Laat medicijnonderzoek over aan de overheid

quote:

Op woensdag 10 juni 2015 20:52 schreef Coelho het volgende:

[..]

De 20 jaren patent zijn tientallen jaren geleden ingevoerd. Toen kon je een middel in een jaar of 8 op de markt krijgen. Vandaag de dag duurt dit door allerlei door overheden ingestelde extra veiligheidseisen al snel 14-15 jaar. De ROI tijd is dus gehalveerd, en dit terwijl de kosten exponentieel gestegen zijn. Niet alleen moeten bedrijven meer onderzoek afronden om een registratie aan te mogen vragen, ook moeten deze onderzoeken complexer zijn en over grotere populaties uitgevoerd worden.

Een goede stap zou derhalve zijn om de patenttijd te verlengen. Minimaal zou de ROI tijd hetzelfde moeten worden, dus dan praat je al snel over ruim 25 jaar. Wil je het kostenaspect ook nog deels compenseren dan zou 30 jaar een mooie termijn zijn.

Als je dit soort afspraken maakt met de industrie, dan kan er zeker wat aan de prijzen gedaan worden. Het is bovendien al aangetoond dat ze gevoelig zijn voor patentverlenging, zie de kinderstudies.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 00:39 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Is het niet mogelijk om een systeem in te voeren waarbij bedrijven een bepaald bedrag mogen verdienen met patenten en dat dan de patenten verlopen? Je zou dan op de een of andere manier regels moeten opstellen waaruit voortkomt dat ze het bedrag plus een bepaalde percentage winst verdienen als je alle patenten afzet tegenover alle investeringskosten, een bijzonder lastige balans, lijkt mij aangezien het ook nog eens voor allerlei uiteenlopende bedrijven moet werken. Daarnaast zou binnen bepaalde sectoren de marketingkosten sterk moeten worden gedrukt. Monolith merkt terecht op dat de FI niet alleen belachelijk veel besteedt aan marketing maar tevens aan R&D maar al dat bestede geld aan marketing is voor de consument verspild geld.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 01:00 schreef Coelho het volgende:

[..]

Je eerste opmerking over berekening van de maximale winst. Allereerst, in welke commerciële sector ga je winst beperken? Shell maakt ook meer winst dan menig 3e wereld land te besteden heeft. Dat gaan we toch ook niet maximeren om de benzineprijzen schappelijker te houden?
Bovendien gaat het je nooit lukken om daar fatsoenlijke rekensommen op te maken. Een bedrijf dat duizenden moleculen per jaar aftest zal een veel grotere kostenpost hebben dan de one patent biotech. Wat doe je bovendien met de rekensom als zo'n biotech gedurende de onderzoeksfase al overgenomen wordt door een farmareus?

Met je laatste opmerking ga je m.i. voorbij aan het feit dat we hier gewoon met een commerciële sector te maken hebben. McDonalds z'n marketingbudget zal ook significant hoger zijn dan R&D. Dan kun je natuurlijk over zorgkosten beginnen en dat dat geld van ons allen is, maar het staat overheden vrij om wel of niet in te kopen.

We moeten af van het idee dat we pharma meer mogen reguleren dan andere bedrijven. Het is gewoon vraag en aanbod. Patenten zijn ingevoerd om er voor te zorgen dat ontwikkelen lonend blijft, met name bij behandelingen voor ziekten die te weinig voorkomen om in een reguliere marktsetting winstgevend te zijn. Als patenten nooit waren ingevoerd, dan had onze gezondheidszorg misschien wel 50 jaar achter gelegen op de huidige situatie. Als we dus iets willen (zoals prijsdaling), dan zullen we wederom een worst moeten voorhouden. Net zo goed als energiesubsidies burgers over de streep trekken om zonnepanelen op hun dak te leggen of een electrische auto te kopen.

