In het vorige deel zijn we vanaf Lemmer naar Calais gevaren. Nu maken we de sprong naar Boulonge-sur-mer. Boulonge is niet de eerste Franse stad die we bezoeken, maar het is wel de eerste stad die ons het gevoel geeft echt in het buitenland te zijn. De huizen zijn tegen de groene heuvels op gebouwd, het gele strand steekt mooi af tegen de groene zee, die ander kleurtje heeft dan in Nederland.
Het strand van Boulonge
Schattige bootjes in Boulonge ![totmRwjl.jpg]()
Als we de boot aanleggen horen we ineens Nederlands: 'hé wat gaaf dat er nog op Doordraijer gevaren wordt!' Een Nederlander in Boulonge, die onze boot nog kent ook! Wat leuk! En waar kent u de boot van? Nou.. ik heb hem mee helpen bouwen! En zo hebben we de eer een van de makers van onze boot te mogen ontmoeten. Even later schuiven zijn vrouw en kinderen ook aan. Ook zij blijkt een mede-bouwster van Doordraijer. We hebben een leuk gesprek. Over de zee, over zeilen, vakantie, en natuurlijk over boten bouwen...
In de avond arriveren mijn oom en tante, en doen we een etentje in de stad. Mosselen met Belgisch bier, heerlijk. De ochtend daarna gaan we door naar de volgende haven, Dieppe. Er staat aardig wat wind, dus gaan we aardig hard. Ook Dieppe is een mooie stad. Maar we willen graag door naar Fecamp, en er is goede wind voorspeld. Dus gaan we vrijwel meteen door. Helaas houdt die wind er halverwege de volgende dag mee op. Wat nu? Er ligt een klein haventje tussen Dieppe en Fecamp, bij het stadje St. Valery-en-Caux. Daar besluiten we dan maar te blijven.
Een mooie zonsopgang als we weg varen uit Boulonge
De vuurtoren van St.Valery-en-Caux
Mooie krijtrotsen in St.Valery ![uJG0wmAl.jpg]()
Dat is gelukkig geen straf. St.Valery is een schitterend plekje, weggestopt tussen de witte krijtrotsen. Het is er prachtig weer. De lucht is strakblauw, en de zee turquoise. Elke dag halen we een heerlijk versgebakken stokbrood. Ons avondmaal bestaat uit vers gevangen vis, die we halen bij de vissers in de haven. Dit is dus wat men bedoelt met de uitdrukking 'leven als God in Frankrijk'.
Na een paar dagen in St-Valery komt de wind weer terug. Tijd om verder te gaan. Via Fecamp varen we door naar Cherbourgh. Om in Cherbourgh te komen, moeten we de Seinebaai oversteken. Het wordt een nachtelijke overtocht. Dat is erg spannend. Ineens besef je je hoe kwetsbaar je bent, op zo'n klein bootje, met alleen maar zee om je heen.. Gelukkig gaat alles goed.
De volgende dag, komen we doodmoe aan in Cherbourgh. Tot onze grote verrassing, staan er overal in Cherbourgh palmbomen! Samen met het warme weer zorgt dat voor een heerlijk exotisch sfeertje. Ons doel was palmbomen zien, en dat hebben we gehaald.
De haven van Cherbough wordt beschermd door een enorme golfbreker en een paar forten..![Op79mgll.jpg]()
Na een paar dagen gaan we verder. Vanaf Cherbourgh is het maar een klein eindje naar de Kanaaleilanden. We willen eerst naar Alderney. We moeten op tijd vertrekken, want bij de Kanaaleilanden staan ontzettend sterke stromingen. Een zeilboot kan daar niet tegenin varen. We zorgen dus dat we het tij mee hebben. Desondanks lukt het toch niet om naar Alderney te gaan. De stroom duwt ons te ver naar het zuiden.
Dan gaan we voor plan B: Het eilandje Sark. Daar is een baai waar we kunnen liggen. Daarvoor moeten we wel door een heel nauw doorgangetje zeilen. Maar de baai is prachtig. Op vakantie in Turkije heb ik ook in baaien voor anker gelegen. Maar dat was met een georganiseerde vliegreis. Nu zijn we er op eigen kracht gekomen. Met onze eigen boot. Dat geeft een kick!
Doordat het zo rotsachtig is, ziet Sark er van zee af woest uit. Maar het eiland zelf is juist lieflijk. Kleine dorpjes, schattige landweggetjes en winkeltjes waar ze zelfgemaakte jam verkopen. Auto's zijn er verboden, het vervoer gaat per trekker, of met paard en wagen.
Moeten we door dát kleine gangetje varen? Yup...![sYAY7y7l.jpg]()
Voor anker op Sark. Onze boot is wederom de kleinste…
La coupee, een spectaculair rotspad op Sark
Ons eerstvolgende doel is Jersey, het meest zuidelijke grote eiland. Ontspannen zeilen we erheen. Jersey blijkt een totaal ander karakter te hebben dan Sark. Was Sark lieflijk en kneuterig, op Jersey is alles hypermodern. Het busstation lijkt wel een vliegveld, compleet met terminals en gates. Toch is Jersey ook een erg mooi eiland. Het is heel Engels en heel exotisch tegelijk. Een bijzondere combinatie.
Kleine baai in Jersey
Zee, gezien vanaf Jersey![5nj9OiKl.jpg]()
We blijven een paar dagen op Jersey. We overnachten er in een schitterende baai, en we hebben een bijzondere ontmoeting. Meer daarover in het volgende deel...