R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Inderdaad vrij egoïstisch: het is mijn huis en ik wilde geen kind DUS zij moet maar verhuizenquote:Op donderdag 10 juli 2014 11:55 schreef Escapist het volgende:
[..]
Mooie principekwestie waar je kind dadelijk de dupe is. Denk niet dat je op die manier moet denken als er een kindje in beeld is. Jij bent toch degene die te moe is voor het gepraat/leuke dingen/opruimen? Ik begrijp je standpunt tegenover je vriendin, maar je zadelt je kind op met een hoop onrust.
Hij wilde wel een kind, of tenminste; hij zegt dat het een bewuste keuze was.quote:
[..]
Inderdaad vrij egoïstisch: het is mijn huis en ik wilde geen kind DUS zij moet maar verhuizen
Eens dat het verder nogal overkomt van 'Ik moet er niet teveel last van hebben, dus flikker op je dingen doen met z'n drieën, ik wil gewoon rust'
Biedt je nou jezelf aan voor TS?quote:
[..]
Die smetvrees heeft en dol is op schoonmaken
Wauw, ik kom al een poosje op fok en lees vaak mee in R&P, maar dit ..
Ik kan eerlijk zeggen dat ik nog nooit een topic ben tegengekomen waarin twee mensen zó erg individualistisch in een relatie staan.
Ze deelt je mee dat ze het niet meer ziet zitten, neemt niet eens de moeite om het fatsoenlijk uit te leggen of te motiveren, maar doet het af met 'ik weet het zelf ook niet' en 'gevoel en verstand liggen niet op 1 lijn'. Sorry hoor, maar ze komt over als iemand die niet eens voor zichzelf kan zorgen, laat staan voor een kind.
En jij .. (en dit is in mijn ogen nog kwalijker) .. Loopt hier droog te vermelden dat 'ze heeft besloten dat..'. Geen greintje van emotie, vechtlust, verwondering of iets wat ook maar in de buurt komt van een vader die er voor zijn gezin is, of wilt zijn. "ik deelde haar mee dat ik het geen goed idee vond". Wow. Alsof je geen zin hebt er ook maar iets aan te doen. Alsof je het allemaal wel prima vindt dat je vriendin, zonder duidelijke reden, je kind meeneemt. En 'maar ik zorg nog 1 dag per week voor hem hoor'. Echt waar? Kom op zeg, wat een bs.
Kan het je, buiten praktische zaken, überhaupt iets schelen? Want zo komt het totaal niet over.
Nul communicatie en alleen maar egoïsme. Van beiden. Ik heb medelijden met jullie kind.
Ik sta niet vaak versteld, maar dat is je met dit topic toch heel goed gelukt.
Ik kan eerlijk zeggen dat ik nog nooit een topic ben tegengekomen waarin twee mensen zó erg individualistisch in een relatie staan.
Ze deelt je mee dat ze het niet meer ziet zitten, neemt niet eens de moeite om het fatsoenlijk uit te leggen of te motiveren, maar doet het af met 'ik weet het zelf ook niet' en 'gevoel en verstand liggen niet op 1 lijn'. Sorry hoor, maar ze komt over als iemand die niet eens voor zichzelf kan zorgen, laat staan voor een kind.
En jij .. (en dit is in mijn ogen nog kwalijker) .. Loopt hier droog te vermelden dat 'ze heeft besloten dat..'. Geen greintje van emotie, vechtlust, verwondering of iets wat ook maar in de buurt komt van een vader die er voor zijn gezin is, of wilt zijn. "ik deelde haar mee dat ik het geen goed idee vond". Wow. Alsof je geen zin hebt er ook maar iets aan te doen. Alsof je het allemaal wel prima vindt dat je vriendin, zonder duidelijke reden, je kind meeneemt. En 'maar ik zorg nog 1 dag per week voor hem hoor'. Echt waar? Kom op zeg, wat een bs.
Kan het je, buiten praktische zaken, überhaupt iets schelen? Want zo komt het totaal niet over.
Nul communicatie en alleen maar egoïsme. Van beiden. Ik heb medelijden met jullie kind.
Ik sta niet vaak versteld, maar dat is je met dit topic toch heel goed gelukt.
