De kunst van het loslaten van je ex #232

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 17:30 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Wow, wat een ontwikkelingen! En wat goed om het nog even af te houden, zal best een dubbel gevoel zijn geweest of niet? Geeft denk ik wel aan dat je een heel eind bent gekomen de afgelopen weken!

Ja idd, geeft onrust. Hij geeft aan dat hij nog veel 'om me geeft' en daarom graag weet en ziet hoe het 'met me is' en dat hij dat fijn zou vinden etc. Meerdere berichtjes. Logisch, zijn hart is ook niet gebroken door iemand waarvan hij dacht dat die het nooit zou doen, en dan meerdere keren. Ik heb teruggestuurd dat hij het vast allemaal goed bedoelt maar me wel meerdere keren heeft gekwetst en dat ik het daarom helemaal niet fijn vind hem te zien.

Wel een puntje om over na te denken. Hij heeft me gekwetst wat een zure nasmaak geeft aan deze relatie. Ik hem echter nooit, dus hij denkt nu heel anders aan mij terug dan ik aan hem.

Hoe is het met jou nu? Wel knap dat je je te goed voelt voor iemand die niet de toekomst in durft te kijken !

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 10:20 schreef runaway het volgende:

[..]

Ja idd, geeft onrust. Hij geeft aan dat hij nog veel 'om me geeft' en daarom graag weet en ziet hoe het 'met me is' en dat hij dat fijn zou vinden etc. Meerdere berichtjes. Logisch, zijn hart is ook niet gebroken door iemand waarvan hij dacht dat die het nooit zou doen, en dan meerdere keren. Ik heb teruggestuurd dat hij het vast allemaal goed bedoelt maar me wel meerdere keren heeft gekwetst en dat ik het daarom helemaal niet fijn vind hem te zien.

Wel een puntje om over na te denken. Hij heeft me gekwetst wat een zure nasmaak geeft aan deze relatie. Ik hem echter nooit, dus hij denkt nu heel anders aan mij terug dan ik aan hem.

Hoe is het met jou nu? Wel knap dat je je te goed voelt voor iemand die niet de toekomst in durft te kijken !

Dat is juist goed dat je nu eens gezegd hebt en eens voor jezelf hebt gekozen. Bij mij is het uiteindelijk ook een lange aan uit situatie geweest en hij me meerdere keren gekwetst heeft en ik dat uiteindelijk ook gezegd heb en juist duidelijk gemaakt heb toen dat die weleens zijn excuus mocht aanbieden daarvoor en uiteindelijk ook gekregen.
Ik weet nog dat me dat toen zo opluchte .

Voor mezelf trouwens merk ik juist door hem te zien en erboven te staan het nu beter voelt.
Toen was ik kwaad dat die met haar had genomen en niet eens de ballen had om het persoonlijk uit te maken en nu is het meer van het gaat goed en doe mijn ding en ga me veel beter voelen.

Zelf ook lang financiële problemen gehad wat zelf toch qua dingen verwerken wat moeilijker maakten want de afleiding extraatjes zijn toch vaak wel de dingen die helpen. Leuke dingen doen, nieuw outfit en lekkerder in je vel zitten geeft toch een nieuw outfit.

Ook het gewoon gaan en juist niet de situatie gewoon aangaan heeft me ook goed gedaan want het geeft je juist een sterker gevoel. Dat gevoel van toenertijd dat ik me juist gekwetst en vernederd voelde is omgekeerd naar gekwetst en vernederd geweest maar er weer uitgekomen en dat is ook een lekker gevoel.
Het gevoel ook van erboven staan doet juist soms goed.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 10:20 schreef runaway het volgende:

[..]

Ja idd, geeft onrust. Hij geeft aan dat hij nog veel 'om me geeft' en daarom graag weet en ziet hoe het 'met me is' en dat hij dat fijn zou vinden etc. Meerdere berichtjes. Logisch, zijn hart is ook niet gebroken door iemand waarvan hij dacht dat die het nooit zou doen, en dan meerdere keren. Ik heb teruggestuurd dat hij het vast allemaal goed bedoelt maar me wel meerdere keren heeft gekwetst en dat ik het daarom helemaal niet fijn vind hem te zien.

