Je intuïtie

Ik sta er weleens bij stil ja. Vooral wanneer het personen aangaat en mijn intuïtie zegt dat ik moet oppassen voor diegene, ongeacht hoe diegene eruit ziet.

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 17:13 schreef Jaimy_Luca het volgende:
Ik sta er weleens bij stil ja. Vooral wanneer het personen aangaat en mijn intuïtie zegt dat ik moet oppassen voor diegene, ongeacht hoe diegene eruit ziet.

Ja dit heb ik ook wel, met alles eigenlijk. Als ik iets of iemand niet vertrouw dan zal ik diegene niet links laten liggen of me niet in een bepaalde situatie begeven, maar ik ben wel wat meer op m'n hoede.

Ik sta er vooral bij stil op de weg. Als ik een vreemd voorgevoel krijg, dan kijk ik extra goed om mij heen en ben ik extra voorzichtig.

Mijn vader heeft dat ook heel erg, heeft hem al een paar keer gered op de weg..

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 17:40 schreef Natalie het volgende:

[..]

Dan kan ik me voorstellen dat jij er ook naar luistert.
Denk ook dat we 't niet voor niets hebben.

Nee idd.
Komt vaak wel heel goed van pas

Mijn vader heeft ook een paar keer de dood van een familielid of vriend van hem voorgevoeld.
Soms wel creepy.

Niet een voorgevoel, wel een droom die uitkwam.
Mijn vader had 3 keer gedroomd dat zijn broertje zou overlijden en dat mijn vader erbij zou zijn.
Tis helaas uitgekomen....

Intuitie is imho een term die wij geplakt hebben op ingevingen waarvan je zelf niet bewust kunt duiden waar ze vandaan komen; je onderbewustzijn.
Dat je veel meer signalen oppikt dan waar je bewust van bent en dat je ook cognitief veel meer kunt dan alleen bewust is al zo vaak aangetoond. (hoe vaak komt de oplossing tot een vraagstuk wel niet 'plotseling' omhoog als je staat te wachten, onder de douche, op het toilet, etc. etc. )
Dan is het imho ook niet vreemd dat dit onderbewustzijn je soms wat 'probeert te vertellen'. "Die persoon is niet te vertrouwen", "Deze beslissing moet je niet nemen" etc. etc.
Het lijkt uit 'niets' te komen omdat we het niet/moeilijk kunnen rationaliseren, maar het is vooral gebaseerd op clues en signalen die je bewust niet gezien hebt maar onbewust wel verwerkt. Je onbewuste seint dan de conclusie door naar je bewustzijn.

Het is ook heel handig om dit gericht in te zetten. Al moet je je wel bewust zijn van de valkuilen, want je onderbewustzijn zit ook zeer vaak mis. (leuk boek hierover; thinking fast and slow)

Ik leef wel heel erg uit mijn gevoel. Natuurlijk zijn er ook altijd praktische dingen die je met je hoofd moet bedenken, maar dan ben ik me ondertussen toch nog wel bewust van hoe ik me ergens bij voel.
Mijn keuzes maak ik ook op basis van mijn gevoel, omdat er altijd honderd voor en nadelen te bedenken zijn, maar ik geloof niet dat je spijt kunt hebben van de keuzes die je op je gevoel baseert. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat wanneer iets nu goed voelt dat ik daar later spijt van zou kunnen hebben.
En ik merk dat dit overal in verweven zit, in mijn keuzes, de dingen die ik doe, de mensen waar ik mee om ga, de dingen die ik eet, de dingen die ik uit.
Dus voor mij is het meer een contante staat van zijn, waarin ik nog prima praktisch na kan denken.

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 17:07 schreef Natalie het volgende:
Zittend aan m'n bureau, met het blad 'Happinez' links, en een boek over coaching rechts, valt me op dat ze het beide een deel hebben gewijd aan 'het volgen van de intuïtie'. Dat zet me toch weer aan het denken...

