Het babytopic (0-1 jaar) Deel 329

quote:

Op maandag 17 maart 2014 22:18 schreef Kimpossible het volgende: Ik ben voor De leuke baby ratio ligt hier ook serieus veeeeele malen hoger dan irl. Iedereen die enkel op fok leest krijgt echt een heul onrealistische perceptie van de werkelijkheid. Want in het echt bestaan r echt wel ook minder leuke kindjes

Ik zal morgen wel een wat realistische foto plaatsen Geen idee nog Juud om gek van te worden. Ik ben de aankomende maand iig wel weer single mom. Vriend aan het werk in Alkmaar dus dat is iig iets.

Hillz wat stom. Wel heel fijn dat ie de komende maand aan de slag kan weer.

Dank jullie lieve dames.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hilz wat frusti zeg!!

Omg Kim wT een perfect mooie baby, dat mondje!!!!!!

Hahaha

Sibella2 ik heb twee aparte tips voor je. Een met betrekking tot te snel drinken en een mbt flesweigeren.
Mij oudste dronk toen we van bv over gingen naar de fles, deze ook te snel leeg en was dus niet verzadigd in z'n zuigbehoefte. Toen ben ik van een gewone difrax speen over gegaan op een dental speen (ook van difrax). Daar moeten ze net iets meer moeite voor doen om melk uit te krijgen, en dat werkte hier goed (ooit het laatste beetje nog met een gewone speen omdat hij dan te vermoeid werd dus die had ik wel altijd bij de hand)

Mbt tot flesweigeren (hier was het probleem dat ze de fles niet snapte dat is in jouw geval niet zo omdat ze die overdag wel drinkt) heb ik haar een paar keer slapend gevoed wanneer ze een zuigreflex had en dan wakker gemaakt zo dat ze door had dat ze uit een fles dronk.
Ik weet niet of ie s nachts vaak rond het zelfde tijdstip komt voor een voeding? Maar wellicht een keer proberen dit voor te zijn en een droom(fles)voeding te geven. (Al is het alleen maar om de nacht dat je er niet bent te overbruggen voor je man) en dan dus niet wakker maken zoals ik deed, bij jou heeft het een ander doel als dat het bij mij had. Dan heeft ie in ieder geval gegeten voor het moment dat ie wakker wordt voor honger.

Succes iig, ik weet hoe frustrerend (en ik vond het zelfs slopend in mijn geval, omdat ze twee dagen voor m'n eerste werkdag nog steeds de fles weigerde..)

Ik had hiervoor een (pre)logopedist ingeschakeld mbt flesweigeren, heb ik veel aan gehad. Zij kon mij gericht tips geven over mijn situatie en de tips op internet gaan over heel veel verschillende situaties. Dus dat kan ik je ook echt aanraden om die een te bellen!

Even een korte update over hier.. Nog steeds erg druk met twee maar gaat goed. Sinds gisteren een paar keer eventjes in de tripp Trapp gezeten en dat gaat eigenlijk heel goed, beter dan los op de grond zitten. Ze houd echt heel goed haar evenwicht. Eten is nog even wennen in de kinderstoel want als ik met een hapje eten aan kom, dan komt ze wel zo ver maar voren om aan te vallen, dat het ooit ineens te snel gaat (of ja de lepel te ver ). Verder begint ze het eindelijk leuk om op haar buik te liggen nu ze ook sterk genoeg is om wat te spelen. En volgens mij gaan tand drie en vier binnenkort door komen, heb ook al wat bobbels gespot bovenin.

_{Verder had ik van de week nog even een schaammomentje daarin blijkt maar dat mijn lichaam gewend is aan doorslapen.. Ik was aan het dromen en in mijn droom moest ergens een ambulance voor komen, en ik hoorde ook de sirene al. Op een gegeven moment hoorde ik die niet meer, en dat benoemde ik. Waarop als snel de sirene wel weer te horen was... En ik na een paar seconden wakker word van hysterisch gehuil van Eline.. Ben bang dat het eerste moment dat ik in m'n droom de sirene hoorde ze ook al zo lag te huilen da zou dan best een tijdje zijn namelijk}

Hillie . Dromen zijn kort he, al lijken ze lang. Da's heel gek maar 't is vaak maar een paar seconden tot een minuut, hoewel het voor ons langer lijkt!

En OMFG, mijn man heeft zojuist een spin van zo'n 6 cm doorsnede doorgemept! (Met poten hè)Ik was Ellie aan 't voeden en kijk omhoog en daar zit dat monster boven de deur! "Da's geen spin", zei mijn man nog... Mooi wel! En groot... GROOT... Getver!! Zelfs ML was onder de indruk en heeft toch nog even 't halve huis gecheckt. Brrr... Soms zijn gebroken nachten best handig!
_{Volgens de wiki was het een bedreigde soort... Ik weet nu waarom . Wie zet dát nou buiten met een jampotje?}

Sorry hoor, moest even de horror kwijt. Slaap lekker!

Huuuuuu spinnen!! Ik haat spinnen! In elk formaat. Ik geloof dat ik naar een hotel was gegaan .

Zag nog een hele mooie baby voorbij komen in het vorige topic . Wat een plaaaatje!

LE, hier dus wekelijks emdr.. tot ik weer ga werken, dan even zien op welke dag het dan het beste gaat passen.

Nou dat pilletje om ff lekker te slapen is volgens mij gewoon een nepperd. Een uur na inname was ik nog wakker en nu inmiddels ook alweer bijna een uur. Top. .

