Avond/Nacht naar buiten verboden, evenals vakantie alleen

quote:

Op maandag 28 april 2014 13:33 schreef datismijnmening het volgende:

[..]

Jongens zullen minder snel lastig gevallen worden dan meisjes en jongens zijn weerbaarder mochten ze toch lastig gevallen worden.
Mijn zusje kan mij in principe om 4 uur 's nachts nog wakker bellen dan kom ik d'r halen

pics van je zusje?

quote:

Op maandag 28 april 2014 13:51 schreef hmmmz het volgende:

[..]

pics van je zusje?

Serieus ts, waarom is uit huis gaan financieel geen optie? Met een lening van duo lukt het makkelijk! De rente is atm ook <1% dus geen zorgen daar. Met een goede baan en sociale skills die met uit huis gaan beter worden vind je na een studie heys wel een baan om de lening terug te betalen.

Wees niet bang! En maak een potje ruzie, je ouders zijn overbeschermd zij zorgen (onbewust) ervoor dat je je weinig ontplooit. Het proces van losmaken moet nou toch wel is ingezet worden, zodat je je eigen weg kan gaan, EN KAN GAAN LEVEN!

(Mijn losmaken begon op mijn 14e veel feesten en laat thuiskomen, wel zorgde ik altijd ervoor dat ik geld bij mij had voor de taxi en fijne mensen bij had. Mijn ouders waren wel wat flexibeler,
maar er zijn heel wat conflicten geweest, het gaf destijds een heerlijk gevoel om dingen te doen die ik zelf wou, vrijheid! Nu jaren later lachen we erom...)

Woah, echt supertof dat je ouders iemand klaar aan het stomen zijn om straks met beide benen in de samenleving te staan. Geen enkele kans dat we jou en je mammie over tien jaar terugzien bij 'schoondochter gezocht.'


Draai dit even up to eleven en blaas de kalk van het plafond af. Hoog tijd om eens te gaan puberen knul.

quote:

Op maandag 28 april 2014 13:15 schreef GoldenHeart het volgende:
Als ik zo lees dat het niet normaal is, raak ik zowat depressief..

Wat depressief? Niet doen, je zit toch goed? Je bent pas 19. Echt een leeftijd om nog thuis te blijven. Jongens zoals jij kunnen dat nog niet. Op zichzelf wonen he? Je woont immers nog niet op jezelf. Wassen? Het huis schoonmaken? Koken? Daar heb je mams voor.
Ja, natuurlijk zul je zeggen dat je prima al die dingen kunt enzo, maar zeg eens zelf: wanneer heb je ooit een hele week voor het huishouden gezorgd? Inclusief boodschappen doen.
Zo geweldig is het allemaal niet hoor. Ik weet wel zeker dat je het nog geen twee weken volhoudt. En natuurlijk de gevolgen: hangende pootjes, sorry zeggen en dan toch maar weer netjes om 10 uur naar bed.

quote:

Op maandag 28 april 2014 15:00 schreef ijsparasol het volgende:
Wees niet bang! En maak een potje ruzie, je ouders zijn overbeschermd zij zorgen (onbewust) ervoor dat je je weinig ontplooit. Het proces van losmaken moet nou toch wel is ingezet worden, zodat je je eigen weg kan gaan, EN KAN GAAN LEVEN!

Dit! En je bent 19! Je hebt nu de kans om lekker los te gaan zonder zware verantwoordelijkheden e.d.

quote:

Op maandag 28 april 2014 13:18 schreef nattermann het volgende:
Bekrompen ouders heb je.

Maar er is toch ook een wisselwerking tussen TS en zijn ouders?

Als hij nog nooit tegen zijn ouders is in gegaan en altijd braaf thuisblijft dan raken zij daar ook aan gewend en gaan er dan vanuit dat het wel goed is.

Normaal ga je in je puberteit opstandig worden en doen wat je zelf wil.
Na wat ruzie merken je ouders dat je toch steeds weer in één stuk thuiskomt en dan gaan ze je wel wat meer vertrouwen.

TS moet gewoon gaan doen wat hij zelf wil.
Hij zal heus niet als hij terugkomt van vakantie zijn spullen op de stoep aantreffen.

[ Bericht 4% gewijzigd door jeroen25 op 01-05-2014 12:01:05 ]

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 11:53 schreef jeroen25 het volgende:

[..]

Maar er is toch ook een wisselwerking tussen TS en zijn ouders?

Als hij nog nooit tegen zijn ouders is in gegaan en altijd braaf thuisblijft dan raken zij daar ook aan gewend en gaan er dan vanuit dat het wel goed is.

Normaal ga je in je puberteit opstandig worden en doen wat je zelf wil.
Na wat ruzie merken je ouders dat je toch steeds weer in één stuk thuiskomt en dan gaan ze je wel wat meer vertrouwen.

TS moet gewoon gaan doen wat hij zelf wil.
Hij zal heus niet als hij terugkomt van vakantie zijn spullen op de stoep aantreffen.

De kunst is volgens mij om het steeds iets op te rekken zonder het meteen te extreem te maken

Eerste een paar keer een half uur te laat...dan een uur...daarna uur en een kwartier, tot die hele grens vervaagd is en die tijd helemaal geen waarde meer heeft

Niet dat je ipv 10 uur ineens om half 3 thuis komt. Dan heb je steeds een beetje gezeik, maar niet echt gelijk de moeite waard om een heel probleem van te maken.

quote:

Op donderdag 1 mei 2014 13:13 schreef DEVIEZEMAN. het volgende:
De kunst is volgens mij om het steeds iets op te rekken zonder het meteen te extreem te maken

Dat wel maar normaal begin je daar op je 14e mee.
TS is al 19 en mag dus best wat sneller gaan.

