Het peutertopic (2-4 jaar) deel 149

quote:

Op woensdag 17 september 2014 08:16 schreef Deepfreeze het volgende:
Tinu, fijn dat het beter gaat.

Hier een jochie met koorts. Hangt nu was op de bank tv te kijken. Gisteren 39.7, nu 38,5. Hopelijk wordt het niet erger vandaag. Maar het zal wel weer oplopen. Denk straks maar pcm erin, want ik moet de deur nog uit met hem..

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

beterschap en succes!

Beterschap en succes DF!

Bar, lastig inderdaad. Ik kan eigenlijk ook zo snel niks bedenken.

Even een tip: de AH heeft doe als een boer dag op 11 oktober. Inschrijven via de website. Er zijn een aantal verschillende boerderijen die mee doen.

Heerlijk op het strand geweest vandaag! Ze had zelfs, nadat ze elkaar eerst een half uur hadden aangestaard een vriendinnetje. Lachen, gieren en gillen in de branding, kastelen bouwen En in de auto uiteraard binnen 5 minuten in slaap gevallen


*foto's weer weg*

[ Bericht 42% gewijzigd door Susie op 18-09-2014 22:09:12 ]

Wat een heerlijke foto's Susie! Ik krijg van strandfoto's altijd zo'n vakantiegevoel

quote:

Op woensdag 17 september 2014 16:13 schreef Kyara het volgende:
Even een tip: de AH heeft doe als een boer dag op 11 oktober. Inschrijven via de website. Er zijn een aantal verschillende boerderijen die mee doen.

Ah leuke tip Gelijk effe inschrijven.
Vorig jaar waren we op de open dag bij de campina boerderijen, dat was ook heel leuk.

Leuke foto's Susie en wat wordt ze al groot En het was inderdaad heel lekker strandweer!

Lastig dan Bar. Een klimrek in de tuin misschien?

Df beterschap voor je jongetje.

Susie, leuke foto's!

quote:

Op woensdag 17 september 2014 18:56 schreef Kyara het volgende:
Wat een heerlijke foto's Susie! Ik krijg van strandfoto's altijd zo'n vakantiegevoel

Ook al wonen wij 15 minuten rijden van het strand, heb ik dat ook altijd wel hoor! En het was zo heerlijk rustig daar!

Ja, ze wordt groot, maar haar oren niet geloof ik. Ik word werkelijk moedeloos van het niet luisteren van haar. Buitenshuis heb ik een heerlijk kind (goed, ze wilde eigenlijk niet van het strand weg, dat is logisch), maar thuis? Ik word er af en toe wel eens triest van eigenlijk, dat niet luisteren. Triest word ik achteraf altijd, op dat moment kan ik alleen maar boos op haar worden en dat helpt uiteraard ook niet. En daarna word ik dus verdrietig, omdat ik weer boos werd. Dan baal ik van mezelf en zitten de tranen erg hoog.:'(
Herkent iemand dit? Oplossingen zoals op de gang zetten etc etc, dat gebeurt hier al, dan gaat ze dus hysterisch (echt, mensen die voorbij lopen zouden denken dat we haar wat aandoen) krijsen, gillen en schoppen). Tellen tot 3, helpt ook niet, vanavond ging ze zelfs meetellen tot 3 en ik weet boos dus.
Ik voel mij soms echt de altijd boze moeder (loeder). Kan ook echt erg aan mij liggen momenteel hoor, dat ik gewoon teveel op mijn bordje heb. Ik weet het niet. Word er in ieder geval triest van.

We hebben ook zeer zeker leuke momenten (zie strandfoto's), zoals gisteren dat ik haar aan het voorlezen ben en ze rups probeert te zeggen, dat werd dus "ruf". Gegierd van het lachen hebben we.
En lekker veel knutselen en schilderen Maar momenteel overheerst de machteloosheid bij mij, het niet goed doen, het faal gevoel. Snapt iemand dit? Of herkenning?

