenaren.
Praalgraf en vesting
Blok wil om te beginnen 31 monumenten afstoten. Op de lijst staan bijvoorbeeld de praalgraven van Maarten Tromp en Piet Hein in Delft, de vesting Naarden en Kasteel Radboud in Medemblik.
De monumenten zijn op verschillende manieren in handen van de overheid gekomen. Zo is de kasteelruïne van Strijen geconfisqueerd toen stadhouder Willem V vluchtte uit Nederland en erfde de staat het landhuis Trompenburgh bij Hilversum. De Sint-Baafskerk in Aardenburg kwam gedeeltelijk in handen van de Staat na een restauratie en Kasteel De Slangenburg werd na de Tweede Wereldoorlog afgepakt van de Duitse eigenaren.
Bruidsschat
De NMo krijgt van de overheid een 'bruidsschat' van 61 miljoen euro om het onderhoud van de monumenten over te nemen. Ook wordt er 2 miljoen meegegeven voor achterstallig onderhoud. Daarnaast moet de organisatie gaan werken met sponsoren en vrijwilligers.
Blok schrijft dat het beheer van de objecten nu zo'n 5 miljoen per jaar kost, maar volgens hem kan de NMo het veel efficiënter dan de overheid.
Wel merkt Blok op dat sommige objecten moeilijk zijn te exploiteren. Zo is het bijvoorbeeld onmogelijk de Naald in Apeldoorn te verhuren of er toegangsgeld voor te vragen.
Alle monumenten
Sint Baafskerk - Aardenburg
Abdijkerk - Aduard
Gedenknaald - Apeldoorn
Grafmonument Tromp - Delft
Grafmonument Piet Hein - Delft
Kasteel De Slangenburg - Doetinchem
Voormalige lichttoren - Goedereede
Slot De Assumburg - Heemskerk
Gedenknaald Manpad - Heemstede
Monument Graaf Adolf en park - Heiligerlee
Westfries museum - Hoorn
Kasteeltoren - IJsselstein
Gotisch huis - Kampen
Kapel met grafmonument van Lyere - Katwijk
Kasteel Radboud - Medemblik
Kronenburgertoren - Nijmegen
Ruïne van Strijen - Oosterhout
Ruïne Jacobaburcht - Oostvoorne
Stenen baak - Oostvoorne
Gedenknaald - Rijswijk
Trompenburgh - 's-Graveland
Ruïne van Brederode - Santpoort Zuid
Pandhof Sint Marie - Utrecht
Onze-Lieve-Vrouwekerk - Veere
Schotse huizen - Veere
Ruïne van Teylingen - Voorhout
Maarten van Rossumhuis - Zaltbommel
Sint-Lievensmonstertoren - Zierikzee
Sassenpoort - Zwolle
Vesting Naarden - Naarden
Spaanse Huis - Naarden
Bron: http://nos.nl/artikel/2009665-rijk-stoot-31-monumenten-af.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
NSB-nabestaanden willen dossiers
Kinderen en kleinkinderen van NSB’ers willen de privé-documenten uit de justitiedossiers over hun familieleden terug. Het gaat om foto’s, brieven en dagboeken van ‘foute’ Nederlanders die kort na de oorlog in beslag zijn genomen door de Nederlandse Staat.
Het zijn documenten van ongeveer een half miljoen Nederlanders die de overheid net na de oorlog in beslag heeft genomen.
Alleen inzien
De documenten liggen in het Nationaal Archief en worden in 2025 openbaar. Tot die tijd mogen de nabestaanden de stukken alleen inzien. Delen van dossiers meenemen of kopiëren is niet toegestaan.
De Stichting Werkgroep Herkenning zegt in Radio EenVandaag dat die situatie moet veranderen. De stichting heeft een verzoek ingediend bij het ministerie van Veiligheid en Justitie maar dat heeft nog niets opgeleverd.
Bron: http://nos.nl/artikel/201(...)willen-dossiers.html
Kinderen en kleinkinderen van NSB’ers willen de privé-documenten uit de justitiedossiers over hun familieleden terug. Het gaat om foto’s, brieven en dagboeken van ‘foute’ Nederlanders die kort na de oorlog in beslag zijn genomen door de Nederlandse Staat.
Het zijn documenten van ongeveer een half miljoen Nederlanders die de overheid net na de oorlog in beslag heeft genomen.
Alleen inzien
De documenten liggen in het Nationaal Archief en worden in 2025 openbaar. Tot die tijd mogen de nabestaanden de stukken alleen inzien. Delen van dossiers meenemen of kopiëren is niet toegestaan.
De Stichting Werkgroep Herkenning zegt in Radio EenVandaag dat die situatie moet veranderen. De stichting heeft een verzoek ingediend bij het ministerie van Veiligheid en Justitie maar dat heeft nog niets opgeleverd.
Bron: http://nos.nl/artikel/201(...)willen-dossiers.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
18-12-2014
1815 blijft ons bepalen
Otto von Bismarck
jaar geleden is het, maar alles wat wij ondergaan en wat wij zijn in Europa is in dat jaar 1815 geboren. Een nationale staat Nederland. Otto von Bismarck, die Duitsland maakte. De compromisvrede als ideaal van stabiliteit en een soort Europese Raad van regeringsleiders.
Napoleon was verslagen, eindelijk dan toch. De ‘Volkerenslag’ bij Leipzig in 1813 had zijn militair genie dan toch verzwolgen. Richard Wagner beweerde niet voor niets graag, dat hij op die dag geboren was in die stad. Mythomanen voelen zoiets immers aan.
Nu in januari 1815 zat de Empereur te nietsen op Elba, althans dat dacht men. Maar zo'n hongerige podiumartiest pur sang, een Tina Turner of Heintje Davids van de macht, die kun je niet van comebacks afhouden. Op 1 maart 1815 ontsnapte Napoleon met een bende gezworenen van zijn chique, zonnige asieleiland en landde aan de Cote d’Azur als de verlosser en wreker.
Oranje schrikt zich wezenloos
Het werd een nostalgische triomftocht door een jubelend Frankrijk vol wenende veteranen van hun glorieuze campagnes naar Austerlitz, Moskou, de Pyramiden en Marengo. De lokale elites keerden hun Bourbon-trouwe jasjes schielijk om en onthaalden Napoleon als de lang verbeide heerser en redder van La Grande Nation en van zijn eigen Grande Armée.
In Den Haag schrok Willem Frederik, erfenis van Oranje en ‘soeverein vorst’ zich wezenloos. Zouden de Belgen zich nu niet massaal bij de bewonderde, liberale Franse keizer aansluiten om van het saaie, zuinige, calvinistische, Ollandse bewind in oprichting toch nog verlost te worden? Zou zijn ‘voorlopig bewind’ hem ontglippen door de Corsicaanse geweldenaar?
Willem aarzelde, als zo vaak. Zijn politiek sluwere adviseurs als Van Hoogendorp en Falck – en zijn kroonprins Willem die in Brussel woonde – zetten hem onder druk. Hij moest zich “zonder tijd te verliezen tot koning uitroepen. Het zal de natie hier aansporen en een impuls geven. Men zal een Leider in u zien, en het gouvernement zal door de crisis meer vorm krijgen,” schreef de jonge prins zijn vader. Napoleon was al bij Lyon en duizenden soldaten voegden zich juichend achter zijn vaandels! Niet dralen, niet bang afwachten, kortom. Nu toeslaan of alles verliezen!
Victoire!
Het duurde een week voordat Willem zich liet ompraten tot daadkracht. Zij zus Louise schreef hij: “Men moet zijn voordeel uit het verraad van Frankrijk slaan, al is het onmogelijk om de gevolgen te calculeren. We moeten ons schrap zetten tegen het gevaar.” Op 16 maart riep hij zich in de Trêveszaal aan het Binnenhof uit tot Koning der Nederlanden. Amsterdam huldigde hem als Koning Willem I tijdens een rijtoer door de stad op 17 maart.
De Slag bij Waterloo leek psychologisch en geografisch perfect gekozen door Napoleon, even ten zuiden van Brussel, maar werd het einde voor de keizer. En het werd het begin van het heldenepos van kroonprins Willem, gewond geraakt bij een uiterst koene, volstrekt onverantwoorde aanval op de Franse linies.
“Victoire! Victoire! Mijn allerliefste ouders.. Ik ben gewond geraakt door een kogel die mijn linkerschouder heeft doorboord, maar veel stelt het niet voor,” pende hij in een ijlbriefje naar Den Haag. Vanaf dat moment in 1815 tot in het jaar 1940 was 18 juni, Waterloo-dag, de Nationale Feestdag, iets dat door velen inmiddels vergeten zal zijn. Nimmer zou de koninklijke vader zijn zoon diens populariteit als dappere soldaat bij de Belgen en het volk in het noorden van het nieuwe koninkrijk vergeven…. De opera over Willem I en Willem II moet nog geschreven worden, zoveel is duidelijk.
Een zijden sok
Nederland werd een koninkrijk en een nationale staat dankzij Napoleons laatste avontuur. Dat werd formeel beslecht in Wenen, waar de briljantste staatslieden de kaart en de evenwichten van Europa nieuw tekenden: Metternich, Von Humboldt, Castlereagh en de koning van hen allemaal, de oud-kardinaal en Napoleons voormalige topdiplomaat Charles-Maurice de Talleyrand, prins van Périgord, nu onderhandelaar voor de Bourbonmonarchie. De Empereur had hem ooit ‘een zijden sok gevuld met mest’ genoemd. Gelet op zijn vele intriges voor, namens, tegen en achter Napoleon om niet helemaal zonder grond.
Metternich en Castlereagh wensten met Talleyrand in het Weens Congres te verhinderen, dat Europa ooit weer door één macht zou worden gedomineerd. Zij wilden een ‘pentarchie’, een Europees compromis van de vijf grote staten die alleen samen vrede en stabiliteit konden borgen: Engeland, Oostenrijk, Rusland, Frankrijk en juniorpartner Pruisen.