Het enige andere pressiemiddel wat overheden hebben, is het invoeren van een maximale kostprijs van een patientenjaar, zoals bijvoorbeeld in de UK. Als we met z'n allen bepalen dat een patient per jaar het systeem niet meer dan ¤75.000 mag kosten, dan is het voor eens en voor altijd duidelijk. Een therapie van 2 ton zal dan in principe nooit meer kunnen, tenzij patient zelf zijn portemonnee trekt.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 01:10 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Laten we eerst en vooral vooropstellen dat het belang van de samenleving veel zwaarder telt dan het belang van dergelijke bedrijven. Het kan dat het in het belang van de samenleving is dat die bedrijven zo handelen zoals ze nu doen, het kan ook dat dat niet zo is. Op het moment dat de zorg niet meer te betalen is dan moeten die patenten worden aangepakt en dan mag van mij in bepaalde omstandigheden ook de patenten worden geschonden zoals momenteen in India gebeurt.

quote:

Ik mis een element in jouw verhaal: dat de FI heel erg veel gebruik maakt van resultaten van publiekelijk gefinancierd onderzoek en dat ze in grote mate daaraan te danken hebben dat ze hun middelen kunnen ontwikkelen.
Waarom niet het volgende? Een soort van GNU-copyright van de overheid voor al het publiekelijk gefinancierde onderzoek. De big pharma mag hier enkel gebruik van maken voor niet-commerciële doeleinde. Gebruiken ze die kennis voor de ontwikkeling van middelen dan zullen ze de samenleving hiervoor moeten betalen (dat geld kan gebruikt worden voor verder publiekelijk onderzoek.

quote:

Een tweede suggestie: waarom niet ervoor kiezen om alle overheden samen professioneel onderzoek te laten uitvoeren? Als ze een flink deel van het geld wat ze nu besteden aan eigen onderzoek zouden besteden dan zouden die farmaceutische middelen tegen break even (kostprijs van ontwikkeling van alles wat gelukt is en mislukt is) gemaakt kunnen worden. Het is het middel waarmee het minste geld aan de strijkstok blijft hangen en er zou geen geld verspild worden aan marketing.

quote:

Nog eventjes wat duiding over die marketingkosten: het komt bijvoorbeeld veel voor dat die farmaceutische bedrijven dagelijks een lunch laten brengen bij de artsen. Apothekers worden betaald om privacygevoelige informatie (welke arts welk middel voorschreef voor welke patiënt) te verkopen aan de farmaceutische bedrijven. [/spoiler]Ik ga de eerstvolgende keer vragen aan de apotheker waarbij ik binnenstap of dat die zaak dat doet[/spoiler]
Dat zijn niet bepaald zuivere manieren om je product aan de man te brengen, zeker als je bedenkt dat het hier om middelen gaat die tevens schade aan kunnen richten en die van publiek geld worden betaald.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:08 schreef Homey het volgende:
Overheid is extreem incompetent. De vrije markt kan vrijwel alles veel beter regelen.

Er zijn maar een paar publieke zaken die alleen door de overheid kan worden opgepakt (defensie, jurisprudentie), maar voor de rest hebben we gigantische overheden nergens voor nodig.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:13 schreef Monolith het volgende:

[..]

Is dit citaat uit Jip en Janneke in het libertarische paradijs?

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:08 schreef Homey het volgende:
De vrije markt kan vrijwel alles veel beter regelen.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:16 schreef jogy het volgende:

[..]

Dat lijkt ook een sprookje te zijn waar veel economen hard op terug komen.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:16 schreef jogy het volgende:

[..]

Dat lijkt ook een sprookje te zijn waar veel economen hard op terug komen.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:18 schreef Homey het volgende:

[..]

Nee hoor. De overheid is de laatste 10 jaar alleen maar gegroeid. We leven helaas in het 'sprookje' van het socialisme.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:20 schreef Monolith het volgende:

[..]

In dit geval zie je ook prima dat waar de overheid geen sterke beperkingen en eisen oplegt, de farmaceutische industrie het niet zo nauw neemt met de risico's en mensenlevens.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:21 schreef jogy het volgende:

[..]

Zodra er iets geprivatiseerd wordt gaan de winsten misschien wel omhoog maar de dienstverlening omlaag, lijkt me geen wenselijke ontwikkeling. Noem anders eens één geprivatiseerd bedrijf waar mensen blijer mee zijn geworden.

Al geef ik wel toe dat het een zaakje 'kiezen tussen twee kwaden' is trouwens. Beide argumenten hebben zwakke plekken.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 15:31 schreef Homey het volgende:

[..]

Er is geen privatisering in Nederland. Voorbeelden als de NS zijn gewoon staatsbedrijven, terwijl de publieke opinie denkt dat het een privaat bedrijf is.

Dat is het probleem, de overheid behoudt haar machtspositie, maar de marketing eromheen is anders.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 15:30 schreef Homey het volgende:

[..]

Probleem is dat als de overheid er mee gaat bemoeien, veel meer mensen hun leven moeten laten.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 15:39 schreef Monolith het volgende:

[..]