/einde dagboekpost.

Wat vervelend Susie. Sowieso het gevoel van machteloosheid en een negatieve spiraal van actie-reactie. Kun je voorbeelden geven waarbij ze niet luistert?

quote:

Op woensdag 17 september 2014 20:53 schreef Susie het volgende:

[..]

Ook al wonen wij 15 minuten rijden van het strand, heb ik dat ook altijd wel hoor! En het was zo heerlijk rustig daar!

Ja, ze wordt groot, maar haar oren niet geloof ik. Ik word werkelijk moedeloos van het niet luisteren van haar. Buitenshuis heb ik een heerlijk kind (goed, ze wilde eigenlijk niet van het strand weg, dat is logisch), maar thuis? Ik word er af en toe wel eens triest van eigenlijk, dat niet luisteren. Triest word ik achteraf altijd, op dat moment kan ik alleen maar boos op haar worden en dat helpt uiteraard ook niet. En daarna word ik dus verdrietig, omdat ik weer boos werd. Dan baal ik van mezelf en zitten de tranen erg hoog.:'(
Herkent iemand dit? Oplossingen zoals op de gang zetten etc etc, dat gebeurt hier al, dan gaat ze dus hysterisch (echt, mensen die voorbij lopen zouden denken dat we haar wat aandoen) krijsen, gillen en schoppen). Tellen tot 3, helpt ook niet, vanavond ging ze zelfs meetellen tot 3 en ik weet boos dus.
Ik voel mij soms echt de altijd boze moeder (loeder). Kan ook echt erg aan mij liggen momenteel hoor, dat ik gewoon teveel op mijn bordje heb. Ik weet het niet. Word er in ieder geval triest van.

We hebben ook zeer zeker leuke momenten (zie strandfoto's), zoals gisteren dat ik haar aan het voorlezen ben en ze rups probeert te zeggen, dat werd dus "ruf". Gegierd van het lachen hebben we.
En lekker veel knutselen en schilderen Maar momenteel overheerst de machteloosheid bij mij, het niet goed doen, het faal gevoel. Snapt iemand dit? Of herkenning?

/einde dagboekpost.

Een 'feest' der herkenning. Als je dan zegt dat je er soms moedeloos van wordt (en ontzettend moe letterlijk en figuurlijk) kijken mensen je aan? Huh? Dat kind? Dat is een engeltje. Ja uhhu hier

Ik herken het ook hoor Susie .. heb helaas geen gouden tip voor je .. hoewel .. wat hier meestal wel werkt is een x aantal minuten op z'n kamer zetten met de deur dicht en volkomen negeren. Daarna ga ik naar binnen en vraag of hij weer normaal kan doen, en dan is het meestal ook wel over.

Ja hier ook
Gelukkig kan ze er nu steeds vaker zelf uitkomen door humor in te zetten. Dan doet ze een inside joke en kunnen we allemaal weer lachen.
Vaker is dan 1 op 3 of 4, dus nog niet bepaald de meerderheid

Heel herkenbaar Susie, ik word ook altijd zo moedeloos van het niet luisteren, of pas als ik schreeuw en dan gaat hij huilen. Probeer altijd weer positief te beginnen en rustig te blijven, maar het kruipt er steeds weer in.
Gewoon geen idee wat de beste maner is om hem wel te laten luisteren.
Maar leuke dingen doen helpt echt wel en jezelf ook wat rust gunnen.

Ik herken het ook Susie. M'n kind en ik gaan ongeveer gelijk op in opvliegendheid, dus het kan flink botsen tussen ons (en dan is het ook altijd vier seconden later weer goed). Maar ik verwijt het mezelf ook altijd erg na afloop dat ik me heb laten kennen. Ik merk aan M dat hij haarfijn aanvoelt wanneer er een strijd te strijden is en dan even extra hard met de kont tegen de krib gaat. Als ik iets NU wil, wil hij het per definitie NU NIET, en hij is zo verdraaid volhardend dat het inzetten van allerhande machtsmiddelen zoals time-outs en strafmaatregelen de strijd alleen maar verhardt. Ik probeer dat dus te vermijden en hem meer en meer aan te spreken op redelijkheid, verantwoordelijkheid en empathie.