Onderwijshervormer verliest
Onderwijshervormer Wilhelm von Humboldt poogde nog een soort Duits-nationale Bund te fabriceren waarin zijn Pruisen kon domineren – en probeerde zelfs nog Elzas-Lotharingen van het verslagen Frankrijk los te rukken – maar hij verloor dit machtsspel. Zijn koning Friedrich Wilhelm was namelijk te bang voor tsaar Alexander enerzijds en het liberale nationalisme anderzijds.
Het progressieve gedicht ‘Deutschland, Deutschland! Über Alles in der Welt!’ werd niet voor niets in Pruisen verboden en de dichtende professor ervan opgesloten op het eenzame eilandje Helgoland. Eén Duitsland was in die tijd een taboe en een linkse ketterij.
Een have kalkoen
De man die deze proto-EU-visie, dit 'pentarchisch compromis' zou opblazen, werd ook in 1815 geboren. Na het grote Frederik de Grote jaar, Richard Wagner jaar, Mauerfall jaar is 2015 een dubbel jaar: 200 jaar Bismarck en 25 jaar hereniging van Duitsland.
Otto Eduard Leopold von Bismarck werd geboren op 1 april, twee weken na de koninklijke rijtoer van Willem I door Amsterdam. De edelman uit de mark Brandenburg zou het lot van Europa in de 19e en 20e eeuw als niemand anders bepalen. Hij brak de stabiele orde van het Congres van Wenen open en na twee wereldoorlogen rond Bismarcks Reich heeft het pogen om dat evenwicht te herstellen ons de Europese Unie geschonken, die nu opnieuw moet beschouwen of haar stabiele orde kan overleven.
Bismarck was een politiek genie, een groot schrijver ook en een gourmand van allure. Hij kende als ‘innemer’ wellicht alleen een rivaal in Winston Churchill. “Hij at – zijn mes sneed zelf de plakken – een halve kalkoen op die hij wegspoelde met een kwart of een halve fles cognac, vermengd met twee of drie flessen Apollinaris.”
Het was “een genoeglijke avond”, die 22e februari 1875, schreef minister Robert Lucius von Ballhausen. Was er een staatsbanket bij de keizer dan legde Bismarck graag een bodempje met een flinke Elzasser Sauerkraut met Eisbein en worst. De liflafjes aan het hof werden hem in een te lange, trage reeks gangen geserveerd.
Hervormen tegen het parlement
De Brandenburgse landjonker had al jong carrière gemaakt als provocatief anti-liberaal en als diplomaat, die het nationaal gevoel van de Duitse progressieven vilein wist te bespotten en frustreren. Zijn kans kwam in 1862 toen koning Wilhelm van Pruisen een legerhervorming wilde doorzetten tegen het ‘linkse parlement’ in. Als nieuwe kanselier drukte Bismarck deze door, dekte de niet goedgekeurde begroting en de oorlogen met die nieuwe troepen uit spoorwegaandelen – hij leek wel een Nederlandse provinciebestuurder avant la lettre! – en overrompelde zijn opponenten door compromisloze radicaliteit en creativiteit.
Het hervormde Pruisische leger met zijn spoorweg-mobliteit versloeg tussen 1864 en 1870 de krijgsmachten van Denemarken, Oostenrijk-Hongarije en Frankrijk. Bismarck drukte toen de Duitse eenheid in een nieuw keizerrijk door zonder de Oostenrijkers, zodat Pruisen tweederde van het land en de bevolking kan uitmaken.
In nog geen tien jaar had de IJzeren Kanselier zijn liberale tegenstanders alles waar zij van droomden gegeven, maar strikt op zijn eigen voorwaarden: één Duitse natie, triomferend over erfvijanden Habsburg en Parijs. Kers op de taart was dat Bismarck links aftroefde met de introductie van algemeen kiesrecht voor de Reichstag, sociale wetgeving voor arbeiders en boeren als ziekenfondsen, ouderdomspensioen en een WAO. Zijn bijnaam ‘de witte revolutionair’ was niet onverdiend. Hij had de linkse ketterij verslagen door haar droom van één Duitsland en een sociaal keizerrijk waar te maken.
Niet simpel keizer te zijn
Heel zijn beleid en aanpak getuigden van een Machiavellistisch vernuft dat veel van zijn tijdgenoten nauwelijks konden bijbenen. Zijn genie en complexe, explosieve karakter deed de hoogbejaarde, eenvoudige officiersgeest uit de 18e eeuw, keizer Wilhelm I, verzuchten: “Het is lang niet simpel keizer te zijn onder Fürst von Bismarck.”
Eigenlijk was er slechts één politicus van zijn tijd die hij als zijn gelijke erkende in vernuft, eloquentie en successen: ‘der alte Jud’ Benjamin Disraeli, de romancier en Tory-politicus die van zijn bezoeken bij Bismarck in Berlijn fascinerende beschrijvingen gaf aan zijn vorstin, Queen Victoria. Deze had een ware horreur van de kanselier, die haar lievelingsdochter Victoria als echtgenote van kroonprins Friedrich het leven op vaak onbeschofte wijze zuur maakte.
De wreedheid van Bismarck, een enorme hypochonder, was legendarisch, maar ook zijn charme en soms grote trouw aan sommige mensen. Zo heeft hij uit geheime fondsen de fabuleuze bouwprojecten en excentrieke kunstplannen van de jonge Beierse koning Ludwig II en zijn idool Richard Wagner helpen financieren.
Die miljoenen schoof hij hem toe via zijn joodse vriend, de bankier Gershon von Bleichröder. Deze verhief hij ook nog in de adelstand en bezocht de ontvangsten bij hem thuis. Antisemitische kringen in Berlijn vonden dit een schandaal, Bismarck zelf vond zulke opvattingen kleinburgerlijke lachertjes.
De botten van één grenadier
Vaak vergeten is dat de nieuwe kanselier van het keizerrijk na 1871 een soort heruitgave van het beleid van Metternich en Talleyrand voerde. Het was een verfijnd gebalanceerde vredespolitiek die de grote staten en vorsten op hun tronen hield, de bloei en stabiliteit van de burgerij de ruimte gaf en de rebelse katholieken en socialisten eronder hield door repressie vermengd met sociale gunsten en het begin van massawelvaart en democratie. Bismarck hield niet van wilde avonturen die hij niet zelf was begonnen en waar hij niet zelf achter de knoppen zat.
Al die accessoires van 19e eeuwse imperia of faux-wereldrijken vond hij belachelijk. Grote vloten, koloniën, oorlogen in Afrika en Azië, hij stak er de draak mee. Ze kostten alleen maar geld en levens van soldaten, die hij liever klaar hield om opstandige Polen of socialisten kopjes kleiner te maken. De Kongo of Marokko beheersen, dat was toch echt “niet een van de botten van één Pommerse grenadier waard.”
Dankzij Bismarcks bewind ‘boomde’ de Duitse economie door de schaalvergroting in één ‘interne markt’ van het nieuwe keizerrijk. Industrie, technologie, wetenschap, massificatie, elektrificatie, media en globalisering kregen grote impulsen. Alleen de landbouwsector van zijn Junker-standgenoten raakt in depressie door de expansie van de USA als exportgigant na de Civil War van 1861-1865. Duitsland werd zo te groot, te expansief, te welvarend en ook ongedurig. Bismarcks wijs beleid werd de ondergang van zijn bouwwerk.
A new world
Een nieuwe generatie wilde expansie, ‘ein Platz unter der Sonne’, een ’Weltflotte’. De hystericus Wilhelm II, kleinzoon van Wilhelm I, volgde zijn grootvader in 1888 op. Negentig dagen nadat deze stierf en na de onmiddellijke dood daarna van de nieuwe keizer Friedrich aan keelkanker stond de volstrekt niet geprepareerde parvenu-kroonprins aan het hoofd van het keizerrijk. Binnen twee jaar werkte zijn ambitieuze omgeving de oude kanselier weg. Diens omzichtige diplomatie en oorlogsvermijding van na 1871 werden op de schroothoop gegooid.
Bismarck wraak op de nieuwe keizer was onstuitbaar. Onder het mom van pensioen en sereniteit werd hij een één-mans-oppositiepartij en liet zich op rondreizen per trein door heel Duitsland als levende legende bejubelen. Zijn memoires ‘Gedanken und Erinnerungen’ schreef hij in drie delen die ook vandaag de dag nog meeslepende lectuur zijn. Het derde deel verbood de censuur vanwege het boosaardige portret van keizer Wilhelm II, dat Bismarck daarin schetste. Schrijven kon hij als weinig anderen, net als zijn collega Disraeli en ook enkele latere staatslieden als Churchill en De Gaulle.
2015 vieren we de vreedzame hereniging van Duitsland in 1990 en de renaissance van Berlijn als hoofdstad van een cultureel vernieuwend, innovatief en op Europees evenwicht gericht machtscentrum. Dat is ook een erfenis van Otto von Bismarck.
‘Der alte Jud’ Disraeli roemde in 1871 Bismarcks prestatie bij de eenwording van Duitsland als keizerrijk in het House of Commons met de volgende woorden: “A greater political event than the French Revolution. Not a single principle in our foreign affairs up to six months ago any longer exists. There is not a diplomatic tradition that has not been swept away. You have a new world, new influences at work. The balance of power has been utterly destroyed.”
(scienceguide.nl)
1815 blijft ons bepalen
Otto von Bismarck
jaar geleden is het, maar alles wat wij ondergaan en wat wij zijn in Europa is in dat jaar 1815 geboren. Een nationale staat Nederland. Otto von Bismarck, die Duitsland maakte. De compromisvrede als ideaal van stabiliteit en een soort Europese Raad van regeringsleiders.
