De kunst van het loslaten van je ex #232

quote:

Op maandag 21 juli 2014 19:04 schreef Gray het volgende:

[..]

Het flippen is ietwat onredelijk, zeker wanneer je hebt afgesproken nog niet exclusief te zijn. Maar de keuze die je hem nu geeft is wel redelijk. Zo weten jullie beide waar jullie aan toe zijn.

Dat was absoluut onredelijk. Het was een emotionele reactie en ik heb hem ook gezegd dat ik er spijt van heb hoe ik heb gereageerd. Bepaalde dingen eraan vind ik nog steeds niet ok (ik zou na uitgaan naar hem toe komen en hij zou me een berichtje sturen, vervolgens hoor ik niks en blijkt dit te zijn gebeurd), maar het is geen vreemdgaan en zo zie ik het ook niet. Ik realiseer me nu alleen wel dat ik dit niet kan, zo close met iemand zijn die met een ander naar bed gaat. Dus ik ben blij dat je mijn vraag aan hem redelijk vindt En wat mij betreft is dit een laatste kans om te kijken of het werkt.

quote:

Op maandag 21 juli 2014 18:07 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Precies. Ik denk dat het voor jouzelf fijner zou zijn om bijvoorbeeld over een maand af te spreken en te praten over hoe het gaat en hoe nu verder. Niet dat zij over een maand alles op een rijtje moet hebben, maar zodat jij ook wat duidelijkheid hebt. Je kunt nu alleen maar op haar wachten en dat is vreselijk. Ik heb 4 maanden gewacht op m'n ex die "niet wist wat hij wilde" en "niet wist hoe nu verder" en ik wou dat ik eerder aan de bel had getrokken en zo wat meer controle over de situatie had gehad.

Kijk! Dit is een hele goeie, hier heb ik nog niet aan gedacht. Ze hoeft ze inderdaad nog niet op een rijtje te hebben, maar dan weet ik wel hoe we ervoor staan.

Bedankt voor de input!

Vorige week aangegeven geen contact te willen en vandaag dan toch een 'fijne vakantie' -app van hem. Toch even ietsie van slag daardoor.
Heel cool gereageerd dat ik ga backpacken en dat ik hem ook een fijne vakantie wens als hij ook gaat. Die zin vraagt om geen reactie en toont ballen/zelfstandigheid dacht ik....
Zittie alsnog even in mijn hoofd, blurgh!

quote:

Op maandag 21 juli 2014 19:43 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Dat was absoluut onredelijk. Het was een emotionele reactie en ik heb hem ook gezegd dat ik er spijt van heb hoe ik heb gereageerd. Bepaalde dingen eraan vind ik nog steeds niet ok (ik zou na uitgaan naar hem toe komen en hij zou me een berichtje sturen, vervolgens hoor ik niks en blijkt dit te zijn gebeurd), maar het is geen vreemdgaan en zo zie ik het ook niet. Ik realiseer me nu alleen wel dat ik dit niet kan, zo close met iemand zijn die met een ander naar bed gaat. Dus ik ben blij dat je mijn vraag aan hem redelijk vindt En wat mij betreft is dit een laatste kans om te kijken of het werkt.

Afspraken niet nakomen hou ik ook niet van, al helemaal niet in deze context. Ik denk sinds een tijd dat ik in staat ben een open relatie aan te gaan, mocht ik dat willen, zolang de afspraken maar duidelijk zijn en we ons er beiden aan houden.

Vreemdgaan kan ik ook nog wel vergeven, in bepaalde context, al zou er veel inzet moeten komen van de ander om het te lijmen. Het gaat echter wel tegen m'n principes in, en om die overboord te zetten moet de ander toch wel heel bijzonder zijn. Wanneer de ander echter van mening is dat het terecht was vreemd te gaan, dan kan die voor eeuwig ophoepelen. En daar heb ik tot nog toe naar gehandeld, naar tevredenheid van mezelf.

Overigens had ik het niet zoals jij besproken via mail, maar persoonlijk. Daar ben ik meer van, wanneer het op rela-dingen aankomt.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 11:10 schreef runaway het volgende:
Vorige week aangegeven geen contact te willen en vandaag dan toch een 'fijne vakantie' -app van hem. Toch even ietsie van slag daardoor.
Heel cool gereageerd dat ik ga backpacken en dat ik hem ook een fijne vakantie wens als hij ook gaat. Die zin vraagt om geen reactie en toont ballen/zelfstandigheid dacht ik....
Zittie alsnog even in mijn hoofd, blurgh!