Een ingeving is niet zomaar een ingeving, zeggen ze (zélfs in dat down-to-earth coachingsboek), maar je intuïtie die je iets probeert te vertellen, je probeert te waarschuwen voor iets of je de juiste kant op wil sturen. Nu ken ik die ingevingen wel, maar om nu te zeggen dat ik er altijd naar luister? Nee. En lijkt het ook niet praktisch, want er zijn al zoveel dingen waar we aan moeten denken tegenwoordig, dat dat stemmetje van de intuïtie niet zo luid door komt.
_{(Dat stemmetje dat me eraan herinnert dat ik nog naar de supermarkt moet, de post niet moet vergeten en vanavond m'n ouders moet bellen, die komt wél door)}

Hoe is dat hier in TRU?
Sta je wel eens stil bij wat je intuïtie je vertelt of negeer je het?

iedere keer als je door ervaring weet wat je op dat moment moet doen zonder daar over na te hoeven denken vertrouw je op je intuïtie.
Dat stemmetje dat je eraan herinnert dat je nog steeds naar de supermarkt moet vandaag is nog steeds deels intuïtie.

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 17:39 schreef Natalie het volgende:

[..]

Of als je ergens loopt - waar je veel vaker loopt, bijv. op weg naar de supermarkt - en dat er ineens in je hoofd opkomt: 'Ik kan beter een andere route nemen', zonder dat er een duidelijk aanleiding is om een andere route te nemen.

Waarschuwing voor mogelijk gevaar?

\of een teken dat de evolutie ons gevaar detectie systeem iets te gevoelig heeft gemaakt waardoor het regelmatig onterecht afgaat.
maar dat is natuurlijk beter dan regelmatig onterecht niet afgaan.

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 21:42 schreef Natalie het volgende:

[..]

Dat laatste is voornamelijk plichtsgevoel, trust me
Iets dat moet vanuit het verwachtingspatroon. Geen intuïtie of wat ook voor nodig, alleen een boodschappenbriefje.

Als er niemand anders om je heen is is het ook handig om s'avonds te kunnen eten en ik zie niet wat het dan met plicht te maken heeft.
Als intuïtie een combinatie is van aangeboren en aangeleerde kennis dan verwacht je intuïtief dat er mensen teleurgesteld zijn als je geen boodschappen gedaan had die dag.
intuïtie is die kennis die je constant toepast zonder daar (nog) bij na te hoeven denken.

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 20:53 schreef Natalie het volgende:
Dat noem ik dan wel weer het werk van de intuïtie.
Ik weet niet precies waar die scheidingslijn ligt, maar ik vind de twee bovenstaande dingen wel van elkaar verschillen. Intuïtie is er niet alleen als je ontspannen bent, intuïtie (of onderbewustzijn, zoals je het zo mooi zegt ) is er altijd, maar je moet het willen horen.

Wat is volgens jou dan het onderscheid? Alleen die ontspanning? Ik droeg dat alleen maar aan als voorbeeld van situaties waarin dat meer aan bod kan komen. Je intuitie (onderbewuste) krijgt dan 'meer ruimte' als het ware.

Zo ook met het verkeer; hoe vaak rij je niet een vaste route (werk/school <-> huis) zonder echt op te letten? En als je dan eens ergens anders heen moet langs die route, hoe vaak 'schrik je dan niet op' dat je de afslag gemist hebt? Je onderbewuste is de hele tijd wel degelijk aan het werk en aan het opletten geweest, maar zolang alles goed gaat doet ie niets. Zodra je de fout in gaat of er gevaar dreigt of weet ik veel wat dan seint je onderbewuste je bewuste in. Beetje platte voorbeelden misschien, maar die zijn het duidelijkst. Imho werkt het met 'waarschuwingen' precies zo; je onderbewuste herkent en verwerkt nu eenmaal veel meer signalen en kan op basis daarvan een waarschuwing geven, die je niet kunt onderbouwen en dan voelt het dus net alsof het uit het niets komt.
In sommige situaties noemen we dit je onderbewuste, soms je intuitie en soms je gevoel. "ik weet niet waarom, maar het voelt gewoon niet goed..."
Wat mij betreft allemaal uitingen van hetzelfde

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 21:59 schreef Natalie het volgende:
Weet iemand een goede defintie van intuïtie?

Ik denk dat dit al een eind in de goede richting zit;

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 21:52 schreef Mr.44 het volgende:
intuïtie is die kennis die je constant toepast zonder daar (nog) bij na te hoeven denken.

Afhankelijk van de persoon en het gebruik van het woord intuitie versus gevoel zou je daar dus signalen/waarnemingen aan toe kunnen voegen (die je dus onbewust wel verwerkt)
Maar wellicht is intuitie het onbewust toepassen van kennis en gevoel het onbewust toepassen van al die signalen (van dat moment)

quote:

Op woensdag 16 april 2014 11:45 schreef nikao het volgende:

[..]

