R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben een vrouw van 34 en heb 2 jaar een relatie met een lieve/leuke man. Nu de relatie steeds serieuzer wordt, we wonen inmiddels een jaar samen en zijn aan het nadenken over kinderen, komt er een behoorlijke hobbel om de hoek kijken: religie.
Ik ben atheïst, in die zin dat ik absoluut niet gelovig ben en ook een bepaalde afkeer heb gekregen van religie, zeker als hierbij getracht wordt anderen te overtuigen hiervan. Ik heb op zich geen moeite als mensen religieus zijn, maar ben van mening dat je daarmee anderen niet lastig mee moet vallen.
Ik begrijp werkelijk niet dat er anno 2014 nog zoveel gelovigen op de aarde zijn. Het is voor mij zo overduidelijk dat dit allemaal verzinsels zijn van de mens om te dealen met moeilijk te verteren onderwerpen als de dood of ziekte. Daarnaast vind ik de "leefregels" en dogma's deels achterlijk en deels verwerpelijk. Zo walg ik bijvoorbeeld van de afkeer van homoseksualiteit, maar er zijn ook natuurlijk de vele absurde dogma's als de alwetende god, god als schepper van de wereld, etc.
In ieder geval heb ik geleerd dat een gesprek / discussie hierover nooit veel oplevert. Als iemand beweert dat er een god is en ik toch niet kan aantonen dat er geen god is, houdt het eigenlijk al snel op. Ik merk dat mensen zich kost wat kost vastklampen aan hun geloof en niet open staan voor andere meningen. Misschien doe ik dat ook door niet te geloven......
In mijn relatie heb ik te maken met een zeer licht gelovige man, hij is gelovig opgevoed, maar gaat niet naar de kerk, doet niet bidden, leest nooit in de bijbel, maar waardeert het geloof wel, en als het er ooit moeilijk aan toe zal gaan, zal hij waarschijnlijk tijdelijk terug grijpen naar zijn geloof.
Zijn ouders zijn echter wel echt gelovig en daar begint de schoen te wringen. Ik wil bijvoorbeeld niet dat mijn kind (dat ik ooit nog hoopt te krijgen, ben niet zwanger...) gelovig wordt opgevoed, christelijke naam krijgt, ingeschreven wordt in de kerk of wordt gedoopt. Dit lijkt nu tegen het zere been van mijn man en vooral zijn ouders. Ik moet er niet aan denken dat mijn kind straks bij opa en oma is en hij aldaar wordt geïndoctrineerd met de "onschuldige" kinderbijbel en allerlei "mooie" verzonnen verhalen. Kinderbijbels zijn gemaakt om kinderen een positief gevoel te laten ontwikkelen voor het geloof, net als de religieuze feesten. Ik zie dit echter als verwerpelijk en het niet vrij opvoeden van mijn aanstaande kind. Ik wil deze invloeden dan ook niet op mijn kind loslaten. Natuurlijk wil ik dat een kind kennis kan nemen van verschillende religies, maar niet in de zin om het iets in te prenten. Wij zijn zus en zo en dit is goed en als je dit niet doet ga je naar de hel......
Ik zie hoe de schoonouders op een sneaky wijze hun geloof ook opdringen aan andere nieuwe partners van hun 4 zonen/dochters. Kinderen krijgen idd al die "mooie" verhalen te horen, de kinderbijbel ligt klaar, een ongelovige partner krijgt een complete kerststal met figuurtjes cadeau die dan toch écht ter plekke moet worden opgezet (staat er geen). Andere "aangetrouwde" niet gelovige partners zie ik een makke houding aannemen, zij slikken alles ondanks dat ze ook niet gelovig zijn.
