OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dyre, hoe is het nu met jullie? Je hebt jullie verhaal mooi omschreven, maar ik kan me voorstellen dat de heftigheid van alles ook wat later kan komen.. 
gm, wat een nare en heftige ervaring
Neem de tijd om te herstellen hiervan, en praat er over: met je vriend, met de artsen, met de verpleegkundigen.. dat heeft hier geholpen het verhaal in mijn hoofd compleet te krijgen (mijn bevalling liep ook bijna niet goed af voor mij). Mijn pm/dm staat open, nu, maar ook later, mocht je behoefte hebben aan het delen van ervaringen. Er is ook een topic over in OUD: Als de bevalling anders verloopt (oid), ook heel fijn. En van harte gefeliciteerd met jullie dochter nog!
Twinkle, wat een fijn verhaal, zo heerlijk zen, heel tof
gm, wat een nare en heftige ervaring
Neem de tijd om te herstellen hiervan, en praat er over: met je vriend, met de artsen, met de verpleegkundigen.. dat heeft hier geholpen het verhaal in mijn hoofd compleet te krijgen (mijn bevalling liep ook bijna niet goed af voor mij). Mijn pm/dm staat open, nu, maar ook later, mocht je behoefte hebben aan het delen van ervaringen. Er is ook een topic over in OUD: Als de bevalling anders verloopt (oid), ook heel fijn. En van harte gefeliciteerd met jullie dochter nog! Twinkle, wat een fijn verhaal, zo heerlijk zen, heel tof
Mijn hele verhaal ben ik nog aan het uitschrijven voor mezelf, maar dat is zo lang dat ga ik hier niet posten. (mocht je écht behoefte hebben het te lezen, stuur een dm/pm dan stuur ik het als ik het klaar heb)
Het komt er op neer:
Bij week 37 stijgende bloeddruk met 2x per week bloeddruk en urinecontrole bij de vk.
39+6 weer hoge bloeddruk en niet gelukte strippoging thuis, in het ziekenhuis te horen gekregen dat een thuisbevalling er (helaas!) niet meer inzit door de hoge bloeddruk, wel mogen we afwachten tot de weeën vanzelf komen. Plus om de dag ziekenhuiscontrole
40+1 nog hogere bloeddruk plus eiwitten in de urine. Inleiding wordt voor de komende dagen gepland (balen, maar het is nu eenmaal zo)
40+2 inbrengen van ballon om ontsluiting te creëren zodat de vliezen gebroken kunnen worden
40+3 ballon heeft genoeg ontsluiting gecreëerd, kindje ligt te hoog om door de vk de vliezen te laten breken dus gynaecoloog neemt het over en met veel duwen op mijn buik zijn de vliezen gebroken om 8.30. Medicatie aangegaan en ruim 7 uur lang om de minuut weeën, 1 minuut wee, 1 minuut niks en weer verder wee op wee af. Bijkomen is er weinig geweest en het is verrekte pijnlijk geweest (understatement). Veel overlegmomenten tussen vk en gynaecoloog omdat kind hoog blijft liggen, niet in wil dalen en de ontsluiting ondanks het veelvuldig en tot hoge dosis opvoeren van de medicatie niet doorzet.
Er wordt een extra echo gemaakt om te kijken hoe het kindje ligt, het ligt met hoofdje gedraaid als sterrenkijker maar an sich zou het moeten lukken mits de ontsluiting doorzet.
Om 15.30 komt de gyn met de mededeling dat als ik om 16.15 niet voorbij de 6cm ontsluiting ben er ingegrepen moet worden door middel van een keizersnede, blijk al 3 uur op de 6 cm te zitten en het kindje gaat het moeilijker krijgen. Geen verrassing om eerlijk te zijn, ik voelde het aankomen en laat het over me heen komen.
16.15 is het besluit definitief en maken ze me klaar voor transport en word ik om 16.30 naar de OK gereden waar om 17.09 we een prachtventje boven het doek zien verschijnen.