Napoleon was verslagen, eindelijk dan toch. De ‘Volkerenslag’ bij Leipzig in 1813 had zijn militair genie dan toch verzwolgen. Richard Wagner beweerde niet voor niets graag, dat hij op die dag geboren was in die stad. Mythomanen voelen zoiets immers aan.
Nu in januari 1815 zat de Empereur te nietsen op Elba, althans dat dacht men. Maar zo'n hongerige podiumartiest pur sang, een Tina Turner of Heintje Davids van de macht, die kun je niet van comebacks afhouden. Op 1 maart 1815 ontsnapte Napoleon met een bende gezworenen van zijn chique, zonnige asieleiland en landde aan de Cote d’Azur als de verlosser en wreker.
Oranje schrikt zich wezenloos
Het werd een nostalgische triomftocht door een jubelend Frankrijk vol wenende veteranen van hun glorieuze campagnes naar Austerlitz, Moskou, de Pyramiden en Marengo. De lokale elites keerden hun Bourbon-trouwe jasjes schielijk om en onthaalden Napoleon als de lang verbeide heerser en redder van La Grande Nation en van zijn eigen Grande Armée.
In Den Haag schrok Willem Frederik, erfenis van Oranje en ‘soeverein vorst’ zich wezenloos. Zouden de Belgen zich nu niet massaal bij de bewonderde, liberale Franse keizer aansluiten om van het saaie, zuinige, calvinistische, Ollandse bewind in oprichting toch nog verlost te worden? Zou zijn ‘voorlopig bewind’ hem ontglippen door de Corsicaanse geweldenaar?
Willem aarzelde, als zo vaak. Zijn politiek sluwere adviseurs als Van Hoogendorp en Falck – en zijn kroonprins Willem die in Brussel woonde – zetten hem onder druk. Hij moest zich “zonder tijd te verliezen tot koning uitroepen. Het zal de natie hier aansporen en een impuls geven. Men zal een Leider in u zien, en het gouvernement zal door de crisis meer vorm krijgen,” schreef de jonge prins zijn vader. Napoleon was al bij Lyon en duizenden soldaten voegden zich juichend achter zijn vaandels! Niet dralen, niet bang afwachten, kortom. Nu toeslaan of alles verliezen!
Victoire!
Het duurde een week voordat Willem zich liet ompraten tot daadkracht. Zij zus Louise schreef hij: “Men moet zijn voordeel uit het verraad van Frankrijk slaan, al is het onmogelijk om de gevolgen te calculeren. We moeten ons schrap zetten tegen het gevaar.” Op 16 maart riep hij zich in de Trêveszaal aan het Binnenhof uit tot Koning der Nederlanden. Amsterdam huldigde hem als Koning Willem I tijdens een rijtoer door de stad op 17 maart.
De Slag bij Waterloo leek psychologisch en geografisch perfect gekozen door Napoleon, even ten zuiden van Brussel, maar werd het einde voor de keizer. En het werd het begin van het heldenepos van kroonprins Willem, gewond geraakt bij een uiterst koene, volstrekt onverantwoorde aanval op de Franse linies.
“Victoire! Victoire! Mijn allerliefste ouders.. Ik ben gewond geraakt door een kogel die mijn linkerschouder heeft doorboord, maar veel stelt het niet voor,” pende hij in een ijlbriefje naar Den Haag. Vanaf dat moment in 1815 tot in het jaar 1940 was 18 juni, Waterloo-dag, de Nationale Feestdag, iets dat door velen inmiddels vergeten zal zijn. Nimmer zou de koninklijke vader zijn zoon diens populariteit als dappere soldaat bij de Belgen en het volk in het noorden van het nieuwe koninkrijk vergeven…. De opera over Willem I en Willem II moet nog geschreven worden, zoveel is duidelijk.
Een zijden sok
Nederland werd een koninkrijk en een nationale staat dankzij Napoleons laatste avontuur. Dat werd formeel beslecht in Wenen, waar de briljantste staatslieden de kaart en de evenwichten van Europa nieuw tekenden: Metternich, Von Humboldt, Castlereagh en de koning van hen allemaal, de oud-kardinaal en Napoleons voormalige topdiplomaat Charles-Maurice de Talleyrand, prins van Périgord, nu onderhandelaar voor de Bourbonmonarchie. De Empereur had hem ooit ‘een zijden sok gevuld met mest’ genoemd. Gelet op zijn vele intriges voor, namens, tegen en achter Napoleon om niet helemaal zonder grond.
Metternich en Castlereagh wensten met Talleyrand in het Weens Congres te verhinderen, dat Europa ooit weer door één macht zou worden gedomineerd. Zij wilden een ‘pentarchie’, een Europees compromis van de vijf grote staten die alleen samen vrede en stabiliteit konden borgen: Engeland, Oostenrijk, Rusland, Frankrijk en juniorpartner Pruisen.
Onderwijshervormer verliest
Onderwijshervormer Wilhelm von Humboldt poogde nog een soort Duits-nationale Bund te fabriceren waarin zijn Pruisen kon domineren – en probeerde zelfs nog Elzas-Lotharingen van het verslagen Frankrijk los te rukken – maar hij verloor dit machtsspel. Zijn koning Friedrich Wilhelm was namelijk te bang voor tsaar Alexander enerzijds en het liberale nationalisme anderzijds.
Het progressieve gedicht ‘Deutschland, Deutschland! Über Alles in der Welt!’ werd niet voor niets in Pruisen verboden en de dichtende professor ervan opgesloten op het eenzame eilandje Helgoland. Eén Duitsland was in die tijd een taboe en een linkse ketterij.
Een have kalkoen
De man die deze proto-EU-visie, dit 'pentarchisch compromis' zou opblazen, werd ook in 1815 geboren. Na het grote Frederik de Grote jaar, Richard Wagner jaar, Mauerfall jaar is 2015 een dubbel jaar: 200 jaar Bismarck en 25 jaar hereniging van Duitsland.
Otto Eduard Leopold von Bismarck werd geboren op 1 april, twee weken na de koninklijke rijtoer van Willem I door Amsterdam. De edelman uit de mark Brandenburg zou het lot van Europa in de 19e en 20e eeuw als niemand anders bepalen. Hij brak de stabiele orde van het Congres van Wenen open en na twee wereldoorlogen rond Bismarcks Reich heeft het pogen om dat evenwicht te herstellen ons de Europese Unie geschonken, die nu opnieuw moet beschouwen of haar stabiele orde kan overleven.
Bismarck was een politiek genie, een groot schrijver ook en een gourmand van allure. Hij kende als ‘innemer’ wellicht alleen een rivaal in Winston Churchill. “Hij at – zijn mes sneed zelf de plakken – een halve kalkoen op die hij wegspoelde met een kwart of een halve fles cognac, vermengd met twee of drie flessen Apollinaris.”
Het was “een genoeglijke avond”, die 22e februari 1875, schreef minister Robert Lucius von Ballhausen. Was er een staatsbanket bij de keizer dan legde Bismarck graag een bodempje met een flinke Elzasser Sauerkraut met Eisbein en worst. De liflafjes aan het hof werden hem in een te lange, trage reeks gangen geserveerd.
Hervormen tegen het parlement
De Brandenburgse landjonker had al jong carrière gemaakt als provocatief anti-liberaal en als diplomaat, die het nationaal gevoel van de Duitse progressieven vilein wist te bespotten en frustreren. Zijn kans kwam in 1862 toen koning Wilhelm van Pruisen een legerhervorming wilde doorzetten tegen het ‘linkse parlement’ in. Als nieuwe kanselier drukte Bismarck deze door, dekte de niet goedgekeurde begroting en de oorlogen met die nieuwe troepen uit spoorwegaandelen – hij leek wel een Nederlandse provinciebestuurder avant la lettre! – en overrompelde zijn opponenten door compromisloze radicaliteit en creativiteit.
Het hervormde Pruisische leger met zijn spoorweg-mobliteit versloeg tussen 1864 en 1870 de krijgsmachten van Denemarken, Oostenrijk-Hongarije en Frankrijk. Bismarck drukte toen de Duitse eenheid in een nieuw keizerrijk door zonder de Oostenrijkers, zodat Pruisen tweederde van het land en de bevolking kan uitmaken.
In nog geen tien jaar had de IJzeren Kanselier zijn liberale tegenstanders alles waar zij van droomden gegeven, maar strikt op zijn eigen voorwaarden: één Duitse natie, triomferend over erfvijanden Habsburg en Parijs. Kers op de taart was dat Bismarck links aftroefde met de introductie van algemeen kiesrecht voor de Reichstag, sociale wetgeving voor arbeiders en boeren als ziekenfondsen, ouderdomspensioen en een WAO. Zijn bijnaam ‘de witte revolutionair’ was niet onverdiend. Hij had de linkse ketterij verslagen door haar droom van één Duitsland en een sociaal keizerrijk waar te maken.
Niet simpel keizer te zijn
Heel zijn beleid en aanpak getuigden van een Machiavellistisch vernuft dat veel van zijn tijdgenoten nauwelijks konden bijbenen. Zijn genie en complexe, explosieve karakter deed de hoogbejaarde, eenvoudige officiersgeest uit de 18e eeuw, keizer Wilhelm I, verzuchten: “Het is lang niet simpel keizer te zijn onder Fürst von Bismarck.”
Eigenlijk was er slechts één politicus van zijn tijd die hij als zijn gelijke erkende in vernuft, eloquentie en successen: ‘der alte Jud’ Benjamin Disraeli, de romancier en Tory-politicus die van zijn bezoeken bij Bismarck in Berlijn fascinerende beschrijvingen gaf aan zijn vorstin, Queen Victoria. Deze had een ware horreur van de kanselier, die haar lievelingsdochter Victoria als echtgenote van kroonprins Friedrich het leven op vaak onbeschofte wijze zuur maakte.
De wreedheid van Bismarck, een enorme hypochonder, was legendarisch, maar ook zijn charme en soms grote trouw aan sommige mensen. Zo heeft hij uit geheime fondsen de fabuleuze bouwprojecten en excentrieke kunstplannen van de jonge Beierse koning Ludwig II en zijn idool Richard Wagner helpen financieren.