Wel een puntje om over na te denken. Hij heeft me gekwetst wat een zure nasmaak geeft aan deze relatie. Ik hem echter nooit, dus hij denkt nu heel anders aan mij terug dan ik aan hem.

Hoe is het met jou nu? Wel knap dat je je te goed voelt voor iemand die niet de toekomst in durft te kijken !

Ja, dat begrijp ik volkomen. Hoe goed de relatie verder ook was, de pijn van de laatste tijd komt dan toch weer naar boven als je eraan denkt. Dat is logisch. En dat zal voor hem best anders zijn. Als je er over een poosje wel behoefte aan hebt om hem te zien kan dat natuurlijk altijd nog.

En dank je! Het was volgens mij de eerste keer dat ik voor mezelf ben opgekomen sinds het uit is. Ik vraag niet van hem of hij met me wil trouwen en acht kinderen wil krijgen, maar ik wil wel iemand die weet wat hij wil en die zijn zaakjes een beetje op orde heeft. Hij wordt dit jaar 25. Kom op, dan verwacht je toch wel een keer dat iemand een beetje volwassen wordt. Ik denk dat dit een fase is waar hij doorheen moet, maar ik kan hem daar niet bij helpen. En ik kan zeker niet aan de zijlijn blijven staan wachten. Ik heb het daten een beetje afgehouden de laatste tijd, omdat ik niet iets wilde doen wat het tussen mijn ex en mij zou verpesten (aangezien we "eraan zouden werken"), maar dat speelt nu niet meer. En mocht ik over een poos nog single zijn en hij heeft wel spijt van zijn keuzes dan kunnen we altijd nog praten, maar wat hij me nu biedt is te weinig.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 14:54 schreef IGotMine het volgende:

[..]

*knip*, maar wat hij me nu biedt is te weinig.

Kijk, dit is het hele zinnetje waar het bij mij om draait. Jij weet wat je waard bent en stuurt daar op. Ik heb het idee dat ik zelf ok was met iemand die me heel weinig bood. Want weinig was nog altijd beter dan niets ofzo
Auw-leermomentje voor me

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 15:04 schreef runaway het volgende:

[..]

Kijk, dit is het hele zinnetje waar het bij mij om draait. Jij weet wat je waard bent en stuurt daar op. Ik heb het idee dat ik zelf ok was met iemand die me heel weinig bood. Want weinig was nog altijd beter dan niets ofzo
Auw-leermomentje voor me

Goed toch! Het kostte me vier maanden om dit tegen hem te kunnen zeggen. Al die tijd dacht ik ook: het is nog beter om hem soort van te hebben dan hem helemaal niet te hebben, maar dat is gewoon niet waar. Hij is vreemdgegaan, heeft erover gelogen en is gewoon weggegaan. Hij heeft op een gegeven moment besloten dat ik het niet meer waard ben. Prima, maar ik haat het om me zo te voelen. Dan ga ik liever op zoek naar iemand die wel blij is om me te zien en die wel wat te bieden heeft. Niet dat ik nu per se meteen een nieuwe relatie in wil duiken, maar af en toe met iemand afspreken om wat leuks te gaan doen kan geen kwaad en we zien wel wat eruit voortkomt toch

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 17:15 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Goed toch! Het kostte me vier maanden om dit tegen hem te kunnen zeggen. Al die tijd dacht ik ook: het is nog beter om hem soort van te hebben dan hem helemaal niet te hebben, maar dat is gewoon niet waar. Hij is vreemdgegaan, heeft erover gelogen en is gewoon weggegaan. Hij heeft op een gegeven moment besloten dat ik het niet meer waard ben. Prima, maar ik haat het om me zo te voelen. Dan ga ik liever op zoek naar iemand die wel blij is om me te zien en die wel wat te bieden heeft. Niet dat ik nu per se meteen een nieuwe relatie in wil duiken, maar af en toe met iemand afspreken om wat leuks te gaan doen kan geen kwaad en we zien wel wat eruit voortkomt toch

Hier moet ik even op reageren want ik ken het van mezelf heb me ook heel kut gevoeld toen hij er vandoor ging met een ander. Het zegt meer over hem dan over jou.

