TV Televisie
Kookprogramma's, Actualiteitenprogramma's, Spelprogramma's en Documentaires. Praat er gezellig over mee, live of achteraf!
De elite is niet uit op hoge kijkcijfers.quote:Op maandag 21 juli 2014 13:15 schreef Mugger2.0 het volgende:
Minst bekeken seizoensopener van Zomergasten ooit. Ik voel bijna medelijden.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Daarnaast is het ook niet waar, alleen de laatste paar jaren waren de cijfers voor de opening wat hoger. Wat meer jaren terug met bv Ronald Plasterk kwam Zomergasten ook amper boven het half miljoen uit. En nog wat verder terug was het kijkcijfer zelfs soms maar de helft.
In some matters there's no reality, only perception. Truth exists, but people have a vested interest in not knowing it.
Nou en? Zomergasten hoeft ook niet te scoren. De dag dat er een miljoen mensen kijken moet je je denk ik eerder afvragen of het nog wel inhoudelijk genoeg is.quote:
Minst bekeken seizoensopener van Zomergasten ooit. Ik voel bijna medelijden.
De massa wil nu eenmaal liever snel en luchtige vermaak tv.
know'm sayin?
×
word? word.
×
word? word.
De elite kennelijk ook, anders keken ze nog wel in groten getale naar Zomergast Freek de Jonge.quote:Op maandag 21 juli 2014 13:48 schreef alors het volgende:
[..]
De massa wil nu eenmaal liever snel en luchtige vermaak tv.
Ja, met zijn miljoenen tegelijkertijd. Je hoort tot het selecte clubje of je hoort er niet bij.quote:
[..]
De elite kennelijk ook, anders keken ze nog wel in groten getale naar Zomergast Freek de Jonge.
For every complex problem there is an answer that is clear, simple, and wrong.
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
Ik merkte het al aan de reacties live. De jongeren zijn bevooroordeeld en de ouderen gaan na het WK op vakantie.quote:
Minst bekeken seizoensopener van Zomergasten ooit. Ik voel bijna medelijden.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Die gast ? De stem van een generatie.quote:
Hoe heet dat liedje wat op het eind was? Die gast met die gitaar?
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Op het hoogtepunt van zijn roem, ergens in de jaren 80, moest 'iedereen' hem zien. Dan hoorde je dus in de reactie van het publiek een driedeling, de mensen die zijn grappen snapten en begonnen te lachen, de mensen die het allemaal iets te snel ging en 2 seconden later begonnen te lachen, en de mensen die het allemaal niet meer konden volgen, en dan maar besmuikt gingen meelachen om niet te laten merken dat ze beter naar Andre van Duin hadden kunnen gaan.
Die laatste groep is er natuurlijk nog steeds, maar heeft alle besmuiktheid van zich afgeworpen en heeft nu de grootste bek, op basis van een paar soundbites inderdaad, want concentratie is uit.
Die laatste groep is er natuurlijk nog steeds, maar heeft alle besmuiktheid van zich afgeworpen en heeft nu de grootste bek, op basis van een paar soundbites inderdaad, want concentratie is uit.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Het is zover. Er bestaan werkelijk mensen die nog nooit van Bob Dylan gehoord hebben.quote:
Hoe heet dat liedje wat op het eind was? Die gast met die gitaar?
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Of concentratie uit is vind ik een te snelle conclusie van hem. Je komt ook veel makkelijker in contact met groepen die nooit concentratie en toewijding hebben gehad.quote:
Op het hoogtepunt van zijn roem, ergens in de jaren 80, moest 'iedereen' hem zien. Dan hoorde je dus in de reactie van het publiek een driedeling, de mensen die zijn grappen snapten en begonnen te lachen, de mensen die het allemaal iets te snel ging en 2 seconden later begonnen te lachen, en de mensen die het allemaal niet meer konden volgen, en dan maar besmuikt gingen meelachen om niet te laten merken dat ze beter naar Andre van Duin hadden kunnen gaan.
Die laatste groep is er natuurlijk nog steeds, maar heeft alle besmuiktheid van zich afgeworpen en heeft nu de grootste bek, op basis van een paar soundbites inderdaad, want concentratie is uit.
Over 40 jaar zeggen de jongeren van nu hetzelfde als Freek denk ik.
Kein gewalt! Wir sind das volk!
