MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek in de breedste zin van het woord
registreer om deze reclame te verbergen
Heb overwogen om te gaan, alleen daarvoorquote:Op maandag 5 juni 2017 13:48 schreef OscarMopperkont het volgende:
Wel briljant. Kom er nu pas achter dat Noel U2 support in Amsterdam... das dan wel tof.
Maargoed, ben niet zo'n U2 fan dus dat werd een duur grapje voor iets waarvan ik na het voorprogramma ook net zo lief aftaai
Mijn voorkeur was absoluut voor Liam...quote:
[..]
Tja, om even hier op in te haken, wie van de 2 is nou het meest succesvol in hun solo carriere? Dat is dan toch echt Noel. Waarmee je kan denken; Liam heeft Noel nodig. Andersom is dat niet het geval.
Maar goed, das even een zijspoor. Beady Eye en het solo werk van Liam spreken mij meer aan.
#TeamlichtevoorkeurvoorLiam
... totdat die met die domme dozen gaat janken in Manchester.
quote:
I fell in love with the sound of my heels on the wooden floor
I don't want our footsteps to be silent anymore
I don't want our footsteps to be silent anymore
registreer om deze reclame te verbergen
Liam 
Haters can be so lame and vicious
Hating on me because I'm ambitious
They sound like they need lots of love, lots of love
That's why I'm sending them hugs and kisses
Hating on me because I'm ambitious
They sound like they need lots of love, lots of love
That's why I'm sending them hugs and kisses
Besefte me op de vrije Pinkstermaandag dat ik sinds 2009 geen Liam-gig gemist heb in Nederland, en met de Manchester-glorietocht een paar uur daarvoor nog op het netvlies dus maar even heen en weer naar Landgraaf gegaan om de nieuwe set te aanschouwen. Men heeft me er vaak aan helpen herinneren dat ik steeds heb geroepen "zelfs voor McCartney krijg je mij die betonnen draf- en renbaan niet meer op!", en me daar vorig jaar ook netjes aan heb gehouden... maar eh, nood breekt wet. Bladerde aldaar door het programmaboekje en zag tot mijn teleurstelling dat er gewoon weer helemaal niets op het programma stond, en de rest van het weekend ook niet. Hoopte nog op een headliner, maar het was wederom Kings Of Leon… De Pinkpop-bingo. Jan Smeets kan blijven roepen dat ze in de Champions League van de festivals zitten, maar een vergelijking met een degraderend team richting de Tweede Divisie is meer op zijn plaats. Gelukkig speelde Liam in een tent, dus snel aangeschoven.
De set was hetzelfde als wat we hebben kunnen zien in Engeland, en dat is niet goed genoeg voor de festivals. Door de hakkelende spanningsboog en de hele matige nieuwe liedjes aan het eind én het overslaan van kroonjuweel ‘Paper Crown’ is het een set die het vooral moet hebben van de eerste paar kneiters gecombineerd met de Oasis deeper cuts die daarna nog volgen.
3 gigs in 3 landen in 24 uur, zijn stem had het zwaar te verduren gekregen, zoals hij zelf beaamde in een interview, maar was nog altijd ver boven verwachting. Met opening ‘Fuckin’ In The Bushes’ van tape in ‘Rock ’n’ Roll Star’ in ‘Morning Glory’ kun je niet misgaan. Hij kwam op en imiteerde plagerig het legertje fotografen vooraan, dat heb ik hem wel eens eerder zien doen. De band is niet zo goed als Beady Eye, niet individueel en niet hoe ze op elkaar ingespeeld zijn, zwakke harmonie-vocalen. Ik zeg niet dat ze afschuwelijk zijn, maar ze missen simpelweg nog het vuur wat je wilt zien en horen op dit repertoire. Z’n broer had bijvoorbeeld lang een vreselijke drummer die alles plat wist te slaan die vorig jaar gelukkig is vervangen, overigens verrassend genoeg door Chris Sharrock (Beady Eye, Oasis). Liam kiest ook voor een ieder geval één voor hem bekende vaste kracht: gitarist Jay Mehler kwam mee uit de laatste tour-variant van Beady Eye.