Annoying is dat. Mijn ex was zelfs nog beledigd dat ik geen reactie gaf, ondanks dat ze had toegezegd m'n wens naar geen contact te respecteren. Ik zie het echter zo: zij heeft op haar termen de relatie doen eindigen (vreemdneuken en dat openbaren via whatsapp na meerdere dagen), de breuk en alles daarna gaat op mijn termen.

Kon ik het nou nog loslaten, dan was de wereld weer koek en ei voor mij.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 12:32 schreef Gray het volgende:

[..]

Afspraken niet nakomen hou ik ook niet van, al helemaal niet in deze context. Ik denk sinds een tijd dat ik in staat ben een open relatie aan te gaan, mocht ik dat willen, zolang de afspraken maar duidelijk zijn en we ons er beiden aan houden.

Vreemdgaan kan ik ook nog wel vergeven, in bepaalde context, al zou er veel inzet moeten komen van de ander om het te lijmen. Het gaat echter wel tegen m'n principes in, en om die overboord te zetten moet de ander toch wel heel bijzonder zijn. Wanneer de ander echter van mening is dat het terecht was vreemd te gaan, dan kan die voor eeuwig ophoepelen. En daar heb ik tot nog toe naar gehandeld, naar tevredenheid van mezelf.

Overigens had ik het niet zoals jij besproken via mail, maar persoonlijk. Daar ben ik meer van, wanneer het op rela-dingen aankomt.

Ik moet ook zeggen dat ik me er gemakkelijker overheen kan zetten dan ik dacht, maar het neemt niet weg dat ik niet verder wil op die manier. Het is niks voor mij, ook omdat ik liefde en seks lastig los kan ervaren en er zelf geen "gebruik" van zou maken. Dan heb je een eenzijdig verhaal en dat werkt denk ik niet. Hij was overigens ook nooit zo, we hadden gewoon van elkaar niet gedacht dat het zo'n vaart zou lopen, maar dat was een inschattingsfout van mijn kant.

Ik ben er trouwens ook voor om alles persoonlijk te bespreken hoor, maar gisteren was hij de hele dag niet bereikbaar en ik wilde gewoon wat dingen kwijt, vandaar dat ik het op de mail heb gezet.

-laat maar-

Ik ken je ex natuurlijk niet, maar ze komt uit je verhaal nogal labiel over. Niet echt een type waar je een relatie mee moet willen in elk geval.

Ben bang dat ik me hier ook kan melden na aankomende zondag

quote:

Op donderdag 24 juli 2014 21:59 schreef Gatenkaas het volgende:
Ik ken je ex natuurlijk niet, maar ze komt uit je verhaal nogal labiel over. Niet echt een type waar je een relatie mee moet willen in elk geval.

Inderdaad, daarom zou ik ervan wegrennen...

quote:

Op vrijdag 25 juli 2014 13:28 schreef houdjemond het volgende:
Ben bang dat ik me hier ook kan melden na aankomende zondag

Ik wens je sterkte, wat er ook gebeurt. Kom je je verhaal delen hier?

quote:

Op zondag 27 juli 2014 12:27 schreef Scrummie het volgende:
Vorige week was ik een jaar vrijgezel, toch apart om dan terug te kijken op het afgelopen jaar

Heb je er bewust voor gekozen om vrijgezel te wezen?

quote:

Op zondag 27 juli 2014 14:26 schreef Scrummie het volgende:

[..]

Ja en nee. Ik was 24 toen mijn laatste relatie begon, dat was mijn eerste echte relatie ook direct. Dat zegt dus al dat ik niet van de ene in de andere rol. Ben wat dat betreft ook behoorlijk ouderwets, doe niet aan 'one night stands' of al die onzin, da's niets voor mij. Dus ik ben niet zo dat ik snel weer op zoek ben naar wat nieuws, het overkomt mij vanzelf wel weer . Denk dat daar ook de grootste reden zit, dat ik er niet zelf op zoek naar ben. Andere kant; ik mis het samen zijn wel heel erg. En ik ben heel realistisch; zit ik op dit moment wel te wachten op al die verplichtingen? Ben ik daar wel aan toe? Op dit moment, zou ik op beide 'nee' antwoorden.

