Ik vermoed dat mijn kat dement aan het worden is.

Ik heb al sinds mijn zesde een lapjeskat, ze is achttien jaar. Sinds ongeveer een half jaar begin ik echt te merken dat ze hoogbejaard is. Het lijkt erop dat haar zintuigen nog prima werken. Ze lijkt alles nog goed te zien, ze lijkt me nog prima te horen en ze eet en drinkt zat, ze laat haar bakjes ook echt niet leeg zijn want dan krijg ik het te horen. Poepen en plassen gaat ook goed, al zit ze wel over het randje van de kattenbak tijdens het plassen, maar dat is nog wel te doen met kranten onder de bak. Ik laat haar regelmatig checken bij de dierenarts en ik laat haar nageltjes dan knippen. Fysiek gaat alles prima met haar, heel erg prima zelfs voor een kat van achttien.

Sinds ongeveer een half jaar 'howlt' ze, zo noem ik dat dat dan maar, een soort miauwen dat door merg en been gaat. Eerst was dat altijd als haar drinkbakje net leeg was of zo, dus toen had het nog nut, maar tegenwoordig doet ze het elke keer als ze in 'haar kast' ligt. Die kast is een soort bedstee, daar ligt een fleecedekentje in en heeft ze haar eigen plek. Als ze dan even gegeten en gedronken heeft, haar behoeften en geknuffeld gaat ze weer naar haar plekje (ze slaapt véél, wel 22 uur per dag denk ik) en dan begint ze zo te miauwen. Ik roep haar dan soms of ik ga naar haar toe. Op de momenten dat ze het doet ben ik of niet in de buurt of krijgt zij in ieder geval niets van me mee. Dan ben ik bijvoorbeeld in het donker aan het werk of ik slaap. Inmiddels word ik ook elke nacht een aantal keer wakker gemiauwt, wat natuurlijk erg vervelend is maar waar ik verder niets aan kan veranderen ben ik bang, dus daar zal ik mee moeten leven.

Hoewel ik vermoed dat ze dement aan het worden is of dat al is, lijkt ze niet ongelukkig en vergeet ze ook 'onze rituelen' niet. Ze herkent mij nog, ze slaapt nog altijd op dezelfde manier bij me als ze altijd deed, is alleen meer aanhankelijk. Afgelopen week viel me op dat ze soms in een hoek naar de muur kijkt, maar lang duurt dit niet. Ze lijkt dan even verdwaald en loopt binnen een minuut weer terug naar een logischer plek. Gisteren stond ze net aan de andere kant van 'haar kast' en leek ze ook even na te moeten denken om zich vervolgens wel weer snel te herpakken.

Er zijn een aantal dingen waar ik me zorgen over maak: ik woon alleen (zonder een ander mens bedoel ik, maar met drie katten) en ben natuurlijk niet altijd thuis. Ze kan steeds moeilijker alleen zijn, dus dat is soms lastig. Ik kan daar echter weinig aan veranderen. Ook vraag ik me af waar ik uiteindelijk de grens moet trekken met haar. Hoe het nu is lijkt het mij oké om haar verder te laten leven, want ze is nog wel een blije kat. Wat moet ik verwachten van een mogelijk demente kat? En dan een bonusvraagje: ze is enorm vies en ze stinkt ook erg. Ze wast zichzelf namelijk niet meer, althans niet genoeg. Ik was haar soms met een natte doek en dat helpt wel wat, maar niet genoeg. Haar pootjes bijvoorbeeld zijn héél vies, echt zwart, en dat krijg ik er ook moeilijk af. Hoe krijg ik haar wat schoner?

Hier hoor je hoe het miauwen klinkt. En dat dus enorm luid. (Niet mijn kat.)



_{Blijkbaar wordt het dus 'yowling' genoemd.}

[ Bericht 1% gewijzigd door Grunge. op 10-03-2014 02:37:55 ]

quote:

Op maandag 10 maart 2014 02:38 schreef Messina het volgende:
Als je haar toch regelmatig laat checken... Waarom vraag je het de dierenarts niet?
Naast dementie zijn er namelijk nog wel wat meer redenen waarom een kat 's nachts begint met miauwen.

Hoe zijn de tandjes? Is de nierfunctie nog goed?

