Geloven in God is (on)logisch. #2

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 20:04 schreef Jehuty het volgende:

[..]

Voor mij is het moment dat het leven geen zin heeft juist het moment geweest dat ik voor het eerst kon werken aan mijn eigen geluk. De enige zin die het leven heeft, is de zin die jij er aan geeft. Je bent volledig verantwoordelijk voor je eigen geluk, je eigen beslissingen, je eigen fouten en je eigen succes. Er is voor mij niets dat meer inspirerend is dan te zien hoe mijn eigen harde werk loont. Er is niets meer belonend dan te realiseren dat je volledig zelf verantwoordelijk bent voor je morele overwegingen. Het leven is eindig; des te meer redenen om er iets van te maken waar jij zelf volledig achter staat, en waar je geen illusies over het bestaan van god voor nodig hebt om je hier toe te motiveren.

Just my two cents.

En hoe erg zat je daar in als ik vragen mag? Ik zit namelijk in een zelfde positie waarin ik dat begin te denken (burnout). Ik zit al even thuis, en elke dag dat ik langer thuis zit (ookal onderneem ik dingen,zelf) lijkt het alsof ik dieper in een soort van depressie raak. Hoe "begin" je aan het leven beter maken?

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 00:28 schreef EggsTC het volgende:

[..]

En hoe erg zat je daar in als ik vragen mag? Ik zit namelijk in een zelfde positie waarin ik dat begin te denken (burnout). Ik zit al even thuis, en elke dag dat ik langer thuis zit (ookal onderneem ik dingen,zelf) lijkt het alsof ik dieper in een soort van depressie raak. Hoe "begin" je aan het leven beter maken?

Ik heb het er ook moeilijk mee gehad. Toen ik 'daadwerkelijk' accepteerde dat er niks is dan dit. Maar dat ben ik langzaam aan het veranderen; door simpelweg m'n interesses te volgen. Op het moment sporten en dan dit, religie, evolutie, praktische filosofie. Ben er nog niet helemaal maar ben er mee bezig. Maar het blijft altijd ver in m'n achterhoofd zitten dat uiteindelijk, dit allemaal, wat ik ook doe, in zekere zin geen 'nut' heeft.

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 23:52 schreef Skillsy het volgende:

[..]

Ik heb het niet over aarde. Ik heb het over iemands godsbeeld. Dat is voor deze persoon waar
En over het bestaan van een god kunnen we niet eenvoudig zeggen dat het wel of niet waar is.

De vraag of er een god bestaat is inderdaad onbeantwoordbaar, maar dat maakt het nog geen kwestie van smaak!

De vraag of we, noem eens wat, in een multiversum leven is ook onbeantwoordbaar. Maar of dat zo is is eenvoudig wel of niet waar. Dat een vraag onbeantwoordbaar is betekent niet dat je het antwoord naar smaak kunt invullen. Er is daar maar 1 juist antwoord en dat is ja of nee, ongeacht of we dat antwoord kunnen kennen. En jouw smaak verandert dat antwoord ook niet.

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 23:52 schreef Skillsy het volgende:

Als iemand in een god geloofd en iemand zegt dan "en waarom niet in Allah , Boedha en in al die andere goden?". is inderdaad zeer zeker te vergelijken met (muziek) smaken dus dit soort vragen zijn onnodig.

Dank je hebt mijn punt bevestigt

Hou eens op te doen alsof ik je gelijk geef.

[ Bericht 4% gewijzigd door Molurus op 30-05-2014 09:13:39 ]

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 08:49 schreef Molurus het volgende:

[..]

De vraag of er een god bestaat is inderdaad onbeantwoordbaar, maar dat maakt het nog geen kwestie van smaak!

De vraag of we, noem eens wat, in een multiversum leven is ook onbeantwoordbaar. Maar of dat zo is is eenvoudig wel of niet waar. Dat een vraag onbeantwoordbaar is betekent niet dat je het antwoord naar smaak kunt invullen. Er is daar maar 1 juist antwoord en dat is ja of nee, ongeacht of we dat antwoord kunnen kennen. En jouw smaak verandert dat antwoord ook niet.

Nee nee je snapt niet wat ik bedoel. Het gaat niet om het geloven zelf.

