Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #141

Zooo, wat een mooie lijn Woeiiii Lijnloos, gefeliciteerd!!!!

Gefeliciteerd Lijn! Streepjescode!

Goedemorgen,

Ik wil anderen hier een hart onder de riem steken of in ieder geval ook even ons verhaal vertellen.

Mijn vriendin was 6 weken zwanger toen ze een miskraam had. Het is ontzettend kort, ik weet het, maar inmiddels zijn we alweer een jaar verder en er is tot nu toe bijna niks gebeurt (helaas).

Nouja, niks gebeurt, dat is ook niet helemaal waar. Even kort dan:

Ze heeft een medicijn gekregen om haar eisprong te resetten.
Daarnaast Clomyde gebruikt.
Ze is in het ziekenhuis geweest om een "operatie" te ondergaan. Er waren namelijk verklevingen ontstaan.
Soms dus ook bloed prikken om te kijken of ze een eisprong heeft gehad. De laatste keer had ze die wel gehad, maar was er geen bevruchting.

Nu zijn we alweer (alweer) wat verder en vandaag laat ze weer bloed prikken, dus het wordt weer spannend.

Het is niet zo dat wij per se een kind moeten hebben, maar wij vinden het allebei helemaal niet prettig om zo op deze manier sex te hebben. Het hele uitrekenen en dan weer naar boven..laatst zijn we omdat dit ons wat beter leek, wat later in haar eisprongperiode begonnen.

Wat het rare van het verhaal was, was dat de eerste keer dat we in het ziekenhuis waren gelijk raak was. Nu zijn we alweer wat verder.

Ik wens iedereen heel veel sterkte die zoiets heeft meegemaakt. Het leek wel of ik in een andere wereld kwam toen ik een embryo / kind zag in haar buik en twee weken later het hartje niet meer zag kloppen. Heel sneu..allemaal. Mocht er iemand toch wat tips hebben dan hoor ik die heel graag.

Wij zijn met name opzoek naar tips dat zij toch nog zwanger kan worden. Clomyde mag je ook maar 6 keer gebruiken zei zij laatst tegen mij. Nouja, zo zie je maar weer zo vanzelfsprekend is het allemaal niet dus.

Hai allemaal, ik weet eigenlijk niet of jullie mij nog (her)kennen. Ik ben hier een flinke poos terug alweer vrij actief geweest omdat mijn man en ik het PGD-traject ingingen vanwege een erfelijke ziekte aan mijn kant van dit verhaal. Ik merkte echter dat het er steeds mee bezig zijn door hier ook actief mee te lezen/leven, me steeds zwaarder begon te vallen. Vandaar dat ik gestopt was met posten, lezen, en dergelijke.

Echter kreeg ik vandaag zulk goed nieuws dat ik het toch even kwijt wilde. Gezien onze omgeving er niet veel van op de hoogte is en ik het ook lastig vind om het er met anderen over te hebben, ben ik maar weer eens achter fok gekropen.
We kregen in augustus nog bericht dat het nog wel een maand of vier zou gaan duren, en dus hebben ze ons toen doorgestuurd naar het ziekenhuis waar we de IVF wilden laten doen. Echter, de test is er al! We hebben de 30e een intakegesprek in Groningen en dan hopen we te horen wat de verwachte wachttijd is en alles. Maar wauw, er is gewoon een test!

Ik zie dat er reden is tot jompelen voor Lijnloos! En dan ga ik nu de rest van dit topic eens doorlezen.

Walace: welkom. Er zijn meer middelen dan chlomid om een cyclus te krijgen. Misschien moet je vriendin hormonen gaan spuiten en dan regelmatig een echo om te kijken hoe ver ze in haar cyclus is. En dan als er een eitje groot genoeg is dan kun je nog een ander hormoon spuiten om de eisprong te forceren.

Maar als jullie al zo lang in het ziekenhuis lopen, is er dan nog niet met jullie besproken wat de volgende stap gaat zijn?

Welkom terug nanuke. Wat voor test? Een test voor die erfelijke ziekte?