Ik heb de hele zwangerschap gezegd dat ik graag thuis wilde bevallen, MITS medisch verantwoord.
Toen we hoorden dat dit niet meer mocht was even een behoorlijke domper, maar we mochten naar huis nog en er was overleg dus voelde het goed, legde me er bij neer.
Daarna werd het niet meer verantwoord verder af te wachten en moest er een inleiding gepland worden, ook prima, ik was er klaar voor.
Uiteindelijk kwam weer een stapje verder naar niet meer verantwoord dat het een keizersnede werd om ons zoontje geboren te laten worden.
Het is voor mij prima gegaan, er is aldoor overleg geweest en we hebben overal ruim de tijd gehad alles op ons in te laten werken.
Ik heb absoluut geen negatief gevoel bij alles wat er is gebeurd en kijk er goed op terug.
Het enige wat ik nog niet goed kan is de foto's op de OK terugkijken, dat is instant vochtige ogen.
Verder hebben vriend en ik veel "lol" gehad met Dikkie Dik, de dag van ballon inbrengen, tijdens de weeën lukte me dat niet meer
Zie spoiler, een paar foto's , wij hebben het Dikkie Dik op reis genoemd
Het komt er op neer:
Bij week 37 stijgende bloeddruk met 2x per week bloeddruk en urinecontrole bij de vk.
39+6 weer hoge bloeddruk en niet gelukte strippoging thuis, in het ziekenhuis te horen gekregen dat een thuisbevalling er (helaas!) niet meer inzit door de hoge bloeddruk, wel mogen we afwachten tot de weeën vanzelf komen. Plus om de dag ziekenhuiscontrole
40+1 nog hogere bloeddruk plus eiwitten in de urine. Inleiding wordt voor de komende dagen gepland (balen, maar het is nu eenmaal zo)
40+2 inbrengen van ballon om ontsluiting te creëren zodat de vliezen gebroken kunnen worden
40+3 ballon heeft genoeg ontsluiting gecreëerd, kindje ligt te hoog om door de vk de vliezen te laten breken dus gynaecoloog neemt het over en met veel duwen op mijn buik zijn de vliezen gebroken om 8.30. Medicatie aangegaan en ruim 7 uur lang om de minuut weeën, 1 minuut wee, 1 minuut niks en weer verder wee op wee af. Bijkomen is er weinig geweest en het is verrekte pijnlijk geweest (understatement). Veel overlegmomenten tussen vk en gynaecoloog omdat kind hoog blijft liggen, niet in wil dalen en de ontsluiting ondanks het veelvuldig en tot hoge dosis opvoeren van de medicatie niet doorzet.
Er wordt een extra echo gemaakt om te kijken hoe het kindje ligt, het ligt met hoofdje gedraaid als sterrenkijker maar an sich zou het moeten lukken mits de ontsluiting doorzet.
Om 15.30 komt de gyn met de mededeling dat als ik om 16.15 niet voorbij de 6cm ontsluiting ben er ingegrepen moet worden door middel van een keizersnede, blijk al 3 uur op de 6 cm te zitten en het kindje gaat het moeilijker krijgen. Geen verrassing om eerlijk te zijn, ik voelde het aankomen en laat het over me heen komen.
16.15 is het besluit definitief en maken ze me klaar voor transport en word ik om 16.30 naar de OK gereden waar om 17.09 we een prachtventje boven het doek zien verschijnen.
Ik heb de hele zwangerschap gezegd dat ik graag thuis wilde bevallen, MITS medisch verantwoord.
Toen we hoorden dat dit niet meer mocht was even een behoorlijke domper, maar we mochten naar huis nog en er was overleg dus voelde het goed, legde me er bij neer.
Daarna werd het niet meer verantwoord verder af te wachten en moest er een inleiding gepland worden, ook prima, ik was er klaar voor.
Uiteindelijk kwam weer een stapje verder naar niet meer verantwoord dat het een keizersnede werd om ons zoontje geboren te laten worden.