Ik vind als iemand zegt ik geloof in god nadien de vraag krijgt " ja maar waarom juist in god en niet in Thor Oetoe of Doemoezi?" Zo stom. Ik vergelijk dat met smaken. Snap je? Daar ging het mij om.

quote:

Hou eens op te doen alsof ik je gelijk geef.

Ah doe nou..

Maar om terug te komen. De OP is goed. geloven in (een?)god is ook (on)logisch!

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 11:07 schreef Skillsy het volgende:

Ik vind als iemand zegt ik geloof in god nadien de vraag krijgt " ja maar waarom juist in god en niet in Thor Oetoe of Doemoezi?" Zo stom. Ik vergelijk dat met smaken. Snap je? Daar ging het mij om.

Dat snap ik wel, ik noem het alleen onzin. Of de - noem eens wat - christelijke god bestaat is helemaal geen kwestie van smaak. Ook niet als we het antwoord niet weten.

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 11:07 schreef Skillsy het volgende:

[..]

Nee nee je snapt niet wat ik bedoel. Het gaat niet om het geloven zelf.

Ik vind als iemand zegt ik geloof in god nadien de vraag krijgt " ja maar waarom juist in god en niet in Thor Oetoe of Doemoezi?" Zo stom. Ik vergelijk dat met smaken. Snap je? Daar ging het mij om.

Met andere woorden. Je hebt de definitie van hetgeen je in gelooft zo vaag gemaakt dat het lastig is voor andere mensen om ook maar enige kritiek te kunnen hebben. En iedere keer dat iemand weer een raak kritiek heeft verwijder je de aangenomen eigenschap gewoon van je god om het nog vager te maken?

Zit ik in de buurt? Vlieg ik boven het doelwit?

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 11:15 schreef Molurus het volgende:

[..]

Dat snap ik wel, ik noem het alleen onzin. Of de - noem eens wat - christelijke god bestaat is helemaal geen kwestie van smaak. Ook niet als we het antwoord niet weten.

Nee dat is het zeker niet. Daar heb je gelijk in

Religie is tijdelijk , iets aards en gaat veranderen (constant) daarom lopen kerken leeg zoeken mensen ergens anders bevrediging (new age en mystieke kanten) En dat zorgt voor onrust binnen de kerk (of sjoel)

Maar nu dwaal ik af. Allez ik ga mijn koffer pakken want ga subiet onder het mes.

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 12:28 schreef Skillsy het volgende:

Maar nu dwaal ik af. Allez ik ga mijn koffer pakken want ga subiet onder het mes.

Klinkt ernstig. Succes!

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 11:20 schreef Jigzoz het volgende:

[..]

Heeft een baksteen bewustzijn? Er zullen vast mensen bestaan die denken van wel.

Bij bewustzijn blijft het natuurlijk lastig wat daar nu precies mee wordt bedoeld. Als dat is "in een staat verkeren die somehow representatief is voor datgene waar het bewust van is", dan heeft een baksteen ook een bewustzijn.

Wij zijn ons nog niet bewust van onze goddelijke achtergrond.
Vandaar zovele discussies over het wel of niet bestaan van God.

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 00:28 schreef EggsTC het volgende:

[..]

En hoe erg zat je daar in als ik vragen mag? Ik zit namelijk in een zelfde positie waarin ik dat begin te denken (burnout). Ik zit al even thuis, en elke dag dat ik langer thuis zit (ookal onderneem ik dingen,zelf) lijkt het alsof ik dieper in een soort van depressie raak. Hoe "begin" je aan het leven beter maken?

Mijn leven kenmerkt zich wel door een aantal periodes waar ik mij uitermate slecht voelde. Ik ben geen psycholoog, maar ik denk wel dat depressie een goede benaming er voor is. Ik zat nogal vast in een zichzelf versterkend, negatief denkpatroon. Iedere gedachtegang die ik had kwam neer op het zien van tegenstrijdigheden in niet alleen mijzelf, maar ook in het menselijke bestaan in zijn algemeen. Ik denk dat ik mijzelf wel haatte op dat moment. Op een gegeven moment wil je liever niet meer bestaan, maar tegelijkertijd realiseerde ik mij dat ik nooit het lef zou hebben om er een einde aan te maken. Dat maakte het depressieve gevoel alleen maar erger.