Verder zie ik ook op tegen de religieuze feesten als pasen (binnenkort) en kerstmis, dit zal mogelijk ook een keer in mijn huis plaatsvinden en ik ben bang dat er een religieuze/christelijke voordracht gaat komen van mijn schoonmoeder. Nu kan ik het, bij bijv. hun thuis, nog van mij af laten glijden en lijkt het nog mee te vallen, maar.... alleen al de gedachte dat iemand in mijn huis dit soort boodschappen kan gaan verkondigen zie ik als een flinke inbreuk op mijn eigen leven. Ik denk dan ook dat ik ga ingrijpen als het zo ver zou komen. Dat ik niet toe sta dat er in mijn huis dergelijke dingen gepredikt worden. En dat ik niet zal toestaan dat mijn kind voorgelezen wordt uit de kinderbijbel. Ik ben echter bang dat dit gaat uitlopen op één grote ruzie, dat ik hun niet respecteer en in hun waarde laat. Maar wat dan met mijn waarde? En dat van mijn kind tzt?
Graag advies.
Ik ben atheïst, in die zin dat ik absoluut niet gelovig ben en ook een bepaalde afkeer heb gekregen van religie, zeker als hierbij getracht wordt anderen te overtuigen hiervan. Ik heb op zich geen moeite als mensen religieus zijn, maar ben van mening dat je daarmee anderen niet lastig mee moet vallen.
Ik begrijp werkelijk niet dat er anno 2014 nog zoveel gelovigen op de aarde zijn. Het is voor mij zo overduidelijk dat dit allemaal verzinsels zijn van de mens om te dealen met moeilijk te verteren onderwerpen als de dood of ziekte. Daarnaast vind ik de "leefregels" en dogma's deels achterlijk en deels verwerpelijk. Zo walg ik bijvoorbeeld van de afkeer van homoseksualiteit, maar er zijn ook natuurlijk de vele absurde dogma's als de alwetende god, god als schepper van de wereld, etc.
In ieder geval heb ik geleerd dat een gesprek / discussie hierover nooit veel oplevert. Als iemand beweert dat er een god is en ik toch niet kan aantonen dat er geen god is, houdt het eigenlijk al snel op. Ik merk dat mensen zich kost wat kost vastklampen aan hun geloof en niet open staan voor andere meningen. Misschien doe ik dat ook door niet te geloven......
In mijn relatie heb ik te maken met een zeer licht gelovige man, hij is gelovig opgevoed, maar gaat niet naar de kerk, doet niet bidden, leest nooit in de bijbel, maar waardeert het geloof wel, en als het er ooit moeilijk aan toe zal gaan, zal hij waarschijnlijk tijdelijk terug grijpen naar zijn geloof.
Zijn ouders zijn echter wel echt gelovig en daar begint de schoen te wringen. Ik wil bijvoorbeeld niet dat mijn kind (dat ik ooit nog hoopt te krijgen, ben niet zwanger...) gelovig wordt opgevoed, christelijke naam krijgt, ingeschreven wordt in de kerk of wordt gedoopt. Dit lijkt nu tegen het zere been van mijn man en vooral zijn ouders. Ik moet er niet aan denken dat mijn kind straks bij opa en oma is en hij aldaar wordt geïndoctrineerd met de "onschuldige" kinderbijbel en allerlei "mooie" verzonnen verhalen. Kinderbijbels zijn gemaakt om kinderen een positief gevoel te laten ontwikkelen voor het geloof, net als de religieuze feesten. Ik zie dit echter als verwerpelijk en het niet vrij opvoeden van mijn aanstaande kind. Ik wil deze invloeden dan ook niet op mijn kind loslaten. Natuurlijk wil ik dat een kind kennis kan nemen van verschillende religies, maar niet in de zin om het iets in te prenten. Wij zijn zus en zo en dit is goed en als je dit niet doet ga je naar de hel......
Ik zie hoe de schoonouders op een sneaky wijze hun geloof ook opdringen aan andere nieuwe partners van hun 4 zonen/dochters. Kinderen krijgen idd al die "mooie" verhalen te horen, de kinderbijbel ligt klaar, een ongelovige partner krijgt een complete kerststal met figuurtjes cadeau die dan toch écht ter plekke moet worden opgezet (staat er geen). Andere "aangetrouwde" niet gelovige partners zie ik een makke houding aannemen, zij slikken alles ondanks dat ze ook niet gelovig zijn.