In welke situaties heb je er het meeste last van? Waar wil je echt graag dat ze luistert en doet ze dat consequent niet? Zijn er ook situaties waarin ze niet luistert maar waarbij het eigenlijk niet zo belangrijk is? Ik merk dat op alle slakken een zoutje leggen hier echt olie op het vuur gooit namelijk (creatief met spreekwoorden en gezegden )

Hier is het redelijk onvoorspelbaar. We proberen de wereld simpel en voorspelbaar te maken voor haar, omdat spanning nooit handig is, maar dan nog kan ze op de raarste momenten heel vervelend zijn.
Vanavond kreeg mijn lief bijvoorbeeld na een fijne avond tijdens de tweede zin van het verhaaltje een mep vol in haar gezicht. Dan is t best lastig om rustig en consequent de avond toch goed af te sluiten.

Mijn man doet vaak het avondritueel en heeft dan ook vaak een kont tegen de krib jongetje want plassen, pyjama aan, tanden poetsen, het is uit je spel gehaald worden, sowieso niet leuk en daarna volgt ook nog bed
Ik heb hem toevallig van de week nog herinnerd aan een wedstrijdje wie het eerst bij de wc is, papa poetst dan wel de tanden van dikkie dik, papa gaat dan wel even jouw pyjama passen etc om diezelfde dagelijkse strijd te doorbreken.
Het lukt niet elke avond en soms is je creativiteit op en je geduld ver te zoeken maar hij was weer even verbaasd hoe O. met een grapje binnen 2 seconden op de wc zat.
Liedjes zingen tijdens alles doet hier ook wonderen. Verzin eens een liedje mama. Dus dan zing je samen op de wc 'plasje plasje kom nou gauw, plasje plasje ik hou van jou'

En op het kdv kennen ze zulk gedrag ook helemaal niet van hem hoor. Ik denk altijd maar dat ie lekker gehecht is en zichzelf durft te uiten thuis

Pfew, ben erg blij dat er meer zijn die hier last van hebben.

Hier is het met name het naar bed gaan. Ik begin tegenwoordig al een half uur van tevoren aan te kondigen dat ze naar bed gaat. Dan eindelijk naar boven, verstoppen onder het dekbed, geen pyjama aan willen doen, tanden niet willen poetsen etc etc.
Het hele ritueel maakt al dat ik geen zin heb om haar naar bed ye brengen.

Ik vraag haar ook vaak of ze zo ook op het kdv doet Dan krijg ik een bijdehante "neuh?"

quote:

Op woensdag 17 september 2014 21:30 schreef Vanyel het volgende:
Hier is het redelijk onvoorspelbaar. We proberen de wereld simpel en voorspelbaar te maken voor haar, omdat spanning nooit handig is, maar dan nog kan ze op de raarste momenten heel vervelend zijn.
Vanavond kreeg mijn lief bijvoorbeeld na een fijne avond tijdens de tweede zin van het verhaaltje een mep vol in haar gezicht. Dan is t best lastig om rustig en consequent de avond toch goed af te sluiten.

Oef! Dat is echt naar. Kan ze zich verbaal genoeg uiten?

Ja, alles is een strijd! Ene arm trekt hij weg met pyjama aandoen, dan de andere arm, treuzelen, blijven draaien in bed enz.

Ahja, zal de leeftijd hopelijk zijn..

Oh Susie hier ook zeker! thuis luistert ze vaak niet, of zegt "ben even bezig hoor". Vandaag had ik geen zin om 50 keer te herhalen dat het klei weg moest dus ging ik zelf naar boven boek lezen op bed. Nog geen 10 minuten later hoor ik "mama boven ziek?" "mammaaaa ik kooommmm!!"

