Marmotte 2014
Afgelopen zaterdag was het dan zover, mijn eerste Marmotte. Ik was al een klein weekje in de Alpen, dus ik had al wat kunnen acclimatiseren. In de dagen voorafgaand aan de Marmotte onder andere de Alpe, Glandon/croix de fer en col d'ornon gereden. Omdat ik nog nooit eerder een cyclo had gereden en geen idee had wat ik van mijzelf kon verwachten wilde ik in ieder geval uitrijden.
Maar goed, de Marmotte. Ik moest starten in het laatste startvak. Daar stond ik rond een uurtje of zeven denk ik en vervolgens was het wachten tot 7.50. Om 7.51 reed ik over de start, dus dat ging wel snel. In een prima tempo ging het naar de voet van de Glandon. Ik had mijzelf voorgenomen rustig te beginnen. Een hoop anderen dachten daar anders over want die reden mij soms als gekken voorbij. Een deel hiervan leek nu al bijna buiten adem te zijn. Maar ik ben op mijn gemak naar de top gefietst. Nadat ik die beroerde afdeling had gehad was het zaak in een beetje een mooi groepje te komen. Dit lukte niet. Ik zat steeds in groepjes waar het hollen en weer stilstaan was. Ik was dan ook blij toen ik bij de Telegraphe aankwam.
Ik had niet echt een idee wat ik aan zou kunnen, dus daarom van te voren al bepaald de Telegraphe ook niet al te gek te doen. Klim ging prima en ik was nog lekker fris toen ik boven kwam. Na een korte afdaling moest ik de Galibier op en klimmen tot boven de 2600 meter. Hier ben ik wat gaan versnellen en vanaf dit moment begon het grote inhaalfestijn. De laatste kilometers zijn wel onaangenaam. Ik had al wel door dat ik goud zou gaan halen, dus dat was lekker fietsen.
Toen ik op de top stond was het tijd om een jasje aan te doen en kon ik aan de afdaling beginnen. Dit ging prima, al had ik wel last van de wind zo nu en dan. Ben wel blij dat ik op vrijdag nog heb besloten van wielset te wisselen. Geen reynolds met carbonvelg, maar mooi aluminium. Dat was lekker dalen. Pas helemaal onderaan kwam ik weer in een groepje waarvan ik tot de voet van de Alpe heb kunnen profiteren.
Toen moest ik alleen de Alpe nog op. Het was inmiddels lekker warm, iets van 34 graden in de zon. De beklimming ging prima en ik zat nog steeds te genieten op de fiets. Uiteindelijk reed ik na 7.39 over de streep. Dit is de tijd min de Glandon afdaling. Direct goud dus tijdens mijn eerste Marmotte deelname. Valt nog genoeg tijd te winnen. Toen ik wist dat ik wel goud zou gaan halen vond ik het niet nodig mijzelf heel erg te pijnigen. Kwam dan ook best wel fris over de streep. Volgende keer wat meer het gas er op
Vond het wel een fantastische beleving. Volgend jaar wat mij betreft weer. Mijn vriendin was in eerste instantie niet van plan de Marmotte te fietsen. Ze kon een startbewijs via iemand die in hetzelfde chalet zat overnemen en besloot uiteindelijk op vrijdag toch maar een poging te wagen. Ze heeft hem gereden in 8.12. Limiet voor goud in haar categorie was 9.27 geloof ik. Pakhaas dus.