Das balen xm

Cwen bah!

Snachts iedere 2 uur voeden en tussendoor niet stil willen zijn is niet tof ik merk dat ik dan op een gegeven moment alleen nog maar wil dat ze met rust laat en dan voel ik me the worst mom ever en dan word ik er emotioneel van . Overdag mama zijn is net even leuker/makkelijker

Mabawa, die gevoelens tov je lichaam zijn heel herkenbaar. Het lastige is dat heel de wereld je heel rationeel van alles kan vertellen, maar als jij voelt dat je lichaam hebt gefaald, dan voel je dat. Daar kan geen ratio tegenop helaas. Wat ik probeer is om te kunnen zien wat mijn lichaam wel succesvol heeft gedaan, dat helpt wel wat. Maar het voelt hier als een ongoing proces, ik vermoed dat het tijd nodig heeft.

Goed, pap. Na drie slokken gaf Sticker een mep tegen de fles en zocht mijn borsten op Het was wel duidelijk waar hij de voorkeur aan gaf, zeg maar Gisteravond een paar keer wakker, maar uiteindelijk heeft hij geslapen van 21:00 tot 05:30 MET MAAR 1 VOEDING TUSSENDOOR OMFGWTF!

Ik geloof echt niet dat het aan die drie slokken pap heeft gelegen, bij het wakker worden vanmorgen wilde hij ook niet meteen de borst, wie weet is zijn liefde ook al wat aan het bekoelen 5:30 is overigens best vroeg, dus we zitten al gepoetst en gestreken beneden nu

Kim, is ze aan het clusteren/regelen? Vermoeiend is dat, kun je vandaag wat bijslapen?

Woohoo! Bij goed slapen hoort natuurlijk heel vroeg klaarwakker en SPELEN!!!

_{Ze ligt nu al weer een tijdje uitgeteld in bed, hoor!}

Die foto in de OP

Oh ja heel heftig is dat he, Kim? Ik kan het niet meer herinneren _{kijk zo snel gaat dat dus!} , maar met mijn kampioenplakbaby zal ik ongetwijfeld het zelfde gevoel hebben gehad. Kan je vriend op een moment inspringen?

Ik zou nog een 'niet zo mooie baby' foto posten

En ja, het is mijn bureaublad achtergrond

Wat Cwen zegt hillie, je kan een droom hebben die misschien 20 seconden duurt en voor je gevoel uren beslaat.

En fijn die spinnen Cwen, die wandelen hier ook door het huis. Nou, daar gaat direct een schoen maat 42 op. Beschermd of niet. Ik haat spinnen! _{Nog wel kunnen slapen daarna?}

Wat voor pilletjes heb je gekregen XM? Misschien zijn het die om makkelijker in slaap te vallen. In dat geval ben je een 'soort van' genept... Als je namelijk wakker wordt dan werken ze niet meer. Ze zijn namelijk alleen maar op makkelijker in slaap te vallen. Ik heb ze ook wel eens gekregen.

'S nachts de beste moeder zijn is ook gewoon lastig Kim . 'S nachts is om te slapen, dat geld voor baby's maar helemaal voor nieuwbakken mamma's. Het is alleen zo zonde dat kleintjes dat nog niet helemaal door hebben.

Het is ook zwaar, Kim. Ik ben niet zo'n avond- en nachtmens, ik zie het dan ook snel veel somberder en zwaarder in. Zodra de zon opkomt en de ochtend begint, verandert dat meteen. Heel gek.

I.solde slaapt heel goed 's nachts. Dat is wel fantastisch. Om 23.00 voed ik haar nog een keer in bed, dan valt ze in slaap en dan komt ze pas weer tussen 4.00 en 5.00.

Ik heb wel ook al een paar keer gehad dat ik diep sliep, aan het dromen was, en niet meteen hoorde dat I wakker was in haar wiegje en hongergeluiden maakte (het duurt bij I heel lang voordat ze echt gaat huilen dan, maar die geluiden die ze wel maakt zijn onmiskenbaar en ook best hard). En dat mijn vriend eerder wakker was dan ik.

En in de kraamweek was het een keer zo dat mijn vriend met een huilende I met krampjes op zijn arm door de kamer liep en ik gewoon keihard in slaap viel. Dat vond ik toen ook heel ontaard van mezelf. .

quote:

Op maandag 17 maart 2014 22:43 schreef Mabawa. het volgende:
Dank jullie lieve dames.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hilz wat frusti zeg!!

Omg Kim wT een perfect mooie baby, dat mondje!!!!!!

Mens, heb jij wel eens goed gekeken naar wat voor geweldig kind jij hebt gebakken?? Hoezo falen? Die is me toch een partij goed gelukt joh! En dat heb jij gedaan

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 05:45 schreef Kimpossible het volgende:
en dan voel ik me the worst mom ever en dan word ik er emotioneel van

Heel Herkenbaar. J wou de eerste weken alleen maar op mij liggen. Af en toe wil je gewoon heel eventjes slapen, een momentje voor jezelf. Vooral met bv is dat wat lastiger, want papa kan wel helpen, maar geen voeding geven. Ik merkte ook dat ik 's avonds minder geduld had en het allemaal wat minder leuk vond.

