Ik ben een zware procrestenator. Ik stel alles uit. En doe het vervolgens niet.
Het is eigenlijk best wel een groot probleem in mijn leven. Het zit me vaak in de weg. Het weerhoudt me van het bereiken van mijn potentieel. Het is een tegenwerkende kracht.
Ik heb nu een plan bedacht: ik ga mijn week van te voren uitplannen. Om privacy redenen kan ik natuurlijk niet mijn hele agenda heer nier knallen, maar zo ziet het eruit qua drukte:
Denken jullie dat dit gaat werken? Dat ik me consequent aan die planning zal houden? Of dit gewoon niet meer dan goede hoop?
Hebben jullie andere tips om uitstelgedrag te voorkomen?
Voor mij helpt plannen maar lost het het probleem niet op, maar dat ligt er denk ik aan hoe diepgeworteld je uitstelgedrag is. Ook wellicht handig om te kijken naar de oorzaken van het uitstellen: is het een gebrek aan motivatie (en zo ja, is dat omdat het inhoudelijk niet interessant is, of omdat het te weinig loont, iets anders), of is het meer dat je andere dingen leuker vindt en die voor laat gaan (slecht prioriteiten stellen)? En zo zijn er nog meer vragen die je jezelf kunt stellen.
Die planning is totaal onleesbaar, dus daar valt geen zinnig woord over te zeggen.quote:Op zondag 23 maart 2014 22:25 schreef NieuweNier het volgende:
Ik weet niet of dit het goede sub-forum is om dit in te posten, maar anders merk ik het wel met een kickje
Ik ben een zware procrestenator. Ik stel alles uit. En doe het vervolgens niet.
Het is eigenlijk best wel een groot probleem in mijn leven. Het zit me vaak in de weg. Het weerhoudt me van het bereiken van mijn potentieel. Het is een tegenwerkende kracht.
Ik heb nu een plan bedacht: ik ga mijn week van te voren uitplannen. Om privacy redenen kan ik natuurlijk niet mijn hele agenda heer nier knallen, maar zo ziet het eruit qua drukte:
[ afbeelding ]
Denken jullie dat dit gaat werken? Dat ik me consequent aan die planning zal houden? Of dit gewoon niet meer dan goede hoop?
Hebben jullie andere tips om uitstelgedrag te voorkomen?
Het is trouwens niet procrestenator, maar procrastinator.
Dat is ook de bedoeling, de vraag is of het helpt om je leven te plannen, ts vraag geen oordeel over de inhoud van zijn planningquote:Op zondag 23 maart 2014 22:33 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Die planning is totaal onleesbaar, dus daar valt geen zinnig woord over te zeggen.
Ik stel eigenlijk alles uit. Het is vrij dramatisch.quote:
Goh, lastige dit. Ik heb er zelf namelijk ook extreem veel last van. Wat stel je vooral uit? En dingen waar een harde deadline voor zit waarbij falen verantwoording afleggen impliceert, doe je die ook niet of stel je die lang uit maar doe je ze wel (op het laatste moment)?
Voor mij helpt plannen maar lost het het probleem niet op, maar dat ligt er denk ik aan hoe diepgeworteld je uitstelgedrag is. Ook wellicht handig om te kijken naar de oorzaken van het uitstellen: is het een gebrek aan motivatie (en zo ja, is dat omdat het inhoudelijk niet interessant is, of omdat het te weinig loont, iets anders), of is het meer dat je andere dingen leuker vindt en die voor laat gaan (slecht prioriteiten stellen)? En zo zijn er nog meer vragen die je jezelf kunt stellen.
Wanneer ik op sta, blijf ik te lang in bed liggen. Vervolgens douche ik te lang, heb ik geen tijd om te ontbijten, en kom ik chronisch te laat. Opdrachten voor mijn werk lever ik minuten voor de deadline af. Op de universiteit is al helemaal drama en mis ik voor ieder vak punten omdat ik te laat ben. En mijn huisgenootjes irriteren zich eraan dat ik te laat ben met de klusjes. Zelfs naar bed gegaan doe ik pas om 3 uur ofzo omdat ik geen zin heb naar bed te gaan.Het is eigenlijk niet een gebrek aan motivatie. Vooral mijn studie vind ik leuk. Er zijn echter altijd dingen die leuker zijn.
Ik heb die planning bewust onleesbaar gehouden. Er staat informatie in die ik niet zomaar op Fok kan gooien. Mijn naam, de naam van mijn werkgever, etc. Het diende meer als voorbeeld van hoe vol ik hem gepland heb.quote:
[..]
Die planning is totaal onleesbaar, dus daar valt geen zinnig woord over te zeggen.
Het is trouwens niet procrestenator, maar procrastinator.
En procrastinator is het Engelse woord. Procrestenator mijn Nederlandse verbastering
Heel erg herkenbaar. Ehm, als ik zelf de oplossing heb gevonden dan laat ik het wetenquote:
[..]
Ik stel eigenlijk alles uit. Het is vrij dramatisch.
Het is eigenlijk niet een gebrek aan motivatie. Vooral mijn studie vind ik leuk. Er zijn echter altijd dingen die leuker zijn.
[..]