De ommekeer is voor mij gekomen toen ik ben begonnen met studeren. Ik ben enigszins een laatbloeier dus ik ben pas begonnen toen ik 23 was (ik ben nu 25). Vanaf dat moment heb ik een aantal persoonlijke geloofsovertuigingen (of sterker nog, het ontbreken van geloof) kunnen ontwikkelen waarbij ik mij nu langzaamaan steeds beter bij voel. Zoals ik al zei, het moment dat ik mij realiseerde dat het leven geen nut heeft, anders dan de zin die jij eraan geeft, is echt een ommekeer geweest. Ik hoef aan niemand verantwoording af te leggen over de keuzes die mij gelukkig maken. Dat geluk ligt er voor mij in mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik wil meer kennis opdoen over de dingen die mij interesseren (politiek, religie) en mijn algemene ontwikkeling naar een hoger niveau tillen (ik probeer veel "klassiekers" te lezen, kijken en luisteren). Omdat ik niet oneindig energie heb probeer ik dit te balanceren met vermaak wat niet gelijk gericht is op persoonlijke ontwikkeling; gamen en muziek maken/luisteren.

Met betrekking tot jouw situatie: zit je thuis vanwege werkloosheid? Of heb je moeite met het vinden van een studie? Ik weet je leeftijd niet dus het is moeilijk om een inschatting te maken. Desalniettemin kan ik mij voorstellen dat het klote voelt. Het klinkt erg clichématig, maar ik denk dat het belangrijk is om jezelf af te vragen waar nou echt je interesses liggen en waar jij naartoe wilt werken om je eigen geluk te bewerkstelligen. Zoals ik al zei ligt dat voor mij bij het hard werken om een betere ik van mijzelf te maken. Maar voor iedereen is dat weer anders. Hoe het voor mij is gelopen hoeft geen garantie te zijn dat het voor jou ook zo loopt. Je moet zelf de overwegingen en nodige keuzes maken om je weer in deze richting te bewegen. Tegelijkertijd weet ik van mijzelf ook dat ik mij over een paar jaar best weer slecht zou kunnen voelen. Hopelijk niet uiteraard, maar het blijft een strijd tussen een positief en negatief zelfbeeld.

Jezus wat een lang verhaal. Ik hoop niet dat ik te veel heb lopen raaskallen

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 00:28 schreef EggsTC het volgende:

[..]

En hoe erg zat je daar in als ik vragen mag? Ik zit namelijk in een zelfde positie waarin ik dat begin te denken (burnout). Ik zit al even thuis, en elke dag dat ik langer thuis zit (ookal onderneem ik dingen,zelf) lijkt het alsof ik dieper in een soort van depressie raak. Hoe "begin" je aan het leven beter maken?

Ik zit in een soortgelijke situatie (tweemaal burnout en nu o.a. chronisch vermoeid sinds anderhalf jaar). Mijn ervaring is dat je meer bewust worden van je eigen gedachtenpatronen en je meer richten op waarnemen je erg kan helpen. Dit kun je bv doen via mindfullness en dagelijkse meditatie. Bij mij hebben gezonde voeding, dagelijks joga en koud douchen ( a la Wim Hof) en creatieve hobbies weer oppakken ook erg geholpen.

Hierdoor keer je weer meer naar buiten ipv binnen. De boeddhistische boodschap (lees bv es wat Gunaratana, Kabbat-Zin of Hagen) dat je duurzaam geluk werkelijk in je zelf kunt vinden, ondanks je situatie, is voor mij erg hoopvol. En mijn ervaring is dat het ook daadwerkelijk zo is! Een vorm van praktische, empirische en anti-autoritaire spiritualiteit, dus.

Kortom, accepteren waar je weinig invloed op hebt, en aanpakken waar je wel invloed op hebt. Ik wens je ook alle goeds in je herstel. Want dat zul je ongetwijfeld

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 13:56 schreef Begripvol het volgende:
Wij zijn ons nog niet bewust van onze goddelijke achtergrond.
Vandaar zovele discussies over het wel of niet bestaan van God.

wijdt vooral uit.

