Ik ben een alien

quote:

Ideeėn:

Psychose en trips in fantasie/metafoor/fictie verhaal

Meerdere planeten.
Begint op aarde.
Verteller is uit deze tijd/wereld en bekijkt de toekomst door te trippen en dromen.

Karakters:

Bob: Verteller en hoofdrolspeler. Neemt drugs om te kunnen reizen naar de wereld van Trok en doet dit ook in zijn dromen.

Trok: Aardbewoner die werkt als ontwerper en schrijver op een alienschip. De verteller figuur/hoofdrolspeler bekijkt de wereld/tijd van Trok in zijn trips en dromen.

Idaloza: Collega van Trok op het ruimteschip.
Verhaal:

Trok hangt in zijn bureaustoel achter zijn bureau terwijl hij zit te tekenen. Zijn pen lijkt van magie maar is eigenlijk een hightech stukje schrijfgereedschap, dat de verhalen die hij wilt schrijven als vanzelf op papier neerzet. De vibraties die uit dit apparaat komen stimuleren zijn creatieve hersengedeeltes en de pen schrijft dan automatisch de stroom aan verhaallijn op papier.
De bureaustoel waar hij in hangt lijkt niet en toch weer wel op de variant die wij hier en nu kennen. Hij hangt in een web van energie dat hij alle kanten op kan sturen en laten vervormen op elke manier die hij kan bedenken. Zijn bureau is als een 3d-tablet die ook elke grootte en vorm kan aannemen die nodig is voor de desbetreffende taak die de gebruiker gaat uitvoeren.

“Ik kom weer een beetje bij” denk ik terwijl mijn trip begint uit te werken. Elke trip die ik de laatste tijd heb laat mij kijken in een andere tijd, een andere wereld. “Dit korte beeld in deze wereld was weer fantastisch. “

Ik neem een redose, die ik meteen na impact in mijn mond voel in enige mate van trippigheid, na even kort twijfel te hebben gehad over of dit wel zo'n verstandig idee is. “2 Druppels vloeibare lsd onder de tong, en gaan met die banaan!” Roep ik hardop terwijl ik toch echt alleen ben. “Ben ik wel alleen? Ik zie niemand maar ik hoor toch echt mensen...” Mijn paranoia slaat weer op hol. Ik weet zeker dat ik alleen ben in huis en toch heb ik het gevoel bekeken te worden. Dat mensen, of wat het ook zijn, mij kunnen horen. Ook al ben ik helemaal stil. Of kunnen ze mijn gedachtes horen? “Volgens mij was die redose geen goed idee...”

Een kwartier later ben ik weer rustig. “Zo, en nu een dikke joint bouwen.” Zeg ik wederom hardop tegen mijzelf. Ik pak de lange vloei, tip, breek een stukje sigaret af en begin mijn wiet te kruimelen. “Deze wiet ruikt echt fucking lekker” Denk ik terwijl ik de toppen stuk voor stuk beetje bij beetje in kleine stukjes maak.
Ik steek de joint aan na hem vol trots te hebben bekeken. “Toch wel een mooie joint voor de toestand waar ik mij toch nog in bevind. En het mooiste is; Ik ga zo dadelijk nog harder!”

Een half uur hierna begin ik de lsd die ik had bijgenomen goed te voelen opkomen. “Tijd voor een lachgasballon!” Roep ik. “Fuck, ik moet echt eens leren niet zo in mijzelf te praten.”
“Psssssssssssss!!!” Klinkt het als mijn ballon wordt gevuld met heerlijk koud gas. Ik zet de ballon aan mijn mond en begin in en uit te ademen. En woesjh! Daar ga ik!

In het ruimteschip van de aliens waar Trok ontwerper en schrijver is is een code rood alarm afgegeven. “Iedereen moet alles waar hij mee bezig is laten vallen en zo snel mogelijk rapporteren in de kantine!” Klinkt het door de speakers in een stem die zich stabieler en sterker voor wilt doen dan eigenlijk het geval is op dit moment.
Trok rent zo hard als hij kan door de gangen. “Rechts, links, rechtdoor, rechtdoor, rechts, links.” Denkt hij hardop terwijl hij de route probeert te herinneren op het enorme schip waar hij pas sinds kort aangenomen is. Hij heeft de kantine al in zicht. “Nog maar een paar meter!”

“Weet jij waarom we hierheen moesten komen Trok?” Vraagt een collega van hem. “Nee, ik heb geen idee Idaloza. Ben benieuwd.” Idaloza komt van de planeet Lizoran. Hij behoort tot een soort mens die door afscheiding van de aarde is geėvolueerd op een bewonderenswaardige manier. Hij heeft niet 2, niet 4, maar 8 ogen. 4 op elke zijde verspreid van voor naar achter en dat geeft hem een 360 graden beeld.

“Jij ook een haaltje? Nu we hier toch staan te wachten.” Vraagt Idaloza aan Trok. Trok neemt deze vreemde vorm van drugs aan en neemt een haal. Het uiteinde gloeit op in een spektakel van psychedelische kleuren. Alleen het roken hiervan is al een wonderwereld op zich. De rook die hij uitblaast is dik maar toch luchtig, in alle kleuren denkbaar en neemt allemaal vormen aan. Eerst is het een aap-achtige die meegenomen is naar Lizoran tijdens de 2e migratie vanuit aarde naar deze planeet. Daarna een vis die naast kieuwen ook longen heeft, uit de 1e migratie. Of wacht even, volgens mij is dit een mens dat kieuwen heeft gekregen...

“Wow!” Schreeuw ik uit de top van mijn longen. “Kanker vaaaaaaaaaaaag. Niet normaal meer dit!” Zeg ik tegen mijzelf terwijl ik net bij begin te komen uit deze reis. Ik ben een reiziger in tijd en ruimte, hoe dit allemaal kan heb ik geen flauw benul van. Toch vraag ik het mij af. Keer op keer weer, maar op speculatie na, word ik geen letter wijzer. “Hey een speculaaskoekje!” Ik drop hem in mijn thee, die al koud is geworden inmiddels.

quote:

Op zondag 20 april 2014 10:34 schreef CarltonBanks het volgende:
Het zou leuker zijn als er bitches en ho's in voorkomen en als die alien zijn piemel zou aaien en zijn ruimte pap zou delen met Bob.

Tot zover mijn input

Gr.