Ik zie nu in dat die onzekerheid onnodig was en hij gewoon een eikel is.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 18:53 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Hier moet ik even op reageren want ik ken het van mezelf heb me ook heel kut gevoeld toen hij er vandoor ging met een ander. Het zegt meer over hem dan over jou.

Ik zie nu in dat die onzekerheid onnodig was en hij gewoon een eikel is.

Ja, dat is absoluut waar. Als je een beetje een vent bent eindig je een relatie als je het niet meer ziet zitten en niet pas als je al een nieuw meisje op het oog hebt. Of in mijn geval totdat het zo ver komt dat je vreemdgaat. Dan is het inderdaad gewoon zo dat je je realiseert dat je niet een of ander lot uit de loterij hebt verloren, maar gewoon een eikel.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 19:42 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Yup, precies hetzelfde hier. Ik vind nu rust in de gedachte dat, omdat ik nu alleen ben geweest, aan mezelf heb kunnen werken, dingen op een rijtje zetten, over mezelf heb geleerd en ben gegroeid. Allemaal dingen die ik niet in een relatie had kunnen doen. Dingen die de ex (of het nu de mijne of die van één van jullie is) dus ook niet kan doen. En dan komen ze zichzelf vanzelf wel weer tegen, omdat de onderliggende problemen niet opgelost zijn.

En wij? Wij komen hier alleen maar sterker uit, hebben aan onszelf gewerkt. En terwijl wij straks (hopelijk!) allemaal een nieuwe meid of jongen (of man of vrouw) alles kunnen geven, zitten zij straks weer in een ruzie, een breakup of zelfs een scheiding.

Wie het laatst lacht, lacht het best, niet waar?

Ik merk dat ik me meer vermaak en weer lekkerder in mijn vel ga zitten.

Hij is nu met dat meisje waar hij mij mee bedonderde en is heel jaloers als ze mij ziet is ze heel erg van blijf uit zijn buurt en probeert het in te wrijven en ik moet zeggen dat ik een poos terug daar heel erg door liet leiden want ik voelde minder en nu ben ik meer mezelf.

Nu is het meer dat als er weer een dorpfeest is en ik ze daar tegenkom gewoon als ik hem zie gedag blijf zeggen. Niet om hem terug te krijgen maar meer van ik sta boven dit kinderachtige gedoe.

Dat blijf ik ook volhouden. Ik denk trouwens dat ook uitgaat. Ik zag toen de oude Martin die ik kende en niet al te betrouwbaar is. Hij wilde op Facebook doen alsof die veranderd was maar dat is die niet en dat zag ik al.
Sommige mensen verliezen hun streken niet .

Hoi jongens, niet echt een vraag hier maar meer een uitlaatklep.

Ex verbrak de relatie zo'n kleine 4 maanden geleden na een 3-jarige relatie. Helemaal onverwacht en totaal naar de klote was ik, jullie kennen het wel.

Hoe dan ook, de laatste weken ging het weer erg goed, opdrachten op studie lukten weer, had weer lol in dingen en voelde me weer beter.

Helaas vandaag enorme terugval, mega-irritant dat ik dr weer zo erg mis plotseling zeg

quote:

Op vrijdag 20 juni 2014 14:29 schreef wip_kip het volgende:
Hoi jongens, niet echt een vraag hier maar meer een uitlaatklep.

Ex verbrak de relatie zo'n kleine 4 maanden geleden na een 3-jarige relatie. Helemaal onverwacht en totaal naar de klote was ik, jullie kennen het wel.

Hoe dan ook, de laatste weken ging het weer erg goed, opdrachten op studie lukten weer, had weer lol in dingen en voelde me weer beter.

Helaas vandaag enorme terugval, mega-irritant dat ik dr weer zo erg mis plotseling zeg

Herken ik ook! Net voordat het vier maanden uit was weer een paar dagen elke dag lopen janken, vreselijk vervelend. Je komt er weer uit, echt. Sterkte!

