ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #126

quote:

Op vrijdag 14 maart 2014 14:05 schreef BlueMage het volgende:
Ik zou 'n trollschema tot op de seconde precies maken voor die lui. (ik zou d'r een ONZpost van maken dan lukt dat wel om verzonnen te krijgen )

Ach nee deze mensen bedoelen het echt wel goed, en het is puur een persoonlijke allergie er tegen.

quote:

Op vrijdag 14 maart 2014 14:07 schreef ToT het volgende:

[..]


Ach nee deze mensen bedoelen het echt wel goed, en het is puur een persoonlijke allergie er tegen.

"De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen." - Vader van BlueMage

Hoewel ik wel van structuur houd krijg ik echt rillingen bij het idee aan schema's. Ik heb zelfs geen agenda, ik onthoud alles doordat ik de week in een soort lijn met kleuren zie. De kleuren corresponderen dan met een bezigheid maar niet speciaal altijd dezelfde kleuren voor dezelfde bezigheid. Heel wazig maar het werkt.

quote:

Op vrijdag 14 maart 2014 14:26 schreef Poesopstokje het volgende:
09.00: Wekker uitzetten
09.01: Uit bed stappen
09.02: Pyjamabroek aantrekken en naar de keuken lopen
09.03: Waterkoker aanzetten, flesje melk in de magnetron zetten.
09.04: Peukje draaien
09.05: Peukje oproken
09.10: Naar boven lopen om kind op te halen
09.11: Kind uit bed halen
09.12: Kind verschonen en aankleden
09.15: Kind fles melk geven

Zoiets ToT? Makkie toch

Ja maar......ik rook niet!

Nee maar dit gaat echt tegen mijn gevoel in. Ik ben heel veel door een ander geleefd in mijn leven. Mensen die mijn gedrag wilden reguleren, en ik moest me altijd maar verantwoorden.
Als ik nu zo'n schema moet maken, ook al zou het volkomen fictief zijn, voelt het weer aan alsof ik gedwongen word op een bepaalde manier te leven, ook al is het in die cursus allemaal vrijblijvend bedoeld. Zo laat eten, zo laat afwassen, zo laat slapen enz.
Ik eet als ik honger heb, en dat is meestal wel rond half 6. Ik slaap als ik moe ben, en als er niks geks aan de hand is, is dat meestal wel rond 23.30. Mij moet niet met een schema opgelegd worden wanneer ik wat moet doen in mijn leven, en ik moet al helemaal niet aan een ander moeten verklaren waarom ik dingen doe zoals ik ze doe.
Ik voel me gewoon fijn bij hoe ik nu leef: geen verplichtingen, geen verantwoordingen moeten afleggen, mezelf geen regime opleggen; gewoon mijn gevoel volgen. Als er een ander persoon in mijn leven zou komen, zou ik zeer zeker wel rekening met diegene gaan houden, maar nu is dat gewoon niet aan de orde.

Momenteel zit ik weer in 2 situaties die mijn leven compleet overhoop gooien: de aanstaande verkoop van mijn huis (Er is vanochtend een bod op gedaan! ) waarbij ik niet weet of ik recht op een urgentieverklaring heb of niet, en de 2e situatie is een ruzie met een vriend die me dingen verwijt die gewoon absoluut niet kloppen. Vrienden die de situatie hebben meegekregen vinden gewoon dat ik gelijk heb, maar hij blijft volhouden. Hij wil het wel uitpraten met mij, maar met als basis dat hij gelijk heeft, en ik vertik het om mezelf dingen aan te laten praten die niet kloppen door fouten te erkennen die ik niet gemaakt heb! Ik ga dan ook echt niet met hem in gesprek als hij aan dat standpunt blijft vasthouden!

Gelukkig zijn er mensen die wel met hem (willen) praten hier over, maar dat helpt gewoon geen zak.
Ik word steeds feller in mijn reacties tegen hem omdat ik steeds wanhopiger word. Ik wil godverdomme met RUST gelaten worden!!!
Als ik een fout heb gemaakt geef ik dat ook altijd wel toe als ik inzie dat het zo is, maar in deze situatie heb ik heel normaal gehandeld en ziet die ander spoken!

ToT, een bod op je huis .
Lastig die situatie met die vriend. Sterkte!