Eigen compositie ’Bold’ is geweldig en past heel goed in dat begin van de set, een hoogtepunt die we rondom 2000 veel op de radio hadden gehoord. Daarvoor ‘Wall Of Glass’, komt ook al binnen alsof het een single van weleer is. Niets aan veranderen. Daartussenin is ‘Greedy Soul’ echter een aardige album-track met voorspelbare rock-riedel, maar niet goed genoeg voor een festival-set. Denk ‘Three Ring Circus’ (die ik altijd wél graag hoorde), ‘I'm Just Saying’, ‘I Believe In All’ of ’Two Of A Kind’. Je kent het allemaal wel, niet vreselijk, maar de bekende repeterende cirkel.
Het blok daarna bevat een 6 minuten durende versie van ‘D’you Know What I Mean’? Een halve stap lager gespeeld, bijna grunge-y, en Liam zingt de zinnen compleet en vol passie, keert zich niet af van de microfoon zoals hij de afgelopen 10 jaar zo vaak deed aan het einde van zinnen. En ‘Slide Away’, ook een halve stap lager, ook een genot om na een jaar of 8 eindelijk weer door dé stem live te horen. Noel's akoestische versie is prachtig, maar dit blijft wel de real deal. So far, so good, het eerste half uur is heel sterk.
Hier slaat het echter om. “Alright, we’re coming back into the present. You get parking tickets for hanging about in the past, d’you know what I mean?” En dat hebben we geweten. Ik zei het vorige week al voorzichtig, maar de 4 (!) nieuwe liedjes achter elkaar (!) zijn gewoon niet zo heel goed. ‘All I Need’ met de repeterende coupletten rondom dezelfde laagvoetige nootjes, “all things must pass”, “tomorrow never knows”, het lijkt verdomme wel een recente Ringo-lyric. ‘I Get By’ in de eerdere categorie van aardige rock-liedjes met hetzelfde schemaatje, maar wat je op het album na 2 keer gaat skippen. Gelukkig nog wat melodie in de brug, voordat het weer op dezelfde dreun uitkomt. Exact hetzelfde weer op ‘You Better Run’, hoe vaak - “oh-hoh… yea-ahhhh” - hebben we dit nu niet al gehoord? “Come on, Gimme Shelter, it’s all gone, Helter Skelter”… En al hebben de meeste een ander ritme, ook weer precies hetzelfde verhaal op ‘Universal Gleam’, je kunt ze vooraf al helemaal intekenen, en niet op de positieve manier. Dat had bijvoorbeeld ‘Man Of Misery’ ook, maar daar zat tenminste nog een bepaalde passie in die hier lijkt te ontbreken bij de band. De plastic toeters helpen ook niet mee.
Dit is waar de set helemaal in elkaar zakt en je het puur moet hebben van dé stem en het charisma waarmee je een tent deelt. Die liedjes duren ook allemaal 3-4 minuten, veel te lang voor de weinige inhoud die het heeft. Dit is een dik kwartier waar de aandacht volledig verslapt en ik het publiek niet kan kwalijk nemen dat ze iets anders - maar wát, op dat festival? - gaan doen, zeker omdat er maar geen uitzicht is op alleen al een ’Cigarettes & Alcohol’, wat zo goed werkte als showstopper tijdens de tour rondom ‘BE’. Hoe hij ‘Paper Crown’ niet kan spelen maar deze 4 liedjes wel is mij een raadsel, al weet ik dat de grootste legendes hun eigen zwakste keurmeesters zijn. Hij zal wellicht de noten niet elke avond kunnen halen. Maar dat gaat op ‘Bold’ ook nog goed.