Tip zoek op dat momenten gewoon echt iets voor jezelf om je mee op te peppen daar maak je de teugvallen veel korter mee.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2014 18:19 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Het gaat op en neer, zo'n terugval gebeurt gewoon. Weet je ook waar het door komt? Was er een bepaalde trigger, bijvoorbeeld contact van haar kant, of een foto? Kan van alles zijn natuurlijk, maar als je weet waar het vandaan komt, kun je er misschien iets aan doen.

Hoe dan ook, je swingt vanzelf wel weer terug omhoog. Zoek gewoon afleiding, bij vrienden of familie, of met sporten, en dan zakt het wel weer weg.

Ja nu ik er over nadenk: volgens mij heb ik vannacht over haar gedroomd. Dat zal wel de reden zijn.

Bedankt voor jullie reacties! Ben gauw naar buiten gegaan om wat te doen en voelde me gelijk al stuk beter

Op het punt om compleet in te storten .
vertieft aidswijf

quote:

Op zaterdag 21 juni 2014 03:16 schreef PowerLoungen het volgende:
Op het punt om compleet in te storten .
vertieft aidswijf

Que pasa?

quote:

Op zaterdag 21 juni 2014 03:16 schreef PowerLoungen het volgende:
Op het punt om compleet in te storten .
vertieft aidswijf

Lucht je hart

quote:

Op zaterdag 21 juni 2014 10:47 schreef runaway het volgende:

[..]

Que pasa?

Ik kan dat niet hier neerzetten

Raar momentje zag hem reageren bij een gemeenschappelijke kennis op facebook. Ik heb hem jaren gekend als hufterige jongen die nergens nooit excuses aanbood, tot de manier waarop die me dumpte mij heel erg pissig had gemaakt ik hem heel goed duidelijk had gemaakt dat die heel verkeerd bezig was en ik eigenlijk weleens een excuus van hem wilde en dat uiteindelijk kreeg .. (hij moest ook wel want anders had die toen een publieke lel voor zijn harses gehad ) Nu is het eerste wat ik zie een publieke sorry voor het vergeten van zijn verjaardag.

Eigenlijk best raar schijnbaar heeft die toch nog iets van me geleerd en ook eigenlijk best vreemd dat dit gebeurd nadat die mij gezien heeft. Schijnbaar heeft het toch indruk gemaakt die grote ruzie toen.

Pff, ik mijn ex wel schieten op het moment.

Al een paar weken probeer ik te regelen dat we elkaars spullen teruggeven maar hij zegde de eerste afspraak af, nouja, merkte op dat hij toch niet kon toen ik appte om iets concreets af te spreken. Liet vervolgens weer op zich wachten toen ik vroeg wanneer hij mijn spullen zou brengen, en nou zou hij gisteren alles afleveren en is hij vergeten mijn huissleutels erbij te doen. Weer geappt, gebeld en uiteindelijk maar gemaild. Weer zo'n laconieke reactie dat als hij weer in de buurt is hij het wel zal regelen. Toen ik daar pissig op reageerde kreeg ik de reactie dat ik vast niks om hen gaf. Wat een egocentrische hondelul! T gaat helemaal niet om hem of gevoelens, t gaat erom dat ik mijn spullen terug wil.

Gisteren mijn eerste tinderdate ooit, en was in mn hoofd vooral spastisch met mijn ex bezig. Ik vervloekte hem nog dat ik dit 'moest doen' omdat hij het heeft uitgemaakt. Grrr. Het grote 'denk niet aan een roze olifant'-syndroom.
Vannacht over mijn ex gedroomd, verdrietig wakker worden, en toen nog een FB foto van hem bij iemand die ik nog niet ge-unfollowed heb. Hij zit continu bij de vriendengroep waar ik ook altijd bij zat, doet me veel verdriet. Ja het zijn allemaal jongens dus logisch dat ze voor hem 'kiezen' maar ik voel me toch buitengesloten. Als ik een piemel had gehad waren het nu mijn vrienden geweest .
Niet dat ze me bewust laten vallen hoor, maar ze gaan met hem vrijdagavond de kroeg in en ik ben leuk voor de zondagavond met een thee en goed gesprek. Great.

