De kunst van het loslaten van je ex #230

quote:

Op maandag 12 mei 2014 03:02 schreef Gatenkaas het volgende:

[..]

Ja. Hoewel ik me er niets van herinner vertelde zij de volgende dag haarfijn dat ik haar een scheldkannonade van een half uur gaf.

Lucky dat je niks meer ervan wist

quote:

Op maandag 12 mei 2014 02:59 schreef Gatenkaas het volgende:

[..]

Ja ben daar zelf paar weken terug ook geweest. Had in een paar uur tijd een krat bier opgezopen en had geniale idee gekregen om m'n ex 's nachts te bellen.

Ow, enne?

quote:

Op maandag 12 mei 2014 02:57 schreef PowerLoungen het volgende:

[..]

wil het eens wel Je zakt zo echt af naar iets waar je niet wilt zijn. Contact zoeken gaat je helemaal een knock-out opleveren.

Ja, ik weet het.. Daarom zoek i ook geen contact. Het feit dat ie gister niet eens iets kon laten horen op mijn smsje. Dan niet., Weet je, het is goed bedoelt allemaal, maar ik ben er op een gegeven moment ook wel klaar mee.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 03:03 schreef PowerLoungen het volgende:

[..]

Lucky dat je niks meer ervan wist

Ach ik zit er zelf niet meer mee. Maar op het moment zijn zulke dingen gewoon echt heel erg kut.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 03:04 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

[..]

Ja, ik weet het.. Daarom zoek i ook geen contact. Het feit dat ie gister niet eens iets kon laten horen op mijn smsje. Dan niet., Weet je, het is goed bedoelt allemaal, maar ik ben er op een gegeven moment ook wel klaar mee.

Mooi . Verspil je energie niet meer aan die gast

quote:

Op maandag 12 mei 2014 03:05 schreef Gatenkaas het volgende:

[..]

Ach ik zit er zelf niet meer mee. Maar op het moment zijn zulke dingen gewoon echt heel erg kut.

Ik begrijp ook wel dat je soms een keer helemaal naar de klote wil gaan . Is heel menselijk

quote:

Op maandag 12 mei 2014 03:06 schreef PowerLoungen het volgende:

[..]

Mooi . Verspil je energie niet meer aan die gast

Zal ook zeker proberen dat niet meer te doen

quote:

Op maandag 12 mei 2014 03:07 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Zal ook zeker proberen dat niet meer te doen

Mooi

quote:

Op maandag 12 mei 2014 02:52 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Ik probeer, maar ik wil.niet. Ik kan alleen mar aan hem denken en hoe.meer ij er aan denk, hoe minder ik ervan begrijp. Het is echt moeilijk nu geen.contact met hem te zoeken.

Sterkte

Ik begrijp je heel goed en heb meermalen per week hetzelfde gevoel... Het is echt afkicken en emotioneel een hel!! Ik wilde laatst ons huis binnen lopen en gewoon tegen m aankruipen in bed....
Hij gaat zondag ons huis uit, dat gaat een hele klap worden

Vanochtend weer zo'n fijne terugval. Alleen wakker worden in een tweepersoonsbed en geen berichtje of iets op je telefoon als je wakker wordt. Nu wel weer oké, aan het werk dan maar.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 08:41 schreef runaway het volgende:

[..]

Ik begrijp je heel goed en heb meermalen per week hetzelfde gevoel... Het is echt afkicken en emotioneel een hel!! Ik wilde laatst ons huis binnen lopen en gewoon tegen m aankruipen in bed....
Hij gaat zondag ons huis uit, dat gaat een hele klap worden

Ja, het is echt moeilijk.. Had niet gedacht dat die ene nacht samen onze laatste zou worden zo heerlijk geknuffeld en Ugh..dat was dus gewoon de laatste keer.

Aww dat is wel onwijs klote ja. Succes ermee.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 09:22 schreef Limez het volgende:
Vanochtend weer zo'n fijne terugval. Alleen wakker worden in een tweepersoonsbed en geen berichtje of iets op je telefoon als je wakker wordt. Nu wel weer oké, aan het werk dan maar.

Gek is dat he, niks meer horen? En het slapen in een tweepersoonsbed is ook niet geweldig. Nog niet iig. En het bed heeft hij ook nog eens voor mij/ons gekocht..

Succes en werkse!