Je ouders zijn te overbezorgd en dat is niet goed. Een kind (al ben je eigenlijk geen kind meer) moet je ook een beetje vrij laten, zodat er geen druk is.

Wat ik vooral zie, is dat kinderen die thuis onderdrukt worden en niets mogen, later onhandelbare mensen worden, omdat ze eindelijk vrijheid hebben en tot het uiterste gaan daarin. Er wordt ze geen evenwicht in die dingen aangeleerd.

Praat met je ouders en leg ze uit dat jij geen kind meer bent en zelf verstandige beslissingen kunt nemen. Dat ze je beetje vrij moeten laten, aangezien je over 3 a 4 jaar als je wel op jezelf woont, ook hoort te weten hoe het is om zelfstandig beslissingen te kunnen nemen.

Je mag trouwens ook weleens ruzie met ze maken, als je braaf ok zegt tegen alles wat zij zeggen, laten ze je natuurlijk nooit met rust Laat zien dat je die beperking van je vrijheid niet accepteert.

Het maakt je ongelukkig en welke ouder wil zijn/haar kind ongelukkig zien? Laat je gevoel spreken.

De enige jongen die ik ken die met zulke regels is opgegroeid, is nu een speed junk.

Ik zou lekker weg lopen thuis en bij een maat gaan slapen voor 3 dagen. Smsje naar je moeder dat je even weg wilt thuis omdat je het als een gevangenis ziet. Dan gaan zij ook wel even goed nadenken.

Dit is niet oké van je ouders. Je moet wat levenservaring kunnen opdoen. Dit is joúw leven, bepaal zelf wat jij ermee wil.

Wow! Ik kan me hier absoluut geen voorstelling bij maken.
Ik begrijp wel dat je op deze leeftijd er meer moeite mee zou hebben als rond je 14de, omdat je er dan toch anders tegenaan kijkt. (teveel nadenkt over gevolgen etc.) Maar voel je je er serieus niet prettig bij en dat zal gezien dit topic, zal je er toch vol tegenin moeten gaan of het inderdaad accepteren.
Veel succes ermee in beide gevallen...

Je bent ouder dan 18 jaar en dus meerderjarig en gerechtigd zelf keuzes te maken en beslissingen te nemen.

quote:

Op maandag 28 april 2014 15:00 schreef ijsparasol het volgende:
Wees niet bang! En maak een potje ruzie, je ouders zijn overbeschermd zij zorgen (onbewust) ervoor dat je je weinig ontplooit. Het proces van losmaken moet nou toch wel is ingezet worden, zodat je je eigen weg kan gaan, EN KAN GAAN LEVEN!

Want leven is alleen na 10:00 in de kroeg hangen? Wat een bullshit.

TS; Je ouders zijn wat streng en over beschermend. Ze zullen wel hun redenen hebben voor die regels en de vraag is vooral of je die redenen kent. De regel die ik bij mijn oudste (17) hanteer is dat hij toch toestemming krijgt iets wel/niet te doen als hij mijn redenen kan 'dichttimmeren'. Oftewel; aantonen dat mijn bezorgdheid niet nodig is. Dat kan gaan over cijfers op school of in mijn ogen gevaarlijke situaties. En dat lukt hem vaker wel dan niet.

Voor wat betreft vakantie; kijk eens of het mogelijk is om met vrienden in de buurt van het vakantieadres van jouw ouders of de ouders van één van hen op vakantie te gaan. Denk aan een dorp verderop of de camping/bungalowpark/appartementencomplex/hotel naast die waar zij zitten. Dan ben je redelijk vrij in je doen en laten waardoor je het gevoel hebt zelfstandig op vakantie te zijn, maar hoeven je ouders niet bang te zijn dat als er iets ernstigs gebeurt er geen ouders in de buurt zijn. Je kan dan tenslotte heel gemakkelijk op die ouders terug vallen.
Uiteraard wel met de afspraak dat er geen contact wordt gezocht als dat niet nodig is. Je zit dan tenslotte ook niet te wachten op een stel ouders die iedere avond 'gezellig komen buurten'.

Onder de plak bij paps en mams.

Is natuurlijk ook niet jouw schuld. Zo hebben je ouders je gevormd. Dit is hun ideale situatie. Hun wil is wet met een 19 jarige zoon die te bang is om de confrontatie aan te gaan.

Wedden dat dit je hele leven niet gaat veranderen? Je vindt een vrouw die net zo dominant is als je ouders en vervolgens zit je onder haar plak.

Doe er nu wat aan, anders moet je er echt maar aan wennen.

Gewoon stiekem op vakantie gaan, zal ze leren.

Als je ouders boodschappen gaan doen, je koffer pakken, briefje achterlaten dat je naar Spanje bent.
Briefje:
"Pap, Mam, jullie kunnen naar de pomp lopen, ben geen 5 meer. Ik zit in Spanje en kom mij niet achterna.
Liefs, Sjaak. PS: ik heb de hond al eten gegeven."

Gewoon schijt hebben en weggaan. Desnoods via het raam naar buiten klimmen.

Als ouders je kind zo kort houden....
Heb dat alleen maar fout zien aflopen hier in de buurt.