Ik had vandaag therapie, ze gaan ernstig uren korten bij de ggz en het is nog maar de vraag of ik door kan blijven gaan omdat ik wellicht "te goed" ben. En dat terwijl ik er nog steeds wat aan heb... .
Hopelijk hoor ik volgende keer meer, maar ik zou er erg veel moeite mee hebben als het zou stoppen. Aan de andere kant werken we wel een beetje die kant op, als in: de tijd tussen de afspraken maken we steeds wat groter. Maar toch, het is nog echt mijn uitlaatklep...
Ergens fijn om in elk geval een beetje voorbereid te zijn (kan ik me erop voorbereiden een beetje...), anderzijds had ik het misschien liever nog niet geweten (want nu kan het me de komende 3 weken bezig houden...). Afwachten dus, leve de bezuinigingen...

Freaks

Be different

People think we are freaks
Because they don't understand
What it's like to be different
To cope with its demand
If being different is wrong
We'd rather not be right
Freaks

Freaks (?X)

People think we are freaks
Because they don't understand
What it's like to be different
To cope with its demand
Let us be freaks together
Join us in this fight
If being different is wrong
We'd rather not be right
Endymion, Art Of Fighters
Freaks

Kwam net deze lyrics tegen moest toch eventjes aan mijn mede autisten op FOK! denken haha.

quote:

Op vrijdag 14 maart 2014 20:20 schreef Nijna het volgende:
ToT, een bod op je huis .
Lastig die situatie met die vriend. Sterkte!

Ik had vandaag therapie, ze gaan ernstig uren korten bij de ggz en het is nog maar de vraag of ik door kan blijven gaan omdat ik wellicht "te goed" ben. En dat terwijl ik er nog steeds wat aan heb... .
Hopelijk hoor ik volgende keer meer, maar ik zou er erg veel moeite mee hebben als het zou stoppen. Aan de andere kant werken we wel een beetje die kant op, als in: de tijd tussen de afspraken maken we steeds wat groter. Maar toch, het is nog echt mijn uitlaatklep...
Ergens fijn om in elk geval een beetje voorbereid te zijn (kan ik me erop voorbereiden een beetje...), anderzijds had ik het misschien liever nog niet geweten (want nu kan het me de komende 3 weken bezig houden...). Afwachten dus, leve de bezuinigingen...

idd fijn! Alleen hopen dat ik wel urgentie kan krijgen.

Da's echt rot voor jou @ therapie zeg! Die bezuinigingen idd ja!

Zo, alweer een nieuw deel? Ben ik even weg.... Hoe gaat het met jullie lieve mede autistjes?

quote:

Op zondag 16 maart 2014 14:57 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Een beetje kut. Gezeik omtrend mijn woning en de overlast. Ben voor de 2e keer op rij genaaid door het woningbedrijf en kan dit nu ook bewijzen. Hulpverleners en alles is in gang gezet en zijn aan de slag maar dit gaat natuurlijk niet over 1 nacht ijs opgelost worden.

Zit er even goed en flink doorheen en al 10 dagen bij mijn ouders. Gisteren ging het slecht en heb ik conform de afspraken hulp moeten inschakelen. 1 uur politie over de vloer gehad en 1 uur crisisdienst. Ben nu weer wat rustiger en morgen begint er een nieuwe week waarin veel hulpverleners aan de slag gaan en er hopelijk wat meer zekerheid komt en er zaken opgelost kunnen worden. We hebben iig intensief contact.

Zijn we verdomme met zeer goede hulpinstanties bezig om mijn leven op de rit te krijgen en alles en weet dat woningbedrijf het wéér te verpesten, en wéér met leugens en bedrog.
Ik mis nu even mijn fundering, mijn stabiele basis en zekerheid. Ik heb er een analogie voor;

Ik ben een servies, een verdomd mooi servies al zeg ik het zelf, en ik stond op een tafel. Samen met de hulpverleners heb ik een mooi tafelkleed weten te maken voor die tafel, en nu is dat kleed onder mij vandaan getrokken en ben ik in duizenden scherfen gebarsten. Die moeten we nu weer lijmen.

Dat is klote.

Tja een goede woonomgeving is ZEER belangrijk om je stabiel te kunnen gaan voelen. Ik hou dan ook mijn hart vast voor als mijn huis verkocht wordt.
Ik heb me een beetje in zitten lezen, maar ik denk dat ik vrijwel zeker in een seniorenwoning terecht ga komen, wat in principe niet zo heel erg slecht hoeft te zijn, maar het liefste heb ik wel een gewone woonhuis.