Soms zeg ik wel eens tegen mezelf 'does normaal man, geniet een beetje', maar ja, als dat niet in je zit, krijg je het er ook niet in geloof ik

Als dit is wat je wil, houden zo. Wil je iets anders, verander. Maar wat als de antwoorden op beide vragen 'ja' zijn, en het je toch overkomt? Zou je het dan doen?

Zelf ben ik er weer aan toe, al merk ik dat m'n gedachten soms nog naar m'n ex zwerven. Daar ben ik minder blij mee, maar laat het m'n kans op mogelijk een betere relatie niet in de weg staan. Natuurlijk kan ik wachten tot m'n gedachten in het moment blijven, maar hoe lang kan dat duren? Hoe dan ook zal ik rustig de tijd nemen om iets nieuws te laten groeien, goed luisteren naar m'n gevoel en communiceren met de ander. Dat zijn in ieder geval lessen die ik mee kan nemen naar de toekomst.

quote:

Op maandag 28 juli 2014 14:10 schreef Scrummie het volgende:

[..]

Vooralsnog zijn de beide antwoorden ja, maar inderdaad, als het me overkomt, veranderen die antwoorden zeer snel .

En ja, dat je nog terug denkt aan je ex lijkt me niet meer dan normaal. Moet je ook gewoon een beetje toelaten tenzij het terugdenken terug verlangen word. Weet je, het hoort er, vind ik, ook gewoon een beetje bij, je hebt een tijd doorgebracht met elkaar, lief en leed gedeeld, dat verdwijnt niet zomaar. Ik denk zelfs dat het pas echt compleet verdwijnt als je hetzelfde lief en leed met iemand anders kan delen.

Verlangen, nee. Zowel gevoelsmatig als verstandelijk wil ik haar niet meer terug. Ondanks dat blijven vragen opdoemen als: wat zou zij doen dit weekend? Denkt ze ook wel eens aan mij? En zou ze wensen dat het anders was gelopen?

Hmm, toch maar hier even posten dan.

Inmiddels is het ruim 5 weken uit tussen m'n ex en mij, en ik moet eerlijk toegeven dat ik zo af en toe nog wel terugdenk aan haar, en aan ons. Voor jullie beeldvorming, ik heb zelf een punt achter de relatie gezet omdat de laatste tijd vrijwel alles van mijn kant moest komen. Bovendien kwamen dingen als bij elkaar slapen steeds moeilijker van de grond, behalve in de weekenden. Dan sliepen we altijd (minimaal) één nacht bij elkaar. Maar zo doordeweeks een keer spontaan waren er altijd wel weer excuses.

We hadden trouwens ook al een vakantie geboekt, maar die konden we gelukkig kosteloos annuleren nog op dat moment. Dus mijn vakantie is behalve drie dagen per week werken ook niet echt bijzonder leuk

Afijn, dat alles bij elkaar zorgt ervoor dat ik haar, of misschien moet ik ons zeggen, of de relatie, nu toch wel begin te missen zo af en toe. En ook al weet ik waarom ik het heb uitgemaakt, toch vraag ik me soms af of het wel de juiste beslissing is geweest.

We hebben nadien ook helemaal geen contact meer gehad, nadat ik het heb uitgemaakt. En ik zit nu dus sterk te twijfelen of ik haar nu weer eens een berichtje zal sturen, of het gewoon maar zo zal laten. Ik weet dat zij in ieder geval niet uit zichzelf iets zal sturen. Het is gewoon dat ik even iets van haar wil horen, hoe het met haar gaat etc., en dat ze daardoor weet dat ik nog wel aan haar denk af en toe.

Maar ik vraag mij af of dit wel zo'n slim idee is ...

quote:

Op maandag 28 juli 2014 21:03 schreef trolley het volgende:
Het is gewoon dat ik even iets van haar wil horen, hoe het met haar gaat etc., en dat ze daardoor weet dat ik nog wel aan haar denk af en toe.

I know that feel bro...

