Mogelijk klaag je inderdaad (te) veel, ik zou het niet weten aangezien ik je niet ken, maar leg het niet direct bij jezelf. Er zijn nu eenmaal mensen die bepaalde woorden/emoties als gestress en geklaag zien, ook als dat volledig terecht is. Je wilt (en moet) erover praten maar dat kan dus niet; iets wat wel zo van belang is met een serieus partner. Vaak zijn het mensen die zich geenszins kunnen of willen verplaatsen in je positie. Daarnaast verschillen persoonlijkheden ook soms teveel (bijv. het gevoelige, creatieve typetje versus de koele carrièremaker).
Eén voorbeeld hiervan: ons moeder overleed na een lange lijdensweg (kanker, evenals ons pa). Mijn zus en ik zaten in de rouw toen het minder dan 2 maanden later kerst was. Mijn zus woonde samen met haar vriend. Die vriend was maar bezig dat ze eens moest ophouden met zeuren en het maar moest accepteren. Mijn zus deed moeite er toch nog een kerst van te maken, ook voor mij. Ze had moeite gedaan uitgebreid te koken en al. Toen ze het eten serveerde waren de boontjes of zoiets niet heel goed gelukt. Der vriend schoof het bord aan de kant en begon weer te zeiken tegen der: "Jij kunt ook niks hè. Maar wel willen praten en ondertussen maar huilen en dit en dat." Niet veel later is ze bij hem vertrokken (mede op mijn advies).
Een tweede voorbeeld: ik ben slachtoffer zinloos geweld met vele nare gevolgen van dien (o.a. hersenletsel en permanente gedeeltelijke invaliditeit). Het is een lang verhaal maar laat ik mij beperken tot dat de dagelijkse gevolgen voor mij erg groot zijn. Het heeft mijn leven vernietigd en ik ben in een dal geraakt waar je U tegen zegt; ik kom er met de beste hulp niet uit. Niet enkel wegens voortdurende pijn, trauma, onbegrip voor de rechtsgang, ontdekking/acceptatie van veranderde persoonlijkheid door hersenletsel, niet meer geschikt voor arbeidsmarkt, laag inkomen, sociaal isolement etc. Het zijn ronduit moeilijke problemen die mijn leven nu vormen. Het blijkt maar al te duidelijk dat mensen er niet over willen horen. Zij denken dat je constant het slachtoffertje speelt en dat je er niets aan doet, dat terwijl je dagelijks revalideert, hard bezig bent dingen te leren accepteren, etc. Zij kunnen zich geenszins verplaatsen in de ernst van de situatie; noch kunnen zij er iets aan veranderen.
En zo kan ik nog wel meerdere voorbeelden noemen. Leg het gewoon niet meteen bij jezelf, maar denk er eens goed over na (mocht je dat nog niet gedaan hebben); bespreek dat ook vooral met anderen.
[ Bericht 17% gewijzigd door Bubble-Urp op 19-05-2014 12:37:50 ]
hik