Ik mis hem gewoon gigantisch. En hoeveel afleiding ik ook zoek het is nooit 24/7. Vind het wel lastig om geen 'steun' achter me te hebben. Krijg per september meer verantwoordelijkheden op mijn werk en dan baal ik gewoon enorm dat ik 's avonds alleen thuis ga komen en niet af kan reageren/reflecteren/relativeren met iemand.
Vrienden zijn ook weer redelijk met eigen dingen beter, het gaat immers ook beter met me. En dat gaat het ook, maar ik voel me wel alleen. Mis hem. Buh. [/einde miepgedrag]

quote:

Op zondag 22 juni 2014 09:42 schreef runaway het volgende:
Gisteren mijn eerste tinderdate ooit, en was in mn hoofd vooral spastisch met mijn ex bezig. Ik vervloekte hem nog dat ik dit 'moest doen' omdat hij het heeft uitgemaakt. Grrr. Het grote 'denk niet aan een roze olifant'-syndroom.
Vannacht over mijn ex gedroomd, verdrietig wakker worden, en toen nog een FB foto van hem bij iemand die ik nog niet ge-unfollowed heb. Hij zit continu bij de vriendengroep waar ik ook altijd bij zat, doet me veel verdriet. Ja het zijn allemaal jongens dus logisch dat ze voor hem 'kiezen' maar ik voel me toch buitengesloten. Als ik een piemel had gehad waren het nu mijn vrienden geweest .
Niet dat ze me bewust laten vallen hoor, maar ze gaan met hem vrijdagavond de kroeg in en ik ben leuk voor de zondagavond met een thee en goed gesprek. Great.

Ik mis hem gewoon gigantisch. En hoeveel afleiding ik ook zoek het is nooit 24/7. Vind het wel lastig om geen 'steun' achter me te hebben. Krijg per september meer verantwoordelijkheden op mijn werk en dan baal ik gewoon enorm dat ik 's avonds alleen thuis ga komen en niet af kan reageren/reflecteren/relativeren met iemand.
Vrienden zijn ook weer redelijk met eigen dingen beter, het gaat immers ook beter met me. En dat gaat het ook, maar ik voel me wel alleen. Mis hem. Buh. [/einde miepgedrag]

Das een rottig gevoel he?
Op zich is het wel logisch dat mensen weer doorgaan met hun leven na een tijdje. Ik voel me ook wel eens eenzaam maar dan bel of app ik gewoon iemand en vraag ik om een knuffel. De meeste van mijn vrienden begrijpen dat, weten ook dat t na een tijdje nog wel eens moeilijk kan zijn.

quote:

Op zaterdag 21 juni 2014 20:39 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Pff, ik mijn ex wel schieten op het moment.

Al een paar weken probeer ik te regelen dat we elkaars spullen teruggeven maar hij zegde de eerste afspraak af, nouja, merkte op dat hij toch niet kon toen ik appte om iets concreets af te spreken. Liet vervolgens weer op zich wachten toen ik vroeg wanneer hij mijn spullen zou brengen, en nou zou hij gisteren alles afleveren en is hij vergeten mijn huissleutels erbij te doen. Weer geappt, gebeld en uiteindelijk maar gemaild. Weer zo'n laconieke reactie dat als hij weer in de buurt is hij het wel zal regelen. Toen ik daar pissig op reageerde kreeg ik de reactie dat ik vast niks om hen gaf. Wat een egocentrische hondelul! T gaat helemaal niet om hem of gevoelens, t gaat erom dat ik mijn spullen terug wil.

Nou meneer heeft zich eindelijk gerealiseerd dat hij toch actie moet ondernemen. Mogelijk met hulp van zijn beste vriend die ik gisteren gevraagd heb om me te helpen dit netjes af te sluiten.

Hij doet ze maandag aangetekend op de post.