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 15:46 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ik zit in een soortgelijke situatie (tweemaal burnout en nu o.a. chronisch vermoeid sinds anderhalf jaar). Mijn ervaring is dat je meer bewust worden van je eigen gedachtenpatronen en je meer richten op waarnemen je erg kan helpen. Dit kun je bv doen via mindfullness en dagelijkse meditatie. Bij mij hebben gezonde voeding, dagelijks joga en koud douchen ( a la Wim Hof) en creatieve hobbies weer oppakken ook erg geholpen.

Hierdoor keer je weer meer naar buiten ipv binnen. De boeddhistische boodschap (lees bv es wat Gunaratana, Kabbat-Zin of Hagen) dat je duurzaam geluk werkelijk in je zelf kunt vinden, ondanks je situatie, is voor mij erg hoopvol. En mijn ervaring is dat het ook daadwerkelijk zo is! Een vorm van praktische, empirische en anti-autoritaire spiritualiteit, dus.

Kortom, accepteren waar je weinig invloed op hebt, en aanpakken waar je wel invloed op hebt. Ik wens je ook alle goeds in je herstel. Want dat zul je ongetwijfeld

ik denk dat je geen slechte boeken hebt en dat dit ook voor mij zou kunnen werken.
kan je concreter zijn in hoe je hebt geleerd om dingen te accepteren, los te laten en bla?
want daar loop ik meestal vast

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 23:42 schreef Daskaar het volgende:

[..]

ik denk dat je geen slechte boeken hebt en dat dit ook voor mij zou kunnen werken.
kan je concreter zijn in hoe je hebt geleerd om dingen te accepteren, los te laten en bla?
want daar loop ik meestal vast

Ik denk vooral door meditatie ik kan je heel erg Gunaratana's boek over mindfulness aanraden, ik denk dat je dat goed kan helpen. Ik kan zelf niet zulke lange berichtjes typen op het moment, dus ik maak me er even makkelijk van af

‘Geen vrijheid confronteert ons zo ingrijpend met anderen als de vrijheid van godsdienst en overtuiging. Dit grondrecht vraagt om ruimte voor verschillende levensopvattingen in verdraagzaamheid en respect. Een ieder mag op zijn manier geloof beleven en belijden, maar religie kan nooit een rechtvaardiging zijn voor onverantwoordelijk gedrag. Mensen mogen God aanroepen voor leiding in het leven, maar Hem nooit inroepen ter verdediging van ontoelaatbaar handelen’.

quote:

Op vrijdag 30 mei 2014 13:10 schreef Molurus het volgende:

[..]

Klinkt ernstig. Succes!

Hoi Molurus, nee niet ernstig Tis al gedaan (dagkliniek)

Dank je!

quote:

Op zaterdag 31 mei 2014 15:15 schreef Skillsy het volgende:

[..]

Hoi Molurus, nee niet ernstig Tis al gedaan (dagkliniek)

Dank je!

Mooizo!

quote:

Op woensdag 28 mei 2014 10:43 schreef theunderdog het volgende:
Want zonder het geloven in een God verval je toch gewoon in sofisterij?

Ik bedoel, dan is er ook geen sprake van gezond verstand, of het heeft geen zin. Dit is logisch denken. Meer niet. De gelovigen in natuur-afgoden mogen altijd beargumenteren hoe een natuur ongeval, als zogenaamde "mens", eigenlijk een dier bloed en vlees, van verstand kan spreken. Het verstand functioneert doelgericht en bewust, en zo werkt de natuur niet, dus hoe is het mogelijk zonder een discontinuïteit tussen mens en natuur ?

Op zich ben ik het met je stelling eens, alleen ontbreekt er een definitie van wat je onder God verstaat. Daar bestaan heel veel verschillende ideeen over, zodat men langs elkaar heen praat.
Als je de term God ontdoet van alle cultuur- en tijdgebonden beelden, symbolen, decoraties rituelen etc. dan blijft er denk ik over het duizenden jaren oude idee dat er iets hogers is, iets transcendents, iets wat boven ons uitstijgt en waarin de zin en bedoeling van de werkelijkheid te vinden is, en waarmee we een bepaalde connectie of relatie hebben.
Met 'we' bedoelen we dan niet ons biologische lichaam maar ons bewustzijn, onze geest.

