ADD&ADHD #61

Ik mag me 'officieel' melden hier. Diagnose ADHD hyperactieve type.
Met een receptje voor Dex huiswaarts gekeerd. Spul werkt heel fijn bij me, het vermindert mijn gejaagdheid en beweeglijkheid waardoor ik energie overhoud om te filteren en me te concentreren. Met dex kan ik gesprekken volgen, beter lezen, heb ik geen rugpijn meer vanwege strakke spieren. Ik ben erg blij met de mogelijkheid van medicatie.
Nu maar op naar een rustiger en beter vaarwater

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 20:51 schreef Maria2.0 het volgende:
Ik mag me 'officieel' melden hier. Diagnose ADHD hyperactieve type.
Met een receptje voor Dex huiswaarts gekeerd. Spul werkt heel fijn bij me, het vermindert mijn gejaagdheid en beweeglijkheid waardoor ik energie overhoud om te filteren en me te concentreren. Met dex kan ik gesprekken volgen, beter lezen, heb ik geen rugpijn meer vanwege strakke spieren. Ik ben erg blij met de mogelijkheid van medicatie.
Nu maar op naar een rustiger en beter vaarwater

'Welkom' . Wat grappig, normaal gesproken beginnen ze met ritalin, vooral ook bij ADHD'ers waarvan ze autistische trekjes vermoeden (of andersom). Specifieke reden waarom ze bij jou met dex beginnen? Want 'schijnt' dat het beter werkt bij ADD'ers (hier ook ADHD, gecombineerd type, en dex werkt geweldig).

Ik heb wel een paar ADHD'ers als vrienden, maar ik voel me dan vaak wat gejaagder omdat ik drukte van anderen overneem, en ik ben liever de drukste. Herkenning is leuk, maar de meeste hebben geen diagnose en vinden het dan nodig om mijn drukte te 'ontkennen' 'omdat er met hen toch ook niets mis is?'. Probje uitgezonderd natuurlijk .

Sowieso omdat ik aan heb gegeven dat ritalin een kuteffect had op mijn man. die heeft ADD en werd er vreselijk depressief van. Maargoed, op basis van de enorme hyperactiviteit raden ze toch dex aan. Dat schijnt beter daarop te werken, aandacht is niet eens zozeer mijn probleem, blijkt. Ik zit mezelf in de weg met mijn hyperactiviteit en dat zorgt voor de overige klachten.

En dat ontkennen herken ik ook wel. Bij het vermoeden was het 'maar jij bent geen stuiterbal' (je moet me soms thuis eens zien...) en 'ja maar je leven gaat toch gewoon goed, met studie en werk?'
Dat ik helemaal gesloopt ben en problemen ondervind zien ze niet.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 21:22 schreef Chicolate het volgende:

[..]

'Welkom' . Wat grappig, normaal gesproken beginnen ze met ritalin, vooral ook bij ADHD'ers waarvan ze autistische trekjes vermoeden (of andersom). Specifieke reden waarom ze bij jou met dex beginnen? Want 'schijnt' dat het beter werkt bij ADD'ers (hier ook ADHD, gecombineerd type, en dex werkt geweldig).

Ik heb wel een paar ADHD'ers als vrienden, maar ik voel me dan vaak wat gejaagder omdat ik drukte van anderen overneem, en ik ben liever de drukste. Herkenning is leuk, maar de meeste hebben geen diagnose en vinden het dan nodig om mijn drukte te 'ontkennen' 'omdat er met hen toch ook niets mis is?'. Probje uitgezonderd natuurlijk .

Ik heb wel een diagnose

Maar druk zijn is niet het zelfde als adhd (een van de heel veel dingen) leg ik dan maar uit

Ja dat is ook een goeie. Ach, ik heb het er verder ook maar niet zo over. Mijn man heeft ADD dus dat is wel fijn, hij begrijpt hoe rot het kan zijn. En voor de rest: lang leve FOK!

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 21:24 schreef Maria2.0 het volgende:
Sowieso omdat ik aan heb gegeven dat ritalin een kuteffect had op mijn man. die heeft ADD en werd er vreselijk depressief van. Maargoed, op basis van de enorme hyperactiviteit raden ze toch dex aan. Dat schijnt beter daarop te werken, aandacht is niet eens zozeer mijn probleem, blijkt. Ik zit mezelf in de weg met mijn hyperactiviteit en dat zorgt voor de overige klachten.

Heb je dan alleen last van hyperactiviteit of juist ook impulsiviteit en andere dingen die bij ADHD komen kijken? Ik kan me namelijk niet zo goed voorstellen* dat je puur alleen van de hyperactiviteit 'last' hebt en daar dan de medicijnen voor neemt.
*Lees het net terug en heb het idee dat ik het misschien wat vreemd heb verwoord. Ik bedoel iig niet te zeggen dat je er geen last van zou hebben maar vraag me oprecht af op wat voor manier je er dan last van hebt

[ Bericht 7% gewijzigd door Fes1-2 op 21-05-2014 10:48:29 ]

Nee uiteraard niet alleen de hyperactiviteit. Ik ben continu zoekende naar nieuwe dingen, kan me niet concentreren op een taak maar doe er duizend tegelijk die ik niet afmaak, als ik me wel ergens voor interesseer dan ben ik nergens anders meer mee bezig, ik heb overgevoeligheid voor geluiden en prikkels en kan daardoor sociaal niet echt uit de voeten, alles kost me vreselijke moeite. Dus eigenlijk het hele klassieke plaatje.

http://www.nytimes.com/20(...)-year-olds.html?_r=0
2-3 jarigen krijgen ADHD medicaties,terwijl diagnose volgens richtlijn pas vanaf 4 jaar is in VS!