Pff, m'n ex was helemaal over z'n toeren omdat ik ga daten. Huilen... Hij vroeg zich af of dit het waard is als hij mij kwijtraakt... Wil samen met me oud worden... Zo rot om te zien. Het is wel zijn keuze geweest, maar ik hou zoveel van die gast. Lastig dat hij steeds een masker opzet en doet alsof het hem allemaal niets doet... En dan hoor ik dat hij eigenlijk vaak blowt om maar te vergeten hoe kut de situatie is. Dat hij nog steeds verliefde gevoelens voor me heeft. Damn, waarom gokt hij dan met onze relatie om iets na te jagen waarvan hij niet eens weet wat het is...

quote:

Op zondag 22 juni 2014 09:49 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Das een rottig gevoel he?
Op zich is het wel logisch dat mensen weer doorgaan met hun leven na een tijdje. Ik voel me ook wel eens eenzaam maar dan bel of app ik gewoon iemand en vraag ik om een knuffel. De meeste van mijn vrienden begrijpen dat, weten ook dat t na een tijdje nog wel eens moeilijk kan zijn.

Het is een nog rottiger gevoel als je die mensen niet hebt, aldus in mijn situatie.
Wat het dan nog vervelender maakt is dat ik nu echt in een loslaten situatie zit. En het is niet eens een ex...

quote:

Op zondag 22 juni 2014 20:57 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Die mensen zijn er altijd, ook voor jou. Op gegeven moment sprak ik maar gewoon random oude vrienden aan, mensen die ik al tijden niet gesproken had. En zelfs zij waren er voor me en hielpen me.

Maar goed, je mag je verhaal ook altijd hier kwijt natuurlijk, wij zijn er ook voor je!

Goed punt, maar ik moet het dan wel een beetje nuanceren.

Ik heb namelijk wel mensen waar ik zo af en toe of ook dagelijks mee praat. Maar dit is allemaal digitaal en de meeste wonen op een aardige afstand (heeft met mijn verleden te maken). Wat ik echt mis zijn vrienden om af en toe wat mee te gaan doen die dezelfde interesses hebben. Maar vooral een beste maatje waar ik spontaan terecht kan als het even niet goed gaat of gewoon gezellige dingen.

Het loslaten heeft daar ook mee te maken. Anderhalve maand geleden een leuke meid ontmoet, het klikte tussen ons op verschillende manieren. Maar bovenal konden we het goed vinden als echt goede vrienden. Ik denk dat we elkaar in de anderhalve maand bijna elke dag wel zagen.

Het was een aparte situatie waarbij je wel kon zeggen dat er iets tussen ons speelde, maar hard uitspreken wou zij het in ieder geval niet, ze had daar zo haar redenen voor.
Ze is Roemeens en was hier voor haar studie, die heeft ze inmiddels afgerond en is afgelopen zondag vertrokken naar huis. Het steekt nu dus op twee manieren, een onbeantwoorde liefde en het nog pijnlijkere verdriet van een goede vriend kwijt raken.

Ergens heb ik gewoon heel erg moeite om mijn leven op de rit te krijgen, zelfs nu ik al een jaar lang weer vrijgezel ben na een relatie van 7 jaar.

En het laatste wat je zegt dat weet ik. Ben hier in het verleden aardig vaak geweest en ook voor de nodige mensen als 'oor' gefungeerd.

quote:

Op zondag 22 juni 2014 21:15 schreef aeque het volgende:

[..]

Goed punt, maar ik moet het dan wel een beetje nuanceren.

Ik heb namelijk wel mensen waar ik zo af en toe of ook dagelijks mee praat. Maar dit is allemaal digitaal en de meeste wonen op een aardige afstand (heeft met mijn verleden te maken). Wat ik echt mis zijn vrienden om af en toe wat mee te gaan doen die dezelfde interesses hebben. Maar vooral een beste maatje waar ik spontaan terecht kan als het even niet goed gaat of gewoon gezellige dingen.

Het loslaten heeft daar ook mee te maken. Anderhalve maand geleden een leuke meid ontmoet, het klikte tussen ons op verschillende manieren. Maar bovenal konden we het goed vinden als echt goede vrienden. Ik denk dat we elkaar in de anderhalve maand bijna elke dag wel zagen.