Het is voor mij prima gegaan, er is aldoor overleg geweest en we hebben overal ruim de tijd gehad alles op ons in te laten werken.
Ik heb absoluut geen negatief gevoel bij alles wat er is gebeurd en kijk er goed op terug.
Het enige wat ik nog niet goed kan is de foto's op de OK terugkijken, dat is instant vochtige ogen.
Verder hebben vriend en ik veel "lol" gehad met Dikkie Dik, de dag van ballon inbrengen, tijdens de weeën lukte me dat niet meer
Zie spoiler, een paar foto's , wij hebben het Dikkie Dik op reis genoemd
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
die foto's! Het klinkt zwaar, je klinkt er nuchter over! Fijn dat het goed voelde, terwijl het helemaal niet ging zoals je gepland of gehoopt had.
Wat fijn dat je er met zo'n goed gevoel op terug kan kijken Blue. Dat je je gehoord en begrepen hebt gevoeld! En die foto's !
Die ziekenhuismaaltijd
!Die ziekenhuismaaltijd
disclaimer
Kort maar krachtig Blue 
Dikkie Dik op reis-foto's zijn cool en die laatste is gewoon
Dikkie Dik op reis-foto's zijn cool en die laatste is gewoon
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
Dikkie Dik
BE ondanks dat jouw plan totaal in duigen viel, ben ik blij dat je toch met een goed gevoel terug kan kijken
BE ondanks dat jouw plan totaal in duigen viel, ben ik blij dat je toch met een goed gevoel terug kan kijken
Blue ondanks dat het een ks is geworden klink je echt heel nuchter. Fijn dat je er zo goed op terugkijkt.
En de Dikkie Dik foto's zijn echt enorm schattig, echt een toffe reportage.
En de Dikkie Dik foto's zijn echt enorm schattig, echt een toffe reportage.
Blue fijn dat je met een goed gevoel kan terug kijken. En 7 uur lang om de minuten weeën.
Die Dikkie Dik foto's. Wat gaaf en wat een leuk idee
Die Dikkie Dik foto's. Wat gaaf en wat een leuk idee
Ik heb ook mijn bevallingservaring maar eens uitgeschreven - zo tussen mini haar slaapjes en maaltijden door. Ik hoop dat het jullie kan motiveren en anderen misschien zelfvertrouwen kan geven.
Ik kijk met een heel goed gevoel terug o de bevalling, en wens iedereen een zelfde ervaring toe!
Ik kijk met een heel goed gevoel terug o de bevalling, en wens iedereen een zelfde ervaring toe!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Spoiler niet quoten aub
Roomsnoes! het klinkt ook echt als een fijne bevalling! Een heel geruststellend idee dat het dus ook zo kan 
het klinkt ook echt als een fijne bevalling! Een heel geruststellend idee dat het dus ook zo kan
Roomsnoes, dat klinkt als een prettige, vlotte bevalling zeg! Heel mooi!
Had je nog schade eigenlijk?
Had je nog schade eigenlijk?
disclaimer
Een klein scheurtje, 3 hechtingen ofzo. Dus dat valt reuze mee gelukkig! Naar de wc was wel even eng erna, maar dat zat puur tussen mijn oren. Heb er totaal niets van gemerkt
Mooie bevalling, Roomsnoes! En dat moment dat je haar aanpakt. 
. Het lijkt heel erg op de bevalling zoals ik heb gehad. . Je beschrijving van de persfase is heel herkenbaar. Bij mij werden de vliezen trouwens wel gebroken bij 7 centimeter ontsluiting.
Geniet ervan!
. Het lijkt heel erg op de bevalling zoals ik heb gehad. . Je beschrijving van de persfase is heel herkenbaar. Bij mij werden de vliezen trouwens wel gebroken bij 7 centimeter ontsluiting. Geniet ervan!
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Bedankt voor jullie lieve reacties!