Die miljoenen schoof hij hem toe via zijn joodse vriend, de bankier Gershon von Bleichröder. Deze verhief hij ook nog in de adelstand en bezocht de ontvangsten bij hem thuis. Antisemitische kringen in Berlijn vonden dit een schandaal, Bismarck zelf vond zulke opvattingen kleinburgerlijke lachertjes.
De botten van één grenadier
Vaak vergeten is dat de nieuwe kanselier van het keizerrijk na 1871 een soort heruitgave van het beleid van Metternich en Talleyrand voerde. Het was een verfijnd gebalanceerde vredespolitiek die de grote staten en vorsten op hun tronen hield, de bloei en stabiliteit van de burgerij de ruimte gaf en de rebelse katholieken en socialisten eronder hield door repressie vermengd met sociale gunsten en het begin van massawelvaart en democratie. Bismarck hield niet van wilde avonturen die hij niet zelf was begonnen en waar hij niet zelf achter de knoppen zat.
Al die accessoires van 19e eeuwse imperia of faux-wereldrijken vond hij belachelijk. Grote vloten, koloniën, oorlogen in Afrika en Azië, hij stak er de draak mee. Ze kostten alleen maar geld en levens van soldaten, die hij liever klaar hield om opstandige Polen of socialisten kopjes kleiner te maken. De Kongo of Marokko beheersen, dat was toch echt “niet een van de botten van één Pommerse grenadier waard.”
Dankzij Bismarcks bewind ‘boomde’ de Duitse economie door de schaalvergroting in één ‘interne markt’ van het nieuwe keizerrijk. Industrie, technologie, wetenschap, massificatie, elektrificatie, media en globalisering kregen grote impulsen. Alleen de landbouwsector van zijn Junker-standgenoten raakt in depressie door de expansie van de USA als exportgigant na de Civil War van 1861-1865. Duitsland werd zo te groot, te expansief, te welvarend en ook ongedurig. Bismarcks wijs beleid werd de ondergang van zijn bouwwerk.
A new world
Een nieuwe generatie wilde expansie, ‘ein Platz unter der Sonne’, een ’Weltflotte’. De hystericus Wilhelm II, kleinzoon van Wilhelm I, volgde zijn grootvader in 1888 op. Negentig dagen nadat deze stierf en na de onmiddellijke dood daarna van de nieuwe keizer Friedrich aan keelkanker stond de volstrekt niet geprepareerde parvenu-kroonprins aan het hoofd van het keizerrijk. Binnen twee jaar werkte zijn ambitieuze omgeving de oude kanselier weg. Diens omzichtige diplomatie en oorlogsvermijding van na 1871 werden op de schroothoop gegooid.
Bismarck wraak op de nieuwe keizer was onstuitbaar. Onder het mom van pensioen en sereniteit werd hij een één-mans-oppositiepartij en liet zich op rondreizen per trein door heel Duitsland als levende legende bejubelen. Zijn memoires ‘Gedanken und Erinnerungen’ schreef hij in drie delen die ook vandaag de dag nog meeslepende lectuur zijn. Het derde deel verbood de censuur vanwege het boosaardige portret van keizer Wilhelm II, dat Bismarck daarin schetste. Schrijven kon hij als weinig anderen, net als zijn collega Disraeli en ook enkele latere staatslieden als Churchill en De Gaulle.
2015 vieren we de vreedzame hereniging van Duitsland in 1990 en de renaissance van Berlijn als hoofdstad van een cultureel vernieuwend, innovatief en op Europees evenwicht gericht machtscentrum. Dat is ook een erfenis van Otto von Bismarck.
‘Der alte Jud’ Disraeli roemde in 1871 Bismarcks prestatie bij de eenwording van Duitsland als keizerrijk in het House of Commons met de volgende woorden: “A greater political event than the French Revolution. Not a single principle in our foreign affairs up to six months ago any longer exists. There is not a diplomatic tradition that has not been swept away. You have a new world, new influences at work. The balance of power has been utterly destroyed.”
(scienceguide.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-12-2014
Ondergronds labo ontdekt waar nazi's aan atoombom werkten
Het ondergrondse complex wordt het grootste geheime wapenlabo van het Derde Rijk genoemd. © History Channel.
In Oostenrijk is een ondergronds labyrint ontdekt waar dwangarbeiders aan revolutionair wapentuig werkten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkten de nazi's er blijkbaar aan een geheim nucleair wapenprogramma.
Vermoed wordt dat honderdduizenden gevangenen uit concentratiekampen de dood vonden in de tunnels
Het labo van ruim 300.000 vierkante meter in de buurt van het stadje Sankt Georgen an der Gusen wordt de grootste geheime wapenfaciliteit van het Derde Rijk genoemd.
Het nazilabo werd ontdekt door documentairemaker Andreas Sulzer. Met radartechnologie ontdekte die de tunnels, die waren afgedekt met granieten platen. Vermoed wordt dat honderdduizenden gevangenen uit concentratiekampen de dood vonden in de tunnels, die sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog niet meer werden betreden.
(HLN)
Ondergronds labo ontdekt waar nazi's aan atoombom werkten
Het ondergrondse complex wordt het grootste geheime wapenlabo van het Derde Rijk genoemd. © History Channel.
In Oostenrijk is een ondergronds labyrint ontdekt waar dwangarbeiders aan revolutionair wapentuig werkten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkten de nazi's er blijkbaar aan een geheim nucleair wapenprogramma.
Vermoed wordt dat honderdduizenden gevangenen uit concentratiekampen de dood vonden in de tunnels
Het labo van ruim 300.000 vierkante meter in de buurt van het stadje Sankt Georgen an der Gusen wordt de grootste geheime wapenfaciliteit van het Derde Rijk genoemd.
Het nazilabo werd ontdekt door documentairemaker Andreas Sulzer. Met radartechnologie ontdekte die de tunnels, die waren afgedekt met granieten platen. Vermoed wordt dat honderdduizenden gevangenen uit concentratiekampen de dood vonden in de tunnels, die sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog niet meer werden betreden.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-01-2015
Graftombe van onbekende Egyptische koningin ontdekt
In april vorig jaar werd nog deze graftombe ontdekt in de beroemde Vallei van de koningen. © epa.
Tsjechische archeologen hebben in Egypte de graftombe ontdekt van een tot nu toe onbekende koningin: "Chentkaus III". Ze was wellicht de vrouw van een farao die behoorde tot de vijfde dynastie, ongeveer 4.500 jaar geleden. Dat heeft het Egyptische ministerie van Antiquiteiten meegedeeld.
"Het is de eerste keer dat we de naam van deze koningin ontdekken, die ons onbekend was voor we haar graftombe ontdekten", zo staat in een mededeling van minister Mamdouh al-Damaty.
De tombe werd ten zuidwesten van Caïro opgegraven, op de site Aboesir, waar zich wel meer graftombes van farao's uit de vijfde dynastie bevinden. Volgens een expert van het ministerie dateert het graf uit het midden van de vijfde dynastie (2494-2345 voor Christus).
Deze ontdekking "gaat ons toelaten om meer duidelijkheid te krijgen over sommige onbekende aspecten van de vijfde dynastie, die samen met de vierde dynastie getuige was van de bouw van de eerste piramides", zo stelt de minister.
De tombe werd ontdekt op het grafcomplex van farao Neferefre, zo zegt Miroslav Barta, die aan het hoofd stond van de Tsjechische archeologische missie. "Dat laat vermoeden dat de koningin de vrouw van Neferefre was."
(HLN)
[ Bericht 70% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 05-01-2015 09:55:22 ]
Graftombe van onbekende Egyptische koningin ontdekt
In april vorig jaar werd nog deze graftombe ontdekt in de beroemde Vallei van de koningen. © epa.
Tsjechische archeologen hebben in Egypte de graftombe ontdekt van een tot nu toe onbekende koningin: "Chentkaus III". Ze was wellicht de vrouw van een farao die behoorde tot de vijfde dynastie, ongeveer 4.500 jaar geleden. Dat heeft het Egyptische ministerie van Antiquiteiten meegedeeld.
"Het is de eerste keer dat we de naam van deze koningin ontdekken, die ons onbekend was voor we haar graftombe ontdekten", zo staat in een mededeling van minister Mamdouh al-Damaty.
De tombe werd ten zuidwesten van Caïro opgegraven, op de site Aboesir, waar zich wel meer graftombes van farao's uit de vijfde dynastie bevinden. Volgens een expert van het ministerie dateert het graf uit het midden van de vijfde dynastie (2494-2345 voor Christus).
Deze ontdekking "gaat ons toelaten om meer duidelijkheid te krijgen over sommige onbekende aspecten van de vijfde dynastie, die samen met de vierde dynastie getuige was van de bouw van de eerste piramides", zo stelt de minister.
De tombe werd ontdekt op het grafcomplex van farao Neferefre, zo zegt Miroslav Barta, die aan het hoofd stond van de Tsjechische archeologische missie. "Dat laat vermoeden dat de koningin de vrouw van Neferefre was."
(HLN)
[ Bericht 70% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 05-01-2015 09:55:22 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-01-2015
Archeologen ontdekken mythische tombe van Osiris
© Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Een team van Italiaanse en Spaanse archeologen heeft een ongelofelijke ontdekking gedaan in de necropolis van Sheikh Abd el-Qurna nabij het Egyptische Luxor. Ze hebben de mythische graftombe van Osiris, de god van het dodenrijk, blootgelegd.
© Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Eigenlijk gaat het om een symbolische begraafplaats die tijdens rituelen werd gebruikt om de onsterfelijkheid van de godheid te linken met de heersende farao's. Koninlijke begraafplaatsen stonden model voor het complex dat verschillende grafkamers en schachten telt.