"Pools are perfect for holding water"
Inderdaad.quote:Op donderdag 10 juli 2014 17:07 schreef Loveless85 het volgende:
[..]
Biedt je nou jezelf aan voor TS?
Je verwoordt het goed.quote:Op donderdag 10 juli 2014 17:11 schreef probeer het volgende:
Wauw, ik kom al een poosje op fok en lees vaak mee in R&P, maar dit ..
Ik kan eerlijk zeggen dat ik nog nooit een topic ben tegengekomen waarin twee mensen zó erg individualistisch in een relatie staan.
Ze deelt je mee dat ze het niet meer ziet zitten, neemt niet eens de moeite om het fatsoenlijk uit te leggen of te motiveren, maar doet het af met 'ik weet het zelf ook niet' en 'gevoel en verstand liggen niet op 1 lijn'. Sorry hoor, maar ze komt over als iemand die niet eens voor zichzelf kan zorgen, laat staan voor een kind.
En jij .. (en dit is in mijn ogen nog kwalijker) .. Loopt hier droog te vermelden dat 'ze heeft besloten dat..'. Geen greintje van emotie, vechtlust, verwondering of iets wat ook maar in de buurt komt van een vader die er voor zijn gezin is, of wilt zijn. "ik deelde haar mee dat ik het geen goed idee vond". Wow. Alsof je geen zin hebt er ook maar iets aan te doen. Alsof je het allemaal wel prima vindt dat je vriendin, zonder duidelijke reden, je kind meeneemt. En 'maar ik zorg nog 1 dag per week voor hem hoor'. Echt waar? Kom op zeg, wat een bs.
Kan het je, buiten praktische zaken, überhaupt iets schelen? Want zo komt het totaal niet over.
Nul communicatie en alleen maar egoïsme. Van beiden. Ik heb medelijden met jullie kind.
Ik sta niet vaak versteld, maar dat is je met dit topic toch heel goed gelukt.
Het komt over alsof dit mensen zijn die toevallig bij elkaar in huis wonen en samen een kind hebben. Bij geen van beiden gaat het van harte en ze zijn nauwelijks bij elkaar betrokken.
The love you take is equal to the love you make.
TS vindt sowieso een schoon huis en genoeg geld belangrijker dan een liefdevolle relatie.
Wat vind je eigenlijk precies leuk aan je vriendin?
Wat vind je eigenlijk precies leuk aan je vriendin?
Idd. Alsof het een zakelijke overeenkomst betreft. En zelfs dat niet eens, want daar zijn partijen tenminste nog gebonden aan voorwaarden en regels, en kan je er niet onderuit met een 'och, boeiend' of een 'ik weet het niet hoor'.quote:
[..]
Je verwoordt het goed.
Het komt over alsof dit mensen zijn die toevallig bij elkaar in huis wonen en samen een kind hebben. Bij geen van beiden gaat het van harte en ze zijn nauwelijks bij elkaar betrokken.
TS, houd je überhaupt van je vriendin? En van je kind? (ja, gruwelijk brutaal en gemeen om aan een ouder te vragen, daarmee suggererende dat het niet zo is .. maar in deze twijfel ik er toch echt aan)
"Pools are perfect for holding water"
Wordt het kind niet hier moe van? Misschien is het handiger als die ook een eigen huis krijgt. Komen jullie af en toe bij het kind wonen een dag in de week.
Ah, wordt het toch nog een backfire topic!quote:
Alsof het een zakelijke overeenkomst betreft. En zelfs dat niet eens, want daar zijn partijen tenminste nog gebonden aan voorwaarden en regels, en kan je er niet onderuit met een 'och, boeiend' of een 'ik weet het niet hoor'.
TS, houd je überhaupt van je vriendin? En van je kind? (ja, gruwelijk brutaal en gemeen om aan een ouder te vragen, daarmee suggererende dat het niet zo is .. maar in deze twijfel ik er toch echt aan)
Jammer dat ikzelf de TS ben
Geen idee wat ik moet doen om dat geschetste beeld te bestrijden, en of ik dat wel moet doen. We zijn allebei zeer individualistisch ingesteld, dat is waar. Maar ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van haar, het is een bijzondere vrouw die enorm opgewekt is, een gevoelsmens is, lief, zacht en aardig is.