Ga je dat ook nog inhoudelijk beargumenteerde of blijf je citeren uit het grote libertarische one-linershandboek?

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:20 schreef Monolith het volgende:

[..]

In dit geval zie je ook prima dat waar de overheid geen sterke beperkingen en eisen oplegt, de farmaceutische industrie het niet zo nauw neemt met de risico's en mensenlevens.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 15:47 schreef Coelho het volgende:

[..]

Dat is nogal een uitspraak in een tijdperk waar GCP gemeengoed is. Ik durf 'm wel om te draaien: de industrie is beter gereguleerd dan al het onderzoek dat met publiek geld gefinancieerd wordt. Te vaak heb ik voorbeelden gezien van investigator initiated studies waarin een enthousiaste arts zomaar een onderzoekje begint zonder ethische goedkeuring, informed consent van de patient of zonder privacy in acht te nemen. Dat zal binnen pharma niet gebeuren.

quote:

The main incentive for developing countries is the promise of advanced medical science and access to the latest medications. However, the process of putting in place a legal and ethical framework to protect participants is not going at the same pace in many of these countries, the meeting heard.

"Less stringent ethical review, anticipated under-reporting of side effects, and the lower risk of litigation make carrying out research in the developing world less demanding," said Ames Dhai, director of the Steve Biko Centre for Bioethics at the University of Witwatersrand, South Africa.

While many countries have set ethical standards for clinical trials, this is not a guarantee they will be respected by those who perform the trials. "The problem is implementing these [ethical] guidelines and the imperialistic attitude of researchers and sponsors who come to the country and frequently disregard our process," Dhai added.

Places such as South Africa – where mostly vulnerable poor with low literacy levels are recruited and the culture is to accept authority without question – are fertile land for ethical misconduct, speakers said.
Advertisement

India is another example, where a recent trial of two vaccines against the virus responsible for cervical cancer has had a lot of negative publicity after some deaths that were later shown to be unrelated to the trial, but exposed ethical irregularities in the Indian system.

According to Sonia Shah, author of The Body Hunters: Testing New Drugs on the World's Poorest Patients, up to 80% of patients recruited in some developing countries are not informed about the nature of the study they are taking part in. In addition, many of them do not feel free to quit the trial, because they think that they or their children will lose out on good healthcare or treatment if they abandon it.

"The greatest challenge in moving to mutual benefit is balancing the needs of biomedical research with the full protection of research participants and communities," said Dhai. If this can be achieved, clinical trials can be highly beneficial for developing countries.

quote:

While international regulations have been strengthened, domestic legislatures in many developing countries have been coerced into weakening controls over clinical trials. In response to TRIPS and pressure from CROs and pharmaceutical companies, India amended the Drugs and Cosmetics Act of 1940. Where previously Indian subjects could not be used for testing of foreign unproved drugs, the gate was now open for Western companies to avail themselves of India's compliant lower classes (Nundy, Chir and Gulati 2005). Despite the claims that this intervention would improve the health of the nation, there was no guarantee given that the drugs tested would be made available in India or, if they were, at prices the poorer sectors could afford. Of concern to some doctors was the poor state of India's regulatory body, the Drugs Controller General of India (DCGI), which was grossly understaffed and comprised ‘not one medically qualified doctor’ (Nundy, Chir and Gulati 2005, p.1634). Despite these inadequacies (or because of them), a frenzy of offshore testing by Western companies put India on the map as one of the leading sites for clinical trials. As the death toll and injury from unethical testing began to rise and media exposure of the tragedies intensified, the Supreme Court of India tightened its regulation regime in 2013 to require the registration and accreditation of ethics boards, the rapid reporting of any severe adverse reactions to the DCGI and more generous and accessible compensation schemes for those injured and families of the dead. The changes have provoked anger from a number in the industry, with the somewhat outrageous and ironic accusation from the vice-president of the US-based Association of Contract Research Organizations that India needs to create a regulatory system that ‘is reasonable and rooted in science, not politics’ (Pharmatimes online, 23 March 2014).

The Indian government is faced with hard choices. Since the regulatory changes there has been a drop in investment in clinical trials by foreign companies, an industry that has provided hundreds of thousands of jobs for a well-educated sector. Multinationals provide large payments to doctors, well beyond their monthly government salary of 75,00 rupees (US$1300) to conduct trials as well as to sit on the ethics committee approving them (Doherty 2013). Such financial inducements encourage leading members of the medical profession to remain within the country. But pressure from advocacy groups and human rights associations, as well as a public commitment to protecting its citizens, demands that the government acts justly towards its most vulnerable. These are the choices that neoliberalism imposes on any country but in those jurisdictions where safety nets for the marginalised are weak or absent, harm is both inevitable and ubiquitous.