Dat is heel normaal, je bent een nieuwe mama, er is in een keer een hummeltje wat heel lief is en veel blijdschap brengt, maar die ook 24/7 zorg nodig heeft, dat is heel ingrijpend en brengt een gigantisch verantwoordelijkheidsgevoel met zich mee. Wat bij mij hielp is nergens op hopen, dus niet hopen dat ze nu wel alleen slaapt, maar er van uitgaan dat ze vaak wakker wordt, ik was daar de teleurstelling mee voor. J is nog 's avonds nog steeds een moeilijke inslaper en als ik al begin met de gedachte dat het in een keer goed gaat, is 10 x heen en weer naar boven heeeeel vaak, als ik er er van uit ga dat ik 10 x moet lopen, is 5 x ineens een hele opluchting. Klinkt stom, maar werkte voor mij wel.

En het hoeft niet altijd leuk te zijn, hoe lief, leuk en perfect je kleine baby ook is. Wij hebben echt geluk gehad met een makkelijke, rustige baby, maar af en toe werd het me even te veel. Kon zo jaloers zijn op mijn vriend, die lekker zijn ding bleef doen (in overleg) Ook icm flesweigeren, voelde me af en toe zo gebonden (en over dat gevoel had ik dan weer een megaschuldgevoel) dat is eigenlijk pas overgegaan sinds ik weer werk.

O en Hilzilla , Fantastisch die foto!

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 08:47 schreef sibella2 het volgende:

[..]

Heel Herkenbaar. J wou de eerste weken alleen maar op mij liggen. Af en toe wil je gewoon heel eventjes slapen, een momentje voor jezelf. Vooral met bv is dat wat lastiger, want papa kan wel helpen, maar geen voeding geven. Ik merkte ook dat ik 's avonds minder geduld had en het allemaal wat minder leuk vond.

Dat is heel normaal, je bent een nieuwe mama, er is in een keer een hummeltje wat heel lief is en veel blijdschap brengt, maar die ook 24/7 zorg nodig heeft, dat is heel ingrijpend en brengt een gigantisch verantwoordelijkheidsgevoel met zich mee. Wat bij mij hielp is nergens op hopen, dus niet hopen dat ze nu wel alleen slaapt, maar er van uitgaan dat ze vaak wakker wordt, ik was daar de teleurstelling mee voor. J is nog 's avonds nog steeds een moeilijke inslaper en als ik al begin met de gedachte dat het in een keer goed gaat, is 10 x heen en weer naar boven heeeeel vaak, als ik er er van uit ga dat ik 10 x moet lopen, is 5 x ineens een hele opluchting. Klinkt stom, maar werkte voor mij wel.

En het hoeft niet altijd leuk te zijn, hoe lief, leuk en perfect je kleine baby ook is. Wij hebben echt geluk gehad met een makkelijke, rustige baby, maar af en toe werd het me even te veel. Kon zo jaloers zijn op mijn vriend, die lekker zijn ding bleef doen (in overleg) Ook icm flesweigeren, voelde me af en toe zo gebonden (en over dat gevoel had ik dan weer een megaschuldgevoel) dat is eigenlijk pas overgegaan sinds ik weer werk.

Wat een herkenning! Alle gevoelens, inclusief de jaloezie. Als het dan 10 uur is in t weekend wil ik echt echt dat vriend uit bed komt want dan word ik er echt n beetje afgunstig van . Of s avonds, als ie een spelletje gaat spelen met z'n koptelefoon op en helemaal in z'n eigen wereld. Hij helpt me zo veel, maar op dat soort momenten is m'n geduld snel op omdat ik alleen maar kan denken dat ik ook zo graag even n paar uurtjes een individu zou willen zijn. En dat vind ik dan weer heel erg tegenover F. Lekker cirkeltje

Ik weet niet of ze aan t regelen is, er zitten meer van die nachten tussen. Ze slaapt Max. 1 x 4 uur achter elkaar en de voedingsmomenten duren erg lang omdat ze ivm spugen zeker n half uur rechtop gehouden moet worden (durf haar ook echt niet eerder in bed te leggen, veel te bang dat ze spuugt en er in stikt ofzo) en ze moet bij mij in slaap vallen anders is ze helemaal niet van plan te slapen. En zo ben je veel uren aan t spoken per nacht.. En als ze dan weeeeer komt durf ik met m'n slaaphoofd gerust te denken 'belachelijk dat je nu alweeeer honger hebt' en dan douw ik er eerst nog 5 minuten een pink in voordat ik in actie kom

Maaar ik hou ook zo van r ti's alleen zo eenzaam en moeilijk zo in de nacht omdat ik het niet delen kan, denk ik. Vriend is overdag een engel, maar maak hem snachts wakker en het is echt een draak, dus die laat ik liever liggen.

En overdag iedere 2 uur een voeding maakt me niets uit, ook nog. Het wordt vast beter, ze gaat vast leren slapen ooit en dan kan mama ook weer slapen

Oh en hillz lekker kind!

XM ZE ZIT! En ik zag dat er nog meer zitters zijn

En hoeraaaa! Als ik met een lepeltje tik hoor ik een tandje! Kan het niet goed zien nog maar toch. Hij krijgt ze écht
Intussen koorts hier trouwens, hij voelt zich duidelijk niet lekker. Maar hij eet en drinkt nog prima

quote:

Op maandag 17 maart 2014 21:05 schreef Piekie81 het volgende:
Suiker, wat een enorme tandbulten! En wat een goeie stats, grappig dat F ineens van het gemiddelde naar een lijntje er onder is gedoken, en dat lijntje heel netjes gaat volgen. Het is echt zijn lijntje
Is het echt definitief dat F jullie enige blijft? Of is het zeg nooit nooit, maar voorlopig niet, zodat jullie in dit huis kunnen blijven wonen en zo?