Ik kijk met een heel goed gevoel terug op de bevalling. Het was wel verrit pijnlijk natuurlijk, maar de pijn is (met lachgas dan wel vanwege de regelmaat van de weeën) wel altijd te behappen geweest.
Ben alleen vergeten te vragen waarom ze mijn vliezen niet hebben gebroken, want daar schijn ik toch wel extra last van te hebben gehad (meer druk op de uitgang).
Ik kijk met een heel goed gevoel terug op de bevalling. Het was wel verrit pijnlijk natuurlijk, maar de pijn is (met lachgas dan wel vanwege de regelmaat van de weeën) wel altijd te behappen geweest.
Ben alleen vergeten te vragen waarom ze mijn vliezen niet hebben gebroken, want daar schijn ik toch wel extra last van te hebben gehad (meer druk op de uitgang).
Roomsnoes, ik herken ook veel uit je verhaal! Alleen waren mijn vliezen eerder al spontaan gebroken, thuis nog rond de 5 cm ontsluiting. Nooit bij nagedacht dat je daar zo'n last van kan hebben als ze de vliezen intact laten zo lang, maar klinkt eigenlijk wel logisch!
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Op 16 september is onze dochter geboren. Ik heb het verhaal af, omdat ik het niet wil vergeten. Het was een 'prettige' bevalling, in die zin dat het snel ging, er niks geks is gebeurd, en ik er goed op terugkijk. Het is het pijnlijkste, zwaarste, maar ook het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt. Dat een mens dit kan is verbijsterend.
In spoiler, en graag niet quoten:
In spoiler, en graag niet quoten:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Razz !
'Negen maanden hier op gewacht, nu moet ik het doen.'!
Zo wil ik ook bevallen een volgende keer.
! 'Negen maanden hier op gewacht, nu moet ik het doen.'
!Zo wil ik ook bevallen een volgende keer.
Razz Bij het laatste stukje sprongen de tranen in m'n ogen. Wat een oerkracht en je gevoelens zo mooi verwoord!
Bij het laatste stukje sprongen de tranen in m'n ogen. Wat een oerkracht en je gevoelens zo mooi verwoord!
Wauw.... *slik* wat prachtig geschreven
I live life, i love life
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Razz wat prachtig
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
. Wat mooi en die gevoelens die je omschrijft zijn zo herkenbaar allemaal. Wat een prestatie.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Super om te lezen dit topic. Hier mijn bevallingsverhaal;
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat een mooi verhaal, Razz! Ik herken veel in wat je schrijft. Dat door je gevoel heen persen, met die oerkrachten die ineens vrijkomen... heel bijzonder.
alleen als je zelf de vader bent.quote:Op maandag 22 september 2014 18:26 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Mag ik t hier ook hebben over de bevalling van mijn hont?
disclaimer
quote:Op maandag 22 september 2014 18:30 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
alleen als je zelf de vader bent.
BAM!quote:
[..]
alleen als je zelf de vader bent.
quote:
[..]
alleen als je zelf de vader bent.
SQ in OUD ftwquote:
[..]
alleen als je zelf de vader bent.
.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Wat een mooie verhalen weer!
Ook meteen een goede reminder om m'n eigen verhaal te gaan opschrijven, ik merk dat ik al details begin kwijt te raken.
Ook meteen een goede reminder om m'n eigen verhaal te gaan opschrijven, ik merk dat ik al details begin kwijt te raken.
Dinsdag 16 september, 18:30
Controle bij de vk. M'n bloeddruk is goed, baby nog niet helemaal ingedaald dus ik krijg de instructie weer mee om te gaan liggen als de vliezen breken. 'Maar de kans dat de bevalling begint met gebroken vliezen is niet zo heel groot hoor dus maak je niet druk', krijg ik nog mee.
Woensdag 17 september, 39+1
Om 07:00 worden we wakker van onze peuter. Mijn man, P, is vrij zodat hij mij kan ontlasten bij de zorg voor onze dochter, mijn lijf wil niet zo goed meer. Ik verwacht nog wel even zwanger te zijn, E kwam tenslotte pas met 41+1 dus daar ben ik op ingesteld. P zegt ook nog even dat ik vandaag maar niet hoef te bevallen want 'deze datum kan hij niet onthouden hoor '.