Ja, de test die de erfelijke ziekte kan aantonen bij de embryo's, zodat kan worden geselecteerd op de gezonde embryo's voor terugplaatsing.

Doordat ik een vrijwel onbekende erfelijke ziekte heb, moest deze speciaal voor ons nog ontwikkeld worden. En de grote onzekerheid was niet alleen dat het dus lang(er) duurt voordat zoiets gebeurt is, maar ook dat niet zeker was dat dat zou gaan lukken.

Supergoed nieuws nanuke. Spannend hoor!

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 15:20 schreef Arja het volgende:
Walace: welkom. Er zijn meer middelen dan chlomid om een cyclus te krijgen. Misschien moet je vriendin hormonen gaan spuiten en dan regelmatig een echo om te kijken hoe ver ze in haar cyclus is. En dan als er een eitje groot genoeg is dan kun je nog een ander hormoon spuiten om de eisprong te forceren.
Maar als jullie al zo lang in het ziekenhuis lopen, is er dan nog niet met jullie besproken wat de volgende stap gaat zijn?

Hallo, dank!

Nee, haar eisprong en momenten van ongesteldheid zijn de laatste 4 maanden "pas" regelmatig.

Ik denk dat we binnenkort i.d.d. te horen krijgen wat de volgende stappen zijn. Ik denk ook dat hormonen spuiten haar iets te ver gaat (en constant in het ziekenhuis zitten).

Waarom mag je de clomyde eigenlijk niet blijven gebruiken wanneer deze prima werkt?

Zijn er nog andere pillen die je dan wel langer mag gebruiken?

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 16:32 schreef Walace78 het volgende:
[..]
Hallo, dank!
Nee, haar eisprong en momenten van ongesteldheid zijn de laatste 4 maanden "pas" regelmatig.
Ik denk dat we binnenkort i.d.d. te horen krijgen wat de volgende stappen zijn. Ik denk ook dat hormonen spuiten haar iets te ver gaat (en constant in het ziekenhuis zitten).
Waarom mag je de clomyde eigenlijk niet blijven gebruiken wanneer deze prima werkt?
Zijn er nog andere pillen die je dan wel langer mag gebruiken?

Het heet Clomid, en het is bepaald geen aspirientje...... Als je het te vaak (achtereen) gebruikt heb je kans dat de eierstokken helemaal geen eisprong meer maken.
Hoezo gaan hormonen haar iets te ver? Wat is Clomid dan?
En constant in het ziekenhuis zitten? Zelfs voor IVF kom je er gemiddeld slechts 5 keer.

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 16:49 schreef McLaura het volgende:
[..]
Het heet Clomid, en het is bepaald geen aspirientje...... Als je het te vaak (achtereen) gebruikt heb je kans dat de eierstokken helemaal geen eisprong meer maken.
Hoezo gaan hormonen haar iets te ver? Wat is Clomid dan?
En constant in het ziekenhuis zitten? Zelfs voor IVF kom je er gemiddeld slechts 5 keer.

Ja, je hebt gelijk het heet Clomid, ohwja ok bedankt voor de info!

Hormonen spuiten klinkt best wel akelig. Daarbij komt..straks zit ze om de haverklap in het ziekenhuis om alles te meten enzo. Ze heeft er nu ook al behoorlijk veel moeite mee.

We hebben ook verhalen gehoord waarbij een vrouw om de haverklap terug moest komen omdat haar eitje nog niet rijp genoeg was..ff wachten..ff wachten..jah pizza..jah dat soort verhalen dus.

Als jij (en je vriendin) je keuze baseren op de spookverhalen van een ander, zou dat toch jammer zijn?

Lees je verder, als je die weg inslaat, nog even in in de materie. Je praat er nu op een dusdanige manier over (erg Jip en Janneke) dat ik moeite heb je serieus te nemen.

Je moet je wel instellen op vaak naar het ziekenhuis moeten, vind ik. Als het minder vaak hoeft, is het alleen maar mooi meegenomen.