Wat klink jij lekker verliefd Piekie! En die knikkerbaan Die wil ik ook!!
F is een keer best wel ziek geweest (week niet eten, met moeite drinken en heel veel diarree) en toen dook hij heel hard naar beneden qua gewicht. Toen ging hij daarna ineens kruipen en rond de tafel rennen, toen bleef hij dus op dat lijntje!
En nee hoor, het is niet definitief. Maar ik zou anders denk ik de voorkeur hebben om binnenkort weer te proberen zwanger te worden, en nu dus niet. Dan wordt het leeftijdsverschil groter en ik weet nog niet wat ik daarvan vind.. _{niet voor de kinderen maar voor mezelf}

Kim, wat een superlief snoetje heeft jouw kleine!

Mabawa

Hillie die droom van jou ken ik, die heb ik heel vaak. Soms is de sirene in werkelijkheid de wekker, soms F, soms mijn telefoon en soms is het iets buiten!

Ik vind al jullie gevoelens doodnormaal, niet zo onzeker zijn hoor. Ik vind mijn vriend ook wel eens vervelend en daar ben ik ook gek op. En F kan ik soms ook wel achter het behang plakken.
Hij is nu dus koortsig en maakt dan de hele tijd geluid. "EEEEEEEE", elke ademhaling. En dan EE EE EE als hij bijna gaat huilen en dan moet ik hem continu echte aandacht geven wil ik hem een beetje tevreden houden. Ik wil hem graag troosten, maar ik kan niet zeggen dat dit mijn lievelingsmodus is

Hiliebillie: dankjewel! Die kersenspeen gebruiken we inderdaad, heeft het hem van het sec flesweigeren afgehaald, dus werkte wel! ga inderdaad maar kijken of vriend hem eerder kan wakker maken! Zal hij blij mee zijn

KP, heeeeeel herkenbaar!
De wanhoop in de nacht, de jaloezie op je man, en bovenal het gevoel dat je RUST wilt... Ik vind het slopend. Nog steeds - maar dat is gelukkig een uitzondering en in perioden. Ik heb het gevoel dat ik altijd 'aan' sta, dat er continue iets van mij verwacht wordt, vooral door Ellie. Maar dat is al veeeel minder dan in het begin. Toch kan ook jij af en toe even iets voor jezelf doen! Ik liet in het begin m'n man een uurtje wandelen/skaten met baby, dan had ik echt even de boel alleen. En in het weekend neemt hij Ellie 's ochtens mee, zodat ik nog kan blijven liggen tot de volgende voeding. Dat soort kleine dingen brengen hier al meer rust. Maar echt, zo herkenbaar - en daar is niks slechte moeder aan!

Sibella, fijn dat 't beter lijkt te gaan!

En echt, dat wordt anders! Tenminste, ik herken helemaal wat Cwen schrijft maar sinds een paar weken is dat grotendeels voorbij. Die momenten zijn er nog wel en ja, ik sta altijd aan als hij bij me is, maar hij redt zichzelf steeds beter dus ik hoef niet meer op te letten als hij op de bank klimt, hij kan zelf wat te drinken pakken. Ook hoef ik niet meer zoveel rekening te houden met z'n slaapmomenten want als hij echt moe is valt hij wel in slaap. Dat soort dingen maken het heel makkelijk en geven weer wat ruimte in je hoofd voor jezelf.

Ja, het is nu echt een feestje

Kim, herkenbaar! Ik moest Nora ook een half uur omhoog houden na de voeding, dus de voedingen duurden daardoor een uur. En als ik haar dan eindelijk kon wegleggen en zelf kon liggen, kwam ze weer na 1 of 2 uur. De eerste paar weken (maanden? Je vergeet het ook blijkbaar weer snel ) had ik dus maar max 2 uur slaap. Meestal nog minder, want voordat ik weer sliep waren we ook al weer een tijdje verder ...

Maar het wordt beter! Op een gegeven moment kwam ze niet meer elke 3 uur, waardoor ik soms 3 uur (!) achter elkaar kon slapen. Wat een verschil was dat, zeg. Nooit geweten dat 3 uur slaap zoveel goeds kan doen En hoewel ik nog steeds geen doorslaper heb bijna 8 maanden later, is het ook geen heftige drama meer _{Tenzij er iets aan de hand is, ziek of tandjesleed bijv}. En we hoeven haar (ook dankzij de medicatie voor verborgen reflux) ook geen half uur meer omhoog te houden.

Het hielp trouwens wel om dit topic te lezen 's nachts, of te gaan posten en dan te merken dat ik niet de enige was die 's nachts wakker is
En 100en series heb ik gekeken op de ipad met oordopjes in

Juud je ena laatste post in t vorige topic!!

Wat een herkenning! Alles wat jullie hierboven schrijven
_{over dat "het wordt beter" wanneer is dat???}

Kim hoe is het inmiddels met het zweten van je meisje?
En wat een plaatje is het knapperd!!

Net als S.enn!! Ik vind hem echt super schattig

En in het vorige topic zag ik ook allemaal mooie kindjes!! En een rollende T van Gotc Knappe vent!
Belle wat een mooie uitnodiging voor Nin! Ben jij zo creatief? Echt super mooi!!

Spinnen.... ik krijg er gewoon kippenvel van als ik er aan denk. Hier heeft mijn vriend er eergister ook 1 door de wc gespoeld. MEGA was die brrrr.
En dan vermeld manlief ook nog ff doodleuk dat er in huis gemiddeld wel 1500 rond kruipen en bedankt voor de info

LE voor je goede nacht!