Als hij over de drempel van Oasis-liedjes heen is moet hij ook gewoon Beady Eye-materiaal gaan spelen. Het gedeelte na een minuut of 30-35 moet opgepept worden met in ieder geval de singles ‘Four Letter Word’ en ‘Flick Of The Finger’, en dan heb ik het nog niet eens over de in totaal 10 sterke album-tracks en 5 B-kanten uit hun repertoire. Maar ja, daar komt weer om de hoek kijken dat het een groepsverband was waar Gem Archer en Andy Bell ook in hun eentje liedjes voor schreven.
Gelukkig was daar ‘Be Here Now’ als afsluiter, met overigens nog een paar minuten op de klok na het wegsterven van deze klanken. Wie had gedacht dat die na 20 jaar zo te gek zou werken. Erg blij mee. Wat was z’n stem goed! Uiteraard dieper dan in 1997, maar dat geraspte was toen ook al. Niet de meest uitzonderlijke hoogvlieger, maar dit zijn de categorie songs die hij moet blijven spelen om het in deze fase van zijn carrière voor hemzelf en de fans interessant te houden. ‘Rock ’N’ Roll Star’ en ‘Morning Glory’ hebben we ook nog wel gehoord tijdens de latere jaren van Oasis en daarna door Beady Eye. Die ‘Be Here Now’-liedjes zijn tot nu toe de unieke dingen.
Moeten we het nog hebben over het publiek? Hadden geen idee. Beetje herkenning bij de eerste 2 liedjes, maar dan vooral bij de Engelsen vooraan. Bedenk je een wereld waar je op een festival staat en je hart niet sneller gaat kloppen als de helikopter-geluiden van ‘Morning Glory’ door de tent schallen. Ergens tegen het einde was Liam nog effe boos op… iets of iemand, en zei nog later off-mic “‘beg your fucking pardon, mate?” tegen iemand die “show us yur tits!” riep. Sowieso tóch weer de boze blikken richting de monitor-man, maar hij was er niet meer het gehele optreden mee in de weer zoals in de Beady Eye-tijd. Hij leek niet goed op z'n plek toen, hij ging helemaal aan het einde zelfs echt full Johnny Rotten en sprong bijvoorbeeld zelfs in het publiek bij Paradiso met massa-verdrukking en een beveiligers-ingreep tot gevolg. Het is niet verwonderlijk dat hij nu terugkijkt op die periode als een zwarte tijd, en zegt dat hij nu goed in z'n vel zit.
16:30 gearriveerd, 18:00 vol gas vertrokken. Eerst nog laatste blik op het programma in ijdele hoop. Had Chuck D nog wel weer eens live willen zien maar dat was én aan de andere kant van het terrein én hij speelt blijkbaar met die gasten van Rage Against The Machine, en met de angst dat ze nummers zouden spelen van laatstgenoemde héél snel vertrokken. Was op tijd terug naar de andere kant van het land om op TV de registratie in de avond te zien. Het is lastig te bevatten dat mensen zich daar nog één middag, laat staat een weekend, kunnen vermaken. Zag in de uitzending een totaal irrelevant System Of A Down waar mensen 15 jaar na dato wachten op dat ene liedje, wat vervolgens ontzettend slordig wordt afgewerkt en totaal doodvalt in het refrein omdat ze bepaalde elementen niet spelen. Zag een zoutloos Kings Of Leon die 4 jaar geleden (toen ik één dag in Landgraaf was voor Miles Kane en tegen beter weten in na afloop bleef hangen) exact hetzelfde trucje flikten en daarna dus wederóm geboekt werden. Dan verdien je het ook gewoon. Zag achter elkaar een stuk of 5 totaal inwisselbare tokkel-jongens met voorspelbare akkoordjes en 3FM-adepten die er met tranen in hun ogen bij stonden te kijken. En die feestnummers met hun eindeloze reggaeton-dreun en onverstaanbare teksten van Broederliefde op het hoofdpodium terwijl Ronnie Flex op de parkeerplaats stond?! Ze doen echt maar gewoon wat op dat festival hè, als ze de buit maar binnen hebben van in ieder geval één winstmakende headliner per jaar die ze niet in de Ziggo konden plaatsen. En Liam, 4 nummers (semi-live op themakanaal), respectievelijk ‘Wall Of Glass’, ‘Greedy Soul’, ‘Bold’ en ‘D'you Know What I Mean?’ uitgezonden, en NPO3 en 3FM hadden interviews met hem.