Goed, ik heb de nodige koppijn, maar die had ik al wel zien aankomen

Ik heb zelf een beetje het idee dat ik nog in een ontkenningsfase zit of zo. Geloven kan ik het nog steeds niet en ik heb nog steeds het gevoel dat ie ieder moment een berichtje kan sturen of hier voor de deur staat. Gewoon, omdat ik nog steeds niet helemaal kan begrijpen waar het nou zó gigantisch is mis gegaan dat hij ervoor koos om te vertrekken en nooit meer terug te komen. Zo lastig dit.

En, iemand zou zich toch klote moeten voelen als een relatie stuk loopt? Ik weet dat het voor de uitmakende partij makkelijker is, of dat schijnt, maar hij lijkt helemaal nergens last van te hebben. Nee, hij vindt het prima om er van de een op andere dag een punt achter te zetten. Spreekt mij nooit meer? Okay. Ziet mij nooit meer? Nog beter.

We hadden voor vanavond ook een hele leuke avond uit gepland.. Verdomme zeg

quote:

Op maandag 12 mei 2014 11:03 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Gek is dat he, niks meer horen? En het slapen in een tweepersoonsbed is ook niet geweldig. Nog niet iig. En het bed heeft hij ook nog eens voor mij/ons gekocht..

Succes en werkse!

Ik heb sowieso al het contact verbroken, bewuste keuze van mijn kant. Betekend niet dat ik graag wakker word met een lief berichtje van iemand die veel voor me betekend. Thanks, jij ook veel sterkte vandaag.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 11:15 schreef MegaKonijn het volgende:
Goed, ik heb de nodige koppijn, maar die had ik al wel zien aankomen

Ik heb zelf een beetje het idee dat ik nog in een ontkenningsfase zit of zo. Geloven kan ik het nog steeds niet en ik heb nog steeds het gevoel dat ie ieder moment een berichtje kan sturen of hier voor de deur staat. Gewoon, omdat ik nog steeds niet helemaal kan begrijpen waar het nou zó gigantisch is mis gegaan dat hij ervoor koos om te vertrekken en nooit meer terug te komen. Zo lastig dit.

En, iemand zou zich toch klote moeten voelen als een relatie stuk loopt? Ik weet dat het voor de uitmakende partij makkelijker is, of dat schijnt, maar hij lijkt helemaal nergens last van te hebben. Nee, hij vindt het prima om er van de een op andere dag een punt achter te zetten. Spreekt mij nooit meer? Okay. Ziet mij nooit meer? Nog beter.

We hadden voor vanavond ook een hele leuke avond uit gepland.. Verdomme zeg

Kan je niet met iemand anders een hele leuke avond beleven vanavond?

quote:

Op maandag 12 mei 2014 11:51 schreef Aisomont het volgende:

[..]

Kan je niet met iemand anders een hele leuke avond beleven vanavond?

Mwah, iig niet zoals het vanavond zou moeten zijn.. Nee, ik blijf vandaag lekker in bed.

Wel verdomme, volgens mij is ie dus toch terug bij zijn ex. Vorige week werd hij er weer maatjes mee op facebook en gister zijn pa. Ze is dus waarschijnlijk ook al weer langs geweest daar. Jeetje zeg. Heb het net gesmst dat ie er maar veel plezier mee moet hebben en dat ie zijn spullen niet meer hoeft op te halen.

Ik herken mezelf heel erg in de zaken die in de OP worden genoemd. Mijn vrouw en ik hebben een week geleden besloten te gaan scheiden, dat was toen al niet makkelijk te verwerken maar sinds gisteren is ze hier ook niet meer in huis en het gemis is groot.

We zijn 6 jaar samen geweest, hebben daarvan 4 jaar samengewoond en waren bijna twee jaar getrouwd. We hebben besloten te scheiden omdat het gewoon niet meer goed ging tussen ons, we waren meer huisgenoten dan een getrouwd stel en dat werkt gewoon niet. We hebben besloten er een punt achter te zetten en niet door te gaan aangezien dat waarschijnlijk alleen maar averechts zou werken, we kunnen nu als vrienden uit elkaar gaan, dat vinden we beide belangrijk.

Ik denk steeds terug aan de leuke dingen die we samen hebben gedaan, ik kan dat maar niet uit mijn hoofd zetten. Ik heb vannacht geen oog dichtgedaan omdat ik steeds aan het piekeren was, er is ineens niemand meer om lekker tegenaan te kruipen of even mee te praten voor het slapen gaan.