Dat ik van mijn kind hou hoop ik dat dat buiten kijf staat. Ik zou mijn leven ervoor geven.
Maar goed, het blijft allemaal in de verdediging. Lastig topic. Qua tips haal ik er tot nu toe uit dat eens op de strepen moet gaan staan bij haar, waar de fuck dit nou over gaat.
Ach, het komt vooral doordat het hele moeheid verhaal klinkt als een smoes om gewoon niet naar t gekletst van je vriendin te luisteren, en de communicatie tussen jullie van een vrij droevig niveau is.
Bedenk wat je zelf wil, denk na over de gevolgen van dit soort acties, en praat er over met haar, en durf ook gewoon te zeggen dat je t er niet mee eens bent of t geen optie is dat ze met je kind vertrekt
Bedenk wat je zelf wil, denk na over de gevolgen van dit soort acties, en praat er over met haar, en durf ook gewoon te zeggen dat je t er niet mee eens bent of t geen optie is dat ze met je kind vertrekt
Fijn om te lezenquote:
[..]
Ah, wordt het toch nog een backfire topic!
Jammer dat ikzelf de TS ben
Geen idee wat ik moet doen om dat geschetste beeld te bestrijden, en of ik dat wel moet doen. We zijn allebei zeer individualistisch ingesteld, dat is waar. Maar ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van haar, het is een bijzondere vrouw die enorm opgewekt is, een gevoelsmens is, lief, zacht en aardig is.
Dat ik van mijn kind hou hoop ik dat dat buiten kijf staat. Ik zou mijn leven ervoor geven.
Maar goed, het blijft allemaal in de verdediging. Lastig topic. Qua tips haal ik er tot nu toe uit dat eens op de strepen moet gaan staan bij haar, waar de fuck dit nou over gaat.
. En nee, niet eens zo zeer een backfire topic, maar hopelijk meer een wakker-schud topic.En de tips heb je iig al begrepen, naast dat je natuurlijk het belang van jullie kind voorop moet gaan stellen boven eigen belangen (van jou of je vriendin). En dat een 'ik kan er niets aan doen' of een 'ik weet niet waarom ik dit wil' het belang van jullie kind ernstig tekort doet.
"Pools are perfect for holding water"
De vraag is volgens mij: hoe houd je je relatie goed als je allebei zo individualistisch bent ingesteld?quote:
[..]
Ah, wordt het toch nog een backfire topic!
Jammer dat ikzelf de TS ben
Geen idee wat ik moet doen om dat geschetste beeld te bestrijden, en of ik dat wel moet doen. We zijn allebei zeer individualistisch ingesteld, dat is waar. Maar ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van haar, het is een bijzondere vrouw die enorm opgewekt is, een gevoelsmens is, lief, zacht en aardig is.
Dat ik van mijn kind hou hoop ik dat dat buiten kijf staat. Ik zou mijn leven ervoor geven.
Maar goed, het blijft allemaal in de verdediging. Lastig topic. Qua tips haal ik er tot nu toe uit dat eens op de strepen moet gaan staan bij haar, waar de fuck dit nou over gaat.
Met op je strepen gaan staan kom je weer tegenover elkaar te staan, terwijl je volgens mij meer richting samenwerking, geven en nemen zou moeten.
En dan van beide kanten, uiteraard. Niet zij neemt en jij geeft.
Het lijkt me niet iets dat je kunt afdwingen, je moet het allebei willen. En zo klinkt zij niet. Ze zet deze stap in haar eigen belang, niet in het belang van jullie gezin.
The love you take is equal to the love you make.
Zozo wel regelmatig de kroeg in met lui? Je was toch zo vermoeid voor een uitje met het gezin? Maar dat kan wel.
Niet lullig bedoeld hoor maar open je ogen.. ik zou dit als vrouw zijnde ook niet accepteren.
Volgens mij ben jij gewoon klaar met je vrouw/vriendin.
Niet lullig bedoeld hoor maar open je ogen.. ik zou dit als vrouw zijnde ook niet accepteren.
Volgens mij ben jij gewoon klaar met je vrouw/vriendin.
Prioriteiten stellen. TS heeft gekozen voor vrienden, helaas.quote:
Zozo wel regelmatig de kroeg in met lui? Je was toch zo vermoeid voor een uitje met het gezin? Maar dat kan wel.