Volgens de Egyptische minister van Antiquiteiten, Mamdouh al-DamAcaty, dateert het complex wellicht uit de 25ste Dynastie (zo'n 700 jaren voor Christus). Het bestaat uit een grote hal ondersteund door vijf pilaren. Een trap leidt naar een grafkamer met een gebeeldhouwde god. Een aanpalende kamer herbergt reliëfs van bewakers met messen.
Een schacht van negen meter leidt naar de centrale ruimte. Daaronder bevindt zich nog een schacht van zes meter lang die toegang verschaft tot nog twee andere kamers gevuld met puin die nog niet zijn onderzocht.
De toegang tot één van de schachten © Paolo Bondielli.
Het is trouwens niet de eerste keer dat dit complex werd ontdekt. Volgens het Egyptische ministerie van Antiquiteiten werd de begraafplaats al in 1880 gevonden door archeoloog Philippe Virey. Ondanks pogingen om het complex op kaart vast te leggen, bleef het belang en de aard ervan tot nu onbekend.
Volgens de legende werd Osiris gedood door zijn broer en tevens rivaal Set, die zelf koning van de doden wilde zijn. Daarom bedacht hij een list. Hij maakte een kist en via een leugentje moest Osiris er 'even' inkruipen. Seth sloot toen de kist en gooide die in de Nijl, maar Isis (Osiris' vrouw) vond de kist terug.
Seth werd woedend en hakte het dode lichaam van Osiris in stukken en gooide deze over de uithoeken van het oude Egypte. Na jarenlang zoeken vond Isis de stoffelijke resten (behalve zijn geslachtsorgaan) terug en mummificeerde het tot één geheel. Na een lange strijd met Set werd Horus, de zoon van Osiris, koning van Egypte.
De graftombe van Chentkaus III, een tot nu toe onbekende koningin. © Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Ads by PicColorAd Options
Door Tsjecheische archeologen werd afgelopen weekend trouwens nog een belangrijke opgraving gedaan. Ze ontdekten de graftombe van een tot nu toe onbekende koningin: "Chentkaus III". Ze was wellicht de vrouw van een farao die behoorde tot de vijfde dynastie, ongeveer 4.500 jaar geleden.
De tombe werd ten zuidwesten van Caïro opgegraven, op de site Aboesir, waar zich wel meer graftombes van farao's uit de vijfde dynastie bevinden.
De tombe werd ontdekt op het grafcomplex van farao Neferefre, zo zegt Miroslav Barta, die aan het hoofd stond van de Tsjechische archeologische missie. "Dat laat vermoeden dat de koningin de vrouw van Neferefre was."
Het mausoleum van Chentkaus III © Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
(HLN)
Archeologen ontdekken mythische tombe van Osiris
© Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Een team van Italiaanse en Spaanse archeologen heeft een ongelofelijke ontdekking gedaan in de necropolis van Sheikh Abd el-Qurna nabij het Egyptische Luxor. Ze hebben de mythische graftombe van Osiris, de god van het dodenrijk, blootgelegd.
© Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Eigenlijk gaat het om een symbolische begraafplaats die tijdens rituelen werd gebruikt om de onsterfelijkheid van de godheid te linken met de heersende farao's. Koninlijke begraafplaatsen stonden model voor het complex dat verschillende grafkamers en schachten telt.
Volgens de Egyptische minister van Antiquiteiten, Mamdouh al-DamAcaty, dateert het complex wellicht uit de 25ste Dynastie (zo'n 700 jaren voor Christus). Het bestaat uit een grote hal ondersteund door vijf pilaren. Een trap leidt naar een grafkamer met een gebeeldhouwde god. Een aanpalende kamer herbergt reliëfs van bewakers met messen.
Een schacht van negen meter leidt naar de centrale ruimte. Daaronder bevindt zich nog een schacht van zes meter lang die toegang verschaft tot nog twee andere kamers gevuld met puin die nog niet zijn onderzocht.
De toegang tot één van de schachten © Paolo Bondielli.
Het is trouwens niet de eerste keer dat dit complex werd ontdekt. Volgens het Egyptische ministerie van Antiquiteiten werd de begraafplaats al in 1880 gevonden door archeoloog Philippe Virey. Ondanks pogingen om het complex op kaart vast te leggen, bleef het belang en de aard ervan tot nu onbekend.
Volgens de legende werd Osiris gedood door zijn broer en tevens rivaal Set, die zelf koning van de doden wilde zijn. Daarom bedacht hij een list. Hij maakte een kist en via een leugentje moest Osiris er 'even' inkruipen. Seth sloot toen de kist en gooide die in de Nijl, maar Isis (Osiris' vrouw) vond de kist terug.
Seth werd woedend en hakte het dode lichaam van Osiris in stukken en gooide deze over de uithoeken van het oude Egypte. Na jarenlang zoeken vond Isis de stoffelijke resten (behalve zijn geslachtsorgaan) terug en mummificeerde het tot één geheel. Na een lange strijd met Set werd Horus, de zoon van Osiris, koning van Egypte.
De graftombe van Chentkaus III, een tot nu toe onbekende koningin. © Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
Ads by PicColorAd Options
Door Tsjecheische archeologen werd afgelopen weekend trouwens nog een belangrijke opgraving gedaan. Ze ontdekten de graftombe van een tot nu toe onbekende koningin: "Chentkaus III". Ze was wellicht de vrouw van een farao die behoorde tot de vijfde dynastie, ongeveer 4.500 jaar geleden.
De tombe werd ten zuidwesten van Caïro opgegraven, op de site Aboesir, waar zich wel meer graftombes van farao's uit de vijfde dynastie bevinden.
De tombe werd ontdekt op het grafcomplex van farao Neferefre, zo zegt Miroslav Barta, die aan het hoofd stond van de Tsjechische archeologische missie. "Dat laat vermoeden dat de koningin de vrouw van Neferefre was."
Het mausoleum van Chentkaus III © Egyptische Ministerie van Antiquiteiten.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Interessat artikel Nibb-it
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-01-2015
"Homeros is geen persoon, maar een traditie"
Een buste van Homeros in het Capitolijns museum in Rome. © Sijmen Hendriks/Hollandse Hoogte .
OUDHEID Homeros, de schrijver van de Ilias en de Odyssee, heeft niet echt bestaan. Dat stelt historicus en auteur Adam Nicolson. Homeros is niet zozeer één enkele persoon, maar eerder een hele cultuur die aan de basis lag van de twee meesterwerken uit de Oudheid, zegt hij aan National Geographic.
Patrick Lateur. © Wikipedia.
Of Homeros al dan niet bestaan heeft is voor mij compleet onbelangrijk, beide werken primeren
Classicus Patrick Lateur
De Ilias en de Odyssee zijn twee van de meest belangrijke geschriften van de westerse beschaving, maar er is amper iets bekend over hun auteur of de datum waarop ze gecreëerd werden. In zijn boek 'Why Homer Matters' stelt historicus en bekroond auteur Adam Nicolson dat Homeros niet één persoon is, maar eerder een traditie die de werken tot stand bracht. Bovendien zouden de verhalen minstens duizend jaar ouder zijn dan tot nu toe werd gedacht.
Volgens classicus Patrick Lateur, die in 2013 de prijs van de Vlaamse Gemeenschap Letteren won voor zijn vertaling van de Ilias, is de bewering dat Homeros geen echte persoon niet nieuw. "Het ontstaan van de Ilias en Odyssee is nogal ingewikkeld. Ze zijn het resultaat van een lange, mondelinge overlevering die heel wat stukken van verschillende zangers bevatten. De verhalen werden immers overgebracht door middel van liederen. Je kunt het vergelijken met de middeleeuwse barden."
"Iemand moet ooit een lijn getrokken hebben in alle liederen over Achilles en Troje (Ilias) en over de zwerftocht en thuiskomst van Odysseus (Odyssee). Die man, als hij al heeft bestaan, werd al heel vroeg Homeros genoemd. Ik geloof sterk in één hand doorheen de Ilias en de Odyssee", aldus Lateur.
"Er zijn al bibliotheken volgeschreven rond de Homerische kwestie. Zijn de Ilias en de Odyssee het werk van één persoon of van verschillende? En als het telkens het werk is van één persoon, gaat het dan om dezelfde auteur? Of Homeros al dan niet bestaan heeft is voor mij compleet onbelangrijk, beide werken primeren. En daarin zie ik telkens de hand van één zanger, en wat mij betreft telkens een andere: één auteur voor de Ilias en één voor de Odyssee. De overgang van mondelinge traditie naar geschreven literatuur ligt bij Homeros en dat is al even belangrijk als de uitvinding van de boekdrukkunst."
Bijbel
Het waren de Grieken zelf die al heel snel de naam Homeros lieten vallen. "De Ilias en de Odyssee zijn de bijbel van de Grieken, elke Griek is als het ware opgegroeid met die verhalen. En een werk vraagt nu eenmaal een auteur", aldus Lateur. "Homeros betekent overigens 'de blinde', en kan verwijzen naar het idee van de zanger die achter de werkelijkheid ziet."
Dat de beginselen van de Ilias minstens duizend jaar ouder zouden zijn dan eerst gedacht, weerlegt Lateur. "We kunnen de Ilias situeren in de achtste eeuw voor Christus. Het verhaal is ontstaan na de val van Troje. Homeros situeert zich in de achtste eeuw, de val van Troje gebeurde ongeveer vier eeuwen vroeger. Dat lijkt een historisch feit te zijn."
(HLN)
"Homeros is geen persoon, maar een traditie"
Een buste van Homeros in het Capitolijns museum in Rome. © Sijmen Hendriks/Hollandse Hoogte .
OUDHEID Homeros, de schrijver van de Ilias en de Odyssee, heeft niet echt bestaan. Dat stelt historicus en auteur Adam Nicolson. Homeros is niet zozeer één enkele persoon, maar eerder een hele cultuur die aan de basis lag van de twee meesterwerken uit de Oudheid, zegt hij aan National Geographic.