Ook geeft ik mezelf de schuld dat de relatie tot een einde is gekomen, ik heb het gevoel dat ik het had kunnen voorkomen maar dat ik daarin heb gefaald. Het is heel moeilijk te accepteren dat het echt over is en dat mijn vrouw niet meer terugkomt. Stiekem hoop ik dat ze mij ook heel erg mist en uiteindelijk weer bij me terugkomt, zelfs al weet ik dat die kans heel klein is.

Voor mijn gevoel is mijn vrouw onvervangbaar. Ik kon het toen het nog wel goed ging tussen ons heel erg goed met haar vinden, we dachten over heel veel zaken hetzelfde en ik heb heel veel leuke dingen met haar gedaan. Ik kan me niet voorstellen dat iemand anders zomaar haar plek op kan vullen en heb momenteel helemaal geen behoefte aan een nieuwe relatie. Ook toont iedereen die ik het heb verteld erg veel medeleven en zeggen ze dat ik nu vooral om mezelf moet denken, dit is een lief gebaar maar ze voelen niet wat ik op dit moment voel en ik ben heel erg bezig met het verwerken van het verlies.

Er is nu niemand meer die op me wacht als ik van het werk kom, niemand waarmee ik ervaringen kan delen en niemand waarmee ik kan praten als het even wat minder gaat. Ook deden we heel veel samen, die dingen moet ik nu alleen doen en op dat soort momenten mis ik haar het meest.

Ik hoop dat dit rotgevoel snel over gaat, dit is zo fucking moeilijk

quote:

Op maandag 12 mei 2014 14:11 schreef bondage het volgende:
Ik herken mezelf heel erg in de zaken die in de OP worden genoemd. Mijn vrouw en ik hebben een week geleden besloten te gaan scheiden, dat was toen al niet makkelijk te verwerken maar sinds gisteren is ze hier ook niet meer in huis en het gemis is groot.

We zijn 6 jaar samen geweest, hebben daarvan 4 jaar samengewoond en waren bijna twee jaar getrouwd. We hebben besloten te scheiden omdat het gewoon niet meer goed ging tussen ons, we waren meer huisgenoten dan een getrouwd stel en dat werkt gewoon niet. We hebben besloten er een punt achter te zetten en niet door te gaan aangezien dat waarschijnlijk alleen maar averechts zou werken, we kunnen nu als vrienden uit elkaar gaan, dat vinden we beide belangrijk.

Ik denk steeds terug aan de leuke dingen die we samen hebben gedaan, ik kan dat maar niet uit mijn hoofd zetten. Ik heb vannacht geen oog dichtgedaan omdat ik steeds aan het piekeren was, er is ineens niemand meer om lekker tegenaan te kruipen of even mee te praten voor het slapen gaan.

Ook geeft ik mezelf de schuld dat de relatie tot een einde is gekomen, ik heb het gevoel dat ik het had kunnen voorkomen maar dat ik daarin heb gefaald. Het is heel moeilijk te accepteren dat het echt over is en dat mijn vrouw niet meer terugkomt. Stiekem hoop ik dat ze mij ook heel erg mist en uiteindelijk weer bij me terugkomt, zelfs al weet ik dat die kans heel klein is.

Voor mijn gevoel is mijn vrouw onvervangbaar. Ik kon het toen het nog wel goed ging tussen ons heel erg goed met haar vinden, we dachten over heel veel zaken hetzelfde en ik heb heel veel leuke dingen met haar gedaan. Ik kan me niet voorstellen dat iemand anders zomaar haar plek op kan vullen en heb momenteel helemaal geen behoefte aan een nieuwe relatie. Ook toont iedereen die ik het heb verteld erg veel medeleven en zeggen ze dat ik nu vooral om mezelf moet denken, dit is een lief gebaar maar ze voelen niet wat ik op dit moment voel en ik ben heel erg bezig met het verwerken van het verlies.

Er is nu niemand meer die op me wacht als ik van het werk kom, niemand waarmee ik ervaringen kan delen en niemand waarmee ik kan praten als het even wat minder gaat. Ook deden we heel veel samen, die dingen moet ik nu alleen doen en op dat soort momenten mis ik haar het meest.