WTF is er aan de hand in VS?

Gebrek aan tijd en kennis in opvoeding, almaar groeiende farmacie-lobby?

Pff. Dat niet slapen van dex, gaat dat nog over?
Ik sliep altijd heel prima, nu voel ik me overdag veel beter maar 's nachts lig ik wakker. Is een bekende bijwerking natuurlijk maar wordt het nog minder? Ik heb melatonine genomen en dat hielp bij de eerste keer inslapen wel maar erna niet meer. Bluh.

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 10:23 schreef Maria2.0 het volgende:
Pff. Dat niet slapen van dex, gaat dat nog over?
Ik sliep altijd heel prima, nu voel ik me overdag veel beter maar 's nachts lig ik wakker. Is een bekende bijwerking natuurlijk maar wordt het nog minder? Ik heb melatonine genomen en dat hielp bij de eerste keer inslapen wel maar erna niet meer. Bluh.

Ja, als je gewend bent aan de dex maar daarna kreeg ik andere klachten door de dex.
Uiteindelijk hadden bij mij de meds meer nadelen dan voordelen. Ik werd er zelfs ziek van.

Mijn man slikt al ruim een half jaar naar volle tevredenheid dex dus ik hoop dat dat bij mij ook zo zal zijn. Als het slapen maar wat beter wordt ben ik blij

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:50 schreef Maria2.0 het volgende:
Mijn man slikt al ruim een half jaar naar volle tevredenheid dex dus ik hoop dat dat bij mij ook zo zal zijn. Als het slapen maar wat beter wordt ben ik blij

Bij iedereen is het anders. Heel mooi dat het hem helpt en hopelijk helpt het jouw ook.

Vooralsnog ben ik érg blij met de dex. Slapen gaat wisselend maar is goed vol te houden.
Het mooiste resultaat merk ik met mijn studie. Vandaag aan 1 stuk door aan mijn scriptie kunnen werken. Verder heb ik geen rugpijn meer (als gevolg van de spierspanning) en ben ik opgeruimder in mijn hoofd. Ik heb wel continu zin om te roken
Ik voel me echt een heel stuk beter!

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:39 schreef DocWho het volgende:

[..]

Ja, als je gewend bent aan de dex maar daarna kreeg ik andere klachten door de dex.
Uiteindelijk hadden bij mij de meds meer nadelen dan voordelen. Ik werd er zelfs ziek van.

Is dat niet wat je vrij vaak over dex hoort?

quote:

Op maandag 26 mei 2014 21:05 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

Is dat niet wat je vrij vaak over dex hoort?

Geen idee, maar met Concerta had ik het ook.
Gewone ritalin heb ik nog niet geprobeerd maar ik ben er enigszins klaar mee.
Wat ik wel vaak hoor is dat ADD en medicatie vaak niet zo'n goede combinatie is.
Maar dat is per persoon ook weer anders.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2014 08:43 schreef DocWho het volgende:

[..]

Geen idee, maar met Concerta had ik het ook.
Gewone ritalin heb ik nog niet geprobeerd maar ik ben er enigszins klaar mee.
Wat ik wel vaak hoor is dat ADD en medicatie vaak niet zo'n goede combinatie is.
Maar dat is per persoon ook weer anders.

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik meer ADD dan ADHD ben, met methylfenidaat regelmatig koppijn en nauwelijks merkbaar effect, na driekwart jaar overgestapt op dex en minder koppijn, meer effect.

Medicatie is sowieso iets om kritisch op te zijn en te blijven IMO...

quote:

Op dinsdag 27 mei 2014 09:47 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik meer ADD dan ADHD ben, met methylfenidaat regelmatig koppijn en nauwelijks merkbaar effect, na driekwart jaar overgestapt op dex en minder koppijn, meer effect.

Medicatie is sowieso iets om kritisch op te zijn en te blijven IMO...

Dex heeft bij mij ook meer effect. Ik heb het label ADD btw. Maar de nadelen wegen niet op tegen de voordelen.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2014 14:27 schreef DocWho het volgende:

[..]

Dex heeft bij mij ook meer effect. Ik heb het label ADD btw. Maar de nadelen wegen niet op tegen de voordelen.

Welke nadelen spelen voor jou?

Nadelen van de dex?

Voor mij is het nog steeds een iets verhoogde rusthartslag (+/- 8), een iets verhoogde bloeddruk (+10/+10), een te droge mond en een verstoord hongergevoel. Daarnaast vereist het een ijzeren ritme wat ik er in moet houden om te voorkomen dat ik mezelf wordt en verval in alle dingen die me enorm irriteren als ik uit de dex-dopage kom.