Pyjama wil ze hier nooit maar ik doe het toch wel. Wat hier vooral moeilijk is, is in de ochtend op mama dag uit gaan. Ze wil gewoon geen kleding aan, is bezig met spelen of iets...het is een gevecht soms om boodschappen te doen en ik heb echt geen zin om alles met boosheid en gekrijs te doen dus soms duurt uitgaan echt 2 uur

quote:

Op woensdag 17 september 2014 21:42 schreef laziness het volgende:

[..]

Oef! Dat is echt naar. Kan ze zich verbaal genoeg uiten?

Nee helemaal niet, das onderdeel van het probleem idd.

Waar ze trouwens normaal heel rustig gaat slapen, ligt ze nu nog steeds te jodelen in bed. Over de dikke controleur op t moment.

quote:

Op woensdag 17 september 2014 21:42 schreef Troeta het volgende:
Ja, alles is een strijd! Ene arm trekt hij weg met pyjama aandoen, dan de andere arm, treuzelen, blijven draaien in bed enz.

Ahja, zal de leeftijd hopelijk zijn..

Mijn kind draagt geen pyjama. Scheelt de helft.

Oh ja, dat met het naar bed gaan is hier ook standaard gedoe. Tijdrekken, treuzelen... De laatste dagen ook weer schoppen en slaan, daar ben ik wat minder van gecharmeerd Ik ga bij dat getreuzel meestal maar gewoon stoïcijns verder met wat er gedaan moet worden. Ik probeer zo voorspelbaar mogelijk te zijn en het doel (in bed komen) voor ogen te houden en er niet een luisteren-om-het-luisteren-discussie van te maken.

Ik word regelmatig moedeloos van het feit dat de discussies gewoon el-ke keer hetzelfde zijn. Elke avond bij het naar bed brengen, elke keer bij het 's ochtends de deur uit moeten. Ik ga dan ook tegen dingen op zien, zo jammer vind ik dat.

quote:

Op woensdag 17 september 2014 21:44 schreef bitterend het volgende:
Oh Susie hier ook zeker! thuis luistert ze vaak niet, of zegt "ben even bezig hoor". Vandaag had ik geen zin om 50 keer te herhalen dat het klei weg moest dus ging ik zelf naar boven boek lezen op bed. Nog geen 10 minuten later hoor ik "mama boven ziek?" "mammaaaa ik kooommmm!!"

M komt standaard 'bijna' en anders 'misschien bijna' Wat jij deed, deed ik vanmorgen ook. Ik wilde dat M de spullen die hij uit mijn nachtkastje gehaald had opruimde, en hij niet. Toen ben ik maar vast nar beneden gegaan en uiteindelijk meldde hij zich weer. Ook best.

CS ik doe het zo ook! hier helpt het om te zeggen "zullen we afspreken? eerst een boekje, dan tandenpoetsen dan borst en dan bedje?" ze zegt dan ja! maar halve wegen wil ze een nieuwe boek of geen tandenpoetsen..als ik haar herinner wat we hebben afgesproken dan vindt ze het wel vaak goed!

Ik zie ook tegenop om bijvoorbeeld bij peuterzwemmen om 10 uur te zijn..het is onmogelijk! zo haasten en touwtrekken...daarom gaan we niet zo vaak meer

Die grens moet ik ook bewaken, M wil dan het liefst nog 300 dingen ook doen, maar zolang ik regelijk strak vast blijf houden aan het regime, verdwijnt dat ook weer.