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 11:46 schreef ikke_84 het volgende:
_{over dat "het wordt beter" wanneer is dat???}

Ik vind het eigenlijk elke maand, maar er waren wel wat mijlpalen.

• 3 a 4 maanden > hij kreeg een soort van ritme en ik snapte hem beter
• 8 maanden > hij kon kruipen en zitten en kon zichzelf daardoor beter vermaken
• 10 a 11 maanden > hij huilt alleen nog met een reden, of als hij echt niet lekker in z'n vel zit, het is niet erg meer als ik een slaapje oversla waardoor ik makkelijker met hem op pad ga.

Ik denk wel dat dit per kind verschilt eigenlijk.

Ik ben (nog) niet helemaal bijgelezen, maar ik wilde graag iets typen voor Kimpossible

Het niet lekker in je vel/lichaam zitten, dat herken ik best wel. Ik heb niet per se een eetstoornis (gehad), maar wel een enigszins haat(-liefde) verhouding met eten. Tijdens de zwangerschap was ik ook voor het eerst (weer) echt heel trots op en blij met mijn lichaam. En na de zwangerschap voelde ik dat oude gevoel ook weer terug komen. Maar toen las ik zo'n lief blogstukje op internet over een moeder die vertelde dat ze haar buik altijd 'liefkozend' slagveld noemde, er waren al een paar kindjes in gegroeid en echt strak en ongeschonden kon ze haar buik niet meer noemen Toen ze was bevallen van haar baby stond ze onder de douche met haar dochtertje van een jaar of 5/6 die tegen haar aan kwam knuffelen, haar buik aaide en heel blij en opgewekt zei: "Ohh mama, ik ben zo blij dat je buik weer een slagveld is ". Toen besefte die moeder zich dat het woord 'slagveld' voor haar dochtertje een positieve betekenis had, doordat haar dochtertje haar buik gewoon perfect vindt zoals ie is! Lekker zacht om mee te knuffelen. Ze realiseerde zich ook het zelfbeeld dat haar dochtertje van haar mee kreeg zo werd omgeturnd van iets positiefs in iets negatiefs, doordat ze zulke woorden over zichzelf zei. Kortom, ze was zich in 1 klap bewust van haar zelfbeeld en hoe dat reflecteerde op haar kinderen en ook het beeld dat haar kinderen van haar hadden. Zelf maakte mij dat ook bewust van hoe ik over mezelf dacht, nu ik zelf een klein kindje heb. Wat wil ik haar meegeven? En belangrijk ook, wat/hoe/wie wil je dat je kindje zal zijn, wees dat zelf! Ik herinner me zelf nog, van toen ik klein was, hoe ik naar mijn ouders keek! Ik wilde net zo lachen als mijn mama en net zo lopen, mijn moeder loopt met haar voeten slightly naar buiten gedraaid, dat wilde ik dus ook. Tot mijn moeder op een dag tegen me zei: Het staat netter als je met je voeten gewoon recht naar voren loopt, probeer dat maar te doen. Voor mij was het juist perfect zoals zij liep (Zag er vast ook hilarisch uit, dat ik krampachtig met m'n voeten naar buiten gedraaid probeerde te lopen ) Kortom, wat je wilt voor je kindje, probeer dat zelf ook te zijn/doen/voelen. Natuurlijk gaat dat niet over 1 nacht ijs, maar het is al een grote stap in de goede richting als je je bewust bent van hoe je naar jezelf kijkt. Wil je dat je kindje later zelfvertrouwen heeft over zijn of haar lichaam, probeer dat dan ook zelf te hebben over jouw lichaam, jij zult het grootste voorbeeld voor je kindje zijn. Dat is niet per se makkelijk gedaan, maar de eerste stap van je bewustzijn van hoe je over jezelf denkt, helpt echt al een heleboel. Want dan heb je het in ieder geval al elke keer door als je zoiets over jezelf denkt en kun je dat proberen los te laten. Bedenk je ook eens hoe jij naar jezelf zou kijken als je je eigen moeder was bijvoorbeeld. Dan zou je niets dan perfect zijn, kijk maar eens hoe je naar je eigenste kindje kijkt

Samenvatting: Wat wil je voor je kindje? Probeer dit zelf uit te dragen, wees zelf het voorbeeld dat je zonder twijfel bent voor je kindje! Bewustzijn van hoe je denkt over jezelf helpt je om het daarna los te laten. Hoe zou je over jezelf denken als je je moeder was?

Zelf vind ik het in ieder geval heel erg belangrijk dat ik aan mijn kindje mee kan geven dat ze perfect is zoals ze is, want dat is iedereen. Als ik na ga hoe ik over iemand anders denk, dan is dat ook op zo'n manier. Waarom zou ik zo zijn tegen mezelf?

[ Bericht 2% gewijzigd door bellelena op 18-03-2014 12:11:41 ]

Aaaaaaamen!

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 08:46 schreef Spirit82 het volgende:

[..]

Mens, heb jij wel eens goed gekeken naar wat voor geweldig kind jij hebt gebakken?? Hoezo falen? Die is me toch een partij goed gelukt joh! En dat heb jij gedaan

En nu zit ik te janken! In de auto... En moet over 20 minuutjes bij een client zijn!
Maar dank je je hebt ook echt helemaal gelijk. Ik moet mezelf gewoon een bitchslap geven als ik zoiets denk.