Ik heb die planning bewust onleesbaar gehouden. Er staat informatie in die ik niet zomaar op Fok kan gooien. Mijn naam, de naam van mijn werkgever, etc. Het diende meer als voorbeeld van hoe vol ik hem gepland heb.
En procrastinator is het Engelse woord. Procrestenator mijn Nederlandse verbastering
Een planning kan in elk geval houvast bieden. Maar zie je op tegen dingen, dat je ze uitstelt? Perfectionistisch aangelegd? Of meer slecht in prioriteiten stellen (je zei dat er altijd andere leukere dingen zijn, dus je doet dan leuke dingen ipv wat moet? Of zit je ook wel eens gewoon tijd te verspillen thuis terwijl je aan de slag moet)?
In je agenda zet je alleen datum- of tijdgebonden afspraken. Bijvoorbeeld een overleg met je collega of klant of een belafspraak die echt op dat moment dient te gebeuren. De rest van de dingen die je wilt/moet doen staan op een takenlijst.
Als je een boek van Steven Covey leest zal hij het hebben over rollen, doelen, en dat dat je dan uiteindelijk het belangrijkste in je leven ook als eerste gaat doen (First things first!). Maar dat gaat te ver om hier uit te leggen.
Dat je dingen uit stelt heeft te maken met de volgende formule:
Motivatie = (Waarde x Verwachting) / (impulsiviteit x Uitstel)
Zie hiervoor het boek "The Procrastination Equation" van Piers Steel.
Truc is om de Waarde en Verwachting zo groot mogelijk te maken en de Impulsiviteit en Uitstel zo klein mogelijk. Daardoor is de uitkomst, dus de Motivatie het grootst en de kans dat je het zult uitvoeren ook.
. Ik dacht dus dat dit over zou gaan maar inmiddels ben ik DERTIG jaar oud, gestopt met blowen, op tijd naar bed en meer dan genoeg regelmaat in mijn leven om in de weekenden ook nog iets te doen... Maar het gebeurt gewoon niet. ALS ik iets doe, dan is het voor mezelf. Het huishouden, de honden of alles dat eigenlijk met mijn prive-leven te maken heeft... het gebeurt niet. En zo onderhand begint mijn relatie eronder te lijden, het lijkt wel alsof ik het bewust torpedeer terwijl ik enorm van mijn vriend en van mijn honden hou. Maar blijkbaar hou ik meer van mezelf en mijn vrije tijd
. Ik voel me er echt niet goed bij, vooral omdat ik ergens best wel weet wat het met mijn vriend doet.Ik heb dit met mijn exen ook meegemaakt trouwens, dus het ligt niet aan mijn vriend, mijn werk of wat dan ook. Dit ligt puur aan mezelf, en ik snap nog steeds niet waar het vandaan komt.
Ik zou ook graag de oplossing vinden!
Anyway: mijn ervaring is dat het maken van een mooie planning niet de oplossing is, het kan zelfs voor extra teleurstellingen zorgen. Bij mij werken "to do"-lijstjes wel redelijk, maar dan zonder mezelf ertoe te verplichten dat het hele lijstje op één dag af moet. Ik kijk gewoon per dag wat belangrijk is, want ik kan mezelf wel motiveren om die taken te doen (deadlines!
) en de rest schuift door.Maar ik ken ook veel gevallen waarbij plannen hielp. Met verloop van tijd werd hun schema minder strak en wat losser, het plannen was overgenomen en uitstelgedrag opgelost.
Wat ook weleens wil helpen is dingen direct doen indien mogelijk, dan kan je het niet meer uitstellen.
Succes ermee!
Haha ja hopelijk komen we er via dit topic achterquote:
Heel erg herkenbaar. Ehm, als ik zelf de oplossing heb gevonden dan laat ik het weten
Een planning kan in elk geval houvast bieden. Maar zie je op tegen dingen, dat je ze uitstelt? Perfectionistisch aangelegd? Of meer slecht in prioriteiten stellen (je zei dat er altijd andere leukere dingen zijn, dus je doet dan leuke dingen ipv wat moet? Of zit je ook wel eens gewoon tijd te verspillen thuis terwijl je aan de slag moet)?
Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik het doe. Soms is het inderdaad dat ik andere dingen leuker vind, maar ik krijg het ook gewoon voor elkaar op de bank voor me uit te staren in plaats van iets nuttigs te doen.
Hoe bedoel je?quote:
Haha ja klopt, ik had alles erin gezet, ook dingen die niet per se tijdsgebonden zijn. Ik dacht dat het misschien een goed alternatief voor todo lijstjes is. Als ik een TODO lijstje maak weet ik zeker dat het niet binnen een half jaar gedaan gaat worden.quote:
Nee, dit gaat niet werken. Je hele week volgepland, zo te zien elk half uurtje. Wat ga je doen als je werk al op maandag of dinsdag uitloopt? Ga je dan alles herplannen?
In je agenda zet je alleen datum- of tijdgebonden afspraken. Bijvoorbeeld een overleg met je collega of klant of een belafspraak die echt op dat moment dient te gebeuren. De rest van de dingen die je wilt/moet doen staan op een takenlijst.