Ik kan me dat heel goed voorstellen en ik vind het zo jammer, dat je dingen niet doet omdat het getouwtrek is We moeten morgen om 8 uur écht op de fiets zitten en zie daar alweer tegenop omdat ik bang ben voor gedoe en verdriet.

quote:

Op woensdag 17 september 2014 21:51 schreef Clubsoda het volgende:

Ik word regelmatig moedeloos van het feit dat de discussies gewoon el-ke keer hetzelfde zijn. Elke avond bij het naar bed brengen, elke keer bij het 's ochtends de deur uit moeten. Ik ga dan ook tegen dingen op zien, zo jammer vind ik dat.

Dit dus.
En smorgens inderdaad ook strijd! Wegrennen als ik haar haar wil doen, schoenen aandoen idem en zo kunnen we nog wel doorgaan....

quote:

Op woensdag 17 september 2014 21:42 schreef Troeta het volgende:
Ja, alles is een strijd! Ene arm trekt hij weg met pyjama aandoen, dan de andere arm, treuzelen, blijven draaien in bed enz.

Ahja, zal de leeftijd hopelijk zijn..

in z'n ondergoed laten slapen geen gevecht meer met pyama .. het is hier in huis zonder te stoken boven de twintig graden .. als ik echt moet gaan stoken om het warm te krijgen wordt het wat anders, maar tot dit tijd, alleen in ondergoed naar bed

quote:

Op woensdag 17 september 2014 22:02 schreef Susie het volgende:

[..]

Dit dus.
En smorgens inderdaad ook strijd! Wegrennen als ik haar haar wil doen, schoenen aandoen idem en zo kunnen we nog wel doorgaan....

één tip .. ga die strijd eens niet aan .. zeg gewoon doodleuk .. prima, dan ga je zonder schoenen mee. haar niet willendoen? petje opzetten .. nou heb ik het met dat laatste makkelijk, hun haar is nog te kort om er gel in te doen dus maar geen jan? prima, jij krijg het koud buiten, ik niet. Schoenen niet aan? ook goed, maar niet klagen als je op een steentje stapt he?? voor ik beneden ben hebben ze meestal hun schoenen en jas zelf aangetrokken

Dat tegenstribbelen, niet willen en niet meewerken is hier ook heel herkenbaar. Van mijn kleuter nog meer dan van mijn peuter heb ik het idee. En kleuter trekt peuter dan weer mee in zijn ongein. Dat maakt het dan nog moeilijker om ze s'ochtends of s'avonds aan/ uitgekleed en tanden gepoetst te krijgen. Sorry, dat ik nu illusies kapot ga maken, maar het kan zijn, dat je kind nog best lang zulk gedrag gaat vertonen.

Hoi lieverds, het is echt de leeftijd

Zich tegen ALLES verzetten, continu van je weglopen, niet gaan slapen, gefrustreerd gooien met dingen wanneer iets niet lukt, op de stoep blijven staan of liggen als je haast hebt, getild willen worden als je boodschappen gedaan hebt, wegkijken als er een foto van je gemaakt wordt, een luierwissel vermijden, lekker in je plasje roeren in het potje, je boterhamkorsten op de grond smijten, je pasgeverfde muren volkrassen, hardhandig op je schoot klimmen als je iets belangrijks typt, de stiften pertitent doploos laten slingeren, de kleurplaat van je zus onderkrassen, jezelf in het poppenbedje wurmen tot het uit de voegen barst, kleding binnen 5 minuten bevuilen, de neuzen van je nieuwe laarsen kaalschrapen, in het hoogste klimrek klimmen en niet naar beneden durven, je slaapknuffel opzettelijk verstoppen en dan drama maken, moeders gezicht aflikken, je grote zus uitdagen, de rijst met je handen naar binnen schuiven, de mayonaise ook, een waterballet creëren in de badkamer, tjoetjoewa zingen met je zus, Elsa nadoen met alles wat je hebt, zelf je cracker willen besmeren met een kilo smeerkaas, de hagelslag van je boterham afplukken, het babyspeelgoed van zolder afhalen, schreeuwend uit het klaslokaal gehaald worden, apenkunstjes doen op de schommel, Frozen voor de derde keer kijken vandaag, Ai wuv Joe zeggen, net die ene stoft nodig hebben die de ander gebruikt, de foamstickers van de wc-muur aftrekken, pakken met billendoekjes leeghalen, sudocreme over je heen smeren, pagina's uit boeken scheuren, je buurmeisje adoreren, lekker knuffelen met je moeder

M is doorgaans heel meegaand totdat hij iets echt graag wil of juist totaal niet wil. Dan is er geen land meer mee te bezeilen en gaan de hakken in het zand.