Wat betreft waar je de grens 'moet' trekken; Wat mij betreft bij uitzichtloos lijden. Dementie valt daar naar mijn mening niet onder. Toen ons oudje ziek werd hebben we zo veel mogelijk gedaan, maar op een dag toen we weer bij de dierenarts waren wist ik, het is genoeg geweest. Beestje lijdt en 't wordt niet beter.

Dank je wel voor je reactie. Ik ga binnenkort weer haar nagels laten knippen dus dan ga ik het sowieso vragen. Eerst deed ze het meestal met een reden voor mijn gevoel, maar het wordt steeds vaker.

Ze heeft geen tanden meer, althans de meeste niet meer, alleen haar hoektanden. De rest is een aantal jaar geleden allemaal getrokken. Haar nieren zijn altijd wel een puntje geweest, maar dat is stabiel volgens de dierenarts en extra pijn zou ze daarvan niet moeten hebben.

quote:

Op maandag 10 maart 2014 02:39 schreef mootie het volgende:
Herkenbaar. De kater van onze buren schreeuwt ook zo. Hij is nu 17. Af en toe lijkt hij echt de weg een beetje kwijt. Dan gaat hij bij onze achterdeur zitten schreeuwen, hij lijkt dan te denken dat hij hier woont.
Of je hoort hem ineens schreeuwen in het bosje naast de huizen, als wij of de buren zijn naam roepen komt hij weer tot rust. Wat ook steeds lastiger wordt omdat zijn oren niet meer je van het zijn.

De buurvrouw zegt ook dat hij de laatste tijd 's nachts ineens van die mauwaanvallen heeft. Hij mankeert verder niks, dus het zijn geen pijntjes oid.

Als je iets lekkers op zijn pootje smeert, gaat ze dan niet uitgebreid poetsen? En anders inderdaad zelf met een vochtige lap zijn vachtje blijven verzorgen. Ze moet er wel een beetje knap bijlopen!

Ik was vandaag even bij mijn ouders met haar en ze ging even naar buiten, voor, wel lekker met dit weer dacht ik. Op een gegeven moment hoorde ik haar toen ook keihard miauwen vanuit de bosjes. Zodra ik daar was was het weer afgelopen en roepen helpt ook wel vaak. Het lijkt een soort paniek als ze alleen is. Mijn buren horen haar trouwens ook. Gelukkig hebben die er ook wel begrip voor . De kat van jouw buren lijkt ook wel gedesoriënteerd dus, dat ze soms bij jouw deur zit. In ieder geval komt het veel voor bij hoogbejaarde katten, lees ik.

Echt goed wassen doet ze in ieder geval niet meer, nee. Het is steeds een klein beetje.

quote:

Op maandag 10 maart 2014 02:52 schreef SiGNe het volgende:
Als ik het zo hoor klinkt het niet als pijn, m'n ouders hadden een kater die darmproblemen had en die "Mow"de meer, huilen noemden m'n ouders het en ik denk dat dat wel klopte (ben zelf ook darmpatiënt dus ik kan me eer heel goed iets bij bedenken)

Het klinkt wel een beetje als een krolse poes, al zal ze ook vast de overgang wel hebben gehad (ik neem aan dat poezen daar ook mee te maken krijgen, ook zoogdieren immers)

Niet wassen is overigens vaak geen goed teken, dan is er toch iets aan de hand, misschien vergeet ze het maar misschien is ze er ook te ziek voor.
Niet wassende kat is altijd iets mee aan de hand.

Mijn kat heeft niets aan haar darmen, maar het klinkt heel erg als een krolse kat inderdaad.

quote:

Op maandag 10 maart 2014 10:11 schreef DigitaleDierenArts het volgende:

[..]

Dementie-achtige verschijnselen komen helaas vrij vaak voor bij oudere dieren. Cognitive Dysfunction Syndrome noemen wij dat bij dieren. Wij vermoeden dat minimaal 50% van de katten ouder dan 15 jaar oud in meer of mindere mate "cognitive dysfunction" hebben. Een kat van 18 jaar is te vergelijken met een mens van 85-90, dus in principe is dat niet zo verwonderlijk.

De verschijnselen kunnen zijn: "doelloos" rondlopen in het huis, buiten "verdwalen", minder belangstelling in het spelen, erg veel slapen. Ook het omdraaien van het dag/nacht ritme (dus actief 's nachts), staren naar de muren. Verminderde eetlust, plassen/poepen buiten de kattenbak. En het bekendste: luid miauwen, vaak in het midden van de nacht.