Patrick Lateur. © Wikipedia.
Of Homeros al dan niet bestaan heeft is voor mij compleet onbelangrijk, beide werken primeren
Classicus Patrick Lateur
De Ilias en de Odyssee zijn twee van de meest belangrijke geschriften van de westerse beschaving, maar er is amper iets bekend over hun auteur of de datum waarop ze gecreëerd werden. In zijn boek 'Why Homer Matters' stelt historicus en bekroond auteur Adam Nicolson dat Homeros niet één persoon is, maar eerder een traditie die de werken tot stand bracht. Bovendien zouden de verhalen minstens duizend jaar ouder zijn dan tot nu toe werd gedacht.
Volgens classicus Patrick Lateur, die in 2013 de prijs van de Vlaamse Gemeenschap Letteren won voor zijn vertaling van de Ilias, is de bewering dat Homeros geen echte persoon niet nieuw. "Het ontstaan van de Ilias en Odyssee is nogal ingewikkeld. Ze zijn het resultaat van een lange, mondelinge overlevering die heel wat stukken van verschillende zangers bevatten. De verhalen werden immers overgebracht door middel van liederen. Je kunt het vergelijken met de middeleeuwse barden."
"Iemand moet ooit een lijn getrokken hebben in alle liederen over Achilles en Troje (Ilias) en over de zwerftocht en thuiskomst van Odysseus (Odyssee). Die man, als hij al heeft bestaan, werd al heel vroeg Homeros genoemd. Ik geloof sterk in één hand doorheen de Ilias en de Odyssee", aldus Lateur.
"Er zijn al bibliotheken volgeschreven rond de Homerische kwestie. Zijn de Ilias en de Odyssee het werk van één persoon of van verschillende? En als het telkens het werk is van één persoon, gaat het dan om dezelfde auteur? Of Homeros al dan niet bestaan heeft is voor mij compleet onbelangrijk, beide werken primeren. En daarin zie ik telkens de hand van één zanger, en wat mij betreft telkens een andere: één auteur voor de Ilias en één voor de Odyssee. De overgang van mondelinge traditie naar geschreven literatuur ligt bij Homeros en dat is al even belangrijk als de uitvinding van de boekdrukkunst."
Bijbel
Het waren de Grieken zelf die al heel snel de naam Homeros lieten vallen. "De Ilias en de Odyssee zijn de bijbel van de Grieken, elke Griek is als het ware opgegroeid met die verhalen. En een werk vraagt nu eenmaal een auteur", aldus Lateur. "Homeros betekent overigens 'de blinde', en kan verwijzen naar het idee van de zanger die achter de werkelijkheid ziet."
Dat de beginselen van de Ilias minstens duizend jaar ouder zouden zijn dan eerst gedacht, weerlegt Lateur. "We kunnen de Ilias situeren in de achtste eeuw voor Christus. Het verhaal is ontstaan na de val van Troje. Homeros situeert zich in de achtste eeuw, de val van Troje gebeurde ongeveer vier eeuwen vroeger. Dat lijkt een historisch feit te zijn."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Archieven open: spannende dag voor historici
Historici, onderzoekers en liefhebbers kunnen vanaf vandaag overheidsarchieven uit de jaren 1939, 1964 en 1989 raadplegen. Het Nationaal Archief maakt ze openbaar omdat de geheimhoudingsplicht is vervallen.
Het Nationaal Archief maakt altijd op de eerste dinsdag van het jaar nieuwe stukken openbaar. De belangstelling voor 'openbaarheidsdag' is dit jaar relatief groot, omdat 1939 en 1989 bepalende jaren waren voor de Europese geschiedenis. In 1939 begon de Tweede Wereldoorlog en in 1989 kwam met de val van de Berlijnse Muur een einde aan de Koude Oorlog.
De stukken die vanaf vandaag zijn in te zien komen bijna allemaal uit ministeries en de ministerraad. Ruim 95 procent van de archieven is al openbaar, maar een klein deel is omwille van het landsbelang of privacy van nog levende personen geheim gehouden. Die beperkingen vervallen nu.
'Vooral de jaren 1939 en 1989 zijn interessant'
Het Nationaal Archief in Den Haag maakt vandaag stukken openbaar die tot nu toe geheim moesten blijven. NOS-redacteur Lambert Teuwissen gaat vanochtend naar het Nationaal Archief.
Openbaarheidsdag is een belangrijke dag voor ons en voor de rechtsstaat.
Marens Engelhard, directeur Nationaal Archief
"Archieven zijn er om openbaar te zijn", zegt directeur Engelhard van het Nationaal Archief. "Daarom is Openbaarheidsdag een belangrijke dag voor ons en voor de rechtsstaat."
Over deze onderwerpen worden stukken vrijgegeven.
1939
- Briefwisseling tussen koningin Wilhelmina en koning Leopold van België over de dreigende oorlog
- Kabinetsformatie die leidde tot het vijfde kabinet-Colijn. Dat was slechts twee dagen missionair
1964
- Huwelijk van prinses Irene met Carlos Hugo van Bourbon-Parma. Ze trouwde hem zonder toestemming van de Staten-Generaal
- Overgang van Irene tot de katholieke kerk
1989
- Val van de Berlijnse Muur. Het is bekend dat toenmalig premier Lubbers bedenkingen had bij de Duitse hereniging
- Vrijlating van de 'twee van Breda', die een levenslange celstraf uitzaten voor oorlogsmisdaden
Bron: http://nos.nl/artikel/201(...)-voor-historici.html
Historici, onderzoekers en liefhebbers kunnen vanaf vandaag overheidsarchieven uit de jaren 1939, 1964 en 1989 raadplegen. Het Nationaal Archief maakt ze openbaar omdat de geheimhoudingsplicht is vervallen.
Het Nationaal Archief maakt altijd op de eerste dinsdag van het jaar nieuwe stukken openbaar. De belangstelling voor 'openbaarheidsdag' is dit jaar relatief groot, omdat 1939 en 1989 bepalende jaren waren voor de Europese geschiedenis. In 1939 begon de Tweede Wereldoorlog en in 1989 kwam met de val van de Berlijnse Muur een einde aan de Koude Oorlog.
De stukken die vanaf vandaag zijn in te zien komen bijna allemaal uit ministeries en de ministerraad. Ruim 95 procent van de archieven is al openbaar, maar een klein deel is omwille van het landsbelang of privacy van nog levende personen geheim gehouden. Die beperkingen vervallen nu.
'Vooral de jaren 1939 en 1989 zijn interessant'
Het Nationaal Archief in Den Haag maakt vandaag stukken openbaar die tot nu toe geheim moesten blijven. NOS-redacteur Lambert Teuwissen gaat vanochtend naar het Nationaal Archief.
Openbaarheidsdag is een belangrijke dag voor ons en voor de rechtsstaat.
Marens Engelhard, directeur Nationaal Archief
"Archieven zijn er om openbaar te zijn", zegt directeur Engelhard van het Nationaal Archief. "Daarom is Openbaarheidsdag een belangrijke dag voor ons en voor de rechtsstaat."
Over deze onderwerpen worden stukken vrijgegeven.
1939
- Briefwisseling tussen koningin Wilhelmina en koning Leopold van België over de dreigende oorlog
- Kabinetsformatie die leidde tot het vijfde kabinet-Colijn. Dat was slechts twee dagen missionair
1964
- Huwelijk van prinses Irene met Carlos Hugo van Bourbon-Parma. Ze trouwde hem zonder toestemming van de Staten-Generaal
- Overgang van Irene tot de katholieke kerk
1989
- Val van de Berlijnse Muur. Het is bekend dat toenmalig premier Lubbers bedenkingen had bij de Duitse hereniging
- Vrijlating van de 'twee van Breda', die een levenslange celstraf uitzaten voor oorlogsmisdaden
Bron: http://nos.nl/artikel/201(...)-voor-historici.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
07-01-2015
Tijdcapsule uit 1795 onthult eeuwenoude schatten
Een exemplaar van de Boston Daily zat verstopt in de tijdcapsule. © reuters.
GESCHIEDENIS In de Amerikaanse stad Boston is gisteren een tijdcapsule geopend die in 1795 werd gevuld en verstopt. In het verroeste koperen doosje zaten onder meer opgevouwen kranten, munten en documenten die stammen uit de tijd waarin alleen de oostelijke regio's van Noord-Amerika zich hadden verenigd in de Verenigde Staten.
Het zorgvuldig openen van het relikwie nam ongeveer vier uur in beslag, meldde CNN. Conservator Pam Hatchfield van het Museum of Fine Arts haalde de historische materialen stuk voor stuk uit het doosje. "Het was net als een hersenoperatie, waarbij de geschiedenis op ons neerkeek", zei directeur Malcom Rogers over het proces.
De capsule werd vorige maand uit het Massachusetts State House verwijderd, het gebouw waar het parlement en de regering van de staat zetelen. Dat nauwkeurige proces nam ook al zeven uur in beslag. Het doosje werd door de in Amerika geprezen oorlogsheld Paul Revere, toenmalig gouverneur Samuel Adams en de lokale aannemer Scollay verborgen in een hoeksteen van het gebouw.
Een zilveren plaatje met daarop een tekst over de tijdcapsule, die geplaatst werd naar aanleiding van de 20ste verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid. © afp.
© afp.
© reuters.
© reuters.
© ap.
© ap.
© reuters.
© afp.
(HLN)
Tijdcapsule uit 1795 onthult eeuwenoude schatten
Een exemplaar van de Boston Daily zat verstopt in de tijdcapsule. © reuters.
GESCHIEDENIS In de Amerikaanse stad Boston is gisteren een tijdcapsule geopend die in 1795 werd gevuld en verstopt. In het verroeste koperen doosje zaten onder meer opgevouwen kranten, munten en documenten die stammen uit de tijd waarin alleen de oostelijke regio's van Noord-Amerika zich hadden verenigd in de Verenigde Staten.