En hoe ga jij daar mee om octopussy?

Octo

Hier eigenlijk zelden een bedtijd probleem. Maar alles gaat dan ook in dezelfde volgorde. Na het eten vertel ik of ze nog mogen spelen of dat we gelijk gaan opruimen. Dat laatste ben ik ze nu aan het leren. Scheelt voor mij ook een ergernis als ik dat allemaal nog moet doen als ik weer beneden kom.

Dus vaak zorgen de meiden voor de bak duplo oid en in de tijd dat zij die vullen, heb ik de rest opgeruimd. Dus 'samen doen'.
Dan naar boven, samen in bad, Rosalie als eerste uit bad+pyjama aan+haren kammen+tandenpoetsen+kus geven aan zus en naar bed.

Dan eva uit bad, tegenwoordig zelf afdrogen (trots!), dan haren kammen, dan tanden poetsen en dan verhaaltje.
Daarna knuffel en een kus en lekker slapen. Gordijnen dicht, lampje aan, deur op een kier en licht op de overloop aan.

altijd in die volgorde.
mijn vriend beschuldigd mij wel eens van OCD

quote:

Op woensdag 17 september 2014 23:16 schreef danic het volgende:

mijn vriend beschuldigd mij wel eens van OCD

Je zou hem eens een dagje met mijn peuter op stap moeten sturen; die zet auto's op merk op een rijtje, of op kleur, of op soort (cabrio/sportwagen/hulpdiensten), en zelfs als ze niet op merk, kleur of soort staan, maar ogenschijnlijk door elkaar (wel altijd een file), dan moet je niet denken dat je er een tussenuit kunt halen zonder dat hij het doorheeft

OW dan moet je vriend niet bij ons komen Danic.
Wij hebben elke dag het zelfde ritueel,altijd in dezelfde volgorde.

We hebben zelfs apparte weekend rituelen.

En nu gaan we zaterdag naar plopsaland en dan laten we het iets zwieren,maar in de grote lijnen blijft alles het zelfde.

quote:

Op woensdag 17 september 2014 23:26 schreef Leandra het volgende:

[..]

Je zou hem eens een dagje met mijn peuter op stap moeten sturen; die zet auto's op merk op een rijtje, of op kleur, of op soort (cabrio/sportwagen/hulpdiensten), en zelfs als ze niet op merk, kleur of soort staan, maar ogenschijnlijk door elkaar (wel altijd een file), dan moet je niet denken dat je er een tussenuit kunt halen zonder dat hij het doorheeft

Ik ben er ook zó een. Voor de buitenwereld een grote chaoot, maar ik heb mijn structuur en ga daar nou niet iets in veranderen

Even een vraagje over slapen gaan: S is bijna drie, en ze heeft tot na haar tweede BV gehad. Dus mama voedde haar in slaap, in het ouderlijk bed, daar kwam het op neer.
Nu dus al een tijdje niet meer. Maar ze wil graag dat wij (mijn man of ik) erbij blijven tot ze in slaap valt.
We zijn al zo ver dat het in slaap vallen in haar eigen bed gebeurt (op onze kamer staat haar bedje), en niet meer in ons bed (waarna we haar overhevelden vroeger).
Maar soms duurt dat in slaap vallen best lang. En daar hebben we niet altijd zin in, om erbij te blijven, en naar al het gepraat en het zingen te luisteren.