Ik ga mee naar beneden, ik heb die nacht goed geslapen en voel me relatief fit. Beneden ga ik op de bank zitten met E, even tekenfilms kijken, terwijl P ontbijt maakt. E is helemaaaal niet in haar hum, ze wil alleen maar papa. Bij mij is het huilen. Terwijl ik haar probeer af te leiden hoor en voel ik 'pang!', het is mij direct duidelijk.. M'n vliezen zijn gebroken! Ik spring op zodat ik de bank niet nog viezer maak. E vraagt nog: mama, doe je nou (ze was wel gestopt met huilen) terwijl ik om handdoeken vraag. Ik denk 'ohja, ik moet gaan liggen
' dus ga plat op de grond.
Het is half 8. Er worden handdoeken gebracht en het bedzeil uit het oude kraampakket (van E nog, toen niet gebruikt) legt P op de bank. Ik ga daar liggen en we bellen de verloskundige. Ze komt eraan! P gaat E aankleden en belt z'n moeder, zij komt E halen. Om 08:15 is de verloskundige er, het is I. en daar ben ik blij mee. Ze luistert naar het hartje terwijl ik lig en terwijl ik sta. Ze voelt even en zegt dat de baby helemaal is ingedaald, ik kan dus rustig doen wat ik wil. Ze legt uit wat er nu allemaal kan gaan gebeuren. Ze vertrekt weer en we spreken af dat we bellen als er weeën komen en dat ze sowieso in de loop van de ochtend nog even langskomt. Ik krijg een dekentje over me heen en denk: kom maar op met die weeën!
Mijn schoonmoeder komt E ophalen en als zij weg is voel ik mij meer ontspannen. Er gebeurt echter weinig. Een paar kleine krampjes maar niks spannends. We gaan Prison Break kijken. Er verstrijkt een uur en nog een. Om half 10 merk ik dat er wat begint. Ik voel dat de krampjes steviger worden en dat ze al snel zeer gaan doen. Ik begin te timen om 10:00 en merk dat er best snel regelmaat in komt. Om 11:00 vind ik het écht zeer doen en ik vraag mijn man I. alvast maar te bellen, ik heb het gevoel dat het best wel eens snel kan gaan. I. is er al 20 minuten later en toucheert. Ruim 4 cm! Ik mag naar het zhs, gelukkig is er plek.
Om 11:50 lig ik in 'mijn' verloskamer. 'Mijn kamer' omdat ik in precies diezelfde kamer bevallen ben van E. De verpleegkundige is ook nog eens dezelfde als 2 jaar eerder, ze herkent me nog . Terwijl ik lig merk ik dat de weeën supersnel komen, ze nemen nog meer toe in intensiteit en komen steeds sneller. Ik vraag vrijwel meteen om pijnstilling, de verpleegkundige zegt dat dat nu niet kan, de dienstdoende vk is bezig met een bevalling. Ik moet nog even wachten, daarna half uur CTG en daarna zou het kunnen. Op dat moment komt mijn eigen vk binnen en die zegt: 'dat ga je niet redden gok ik!'. Tegelijk komt de dame van de catering langs, wat ik wil lunchen en wat ik voor het avondeten wil. Want 'dan ben ik er vast nog wel'. Ik zeg dat ik dan alweer thuis ben maar moet het toch opgeven (ik koos de boerenomelet 
).
Mijn verloskundige komt weer binnen, ze eet nog even snel een broodje. Als ze naar mij kijkt besluit ze om direct te voelen hoever ik ben, het is 10 voor half 1. Ik zit op een ruime 7 cm constateert ze. Dat gaat hard en dat voel ik ook. Het is behoorlijk pittig. Elke wee grijp ik mijn man en het bed vast. Twee of 3 hele krachtige weeën later voel ik iets bekends, ik moet meepersen. Ze toucheert opnieuw en ik zit op volledige ontsluiting. Ik mag rustig meepersen.