Ik hoop dat dit rotgevoel snel over gaat, dit is zo fucking moeilijk

Waarom denk je dat je het had kunnen voorkomen als het niet meer voelde als een getrouwd stel? Dat is gevoel, dat voorkom je niet zomaar lijkt mij.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 14:12 schreef Aisomont het volgende:

[..]

Waarom denk je dat je het had kunnen voorkomen als het niet meer voelde als een getrouwd stel? Dat is gevoel, dat voorkom je niet zomaar lijkt mij.

Er waren een aantal dingen die niet goed gingen tussen ons. Mijn vrouw wou bijvoorbeeld dat ik meer beslissingen ging nemen (ik laat dat liever aan anderen over en laat wel weten of ik het er mee eens ben) en dat is me niet gelukt. Mijn vrouw gaf al aan dat dat gewoon bij mij hoort en dat het niet zomaar aan te passen is, echter heb ik steeds het gevoel dat als ik dat wel had gekund onze relatie niet in de soep was gelopen.

Ook ging het qua seks niet goed. Mijn vrouw heeft niets met bondage omdat ze in het verleden slachtoffer is geworden van misbruik, ik snap dat en had aangegeven dat ik het niet erg vond, ze vond het zelf echter wel erg en was van mening dat ze me tekort deed op dat gebied. Ik ben nu van mening dat ik er niet genoeg aan heb gedaan om haar te overtuigen dat ik er echt geen probleem mee had, op heel veel andere punten was de klik er wel en dat vind ik belangrijk en was voor mij een reden om me daarop aan te passen.

Ergens weet ik dat ik er waarschijnlijk niets aan heb kunnen doen. Het gevoel is echter wel aanwezig en ik krijg het maar niet weg.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 14:20 schreef bondage het volgende:

[..]

Er waren een aantal dingen die niet goed gingen tussen ons. Mijn vrouw wou bijvoorbeeld dat ik meer beslissingen ging nemen (ik laat dat liever aan anderen over en laat wel weten of ik het er mee eens ben) en dat is me niet gelukt. Mijn vrouw gaf al aan dat dat gewoon bij mij hoort en dat het niet zomaar aan te passen is, echter heb ik steeds het gevoel dat als ik dat wel had gekund onze relatie niet in de soep was gelopen.

Niemand kan van je eisen dat jij verandert. Heeft ze het letterlijk zo gezegd? Wat wel had gekund, is dat ze van je had gevraagd of je er aan zou willen werken, en als je dat zou doen, dat dat al genoeg was geweest.

quote:

Ook ging het qua seks niet goed. Mijn vrouw heeft niets met bondage omdat ze in het verleden slachtoffer is geworden van misbruik, ik snap dat en had aangegeven dat ik het niet erg vond, ze vond het zelf echter wel erg en was van mening dat ze me tekort deed op dat gebied. Ik ben nu van mening dat ik er niet genoeg aan heb gedaan om haar te overtuigen dat ik er echt geen probleem mee had, op heel veel andere punten was de klik er wel en dat vind ik belangrijk en was voor mij een reden om me daarop aan te passen.

Dat mag zij niet voor jou beslissen.

quote:

Ergens weet ik dat ik er waarschijnlijk niets aan heb kunnen doen. Het gevoel is echter wel aanwezig en ik krijg het maar niet weg.

Op mij komt het over alsof er nog meer mis is behalve dit, maar dat ze dat misschien ergens achterhoud om je geen pijn te doen of iets dergelijks.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 14:29 schreef Aisomont het volgende:

[..]

Niemand kan van je eisen dat jij verandert. Heeft ze het letterlijk zo gezegd? Wat wel had gekund, is dat ze van je had gevraagd of je er aan zou willen werken, en als je dat zou doen, dat dat al genoeg was geweest.

Ze heeft me gevraagd eraan te werken en heeft me daarvoor ook de tijd gegeven. We hebben ook relatietherapie geprobeerd maar dat had ook niet het gewenste resultaat. Ze heeft duidelijk aangegeven dat ik mezelf niet hoef aan te passen en dat ik iemand moet zoeken die wel de beslissingen voor me wil nemen.

quote:

[..]

Dat mag zij niet voor jou beslissen.

Klopt, maar ook hier vond ze dat ik beter iemand kan zoeken die er wel interesse in heeft.

quote:

[..]

Op mij komt het over alsof er nog meer mis is behalve dit, maar dat ze dat misschien ergens achterhoud om je geen pijn te doen of iets dergelijks.

