En dan nu het laatste deeltje van het verslag van onze grote reis…
Nu we de Kanaaleilanden hebben bezocht, is het tijd voor de terugweg. Om zes uur 's avonds zijn vertrokken van Alderney, de meest noordelijke van de Kanaaleilanden. Laat in de avond komen we aan in Cherbourgh. De wind zit niet bepaald mee, dus blijven we er een paar dagen. We besluiten het maritieme museum te bezoeken. Het meest indrukwekkende is de rondleiding door een voormalige Franse kernonderzeeër. Deze onderzeeër kon vanaf een positie onder water zestien kernraketten afvuren. Deze raketten waren elk dertig (!) keer zo zwaar als de bom op Hiroshima. Een ware vernietigingsmachine. Heel bijzonder om zo'n ding van binnen te kunnen zien..
Het lanceerdek van de onderzeeër. Vanaf hier kon hij zijn raketten afvuren.
De ‘drivers seat’ van een nucleaire vernietigingsmachine
Hier werd de geheime code ingevoerd om de raketten af te vuren ![lySnOEdl.jpg]()
‘Zeilboot’ in de haven van Cherbourgh
Na Cherbourgh steken we over, naar Fecamp. Dan zeilen we door naar Dieppe. Het is een rustige tocht. Maar als we in Dieppe liggen, is het gedaan met de rust. Het gaat een week lang heel hard waaien. Dus moeten we een tijdje in Dieppe blijven liggen, want buiten is het nu te gevaarlijk. Dat vinden we niet erg, want op de heenweg hebben we geen tijd gehad om Dieppe te verkennen.
Het strand van Fecamp
Stelletje bij het strand van Fecamp
Slecht weer op komst. Gelukkig liggen we in de in de haven..
Dieppe ![FTfh54ol.jpg]()
Dieppe is een leuke stad. Er zijn een heleboel restaurantjes, die naast de haven liggen. Zo wordt het wel erg verleidelijk om even binnen te wippen. We raken aan de praat met onze buurman, een eigenzinnige Nederlandse zeiler. Het schept toch een beetje een band, als je samen in een haven beter weer af wacht. Na een week lijkt de harde wind een beetje te gaan liggen. Tijd om de sprong naar Boulonge te maken!
Helaas blijkt de wind tóch iets harder te gaan dan we voorspeld hadden. De golven zijn soms twee of drie keer zo hoog als onze boot, en we gaan heel erg scheef... Twee keer blijft een helikopter eventjes boven ons hangen. Zou hij een kijkje nemen, of alles wel goed gaat? We zijn in ieder geval wel opgelucht als we de haven binnen varen.. Het voelt ook een beetje als een overwinning, dat we zo'n harde wind het hoofd wisten te bieden. Later blijken we dwars door windkracht vijf heen te hebben gevaren, met stoten naar windkracht zeven..

Vanaf Boulonge beginnen we de stal echt te ruiken. Via Calais en Duinkerken gaan we snel door naar Nieuwpoort. Helaas valt de wind weer stil. Maar gelukkig gaat die windstilte gepaard met de mooiste nazomer in jaren. Mijn ouders komen ook nog langs voor een onverwachte verjaardagsvisite, fantastisch! Nu is het feest helemaal compleet. We gaan met het kusttrammetje naar Oostende, en pikken daar een terrasje. Heerlijk zitten in de nazomerzon.
Naast ons in de haven, ligt een rubberboot met een motor van 250 pk. We hebben onze vooroordelen al weer klaar, dat zal wel een patserboot zijn... Maar de eigenaar, Mark, blijkt heel aardig. We mogen zelfs een keertje meevaren. Dat blijkt een belevenis. De zee is spiegelglad, en we stuiteren over het water. Mijn vriend en ik mogen ook een keertje sturen. Wat een belevenis!
Deze zeehond is een vaste bewoner van de haven in Nieuwpoort![SPXa5kTl.jpg]()
Dan, eindelijk gaat de wind weer waaien. We willen snel naar huis, dus vertrekken we zo snel mogelijk naar Blankenberge. De barman van de watersportclub herkent ons nog, en komt ons zelfs uitzwaaien als we weer weggaan. Via Zeeland gaan we terug naar IJmuiden. Scheveningen slaan we dit maal over. Laat in de avond leggen we aan in IJmuiden. De volgende dag gaan we door de sluis, en dan zitten we weer op zoet water. Weg van de zee, waar we een paar maanden geleefd hebben..
Zonsondergang in Zeeland ![cTwQvjPl.jpg]()
De dag erna gaan we op de motor het Noordzeekanaal over. We worden ingehaald door de Pannenkoekenboot, een varend restaurant. Eet smakelijk, roept mijn vriend naar de gasten. Waarop de kok zijn hoofd door het raam steekt. Of we dan ook wat willen? Zeker weten! Dus geef ik een dot gas om weer dichter bij te komen. Als we op een meter of twee afstand zijn gooit de kok een pakketje lekkere pannenkoeken naar ons toe. Op zo'n koude herfstmiddag is dat zeer welkom, geweldig!
In het Noordzeekanaal zie je de meest bizarre boten![M4hNHRQl.jpg]()
En dan volgt de laatste etappe. Op het IJsselmeer is het heerlijk zeilen. Ook al ben ik naar de Kanaaleilanden geweest, nog steeds vind ik het IJsselmeer even mooi. En dan zijn we weer in onze thuishaven. We duiken nog even de sauna in, om een schitterende reis af te sluiten. Want bijzonder was het. Nu weer terug naar het normale leven. Mét een bijzondere herinnering, die we altijd bij ons zullen dragen.