Mijn weeën voelen niet als echte persweeën zoals ik vorige keer had maar mijn lijf weet alsnog wat te doen. Ik pers en voel het hoofdje lager komen. I. roept nog: in twee weeën is ze er, ik beloof het je! Op letterlijk alles wat er tegen mij wordt gezegd roep ik: 'IK WEET HET NIET!' Maar ik begrijp wel wat ze zegt, zusje is er bijna! Ik pers heel rustig mee, moet al snel even zuchten als het hoofdje staat. Het hoofdje staat best lang want ineens zit er wat meer tijd tussen de weeën, fijne timing. Ik heb nu wel even de puf om iets te zeggen en uiteraard zeg ik: 'wat brandt dat toch'. Nog 1x pers ik en dan hoor ik haar al, ze komt al huilend ter wereld. Ik pak haar zelf aan, dit was niet besproken maar ik kan het en ik wil het, de vk laat het mij ook doen. Daar is ze dan, helemaal onder het huidsmeer. Onze tweede dochter, wat is ze weer prachtig!
Ik hoor de verpleegkundige zeggen: het is 12:53 en dan begin ik te huilen. Hoe bizar, dat is exact hetzelfde geboortetijdstip als E. Dezelfde kamer, dezelfde lieve verpleegkundige en ook nog dezelfde tijd. Terwijl S bij me ligt merk ik dat ze al aan het zoeken is naar de borst, ik help haar en ze hapt aan. Ze begint meteen te drinken en heeft mij ruim een uur niet meer losgelaten. Ik heb wederom geen hechtingen en heb amper gebloed. Mijn placenta komt na een klein persje 
ook mee. Het boeit me allemaal niks, ik kijk alleen maar verliefd naar dat drinkende meisje. Na een uurtje ga ik douchen, wordt S aangekleed en mogen we naar huis toe. Door de wisseling van de ploegen duurt het wel lang voor de ontslagpapieren in orde zijn (dat hadden we 2 jaar geleden dus ook ). Om half 5 zijn we thuis en om even voor 5en komt mijn geweldige peuter thuis. We zijn compleet
Controle bij de vk. M'n bloeddruk is goed, baby nog niet helemaal ingedaald dus ik krijg de instructie weer mee om te gaan liggen als de vliezen breken. 'Maar de kans dat de bevalling begint met gebroken vliezen is niet zo heel groot hoor dus maak je niet druk', krijg ik nog mee.
Woensdag 17 september, 39+1
Om 07:00 worden we wakker van onze peuter. Mijn man, P, is vrij zodat hij mij kan ontlasten bij de zorg voor onze dochter, mijn lijf wil niet zo goed meer. Ik verwacht nog wel even zwanger te zijn, E kwam tenslotte pas met 41+1 dus daar ben ik op ingesteld. P zegt ook nog even dat ik vandaag maar niet hoef te bevallen want 'deze datum kan hij niet onthouden hoor
'.Ik ga mee naar beneden, ik heb die nacht goed geslapen en voel me relatief fit. Beneden ga ik op de bank zitten met E, even tekenfilms kijken, terwijl P ontbijt maakt. E is helemaaaal niet in haar hum, ze wil alleen maar papa. Bij mij is het huilen. Terwijl ik haar probeer af te leiden hoor en voel ik 'pang!', het is mij direct duidelijk.. M'n vliezen zijn gebroken! Ik spring op zodat ik de bank niet nog viezer maak. E vraagt nog: mama, doe je nou (ze was wel gestopt met huilen) terwijl ik om handdoeken vraag. Ik denk 'ohja, ik moet gaan liggen
' dus ga plat op de grond. Het is half 8. Er worden handdoeken gebracht en het bedzeil uit het oude kraampakket (van E nog, toen niet gebruikt) legt P op de bank. Ik ga daar liggen en we bellen de verloskundige. Ze komt eraan! P gaat E aankleden en belt z'n moeder, zij komt E halen. Om 08:15 is de verloskundige er, het is I. en daar ben ik blij mee. Ze luistert naar het hartje terwijl ik lig en terwijl ik sta. Ze voelt even en zegt dat de baby helemaal is ingedaald, ik kan dus rustig doen wat ik wil. Ze legt uit wat er nu allemaal kan gaan gebeuren. Ze vertrekt weer en we spreken af dat we bellen als er weeën komen en dat ze sowieso in de loop van de ochtend nog even langskomt. Ik krijg een dekentje over me heen en denk: kom maar op met die weeën!