Als je er iets aan wil laten doen, dan is het ten eerste belangrijk om alle mogelijke andere oorzaken van dit gedrag uit te sluiten. De meest voorkomende aandoeningen bij oudere katten zijn schildklierproblemen, suikerziekte en nierproblemen. Deze ziektes kunnen ook dergelijke verschijnselen geven/ versterken. Het zich niet meer wassen kan ook komen door bijv. artrose (gewrichtsslijtage). Dat moet eigenlijk ook nagekeken worden. Als de kat zich niet meer kan wassen, kan je haar eventueel dagelijk met warm nat washandje poetsen. Dat doe je al, lees ik. Ook de pootjes moet je dan poetsen. Je moet zich natuurlijk ook afvragen hoe goed de kwaliteit van het leven van je kat is, als hij zich niet meer kan wassen.

Qua medicatie bij dementie is er helaas nog niet zo veel mogelijk (kijk naar de mensen, daar is ook nog niet zo veel mogelijk). Je kan rustgevende middelen gaan proberen, zoals Feliway, Anti-stress druppels, Zylkene ed. Dat zijn veilige middelen, geen "echte" diergeneesmiddelen. Er is ook een wat zwaardere medicatie mogelijk, je moet denken richting Prozac achtige stoffen, maar daarvoor moet de kat verder goed gezond zijn en het gebruik van deze middelen is ook niet zonder bijwerkingen. Verder heb je Fittergol, een middel dat zeg maar de doorbloeding van de hersenen verbetert, het is officieel alleen geregistreerd voor honden, maar je kan het overleggen met je dierenarts. Verwacht alleen geen wonderen, want als er een 100% werkend geneesmiddel tegen dementie zou zijn, dan zou het allang bij mensen gebruikt worden (Diergeneeskunde hobbelt eigenlijk (wetenschappelijk gezien) achter de Humane geneeskunde aan, want er is geen /weinig geld voor de onderzoeken naar nieuwe middelen voor de dieren).

Verder wordt er aangeraden om meer vitamine E en omega 3 vetzuren te voeren (vis is rijk aan omega 3 vetzuren), omdat het ook goed is voor de doorbloeding van de hersenen en remt de vorming van vrije radicalen die schade aanbrengen in het lichaam.

Succes met de poezel

Dank je wel, tof dat je dit doet zo op FOK!

Ik moet dat wassen even nuanceren, ik heb extra goed op haar gelet en ze wast zich wel. Minder dan vroeger, ja, maar ze wast zich ook weer niet zo weinig als ik dacht. Maar inderdaad, het gaat moeilijker, en ze heeft ook beginnende artrose, dat wist ik al maar dat is natuurlijk heel normaal van een kat van haar leeftijd. Daardoor kan ze bijvoorbeeld ook niet meer springen, dus heb ik een soort trapje naar mijn bed. Maar door die gewrichtsproblemen is het wassen ook moeilijker te doen, dat viel me wel op. In ieder geval ga ik door met haar wassen.

Meer vitamine E. en vis is een goede tip, daar ga ik zeker mee bezig.

quote:

Op maandag 10 maart 2014 11:12 schreef marijano het volgende:
Zou ze misschien doof aan het worden zijn? De kat van mijn ouders doet dat namelijk ook (het howlen), overigens dag en nacht maar hij is echt doof (heel af en toe lijkt hij iets te horen als onze hond blaft bv). De howl lijkt vaak ter oriëntatie en wanneer hij aandacht wil (denkend dat er niemand in de buurt is ook al sta je vlak achter hem)

Ik heb daar ook weleens aan gedacht maar heb toch echt niet het idee dat ze doof aan het worden is. Maar misschien verwar ik soms haar 'slow' zijn met doofheid. Ik ga deze week weer naar de dierenarts in ieder geval.

quote:

Op maandag 10 maart 2014 20:50 schreef MaartenHaarlem het volgende:
Dierenart van jouw vindt niets vreemds ? Ook evt al een bloedonderzoek al gehad ? Mijne poepte vooral buiten de kattebak in kleine mate , bleek een schildklier probleem te zijn , als ik een half plakje ham iets te hoog hou kukelt ze nog wel eens om , voor de rest is er gelukkig nog niets meer mis met mijn chickie (poes 18 jr)

Fysiek gaat het erg goed met haar voor een kat van haar leeftijd. Qua organen dan. Maar bloed prikken heb ik niet gedaan, dus dat zal ik ook aankaarten bij de dierenarts.