Belle

Belle

Dank je suiker. Elk kind is idd anders, maar ik vind het wel fijn om te horen wanneer het bij andere wat makkelijker werd zodat ik een beetje een hou vast heb...

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 12:09 schreef ikke_84 het volgende:
Belle

Dank je suiker. Elk kind is idd anders, maar ik vind het wel fijn om te horen wanneer het bij andere wat makkelijker werd zodat ik een beetje een hou vast heb...

Ik geloof dat veel andere moeders ook ervaren dat er een omslag is met 3 a 4 maanden. Dat is voor jou dus ook bijna! En het is misschien ook helemaal niet echt je baby die verandert, maar ook jijzelf. Dat je eraan went dat je flexibel moet zijn bijvoorbeeld.

Ik herken het moeilijke in het begin niet, maar voor alle mama's die het moeilijk hebben.

Wat belle zegt Kinderen doen wat je doet, niet wat je zegt. Jij bent het voorbeeld in alles, dat heeft mij echt geholpen een fijner mens te zijn. _{^{Voor mezelf, maar ook voor mijn omgeving.}}

Ik zou het achteraf ook niet moeilijk noemen Bubsel, maar ik liep wel tegen mezelf aan, ik was echt niet flexibel en werd daarom heel onrustig. Maar de roze wolk is altijd wel enorm aanwezig geweest
De eerste weken vroeg ik me soms af of F zich wel fijn voelde, daarom vond ik het zo fijn dat dat hij dat op een gegeven moment zelf heel duidelijk maakte.

Ik vond kunnen zitten echt een mega-mijlpaal. Dan kon hij in de kinderstoel, mee op de fiets, er kon ineens zo veel meer

Niet bijgelezen, maar Belle. Belle! ! Wat een mooi vraagstuk, en een prachtig verhaal over dat 'slagveld'.

Ik vind het een van de tofste dingen aan het ouderschap: hoe je eigen plek in de wereld verandert, hoe je je bewust wordt van dingen waar je eerder geen weet van had, hoe je stil staat bij wie je nu eigenlijk echt bent, als mens, als partner, als moeder. Een boeiende reis is het!

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 12:11 schreef Suikertante het volgende:

[..]

Ik geloof dat veel andere moeders ook ervaren dat er een omslag is met 3 a 4 maanden. Dat is voor jou dus ook bijna! En het is misschien ook helemaal niet echt je baby die verandert, maar ook jijzelf. Dat je eraan went dat je flexibel moet zijn bijvoorbeeld.

Flexibel zijn Toen ik vannacht de fles aan het geven was en naar mijn mooie mannetje zat te kijken heb ik tegen mezelf gezegd dat ik flexibeler moet zijn. Het zijn ook geen machines die maar slapen wanneer jij dat wil en drinken wanneer de klok zegt dat het weer mag.
hopelijk is mijn sprongetje snel voorbij en bezit ik dan weer een nieuwe vaardigheid

ikke

Wat mooi gezegd, belle .

Belle dankjewel. Het doet goed! Ik zei gisteren nog tegen vriend dat ik niet wil dat dit op haar afgeeft, en dat ik tegen die tijd echt wel dingen anders moet doen. Maar eigenlijk is dat natuurlijk belachelijk, want ik ben nu al haar mama en ze zal vast snel merken of ik wel of niet goed in mijn vel zit. Tijd om mijn eigenste 'slagveld' te gaan leren waarderen. En terwijl ik dat typ volgt in mijn hoofd 'ja, over 15 kilo ben ik vast al blijer'. Wrong. Wereld op zijn kop, want dat is een utopie en ook over 15 kilo ben ik niet blij. Tis eerder tijd dat ik leer om ook mét die 15 kilo van mijn lijf te gaan houden, omdat ik nu een mama ben en zij het allerbelangrijkste is. Oh en had ik al dankjewel gezegd?

Verder is het ook fijn om hier te lezen dat de 'wanhoop' die je als nieuwbakken mama in die nachtelijke momenten kan voelen niet gek is en dat ik niet de enige ben. Ook hier is het met name een grote roze wolk, hoor, maar af en toe wordt het zorgen en het 'alweer' voeden en nooit meer alleen zijn me even wat veel. En hoewel ik dat niemand gun, want ik merk dat ik daar zelf heel emotioneel van kan worden omdat t arme kind er ook niets aan kan doen dat ze die hele normale behoeften of ongemakken heeft, vind ik het wel geruststellend dat ik dus niet alleen ben. En dat ook dat er mag zijn, ofzo. Maar liever niet. Het went vast snel en dan ebben die momenten vast weg.

Een sprongetje ja, net als ikke

Over t zweten, wat je vroeg ikke, dat gaat goed! We herkennen nu dat het echt alleen is als ze boven op me slaapt of als ze in d'r box te warm is toegedekt, verder heeft ze het eigenlijk nooit. Gelukkig!

En verder nog n voor Mabawa en flesweigerkindjes en enge spinnen en zulks

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 11:46 schreef ikke_84 het volgende:
over dat "het wordt beter" wanneer is dat???

Ik breek even in, maar bij mij was dat niet zo zeer gekoppeld aan fasen/ontwikkeling bij mijn kind, maar toen ik met een maand of vijf weer aan het werk ging. Me-time.

En idd de acceptatie dat je je kind niet in jouw leven propt, maar je eigen leven opnieuw om je kind heenbouwt.

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 13:51 schreef Mineola het volgende:

[..]

Ik breek even in, maar bij mij was dat niet zo zeer gekoppeld aan fasen/ontwikkeling bij mijn kind, maar toen ik met een maand of vijf weer aan het werk ging. Me-time.