Mijn schoonmoeder komt E ophalen en als zij weg is voel ik mij meer ontspannen. Er gebeurt echter weinig. Een paar kleine krampjes maar niks spannends. We gaan Prison Break kijken
. Er verstrijkt een uur en nog een. Om half 10 merk ik dat er wat begint. Ik voel dat de krampjes steviger worden en dat ze al snel zeer gaan doen. Ik begin te timen om 10:00 en merk dat er best snel regelmaat in komt. Om 11:00 vind ik het écht zeer doen en ik vraag mijn man I. alvast maar te bellen, ik heb het gevoel dat het best wel eens snel kan gaan. I. is er al 20 minuten later en toucheert. Ruim 4 cm! Ik mag naar het zhs, gelukkig is er plek.Om 11:50 lig ik in 'mijn' verloskamer. 'Mijn kamer' omdat ik in precies diezelfde kamer bevallen ben van E
. De verpleegkundige is ook nog eens dezelfde als 2 jaar eerder, ze herkent me nog . Terwijl ik lig merk ik dat de weeën supersnel komen, ze nemen nog meer toe in intensiteit en komen steeds sneller. Ik vraag vrijwel meteen om pijnstilling, de verpleegkundige zegt dat dat nu niet kan, de dienstdoende vk is bezig met een bevalling. Ik moet nog even wachten, daarna half uur CTG en daarna zou het kunnen. Op dat moment komt mijn eigen vk binnen en die zegt: 'dat ga je niet redden gok ik!'. Tegelijk komt de dame van de catering langs, wat ik wil lunchen en wat ik voor het avondeten wil. Want 'dan ben ik er vast nog wel'. Ik zeg dat ik dan alweer thuis ben maar moet het toch opgeven (ik koos de boerenomelet ). Mijn verloskundige komt weer binnen, ze eet nog even snel een broodje. Als ze naar mij kijkt besluit ze om direct te voelen hoever ik ben, het is 10 voor half 1. Ik zit op een ruime 7 cm constateert ze. Dat gaat hard
en dat voel ik ook. Het is behoorlijk pittig. Elke wee grijp ik mijn man en het bed vast. Twee of 3 hele krachtige weeën later voel ik iets bekends, ik moet meepersen. Ze toucheert opnieuw en ik zit op volledige ontsluiting. Ik mag rustig meepersen. Mijn weeën voelen niet als echte persweeën zoals ik vorige keer had maar mijn lijf weet alsnog wat te doen. Ik pers en voel het hoofdje lager komen. I. roept nog: in twee weeën is ze er, ik beloof het je! Op letterlijk alles wat er tegen mij wordt gezegd roep ik: 'IK WEET HET NIET!' Maar ik begrijp wel wat ze zegt, zusje is er bijna! Ik pers heel rustig mee, moet al snel even zuchten als het hoofdje staat. Het hoofdje staat best lang want ineens zit er wat meer tijd tussen de weeën, fijne timing
. Ik heb nu wel even de puf om iets te zeggen en uiteraard zeg ik: 'wat brandt dat toch'. Nog 1x pers ik en dan hoor ik haar al, ze komt al huilend ter wereld. Ik pak haar zelf aan, dit was niet besproken maar ik kan het en ik wil het, de vk laat het mij ook doen. Daar is ze dan, helemaal onder het huidsmeer. Onze tweede dochter, wat is ze weer prachtig!Ik hoor de verpleegkundige zeggen: het is 12:53 en dan begin ik te huilen. Hoe bizar, dat is exact hetzelfde geboortetijdstip als E. Dezelfde kamer, dezelfde lieve verpleegkundige en ook nog dezelfde tijd. Terwijl S bij me ligt merk ik dat ze al aan het zoeken is naar de borst, ik help haar en ze hapt aan. Ze begint meteen te drinken en heeft mij ruim een uur niet meer losgelaten