Voorlopig dus 3 sterren, maar aan zijn performance en stem lag het niet. Hij klonk weer fenomenaal, en had podiumpresentatie to the max. Hij is helemaal terug. Echter, voor de UK warm-ups in de zaaltjes was deze opzet van de show prima, maar voor een festival-set in Europa moet hij toch beter leren selecteren. Denk je deze vorm in, maar dan ‘Rockin’ Chair’ (zoals hij beloofde!), ’Supersonic’ en ‘Stay Young’ of ‘Listen Up’ (dan beide twee tonen lager lol) en ‘In The Bubble With A Bullet’ of ‘The World's Not Set In Stone’ ertussen gesprenkeld. Dat gaat wel goed komen, want in tegenstelling tot z’n broer zal hij zich geen 2 jaar lang aan dezelfde setlist vastklampen. Zeer spoedig staat hij ergens op een festival voor de volle anderhalf uur gepland, ik ben benieuwd. Festival in Luik over een maand: helft goedkoper, dubbel goede line-up, net zo verschrikkelijk afgelegen en óf z’n stem alweer versleten óf de set verder uitgekristalliseerd. Sowieso dom dat het album nog 4 maanden op zich laat wachten, hij gaat heel veel momentum verliezen. Maar dit was het puur waard voor dat eerste half uur en de afsluiter.
De set was hetzelfde als wat we hebben kunnen zien in Engeland, en dat is niet goed genoeg voor de festivals. Door de hakkelende spanningsboog en de hele matige nieuwe liedjes aan het eind én het overslaan van kroonjuweel ‘Paper Crown’ is het een set die het vooral moet hebben van de eerste paar kneiters gecombineerd met de Oasis deeper cuts die daarna nog volgen.
3 gigs in 3 landen in 24 uur, zijn stem had het zwaar te verduren gekregen, zoals hij zelf beaamde in een interview, maar was nog altijd ver boven verwachting. Met opening ‘Fuckin’ In The Bushes’ van tape in ‘Rock ’n’ Roll Star’ in ‘Morning Glory’ kun je niet misgaan. Hij kwam op en imiteerde plagerig het legertje fotografen vooraan, dat heb ik hem wel eens eerder zien doen. De band is niet zo goed als Beady Eye, niet individueel en niet hoe ze op elkaar ingespeeld zijn, zwakke harmonie-vocalen. Ik zeg niet dat ze afschuwelijk zijn, maar ze missen simpelweg nog het vuur wat je wilt zien en horen op dit repertoire. Z’n broer had bijvoorbeeld lang een vreselijke drummer die alles plat wist te slaan die vorig jaar gelukkig is vervangen, overigens verrassend genoeg door Chris Sharrock (Beady Eye, Oasis). Liam kiest ook voor een ieder geval één voor hem bekende vaste kracht: gitarist Jay Mehler kwam mee uit de laatste tour-variant van Beady Eye.
![Liam Gallagher - Bold [HQ, new song - Live at Pinkpop Festival - 05-06-2017]](http://i.ytimg.com/vi/LiFC2nAcLT4/0.jpg)
Eigen compositie ’Bold’ is geweldig en past heel goed in dat begin van de set, een hoogtepunt die we rondom 2000 veel op de radio hadden gehoord. Daarvoor ‘Wall Of Glass’, komt ook al binnen alsof het een single van weleer is. Niets aan veranderen. Daartussenin is ‘Greedy Soul’ echter een aardige album-track met voorspelbare rock-riedel, maar niet goed genoeg voor een festival-set. Denk ‘Three Ring Circus’ (die ik altijd wél graag hoorde), ‘I'm Just Saying’, ‘I Believe In All’ of ’Two Of A Kind’. Je kent het allemaal wel, niet vreselijk, maar de bekende repeterende cirkel.