In principe heb ik recht op een urgentieverklaring, maar alleen als er geen alternatieven zijn. De woningstichting heeft me een tijdje geleden al verteld dat ze me geen urgentieverklaring gaan geven, maar me wel een seniorenwoning kunnen toewijzen. BAM! Daar heb je al het alternatief.
Aangezien ik waarschijnlijk maar 2 maand de tijd krijg om iets te vinden, denk ik dat ik na een maandje zoeken of zo toch maar dit aanbod zal moeten aannemen. Hopelijk hebben ze nog ergens een leuke hoek- of schakelwoning.
Is zoiets niet ook voor jou een optie? Een seniorenwoning? Dat is altijd in een heel rustige omgeving. Of waren die huizen die je toegewezen hebt gekregen al seniorenwoningen? Ik ben het ff een beetje kwijt.

quote:

Op zondag 16 maart 2014 15:40 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Het zijn ex-seniorenwoningen uit de jaren 30 en vrij gehorig. Ik heb een speelveldje naast mijn deur en daar spelen veel kinderen, tot wel 21 stuks. Met voetballen, stepjes, rolschaatsen, skateboards, etc. En ze voetballen ook tegen mijn muur en je hoort ze schreeuwen en joelen. Ik ben ook niet de enige die er last van heeft.

Naar nu blijkt heeft het vorig jaar zomer al klachten geregend en zijn er zelfs meerdere mensen verhuisd vanwege de overlast. Er is daardoor extra surveillance en handhaving gekomen, beplanting geplaatst wat door de jongeren kapot is getrapt, etc. En dit was allemaal vóórdat ze mij de woning toewezen.

De woning werd aangeprezen als de meest ideale woning voor mij, ze hebben zgn hun uiterste best gedaan en heel lang gezocht naar de beste woning voor mij in een rustige omgeving. En dat zijn dus pure leugens geweest, daar gaan ze nu ook op aangesproken worden en weet ik veel wat er nog meer gaat gebeuren.

Godskolere zeg!
Ze snappen zelf toch ook echt wel dat ze niet lang hoefden te wachten voor je je ongenoegen over die woning bij hen zou gaan uiten? (Om het maar ff netjes te omschrijven.)

quote:

Op zondag 16 maart 2014 15:51 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Ik ben er in oktober/november gaan wonen en toen was het nog mooi weer en had ik al overlast en meteen aangegeven dat het dus geen geschikte woning was en ik al tegen de zomer opkeek en alles. Ze kwamen toen met de oplossing om het allemaal nog maar even aan te zien en eventueel beplanting tegen mijn muur aan te plaatsen.

Ik heb het een tijdje vol kunnen houden vanwegen het slechte weer maar nu het mooi weer is blijk ik dus helemaal gelijk te hebben.. Enorme overlast van spelende kinderen. En dan willen ze vuurdoorns tegen mijn muur plaatsen zodat ze niet tegen mijn muur voetballen maar dat neemt het geluid echt niet weg en krijg ik van de week ook nog eens te horen dat het nu niet het juiste seizoen is om te planten en dat er grote kans is dat de kinderen het kapot trappen.

Dus willen ze pas in november vuurdoorns gaan plaatsen en tot die tijd moet ik de jongeren zelf maar aanspreken (vaak genoeg gedaan, en ze zijn in de leeftijd van lekker doen wat niet mag).. en/of het handhavingsteam (stadstoezicht) bellen bij overlast (elke dag dus). Ik ben het stadium van aanspreken al voorbij en zit nu in de "wie niet luisteren wil moet maar voelen" modus, en dat is natuurlijk niet de bedoeling, dat ik die pokkekoters het veld over schop.

Dus ik zit noodgedwongen bij mijn ouders maar daar kan ik ook niet naar terug en is ook geen optimale situatie. Het is nog even afwachten wat alle hulpverleners weten te bewerkstelligen bij het woningbedrijf want er zijn een hele hoop mensen niet zo blij met deze situatie. En ik ben dus ook niet de enige die overlast heeft van die jeugd, bijna alle omwonenden zijn het spuugzat. Dus ik ben erg benieuwd. Ondertussen moet ik mij maar rustig houden.

ik ben dol op mijn moeder, maar ik moet er niet aan denken weer bij haar in te gaan wonen; dat gaat dan niet lang goed. Is me ook al herhaaldelijk gevraagd, of ik idd tijdelijk dat zou kunnen doen. Ze woont in een seniorenappartement met een klein woonkamertje en 2 kleine slaapkamertjes; dat schiet echt niet op.