Verder zie ik ook op tegen de religieuze feesten als pasen (binnenkort) en kerstmis, dit zal mogelijk ook een keer in mijn huis plaatsvinden en ik ben bang dat er een religieuze/christelijke voordracht gaat komen van mijn schoonmoeder. Nu kan ik het, bij bijv. hun thuis, nog van mij af laten glijden en lijkt het nog mee te vallen, maar.... alleen al de gedachte dat iemand in mijn huis dit soort boodschappen kan gaan verkondigen zie ik als een flinke inbreuk op mijn eigen leven. Ik denk dan ook dat ik ga ingrijpen als het zo ver zou komen. Dat ik niet toe sta dat er in mijn huis dergelijke dingen gepredikt worden. En dat ik niet zal toestaan dat mijn kind voorgelezen wordt uit de kinderbijbel. Ik ben echter bang dat dit gaat uitlopen op één grote ruzie, dat ik hun niet respecteer en in hun waarde laat. Maar wat dan met mijn waarde? En dat van mijn kind tzt?
Graag advies.
Hoe ik het nu zie ben jij fanatieker (extremer) in je niet geloof dan je vriend in zijn wel geloof.
Ik ben ook niet gelovig maar ben nog nooit slechter geworden van godsdienstles op school of een kerkbezoek omdat een oma dat graag wilde.
Ik ben ook niet gelovig maar ben nog nooit slechter geworden van godsdienstles op school of een kerkbezoek omdat een oma dat graag wilde.
It is not down on any map; true places never are.
CRE / Creatief met een Duim
CRE / Creatief met een Duim
Als ik dit zo lees, kun je misschien beter een punt zetten achter je relatie.
Ja, kort door de bocht, maar ik zie niet in hoe je dit op een prettige manier kunt oplossen.
Ja, kort door de bocht, maar ik zie niet in hoe je dit op een prettige manier kunt oplossen.
The love you take is equal to the love you make.
Dit, uiteindelijk zal je kind zelf bepalen of hij wel of niet bij een geloof aansluit. Jij kan het niet verbieden en het moet hem ook niet opgedrongen worden maar hij/zij zal wel de ruimte moeten krijgen om dit zelf uit te vinden, niet af te stappen van het geloof omdat hij/zij een moeder heeft die daar niks van wil weten.quote:Op woensdag 9 april 2014 10:35 schreef Pavement het volgende:
Hoe ik het nu zie ben jij fanatieker (extremer) in je niet geloof dan je vriend in zijn wel geloof.
Ik ben ook niet gelovig maar ben nog nooit slechter geworden van godsdienstles op school of een kerkbezoek omdat een oma dat graag wilde.
als atheist word je door je vriend en schoonouders gerespecteerd?
Dan moet jij ook respect aan hun adres kunnen opbrengen. En anders gedeeltelijk inslikken en doorgaan.
Het zal ook hun kleinkind zijn. Dat tot daar aan toe. Maar het zal ook jouw vriend zijn kind zijn. Redelijkerwijs mag je vriend hier inspraak in hebben. Jij bent niet de enige die beslist.
Ik ben beslist niet gelovig. Deel bepaalde opvattingen met jou, maar ik heb wel respect voor mensen die geloven en laat deze mensen in hun waarde.
Jij ziet ze jouw kind bederven bij wijze van, zij zien dat jou andersom ook doen vanuit hun overtuiging en opvatting van het leven.
Ts, je bent niet alleen. Jij beslist niet alleen en het kind is niet van jou alleen
Dan moet jij ook respect aan hun adres kunnen opbrengen. En anders gedeeltelijk inslikken en doorgaan.
Het zal ook hun kleinkind zijn. Dat tot daar aan toe. Maar het zal ook jouw vriend zijn kind zijn. Redelijkerwijs mag je vriend hier inspraak in hebben. Jij bent niet de enige die beslist.
Ik ben beslist niet gelovig. Deel bepaalde opvattingen met jou, maar ik heb wel respect voor mensen die geloven en laat deze mensen in hun waarde.
Jij ziet ze jouw kind bederven bij wijze van, zij zien dat jou andersom ook doen vanuit hun overtuiging en opvatting van het leven.
Ts, je bent niet alleen. Jij beslist niet alleen en het kind is niet van jou alleen
den Rijn neder quam ... inder wilder Neder Sassen lant ... ende om dattet soo couden lant is, soo dedent die Romeynen Vrieslant hieten
Je hebt 2 keuzes: Laat je indoctrineren om van het gezeik af te zijn.