Zoals mijn belastingaangifte regelen van 2012 -- als dat nu überhaupt nog kan.Klopt inderdaad. De stap wordt steeds groter naar mate je het verder uitsteld.quote:
Wat ook weleens wil helpen is dingen direct doen indien mogelijk, dan kan je het niet meer uitstellen.
Vandaag had ik trouwens weer een nieuw low. Ik heb echt bijna niks productiefs gedaan. Ik heb twee uur huiswerk gemaakt en ben uit eten geweest. Dat was mijn hele dag.
Ik wilde wel rust maar had zin om een film te kijken en een spelletje te spelen. Allebei is het er niet van gekomen omdat ik het had uitgesteld omdat ik aan het whatsappen was
Baal er ook echt van. Zoveel leuke dingen te doen gewoon. Alleen geen zin om maar iets te ondernemen.
Belastingdienstaangifte ook hier uitgesteld vanaf Februari al nu zoiets, nog een week te gaan ofzo. Waarom? Ik snap het zelf ook niet.. En ik krijg nog wel ¤3500 terug omdat ik een huis heb gekocht. Redelijk belangrijk dus lijkt me, ik moet hier o.a. m'n huis voor inrichten in Juli.
Dit patroon heb ik al meer dan 10 jaar overigens.
TS je hebt geen ADD btw die die lazyness/motivatieproblemen oproept? Puur omdat veel je eigenlijk geen ruk interesseerde en je gedachtes automatisch switchen naar de leuke dingen? ( ook te laat komen e.d. )
Wakker worden om 12 uur, beetje gamen. Om 2 uur wat te eten zoeken, balen dat ik nog niet aan m'n huiswerk ben begonnen. Nog wat gamen want ik heb toch genoeg tijd om huiswerk te doen. Serie kijken (minstens 2 afleveringen, het is net zo spannend) kan ook nog wel, paper schrijf ik vanavond wel. Of in ieder geval een begin en dan maak ik hem morgen af!
O shit gezellig eten met huisgenoten maakt het 22 uur. Ik begin morgen wel aan die paper want nu is het toch te laat om nog iets te doen, voordat ik begonnen ben ga ik alweer naar bed. O wacht nog 1 aflevering.
Eindresultaat: Niets gedaan en om 03.00 in bed. Rinse Repeat.
Wat me nu een beetje helpt is een studie die ik echt leuk vind en waar ik met meer plezier voor werk. Wat me ook helpt is dingen doen.
Dingen doen is alleen moeilijk (het is immers het probleem) dus ik ben begonnen met weinig kleine dingen doen, om maar in het ritme van dingen doen te komen. Avond van tevoren een todo list voor morgen maken:
• Opstaan
• ontbijten
• douchen
• vuilnisbak leegmaken
• volle vuilniszak weggooien
• bed opmaken
• artikel lezen als voorbereiding op paper
• 10 regels schrijven voor paper
Hele basic dingen, maar wel op een lijst die ik af kan vinken. Het idee erachter is voor mij dat ik eraan gewend raak om dingen te doen. Het afvinken van dingen die gedaan zijn is een voldoening die me stimuleert meer dingen te doen. De punten op de lijst worden steeds moeilijker en nuttiger uiteraard.
Vandaag ben ik om half 8 opgestaan (voor mij redelijk bizar op een vrije dag) en ben ik aan het huiswerken. Er wordt nog steeds onzin gedaan (ik ben nu immers dit aan het schrijven) maar er komt schot in de zaak.
Ben ook bezig in een boek van Covey (7 eigenschappen) en het eerste hoofdstuk sprak me al aan. Daarover later meer.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, en ik denk met je mee!
Wat hier wel goed werkt is een todo lijstje bijhouden met dingen die ooit nog eens gedaan moeten worden, zeg dus de middellange termijn.
Iedereen heeft wel eens van die momenten dat je niets te doen hebt maar dat je ook niets invalt dat je altijd nog eens moest doen. En op momenten dat je daar wel aan denkt heb je er geen tijd voor.. de aanpak is dus op de momenten dat je er aan denkt het lijstje aan te vullen, en op momenten dat je er tijd voor hebt het af te werken.
Als je het boek "De 7 eigenschappen van effectief leiderschap" (7 habits of highly effective people) interessant vindt, dan kan ik je ook "Prioriteiten" (First things first) van hem aanraden. Dat is een heel boek over dat stuk wat in 7 eigenschappen slechts een paar hoofdstukken is.quote:
Ha ik ken 't. Ben ook wat boeken en sites aan het lezen, en wat voor mij werkt is het besef dat het een soort gewoonte(s) is/zijn die doorbroken moet worden.
Wakker worden om 12 uur, beetje gamen. Om 2 uur wat te eten zoeken, balen dat ik nog niet aan m'n huiswerk ben begonnen. Nog wat gamen want ik heb toch genoeg tijd om huiswerk te doen. Serie kijken (minstens 2 afleveringen, het is net zo spannend) kan ook nog wel, paper schrijf ik vanavond wel. Of in ieder geval een begin en dan maak ik hem morgen af!
O shit gezellig eten met huisgenoten maakt het 22 uur. Ik begin morgen wel aan die paper want nu is het toch te laat om nog iets te doen, voordat ik begonnen ben ga ik alweer naar bed. O wacht nog 1 aflevering.