Het blok daarna bevat een 6 minuten durende versie van ‘D’you Know What I Mean’? Een halve stap lager gespeeld, bijna grunge-y, en Liam zingt de zinnen compleet en vol passie, keert zich niet af van de microfoon zoals hij de afgelopen 10 jaar zo vaak deed aan het einde van zinnen. En ‘Slide Away’, ook een halve stap lager, ook een genot om na een jaar of 8 eindelijk weer door dé stem live te horen. Noel's akoestische versie is prachtig, maar dit blijft wel de real deal. So far, so good, het eerste half uur is heel sterk.
Hier slaat het echter om. “Alright, we’re coming back into the present. You get parking tickets for hanging about in the past, d’you know what I mean?” En dat hebben we geweten. Ik zei het vorige week al voorzichtig, maar de 4 (!) nieuwe liedjes achter elkaar (!) zijn gewoon niet zo heel goed. ‘All I Need’ met de repeterende coupletten rondom dezelfde laagvoetige nootjes, “all things must pass”, “tomorrow never knows”, het lijkt verdomme wel een recente Ringo-lyric. ‘I Get By’ in de eerdere categorie van aardige rock-liedjes met hetzelfde schemaatje, maar wat je op het album na 2 keer gaat skippen. Gelukkig nog wat melodie in de brug, voordat het weer op dezelfde dreun uitkomt. Exact hetzelfde weer op ‘You Better Run’, hoe vaak - “oh-hoh… yea-ahhhh” - hebben we dit nu niet al gehoord? “Come on, Gimme Shelter, it’s all gone, Helter Skelter”… En al hebben de meeste een ander ritme, ook weer precies hetzelfde verhaal op ‘Universal Gleam’, je kunt ze vooraf al helemaal intekenen, en niet op de positieve manier. Dat had bijvoorbeeld ‘Man Of Misery’ ook, maar daar zat tenminste nog een bepaalde passie in die hier lijkt te ontbreken bij de band. De plastic toeters helpen ook niet mee.
Dit is waar de set helemaal in elkaar zakt en je het puur moet hebben van dé stem en het charisma waarmee je een tent deelt. Die liedjes duren ook allemaal 3-4 minuten, veel te lang voor de weinige inhoud die het heeft. Dit is een dik kwartier waar de aandacht volledig verslapt en ik het publiek niet kan kwalijk nemen dat ze iets anders - maar wát, op dat festival? - gaan doen, zeker omdat er maar geen uitzicht is op alleen al een ’Cigarettes & Alcohol’, wat zo goed werkte als showstopper tijdens de tour rondom ‘BE’. Hoe hij ‘Paper Crown’ niet kan spelen maar deze 4 liedjes wel is mij een raadsel, al weet ik dat de grootste legendes hun eigen zwakste keurmeesters zijn. Hij zal wellicht de noten niet elke avond kunnen halen. Maar dat gaat op ‘Bold’ ook nog goed.
Als hij over de drempel van Oasis-liedjes heen is moet hij ook gewoon Beady Eye-materiaal gaan spelen. Het gedeelte na een minuut of 30-35 moet opgepept worden met in ieder geval de singles ‘Four Letter Word’ en ‘Flick Of The Finger’, en dan heb ik het nog niet eens over de in totaal 10 sterke album-tracks en 5 B-kanten uit hun repertoire. Maar ja, daar komt weer om de hoek kijken dat het een groepsverband was waar Gem Archer en Andy Bell ook in hun eentje liedjes voor schreven.