Het zorgvuldig openen van het relikwie nam ongeveer vier uur in beslag, meldde CNN. Conservator Pam Hatchfield van het Museum of Fine Arts haalde de historische materialen stuk voor stuk uit het doosje. "Het was net als een hersenoperatie, waarbij de geschiedenis op ons neerkeek", zei directeur Malcom Rogers over het proces.
De capsule werd vorige maand uit het Massachusetts State House verwijderd, het gebouw waar het parlement en de regering van de staat zetelen. Dat nauwkeurige proces nam ook al zeven uur in beslag. Het doosje werd door de in Amerika geprezen oorlogsheld Paul Revere, toenmalig gouverneur Samuel Adams en de lokale aannemer Scollay verborgen in een hoeksteen van het gebouw.
Een zilveren plaatje met daarop een tekst over de tijdcapsule, die geplaatst werd naar aanleiding van de 20ste verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid. © afp.
© afp.
© reuters.
© reuters.
© ap.
© ap.
© reuters.
© afp.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.nationalgeogra(...)ers-op-rantsoen-zijnquote:Reclame in WOII: zelfs als burgers op rantsoen zijn
In de Tweede Wereldoorlog bleven bedrijven reclame maken voor spullen die niet te koop waren. In hun advertenties, vaak gesteund door de overheid, hielden ze de nationale moraal en betrokkenheid bij de oorlog hoog.
12-01-2015
"Slag van Waterloo is niet uitgevochten in Waterloo"
De Leeuw van Waterloo, die wel op de juiste plaats in Eigenbrakel staat. © Wikimedia Commons/Foroa.
"De Slag van Waterloo is niet zo genoemd omdat ze effectief plaatsvond in Waterloo, wel omdat die naam goed klinkt in het Engels." Oud-journalist en geschiedkundig auteur Johan Op de Beeck herinnert aan deze dwaling in drie recente boeken van zijn hand, en kwam vanavond in 'Braakland' op Radio 1 toelichten hoe de Britse hertog van Wellington er in zijn eentje in slaagde de geschiedenis te herschrijven.
'Braine L'Alleud, I was defeated, you won the war', zo had het eigenlijk moeten klinken in de bekende hit van Abba. Want de naam 'Battle of Waterloo' - bedacht door de Hertog van Wellington, Arthur Wellesley - is geschiedkundig niet correct, zo zegt Op de Beeck. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, werd de slag immers niet uitgevochten in Waterloo, maar op het plateau van Mont-Saint-Jean, iets zuidelijker. De plaats ligt in wat nu de gemeente Eigenbrakel, of Braine L'Alleud, is.
"Wellington heeft die naam bedacht, gewoon omdat het goed klinkt in het Engels", zei Op de Beeck in 'Braakland'. "Bijgevolg zijn er nu tientallen plaatsen in de wereld die Waterloo heten. Denk bijvoorbeeld aan het bekende Waterloo Station in Londen
(HLN)
"Slag van Waterloo is niet uitgevochten in Waterloo"
De Leeuw van Waterloo, die wel op de juiste plaats in Eigenbrakel staat. © Wikimedia Commons/Foroa.
"De Slag van Waterloo is niet zo genoemd omdat ze effectief plaatsvond in Waterloo, wel omdat die naam goed klinkt in het Engels." Oud-journalist en geschiedkundig auteur Johan Op de Beeck herinnert aan deze dwaling in drie recente boeken van zijn hand, en kwam vanavond in 'Braakland' op Radio 1 toelichten hoe de Britse hertog van Wellington er in zijn eentje in slaagde de geschiedenis te herschrijven.
'Braine L'Alleud, I was defeated, you won the war', zo had het eigenlijk moeten klinken in de bekende hit van Abba. Want de naam 'Battle of Waterloo' - bedacht door de Hertog van Wellington, Arthur Wellesley - is geschiedkundig niet correct, zo zegt Op de Beeck. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, werd de slag immers niet uitgevochten in Waterloo, maar op het plateau van Mont-Saint-Jean, iets zuidelijker. De plaats ligt in wat nu de gemeente Eigenbrakel, of Braine L'Alleud, is.
"Wellington heeft die naam bedacht, gewoon omdat het goed klinkt in het Engels", zei Op de Beeck in 'Braakland'. "Bijgevolg zijn er nu tientallen plaatsen in de wereld die Waterloo heten. Denk bijvoorbeeld aan het bekende Waterloo Station in Londen
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-01-2015
Duizenden mensen op zoek naar graf van Dzjengis Khan
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 12 januari 2015 om 12:06 uur
Meer dan tienduizend mensen zochten de afgelopen periode achter hun pc naar het graf van de beroemde Mongoolse leider Dzjengis Khan. Het leverde 55 ontdekkingen op en wie weet zit de tombe van de grote Khan er wel tussen.
Wereldberoemd is hij: Dzjengis Khan. In de twaalfde en dertiende eeuw schreef hij geschiedenis door de Mongoolse stammen te verenigen en één van de grooste rijken ter wereld te stichten dat zich uitstrekte van de Donau tot China. Hoewel we heel wat van deze grote Dzjengis Khan weten, is bijna 800 jaar na zijn dood nog altijd onbekend waar hij begraven ligt. Volgens legendes is zijn graf te vinden op de steppe in het noordoostelijke deel van Mongolië. Al ten tijde van de begrafenis zou er alles aan gedaan zijn om de locatie van het graf geheim te houden: zo vertellen legendes dat paarden zodra Dzjengis Khan begraven was, over het graf liepen om alle sporen ervan uit te wissen. Ook zou een rivier zo zijn omgeleid dat deze voortaan over het graf van de Mongoolse leider liep.
OVER KHAN
“Dzjengis Khan was één van de meest uitzonderlijke MANNENin de geschiedenis, maar zijn leven wordt te vaak afgeschilderd als dat van een bloeddorstige strijder,” vindt onderzoeker Albert Yu-Min Lin. “Maar weinig mensen kennen zijn nalatenschap: hij verenigde de strijdende stammen van Mongolië, introduceerde het oosten aan het westen zodat verkenningstochten zoals die van Marco Polo mogelijk werden en hij probeerde een centrale wereldmunt te creëren, introduceerde het schrift bij de Mongoolse mensen en smeedde bruggen die we als het gaat om internationale betrekkingen nog altijd gebruiken.”
Zoektocht
Maar zelfs 800 jaar na de dood van Dzjengis Khan kunnen onderzoekers zich er niet bij neerleggen dat het graf van de Khan nog altijd niet gevonden is. Vandaar dat ze onlangs een nieuwe zoektocht zijn gestart. En daarbij gebruikten ze niet alleen moderne technieken (satellietbeelden), maar ook het grote publiek.
Crowdsourcing
Meer dan 10.000 mensen namen middels een crowdsourcing-project aan de zoektocht deel. Samen speurden ze satellietbeelden die een 6000 vierkante kilometer besloegen, af op zoek naar de tombe van Khan. Samen besteedden de mensen 30.000 uur (3,4 jaar) aan de zoektocht naar wat de onderzoekers ‘een naald in een hooiberg waarvan we niet weten hoe deze eruit ziet’ noemen.
Resultaat
Het onderzoek leverde 55 ‘archeologische anomalieën op, zo schrijven de onderzoekers in het blad PLoS ONE. De vondsten variëren van ontdekkingen die stammen uit de bronstijd tot de tijd waarin het Mongoolse rijk hoogtij vierde.
Hoewel de onderzoekers de tombe van Dzjenghis Khan nog niet gevonden hebben, suggereert het onderzoek dat crowdsourcing een hele geschikte manier is om dergelijke archeologische onderzoeken uit te voeren. Ze wijzen erop dat een archeoloog in zijn eentje heel moeilijk het werk had kunnen verzetten dat deze mensen samen hebben verzet. Volgens de onderzoekers helpen crowdsourcing-activiteiten zoals deze ons om in het onbekende te duiken en het onverwachte te vinden. En wie weet, kunnen we binnenkort melden dat onderzoekers – dankzij het grote publiek – het graf van de beroemde Khan hebben gevonden.
(scientias.nl)
Duizenden mensen op zoek naar graf van Dzjengis Khan
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 12 januari 2015 om 12:06 uur
Meer dan tienduizend mensen zochten de afgelopen periode achter hun pc naar het graf van de beroemde Mongoolse leider Dzjengis Khan. Het leverde 55 ontdekkingen op en wie weet zit de tombe van de grote Khan er wel tussen.
Wereldberoemd is hij: Dzjengis Khan. In de twaalfde en dertiende eeuw schreef hij geschiedenis door de Mongoolse stammen te verenigen en één van de grooste rijken ter wereld te stichten dat zich uitstrekte van de Donau tot China. Hoewel we heel wat van deze grote Dzjengis Khan weten, is bijna 800 jaar na zijn dood nog altijd onbekend waar hij begraven ligt. Volgens legendes is zijn graf te vinden op de steppe in het noordoostelijke deel van Mongolië. Al ten tijde van de begrafenis zou er alles aan gedaan zijn om de locatie van het graf geheim te houden: zo vertellen legendes dat paarden zodra Dzjengis Khan begraven was, over het graf liepen om alle sporen ervan uit te wissen. Ook zou een rivier zo zijn omgeleid dat deze voortaan over het graf van de Mongoolse leider liep.
OVER KHAN
“Dzjengis Khan was één van de meest uitzonderlijke MANNENin de geschiedenis, maar zijn leven wordt te vaak afgeschilderd als dat van een bloeddorstige strijder,” vindt onderzoeker Albert Yu-Min Lin. “Maar weinig mensen kennen zijn nalatenschap: hij verenigde de strijdende stammen van Mongolië, introduceerde het oosten aan het westen zodat verkenningstochten zoals die van Marco Polo mogelijk werden en hij probeerde een centrale wereldmunt te creëren, introduceerde het schrift bij de Mongoolse mensen en smeedde bruggen die we als het gaat om internationale betrekkingen nog altijd gebruiken.”