Voor een materialist/atheist is God een soort sprookjesfiguur die als pseudo-wetenschappelijke theorie moet concureren met wetenschappelijke theorieen over de fysische werkelijkheid. Hij zegt in feite: 'Kijk, hier heb je de fysische werkelijkheid, en daarin hebben we God helemaal niet nodig als hypothese. En die werkelijkheid is mechanistisch, zinloos en doelloos, dus dat geldt ook voor ons. Dat we ons eigen bestaan totaal anders ervaren is allemaal een soort illusie, want ook onze geest bestaat uiteindelijk slechts uit doelloze molekulen, atomen, quarks, supersnaartjes, quantumvacuum of waar dan ook volgens de meest recente fysische theorie de materie uit bestaat'.

Als je op dit punt de discussie begint ga je impliciet al uit van de aanname van het materialisme, namelijk dat materie de fundamentele werkelijkheid is. Je moet een stap terug. Een argument voor God (in bovengenoemde zin) is geen wetenschappelijke theorie maar een filosofische, metafysische theorie, en het stelt dat het materialisme niet klopt. Het ontkent dat materie een onafhankelijke, solide werkelijkheid is. Het stelt dat bewustzijn de ultieme werkelijkheid van het universum is, en dat materialisme een waanidee is dat ontstaat uit een verkeerde interpretatie en misbruik van de wetenschap. Wat wij materie noemen, of de fysische, empirische werkelijkheid, is de verschijning of manifestatie of product van een kosmisch, primordiaal bewustzijn.

Dit is geen exotisch idee maar de hoofdstroom in tweeeneenhalf duizend jaar filosofie, zowel in Europa als in Azie. Bijna alle grote klassieke filosofen, zoals Socrates, Plato, Aristoteles, Plotinus, Augustinus, Aquinas, Bacon, Descartes, Leibniz, Spinoza, Locke, Hume, Kant, Fichte, Hegel, Schelling, Schopenhauer zeiden dat de ultieme werkelijkheid, verborgen onder de verschijningen van de materiele wereld van tijd en ruimte, bewustzijn is.

De fout die de materialist/atheist maakt is dat men denkt dat we de werkelijkheid onderzoeken vanuit een neutraal, onafhankelijk gezichtspunt, 'buiten' de werkelijkheid, en hem zo zien zoals hij echt is. De werkelijkheid die we onderzoeken is echter altijd een waarnemer-afhankelijke, geinterpreteerde werkelijkheid, via perceptie en de taal, waarin we erover spreken. Het is de wereld ín ons bewustzijn. Met de werkelijkheid zoals die echt is hebben we geen enkel contact.

Deze visie wordt bovendien bevestigd door de moderne fysica. In tegenstelling tot wat de materialist al eeuwen belooft: dat de natuurkunde zal aantonen dat de werkelijkheid is te reduceren tot elementaire, uniforme, keiharde niet meer deelbare bouwsteentjes, blijkt de fysische werkelijkheid op het kleinste schaalniveau niet te bestaan. De QM geeft geen beschrijving van een werkelijkheid, maar bestaat alleen uit voorspellingen over onze waarnemingen. Een waarnemer-afhankelijke werkelijkheid dus.

Het is zo verleidelijk om aan te nemen dat we als een soort homunculus in onze schedel zitten en door twee raampjes naar buiten kijken naar een objectieve wereld opgebouwd uit materie, die er gewoon is, ook als er niemand zou zijn om hem waar te nemen.
Maar dit is echt onzin. De Grieken zouden zeggen: je zit in Plato's grot, de schaduwen op de wand te bestuderen.
De wereld die we ervaren en wetenschappelijk onderzoeken zit in ons (collectief) bewustzijn. Ruimte, tijd en causaliteit worden door ons bewustzijn gegenereerd om die wereld ordelijk weer te geven, zodat we er optimaal in kunnen navigeren en overleven. Alles wat we ervaren, alles wat we zien, horen, voelen, ruiken en proeven is een constructie, noem het een virtuele werkelijkheid, die op onbekende wijze in ons bewustzijn wordt gevormd, gebaseerd op informatieverwerking in het brein. En dat zijn algoritmes. Het is code. Het zouden enen en nullen kunnen zijn. Het is pure informatie. We dragen die werkelijkheid als het ware met ons mee zoals een schildpad zijn schild met zich meedraagt.