Eindresultaat: Niets gedaan en om 03.00 in bed. Rinse Repeat.
Wat me nu een beetje helpt is een studie die ik echt leuk vind en waar ik met meer plezier voor werk. Wat me ook helpt is dingen doen.
Dingen doen is alleen moeilijk (het is immers het probleem) dus ik ben begonnen met weinig kleine dingen doen, om maar in het ritme van dingen doen te komen. Avond van tevoren een todo list voor morgen maken:
• Opstaan
• ontbijten
• douchen
• vuilnisbak leegmaken
• volle vuilniszak weggooien
• bed opmaken
• artikel lezen als voorbereiding op paper
• 10 regels schrijven voor paper
Hele basic dingen, maar wel op een lijst die ik af kan vinken. Het idee erachter is voor mij dat ik eraan gewend raak om dingen te doen. Het afvinken van dingen die gedaan zijn is een voldoening die me stimuleert meer dingen te doen. De punten op de lijst worden steeds moeilijker en nuttiger uiteraard.
Vandaag ben ik om half 8 opgestaan (voor mij redelijk bizar op een vrije dag) en ben ik aan het huiswerken. Er wordt nog steeds onzin gedaan (ik ben nu immers dit aan het schrijven) maar er komt schot in de zaak.
Ben ook bezig in een boek van Covey (7 eigenschappen) en het eerste hoofdstuk sprak me al aan. Daarover later meer.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, en ik denk met je mee!
Ik probeer het nu zelf ook. Leven vanuit principes en van daaruit ook mijn doelen te bepalen. Alles wat je doet koppelen aan een lange termijn doel zorgt ervoor dat je intrinsiek gemotiveerd raakt.
Ik zie nu dat ik "De 7 eigenschappen voor succes in je leven" heb. Effectief leiderschap heb ik een hele tijd terug geskimmed, maar toen was ik nog niet gemotiveerd genoeg om het toe te passen, ofzo.quote:
[..]
Als je het boek "De 7 eigenschappen van effectief leiderschap" (7 habits of highly effective people) interessant vindt, dan kan ik je ook "Prioriteiten" (First things first) van hem aanraden. Dat is een heel boek over dat stuk wat in 7 eigenschappen slechts een paar hoofdstukken is.
Ik vind het (nog) te moeilijk (of eng) om echt lange-termijn doelen te maken (ik weet niet echt wat ik wil, en erover nadenken heeft tot nu toe alleen frustratie opgeleverd. Wel ben ik tevreden met wat ik nu doe, en het interesseert me niet echt waar dat eindigt, als ik het maar naar m'n zin heb). Mede door die frustratie in 'wat wil ik nu eigenlijk' (en 'waarom ben ik zo'n slome donder') heb ik "De 7 eigenschappen voor succes in je leven" gekocht, en het lezen van het hoofdstuk over de eerste eigenschap (Wees pro-actief) heeft al voor een kentering in mijn levensaanpak gezorgd. Hopelijk niet tijdelijk, want ik heb wel vaker van die opvlammingen gehad.quote:Ik probeer het nu zelf ook. Leven vanuit principes en van daaruit ook mijn doelen te bepalen. Alles wat je doet koppelen aan een lange termijn doel zorgt ervoor dat je intrinsiek gemotiveerd raakt.
Ik ga "Prioriteiten" eens bekijken. Dank voor de tip!
Naar de hoeren gaan zou ik dus echt niet plannen.
Klopt, volgens mij heb je er een hele serie van. Ook iets als "voor een gelukkig gezinsleven", enz.quote:
[..]
Ik zie nu dat ik "De 7 eigenschappen voor succes in je leven" heb. Effectief leiderschap heb ik een hele tijd terug geskimmed, maar toen was ik nog niet gemotiveerd genoeg om het toe te passen, ofzo.
[..]
Ik vind het (nog) te moeilijk (of eng) om echt lange-termijn doelen te maken (ik weet niet echt wat ik wil, en erover nadenken heeft tot nu toe alleen frustratie opgeleverd. Wel ben ik tevreden met wat ik nu doe, en het interesseert me niet echt waar dat eindigt, als ik het maar naar m'n zin heb). Mede door die frustratie in 'wat wil ik nu eigenlijk' (en 'waarom ben ik zo'n slome donder') heb ik "De 7 eigenschappen voor succes in je leven" gekocht, en het lezen van het hoofdstuk over de eerste eigenschap (Wees pro-actief) heeft al voor een kentering in mijn levensaanpak gezorgd. Hopelijk niet tijdelijk, want ik heb wel vaker van die opvlammingen gehad.
Ik ga "Prioriteiten" eens bekijken. Dank voor de tip!