Het was een aparte situatie waarbij je wel kon zeggen dat er iets tussen ons speelde, maar hard uitspreken wou zij het in ieder geval niet, ze had daar zo haar redenen voor.
Ze is Roemeens en was hier voor haar studie, die heeft ze inmiddels afgerond en is afgelopen zondag vertrokken naar huis. Het steekt nu dus op twee manieren, een onbeantwoorde liefde en het nog pijnlijkere verdriet van een goede vriend kwijt raken.

Ergens heb ik gewoon heel erg moeite om mijn leven op de rit te krijgen, zelfs nu ik al een jaar lang weer vrijgezel ben na een relatie van 7 jaar.

En het laatste wat je zegt dat weet ik. Ben hier in het verleden aardig vaak geweest en ook voor de nodige mensen als 'oor' gefungeerd.

Joh als je 7 jaar een relatie hebt gehad is het niet gek dat je er moeite mee hebt alleen te zijn dan is het juist heel moeilijk om het ineens juist alleen te zijn.

Mijn tip is juist niet probeer niet steeds gezelschap en steun te zoeken maar leer ook dingen alleen leuk te vinden. Mensen denken vaak alleen is maar alleen en dat is onzin . In je eentje kan je ook genieten van leven ,je moet er alleen ook leren voor open staan en juist ook aan wennen.


Maak een lijstje van dingen die eigenlijk voor jezelf graag wil doen en doe die alleen.
En blijf dat doen op een gegeven moment kan je later terugkijken met trots en denken he dit heb ik lekker zelf gedaan en zal je ook veel beter door voelen.

quote:

Op maandag 23 juni 2014 10:56 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Joh als je 7 jaar een relatie hebt gehad is het niet gek dat je er moeite mee hebt alleen te zijn dan is het juist heel moeilijk om het ineens juist alleen te zijn.

Mijn tip is juist niet probeer niet steeds gezelschap en steun te zoeken maar leer ook dingen alleen leuk te vinden. Mensen denken vaak alleen is maar alleen en dat is onzin . In je eentje kan je ook genieten van leven ,je moet er alleen ook leren voor open staan en juist ook aan wennen.

Maak een lijstje van dingen die eigenlijk voor jezelf graag wil doen en doe die alleen.
En blijf dat doen op een gegeven moment kan je later terugkijken met trots en denken he dit heb ik lekker zelf gedaan en zal je ook veel beter door voelen.

Dat is ook zo. Wat me dwars zit is ook niet perse het alleen zijn. Wat ik heel moeilijk vind is om mijzelf zo ver te krijgen dat ik dingen ga doen. Als ik mijzelf dan zover heb dan weet ik niet wat te doen.

Ik heb 7 jaar voor anderen geleefd waarbij ik mijn eigen belangen zo veel mogelijk op de achtergrond heb geschoven. Ik had een gezinsleven waarbij je andere dingen doet en met andere dingen rekening houdt. Daardoor heb ik nu dus geen idee wat ik met mijn vrije tijd moet doen.

Ben allang blij dat ik zelf door had dat 55-60 uur werken in 5 dagen toch wel erg veel was. Maar ik weet mijzelf geen raad met vrije tijd.

Dat er vervolgens een leuke meid tussendoor komt waar ik afleiding van had maakt het dat het achteraf allemaal nog net even 'harder' aan komt en het gevoel heel erg versterkt.
Het zijn eigenlijk twee afzonderlijke dingen die helaas een enorm klote gevoel opleveren.

Zie dit dan juist als een kans om gewoon echt voor jezelf te kiezen en het ook gewoon jezelf een te doen.

Ik denk namelijk dat dit gewoon een patroon is wat je zelf kan doorbreken.
Het is ook logisch dat je dat na zeven jaar even niet weet wat je wil juist omdat je heel lang in een relatie hebt gezeten.

Neem gewoon de tijd voor om meer jezelf te ontdekken en doen wat je wilt. Ik denk dat jezelf er een groot plezier mee doet.