Oei oei, wat een grootte joh!!!
Bij mijn vrouw zit inmiddels chemo nummer 4 van 16 er ook in. Ook zijn we maandag geweest voor de hartpompfunctie, die kwam uit op 53%, wat onder het gemiddelde zit. In een gesprek dinsdag zei de oncologe (noem je zo een vrouwelijke oncoloog?) dat mijn vrouw wel met taxol + herceptin kon beginnen, maar ze heeft met haar supervisor gesproken en die vind het toch te laag. Ben je mooi klaar mee. Ze willen dus binnen 3 weken nogmaals diezelfde test doen. Zul je net zien dat ie valt in mijn vakantie.
Ik lees bij andere vrouwen dat met minder wel gewoon herceptin konden krijgen, ze heeft het gewoon nodig tegen het her2-eiwit. Mijn vrouw dus over de zeik dat ze eerst hoort dat het kan en nu ineens niet en dat ze opnieuw een test willen. Weer 2 injecties en radioactief spul en een drankje voor de schildklier.
Verder heb ik woensdag haar haar er afgeschoren. Had verwacht dat het een heftig moment zou zijn, maar viel erg mee. We hebben zelfs staan lachen en nog wel wat kapsels geprobeerd te doen, voor het er allemaal af was, die heeft ze ook op Facebook gezet voor haar vrienden. We hebben beiden in elk geval geen traan er om gelaten. Misschien ook wel omdat het gewoon echt niet meer kon en het haar gewoon slecht er uit zag qua kwaliteit. En daarnaast komt het toch terug. Nu dus buiten de pruik(en) op, binnen gewoon kaal (nouja, het is nog 3mm) rondlopen of met een sjaaltje om.
Ik had gedacht het gevoel te krijgen nu ze gekortwiekt is, dat ik dan zou denken dat ze echt ziek zou zijn, maar nog steeds dringt het niet helemaal tot mij door, misschien wel ietsje meer dan daarvoor, maar nog steeds lijkt het misschien wel een soort roes.
Ik ga dit weekend mij toch nog een beetje inlezen over die hartpompfunctie en de gevolgen met herceptin en wanneer je echt dit niet zou kunnen gebruiken. Juist dit spul lijkt mij 'ideaal' in geval van her2neu +, wat ze dus heeft. Dan kan ik wellicht ook wat tegengas geven.