Ik weet het niet. We hebben heel veel gepraat en wat ik heb genoemd zijn imo de hoofdoorzaken dat het niet goed ging tussen ons met als resultaat dat de relatie geen zin meer heeft. Waarschijnlijk denk ik over een jaar dat het inderdaad de beste keuze is geweest, echter is het nu nog moeilijk om mee te leven en het een plek te geven.

Oops, een 'wtf, serieus. dat is helemaal niet zo.' terug gekregen op mijn smsje Ook is de kans om te praten voorbij. De droeftoeter. Wees gewoon eerlijk, ik ben niet achterlijk. Heb hem nog gezegd dat ie toch al niet van plan was te praten. Idioot.

Wat een dag vandaag zeg, jezus. En dat weer maakt je humeur er ook niet beter op

Ik loog ook heel veel maar dat kwam ook onder andere door haar. Ze lag overal heel veel druk op waardoor ik alleen maar onzekerder werd. Controleren bedoelde ze met haar telefoon meekijken. Vind je het gek! Ze zat 24/7 op haar mobiel, zelfs als we ergens heen gingen. Vaak ruzie, ik was diegene die haar psychisch maakte en ga zo maar verder. Afgelopen 11 dagen deed ik alles voor der. Als een hond liep ik achter haar aan. Nu merk ik gewoon dat ze er misbruik van maakte. Me zusje zegt nu dat ze ruimte nodig heeft en wacht totdat ik verander. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik spreek haar niet meer. Net stuurde ze me nog een app of ik me laatste kleren nog moest ophalen. Zal ik gaan of niet?

Dankjewel voor de tips!

quote:

Op zondag 11 mei 2014 20:38 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Wat rot! Heftige dingen om zo te horen te krijgen. Ik kan me inderdaad voorstellen dat samenwonen veel druk op een relatie kan leggen, zeker als je nog niet zo lang samen bent. Maar die dingen die ze zei, dat je liegt en controleert, herken je dat wel? Of komt dat voor jou uit de lucht vallen?

Maar hoe ik met die eerste fase ben omgegaan... pff... Ik was de eerste week echt een kettingrokend hoopje mens (ook al was ik daarvoor 3,5 jaar gestopt), dus niet echt een fantastische tip. Wat mij vooral erg goed deed was sporten. Ik heb m'n reet echt uit bed moeten slepen en mezelf een schop onder m'n kont moeten geven, maar hardlopen was echt heerlijk. Wandelingen met m'n hond maken ook. Verder heb ik geprobeerd om veel met vriendinnen af te spreken en vooral gewoon lief voor mezelf te zijn en gewoon lekker seriemarathons gehouden overdag als ik er zin in had. Werken vond ik ook prettig, al dacht ik van tevoren dat het vreselijk zou zijn. Maar zoals velen zullen zeggen: de nummer één tip is echt sporten.

Sterkte verder! In het begin is het echt een beetje overleven ipv leven elke dag, maar gelukkig gaat dat weer over

quote:

Op zondag 11 mei 2014 20:38 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Wat rot! Heftige dingen om zo te horen te krijgen. Ik kan me inderdaad voorstellen dat samenwonen veel druk op een relatie kan leggen, zeker als je nog niet zo lang samen bent. Maar die dingen die ze zei, dat je liegt en controleert, herken je dat wel? Of komt dat voor jou uit de lucht vallen?

Maar hoe ik met die eerste fase ben omgegaan... pff... Ik was de eerste week echt een kettingrokend hoopje mens (ook al was ik daarvoor 3,5 jaar gestopt), dus niet echt een fantastische tip. Wat mij vooral erg goed deed was sporten. Ik heb m'n reet echt uit bed moeten slepen en mezelf een schop onder m'n kont moeten geven, maar hardlopen was echt heerlijk. Wandelingen met m'n hond maken ook. Verder heb ik geprobeerd om veel met vriendinnen af te spreken en vooral gewoon lief voor mezelf te zijn en gewoon lekker seriemarathons gehouden overdag als ik er zin in had. Werken vond ik ook prettig, al dacht ik van tevoren dat het vreselijk zou zijn. Maar zoals velen zullen zeggen: de nummer één tip is echt sporten.

