Op maandag 11 augustus 2014 12:04 schreef Ouder1 het volgende:Ik heb dus een border collie uit een werklijn en ze heeft jaren goede dienst gedaan als herdershond met paarden in opfokgebieden. Een hond die extreem onder áppel staat, luistert naar commando's, gefluister, geluidjes (klikken, fluiten e.d.), gebaren en lichaamstaal. Het uitvoeren van opdrachten is haar lust en haar leven. Ze lijkt niet waaks maar geeft met onrustig gedrag aan dat er iets/iemand is en verdedigd alleen indien nodig (1x inbreker gebeten, 1x kind ontzet dat van een groep kinderen uit het niets klappen kreeg).
Het enige nadeel is dat ze erg eenkennig is en niet van kinderen houdt.
Als vreemden haar benaderen (aankijken, gericht op haar aflopen, lokgeluidjes maken, hand uitsteken om te aaien) dan ontwijkt ze eerst (Ah.. wat zielig.. ze is bang! Om vervolgens nóg fanatieker te proberen haar te aaien..

), gaat dan blaffen (wat ze anders eigenlijk nooit doet) en probeert dan in volle vaart te ontkomen. Lukt dat niet omdat ze niet weg kan, dan gaat ze sneppen.. snelle oppervlakkige bijtjes geven. Dat levert je hooguit wat puntjes op in het lichaamsdeel waarmee je haar 'bedreigt'.
Kinderen zijn daarin het grootste probleem omdat ze zo onbevangen en watervlug zijn. Voor je het weet hangen ze om de nek van je hond.. kan de hond niet weg en is het dus foute boel (gelukkig nog nooit een kind 'gesnept' buiten die kinderen die een kind aanvielen). Ook kan een kind in een spel mijn hond het idee geven dat ze het 'op haar gemunt hebben' terwijl ze gewoon aan het spelen zijn en de hond negeren. Ik zie mijzelf als verantwoordelijke voor mijn hond, ik waarschuw mensen niet zomaar aan mijn hond te zitten (al luisteren veel mensen niet) en ik zorg er altijd voor dat zij in mijn blikveld is zodat ik in kan grijpen als we mensen tegenkomen. Ik vraag ouders hun jonge kinderen op te tillen als ik ze heel close moet passeren met mijn hond omdat ik niet het risico wil lopen dat er toch opeens een stapje richting mijn hond wordt gedaan of een handje haar kant op schiet. Omdat mensen zo slecht luisteren zeg ik dan dat ik haar niet voor 100% vertrouw met kinderen.
Mijn hond is uitermate sociaal naar andere honden en past haar gedrag aan aan de andere hond/pup. Wild bij dieren die dat leuk vinden, heel rustig en voorzichtig bij oudere honden en pups. Ik steek mijn hand voor haar in het vuur als het om andere honden gaat.
Wat is dan nu mijn probleem? Wel, ik woon sinds een aantal jaren in een bovenwoning in een maisonnette complex in het bos. Om haar uit te laten of om naar de auto te gaan moet ik over een galerij (een ruime meter breed) en een trap. Direct daarna sta ik of naast mijn auto of in het bos waar ze los mag lopen. Op de galerij laat ik haar tegen de muur liggen als iemand ons wil passeren en sta dan zelf over haar heen. Op de trap doe ik hetzelfde bij de plateautjes. Nooit problemen gehad, nooit gezeik. Zij die haar kennen lopen zelfs met haar weg.
Door de crisis zijn veel mensen hier hun werk kwijt geraakt en de sfeer wordt daar niet beter van. Veel gemiep, veel gezeur en gemopper. 1 stel in het bijzonder (ook bovenbewoners) klaagt echt over alles en vooral over mij. (je hoestte vannacht

, je had je zonnescherm nog 's avonds naar beneden

, je auto staat een paar centimeter van de stoep

).
Hij heeft een hartaanval gehad, zij is werkeloos. Ze hebben vorig jaar een boerenfox puppy gekocht om hem te dwingen meer te bewegen. Met de opvoeding van die hond is veel fout gegaan. Van die mensen die hun hond als een kind behandelen en niet als een hond. Beestje blaft veel, ook 's nachts. Is totaal niet gesocialiseerd en gaat als een idioot tekeer als hij andere honden ziet. Niet vreemd als je je hond elke keer als pup hebt opgetild als er een andere hond in de buurt kwam. Hij kan niet los want dan zijn ze hem kwijt.
Nu hebben ze dus een nieuwe klacht; Dat mijn hond niet is aangelijnd in de gezamenlijke ruimten. Hij zegt dat hij dat 'eng' vindt.

Vreemd genoeg loopt hij wel recht op haar af, geeft mij niet de kans haar echt naast/onder me te leggen wat alle anderen wel doen en gaat rustig tussen mij en mijn hond die een meter voor mij loopt de galerij op. Vreemd gedrag als je 'bang' bent. Hij claimt ook dat mijn hond gromt naar zijn hond.

Ze grauwt idd weleens naar andere honden maar dan tijdens een wild spel.. wat zij nooit gedaan heeft met zijn hond (die tilt hij gelijk op tenslotte), dus kan nooit gebeurd zijn.
Hij heeft een klacht ingediend bij het VVE beheer en ik heb een officiële brief gekregen dat mijn hond aangelijnd dient te zijn in de algemene ruimten.
Nu hebben ze geen enkele methode om mij daar toe te dwingen en ik wil het gewoon niet. Het is gewoon pesten en treiteren van hem. Nijd denk ik ook omdat mijn hond wel onder áppel staat en de zijne voor geen millimeter wil luisteren. Grootste punt is ook dat als zij aangelijnd is, ze geen enkele mogelijkheid meer heeft in die smalle ruimtes om aaiende, grijpende handen te ontwijken wat de kans op sneppen vergroot. Sterker nog, dat heeft ze alleen nog maar gedaan aan de lijn, juist omdat ze dan niet weg kan. Vervolg zal dan zijn dat ze gemuilkorfd moet worden.
Overigens kom ik hem maximaal 1x per maand tegen omdat we heel verschillende uitlaat momenten hebben en hij in het donker het bos niet in durft en ik wel.
Ik ben geneigd haar gewoon los te laten lopen en kijken wat ze daar tegen willen doen. Wat vinden jullie? Ze loopt dus nooit ver voor me uit en ik heb haar altijd in mijn blikveld. Niet zoals mijn onderbuurvrouw die een hond heeft die bijt als ze over haar kopje wordt geaaid, maar die zij aan een lijn in de gemeenschappelijke tuin legt terwijl ze zelf binnen is..