Zelf moet ik wel vaak naar het ziekenhuis om de juiste dosis hormonen te bepalen. Dat is echt even zoeken. Soms slaat de ene dosis niet aan en willen ze maar weinig tegelijk ophogen ivm kans op overstimulatie. Of ik heb ineens 4 eitjes en ze willen volgen of er in ieder geval 2 niet verder groeien etc.

Dus je moet je er wel op instellen dat dat kan gebeuren, vind ik. Je moet wel offers brengen in dit traject en mijn eigen werk agenda is soms lastig te matchen met het ziekenhuis.

Als je die offers er niet voor over hebt, moet je het niet doen.

Wallace: goed met je vriendin gaan bespreken hoe ver jullie willen gaan en hoe groot haar en jullie wens is.
Sowieso goed blijven praten met elkaar. De molen kan er soms best inhakken.

Laura: jij hoeft zo "weinig" naar het ziekenhuis omdat je een eigen, goede cyclus hebt, toch?

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 17:24 schreef McLaura het volgende:
Als jij (en je vriendin) je keuze baseren op de spookverhalen van een ander, zou dat toch jammer zijn?

Lees je verder, als je die weg inslaat, nog even in in de materie. Je praat er nu op een dusdanige manier over (erg Jip en Janneke) dat ik moeite heb je serieus te nemen.

Sorry hoor, maar ik zit juist hier om wat ervaringen op te doen en om ook ons verhaal te vertellen. Wat maakt jou het nu uit hoe ik schrijf. Daarbij komt: dan neem jij mij toch niet serieus..

Het is overigens niet zomaar een spookverhaal. Dit is een verhaal van iemand die wij kennen.

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 18:35 schreef Arja het volgende:
Je moet je wel instellen op vaak naar het ziekenhuis moeten, vind ik. Als het minder vaak hoeft, is het alleen maar mooi meegenomen.

Zelf moet ik wel vaak naar het ziekenhuis om de juiste dosis hormonen te bepalen. Dat is echt even zoeken. Soms slaat de ene dosis niet aan en willen ze maar weinig tegelijk ophogen ivm kans op overstimulatie. Of ik heb ineens 4 eitjes en ze willen volgen of er in ieder geval 2 niet verder groeien etc.

Dus je moet je er wel op instellen dat dat kan gebeuren, vind ik. Je moet wel offers brengen in dit traject en mijn eigen werk agenda is soms lastig te matchen met het ziekenhuis.

Als je die offers er niet voor over hebt, moet je het niet doen.

Wallace: goed met je vriendin gaan bespreken hoe ver jullie willen gaan en hoe groot haar en jullie wens is.
Sowieso goed blijven praten met elkaar. De molen kan er soms best inhakken.

Laura: jij hoeft zo "weinig" naar het ziekenhuis omdat je een eigen, goede cyclus hebt, toch?

Ja, daar waren we al bang voor. Daarom vroeg ik mij af of er geen vervanger voor Clomiyd is. Als er iets is zonder de bijwerkingen van nooit meer eiersprong te krijgen hoor ik het graag.

We gaan dit sowieso allemaal bespreken. Misschien gaan we zelf gewoon op de normale manier verder dus zonder al die pillen, injecties e.d.

Thx voor de info

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 18:46 schreef Walace78 het volgende:

[..]

Ja, daar waren we al bang voor. Daarom vroeg ik mij af of er geen vervanger voor Clomiyd is. Als er iets is zonder de bijwerkingen van nooit meer eiersprong te krijgen hoor ik het graag.

We gaan dit sowieso allemaal bespreken. Misschien gaan we zelf gewoon op de normale manier verder dus zonder al die pillen, injecties e.d.

Thx voor de info

Schrijf al je vragen op en bespreek het met de gyn. En denk er daarna rustig over na.

Moet je vriendin met clomid niet vaak erheen dan? Ik moest deze ronde 6x (1x clomid ophalen, 4x echo en 1x bloedprikken) naar het ziekenhuis (x 90km per keer). Ik denk dat het met spuiten net zo zal zijn.

Spannend nanuke! Hopelijk kun je snel verder! En wat goed dat er nu al een test is!

En whoehoe streepjes voor Lijn(loos)!!! Gefeliciteeeeeerd!