Hoe doen jullie dat? Neerleggen in eigen bed, verhaaltje en dan weg gaan, deur dicht, punt uit?
Ben serieus opzoek naar ervaringen.

Ik kreeg onlangs een nieuwsbrief van een of ander site met de dingen die bij de leeftijd/ ontwikkeling horen en daar stond in dat het straks beter wordt met luisteren.
Het is hier ook altijd weer een uitdaging, soms gaat het goed, maar vaak is het ook een strijd....en nooit luisteren bij de eerste keer dat ik iets zeg....hoe vaak ik al niet bijna de deur ben uitgelopen, omdat hij nog niet was aangekleed...opeens kan het dan namelijk wel snel....laatst hebben wij een paar dagen geen voetbal gespeeld, omdat hij zijn haar niet wou laten knippen....hij heeft het best nog lang volgehouden, totdat hij doorkreeg dat ik echt niet met hem ging voetbalspelen...ach, wij hebben van alles geprobeerd als hij niet wil luisteren: steeds herhalen, samen doen, gedrag negeren, inmiddels word ik consequenter, ik discussieer niet meer eindeloos en als hij dan gaat (nep)huilen en dramatisch doen gaat hij gewoon zijn kamer even op tot hij weer normaal kan doen. Bij andere mensen doet hij dat natuurlijk nooit of in elk geval veel minder, nee, maar die zijn doorgaans ook niet zo veel met hem samen...sommige dagen kan ik beter tegen dit gedrag dan op andere dagen en soms ben ik dan ook onredelijk en eerger ik mij achteraf over mijzelf. Overal speelgoed laten slingeren, steeds dingen kwijt zijn, die ik dan moet zoeken, beker of eten voor de zoveelste keer door onachtzaamheid omgooien, geen tanden willen poetsen, om een broodje vragen en dan één hap nemen en de rest laten staan, als ik mij handen vol heb niet één klein dingetje kunnen dragen, niet moeten plassen als ik vraag en dan net als wij de deur uit zijn toch moeten plassen, of net als wij een supermarkt zijn binnengelopen en je geen kant op kunt met je wagen en je je door de rij bij de kassa moet wormen.

Wij hebben ook periodes gehad met moeilijk inslapen 's avonds, ik heb dan wel soms rustige liedjes opgezet in zijn kamer, of hij kijkt nog een filmpje via kindertube op de tablet, soms geef ik hem nog een boekje om zelfs te bekijken of soms moet een lamp aan (ik heb een ledlampje, waar de kleuren steeds veranderen), soms ga ik ook naast hem liggen en nog een beetje praten, ik haal hem nog maar zelden uit zijn bed en tussen ons in slapen is ook geen optie, omdat je dan de hele tijd een arm of voet onverwacht over je heen krijgt.

quote:

Op donderdag 18 september 2014 01:47 schreef agter het volgende:
Even een vraagje over slapen gaan: S is bijna drie, en ze heeft tot na haar tweede BV gehad. Dus mama voedde haar in slaap, in het ouderlijk bed, daar kwam het op neer.
Nu dus al een tijdje niet meer. Maar ze wil graag dat wij (mijn man of ik) erbij blijven tot ze in slaap valt.
We zijn al zo ver dat het in slaap vallen in haar eigen bed gebeurt (op onze kamer staat haar bedje), en niet meer in ons bed (waarna we haar overhevelden vroeger).
Maar soms duurt dat in slaap vallen best lang. En daar hebben we niet altijd zin in, om erbij te blijven, en naar al het gepraat en het zingen te luisteren.

Hoe doen jullie dat? Neerleggen in eigen bed, verhaaltje en dan weg gaan, deur dicht, punt uit?
Ben serieus opzoek naar ervaringen.