Weet niet of "succesvol leven" dezelfde eigenschappen hanteert, maar dit zijn die van effectief leiderschap:
(overwinningen op jezelf, van afhankelijkheid naar onafhankelijkheid)
1. Ben proactief (Be proactive)
2. Begin met het einde voor ogen (begin with the end in mind)
3. Belangrijke zaken eerst (Put First things first)
(overwinningen met de omgeving, van Onafhankelijkheid naar Wederzijdse afhankelijkheid)
4. Denk win-win (Think win-win)
5. Eerst begrijpen, dan begrepen worden (Seek first to understand, then to be understood)
6. Synergie (Synergize)
En de belangrijkste:
7. Houd de zaag scherp (Sharpen the saw)
Stephen Covey is vooral op strategisch vlak bezig. Dat "begin with the end in mind" heeft een oefening om je eigen grafredes te schrijven (wat wil je dat je vrouw, je zoon, je beste vriend en je baas over je zeggen). Dat is misschien wat overdreven. Kijk gewoon eens wat je in de komende jaren wil bereiken. De wereld is erg veranderlijk en ook hoe jij in het leven staat.
Ik zie dit "vuurtoren plaatsen" (waar ben je naar op weg) niet als een vast eindpunt, maar ik gebruik het om te kunnen bepalen of een keuze die ik maak (iets wat ik ga doen) me dichter bij de vuurtoren brengt of juist er vanaf. En als ik die keuze goed vind, staat mijn vuurtoren dan misschien ergens anders?
Wil je wat meer praktisch aan de slag, zeg maar op operationeel niveau beginnen, dan kun je ook het boek Getting Things Done (GTD) van David Allen lezen.
Overigens, dit is Stephen Covey (paar jaar geleden helaas overleden nadat ie van z'n fiets viel)
En dit is David Allen
En als ik dan toch filmpjes aan het zoeken ben:
Randy Pausch - Last Lecture
en Time Management
Toen de wekker ging zette ik hem uit en viel ik in slaap. Even later is er geklop op mijn deur. Ik helemaal chaggo zeggen dat hij binnen mag komen. Zit de deur dicht dus moet ik helemaal aankleden.
Blijkt het al half 3 te zijn en wordt ik nu pas wakker
Je wekker/telefoon aan de andere kant van de kamer neerleggen, zodat je je bed uit moet om 'm uit te zetten. Daarna niet terug je bed in.quote:
Toen de wekker ging zette ik hem uit en viel ik in slaap.
Werkt goed!quote:
[..]
Je wekker/telefoon aan de andere kant van de kamer neerleggen, zodat je je bed uit moet om 'm uit te zetten. Daarna niet terug je bed in.
Dat deed ik 3 tot 5x per dag. Ik moest zelfs het antwoord geven op 3 rekensommen.quote:
[..]
Je wekker/telefoon aan de andere kant van de kamer neerleggen, zodat je je bed uit moet om 'm uit te zetten. Daarna niet terug je bed in.
quote:Op maandag 24 maart 2014 15:07 schreef sylvesterrr het volgende:
Dat deed ik 3 tot 5x per dag. Ik moest zelfs het antwoord geven op 3 rekensommen.
Je hebt ook nog zulke wekkers:
Niet lachen, het is helemaal niet grappig.quote:
[..]
Je hebt ook nog zulke wekkers:
[ afbeelding ]
Die wekker heb ik niet kunnen vinden, anders had ik 'm wel aangeschaft.
Ik zag het gewoon voor me, met een slaperig hoofd en ondertussen TUUTUUTUUTUUT proberen 3 rekensommen goed te maken.quote:
Niet lachen, het is helemaal niet grappig.
Sorry 
quote:
[..]
Ik zag het gewoon voor me, met een slaperig hoofd en ondertussen TUUTUUTUUTUUT proberen 3 rekensommen goed te maken.
Er komen trouwens vogelgeluiden uit m'n wekker. 
Misschien is dat je probleem, vogeltjes drillen je niet echt wakker hè?quote:
Tegenwoordig hoef ik niet meer te snoozen, dus...quote:
[..]
Misschien is dat je probleem, vogeltjes drillen je niet echt wakker hè?
Damn...quote:
En als ik dan toch filmpjes aan het zoeken ben:
Randy Pausch - Last Lecture
Hij is inmiddels overleden, maar dat was echt een inspiratiebron voor mij toen ik met "mijn leven" aan de slag ging.quote:
Dus ga ik nu
Er zijn drie dingen die ik echt goed wil hebben:
1. Mijn gezondheid (regelmatig en gezond eten, voldoende beweging en genoeg slaap)
2. Mijn studie
3. Mijn werk
Het helpt!
Genoeg slaap kan je afstrepen als je om 1 uur s'nachts gaat trainenquote:
Die workout is trouwens ook stevig. Ik heb nu al 3x de 195 hartslagen per minuut aangetikt, moet zo nog hardlopen en gewichten...
Het helpt!
Mijn slaapritme is echt dramatisch verschrikkelijk. In my defence komt het waarschijnlijk door mijn onregelmatige werktijden. De ene dag moet ik om 05:00 werken, de andere tot 24:00, en weer een ander begin ik om 9:00 en ben ik om 24:00 klaar. En dat is nog naast all-nighters vanwege deadlines.quote:
[..]
Genoeg slaap kan je afstrepen als je om 1 uur s'nachts gaat trainen
Het klinkt een beetje suf, maar het lukt me gewoon echt niet elke avond 9 uur te slapen. Vroeger sliep ik 3 uur per nacht, en daar werd ik echt akelig van. Ik heb het uitgerekt naar 6 uur, maar dat merk ik al in verantwoordelijkheden die ik niet na kan komen en mijn vrije tijd.