Maar je zegt zelf al dat alles vanuit jouw kant moest komen en nu wil je dat weer doen...

quote:

Op maandag 28 juli 2014 21:03 schreef trolley het volgende:

Afijn, dat alles bij elkaar zorgt ervoor dat ik haar, of misschien moet ik ons zeggen, of de relatie, nu toch wel begin te missen zo af en toe. En ook al weet ik waarom ik het heb uitgemaakt, toch vraag ik me soms af of het wel de juiste beslissing is geweest.

We hebben nadien ook helemaal geen contact meer gehad, nadat ik het heb uitgemaakt. En ik zit nu dus sterk te twijfelen of ik haar nu weer eens een berichtje zal sturen, of het gewoon maar zo zal laten. Ik weet dat zij in ieder geval niet uit zichzelf iets zal sturen. Het is gewoon dat ik even iets van haar wil horen, hoe het met haar gaat etc., en dat ze daardoor weet dat ik nog wel aan haar denk af en toe.

Maar ik vraag mij af of dit wel zo'n slim idee is ...

Mis je niet gewoon de relatie op zich meer dan de persoon? Je zegt zelf al dat het niet meer te doen was. Naar mijn mening mis je dan meer de relatie en alles wat daar bij komt kijken, meer dan de persoon zelf.

Niet dat dat minder erg is hoor. Maar ik zou het voor nu lekker laten gaan.

Liefde, wat is het toch een raar en moeilijk iets.

quote:

Op maandag 28 juli 2014 22:34 schreef MrMonkeyman het volgende:

[..]

I know that feel bro...

Maar je zegt zelf al dat alles vanuit jouw kant moest komen en nu wil je dat weer doen...

Daar kan ik je alleen maar gelijk in geven. Maar goed, het is dan ook niet mijn intentie om door wat van mij te laten horen weer op te pakken waar ik vijf weken geleden een einde aan heb gemaakt. Want ik weet dat dat gewoon niet gaat werken. Het is meer het feit dat ik gewoon iets van mij zou willen laten horen, zodat zij weet dat ik haar nog niet vergeten ben. Of misschien dat ik in ieder geval niet boos op haar ben, mocht ze dat denken. Want feit blijft wel dat we 2,5 jaar eerlijk waar lief en leed met elkaar hebben gedeeld. Zoals in elke relatie van die lengte waarschijnlijk het geval is, maak je samen wel dingen mee.

quote:

Op maandag 28 juli 2014 22:49 schreef aeque het volgende:

[..]

Mis je niet gewoon de relatie op zich meer dan de persoon? Je zegt zelf al dat het niet meer te doen was. Naar mijn mening mis je dan meer de relatie en alles wat daar bij komt kijken, meer dan de persoon zelf.

Niet dat dat minder erg is hoor. Maar ik zou het voor nu lekker laten gaan.

Liefde, wat is het toch een raar en moeilijk iets.

Ja, misschien ook wel. Maar goed, zoals ik hierboven gezegd heb, is het niet mijn intentie om door gewoon te vragen hoe het met haar gaat, weer dagelijks contact op te zoeken. Het is voor mij gewoon het punt dat ik iets van mij heb laten horen, en daardoor ook weer iets van haar heb gehoord. Ik koester ook absoluut geen wrok tegenover haar, integendeel. Ik hou ook nog steeds van haar, maar op de manier hoe het de laatste tijd ging werkte het voor mij in ieder geval niet meer. En dan moet je loslaten, ook dat is houden van zegt men (clichè ja ik weet )

Of zou ik wachten tot zondag. Wanneer haar moeder jarig is. En haar dan feliciteren met haar moeder en dan vragen hoe het met haar gaat etc? Dus gewoon koetjes en kalfjes.

Maar inderdaad, liefde is wrang.

quote:

Op maandag 28 juli 2014 22:58 schreef trolley het volgende:

[..]

Daar kan ik je alleen maar gelijk in geven. Maar goed, het is dan ook niet mijn intentie om door wat van mij te laten horen weer op te pakken waar ik vijf weken geleden een einde aan heb gemaakt. Want ik weet dat dat gewoon niet gaat werken. Het is meer het feit dat ik gewoon iets van mij zou willen laten horen, zodat zij weet dat ik haar nog niet vergeten ben. Of misschien dat ik in ieder geval niet boos op haar ben, mocht ze dat denken. Want feit blijft wel dat we 2,5 jaar eerlijk waar lief en leed met elkaar hebben gedeeld. Zoals in elke relatie van die lengte waarschijnlijk het geval is, maak je samen wel dingen mee.