![Liam Gallagher - Be Here Now [Live at Pinkpop Festival - 05-06-2017]](http://i.ytimg.com/vi/0hqbeiZZ4L8/0.jpg)
Gelukkig was daar ‘Be Here Now’ als afsluiter, met overigens nog een paar minuten op de klok na het wegsterven van deze klanken. Wie had gedacht dat die na 20 jaar zo te gek zou werken. Erg blij mee. Wat was z’n stem goed! Uiteraard dieper dan in 1997, maar dat geraspte was toen ook al. Niet de meest uitzonderlijke hoogvlieger, maar dit zijn de categorie songs die hij moet blijven spelen om het in deze fase van zijn carrière voor hemzelf en de fans interessant te houden. ‘Rock ’N’ Roll Star’ en ‘Morning Glory’ hebben we ook nog wel gehoord tijdens de latere jaren van Oasis en daarna door Beady Eye. Die ‘Be Here Now’-liedjes zijn tot nu toe de unieke dingen.
Moeten we het nog hebben over het publiek? Hadden geen idee. Beetje herkenning bij de eerste 2 liedjes, maar dan vooral bij de Engelsen vooraan. Bedenk je een wereld waar je op een festival staat en je hart niet sneller gaat kloppen als de helikopter-geluiden van ‘Morning Glory’ door de tent schallen. Ergens tegen het einde was Liam nog effe boos op… iets of iemand, en zei nog later off-mic “‘beg your fucking pardon, mate?” tegen iemand die “show us yur tits!” riep. Sowieso tóch weer de boze blikken richting de monitor-man, maar hij was er niet meer het gehele optreden mee in de weer zoals in de Beady Eye-tijd. Hij leek niet goed op z'n plek toen, hij ging helemaal aan het einde zelfs echt full Johnny Rotten en sprong bijvoorbeeld zelfs in het publiek bij Paradiso met massa-verdrukking en een beveiligers-ingreep tot gevolg. Het is niet verwonderlijk dat hij nu terugkijkt op die periode als een zwarte tijd, en zegt dat hij nu goed in z'n vel zit.
16:30 gearriveerd, 18:00 vol gas vertrokken. Eerst nog laatste blik op het programma in ijdele hoop. Had Chuck D nog wel weer eens live willen zien maar dat was én aan de andere kant van het terrein én hij speelt blijkbaar met die gasten van Rage Against The Machine, en met de angst dat ze nummers zouden spelen van laatstgenoemde héél snel vertrokken. Was op tijd terug naar de andere kant van het land om op TV de registratie in de avond te zien. Het is lastig te bevatten dat mensen zich daar nog één middag, laat staat een weekend, kunnen vermaken. Zag in de uitzending een totaal irrelevant System Of A Down waar mensen 15 jaar na dato wachten op dat ene liedje, wat vervolgens ontzettend slordig wordt afgewerkt en totaal doodvalt in het refrein omdat ze bepaalde elementen niet spelen. Zag een zoutloos Kings Of Leon die 4 jaar geleden (toen ik één dag in Landgraaf was voor Miles Kane en tegen beter weten in na afloop bleef hangen) exact hetzelfde trucje flikten en daarna dus wederóm geboekt werden. Dan verdien je het ook gewoon. Zag achter elkaar een stuk of 5 totaal inwisselbare tokkel-jongens met voorspelbare akkoordjes en 3FM-adepten die er met tranen in hun ogen bij stonden te kijken. En die feestnummers met hun eindeloze reggaeton-dreun en onverstaanbare teksten van Broederliefde op het hoofdpodium terwijl Ronnie Flex op de parkeerplaats stond?! Ze doen echt maar gewoon wat op dat festival hè, als ze de buit maar binnen hebben van in ieder geval één winstmakende headliner per jaar die ze niet in de Ziggo konden plaatsen. En Liam, 4 nummers (semi-live op themakanaal), respectievelijk ‘Wall Of Glass’, ‘Greedy Soul’, ‘Bold’ en ‘D'you Know What I Mean?’ uitgezonden, en NPO3 en 3FM hadden interviews met hem.