Deze week moet ik bijvoorbeeld 40 uur werken en dezelfde hoeveelheid tijd besteden aan de universiteit. Dan is al pats een enorm gedeelte van mijn tijd weg. Dan ook nog sporten, eten en verplaatsen enzo, en ik hou gewoon erg weinig tijd over om te slapen.
Het leven is een compromis. Voor mij is me fit voelen, en dat ook daadwerkelijk een beetje zijn, belangrijker dan een goede nachtrust. Die haal ik om de zoveel tijd wel in door uit te slapen. Zoals vandaag
Wat voor werk doe je? En waarom doe je universiteit naast een 40-urige baan? Of waarom heb je een baan voor 40 uur naast je universitaire studie?quote:
[..]
Mijn slaapritme is echt dramatisch verschrikkelijk. In my defence komt het waarschijnlijk door mijn onregelmatige werktijden. De ene dag moet ik om 05:00 werken, de andere tot 24:00, en weer een ander begin ik om 9:00 en ben ik om 24:00 klaar. En dat is nog naast all-nighters vanwege deadlines.
Het klinkt een beetje suf, maar het lukt me gewoon echt niet elke avond 9 uur te slapen. Vroeger sliep ik 3 uur per nacht, en daar werd ik echt akelig van. Ik heb het uitgerekt naar 6 uur, maar dat merk ik al in verantwoordelijkheden die ik niet na kan komen en mijn vrije tijd.
Deze week moet ik bijvoorbeeld 40 uur werken en dezelfde hoeveelheid tijd besteden aan de universiteit. Dan is al pats een enorm gedeelte van mijn tijd weg. Dan ook nog sporten, eten en verplaatsen enzo, en ik hou gewoon erg weinig tijd over om te slapen.
Het leven is een compromis. Voor mij is me fit voelen, en dat ook daadwerkelijk een beetje zijn, belangrijker dan een goede nachtrust. Die haal ik om de zoveel tijd wel in door uit te slapen. Zoals vandaag
En elke keer dat gezeur, elke keer de 'daar gaan we weer'...
Tot ik vorig jaar drie studies tegelijk deed en het gewoon af wilde hebben.
Mijn oplossing? geen to do-list maar shit-eliminatie.
De shit zit me dwars. Ik heb er last van dat het huis niet is opgeruimd: ik vind mezelf stom, ik vind het huis stom, ik word er chagrijnig van, het neemt een deel van mijn hoofd in zodat ik minder goed aan andere dingen kan denken. Daar wil ik van af, en dat doe ik door shit te elimineren.
Dat kunnen kleine dingen zijn zoals afwas, maar ook werk voorbereiden en zo voorts. Want het is shit die mij dwarszit, en die moet ik elimineren.
Dan opstaan en dergelijke, dat heb ik ook aangepakt bij mezelf (ging vooral over naar bed gaan), want ik was het zat.
Er zijn twee opties: Positief (belonen) of negatief (straf).
Als ik tien keer op tijd naar bed was geweest mocht ik een nieuw prentenboek kopen. Ik hield het echt streng bij, en dat was in een tijd waarin ik normaal zeker elke twee weken een nieuw boekje kocht om voor te lezen in mijn klas. Dus dat werd steeds langer en dat vond ik jammer voor mijn kinderen dus had ik extra (externe) motivatie (beloning) om op tijd naar bed te gaan.
In de loop van de tijd had ik die externe motivatie steeds minder nodig en merkte ik ook hoe fijn het was op tijd naar bed te gaan. De shit die ik kreeg door elke keer te kort te slapen werd geëlimineerd
Negatief kan ook, had ik niet nodig maar kreeg ik ooit als tip: als je 3x te laat naar bed bent gegaan dat je dan iets nuttigs moet doen. Oma bellen, ramen wassen, een kast netjes opruimen of een ander taakje van je shit-eliminatie.
Je bent nu de hele werkweek met het huishouden bezig, omdat je die tijd ervoor hebt: http://en.wikipedia.org/wiki/Parkinson's_lawquote:
Voor mij is dit een soort van omgekeerd herkenbaar. Doordeweeks plan ik mijn dag vol met huishouden, (dat wil ik tussen 09:00 en 17:00 uur gedaan hebben) en aan het einde van de week vraag ik me af hoe ik dit in godsnaam moet gaan doen als ik er nog een baan naast heb. Ik sport meestal 's ochtends, dan douchen, dan was/afwas/lunch/boodschappen dan een stukje vrij in te vullen, soms bij moeder/vriendin langs, soms iets retourneren of juist in de stad kopen, thuis de administratie doen of een bedrijf/instantie bellen. Mijn week zit altijd vol. Wanneer ik ook nog zou gaan werken (zou over 4 weken afgestudeerd kunnen zijn) moet ik dat allemaal in mijn vrije tijd gaan doen. Daar kijk ik erg tegenop.
Straks als je een baan hebt, lukt het huishouden in veel minder tijd, en vraag je je af waar je in godsnaam zo veel tijd voor nodig had vroeger.