Zoektocht
Maar zelfs 800 jaar na de dood van Dzjengis Khan kunnen onderzoekers zich er niet bij neerleggen dat het graf van de Khan nog altijd niet gevonden is. Vandaar dat ze onlangs een nieuwe zoektocht zijn gestart. En daarbij gebruikten ze niet alleen moderne technieken (satellietbeelden), maar ook het grote publiek.
Crowdsourcing
Meer dan 10.000 mensen namen middels een crowdsourcing-project aan de zoektocht deel. Samen speurden ze satellietbeelden die een 6000 vierkante kilometer besloegen, af op zoek naar de tombe van Khan. Samen besteedden de mensen 30.000 uur (3,4 jaar) aan de zoektocht naar wat de onderzoekers ‘een naald in een hooiberg waarvan we niet weten hoe deze eruit ziet’ noemen.
Resultaat
Het onderzoek leverde 55 ‘archeologische anomalieën op, zo schrijven de onderzoekers in het blad PLoS ONE. De vondsten variëren van ontdekkingen die stammen uit de bronstijd tot de tijd waarin het Mongoolse rijk hoogtij vierde.
Hoewel de onderzoekers de tombe van Dzjenghis Khan nog niet gevonden hebben, suggereert het onderzoek dat crowdsourcing een hele geschikte manier is om dergelijke archeologische onderzoeken uit te voeren. Ze wijzen erop dat een archeoloog in zijn eentje heel moeilijk het werk had kunnen verzetten dat deze mensen samen hebben verzet. Volgens de onderzoekers helpen crowdsourcing-activiteiten zoals deze ons om in het onbekende te duiken en het onverwachte te vinden. En wie weet, kunnen we binnenkort melden dat onderzoekers – dankzij het grote publiek – het graf van de beroemde Khan hebben gevonden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Australische zoektocht naar VOC-schepen
PERTH -
Maandag vertrekt een Australisch team archeologen naar de Cocos Keeling-eilanden en naar Christmas Island om te zoeken naar onder meer het wrak van het VOC-schip Fortuyn uit de achttiende eeuw. Dit heeft het team dat zijn missie 'The Closing in on the Fortuyn Project' heeft genoemd, deze week bekendgemaakt.
Volgens Australische en Nederlandse onderzoekers is er een redelijke kans dat het schip is vergaan bij deze Australische eilanden die ten zuiden en zuidoosten van het Indonesische Java liggen. De Fortuyn vertrok in september 1723 vanuit Texel naar Indië met circa 225 man aan boord. De lading bestond voor een deel uit geld en zilver. Na een tussenstop vertrok het 18 januari 1724 uit Kaapstad en is onderweg naar Java vergaan.
Er zijn aanwijzingen in archieven in Nederland gevonden dat het schip mogelijk is vergaan voor de kust van een van de eilanden. Het project is een van de activiteiten die zijn georganiseerd in verband met de vierhonderdste verjaardag van de eerste landing van een Europeaan in het westen van Australië. Dat was de Amsterdamse ontdekkingsreiziger Dirk Hartog (1580-1621). Hij zette in oktober 1616 ongeveer 700 kilometer ten noorden van het huidige Perth voet aan wal (en vertrok vervolgens weer snel).
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_VOC-schepen___.html
PERTH -
Maandag vertrekt een Australisch team archeologen naar de Cocos Keeling-eilanden en naar Christmas Island om te zoeken naar onder meer het wrak van het VOC-schip Fortuyn uit de achttiende eeuw. Dit heeft het team dat zijn missie 'The Closing in on the Fortuyn Project' heeft genoemd, deze week bekendgemaakt.
Volgens Australische en Nederlandse onderzoekers is er een redelijke kans dat het schip is vergaan bij deze Australische eilanden die ten zuiden en zuidoosten van het Indonesische Java liggen. De Fortuyn vertrok in september 1723 vanuit Texel naar Indië met circa 225 man aan boord. De lading bestond voor een deel uit geld en zilver. Na een tussenstop vertrok het 18 januari 1724 uit Kaapstad en is onderweg naar Java vergaan.
Er zijn aanwijzingen in archieven in Nederland gevonden dat het schip mogelijk is vergaan voor de kust van een van de eilanden. Het project is een van de activiteiten die zijn georganiseerd in verband met de vierhonderdste verjaardag van de eerste landing van een Europeaan in het westen van Australië. Dat was de Amsterdamse ontdekkingsreiziger Dirk Hartog (1580-1621). Hij zette in oktober 1616 ongeveer 700 kilometer ten noorden van het huidige Perth voet aan wal (en vertrok vervolgens weer snel).
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_VOC-schepen___.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
19-01-2015
Mogelijk resten Alexander de Grote in oude Griekse tombe
© reuters.
In een oude Griekse tombe zijn de beenderen aangetroffen van een vrouw, een pasgeboren baby en twee mannen. Archeologen denken dat het wel eens kan gaan om het lichaam van de legendarische heerser Alexander de Grote. In het graf zijn ook de resten van een gecremeerd persoon aangetroffen.
© reuters.
© reuters.
Het kalkstenen graf in de stad Amphipolis dateert uit de tijd dat de Macedonische koning over een groot deel van het Midden-Oosten heerste en is de grootste tombe uit de oudheid die in Griekenland is ontdekt. Archeologen hopen dat het graf, als het niet van Alexander de Grote is, tenminste voor een van zijn generaals of familieleden is gebouwd.
Alexander III van Macedonië stierf in 323 voor Christus in Babylonië, het huidige Irak. Historici nemen meestal aan dat hij in de Egyptische stad Alexandrië is begraven.
Steekwonden
De mannen in het graf waren waarschijnlijk 35 tot 45 jaar oud en het lichaam van een van beiden toont steekwonden in de borstkas, die vermoedelijk fataal waren. De vrouw was ouder dan zestig. Van de gecremeerde resten is het onduidelijk of het om een man of vrouw ging.
De archeologen onderzoeken of de gevonden lichamen van familieleden waren. Omdat er geen tanden zijn aangetroffen, kan DNA-onderzoek echter moeilijk zijn.
Sfinxen
De opgravingen begonnen in 2012 en trokken internationaal aandacht toen de archeologen in augustus vorig jaar de vondst van de tombe aankondigden. Die wordt bewaakt door twee sfinxen en is omgeven door een marmeren muur van bijna 500 meter. Later troffen ze een mozaïekvloer aan en twee vrouwenfiguren die als pilaren dienden, zogeheten kariatiden
(HLN)
Mogelijk resten Alexander de Grote in oude Griekse tombe
© reuters.
In een oude Griekse tombe zijn de beenderen aangetroffen van een vrouw, een pasgeboren baby en twee mannen. Archeologen denken dat het wel eens kan gaan om het lichaam van de legendarische heerser Alexander de Grote. In het graf zijn ook de resten van een gecremeerd persoon aangetroffen.
© reuters.
© reuters.
Het kalkstenen graf in de stad Amphipolis dateert uit de tijd dat de Macedonische koning over een groot deel van het Midden-Oosten heerste en is de grootste tombe uit de oudheid die in Griekenland is ontdekt. Archeologen hopen dat het graf, als het niet van Alexander de Grote is, tenminste voor een van zijn generaals of familieleden is gebouwd.
Alexander III van Macedonië stierf in 323 voor Christus in Babylonië, het huidige Irak. Historici nemen meestal aan dat hij in de Egyptische stad Alexandrië is begraven.
Steekwonden
De mannen in het graf waren waarschijnlijk 35 tot 45 jaar oud en het lichaam van een van beiden toont steekwonden in de borstkas, die vermoedelijk fataal waren. De vrouw was ouder dan zestig. Van de gecremeerde resten is het onduidelijk of het om een man of vrouw ging.
De archeologen onderzoeken of de gevonden lichamen van familieleden waren. Omdat er geen tanden zijn aangetroffen, kan DNA-onderzoek echter moeilijk zijn.
Sfinxen
De opgravingen begonnen in 2012 en trokken internationaal aandacht toen de archeologen in augustus vorig jaar de vondst van de tombe aankondigden. Die wordt bewaakt door twee sfinxen en is omgeven door een marmeren muur van bijna 500 meter. Later troffen ze een mozaïekvloer aan en twee vrouwenfiguren die als pilaren dienden, zogeheten kariatiden
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-01-2015
WOII-foto’s Amerikaanse soldaat 70 jaar na dato alsnog ontwikkeld
Zeventig jaar geleden maakte een Amerikaanse soldaat een grote hoeveelheid foto’s. De soldaat, ooggetuige van de Tweede Wereldoorlog, liet zijn 31 rolletjes echter nooit ontwikkelen.
Enige tijd geleden kwamen de fotorolletjes in bezit van The Rescued Film Project, een organisatie die zich bezighoudt met het herstel van oude foto- en filmrollen. De foto’s op de rolletjes van de Amerikaanse soldaat zijn inmiddels door deze organisatie ontwikkeld. In bovenstaande video zijn verschillende van de foto’s te zien en wordt verteld over het herstelproces
(historiek.net)
WOII-foto’s Amerikaanse soldaat 70 jaar na dato alsnog ontwikkeld
Zeventig jaar geleden maakte een Amerikaanse soldaat een grote hoeveelheid foto’s. De soldaat, ooggetuige van de Tweede Wereldoorlog, liet zijn 31 rolletjes echter nooit ontwikkelen.
Enige tijd geleden kwamen de fotorolletjes in bezit van The Rescued Film Project, een organisatie die zich bezighoudt met het herstel van oude foto- en filmrollen. De foto’s op de rolletjes van de Amerikaanse soldaat zijn inmiddels door deze organisatie ontwikkeld. In bovenstaande video zijn verschillende van de foto’s te zien en wordt verteld over het herstelproces
(historiek.net)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