Steps taken forwards but sleepwalking back again.
Steps taken forwards but sleepwalking back again.
André van Duin, Freek, Hans Teeuwen. Helden die nu worden uitgelachen.quote:
Op het hoogtepunt van zijn roem, ergens in de jaren 80, moest 'iedereen' hem zien. Dan hoorde je dus in de reactie van het publiek een driedeling, de mensen die zijn grappen snapten en begonnen te lachen, de mensen die het allemaal iets te snel ging en 2 seconden later begonnen te lachen, en de mensen die het allemaal niet meer konden volgen, en dan maar besmuikt gingen meelachen om niet te laten merken dat ze beter naar Andre van Duin hadden kunnen gaan.
Die laatste groep is er natuurlijk nog steeds, maar heeft alle besmuiktheid van zich afgeworpen en heeft nu de grootste bek, op basis van een paar soundbites inderdaad, want concentratie is uit.
Straks worden Koot en Bie nog belachelijk gemaakt.
±P
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Kwam er ff niet opquote:Op maandag 21 juli 2014 14:15 schreef golfer het volgende:
[..]
Het is zover. Er bestaan werkelijk mensen die nog nooit van Bob Dylan gehoord hebben.
Dat denk ik niet, en dat hoop ik niet. Deels is het gewoon een oude man die is geneigd datgene te veroordelen waar hij zelf niet meer in mee kan of wil, en daarmee doet hij eigenlijk hetzelfde wat hij anderen verwijt. Maar dat neemt niet weg dat toewijding en concentratie aan de basis liggen van verwezenlijking.quote:Op maandag 21 juli 2014 14:19 schreef 0ne_of_the_few het volgende:
[..]
Of concentratie uit is vind ik een te snelle conclusie van hem. Je komt ook veel makkelijker in contact met groepen die nooit concentratie en toewijding hebben gehad.
Over 40 jaar zeggen de jongeren van nu hetzelfde als Freek denk ik.
Hij haalt terecht Van Gaal als voorbeeld aan, die is beschimpt vanuit een 'wie denk jij wel niet dat je bent dat...' idee. Maar ook zien we dat mensen worden afgerekend op wat wij er snel even van zien, niet op wat ze daadwerkelijk doen. De eigen blikvernauwing is de maat der dingen, de toewijding van Van Gaal doet er niet toe, nee, die man deugt niet vanwege die 10 minuten per week dat hij met de media in de weer is. Komt iemand 'goed over', dan moet die wel een fantastische trainer zijn. Robben maakt op ons een goede indruk in een interview en houdt hij een praatje, dan is hij dus de aanvoerder.
Dat moet een trend zijn, anders zet het zo'n rem op de verwezenlijking van wat dan ook dat er straks helemaal nergens meer over te zeiken is, omdat niemand nog wat verwezenlijkt. Dan hebben we nog wel mensen die op TV aan een tafel willen praten over dingen waar ze geen verstand van hebben, maar is er zo weinig om over te praten.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Brussen tikte vroeger de recensies voor nu.nl. Toen vond hij hetzelf genoeg en na jaren vroeg Geen Stijl hem om weer iedere week een recensie te tikken. En Bas Paternotte was destijds zijn opvolger bij Nu.nl. Die tikt nu zijn stukjes voor The Post Online.quote:
[..]
Ik ken die vent niet. Maar wat een vooraf al vooringenomen vent. Schrijft zijn stukje op de meest walgelijke manier, met zoveel Bij-en bevoorlijke naamwoorden dat het amper is uit-te-lezen. Wie is die gast en wat is die site
Trouwens ZG is tien dagen terug te kijken. Voor deze aflevering http://www.vpro.nl/zomergasten/2014/freekdejonge.html
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Mooiquote:
Hier nog een recensie uit het NRC, waar ik me prima in kan vinden
quote:De Freekmoeheid is verdwenen
DOOR RENSKE DE GREEF
Het is moeilijk om neutraal aan Freek de Jonge te denken – na vijfenveertig jaar theatervoorstellingen, een nummer één hit en vele optredens in de media meen je hem te kennen. Je ziet de bril, je hoort het hese, raspende stemgeluid.
Er zijn Freekliefhebbers en Freekhaters, maar ik voelde ook een lichte Freekmoeheid: het gevoel dat je met een afstandsbediening die felle, moralistische man even op mute wil zetten om gewoon te genieten van een gezellig liedje van DJ Bobo.