Voorlopig dus 3 sterren, maar aan zijn performance en stem lag het niet. Hij klonk weer fenomenaal, en had podiumpresentatie to the max. Hij is helemaal terug. Echter, voor de UK warm-ups in de zaaltjes was deze opzet van de show prima, maar voor een festival-set in Europa moet hij toch beter leren selecteren. Denk je deze vorm in, maar dan ‘Rockin’ Chair’ (zoals hij beloofde!), ’Supersonic’ en ‘Stay Young’ of ‘Listen Up’ (dan beide twee tonen lager lol) en ‘In The Bubble With A Bullet’ of ‘The World's Not Set In Stone’ ertussen gesprenkeld. Dat gaat wel goed komen, want in tegenstelling tot z’n broer zal hij zich geen 2 jaar lang aan dezelfde setlist vastklampen. Zeer spoedig staat hij ergens op een festival voor de volle anderhalf uur gepland, ik ben benieuwd. Festival in Luik over een maand: helft goedkoper, dubbel goede line-up, net zo verschrikkelijk afgelegen en óf z’n stem alweer versleten óf de set verder uitgekristalliseerd. Sowieso dom dat het album nog 4 maanden op zich laat wachten, hij gaat heel veel momentum verliezen. Maar dit was het puur waard voor dat eerste half uur en de afsluiter.
Nu te pre-orderen
Haters can be so lame and vicious
Hating on me because I'm ambitious
They sound like they need lots of love, lots of love
That's why I'm sending them hugs and kisses
Hating on me because I'm ambitious
They sound like they need lots of love, lots of love
That's why I'm sending them hugs and kisses
Echt een doods publiek, eigenlijk is de hele sfeer nogal matig. Het enige positieve vond ik Liam's stem.quote:Op zondag 25 juni 2017 13:59 schreef TNA het volgende:
Hier Liams hele optreden op Glastonbury (zolang de link actief blijft):
I fell in love with the sound of my heels on the wooden floor
I don't want our footsteps to be silent anymore
I don't want our footsteps to be silent anymore
Dit ja. Als hij op main (Pyramid) had gespeeld was dat wel anders. Maar dannog, dat heb je altijd op festivals helaas.quote:
[..]
Echt een doods publiek, eigenlijk is de hele sfeer nogal matig. Het enige positieve vond ik Liam's stem.
Nieuwe album maar even gepreordered. Noel's album kwam niet veel later toch? Weet iemand wanneer we daar meer over horen? Die wil ik nl ook meteen orderen.
album van Noel komt een maand later uit. Ik verwacht dat de details daarvan nog voor de tour met U2 worden bekend gemaakt...wat een vooruitzicht 2 gallagher platen binnen een maandquote:
[..]
Dit ja. Als hij op main (Pyramid) had gespeeld was dat wel anders. Maar dannog, dat heb je altijd op festivals helaas.
Nieuwe album maar even gepreordered. Noel's album kwam niet veel later toch? Weet iemand wanneer we daar meer over horen? Die wil ik nl ook meteen orderen.
I fell in love with the sound of my heels on the wooden floor
I don't want our footsteps to be silent anymore
I don't want our footsteps to be silent anymore
dat verhaal over steve cooganquote:
Op
https://www.facebook.com/(...)eos/321434008287874/
'Greedy Soul' komt ineens tot leven, hele andere track die helemaal niet meer zo generiek klinkt. Des te meer redenen waarom z'n live-band gewoon niet goed is.
Denk dat Jay Mehler info heeft over nog een buitenechtelijk kindje van Liam ofzo, hoe juist hij uit de laatste Beady Eye live-incarnatie is overgekomen terwijl er een volledig frisse start is gemaakt, is niet te verklaren. YouTube 'D'You Know What I Mean?' van bijvoorbeeld Pinkpop, z'n solo richting het einde is afschuwelijk. En heeft iemand hem die eerste doodsimpele gebogen noot van 'Rock 'n' Roll Star' al goed horen uitvoeren? YouTube bv. Glastonbury, wow...