Wet van Parkinsonquote:
[..]
Je bent nu de hele werkweek met het huishouden bezig, omdat je die tijd ervoor hebt: http://en.wikipedia.org/wiki/Parkinson's_law
Straks als je een baan hebt, lukt het huishouden in veel minder tijd, en vraag je je af waar je in godsnaam zo veel tijd voor nodig had vroeger.
Als je zegt dat je dit weekend je huis/kamer gaat opruimen ben je er ook het hele weekend mee bezig. Zeg je dat je zaterdag gaat opruimen, dan ben je er de hele zaterdag mee bezig. Waarschijnlijk kun je het ook gedaan krijgen in een ochtend
Simpele conclusie maar wel correct. Dit gaat hooguit een week goed en daarna vervalt TS weer in zen oude gedrag.quote:
[ Bericht 89% gewijzigd door Re op 26-03-2014 08:23:28 ]
Dit geeft me geen hoopquote:Op zondag 23 maart 2014 22:58 schreef Seven. het volgende:
Zelfde hier. Ik kan opstaan voor mijn werk, daar ga ik 100% en meer voor. Zaterdag/zondag: totaal geen energie om zelfs een wasje te draaien. En ik kan het niet op stress gooien want ik ben mijn hele leven zo geweest. Vooral zaterdag is een drama, mijn vriend vaak aan het werk en ik kan me er dus niet toe zetten om even drie kwartier met de honden te gaan lopen
En zo onderhand begint mijn relatie eronder te lijden, het lijkt wel alsof ik het bewust torpedeer terwijl ik enorm van mijn vriend en van mijn honden hou. Maar blijkbaar hou ik meer van mezelf en mijn vrije tijd
Ik heb dit met mijn exen ook meegemaakt trouwens, dus het ligt niet aan mijn vriend, mijn werk of wat dan ook. Dit ligt puur aan mezelf, en ik snap nog steeds niet waar het vandaan komt.
Ok, ergens wel logisch. Als je de tijd hebt om het 'op z'n elvendertigste' te doen, dan doe je dat ook. Maar ergens zit er wel een grens aan, dingen kosten nu eenmaal een bepaalde tijd. Met de auto spullen wegbrengen naar het recyclepunt gaat niet sneller omdat je het korter plant. Schoonmaken wel, maar dan mis je waarschijnlijk de hoekjes en plintjes. Als je te kort plant, maak je je er weer te makkelijk van af. Die gouden grens, wel schoon, geen gelummel, dat is nog lastig.quote:
[..]
Wet van Parkinson
Als je zegt dat je dit weekend je huis/kamer gaat opruimen ben je er ook het hele weekend mee bezig. Zeg je dat je zaterdag gaat opruimen, dan ben je er de hele zaterdag mee bezig. Waarschijnlijk kun je het ook gedaan krijgen in een ochtend
Om het in project management te zeggen. Als ik (als projectleider) je vraag hoeveel tijd het je kost om een bepaalde taak uit te voeren binnen het project en jij weet dat je met die taak als alles meezit 3 uur bezig bent, dan zul je me nooit die 3 uur zeggen. Je zult wat zekerheid inbouwen... dus zeg je 5 uur. Vervolgens communiceer ik dat weer door, maar ook ik bouw zekerheid in. Ik zeg dus 8 uur. En dat doen we voor de hele planning.quote:
[..]
Ok, ergens wel logisch. Als je de tijd hebt om het 'op z'n elvendertigste' te doen, dan doe je dat ook. Maar ergens zit er wel een grens aan, dingen kosten nu eenmaal een bepaalde tijd. Met de auto spullen wegbrengen naar het recyclepunt gaat niet sneller omdat je het korter plant. Schoonmaken wel, maar dan mis je waarschijnlijk de hoekjes en plintjes. Als je te kort plant, maak je je er weer te makkelijk van af. Die gouden grens, wel schoon, geen gelummel, dat is nog lastig.
Vervolgens wordt deze planning goedgekeurd en ik kom bij je terug. Ja, je hebt voor deze taak 8 uur de tijd. Succes!
Jij weet echter dat je het in ongeveer 3 uur kunt doen. Daardoor treden er de volgende gedragingen op:
- Een collega vraagt je hulp met iets anders... en jij hebt toch tijd zat, dus je helpt je collega (Studentsyndroom, doe niet vandaag wat je tot morgen kunt uitstellen)
- Je gaat meer doen dan nodig, je gaat het dus mooier en uitgebreider doen
- Daardoor verbruik je alle tijd (Wet van Parkinson)
- Dat wat je mooier hebt gemaakt is niet goed of werkt niet (Wet van Murphy)
Uiteindelijk heb je alle tijd opgebruikt en ben je nog niet klaar. Je loopt dus uit. Nou, jij bent niet de enige... al de andere taken verlopen net zo en dus loopt het project uit.
Wat je dus wilt is dat je niet die 8 uur krijgt, maar bijvoorbeeld maar 4 uur. Daardoor:
- Ga je niet je collega helpen, je hebt namelijk geen tijd daarvoor
- Ga je alleen dat doen wat je gevraagd is, je hebt geen tijd om het mooier te maken.