Niet lullig bedoeld hoor maar open je ogen.. ik zou dit als vrouw zijnde ook niet accepteren.
Volgens mij ben jij gewoon klaar met je vrouw/vriendin.
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Mooi gezegd. Misschien eens goed om mee te nemen in een komend gesprek -- welke dingen willen we allebei graag, en hebben we allebei ook energie voor. Ik heb onlangs ook gevraagd of we het niet over onze verschillen maar over onze overeenkomsten kunnen hebben, en dat waardeerde ze.quote:
De vraag is volgens mij: hoe houd je je relatie goed als je allebei zo individualistisch bent ingesteld?
Met op je strepen gaan staan kom je weer tegenover elkaar te staan, terwijl je volgens mij meer richting samenwerking, geven en nemen zou moeten.
Het lijkt me niet iets dat je kunt afdwingen
Overigens herinner ik me nu dat een vriend me waarschuwde dat we niet teveel dingen apart moesten doen. Nu je dat individualisme zo noemt, komt die waarschuwing ineens weer terug.
Check.quote:
niet eens zo zeer een backfire topic, maar hopelijk meer een wakker-schud topic.
Dat is min of meer automatisch werkelijkheid geworden door gebrek aan uren op d'r werk. Binnenkort kan ze echter wel wat meer werken (maar ook weer tijdelijk).quote:
Wat is er geworden van het plan van je vriendin om minder te werken TO?
Ben het eigenlijk wel met je eens, beide punten.quote:
Ach, het komt vooral doordat het hele moeheid verhaal klinkt als een smoes om gewoon niet naar t gekletst van je vriendin te luisteren, en de communicatie tussen jullie van een vrij droevig niveau is.
Bedenk wat je zelf wil, denk na over de gevolgen van dit soort acties, en praat er over met haar, en durf ook gewoon te zeggen dat je t er niet mee eens bent of t geen optie is dat ze met je kind vertrekt
Zojuist was d'r vader langsgekomen voor een biertje, om even te praten.
Erg verrassend gesprek
hij vond het op zich geen slecht idee om eventjes afstand te nemen, en nam aan dat ze wel erop terug zou komen. Dit omdat hij dacht dat ze het best als zwaar zou ervaren, alleen met eenkindje. Hij gaf verder aan dat hij me heel goed begreep, omdat d'r moeder ook zo kon kakelen, en totaal geen aandacht voor het huishouden had 
Nou excuse me, toen was ik eerlijk gezegd best wel opgelucht. Ik krijg hier best wat kritiek maar ik ben er van overtuigd dat ik het me niet inbeeld of een asociale pik ben of zo iets dergelijks.
Anyway, goeie discussie tot nu toe.
Ik ken twee stellen die ook zijn gaan latten.
Het ene stel had toen drie kinderen, en pa en ma woonden vlak bij elkaar. Ze hebben vijf kinderen in totaal gekregen, en de kinderen hadden geen last van de 'vreemde' situatie. De meeste andere kinderen hebben ook gezinssituaties die in de jaren '50 niet voorkwamen.
Het andere stel had een baby, heeft wat veel huizen versleten in korte tijd (samen, apart, samen), maar ze eindigden in elk geval weer samen (hoewel ik niet weet of ze dat nu - vijf jaar later- nog zijn).
Het ene stel had toen drie kinderen, en pa en ma woonden vlak bij elkaar. Ze hebben vijf kinderen in totaal gekregen, en de kinderen hadden geen last van de 'vreemde' situatie. De meeste andere kinderen hebben ook gezinssituaties die in de jaren '50 niet voorkwamen.
Het andere stel had een baby, heeft wat veel huizen versleten in korte tijd (samen, apart, samen), maar ze eindigden in elk geval weer samen (hoewel ik niet weet of ze dat nu - vijf jaar later- nog zijn).
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Je zoekt de bevestiging in iemand die een band wil krijgen en je een hart onder de riem wilt steken?quote:
[..]
Mooi gezegd. Misschien eens goed om mee te nemen in een komend gesprek -- welke dingen willen we allebei graag, en hebben we allebei ook energie voor. Ik heb onlangs ook gevraagd of we het niet over onze verschillen maar over onze overeenkomsten kunnen hebben, en dat waardeerde ze.