0:32, en het is bijna elke keer raak. Lekkere start altijd. En check dan gelijk even hoe Liam de eerste noten van 'Morning Glory' raakt, 6:02! En dat terwijl hij z'n in-ears alweer aan de kant heeft gegooid.
As. vrijdag gloednieuwe single, nog niet live gedaan, veelbelovend dus.
[ Bericht 0% gewijzigd door Aisumasen op 29-06-2017 21:10:19 (typp) ]
'Greedy Soul' komt ineens tot leven, hele andere track die helemaal niet meer zo generiek klinkt. Des te meer redenen waarom z'n live-band gewoon niet goed is.
Denk dat Jay Mehler info heeft over nog een buitenechtelijk kindje van Liam ofzo, hoe juist hij uit de laatste Beady Eye live-incarnatie is overgekomen terwijl er een volledig frisse start is gemaakt, is niet te verklaren. YouTube 'D'You Know What I Mean?' van bijvoorbeeld Pinkpop, z'n solo richting het einde is afschuwelijk. En heeft iemand hem die eerste doodsimpele gebogen noot van 'Rock 'n' Roll Star' al goed horen uitvoeren? YouTube bv. Glastonbury, wow...
0:32, en het is bijna elke keer raak. Lekkere start altijd
. En check dan gelijk even hoe Liam de eerste noten van 'Morning Glory' raakt, 6:02! En dat terwijl hij z'n in-ears alweer aan de kant heeft gegooid.As. vrijdag gloednieuwe single, nog niet live gedaan, veelbelovend dus.
[ Bericht 0% gewijzigd door Aisumasen op 29-06-2017 21:10:19 (typp) ]
Helaas, een van z’n slechtste liedjes van de afgelopen jaren. Eentje in de categorie ‘Wigwam’ en ‘Don't Brother Me’. De Rutles-achtige teksten, ditmaal ook een geforceerde Kinks-referentie. De laagvoetige melodieën. Wel een goede sound, z'n vocalen zijn top. Nog genoeg hoop voor het album, maar dit komt hopelijk niet van de hand van z’n songwriters (Greg Kurstin en Andrew Wyatt/Miike Snow).
Vind dit echt een matig nummer helaas.
Ik zou de sound van Flick of the Finger graag horen
Beste BE nummer vond ik.
Ik zou de sound van Flick of the Finger graag horen
Beste BE nummer vond ik.
Geen slecht nummer, vind ik. Nummer straalt leuke sfeer uit en is toch iets anders dan de typische Oasis-sound, meer in het verlengde van BE.
Voetbalhistorische bedenkingen: https://metcruijffopstap.wordpress.com/
Wat een tijd om in leven te zijn! De wederopstanding van Liam Gallagher. Zo veel positieve promo en goodwill heeft hij misschien z'n gehele carrière nog niet gehad.
Hij gaat er elke gig voor, geeft de fans wat ze willen, is professioneel bezig met z'n act en z'n stem. Kan niet wachten op de reacties in Amerika, waar hij start met een prestigieus slot op het Lollapalooza-festival, hier kan hij in één klap opnieuw op de kaa...
Ahhhh, laat alles maar weer zitten...
Hij gaat er elke gig voor, geeft de fans wat ze willen, is professioneel bezig met z'n act en z'n stem. Kan niet wachten op de reacties in Amerika, waar hij start met een prestigieus slot op het Lollapalooza-festival, hier kan hij in één klap opnieuw op de kaa...
Ahhhh, laat alles maar weer zitten...
Liam heeft een nieuwe single uit; For What It's Worth. Te luisteren op Spotify. Ik vind het een prima nummertje Zin in het album hoor!
Zin in het album hoor!
|
|