De spanning begint nu wel toe te slaan. Morgen bloedprikken op progesteron. De vorige keren begon de spotting altijd een dag na progesteronbepaling

Ik moest afgelopen keer denk ik 10-12 keer richting ziekenhuis, 2.5 week lang echo's met verschillende tussenpozes (in het begin 3-4 dagen ertussen, laatste week elke dag ) en dan dus nog punctie en terugplaatsing. Het ziekenhuis is niet echt dichtbij (ook geen 90km) en niet op weg naar werk dus heb er echt wel wat voor moeten plannen en schuiven, maar wel waard uiteindelijk. Tis best een tijdrovend grapje, wel goed dat je er over denkt maar ben het wel met laura eens dat je manier van typen wel heel luchtig over komt alsof je het allemaal niet heel serieus neemt en "we zien wel"-gedachte erop na houdt terwijl dat mijns inziens niet de basis is voor het krijgen van een kind.... Zeker niet als j de mediache molen in gaat.

Nanuke, wat goed dat er nu actie kan komen! succes joh, ik duim voor jullie!

Succes ook voor Cocci!

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 18:56 schreef coccinelle het volgende:
Moet je vriendin met clomid niet vaak erheen dan? Ik moest deze ronde 6x (1x clomid ophalen, 4x echo en 1x bloedprikken) naar het ziekenhuis (x 90km per keer). Ik denk dat het met spuiten net zo zal zijn.

Ongeveer 1x in anderhalve maand. Ze zou alleen maar stress krijgen van al dat last minute werk.

Ze heeft overigens ook een baan waar dat allemaal niet zo makkelijk gaat. Dus m.a.w. ze kan niet zomaar ff ineens naar het ziekenhuis ipv een baan waarbij dat allemaal heel makkelijk is.

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 19:03 schreef Lijnloos het volgende:
Ik moest afgelopen keer denk ik 10-12 keer richting ziekenhuis, 2.5 week lang echo's met verschillende tussenpozes (in het begin 3-4 dagen ertussen, laatste week elke dag ) en dan dus nog punctie en terugplaatsing. Het ziekenhuis is niet echt dichtbij (ook geen 90km) en niet op weg naar werk dus heb er echt wel wat voor moeten plannen en schuiven, maar wel waard uiteindelijk. Tis best een tijdrovend grapje, wel goed dat je er over denkt maar ben het wel met laura eens dat je manier van typen wel heel luchtig over komt alsof je het allemaal niet heel serieus neemt en "we zien wel"-gedachte erop na houdt terwijl dat mijns inziens niet de basis is voor het krijgen van een kind.... Zeker niet als j de mediache molen in gaat.

De "we zien wel" gedachte is ook om onszelf in bescherming te nemen. We willen namelijk niet een heel erg big issue van maken om een kind te krijgen. Dan zouden we misschien wel helemaal gek worden als we daar heel extreem mee bezig zouden zijn. We hebben nu al grote moeite om de sex in te plannen e.d. en vinden het ook behoorlijk klote op deze manier. Na vijf keer in een week om en om of niet ben je er echt wel klaar mee.

Ja, een tijdrovend grapje is het misschien ook wel. We kijken zelf wel hoe we verder gaan hierna. Zal de vragen even meenemen, maar dacht dat iemand misschien ervaring ermee had (andere meds).

Ohwja, reken er maar op dat ik dit heel serieus neem! Voor mij is dit echt geen grapje. Sowieso toen wij te horen kregen dat ons (kleine) kindje dood was stortte ff alles in 1 keer in. En heel even over de rest..een kind nemen vind ik heel serieus, maar NIEMAND, maar dan ook NIEMAND weet wat hem/haar te wachten staat dus we kunnen ons wel druk lopen maken van: ja, je moet dit wel serieus nemen of wat dan ook. Ik ben heel serieus en zij ook overigens. Ga niet gelijk van de manier van typen uit o.i.d. en met Jip en Janneke taal lopen roepen. Als ik zo schrijf dan is dat zo..ik kwam hier enkel voor wat advies en omdat ik al langer liep met het idee ons verhaal hier te typen.