- Je gebruikt nog steeds die 4 uur, maar dat is flink wat minder dan die 8 uur.
- Je doet minder, dus de kans dat er iets fout gaat is ook kleiner.
Overigens, de overgebleven 4 uur is niet weg. Die zit in een gezamenlijke buffer, waar ook je collega na je gebruik van mag maken
. Ook niet altijd goed, maar het helpt me gewoon. Ik vind het ook fijn om een houvast te hebben, en vind het juist niet fijn om alles te verslonzen en aan nutteloze dingen tijd te verspillen. Ik houd van routine, structuur en schema’s. Ik vind het ook zelfs leuk om te plannen. Sterker nog: zou ik een middagje niks inplannen, ik zou me nooit vervelen door mijn vele (tijdrovende) interesses. Het is zelfs zo erg met me dat ik nú al weet wat ik allemaal elke avond de komende week (ma t/m zo) ga doen, waar ik dat ga doen en hoe laat ik dat ga doen.
En het is niet zo dat ik een overvolle agenda heb met alleen maar afspraken, het zijn ook deels hobby's die tijdgebonden zijn en deels hobby's omdat ik dat zelf zo wil doen. Oke, ik heb een megavast ritme omdat ik een vaste baan met regelmatige werktijden heb. En oke, ik woon alleen (heb niet eens huisdieren) zodat ik met niemand rekening hoef te houden. En oke, ik ben nog altijd gezond waardoor ik met alles in principe normaal kan functioneren. En oke, ik ben nou eenmaal een controlfreak met een hoog verantwoordelijkheidsgevoel met een appartement dat nooit een rommeltje is. Maar desondanks al deze punten: ook al heb je dat allemaal niet, het kan toch vanuit je zelf komen, en het sleutelwoord daartoe is: DISCIPLINE. En discipline dat is iets dat je moet ontwikkelen en dat kan jaren duren, dat heb je niet van vandaag of morgen. Maar een “theorie” van Stephen Covey of Randy Pausch kan ook helpen. Maar de theorie en de praktijk kunnen zó erg met elkaar verschillen, en in de praktijk is voor ieder mens discipline de basis van de materie (vind ik dan).
TS, als ik jouw posts lees zou ik eerst beginnen met “voldoende slaap-uren per dag te plannen” (6 tot 8 uur). Klinkt misschien belachelijk, maar kijk hoe laat je elke dag moet opstaan, en zet zo’n 7 uur voor dat tijdstip de wekker (en zet uiteraard ook de wekker op het tijdstip dat je moet opstaan) en als die wekker gaat, met wát je ook bezig bent: ga slapen. Ook al ben je met een deadline voor school of werk bezig. Je lichaam heeft energie nodig, maar op een gegeven moment is die energie op en moet die energie plaatsmaken voor rust. Door de rust kun je dan 7 uur later weer verder met je zaken met betrekking tot belangrijke deadline. Ja, natuurlijk, het klinkt allemaal heel simpel uit mijn oogpunt, maar voor mij is alles heel “gewoon”, dat is het voor de uitstellers uiteraard niet... Dat maakt het wel lastig.
Dit is inderdaad een goed voorbeeld van wat je zou kunnen veranderen over dingen die ik hierboven heb neergezet. Gewoon opstaan als die wekker gaat. Dát is discipline. Vervolgens wakker worden met een douche en een kop koffie... Of was je te laat gaan slapen? Dan ligt het dáár aan.quote:
Nu trouwens ook weer. Volgens mijn planning moest ik om 11 uur opstaan. Lekker een dagje uitslapen.
Toen de wekker ging zette ik hem uit en viel ik in slaap. Even later is er geklop op mijn deur. Ik helemaal chaggo zeggen dat hij binnen mag komen. Zit de deur dicht dus moet ik helemaal aankleden.
Blijkt het al half 3 te zijn en wordt ik nu pas wakker
Zo, en nu ga ik slapen, want de wekker gaat weer om 6.30 uur, en gemiddeld 7 uur slaap per doordeweekse nacht plan ik altijd wel in.
Hoe goed bedoeld ook, maar zo werkt het niet voor uitstellers. Die 7 uur zonder slaap is al lang ingecalculeerd als tijd die beschikbaar is om de deadline nog te kunnen halen. Als het doel is om voldoende slaap op normale tijden te krijgen, zal er al veel eerder die week/dag rekening mee gehouden moeten worden.quote:
Klinkt misschien belachelijk, maar kijk hoe laat je elke dag moet opstaan, en zet zo'n 7 uur voor dat tijdstip de wekker (en zet uiteraard ook de wekker op het tijdstip dat je moet opstaan) en als die wekker gaat, met wát je ook bezig bent: ga slapen. Ook al ben je met een deadline voor school of werk bezig. Je lichaam heeft energie nodig, maar op een gegeven moment is die energie op en moet die energie plaatsmaken voor rust. Door de rust kun je dan 7 uur later weer verder met je zaken met betrekking tot belangrijke deadline.
Gewoon een hekel eraan krijgen dat je zo'n softie voor jezelf bent. Hoe kun je nou later voor je lieftallig vrouwtje zorgen als je niet eens voor jezelf wat kunt bereiken