Van tevoren vraag ik me af of we een avond lang gesticht zullen worden (met name omdat dit woord voor mij altijd associaties met brandjes en het gekkenhuis oproept). Maar de drie uur daarna denk ik vooral: als dit de les lezen is, wil ik altijd wel zo onderwezen worden.
Het derde fragment van de avond komt uit de documentaire The Story of the Weeping Camel (Byambasuren Davaa, Luigi Falorni, 2003). Bij een groep Mongoolse nomaden dreigt een kamelenjong te verhongeren omdat het is verstoten door zijn moeder. Er wordt de hulp van een sjamaan ingeroepen, die door middel van traditionele muziek de kameel probeert te bezweren. Als het jong eindelijk drinkt, knippert de moeder tranen uit haar grote, droevige kamelenogen – de snijdende toendrawind, of toch iets anders?
En terwijl De Jonge (met een nogal geromantiseerde blik) opmerkt dat dit ‘het leven is zoals we willen dat het was: maakbaar en natuurlijk tegelijk’, blijft mij vooral de sjamaan bij: een buitenstaander die voor troost zorgt. Hoe te leven, daar gaat het over. Dat is vaak reden genoeg om als toehoorder te gaan steigeren, maar De Jonge overtuigt met zijn rustige, open betoog. De sjamaan Freek de Jonge.
De Broodtrooster, zoals hij zelf zegt. Die niet uitweidt over humor of cabaret, maar over verdriet, obstructies en de succesvolle drietrapsraket van de begrippen vertrouwen, discipline en concentratie.
Zo achter elkaar had het naast een chakra-schema in een zelfhulpboek kunnen staan. Maar het is een sterk en praktisch recept, of je nu topsporter of dichter wil worden, dat bovendien geïllustreerd wordt door fragmenten die geen van allen vervelen.
Zo komt het gesprek op vertrouwen na een fragment uit Pina (Wim Wenders, 2011) waarin een balletdanseres zich plat naar voren laat vallen en pas op het laatste moment door haar partner wordt opgevangen. Aan de hand van de Britse tv-serie The Choir, waarin dirigent Gareth Malone een koor probeert te maken van een groep vrouwen die thuis zitten terwijl hun man vecht in Afghanistan, gaat het over discipline – eerst is de groep nerveus en onzeker, pas na vele repetities vormen ze een eenheid. En uiteindelijk zien we de opperste concentratie van golfer Tiger Woods, die zo’n onmogelijke bal put dat je stiekem een radiografisch bestuurbaar golfballetje vermoedt. De nuchtere, goede vragen van Wilfried de Jong zorgen ervoor dat De Jonge helder blijft vertellen. Wat overheerst is de zachte blik – de troost van een buitenstaander die vertelt hoe te leven.
- Why do people have to die?
- To make life important. None of us know how long we've got. Which is why we have to make each day matter. - Six Feet Under
If the doors of perception were cleansed every thing would appear to man as it is, infinite
- To make life important. None of us know how long we've got. Which is why we have to make each day matter. - Six Feet Under
If the doors of perception were cleansed every thing would appear to man as it is, infinite
quote:
Het is zover. Er bestaan werkelijk mensen die nog nooit van Bob Dylan gehoord hebben.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Positieve column. Beetje summier. Van het NRC beter gewend.quote:Op maandag 21 juli 2014 18:08 schreef outtayourleague het volgende:
Hier nog een recensie uit het NRC, waar ik me prima in kan vinden
[..]
Dit klopt niet :
'Het derde fragment van de avond komt uit de documentaire The Story of the Weeping Camel (Byambasuren Davaa, Luigi Falorni, 2003). Bij een groep Mongoolse nomaden dreigt een kamelenjong te verhongeren omdat het is verstoten door zijn moeder. Er wordt de hulp van een sjamaan ingeroepen, die door middel van traditionele muziek de kameel probeert te bezweren. Als het jong eindelijk drinkt, knippert de moeder tranen uit haar grote, droevige kamelenogen – de snijdende toendrawind, of toch iets anders?'
Het was niet z'n eigen moeder.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
quote:
Hoe heet dat liedje wat op het eind was? Die gast met die gitaar?
Post hem ff dicht voor de schone lei
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