De tafel die je ziet is geen tafel. Het is zelfs geen waarneming van een tafel. Het is pure waarneming. Dat geldt ook voor alles wat er op basis van de natuurwetten met die tafel gebeurt, zoals dat hij slijt, langzaam krimpt en uitzet bij verandering van temperatuur en vochtigheid etc. Met wat er werkelijk is, onafhankelijk van onze waarneming, hebben we geen contact.

Aangezien de empirische werkelijkheid gegenereerd wordt door ons bewustzijn, moet ons bewustzijn wel fundamenteler zijn, en zal het ook nergens in die empirische werkelijkheid te vinden zijn. Als het fundamenteler is, moet het wel een onderdeel zijn van, of afkomstig zijn uit, de ultieme werkelijkheid. Die zal dus meer overeenkomst vertonen met ons bewustzijn dan met materie. Hij zal bijvoorbeeld doelgerichtheid, creativiteit, zin en betekenis bevatten.

Zoals Plato al zei: als je iets te weten wil komen over de werkelijkheid zoals hij echt is, moet je in je eigen bewustzijn kijken, en niet naar de schaduwen op de wand.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 20:48 schreef JerryWesterby het volgende:

[..]

De tafel die je ziet is geen tafel.

dat is het wel

quote:

Het is zelfs geen waarneming van een tafel.

waar zou het anders een waarneming van zijn
je kan zeggen dat het de waarneming is van de onderdelen waaruit de tafel bestaat maar het is nog steeds een tafel

quote:

Het is pure waarneming. Dat geldt ook voor alles wat er op basis van de natuurwetten met die tafel gebeurt, zoals dat hij slijt, langzaam krimpt en uitzet bij verandering van temperatuur en vochtigheid etc. Met wat er werkelijk is, onafhankelijk van onze waarneming, hebben we geen contact.

Aangezien de empirische werkelijkheid gegenereerd wordt door ons bewustzijn, moet ons bewustzijn wel fundamenteler zijn, en zal het ook nergens in die empirische werkelijkheid te vinden zijn. Als het fundamenteler is, moet het wel een onderdeel zijn van, of afkomstig zijn uit, de ultieme werkelijkheid.

waar komt die fundamentelere werkelijkheid uit voort
of is dat een deel van een nog fundamentelere werkelijkheid?

quote:

Die zal dus meer overeenkomst vertonen met ons bewustzijn dan met materie. Hij zal bijvoorbeeld doelgerichtheid, creativiteit, zin en betekenis bevatten.
of dat zijn enkel menselijke constructen die niet buiten ons kunnen bestaan
Zoals Plato al zei: als je iets te weten wil komen over de werkelijkheid zoals hij echt is, moet je in je eigen bewustzijn kijken, en niet naar de schaduwen op de wand.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 21:15 schreef Mr.44 het volgende:

waar komt die fundamentelere werkelijkheid uit voort
of is dat een deel van een nog fundamentelere werkelijkheid?

Er is maar één werkelijkheid, alleen zien we hem niet zoals hij is.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 23:12 schreef JerryWesterby het volgende:

[..]

Er is maar één werkelijkheid, alleen zien we hem niet zoals hij is.

Maar als we dat vergelijken met Plato
we weten nu manieren te bedenken om de wereld te zien op manieren waarop we het normaal gesproken niet kunnen zien.
Dat is ook de reden dat jij kan zeggen dat een tafel geen tafel is.
totdat we bij een god komen die zoals Kant stelt een ding op zichzelf is wat compleet onkenbaar is.
Waarmee Kant God voor het begrijpen van de wereld compleet irrelevant heeft gemaakt, we kunnen nu eenmaal enkel iets zeggen over de materiële wereld met enige zekerheid.

Dat geldt voor de wetenschap, die slechts de door ons zelf geconstrueerde werkelijkheid bestudeert, maar niet voor andere bronnen van kennis. Ons bewustzijn is immers de connectie met de wereld zoals hij echt is.
Zie bijvoorbeeld het citaat van Ken Wilber dat ik plaatste in het citatentopic.
Ook Kant dacht er zo over, vandaar zijn Kritiek der Praktische Rede, waarin hij de connectie maakt.