[ Bericht 8% gewijzigd door Walace78 op 13-10-2014 19:38:54 ]

Wallace, ik zou haast typen dat ik blij ben te lezen dat het allemaal heel serieus en weloverwogen is bij jullie maar dat klinkt gewoon kut. Het feit dat je hier post is gewoon niet tof. De zelfbescherming snap ik ook zeker, hoewel ik die zelf eerder richting real life heb dan hier... Hier voelt het alsof je er geen doekjes om hoeft te winden, iedereen weet dat het kut is en je hier niet voor je plezier zit. Nogmaals, zo kwam het op mij (en laura kennelijk) over, wil niet zeggen dat ik je een boerenlul zonder tact vind. Ik wens julle alle geluk en succes die nodig is en hoop dat de clomid et gewenste effect gaat hebben en dat jullie er anders ook uit zullen komen.

Als jij (en je partner) er momenteel zoveel moeite mee hebben om de seks op commando te hebben en jullie kunnen een "we zien wel, we maken geen big deal van kinderen krijgen"-gedachte vasthouden, waarom nemen jullie dan niet een pauze? Dan kunnen jullie weer even in het normale leven komen, en beslissen of je daarna eventueel wel met hormonen verder gaat.

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 18:35 schreef Arja het volgende:
Je moet je wel instellen op vaak naar het ziekenhuis moeten, vind ik. Als het minder vaak hoeft, is het alleen maar mooi meegenomen.
Laura: jij hoeft zo "weinig" naar het ziekenhuis omdat je een eigen, goede cyclus hebt, toch?

Ohja, dat zou natuurlijk best kunnen. Ik begin op dag 2 met Decapeptyl, op dag 3 met Puregon. De echo's waren dit keer niet vanaf dag 8 maar vanaf dag 10 omdat ik 'laat start' met reageren. Toen de verhoging qua medicatie wegens te weinig follikels en dus weer een aantal dagen later pas voor echo.

Effectief was deze poging dus, qua ziekenhuisbezoek, 2 echo's, 1 punctie en 1 terugplaatsing. En misschien is het voor mij wel extra makkelijk kletsen dat ik qua werk en studie best flexibel ben en op een steenworp afstand van het (echo en punctie)ziekenhuis woon. De terugplaatsing is 60 km verderop.

Walace, ik bedoelde het niet gemeen of afzeikerig, je typte alleen zo nonchalant en luchtig en daar kan ik bij dit onderwerp niet zo goed tegen. Sorry.

Verder gun ik het (bijna) iedereen om gewoon een kind te krijgen als jij dat wilt, of na een beetje wachten in plaats van met zo'n ziekenhuiscircus eromheen. Ik had je hier dus liever niet getroffen, Walace!

quote:

Op maandag 13 oktober 2014 19:48 schreef Lijnloos het volgende:
Wallace, ik zou haast typen dat ik blij ben te lezen dat het allemaal heel serieus en weloverwogen is bij jullie maar dat klinkt gewoon kut. Het feit dat je hier post is gewoon niet tof. De zelfbescherming snap ik ook zeker, hoewel ik die zelf eerder richting real life heb dan hier... Hier voelt het alsof je er geen doekjes om hoeft te winden, iedereen weet dat het kut is en je hier niet voor je plezier zit. Nogmaals, zo kwam het op mij (en laura kennelijk) over, wil niet zeggen dat ik je een boerenlul zonder tact vind. Ik wens julle alle geluk en succes die nodig is en hoop dat de clomid et gewenste effect gaat hebben en dat jullie er anders ook uit zullen komen.

Sorry hoor, maar ik snap echt niet waar dit over gaat. Dat jullie het zo opvatten is een beetje raar vind ik. Net of je d.m.v. 1 post alles moet begrijpen om in 1 keer te weten. Als je verder doorvraagt kan je vaak een heel eind verder komen. Ik typte dit vanmiddag op mijn werk en mocht je alsnog meer willen weten dan wil ik best antwoord geven op mijn vragen. Het was i.i.g. niet mijn bedoeling om jullie te kwetsen op 1 of andere manier.