@ Jouw situatie: een lading planken met spijkers aan die muur ophangen!
Nee ik snap dat dat echt enorm kut is; ikzelf kan ook totaal niet tegen geluidsoverlast, en bij jou is dat zo te zien echt heel erg extreem.
Ik hoop dat ze het snel goed gaan aanpakken.

Wij waren vanmorgen in het zwembad...
Ander zwembad, oudste heeft er binnenkort een feestje en we wilden haar toch even laten zien waar ze heen gaat. Maar het was erg donker/deprimerend binnen en vrij veel lawaai. En dan ga je eruit en gaat kind heel hard staan brullen dat het zo koud is. Terwijl er even verderop iemand continu met een deur kleppert, dan komt bij mij inmiddels de stoom uit mn oren...
Thuis kregen de kids onenigheid (ik denk oudste ook overprikkeld...) maar ik ben maar even naar boven gevlucht voordat ik echt zou ontploffen, inmiddels nog wel ontvlambaar, maar ik kan wel weer wat hebben.

quote:

Op zondag 16 maart 2014 16:28 schreef Nijna het volgende:
Wij waren vanmorgen in het zwembad...
Ander zwembad, oudste heeft er binnenkort een feestje en we wilden haar toch even laten zien waar ze heen gaat. Maar het was erg donker/deprimerend binnen en vrij veel lawaai. En dan ga je eruit en gaat kind heel hard staan brullen dat het zo koud is. Terwijl er even verderop iemand continu met een deur kleppert, dan komt bij mij inmiddels de stoom uit mn oren...
Thuis kregen de kids onenigheid (ik denk oudste ook overprikkeld...) maar ik ben maar even naar boven gevlucht voordat ik echt zou ontploffen, inmiddels nog wel ontvlambaar, maar ik kan wel weer wat hebben.

Ah klote is dat zeg.
Heb je een uitlaatklep? Ff stukkie wandelen of zo?

zwemmen... Althans, ik zwem 1 keer in de week, maar ander zwembad en minder druk en dat is wel echt mijn ontspanning. Maar dit ontspande helemaal niet.
Ik heb vanmiddag dus even muziek liggen luisteren met mn ogen dicht en wat gelezen en dan zakt het wat. Waarschijnlijk na een fatsoenlijke nacht slaap dat ik het ook wel weer kwijt ben.
En vanavond even rustig zitten, ik denk dat ik nog wat ga knutselen als de kinderen op bed liggen, dat geeft soms ook wel wat ontspanning.
Ik ga nu eerst eten koken.

Grmbl, zit ik een eind te typen, we reactie... verkeerde knopje, fijn he...

Ik heb het idee om echt actief naar werk te gaan zoeken maar even opzij gezet. Dat geeft me zoveel spanning, dat werkt niet en het is niet persé noodzakelijk, dus ik blijf wel mijn oren en ogen open houden, maar verder laat ik het even. Misschien wel een opleiding doen, maar dat is vooralsnog alleen maar een idee en niks concreets...

quote:

Op zondag 16 maart 2014 21:40 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Heb je daar de puf wel voor? Met 2 kleine kinderen?

Ik wil ook graag werken, maar maximaal 3 dagen (20 uur?) omdat ik het anders niet op red met Billy en het huishouden. Het kost me nu al zoveel energie, ik lig sowieso 1x per week 's middags op bed om bij te tanken..

Ik heb werk gehad waarbij ik in 2 ploegen werkte. Van 05.30 tot 13.30, waarna ik 's middags op bed ging liggen. En van 13.30 tot 21.30, waarbij ik 's ochtends niet uit bed kon komen en dus óók de hele dag kwijt was. Dat trekte ik dus écht niet

Vroeg op staan geen probleem, maar 's avonds werken verschrikkelijk, heel de dag wachten om te gaan werken. Na het werk niet kunnen slapen en 's ochtends nog steeds redelijk vroeg wakker.

Nou ligt eraan wat ik zat te denken in de richting van klassenassistent oid. En dan zou ik waarschijnlijk ook wat vrijstellingen bij krijgen en de leerstof moet het probleem ook niet zijn.
Maar goed, eerst maar eens kijken hoe en wat. Ik heb nog geen info verder opgezocht, dit was weer zo'n idee wat ineens opkomt zetten...