quote:
Op maandag 4 augustus 2014 22:16 schreef Lilliesleaf het volgende:[..]
Onderwijsstijl is zeker een issue. Als ik terugdenk aan waarom ik bijvoorbeeld voor bèta koos uiteindelijk is dat vooral te danken aan mijn ouders, voornamelijk vader, aangezien moeder zo dyscalculistisch als de pest is.
Thuis nam mijn vader namelijk wél de tijd al mijn domme vragen te beantwoorden. Komt je kind uit groep 7 aanlopen 'Papa, wat is de stelling van "pythagoram" ' (wist ik veel dat het pythagoras was, ik hoorde het ergens). No way dat de juf dat kon vertellen of uberhaupt de tijd nam.
Of, tijdens scheikundeles, hoe werkt een NMR eigenlijk? En orbitalentheorie? ... ja, het werkt dan niet als je een farmaceut hebt die les geeft.
Het gebrek aan kwaliteit van een deel van de leraren is ook een probleem maar met de richtlijnen en de methode zelf gaat het al fout. Waarom entropie, orbitalentheorie (simpele inleiding, wat uitleg over de verschillende hoofd- en subschillen) en de VSEPR en zo niet behandelen? Omdat er 'teveel' leerlingen zijn die er moeite mee hebben. Als 'teveel' leerlingen falen dan zou je ook kunnen concluderen dat er iets niet deugt aan de methode, de toetsing of het niveau van de leraar (indien het om een tekortvak zou gaan) en vervolgens het werkelijke probleem kunnen oplossen in plaats van relevante basisscheikunde die in andere landen wel wordt behandeld te laten vallen. En dat is dan nog het vak waarbij het relatief meevalt, de wiskundeloze natuurkunde (ik vermoed dat iedere bètastudent hier begrijpt waarover ik het heb) en de sterk afgezwakte wiskunde B waarbij zelfs nog niet de volledige monovariabele calculus en de essentiële meetkunde wordt behandeld, daar is het erger mee gesteld. De methode zelf is m.i. ook een probleem, teveel gericht op het 'zelf ontdekken', te weinig een systematische opbouw. \
Wij hebben in Nederland gekozen voor centrale examens (allesbehalve vanzelfsprekend, beide systemen komen veel voor: wel en niet gecentraliseerd). Het voordeel is dat als de kwaliteit van die examens en het gekozen curriculum goed zijn dat je dan gemakkelijk over heel het land datzelfde niveau haalt. Het nadeel is dat als die niet goed zijn het in heel het land moeilijk is om boven dat niveau uit te komen. Scholen en leraren worden immers primair afgerekend op de prestaties bij de centrale examens.
Bij de lage school heb je het probleem dat ze de kleuterjufopleiding en de lerarenopleiding hebben gefuseerd (jaren 80), hierdoor krijg je leraren die ook een kleuterjuf moeten worden maar hier niet geschikt voor zijn en kleuterjuffen die ook een leraar moeten worden terwijl ze hier niet geschikt voor zijn. Waarom niet gewoon splitsen? Je hoeft natuurlijk niet alles te kunnen maar je mag van een leraar verwachten dat hij op VWO-niveau dit soort vakken beheerst. Je mag verwachten dat hij in staat is om het bekende bewijsje met meerdere vierkanten te reproduceren, hiermee voortbordurende op wat de kinderen wel al kunnen, het oppervlakte van een vierkant berekenen. Ik verwacht natuurlijk niet dat de modale leerling dat begrijpt maar als een leerling nieuwsgierig is stimuleer dat dan en laat het maar gewoon eens even zien hoe het werkt.
No offense maar iemand die niet minsten de eerstejaarsstof van een scheikunde-opleiding beheerst heeft natuurlijk niets voor een HAVO- of een VWO-klas te zoeken, toch in ieder geval niet bij jaar 4 en hoger. Ik heb er geen bezwaar tegen dat iemand die gedeeltelijk een chemische achtergrond heeft scheikundeles gaat geven of dat een elektrotechnisch/werktuigkundig ingenieur natuurkunde/wiskundeles geeft maar zorg er dan voor dat die mensen de stof volledig bijspijkeren. Als je voor zo'n baan kiest doe dat dan ook uit jezelf als het niet moet voor het papiertje. Het lijkt me trouwens ook dodelijk voor de autoriteit die je als leraar hebt. Leerlingen hebben het in de gaten als een leraar niet boven de stof staat en ze straffen dat af.
ING en ABN investeerden honderden miljoenen euro in DAPL.
#NoDAPL