Overigens herinner ik me nu dat een vriend me waarschuwde dat we niet teveel dingen apart moesten doen. Nu je dat individualisme zo noemt, komt die waarschuwing ineens weer terug.
[..]
Check.
[..]
Dat is min of meer automatisch werkelijkheid geworden door gebrek aan uren op d'r werk. Binnenkort kan ze echter wel wat meer werken (maar ook weer tijdelijk).
[..]
Ben het eigenlijk wel met je eens, beide punten.
Zojuist was d'r vader langsgekomen voor een biertje, om even te praten.
Erg verrassend gesprek
Nou excuse me, toen was ik eerlijk gezegd best wel opgelucht. Ik krijg hier best wat kritiek maar ik ben er van overtuigd dat ik het me niet inbeeld of een asociale pik ben of zo iets dergelijks.
Anyway, goeie discussie tot nu toe.
TS wat nou als ze er achterkomt dat alleen een kind opvoeden helemaal niet ervaart als zwaar? En dat ze doorheeft dat ze in haar eentje er ook wel komt? Wat voeg jij dan nog toe in haar leven? Een man die snel moe wordt in de buurt van haar (volgens haar dan dus) heeft geen enkele vrouw behoefte aan.
De manier hoe jij over haar praat heb ik het idee dat je haar totaal niet goed kent en dat het vooral een leuke sexbuddy is.
De manier hoe jij over haar praat heb ik het idee dat je haar totaal niet goed kent en dat het vooral een leuke sexbuddy is.
Verrassend gesprek wel met die pa ja, misschien goed dat hij ook eens met z'n dochter gaat praten en aangeeft dat haar gedrag nogal overheersend kan zijn. Maar nogmaals; praat gewoon eens met elkaar. Je doet het voorkomen alsof jullie zo'n goede relatie hebben, maar het enige goede wat je kan benoemen is de seks. Je neemt genoegen met het feit dat ze je kind meeneemt en vertrekt, zonder enige echte toelichting, en veinst zelf een of andere chronische moeheid zodat je niet naar haar geblaat hoeft te luisteren. Klinkt inderdaad als een prima relatie 
Haha die laatste reacties Ik ben inderdaad wel moe maar niet om te wippen
Het is inderdaad een negatief zeik zooitje geworden. Focus ligt niet meer op de toekomst, maar zelfmedelijden en ego. Dat moeten we allebei maar eens toegeven. Dit weekend gaan we het er even goed over hebben, en ik denk dat het moet gaan over hoe we positief met gezin en met elkaar omgaan. Er is liefde genoeg, dus daar kan het niet aan liggen.
Vreemd dat ik dat niet zag.
Will update.
Ik ben inderdaad wel moe maar niet om te wippen Het is inderdaad een negatief zeik zooitje geworden. Focus ligt niet meer op de toekomst, maar zelfmedelijden en ego. Dat moeten we allebei maar eens toegeven. Dit weekend gaan we het er even goed over hebben, en ik denk dat het moet gaan over hoe we positief met gezin en met elkaar omgaan. Er is liefde genoeg, dus daar kan het niet aan liggen.
Vreemd dat ik dat niet zag.
Will update.
Thanks.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 06:37 schreef sigme het volgende:
Ik ken twee stellen die ook zijn gaan latten.
Het ene stel had toen drie kinderen, en pa en ma woonden vlak bij elkaar. Ze hebben vijf kinderen in totaal gekregen, en de kinderen hadden geen last van de 'vreemde' situatie. De meeste andere kinderen hebben ook gezinssituaties die in de jaren '50 niet voorkwamen.
Het andere stel had een baby, heeft wat veel huizen versleten in korte tijd (samen, apart, samen), maar ze eindigden in elk geval weer samen (hoewel ik niet weet of ze dat nu - vijf jaar later- nog zijn).
Nou ja, het maakt me ook weinig uit of een gezinssituatie traditioneel is of niet. Collega's van me hadden beide kinderen overgehouden na de scheiding en zijn hertrouwd met elkaar.
Dat geeft allemaal niks als het gezin maar goed gedijt, en de motivatie zuiver en helder is.
|
|
