Ik ben jaren misbruikt, door de vriend van mijn tante,
heb dit altijd verzwegen, mijn vriend en wat vriendinnen weten er alleen
van.. Nu gaat het ook absoluut niet goed thuis.. er is geen niks bij mij thuis,
geen band ofzo.. daarnaast kan mijn vader ontzettend denigrerend praten..
En ik voel me diep ongelukkig, ik wil weg hier, weg thuis.
Volgens mijn vriend liggen de dingen zo, dat ik mijn eigenlijke problemen,
nml. het niet hebben verwerkt van verkrachting en misbruik, projecteer
op het feit dat het thuis niet goed gaat, maw. dat ik m'n thuissituatie de
'schuld geef' van het feit dat het niet goed met me gaat, terwijl mijn werkelijke
problemen dieper liggen.. (volgens mij heeft hij wel gelijk).
Wat denken jullie hiervan?
Voor evt. achtergrondinfo, zie:
Zonder therapie,
Mijn thuissituatie,
Onverwerkte emoties.. ..
Wolkje
[Dit bericht is gewijzigd door Wolkje op 17-10-2002 23:09]
Sterkte
quote:Ja, ik heb al bij de RIAGG gelopen..
Op donderdag 17 oktober 2002 22:44 schreef Arjan het volgende:
Ik denk dat jij professionele hulp moet zoeken ipv van ons iets zinnigs te verwachten.
'professionele hulp ' klinkt ms wat zwaar, maar hoeft helemaal niet zo te zijn.Sterkte
Wolkje
quote:Zie openingspost.. ik heb dit altijd verzwegen, alleen een paar goede vriendinnen
Op donderdag 17 oktober 2002 22:48 schreef eNaSnI het volgende:
Waardoor denk je zelf dat er geen band is dan? Als wij het weten wat er gebeurd ga ik er even vanuit dat je ouders het ook weten. Ze mogen zich dus wel iets anders opstellen om het voor jou toch iets aangenamer te maken. Heb je hun al hiermee geconfronteerd?
Wolkje
Verder moet je er wel bij stil blijven staan dat het ene probleem het andere versterkt en verwerking in de weg staat. Zolang de thuissituatie slecht is zul je niet of nauwelijks kunnen werken aan het verwerkenvan het misbruik dat je overkomen is! Iets ophalen dat je al een hele poos weggestopt hebt (wat ik wel begrijp) is erg moeilijk en pijnlijk. In die tijd (die overigens jaren kan duren, maar dat weet je wel) heb je juist stabiliteit om je heen nodig en een liefdevolle omgeving waar je jezelf kunt zijn en in de put kunt zitten als dat zo is en waar je uitgelaten en geforceerd kunt gan lopen doen als je daar behoefte aan hebt, maar waar ze wel door je heen prikken en er uiteindelijk altijd voor je zijn!
En als het misbruik ineens weer actiever boven komt borrelen zie je inderdaad de problemen die er in de thuissituatie zijn erger, maar dat werkt net zo goed andersom. Als het thuis klote is spelen trauma's ook eerder op.
Als ik een pasklaar antwoord voor je zou hebben zou ik het je ter plekke geven, maar ik moet je teleurstellen...
In ieder geval sterkte, en reageer ook hier maar regelmatig even lekker af, lucht ook op!
en als laatste tip wil ik je toch nog even adviseren om zoveel mogelijk te praten met mensen die vertrouwt, maar zorg ook dat je iemand (of meerderen) achter de hand hebt die je ook vertrouwt, maar die nergens vanaf weten! Soms heb je nl. even helemaal geen zin en wil je niets anders dan je zorgen even opzij zetten, dat gaat bij mensen die nergens vanaf weten altijd makkelijker dan bij mensen die wèl weten wat er aan de hand is!
succes!! (het staat wel knullig maar ik meen het oprecht hoor!)
quote:Jaa..het is zomaar een idee hoor..maar de enige oplossing is volgens mij hier eerlijk over te zijn tegen je familie.
Op donderdag 17 oktober 2002 22:50 schreef Wolkje het volgende:[..]
Zie openingspost.. ik heb dit altijd verzwegen, alleen een paar goede vriendinnen
en mijn vriend weten ervan..Wolkje
quote:Ik denk dat juist door het verzwijgen tegen je ouders (al kan ik me dat wel voorstellen, mijn ex had ook zoiets) je vader dit soort opmerkingen maakt en eigenlijk geen idee heeft wat hij ermee aanricht. Het zal heel moeilijk zijn maar jezelf bloot te geven aan je ouders lijkt me toch een begin om te proberen die band te creëren / herstellen. Zolang zij jou niet bgrijpen zal het huis waarschijnlijk nooit goed gaan en zal je inderdaad graag weg willen.
Op donderdag 17 oktober 2002 22:50 schreef Wolkje het volgende:[..]
Zie openingspost.. ik heb dit altijd verzwegen, alleen een paar goede vriendinnen
en mijn vriend weten ervan..Wolkje
quote:Dat is zeker waar volgens mij.. Daarom denk ik dat ik pas ECHT kan beginnen met het verwerken,
Op donderdag 17 oktober 2002 22:53 schreef Nyame het volgende:
Verder moet je er wel bij stil blijven staan dat het ene probleem het andere versterkt en verwerking in de weg staat. Zolang de thuissituatie slecht is zul je niet of nauwelijks kunnen werken aan het verwerkenvan het misbruik dat je overkomen is!