Who should be accountable for the harms perpetrated? In neoliberal-driven health policies it is the individual who is primarily tasked with responsibility for his/her own well-being and health, a notion based on the purported availability of a range of services and autonomy of choice. In clinical trials, this form of responsibilisation promotes a conception that overlooks the social constraints against ‘choosing’. Hence, informed consent, the golden principle of clinical research ethics, is interpreted not according to its social, political and economic context but according to a supposed ontological and universalist notion of free will – although some have gone as far as to question even the ontological basis of informed consent in clinical trials, as ‘the subject's truly informed consent cannot be obtained since the results of the experiments are not known beforehand’ (Bassouni, Baffes and Evrard 1981, p.1611). ‘Informed’ assumes the acceptance of a Western-constructed knowledge base, which once imparted and accessed, provides legitimacy to the act of consent. But as Yadavendu and Kumar (2011) comment: ‘to say that medicine is socially constructed is to recall that medical practice is influenced by the values, moral and otherwise of the culture in which it is situated … where the issues and controversies of the field often reflect differing assumptions about health, disease, illness and goals of life’ (pp.16–17). Those used as ‘foreign bodies’ in medical research are hugely disadvantaged when the assumption of ‘sufficient’ information for consent is based on Western constructions of knowledge.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 15:43 schreef Homey het volgende:

[..]

Waarom reageer je zelf niet inhoudelijk?

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 10:20 schreef Coelho het volgende:

[..]

Ik snap je standpunt, maar vraag me af of het zo werkt. De regels zijn met elkaar opgesteld, die kun je niet zomaar gaan schenden. Bovendien, als we de Nederlandse situatie erbij pakken, is het niet de farmaceut die de prijs van een medicijn bepaalt. Het ministerie van VWS bepaalt de maximumprijs van een geneesmiddel. De farmaceut mag hierin alleen een voorstel doen.

quote:

Heb je vorige week de 2Doc documentaire 'Schaken met de dood' gezien, over onderzoek in al zijn aspecten binnen het Antoni van Leeuwenhoek? In de labs van de ziekenhuizen (publiekelijk gefinancierd onderzoek) vindt veel basaal werk plaats. Om vervolgens echter op te schalen, te voldoen aan kwaliteitsnormeringen en aan de eis om onderbouwende data moeten dit soort publieke instellingen wel verbonden sluiten met pharma. Juist omdat er niet zo'n grote claim gelegd kan worden op publieke financieringen. Geen enkele overheid heeft honderden miljoenen over om één middel voor één aandoening te testen. De pharmasector wel, wanneer ze de potentie ziet.

Als moleculen vervolgens verkocht worden, dan zijn er op dat moment al weer extra inkomsten voor het publieke onderzoek. En dat zonder het grote risico op falen te lopen, dat wordt immers mee overgenomen zodra het molecuul aangekocht wordt. Dan is het toch op geen enkele wijze te billijken dat je zegt 'pharma loopt het risico, maar mag er geen winst op maken'?

quote:

Kort antwoord: Omdat er te weinig publiek geld is om hetzelfde onderzoek te doen als nu door pharma gedaan wordt. Er wordt momenteel jaarlijks zo'n ¤150.000.000.000 geinvesteerd in R&D.

quote:

Garanties voor een ander kan ik je niet geven, maar ik ben er nagenoeg van overtuigd dat bovenstaande verhalen broodje aap verhalen zijn.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 11:08 schreef Monolith het volgende:
(en bovendien mag je in de VS zelfs je medicijnen marketen richting de consument).

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 14:16 schreef jogy het volgende:

[..]

Dat lijkt ook een sprookje te zijn waar veel economen hard op terug komen.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 16:50 schreef Monolith het volgende:

[..]

Dat doe ik op de mensen die zelf ook inhoudelijk discussiëren. Jij komt hier enkel lolbertarische one-liners dumpen.

quote:

Op vrijdag 12 juni 2015 11:13 schreef Homey het volgende:

[..]

Jij bent degene die met socialistische one-liners aan komt zetten. Dat resoneert niet bij mensen (logisch), vandaar dat mensen niet met je in discussie willen. Een leermomentje voor jou.