Hier met 2j3m nog bv, maar hij valt niet meer in slaap tijdens het voeden. Wij bleven eerst ook bij hem, maar ik merkte dat dat steeds langer duurde en hem ook erg afleidde van het gaan slapen. Nu doen we het anders: tanden poetsen, omkleden, boekje lezen (1 lange of 2 korte), borst, in bed alle knuffels welterusten zeggen, peuter kus en knuffel, kort de dag afsluiten en eventueel vertellen wat we morgen gaan doen, slaap kindje slaap zingen, laatste kus, kamer uit. Eerst liet ik de deur nog op een kiertje (na een weekje ook dat niet meer) en ik blijf bijna altijd even boven rommelen. Als hij echt huilt, ga ik natuurlijk terug. De eerste dagen mopperde hij wat, maar daar reageer ik niet op. Voorheen zei ik dan altijd iets van 'ga maar lekker slapen nu' maar dat bleek voor hem juist een trigger om te blijven reageren en praten. Echt van nog een uur bij hem zitten naar slapen binnen 5 min .

Hier ook geregeld kont tegen de krib. Hij wil vooral dingen op momenten dat het niet kan. Tijdens het koken boven spelen, 5 min voor bedtijd nog naar buiten, etc. En drinken is momenteel een groot probleem. Toen hij ziek was had hij keelpijn en nu wil hij niet drinken omdat hij bang is om pijn te krijgen. Nu een half uur later op m'n werk omdat ik wilde dat hij zijn melk opdronk . Ik leg uit dat ik me zorgen maak als hij niet genoeg drinkt, dat je daar ziek van wordt en hoofdpijn kan krijgen. Dat hij dan bijvoorbeeld niet goed kan spelen op het KDV. Soms helpt het, maar het kost veel energie (als ik het niet doe, drinkt hij maar 200 ml totaal op een dag, excl. yoghurt en fruit, dat wel).

Hier na weken gevecht bij het opstaan opeens een heel soepele ochtend. In plaats van meteen iets van haar vragen eerst een kort verhaaltje voorgelezen en er een beloofd voor na het aankleden. Plots alles als een zonnetje...

En het mooie is natuurlijk dat het voorlezen minder tijd en veel minder energie kost dan het gevecht.

Hallo, eerst hebben we wat taakjes gedaan terwijl Roy in zijn stoel zat, kurken in potjes steken en een vormenstoof. Daarna op de mat met houten blokken gespeeld. Toren maken, omgooien en terug in de doos steken. Dit ging redelijk goed.

een stukje van de speltherapeut van Roy.

quote:

Op donderdag 18 september 2014 13:32 schreef Vanyel het volgende:
Hier na weken gevecht bij het opstaan opeens een heel soepele ochtend. In plaats van meteen iets van haar vragen eerst een kort verhaaltje voorgelezen en er een beloofd voor na het aankleden. Plots alles als een zonnetje...

En het mooie is natuurlijk dat het voorlezen minder tijd en veel minder energie kost dan het gevecht.

fijn is dat he,en idd voorlezen iz zo gepiept

Vanyel en Bar fijn

Phaidra hier drinkt ze ook niet voldoende! ze heeft regelmatig donker gele urine. Toen we op vakantie waren heb ik haar echt heel vaak sap aangeboden anders dronk ze echt bijna niks. Ik moet haar ook herinneren om te drinken.

Ze wil hier een fiets voor haar verjaardag. Met echte trappers zoals ze het zegt

Hier gaat ze een fiets krijgen Bitterend

Ben zo blij,deze keer staat Anouk wél leuk op de foto's van het kdv.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Uiteraard nog met teken er doorheen, want moet nog bestellen, maar dat mag de pret niet drukken. Ze zijn zo leuk

Leuk zeg Susie! Ook tijdens het Spelen en niet teveel geposeerd.

Hier komt de 'schoolfotograaf' dinsdag op de psz. We gaan maandag op vakantie

Leuke foto Susie van een mooie meid

Rayen heeft al een fiets met trappers, dat is echt "de hit". En het gaat al goed ook met zijwieltjes wel natuurlijk.