Sterkte verder! In het begin is het echt een beetje overleven ipv leven elke dag, maar gelukkig gaat dat weer over

Net een flinke ruzie gehad over de sms... Hij heeft echt vervelende dingen gezegd. Uiteindelijk heeft ie gezegd dat ie het geruzie niet waard vindt en heeft ie verteld waarom ie ermee gekapt is. Het lag schijnbaar allemaal aan mij. Hij had het idee dat ik hem onder controle wilde hebben en dat bracht wat gedoe met zich mee en daar had ie geen zin meer in. Dat hij heeft gelogen, dat maakt in het verhaal niks uit.. Ik moet zeggen dat ik er wel vaak bovenop heb gezeten, maar dat werd al wel veel minder. Hij weet ook hoe dit zo is gekomen en hij weet dat ik er mee bezig ben dit te veranderen. Toch, als hij niet had gelogen, was er niks aan de hang geweest.

Ik had hem kaartjes gegeven voor een show vanavond. Met kerst. Zouden we gezellig samen heen gaan..Hij is er nu dus heen vertelde ie net. Hoe kan je dat zo makkelijk doen? Jeetje zeg.

Als we er gewoon normaal over hadden gepraat, hadden we nog ergens kunnen komen. Nog steeds ben ik ervan overtuigd dat het goed kan komen als we eens goed gaan praten. Hij ook. Hij moet ook praten. Dat hij daar nu mee komt is vervelend.. Hij had het ook kunnen zeggen toen we nog een relatie hadden.. Hij heeft het er weleens een beetje over gehad, maar nooit echt zoals ie het net zei.

Ugh. Wat. een. kut. avond. Had ook zo graag met hem naar die show willen gaan

quote:

Op maandag 12 mei 2014 14:11 schreef bondage het volgende:
Ik herken mezelf heel erg in de zaken die in de OP worden genoemd. Mijn vrouw en ik hebben een week geleden besloten te gaan scheiden, dat was toen al niet makkelijk te verwerken maar sinds gisteren is ze hier ook niet meer in huis en het gemis is groot.

We zijn 6 jaar samen geweest, hebben daarvan 4 jaar samengewoond en waren bijna twee jaar getrouwd. We hebben besloten te scheiden omdat het gewoon niet meer goed ging tussen ons, we waren meer huisgenoten dan een getrouwd stel en dat werkt gewoon niet. We hebben besloten er een punt achter te zetten en niet door te gaan aangezien dat waarschijnlijk alleen maar averechts zou werken, we kunnen nu als vrienden uit elkaar gaan, dat vinden we beide belangrijk.

Ik denk steeds terug aan de leuke dingen die we samen hebben gedaan, ik kan dat maar niet uit mijn hoofd zetten. Ik heb vannacht geen oog dichtgedaan omdat ik steeds aan het piekeren was, er is ineens niemand meer om lekker tegenaan te kruipen of even mee te praten voor het slapen gaan.

Ook geeft ik mezelf de schuld dat de relatie tot een einde is gekomen, ik heb het gevoel dat ik het had kunnen voorkomen maar dat ik daarin heb gefaald. Het is heel moeilijk te accepteren dat het echt over is en dat mijn vrouw niet meer terugkomt. Stiekem hoop ik dat ze mij ook heel erg mist en uiteindelijk weer bij me terugkomt, zelfs al weet ik dat die kans heel klein is.

Voor mijn gevoel is mijn vrouw onvervangbaar. Ik kon het toen het nog wel goed ging tussen ons heel erg goed met haar vinden, we dachten over heel veel zaken hetzelfde en ik heb heel veel leuke dingen met haar gedaan. Ik kan me niet voorstellen dat iemand anders zomaar haar plek op kan vullen en heb momenteel helemaal geen behoefte aan een nieuwe relatie. Ook toont iedereen die ik het heb verteld erg veel medeleven en zeggen ze dat ik nu vooral om mezelf moet denken, dit is een lief gebaar maar ze voelen niet wat ik op dit moment voel en ik ben heel erg bezig met het verwerken van het verlies.

Er is nu niemand meer die op me wacht als ik van het werk kom, niemand waarmee ik ervaringen kan delen en niemand waarmee ik kan praten als het even wat minder gaat. Ook deden we heel veel samen, die dingen moet ik nu alleen doen en op dat soort momenten mis ik haar het meest.

Ik hoop dat dit rotgevoel snel over gaat, dit is zo fucking moeilijk

Wat vervelend Sterkte!