Na een dag of wat zonder dex ben ik eigenlijk prima blij met mezelf. Top energiek, mega creatief, sociaal, gedreven, egocentrisch, zorgeloos en grenzeloos optimistisch. Ok, direct met de wekker het bed uit sprinten is geen goed idee omdat rusthartslag en bloeddruk ongemedicaliseerd ondertussen zo laag zijn dat na het wakker worden eerst rustig opgestart dient te worden maar dat is niet zorgelijk volgens de docter; familiekwaaltje.
Voordelen die exact zo lang hun waarde hebben tot de controle over mijn leven ontspoord en ik mezelf een chaotische impulsieve prutser vindt die niet meer in staat is zijn eigen leven, laat staan een baan en een gezin te runnen.

Uiteindelijk ben ik dus met de dex over het geheel tevredener. Maar in een wereld zonder verplichtingen en verantwoordelijkheden zou ik er uiteindelijk mee stoppen. Abraham zonder speed uit de apotheek namelijk is eigenlijk leuker.

Zijn er hier ook AD(H)D'ers die geen specifieke medicatie voor AD(H)D krijgen, maar andere medicatie (anti-depressiva)? Bij mij is op de basisschool officieel ADD vast gesteld en ondanks dat het in de jaren erna redelijk goed leek te gaan belandde ik vorig jaar toch na 10 jaar weer bij een psycholoog en psychiater i.v.m. vermoeidheid en ernstige concentratieklachten. Na een tijdje stelden ze medicatie voor, en ik had iets van ritalin of iets dergelijks verwacht. Tot m'n verbazing zei de psych dat ze de klachten aan een beginnende burn-out weet en niet aan ADD (ondanks dat ik een diagnose had). Wat ik ook best wil geloven want als ik mensen met een BU hoor dan klinkt dat echt eng herkenbaar voor mij. Daarom kwam ze niet met ritalin of concerta, maar met fluoxetine; een anti-depressiva.
Volgens haar moet dit (samen met therapie) voldoen om er aan te gaan werken om de klachten op te gaan lossen. Meer mensen voor wie dit herkenbaar is?

Bij depressie of soortgelijke stoornissen wordt vaak eerst dat behandeld voor behandeling op ADD/ADHD begonnen wordt. Ongeacht wat erger is, als je een flinke depressie hebt en net met medicatie begint en dan weer wel en dan weer niet succes hebt in je leven is dat immers niet bevorderlijk voor je depressie.

quote:

Op woensdag 28 mei 2014 20:38 schreef Skull-splitter het volgende:
Bij depressie of soortgelijke stoornissen wordt vaak eerst dat behandeld voor behandeling op ADD/ADHD begonnen wordt. Ongeacht wat erger is, als je een flinke depressie hebt en net met medicatie begint en dan weer wel en dan weer niet succes hebt in je leven is dat immers niet bevorderlijk voor je depressie.

Nee precies, ook wel begrijpelijk. Ze wil überhaupt daarna niet met andere medicatie beginnen zoals het er nu naar uitziet, en ze gooit het vooral op het feit dat ik teveel hooi op m'n vork genomen heb, teveel van mezelf heb gevraagd de afgelopen jaren. Ik heb na m'n Mbo-studie een Hbo- en Hbo-master studie afgerond (aan het einde van die laatste studie begonnen de problemen) en ondanks dat ik het niveau dan misschien wel aan zou kunnen twijfelt ze of ik de 'andere eisen' aankan die gevraagd worden van iemand met een Hbo of Hbo+ functie. Want dat is meer dan alleen denkniveau natuurlijk. Ook dat klinkt op zich logisch, ik merk dat m'n 'werkgeheugen' snel volraakt en ik langer de tijd nodig heb voor ingewikkeldere taken.

Als ik een stapje leer terugnemen dan verwacht ze dat ik het zelf moet kunnen straks, zonder 'A(D)HD-medicatie' of welke medicatie dan ook. Iets wat blijkbaar niet standaard voor alle AD(H)D'ers geldt die leren niet teveel gas te geven want anderen schrijft ze wel die medicatie voor volgens haar.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2014 09:47 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik meer ADD dan ADHD ben, met methylfenidaat regelmatig koppijn en nauwelijks merkbaar effect, na driekwart jaar overgestapt op dex en minder koppijn, meer effect.

Dat verschil moet toch sowieso wel duidelijk zijn voor jou en je behandelaars lijkt me? Heel simpel gezegd: ben je lichamelijk ook bovengemiddeld druk of ben je meer een dagdromer? ADD'ers zullen volgens mij zelden door de klas, het huis of kantoor stuiteren. Tenzij ze een keer echt enthousiast zijn.

quote:

Medicatie is sowieso iets om kritisch op te zijn en te blijven IMO...

Klopt. Alles afzweren omdat het enge pilletjes zijn is niet goed, maar alles klakkeloos aannemen ook niet. Je bent zelf de enige die voelt wat de effecten voor jou zijn, maar ik heb wel vaker gemerkt dat psychiaters daar lang niet altijd naar luisteren.