En idd de acceptatie dat je je kind niet in jouw leven propt, maar je eigen leven opnieuw om je kind heenbouwt.

Heel mooi gezegd!

Ik kijk er ook wel naar uit om weer te mogen werken. Het zal wel even pittig zijn om alles te combineren, maar ook lekker om weer onder de mensen te zijn en te doen waar je goed in bent.

Kim wat fijn dat het nu goed gaat qua zweten. Goed dat ze er verder geen last van heeft.

Hilz wat vervelend!

Mabawa, ik kan me die gevoelens heel goed voorstellen, maar ze zijn inderdaad niet eerlijk naar jezelf toe! Ik kan er verder weinig zinnigs over zeggen, wat LE zegt vind ik wel slim: ook kijken naar wat wel goed gaat.

Hillie, dat had ik toevallig gisteren ook . Je voelt je heel slecht, maar zo'n kindje loopt echt niks op van eventjes een minuutje langer huilen.

XM dat is mooi balen.

Kim, ik probeer al vanaf vanochtend te reageren en nu slaapt madame dan eindelijk .
N. is een lief kind, slaapt 's nachts gemiddeld vier tot vijf uur achtereen, krijgt een fles en slaapt weer verder. Toch heb ik momenten waarop ik, als ze wel blijft huilen, denk: "Kind, hou eens een keer op!" En dan heb ik nog de luxe dat ik vriend er eens uit kan schoppen om een fles te geven (niet dat dat gebeurt want hij wordt van een kanonschot nog niet wakker, maar het idee hè .).

En sinds N. er is, vertellen andere moeders me opeens dat zij stuk voor stuk wel eens momenten hebben (gehad) waarop ze hun kinderen het liefst even aan de vuilnisman mee zouden geven. Ik denk dat dat ook niet meer dan logisch is. Het is nogal geen omschakeling, naar (bijna) altijd kunnen doen wat jij wil, wanneer jij dat wil en hoe je dat wil naar er altijd moeten zijn voor een kleintje, dat ook nog eens niet duidelijk kan maken wat er is. Tuurlijk ben je soms gefrustreerd! En daar voel je je dan weer schuldig om en zo is de cirkel rond. Maar wat je voelt is niet meer dan natuurlijk en betekent NIET dat je niet ontzettend veel van je kind houdt. Ik vind het alleen maar een teken van een gezonde geest dat je erkent deze gedachtes te hebben, want zo kan je er het beste mee omgaan.

En wat betreft je spoiler in het vorige topic:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 13:16 schreef Kimpossible het volgende:
Belle dankjewel. Het doet goed! Ik zei gisteren nog tegen vriend dat ik niet wil dat dit op haar afgeeft, en dat ik tegen die tijd echt wel dingen anders moet doen. Maar eigenlijk is dat natuurlijk belachelijk, want ik ben nu al haar mama en ze zal vast snel merken of ik wel of niet goed in mijn vel zit. Tijd om mijn eigenste 'slagveld' te gaan leren waarderen. En terwijl ik dat typ volgt in mijn hoofd 'ja, over 15 kilo ben ik vast al blijer'. Wrong. Wereld op zijn kop, want dat is een utopie en ook over 15 kilo ben ik niet blij. Tis eerder tijd dat ik leer om ook mét die 15 kilo van mijn lijf te gaan houden, omdat ik nu een mama ben en zij het allerbelangrijkste is. Oh en had ik al dankjewel gezegd?

Verder is het ook fijn om hier te lezen dat de 'wanhoop' die je als nieuwbakken mama in die nachtelijke momenten kan voelen niet gek is en dat ik niet de enige ben. Ook hier is het met name een grote roze wolk, hoor, maar af en toe wordt het zorgen en het 'alweer' voeden en nooit meer alleen zijn me even wat veel. En hoewel ik dat niemand gun, want ik merk dat ik daar zelf heel emotioneel van kan worden omdat t arme kind er ook niets aan kan doen dat ze die hele normale behoeften of ongemakken heeft, vind ik het wel geruststellend dat ik dus niet alleen ben. En dat ook dat er mag zijn, ofzo. Maar liever niet. Het went vast snel en dan ebben die momenten vast weg.

Dat mag er zijn, punt. Cut yourself some slack. Je bent kortgeleden bevallen, dat is een major life event, daarnaast zit je nog bomvol hormonen, dat alles in combinatie met aanhoudend slaaptekort maakt dat het niet perse een dolle boel is. Steek niet te veel energie in jezelf verwijten maken dat je niet 24/7 aan het genieten bent, dat er soms wat momenten zijn waarop het iets minder leuk is, zonder dat je jezelf van alles kwalijk neemt kan het al lastig genoeg zijn

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 13:16 schreef Kimpossible het volgende:
Belle dankjewel. Het doet goed! Ik zei gisteren nog tegen vriend dat ik niet wil dat dit op haar afgeeft, en dat ik tegen die tijd echt wel dingen anders moet doen. Maar eigenlijk is dat natuurlijk belachelijk, want ik ben nu al haar mama en ze zal vast snel merken of ik wel of niet goed in mijn vel zit. Tijd om mijn eigenste 'slagveld' te gaan leren waarderen. En terwijl ik dat typ volgt in mijn hoofd 'ja, over 15 kilo ben ik vast al blijer'. Wrong. Wereld op zijn kop, want dat is een utopie en ook over 15 kilo ben ik niet blij. Tis eerder tijd dat ik leer om ook mét die 15 kilo van mijn lijf te gaan houden, omdat ik nu een mama ben en zij het allerbelangrijkste is. Oh en had ik al dankjewel gezegd?