Of: probeer bij je man zijn rationele kant boven te laten komen en als dat niet lukt ga er vandoor.
Je hebt volledig gelijk om dit soort invloeden bij je toekomstige kinderen weg te houden en dit is een zeer belangrijk iets.
Je kunt proberen wat je wilt maar volgens mij besef je zelf al heel goed hoe nutteloos het grote kans zal zijn.
Erg kut zoiets maar in deze tijd nog steeds weinig aan te doen.
Succes en hou de optie in je hoofd dat dit grote kans de dealbreaker is.
Of: probeer bij je man zijn rationele kant boven te laten komen en als dat niet lukt ga er vandoor.
Je hebt volledig gelijk om dit soort invloeden bij je toekomstige kinderen weg te houden en dit is een zeer belangrijk iets.
Je kunt proberen wat je wilt maar volgens mij besef je zelf al heel goed hoe nutteloos het grote kans zal zijn.
Erg kut zoiets maar in deze tijd nog steeds weinig aan te doen.
Succes en hou de optie in je hoofd dat dit grote kans de dealbreaker is.
Eens. Je kan als je kind vragen er over heeft toch je eigen visie geven en papa en oma etc ook.quote:
[..]
Dit, uiteindelijk zal je kind zelf bepalen of hij wel of niet bij een geloof aansluit. Jij kan het niet verbieden en het moet hem ook niet opgedrongen worden maar hij/zij zal wel de ruimte moeten krijgen om dit zelf uit te vinden, niet af te stappen van het geloof omdat hij/zij een moeder heeft die daar niks van wil weten.
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Voor iemand die zich meneer logica noemt heb je niet voldoende info om die logica ook op toe te passen.quote:
[..]
Dit, uiteindelijk zal je kind zelf bepalen of hij wel of niet bij een geloof aansluit. Jij kan het niet verbieden en het moet hem ook niet opgedrongen worden maar hij/zij zal wel de ruimte moeten krijgen om dit zelf uit te vinden, niet af te stappen van het geloof omdat hij/zij een moeder heeft die daar niks van wil weten.
Een kind zal m.b.t. tot iets als religie het alleen zelf kunnen bepalen (later, niet als kind want weet een kind veel) als hij vrij is gebleven tijdens zijn ontwikkeling van invloeden van religie. Alleen als hij vrij blijft van deze invloeden zal hij met een heldere blik zijn eigen richting kunnen bepalen.
Hoe religie, dogma etc werkt op de psyche van een kind wordt door vele slecht geïnformeerde mensen nog steeds zwaar onderschat.
Nogal een verschil qua bewijs enzo.quote:Op woensdag 9 april 2014 10:38 schreef Moppert het volgende:
[..]
Eens. Je kan als je kind vragen er over heeft toch je eigen visie geven en papa en oma etc ook.
Dan kun je net zo goed alle niet bullhit opties uit de doeken doen. Het universum was een ei dat door een stier werd kapot getrapt voor het begin van tijd, de aarde wordt gedragen door een schildpad op een schildpad op een schildpad etc, alles is de matrix etc.
Wat een onzin. Ik heb 12 jaar protestants-christelijk onderwijs gevolgd en ik ben er niks minder van geworden. Ook niet religieus, trouwens.quote:
[..]
Voor iemand die zich meneer logica noemt heb je niet voldoende info om die logica ook op toe te passen.
Een kind zal m.b.t. tot iets als religie het alleen zelf kunnen bepalen (later, niet als kind want weet een kind veel) als hij vrij is gebleven tijdens zijn ontwikkeling van invloeden van religie. Alleen als hij vrij blijft van deze invloeden zal hij met een heldere blik zijn eigen richting kunnen bepalen.
Hoe religie, dogma etc werkt op de psyche van een kind wordt door vele slecht geïnformeerde mensen nog steeds zwaar onderschat.
Ik heb het idee dat mensen soms echt te bang zijn voor dit soort 'invloeden'.
The love you take is equal to the love you make.
Ja leuk, maar breng dan je kind ook in het kader van 'fair and balanced' lekker ook in aanraking met alle andere geloven. Ik zou er ook absoluut niet op zitten te wachten m'n kind achter te laten bij mensen die die rare verhalen als waarheid presenteren.quote:
Dit, uiteindelijk zal je kind zelf bepalen of hij wel of niet bij een geloof aansluit. Jij kan het niet verbieden en het moet hem ook niet opgedrongen worden maar hij/zij zal wel de ruimte moeten krijgen om dit zelf uit te vinden, niet af te stappen van het geloof omdat hij/zij een moeder heeft die daar niks van wil weten.
Ik ga naar huis.
Leuke mening, niemand word slechter van lichte invloeden van geloof. Denk dat het loslaten van geloof juist vaak problemen meebrengt.quote:
[..]
Voor iemand die zich meneer logica noemt heb je niet voldoende info om die logica ook op toe te passen.
Een kind zal m.b.t. tot iets als religie het alleen zelf kunnen bepalen (later, niet als kind want weet een kind veel) als hij vrij is gebleven tijdens zijn ontwikkeling van invloeden van religie. Alleen als hij vrij blijft van deze invloeden zal hij met een heldere blik zijn eigen richting kunnen bepalen.
Hoe religie, dogma etc werkt op de psyche van een kind wordt door vele slecht geïnformeerde mensen nog steeds zwaar onderschat.
Niet alleen is het natuurlijk totaal niet houdbaar om iets te concluderen puur op basis van je eigen persoonlijke ervaring, het geeft ook nog eens blijk van een zeer beperkt beeld van hoe een mens werkt en van hoeveel mogelijkheden er wel niet zijn met de menselijke psyche.quote:
[..]
Wat een onzin. Ik heb 12 jaar protestants-christelijk onderwijs gevolgd en ik ben er niks minder van geworden. Ook niet religieus, trouwens.
Ik heb het idee dat mensen soms echt te bang zijn voor dit soort 'invloeden'.
Verder kan ik je mededelen dat het vaak geen kwestie is van angst maar empathie.
Als je in het algemeen ziet wat een bepaalde geestelijke aandoening met iemand doet (of diegene het nou wel of niet zelf in de gaten heeft) dan wil je niet dat anderen dit ook overkomt.
Het gaat de meeste mensen om het effect dat religie heeft op het denken van mensen en zelfs op het handelen van mensen.
Mjah, ik heb precies hetzelfde maar zou m'n kind hetzelfde niet aan willen doen. Ik ken d'r te veel die er in zijn blijven hangen.quote:
Wat een onzin. Ik heb 12 jaar protestants-christelijk onderwijs gevolgd en ik ben er niks minder van geworden. Ook niet religieus, trouwens.
Ik ga naar huis.
Dat is geen mening. Het is een feit. Je kunt het zelf ook gaan bekijken als je wilt. De onderzoeksresultaten worden niet bepaald onder stoelen of banken gestoken (al worden ze wel hard genegeerd vaak).quote:
[..]
Leuke mening, niemand word slechter van lichte invloeden van geloof. Denk dat het loslaten van geloof juist vaak problemen meebrengt.
Enne, het loslaten van geloof brengt inderdaad problemen met zich mee. Aan de hand hiervan kun je al een redelijk beeld schetsen van hoe giftig het wel niet kan zijn voor mensen.
Ik zou je kinderen goed (eerlijk!) voorlichten en zelf de keuze laten maken.
Verder een gesprek voeren met je partner en diens ouders over jouw wensen.
Verder een gesprek voeren met je partner en diens ouders over jouw wensen.
Ik vind dat jij ook een beperkt beeld hebt van hoe een mens werkt.quote:
[..]
Niet alleen is het natuurlijk totaal niet houdbaar om iets te concluderen puur op basis van je eigen persoonlijke ervaring, het geeft ook nog eens blijk van een zeer beperkt beeld van hoe een mens werkt en van hoeveel mogelijkheden er wel niet zijn met de menselijke psyche.
Verder kan ik je mededelen dat het vaak geen kwestie is van angst maar empathie.
Als je in het algemeen ziet wat een bepaalde geestelijke aandoening met iemand doet (of diegene het nou wel of niet zelf in de gaten heeft) dan wil je niet dat anderen dit ook overkomt.
Het gaat de meeste mensen om het effect dat religie heeft op het denken van mensen en zelfs op het handelen van mensen.
En ook een beperkt beeld van religie trouwens, als je het ziet als 'geestelijke aandoening'.
The love you take is equal to the love you make.
Misschien kun je het wel zo zien. Het geloof wordt je als kind ingeprent. Je wordt niet gelovig geboren, maar gelovig gemaakt. In die zin kun je het zien als een geestesziekte.quote:
[..]
Ik vind dat jij ook een beperkt beeld hebt van hoe een mens werkt.
En ook een beperkt beeld van religie trouwens, als je het ziet als 'geestelijke aandoening'.
Ik ben wel benieuwd naar de reactie van Cleo80, eigenlijk.
Wil je je toekomstige kinderen de omgang met hun grootouders verbieden? Of ga je ze eerst van het geloof afhelpen voordat je kinderen gaat krijgen?
Wil je je toekomstige kinderen de omgang met hun grootouders verbieden? Of ga je ze eerst van het geloof afhelpen voordat je kinderen gaat krijgen?
The love you take is equal to the love you make.
Beter lezen wat ik schrijf meid. "in het algemeen" Ik benoem religie dus niet als een geestelijke aandoening maar gebruik het wel als zijnde een oorzaak voor een effect wat mensen beschouwen als negatief en onwenselijk voor anderen.quote:
[..]
Ik vind dat jij ook een beperkt beeld hebt van hoe een mens werkt.
En ook een beperkt beeld van religie trouwens, als je het ziet als 'geestelijke aandoening'.
Enne, je mag vinden wat je wilt. Als je het ook kunt bewijzen of logisch kunt onderbouwen dan hebben we een gesprek.
Ik vind jou nogal aanvallend en veel te overtuigd van jezelf. Dat is wat ik vind.quote:
[..]
Beter lezen wat ik schrijf meid. "in het algemeen" Ik benoem religie dus niet als een geestelijke aandoening maar gebruik het wel als zijnde een oorzaak voor een effect wat mensen beschouwen als negatief en onwenselijk voor anderen.
Enne, je mag vinden wat je wilt. Als je het ook kunt bewijzen of logisch kunt onderbouwen dan hebben we een gesprek.
The love you take is equal to the love you make.
Dan moet je echt een andere partner uitzoeken.quote:
[..]
Misschien kun je het wel zo zien. Het geloof wordt je als kind ingeprent. Je wordt niet gelovig geboren, maar gelovig gemaakt. In die zin kun je het zien als een geestesziekte.
The love you take is equal to the love you make.
Ik weet inderdaad erg goed wat ik weet en wat ik kan onderbouwen. Ik weet ook heel goed waar ik geen kont vanaf weet. Een erg handig iets dat zelfkennis gedoe.quote:
[..]
Ik vind jou nogal aanvallend en veel te overtuigd van jezelf. Dat is wat ik vind.
Maargoed, verder draagt dit natuurlijk niets bij een deze discussie.
Mijn partner is niet zo gelovig, het speelt eigenlijk nooit, gewoon een normale man met geen rare denkbeelden. Dat is ook niet het probleem. En dat we kerst vieren ook niet. Het zijn de schoonouders en hun drang om hun geloof op te dringen aan anderen en dus ook kinderen.quote:
[..]
Dan moet je echt een andere partner uitzoeken.
Overdosis is altijd giftig, maar met mate de normen en waarden kunnen op jonge leeftijd meegenomen worden. Weet ook niet hoe gelovig de ouders zijn maar extremisten is idd gif dat ben ik met je eens. Lichte vorm van geloof is een ander verhaal.quote:
[..]
Dat is geen mening. Het is een feit. Je kunt het zelf ook gaan bekijken als je wilt. De onderzoeksresultaten worden niet bepaald onder stoelen of banken gestoken (al worden ze wel hard genegeerd vaak).
Enne, het loslaten van geloof brengt inderdaad problemen met zich mee. Aan de hand hiervan kun je al een redelijk beeld schetsen van hoe giftig het wel niet kan zijn voor mensen.