Ik reply morgen verder..
en liefs,
Wolkje
quote:Ik heb veel mensen, die het wel weten, maar met wie ik het er eigenlijk
Op donderdag 17 oktober 2002 22:53 schreef Nyame het volgende:
en als laatste tip wil ik je toch nog even adviseren om zoveel mogelijk te praten met mensen die vertrouwt, maar zorg ook dat je iemand (of meerderen) achter de hand hebt die je ook vertrouwt, maar die nergens vanaf weten! Soms heb je nl. even helemaal geen zin en wil je niets anders dan je zorgen even opzij zetten, dat gaat bij mensen die nergens vanaf weten altijd makkelijker dan bij mensen die wèl weten wat er aan de hand is!
Wolkje
*zoekt honkbalknuppel*
ik kan zo ontiegelijk kwaad worden van dat uitschot dat op deze manier het leven van anderen ruineert. ik hoop dat je nooit een adres van dat figuur op fok post, want ik sta 10 minuten later bij hem op de stoep
* -Dalai- blaast stoom af
ok, nu weer even rustig. gvd....
edit: begrijp ik nou goed dat je nooit aangifte hebt gedaan??
quote:Ja, dat begrijp je goed..
Op vrijdag 18 oktober 2002 19:34 schreef -Dalai- het volgende:
reply
edit: begrijp ik nou goed dat je nooit aangifte hebt gedaan??
Dank je voor je reply,
Wolkje
ik ben al een tijdje bezig met het fenomeen kindermishandeling, op wat voor manier dan ook en hoe volwassenen zoals jij daarmee omgaan.
Zelf heb ik het volgens mij altijd wel goed gehad thuis, maar ben 2 maanden geleden mijn vriendin verloren ten gevolge van emotionele mishandeling.
Ben daardoor erg geinteresseerd geraakt en ben veel gaan lezen. Veel van wat ik hoor en lees over het onderwerp spreekt me totaal niet aan, veel te theoretisch, te voorzichig, te veel vanuit de ouders gezien e.d.
Maar toen ben ik in aanraking gekomen met het boek: op weg naar je ware zelf van Jean Jenson. Misschien is dat wel een heel goed boek voor je om te lezen, ik raad het je echt aan, gezien al je posts hier op het fokforum.
Voor wat meer informatie over de therapie, hoe zij over het fenomeen denkt, is er een site van opgericht:
http://www.pastrealityintegration.nl
Kijk daar eens, misschien wordt je er wel door aangesproken en voel je dat dat helemaal bij je past. Veel sterkte ermee!!
Nog een soortje van wijsheid:
Idealiseer het verlaten van je ouderlijk huis niet hoor, het is heerlijk straks een plekje voor jezelf te hebben, en de "vreemden" achter je te kunnen laten en het contact met ze te kunnen doseren. Maar als je op jezelf gaat komen er een hoop nieuwe zorgen (en een hoop nieuwe leuke dingen!) in je leven, je moet je zelfstandigheid opbouwen (zelfs al ben je nu ook al behoorlijk op jezelf) en op een zeker moment kom je erachter dat vluchten voor de situatie wel kan, maar voor je problemen niet. Ook als je op jezelf woont hou je je moeilijke momenten, maar het is een nieuwe fase in een groeiproces, dus zeker nuttig!
Oke, wilde ik even kwijt...
(heb je niet de mogelijkheid een weekje weg te gaan tijdens je vakantie? -geeft misschien wat lucht!)
quote:Ik had het al een (paar) keer op Fok verteld in mijn andere topics..
Op vrijdag 18 oktober 2002 23:55 schreef Toebroodjie het volgende:
reply
Wolkje
quote:Wat lief
Op zaterdag 19 oktober 2002 12:42 schreef Nyame het volgende:
Wolkje, hoe is het nu?
Ik moest ineens aan je denken, aan de situatie waar je nu in zit.
.......
Oke, wilde ik even kwijt...(heb je niet de mogelijkheid een weekje weg te gaan tijdens je vakantie? -geeft misschien wat lucht!)
Ik heb ook last van verlatingsangst, bij m'n vriend althans, de manier waarop
op sommige dingen reageer zijn niet heel erg 'normaal' , en ik zou het heel
erg vinden als het uit zou gaan (hij ook hoor, en het is ook niet aan de orde,
maar dit nav. een gesprek met mijn vriend gisteravond).
Wolkje
quote:Dank je.. ik ga het boek lenen bij de bibliotheek,
Op zaterdag 19 oktober 2002 12:27 schreef maarteniscrazy het volgende:
reply
Wolkje
quote:Ik ben ontzettend dankbaar voor de mensen, die ik kan vertrouwen,
Op zondag 20 oktober 2002 13:35 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
reply..
Dat vind ik heel belangrijk, om te bedenken, wat de mooie dingen zijn,
waar ik dankbaar voor ben..
Jij ook heel veel sterkte he, meiske
Wolkje
quote:Hoe gaat het nu tussen jou en je ouders trouwens?
Op zondag 20 oktober 2002 13:35 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
reply
Niet dat ik van plan ben om het mijn ouders te vertellen hoor,
maar ik ben gewoon benieuwd..
Wolkje
Wash Away Those Years
She came calling
One early morning
She showed her crown of thorns
She whispered softly
To tell a story
About how she had been wronged
As she lay lifeless
He stole her innocence
And this is how she carried on
Well I guess she closed her eyes
And just imagined everything's alright
But she could not hide her tears
'Cause they were sent to wash away those years
They were sent to wash away those years
My anger's violent
But still I'm silent
When tragedy strikes at home
I know this decadence
Is shared by millions
Remember you're not alone
For we have crossed many oceans
And we labor in between
In life there are many quotients
And I hope I find the mean
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |