R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Voor mij is dit een lastig onderwerp omdat ik iemand ben die deze gevoelens het liefst onder de pet houdt maar ik ben toch benieuwd hoe andere mensen ernaar kijken. Zeker omdat ik de laatste tijd er steeds meer last van krijg..
Ik ben 27 jaar, redelijk welgesteld, ik ben iemand die opgegroeid is met geld, als ik vroeger jarig was en ik kwam thuis lag er een briefje met + honderd euro op de tafel. Ik ben iemand die van zeer veel luxe houdt, graag uit eten gaat en dergelijke maar daarbuiten eigenlijk niets voorstelt, ik heb welgeteld 2 vrienden, waarvan ik er waarschijnlijk 1 als echte vriend kan beschouwen. Ik koop kleding van een duur merk omdat dat mij zelfvertrouwen geeft maar dat is ook gelijk het enige waar ik nog enigszins trots op kan zijn. Ik rijdt in de meest dure auto's van Porsches tot BMW met 8 cilinder, ondanks dat alles ben ik aan het eind van de dag een eenzame idioot die alleen meer heeft geleerd waarde te hechten aan materiële dingen en niet in staat is sociaal te zijn.
Ik ben nu 28 jaar, onlangs promotie gemaakt vanuit een waardeloze functie naar een functie die ontzettend belangrijk is, omdat ik zelf niet zoveel om handen heb realiseerde ik mijzelf dat ik zoveel mogelijk taken naar mijzelf toe trek om mijzelf belangrijker te maken. Mijn liefdes leven is 0.0%, omdat ik het altijd op een op andere manier verpest en kansen niet ziet. Ik was vorig jaar verliefd op iemand, maar omdat ik zo fucking dom was dat de verpesten op de meest domme manier ben ik die persoon ook kwijt geraakt, terwijl ik achteraf besefte dat het wederzijds was. En zo is de afgelopen twee jaar van mijn leven gegaan, ik ben steeds meer vrienden kwijt geraakt door mijn lompe gedrag en doen en laten dat ik nu geissoleerd leef, de enige die nog interesse toont is mij directe leidinggevende op mijn werk omdat die denkt dat alles koek en ei is, maar in feite wacht ik alleen maar op de dag dat ik sterf...
Onlangs had ik een nieuwjaarsfeestje, en toen werd ook al pijnlijk duidelijk wat voor persoon ik was, ik liep alleen dronken rond en de contacten waren ronduit oppervlakkig, ondanks dat ik probeerde te socializen, ik heb gewoon niets te vertellen, ik heb gewoon geen eigen identiteit of iets waarbij ik mijzelf kan rekenen, ik ben die rare persoon die het liefst 15 uur per dag met zijn werk bezig is... Op een gegeven moment ben ik maar naar huis gegaan omdat ik maar een beetje doelloos rondliep...
De laatste tijd wordt mij steeds pijnlijker duidelijk dat mijn werk het enige is waarvoor ik leef, ik wordt wakker, ik ga werken, sportschool, dan hoop ik maar dat ik zo snel mogelijk in slaap val, zelfs op dit moment, heb net een fles wijn naar achteren geschoven zit ik eraan te denken om gewoon met 250 kilometer per uur tegen een muur aan te rijden omdat ik mijzelf simpelweg niet ziet dit nog de rest van mijn leven vol te houden. Ik zie soms mensen met minder veel gelukkigere zijn dan ik terwijl ik alles kan hebben wat ik wil, terwijl er niemand op mij wacht als ik s'avonds thuis komt, hierdoor raak ik steeds depressiever, waarschijnlijk is mijn werkgever de enige die zich drukt maakt om mij.
Het liefst zou ik dit voor mij houden, maar omdat ik merk dat dit steeds meer mijn leven begint te beïnvloeden ben ik benieuwd hoe andere mensen hier over denken, ook omdat ik realiseer dat dit een ongezonde situatie is die nooit lang kan stanhouden..
Ik ben 27 jaar, redelijk welgesteld, ik ben iemand die opgegroeid is met geld, als ik vroeger jarig was en ik kwam thuis lag er een briefje met + honderd euro op de tafel. Ik ben iemand die van zeer veel luxe houdt, graag uit eten gaat en dergelijke maar daarbuiten eigenlijk niets voorstelt, ik heb welgeteld 2 vrienden, waarvan ik er waarschijnlijk 1 als echte vriend kan beschouwen. Ik koop kleding van een duur merk omdat dat mij zelfvertrouwen geeft maar dat is ook gelijk het enige waar ik nog enigszins trots op kan zijn. Ik rijdt in de meest dure auto's van Porsches tot BMW met 8 cilinder, ondanks dat alles ben ik aan het eind van de dag een eenzame idioot die alleen meer heeft geleerd waarde te hechten aan materiële dingen en niet in staat is sociaal te zijn.
Ik ben nu 28 jaar, onlangs promotie gemaakt vanuit een waardeloze functie naar een functie die ontzettend belangrijk is, omdat ik zelf niet zoveel om handen heb realiseerde ik mijzelf dat ik zoveel mogelijk taken naar mijzelf toe trek om mijzelf belangrijker te maken. Mijn liefdes leven is 0.0%, omdat ik het altijd op een op andere manier verpest en kansen niet ziet. Ik was vorig jaar verliefd op iemand, maar omdat ik zo fucking dom was dat de verpesten op de meest domme manier ben ik die persoon ook kwijt geraakt, terwijl ik achteraf besefte dat het wederzijds was. En zo is de afgelopen twee jaar van mijn leven gegaan, ik ben steeds meer vrienden kwijt geraakt door mijn lompe gedrag en doen en laten dat ik nu geissoleerd leef, de enige die nog interesse toont is mij directe leidinggevende op mijn werk omdat die denkt dat alles koek en ei is, maar in feite wacht ik alleen maar op de dag dat ik sterf...
Onlangs had ik een nieuwjaarsfeestje, en toen werd ook al pijnlijk duidelijk wat voor persoon ik was, ik liep alleen dronken rond en de contacten waren ronduit oppervlakkig, ondanks dat ik probeerde te socializen, ik heb gewoon niets te vertellen, ik heb gewoon geen eigen identiteit of iets waarbij ik mijzelf kan rekenen, ik ben die rare persoon die het liefst 15 uur per dag met zijn werk bezig is... Op een gegeven moment ben ik maar naar huis gegaan omdat ik maar een beetje doelloos rondliep...
De laatste tijd wordt mij steeds pijnlijker duidelijk dat mijn werk het enige is waarvoor ik leef, ik wordt wakker, ik ga werken, sportschool, dan hoop ik maar dat ik zo snel mogelijk in slaap val, zelfs op dit moment, heb net een fles wijn naar achteren geschoven zit ik eraan te denken om gewoon met 250 kilometer per uur tegen een muur aan te rijden omdat ik mijzelf simpelweg niet ziet dit nog de rest van mijn leven vol te houden. Ik zie soms mensen met minder veel gelukkigere zijn dan ik terwijl ik alles kan hebben wat ik wil, terwijl er niemand op mij wacht als ik s'avonds thuis komt, hierdoor raak ik steeds depressiever, waarschijnlijk is mijn werkgever de enige die zich drukt maakt om mij.
Het liefst zou ik dit voor mij houden, maar omdat ik merk dat dit steeds meer mijn leven begint te beïnvloeden ben ik benieuwd hoe andere mensen hier over denken, ook omdat ik realiseer dat dit een ongezonde situatie is die nooit lang kan stanhouden..
Allereerst gefeliciteerd met je verjaardag, aangezien je binnen 1 post van 27 naar 28 sprong 
Ten tweede, Het leven IS zinloos. We zijn mieren. Een-dags vliegen. We stellen geen fuck voor. Onze problemen stellen geen fuck voor.
Maar we zijn er, en in d ekorte tijd dat we er zijn, kun je er maar beter het beste van proberen te maken. Beetje dingen doen die je leuk vindt, mensen zoeken waar je mee om wilt gaan, etc etc.
Ten tweede, Het leven IS zinloos. We zijn mieren. Een-dags vliegen. We stellen geen fuck voor. Onze problemen stellen geen fuck voor.
Maar we zijn er, en in d ekorte tijd dat we er zijn, kun je er maar beter het beste van proberen te maken. Beetje dingen doen die je leuk vindt, mensen zoeken waar je mee om wilt gaan, etc etc.
Ik zou eerst eens een hobby zoeken, wellicht een sport, die je min of meer verplicht om de deur uit te gaan en in de vorm van een groep is zodat je nieuwe mensen leert kennen.
Ik ben van de week jarig geweest,enige kaartje was van mijn werkgever, iedereen liet het ondanks dat ik wel rekening hield met hun verjaardag afweten..quote:Op zondag 2 maart 2014 17:29 schreef Yi-Long het volgende:
Allereerst gefeliciteerd met je verjaardag, aangezien je binnen 1 post van 27 naar 28 sprong
Ten tweede, Het leven IS zinloos. We zijn mieren. Een-dags vliegen. We stellen geen fuck voor. Onze problemen stellen geen fuck voor.
Maar we zijn er, en in d ekorte tijd dat we er zijn, kun je er maar beter het beste van proberen te maken. Beetje dingen doen die je leuk vindt, mensen zoeken waar je mee om wilt gaan, etc etc.
Er is trouwens een topic op fok voor mensen van 25+ ofzoiets die graag nieuwe mensen willen leren kennen. Misschien wat om daar eens in mee te posten en af te spreken? Kan in ieder geval geen kwaad.
Als je met regelmaat wat te doen hebt met anderen is het leven al een stuk leuker
Als je met regelmaat wat te doen hebt met anderen is het leven al een stuk leuker
Hoeveel mensen had je uitgenodigd?quote:Op zondag 2 maart 2014 17:40 schreef Mouette het volgende:
[..]
Ik ben van de week jarig geweest,enige kaartje was van mijn werkgever, iedereen liet het ondanks dat ik wel rekening hield met hun verjaardag afweten..
Do what you love, love what you do!
Ik heb maar twee vrienden die alle twee "vergeten" waren dat ik jarig was, was alleen pijnlijk dat ik hun niet vergeten was.quote:
Maar die had je dus niet uitgenodigd?quote:
Ik heb maar twee vrienden die alle twee "vergeten" waren dat ik jarig was, was alleen pijnlijk dat ik hun niet vergeten was.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Tja geld maakt niet gelukkig, daar ben jij het bewijs van maar er moet toch een golddiggende pothoer zijn die wel met jou wil doen alsof ze je vrouwtje is.
Ik vierde mijn verjaardag niet omdat er niets te vieren viel,het is dat mijn directe leidingevende mij feliciteerde anderd hadden ze het niet eens geweten...
Maar je klaagt erover dat er niemand komt terwijl je zelf koos het niet te vieren?quote:Op zondag 2 maart 2014 18:05 schreef Mouette het volgende:
Ik vierde mijn verjaardag niet omdat er niets te vieren viel,het is dat mijn directe leidingevende mij feliciteerde anderd hadden ze het niet eens geweten...
Do what you love, love what you do!
Het kan natuurlijk ook een erg moeilijke man zijn waar je sowieso niet mee kan samen leven, dan is geld misschien leuk, maar ook weer niet zó leuk.quote:
Tja geld maakt niet gelukkig, daar ben jij het bewijs van maar er moet toch een golddiggende pothoer zijn die wel met jou wil doen alsof ze je vrouwtje is.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Je bent een materialistische lamlum zonder leven dus. Als je al genoeg geld hebt, je rijdt immers de "meest dure auto's" - dan moet je maar iets anders met je leven gaan doen dan loonslaaf zijn.
Je hebt het tenminste financieel goed voor elkaar. Ik zou gewoon gaan emigreren als ik jou was. Van Nederland word je depressief. Ga gewoon ergens opnieuw beginnen.
Ik heb het ook, alleen heb ik geen geld en mijn beste vriend is al voor de trein gesprongen. Omdat ik geen goed toekomstbeeld heb, zit ik in mijn vrije tijd aan de flessen wodka. Word niet goed hier.
Ik heb het ook, alleen heb ik geen geld en mijn beste vriend is al voor de trein gesprongen. Omdat ik geen goed toekomstbeeld heb, zit ik in mijn vrije tijd aan de flessen wodka. Word niet goed hier.
Wat klinkt dat ontzettend eenzaam zeg. 
Wat jij nodig hebt is liefde, maar daar was je zelf ook al achter.
Een typisch moment erbij stil te staan dat 'je werkt om te leven, je leeft niet om te werken'.
Werk hebben is naast nuttig ook fijn omdat je 'mee kan doen' met de wereld. Maar als werken het enige is wat je doet, dan doe je juist met nog veel meer dingen niet mee. Misschien is het inderdaad tijd om een tandje minder hard te gaan draaien en te gaan onderzoeken wat jou nog meer plezier zou kunnen geven in je leven. Kijk of er bepaalde verhalen zijn waarin je op kunt gaan. Kijk of je dingen kunt creeëren naast je werk. Wat voor vakken vond je vroeger op school leuk? Zijn er bepaalde dingen die je leuk lijken om te doen? Dingen die je in elk geval nog wilt meemaken voor je dood?
Maak tijd in je leven voor vriendschap en liefde. Klinkt afgezaagd, maar de enige tip die ik je daarin kan geven is dat je dit eerst moet geven, voordat je het kunt krijgen. Liefde verjaagt de pijn, alle ellende is minder erg als aan het einde van de dag armen zijn om in weg te kruipen.
Op jouw leeftijd staan trouwens alle paden en wegen nog open. Nu kun je nog kiezen wat voor leven je wilt. Wees niet te hopeloos, dóe er gewoon wat aan!
Wat jij nodig hebt is liefde, maar daar was je zelf ook al achter.
Een typisch moment erbij stil te staan dat 'je werkt om te leven, je leeft niet om te werken'.
Werk hebben is naast nuttig ook fijn omdat je 'mee kan doen' met de wereld. Maar als werken het enige is wat je doet, dan doe je juist met nog veel meer dingen niet mee. Misschien is het inderdaad tijd om een tandje minder hard te gaan draaien en te gaan onderzoeken wat jou nog meer plezier zou kunnen geven in je leven. Kijk of er bepaalde verhalen zijn waarin je op kunt gaan. Kijk of je dingen kunt creeëren naast je werk. Wat voor vakken vond je vroeger op school leuk? Zijn er bepaalde dingen die je leuk lijken om te doen? Dingen die je in elk geval nog wilt meemaken voor je dood?
Maak tijd in je leven voor vriendschap en liefde. Klinkt afgezaagd, maar de enige tip die ik je daarin kan geven is dat je dit eerst moet geven, voordat je het kunt krijgen. Liefde verjaagt de pijn, alle ellende is minder erg als aan het einde van de dag armen zijn om in weg te kruipen.
Op jouw leeftijd staan trouwens alle paden en wegen nog open. Nu kun je nog kiezen wat voor leven je wilt. Wees niet te hopeloos, dóe er gewoon wat aan!
Als je het financieel zo goed voor elkaar hebt dan zou ik de vrije tijd besteden om groeps-reizen te maken. Het is helemaal niet raar om daar alleen heen te gaan. En tegelijkertijd kun je met andere reizigers praten over de reizen die je hebt gemaakt, de landen die je hebt gezien en waar je nog heen zou willen. Misschien maak je zelfs wel vrienden waar je terug in NL ook mee af kan spreken.
Ik heb ook wel zo'n tijd gehad, en destijds ook gekeken om zulke reizen te maken maar helaas lukt dat mij financieel niet, dus maak er gebruik van dat jij dat wel kan missen .
Ik heb ook wel zo'n tijd gehad, en destijds ook gekeken om zulke reizen te maken maar helaas lukt dat mij financieel niet, dus maak er gebruik van dat jij dat wel kan missen
.
Doe iets anders dan je werk.
- Leer een instrument spelen (drums, (bas)gitaar bijv.), neem lessen, speel in een amateurbandje voor de lol en bier. Na een jaar of twee oefenen ben je zeker goed genoeg om in een amateurbandje te spelen! Vaak kun je mensen vinden die zelf ook nog lerende zijn, genoeg van jou leeftijd.
- Ga op een datingsite als je iemand zoekt, wie weet vind je iets leuks. Nee heb je, ja kun je krijgen.
- Ga op een groepssport (volleybal, honkbal, iets dat je samen met mensen moet doen!).
- Leek fucking zwaardvechten. Je hebt financiële zekerheid. Alles ligt open voor je.
Droom je weleens ergens van Pascal? Ben ergens een beetje jaloers op je financiële zekerheid. Je kunt zoveel doen, maar je kiest ervoor om niets te doen! Als ik je een high five in je gezicht kon geven via fok dan deed ik dat.
- Leer een instrument spelen (drums, (bas)gitaar bijv.), neem lessen, speel in een amateurbandje voor de lol en bier. Na een jaar of twee oefenen ben je zeker goed genoeg om in een amateurbandje te spelen!
Vaak kun je mensen vinden die zelf ook nog lerende zijn, genoeg van jou leeftijd.- Ga op een datingsite als je iemand zoekt, wie weet vind je iets leuks. Nee heb je, ja kun je krijgen.
- Ga op een groepssport (volleybal, honkbal, iets dat je samen met mensen moet doen!).
- Leek fucking zwaardvechten. Je hebt financiële zekerheid. Alles ligt open voor je.
Droom je weleens ergens van Pascal? Ben ergens een beetje jaloers op je financiële zekerheid. Je kunt zoveel doen, maar je kiest ervoor om niets te doen! Als ik je een high five in je gezicht kon geven via fok dan deed ik dat.
Ja DIT!quote:
Droom je weleens ergens van Pascal? Ben ergens een beetje jaloers op je financiële zekerheid. Je kunt zoveel doen, maar je kiest ervoor om niets te doen! Als ik je een high five in je gezicht kon geven via fok dan deed ik dat.
Weet je hoeveel super toffe dingen er zijn!
Wat ook een mooie vorm van ''therapie'' is is paardrijden, en ja ook mannen doen dat. Je wordt misschien een beetje vies, maar als je echt leert samenwerken met een paard en daar een band mee opbouwt dan heb je daar emotioneel super veel aan.
Dat geldt misschien alleen voor paardenmeisjes, ik zou liever een band opbouwen met een mens....quote:
[..]
Ja DIT!
Weet je hoeveel super toffe dingen er zijn!
Wat ook een mooie vorm van ''therapie'' is is paardrijden, en ja ook mannen doen dat. Je wordt misschien een beetje vies, maar als je echt leert samenwerken met een paard en daar een band mee opbouwt dan heb je daar emotioneel super veel aan.
Rustig aan.
Ik ben zelf geen paardenmeisje meer, maar je leert daar op een stalling ook ongelofelijk veel mensen kennen. En voor TS lijkt het me niet alleen belangrijk om sociaal te groeien maar ook aan zichzelf te werken.quote:
[..]
Dat geldt misschien alleen voor paardenmeisjes, ik zou liever een band opbouwen met een mens....
|
|