Verder is het ook fijn om hier te lezen dat de 'wanhoop' die je als nieuwbakken mama in die nachtelijke momenten kan voelen niet gek is en dat ik niet de enige ben. Ook hier is het met name een grote roze wolk, hoor, maar af en toe wordt het zorgen en het 'alweer' voeden en nooit meer alleen zijn me even wat veel. En hoewel ik dat niemand gun, want ik merk dat ik daar zelf heel emotioneel van kan worden omdat t arme kind er ook niets aan kan doen dat ze die hele normale behoeften of ongemakken heeft, vind ik het wel geruststellend dat ik dus niet alleen ben. En dat ook dat er mag zijn, ofzo. Maar liever niet. Het went vast snel en dan ebben die momenten vast weg.

Een sprongetje ja, net als ikke

Over t zweten, wat je vroeg ikke, dat gaat goed! We herkennen nu dat het echt alleen is als ze boven op me slaapt of als ze in d'r box te warm is toegedekt, verder heeft ze het eigenlijk nooit. Gelukkig!

En verder nog n voor Mabawa en flesweigerkindjes en enge spinnen en zulks

Lieve Kim, jíj bent al een geweldig persoon! Jij bent de wereld van en voor je kleine meisje, met of zonder die 15 kilo, die 15 kilo maken je niet wíe je bent Probeer maar of je dat ook kunt voelen, wie ben jij, wat maakt wie jij bent? Je zult merken dat hoe je je voelt, dat dat ook naar buiten gaat stralen en dat je lichaam vanzelf volgt, op welke manier dan ook.
Bedenk je maar hoe jouw dochter naar je kijkt/zal gaan kijken, en probeer zo eens om te zijn wie je wilt zijn voor haar om te zien.
Nog een paar dingetjes die misschien kunnen helpen bij het accepteren van jezelf om wie je bent: Wees je bewust dat je altijd zelf mag kiezen hoe je je wilt voelen. Gevoelens zijn nooit erg, ook is het ene gevoel niet erger of minder erg dan een ander gevoel, elk gevoel is evenveel waard. Het geeft niets om soms verdrietig te zijn, of boos, dat is ook niet erger of minder erg dan je blij voelen op een ander moment. Laat je gevoelens dus ook gewoon toe, benader ze ook allemaal op een neutrale manier en besef je dat het ene gevoel niet erger is dan het andere gevoel én dat je ook de keuze hebt of je je verdrietig wilt voelen over iets, of boos, of blij. Maar: Je hoeft niet per se iets te vinden, een mening te hebben over iets. Je mag je altijd neutraal voelen tegenover alles. Je mag je eigen lichaam ook neutraal vinden, niet slecht, maar ook niet goed. Je lichaam is er, en dat is het belangrijkst Je kunt er van alles mee, zoals wandelen, je kindje knuffelen, kijken/voelen/proeven/horen/ruiken. En vanuit het neutrale oogpunt, kun je later (als je dat wilt!) altijd weer gevoelens over je lichaam toe gaan voegen.

--

Over wennen aan je kindje en je zelf en je nieuwe leven:
Het heeft bij mij heel erg geholpen (en nog steeds) om in het moment te blijven. Om niet de hele tijd bezig te zijn met toekomst (of verleden), maar gewoon met wat er nú aan de hand is. Tijdens het knuffelen en voeden, maar ook als ze krampjes had of moet huilen. Als ze niet kan slapen, dan niet, dan knuffelen we wel. Ik ben ook heel makkelijk geworden in het neerleggen van dingen waar ik mee bezig ben. 's Avonds bijv. als ik tv kijk, een film of zo, en Nin wordt wakker om te drinken, dan zet ik gerust de film af midden in een zin of scene en ga ik in bed om haar te voeden en te slapen. Dan kijk ik die film de volgende dag wel af, of de dag erna. Een soort van innerlijke prioriteiten stellen; Wat is het belangrijkste op dit specifieke moment? Wat kan later? En wat kan ook helemaal weggelaten worden?
Ik had dit ook heel erg tijdens de zwangerschap, dat ik dingen makkelijk naast me neer kon leggen, dat eigenlijk alleen het kindje in mijn buik van belang was. Na de bevalling raakte ik dat ergens weer even kwijt, maar nu doe ik dat dus echt heel bewust. Wat vandaag niet komt, dat komt morgen wel. En ook wb anderen, die kunnen dan hoog of laag gaan springen, maar het is míjn leven en ik bepaal zelf wat ik daarin belangrijk vind, net zoals iemand anders dat over zijn/haar eigen leven mag doen

belle wordt mijn nieuwe guru

Oja, dat herken ik trouwens ook, dat ik dan momenten heb/had waarin het lijkt 'alsof het voor altijd' zo zal zijn. Maar dat is dus ook zo'n 'toekomst' denkbeeld, wat ik dan terugbreng naar 'dit moment', wat er op een ander moment is, dat zien we dan, dat maakt voor nu niet uit/geen verschil. Het gaat om wat er nu aan de hand is. Nu is er een voeding, dus nu kan ik maar beter het beste daarvan maken, en dan maar lekker een beetje knuffelen met mijn baby, want daar hou ik van, dus dat doe ik graag.

'Innerlijke prioriteiten stellen'.. wat mooi verwoord. En zo raak!