Ik denk dat dit al een eind in de goede richting zit;

[..]

Afhankelijk van de persoon en het gebruik van het woord intuitie versus gevoel zou je daar dus signalen/waarnemingen aan toe kunnen voegen (die je dus onbewust wel verwerkt)
Maar wellicht is intuitie het onbewust toepassen van kennis en gevoel het onbewust toepassen van al die signalen (van dat moment)

Intuitie gaat verder dan kennis.
Het is het aanvoelen dat iets 'fout' (of juist 'goed') zit, zonder de juiste informatie (& dus 'kennis').

Hoewel er vaak wel signalen en ervaring bij komt kijken, is er een deel wat nergens op gebaseerd is.
Een soort afgewogen gok. Soms zit je intuitie er dan ook naast.

quote:

Op woensdag 16 april 2014 21:32 schreef Natalie het volgende:
Het is soms een spelletje tussen het gezonde verstand en intuïtie/voorgevoel/onderbewustzijn (kies maar). Verstandelijk gedacht wéét ik dan wel dat ik een juist beslissing neem, maar er blijft zo gevoel van 'er klopt iets niet, ik mis wat. Wie weet moet ik er toch nog eens een nachtje over slapen'.

Daar soort dingen. Dingen die niets te maken hebben met verplichtingen zoals boodschappen doen. Volgens mij gaat intuïtie over fundamentelere dingen, over keuzes die je maakt.

Ook wat je kunt verwachten. Van personen of situaties, om daar weer naar te kunnen handelen.

Alsof je al je sensory input gelijk rationeel kan analyseren. Dan helpt je onderbewustzijn gewoon een beetje mee.

quote:

Op woensdag 16 april 2014 21:52 schreef NightH4wk het volgende:
Alsof je al je sensory input gelijk rationeel kan analyseren. Dan helpt je onderbewustzijn gewoon een beetje mee.

Daarmee verklaar je geen 'voorgevoel'. Zoals een moeder die aanvoelt dat er iets mis is met haar kind, of één van een tweeling die hetzelfde voelt. (even los van de vraag of dat geen toeval is e.d. - het wordt nog steeds 'intuitie' genoemd.)

Intuïtie is ook: Het gevoel krijgen dat je beter niet in het vliegtuig kunt stappen.
Als het vliegtuig vervolgens neerstort, is er geen rationele verklaring op basis van zintuiglijke waarneming mogelijk.

edit:
Tenzij er sprake is van een zesde zintuig, uiteraard.

[ Bericht 8% gewijzigd door R0N1N op 16-04-2014 22:12:12 ]

quote:

Op woensdag 16 april 2014 22:01 schreef R0N1N het volgende:

[..]

Daarmee verklaar je geen 'voorgevoel'. Zoals een moeder die aanvoelt dat er iets mis is met haar kind, of één van een tweeling die hetzelfde voelt. (even los van de vraag of dat geen toeval is e.d. - het wordt nog steeds 'intuitie' genoemd.)

Intuïtie is ook: Het gevoel krijgen dat je beter niet in het vliegtuig kunt stappen.
Als het vliegtuig vervolgens neerstort, is er geen rationele verklaring op basis van zintuiglijke waarneming mogelijk.

edit:
Tenzij er sprake is van een zesde zintuig, uiteraard.

Mjah, dat is natuurlijk het lastige in deze; een voorgevoel waarbij je wel degelijk input hebt gekregen (je kind naar school gestuurd, maar het 'voelde' niet goed en dat kind blijkt ziek te zijn bijv. ) en een voorgevoel wat meer een voorspelling is (datzelfde kind krijgt een ongeluk onderweg naar school) zijn twee verschillende dingen, maar de ervaring ervan voor ons is hetzelfde.
Maar die voorspellingen gebeuren continu, en is gewoon een kwestie van grote getallen, geen duidelijke voorspelling doen en dan human nature die overal verbanden wil zien.
In dat laatste geval zijn de boeken 'the improbability principle' (why coincidences, miracles, and rare events happen every day' en ook wel 'numbers rule your world' interressant.

quote:

Op zaterdag 19 april 2014 10:49 schreef Natalie het volgende:
Intuïtie = 6e zintuig?

Hmmm, zo heb ik het nooit bekeken.

Jep, nog zo'n 'benaming' die de mens gegeven heeft aan ingevingen die hij/zij niet kan verklaren