[..]

Ja, misschien ook wel. Maar goed, zoals ik hierboven gezegd heb, is het niet mijn intentie om door gewoon te vragen hoe het met haar gaat, weer dagelijks contact op te zoeken. Het is voor mij gewoon het punt dat ik iets van mij heb laten horen, en daardoor ook weer iets van haar heb gehoord. Ik koester ook absoluut geen wrok tegenover haar, integendeel. Ik hou ook nog steeds van haar, maar op de manier hoe het de laatste tijd ging werkte het voor mij in ieder geval niet meer. En dan moet je loslaten, ook dat is houden van zegt men (clichè ja ik weet )

Of zou ik wachten tot zondag. Wanneer haar moeder jarig is. En haar dan feliciteren met haar moeder en dan vragen hoe het met haar gaat etc? Dus gewoon koetjes en kalfjes.

Maar inderdaad, liefde is wrang.

Ik weet niet of je het überhaupt wel moet doen. Je confronteert je zelf ook weer met de situatie en dat kan pijn doen. Dat is althans mijn ervaring, maar mijn situatie is ook anders.
Als jij ervan overtuigt bent dat het je niet stoort of kan kwetsen, dan zou ik zeggen doe het inderdaad zondag. Dan vang je twee vliegen in 1 klap en ben je niet opdringerig door eerst dit te vragen en vervolgens te feliciteren.
Maar besef je wel dat zij het ook als vervelend kan (gaan) ervaren.

quote:

Op maandag 28 juli 2014 22:58 schreef trolley het volgende:
Of zou ik wachten tot zondag. Wanneer haar moeder jarig is. En haar dan feliciteren met haar moeder en dan vragen hoe het met haar gaat etc? Dus gewoon koetjes en kalfjes.

Maar inderdaad, liefde is wrang.

Dan zou ik het die zondag doen idd.

Voordeel is wel nu dat ik meer tijd heb is dat ik weer alles op sport/trainen aan het gooien ben. In het begin deed ik het om af te vallen en meer zelfvertrouwen te krijgen, nu doe ik het vooral omdat ik beter wil worden in mijn sport. Net weer lekker gespart en gelukkig weer paar gasten laten afkloppen. Goed gevoel.

Hey

What you'd rather be?

A sad cunt?

Or a sick cunt 💪

quote:

Op maandag 28 juli 2014 23:02 schreef aeque het volgende:

[..]

Ik weet niet of je het überhaupt wel moet doen. Je confronteert je zelf ook weer met de situatie en dat kan pijn doen. Dat is althans mijn ervaring, maar mijn situatie is ook anders.
Als jij ervan overtuigt bent dat het je niet stoort of kan kwetsen, dan zou ik zeggen doe het inderdaad zondag. Dan vang je twee vliegen in 1 klap en ben je niet opdringerig door eerst dit te vragen en vervolgens te feliciteren.
Maar besef je wel dat zij het ook als vervelend kan (gaan) ervaren.

Daar twijfelde ik dus ook aan, of ik het wel of niet zou moeten doen. Vandaar dat ik de situatie hier maar heb geschetst, om te hopen dat jullie mij kunnen vertellen wat ik het beste kan doen in deze

Maar wat je zegt is wel waar, ik weet niet hoe zij erop zal gaan reageren. Of mij dat iets zou doen? Ik weet het niet. Maar in feite heb ik niks te verliezen. Mocht ze het niet waarderen, dan weet ik dat en move on. Kan ze het wel waarderen, dan helpt het mij misschien juist ook wel bij het stukje van afsluiten en verwerken.

Hmmm misschien ligt het aan mij, maar als je iemand waar je van hou blij kunt maken met een simpele kaart, waarom zou je dat dan niet gewoon doen?

quote:

Op zondag 27 juli 2014 14:11 schreef MrMonkeyman het volgende:

[persoonlijk verhaal]

Hoe kan het dat iedereen behalve jij haar als een labiel iemand ziet? Ergens klopt dat niet, lijkt mij. Het lijkt wel alsof je alles voor haar aan het goedpraten bent en dat doen mensen vaak als ze eigenlijk zelf meer fouten hebben gemaakt dan ze durven toe te geven. Misschien is het iets anders, zou ook best kunnen.