. Ik heb wederom geen hechtingen en heb amper gebloed. Mijn placenta komt na een klein persje ook mee. Het boeit me allemaal niks, ik kijk alleen maar verliefd naar dat drinkende meisje. Na een uurtje ga ik douchen, wordt S aangekleed en mogen we naar huis toe. Door de wisseling van de ploegen duurt het wel lang voor de ontslagpapieren in orde zijn (dat hadden we 2 jaar geleden dus ook ). Om half 5 zijn we thuis en om even voor 5en komt mijn geweldige peuter thuis. We zijn compleet
Soesa wat een fijne bevalling
Simsolobim heftig & snel! En je man
Simsolobim heftig & snel! En je man
Life is what happens while you are busy making other plans...
Bevallingsverhalen zijn pas cool nu ik zelf ook ben bevallen .
Blue en Room, wat mooi!
Razz, ik kan me ook herinneren dat ik die persweeën niet zo erg vond, je mocht tenminste eindelijk iets doen.
Wauw Sim, wat heftig! Ik moest stiekem giechelen om je man
.
Soesa, dat heb je knap gedaan zo op de minuut gelijk .
.Blue en Room, wat mooi!
Razz, ik kan me ook herinneren dat ik die persweeën niet zo erg vond, je mocht tenminste eindelijk iets doen.
Wauw Sim, wat heftig! Ik moest stiekem giechelen om je man
.Soesa, dat heb je knap gedaan zo op de minuut gelijk
.
Love, it will not betray, dismay or enslave you
It will set you free
It will set you free
Het is alweer bijna twee maanden geleden en ik merk dat ik details begin te vergeten, dus het werd de hoogste tijd om mijn verhaal ook op te schrijven. Hoewel het een hele goede bevalling was met weinig bijzonderheden, is het toch een flinke lap tekst geworden
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Oh en wanneer m'n vliezen eigenlijk gebroken zijn? Dat weet niemand
Amsel, klinkt als een droombevalling en wat leuk dat jullie in hetzelfde ziekenhuis zijn geboren
en wat leuk dat jullie in hetzelfde ziekenhuis zijn geboren
disclaimer
Wat mooi en ook weer zo herkenbaar!!
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Klinkt fijn Amsel!
Ik ben snel met schrijven, maar wou de details ook goed hebben.
En ook hier een heel verhaal (voor een hele snelle bevalling )
Ik ben snel met schrijven, maar wou de details ook goed hebben.
En ook hier een heel verhaal (voor een hele snelle bevalling
)SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Amsel, wat een fijne bevalling!
Loj . Wat heerlijk dat het dit keer zo soepel ging. Ik ben zo blij voor je!
[ Bericht 0% gewijzigd door Phaidra op 07-10-2014 12:53:56 ]
Loj
. Wat heerlijk dat het dit keer zo soepel ging. Ik ben zo blij voor je![ Bericht 0% gewijzigd door Phaidra op 07-10-2014 12:53:56 ]
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Loj, wat fijn he dat het zo is gegaan? Wat een contrast met de vorige keer! Mooi verhaal.
Ik heb mijn verhaal roman ook opgeschreven. Trek er een kwartiertje voor uit, ik ben lang van stof
Ik heb mijn verhaal roman ook opgeschreven. Trek er een kwartiertje voor uit, ik ben lang van stof
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Spees_Eend op 17-10-2014 19:14:46 ]
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |