ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
Dit wordt een goed topic zo 
Zelf gelukkig nog nooit in het openbaar in mijn broek gescheten, wel een keer toen ik een jaar of 12 was in mijn broek gescheten terwijl ik stond te kotsen, dacht, doe eerst maar kotsen en dan schijten, maar toch iets verkeerd ingeschat. En een keer onder de douche, dacht een scheet te laten, maar er kwam iets meer mee dan alleen maar lucht. Maar goed, dat kon ik zo weg spoelen.
Keer tijdens een mountainbike tocht in de Ardennen een maat die op de fiets in zijn broek scheet, hij in de bosjes zijn onderbroek uitgedaan en weg geflikkerd, en weer door fietsen. Scheet ie daarna weer in zijn broek Moest ie nog 10 kilometer op de mountainbike met stront die langs zijn benen naar beneden droop
Zelf gelukkig nog nooit in het openbaar in mijn broek gescheten, wel een keer toen ik een jaar of 12 was in mijn broek gescheten terwijl ik stond te kotsen, dacht, doe eerst maar kotsen en dan schijten, maar toch iets verkeerd ingeschat.
En een keer onder de douche, dacht een scheet te laten, maar er kwam iets meer mee dan alleen maar lucht. Maar goed, dat kon ik zo weg spoelen.Keer tijdens een mountainbike tocht in de Ardennen een maat die op de fiets in zijn broek scheet, hij in de bosjes zijn onderbroek uitgedaan en weg geflikkerd, en weer door fietsen. Scheet ie daarna weer in zijn broek
Moest ie nog 10 kilometer op de mountainbike met stront die langs zijn benen naar beneden droop
quote:Op maandag 24 februari 2014 12:21 schreef Kper_Norci het volgende:
Keer tijdens een mountainbike tocht in de Ardennen een maat die op de fiets in zijn broek scheet, hij in de bosjes zijn onderbroek uitgedaan en weg geflikkerd, en weer door fietsen. Scheet ie daarna weer in zijn broek
Ik heb geen speciaal talent. Ik ben slechts nieuwsgierig.
Als je daar met 3 mensen zit, waaronder de baas, hoevel ze niet lang te zoeken hequote:Op maandag 24 februari 2014 09:05 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:
[..]
Want je moeder heeft een merkje met je naam er in genaaid voor op kamp?
Anders kan ik geen reden bedenken waarom het erg zou zijn als ze hem zouden vinden.
Ik vecht met zwervers voor mijn plezier. Binnenkort ook op YouTube!
Bah... nou ik heb ook verplicht in een schijtbroek rondgelopen... toen ik 16 was, jawel! IN DE EFTELING! 
Je weet niet waar je blijft, kunt niet naar de wc want die zitten propvol met bejaarden en jengelende kids. Plus komt nog bij dat het geld kost. Ben de struiken ingeslopen waar het stil was en heb de bruine 'geplette' beer uit mijn ondergoed gewerkt met een stokje. Gelukkig lag er een pakje Tempo's (?) dus ik die tussen mijn ondergoed en jeans gestopt, plus nog een stel in mijn ondergoed... Maar ja, het gemeur was niet van de lucht. Ze kijken om, of je aan met een rare blik... Ben maar naar huis gefietst...
Gelukkig nóóit op m'n werk meegemaakt.
Je weet niet waar je blijft, kunt niet naar de wc want die zitten propvol met bejaarden en jengelende kids. Plus komt nog bij dat het geld kost. Ben de struiken ingeslopen waar het stil was en heb de bruine 'geplette' beer uit mijn ondergoed gewerkt met een stokje. Gelukkig lag er een pakje Tempo's (?) dus ik die tussen mijn ondergoed en jeans gestopt, plus nog een stel in mijn ondergoed... Maar ja, het gemeur was niet van de lucht. Ze kijken om, of je aan met een rare blik... Ben maar naar huis gefietst...
Gelukkig nóóit op m'n werk meegemaakt.
Waaaaattttt??? Viezerik, ga gewoon op tijd naar het toilet!quote:Op maandag 24 februari 2014 01:55 schreef Klaploper het volgende:
alsof dit jullie haters nooit gebeurd is... Het gebeurt niet vaak maar wel 1 keer per 2 jaar ofzo, maar de laatste keer was alweer 4 jaar geleden
Je gaat toch godverdomme niet met een vol gescheten broek op je werk zitten, dan ga je toch gelijk naar huis
Opeten. Duurt even, maar dan ben je wel goed bezig voor het milieu.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
I.c.m. Ghb. Meerdere malen in m'n broek gepoept. Gelukkig wel gewoon thuis.quote:
'De Japanners juichen, het net beweegt, maar de vis is niet gevangen.' http://www.youtube.com/watch?v=hzHKKo1oKD0
Ik ben daar dan ook mee gestopt. Soms moet je moeilijke beslissingen nemen.quote:Op woensdag 19 maart 2014 22:24 schreef De_Dorstige het volgende:
[..]
I.c.m. Ghb. Meerdere malen in m'n broek gepoept. Gelukkig wel gewoon thuis.
'De Japanners juichen, het net beweegt, maar de vis is niet gevangen.' http://www.youtube.com/watch?v=hzHKKo1oKD0
En wat als je nou voor je werk in je broek schijt? "Wat doe je voor werk?" "Ik schijt broek..." "Oh? Hoe dat zo?" "Ik test lek dichtheid van Jeans op doorlekken bij dit soort ongelukken" "Aha!" "en levert het wat op?" " Ja... shit hè?"
Hoe kwam jij na een maand ineens weer op het idee om dit verhaal te delen?quote:
Bah... nou ik heb ook verplicht in een schijtbroek rondgelopen... toen ik 16 was, jawel! IN DE EFTELING!
Je weet niet waar je blijft, kunt niet naar de wc want die zitten propvol met bejaarden en jengelende kids. Plus komt nog bij dat het geld kost. Ben de struiken ingeslopen waar het stil was en heb de bruine 'geplette' beer uit mijn ondergoed gewerkt met een stokje. Gelukkig lag er een pakje Tempo's (?) dus ik die tussen mijn ondergoed en jeans gestopt, plus nog een stel in mijn ondergoed... Maar ja, het gemeur was niet van de lucht. Ze kijken om, of je aan met een rare blik... Ben maar naar huis gefietst...
Gelukkig nóóit op m'n werk meegemaakt.
Soms
Moest er ineens aan denken... zijdelingse post...quote:
[..]
Hoe kwam jij na een maand ineens weer op het idee om dit verhaal te delen?
Hmmm... hoe ziet opgegeten stront eruit?? Als stront? Of is het méér dan dat...?quote:
Opeten. Duurt even, maar dan ben je wel goed bezig voor het milieu.
Alleen als je in de auto ontbijt, op weg naar t werk. En je ochtendboodschap zich hoogdringend aandient terwijl je nog 10 minuten moet rijden.quote:
alsof dit jullie haters nooit gebeurd is... Het gebeurt niet vaak maar wel 1 keer per 2 jaar ofzo, maar de laatste keer was alweer 4 jaar geleden
5 Ferrari's op videoband!
Voortaan maar een Tena onder de broek aan naar het werk dan.
Sergeant Frank Drebin, Detective Lieutenant Police Squad
Hm... met een Tena kun je je laten gaan, een Tena verhoogt de productiviteit. Schijten en zeiken terwijl je werkt... Geen plaspauze meer... Ik ga dat aan de vakbonden voorleggen... vind het een prima idee! Elke werknemer in de Tena! Aan de slag!quote:
Voortaan maar een Tena onder de broek aan naar het werk dan.
Waren vakbonden er niet vooral voor de arbeider?quote:Op donderdag 20 maart 2014 20:39 schreef Lupus0001 het volgende:
[..]
Hm... met een Tena kun je je laten gaan, een Tena verhoogt de productiviteit. Schijten en zeiken terwijl je werkt... Geen plaspauze meer... Ik ga dat aan de vakbonden voorleggen... vind het een prima idee! Elke werknemer in de Tena! Aan de slag!
Sergeant Frank Drebin, Detective Lieutenant Police Squad
Oh maar hier zullen ze het vast wel mee eens zijn: broekpoepen is economisch verantwoord: denk aan de wasmiddelverkoop, de luier verkoop; we gaan er allemaal op vooruit...quote:
[..]
Waren vakbonden er niet vooral voor de arbeider?
Idereen moet broekpoepen... de werknemer, gever, managers CEO's...
[ Bericht 4% gewijzigd door Lupus0001 op 20-03-2014 21:15:15 ]
De laatste keer dat ik in mijn broek poepte was ik 2
Dienstregelingen dient te allen tijde conform de trein te rijden.
Liar, liar poepbroek on fire...quote:Op donderdag 20 maart 2014 21:13 schreef Made-In-Holland het volgende:
De laatste keer dat ik in mijn broek poepte was ik 2
Ik heb geen idee, ik denk dat alles wat je opeet er uiteindelijk als stront uit komt te zien.quote:
[..]
Hmmm... hoe ziet opgegeten stront eruit?? Als stront? Of is het méér dan dat...? [ afbeelding ]
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Gebeurde bij mij een keer toen ik op excursie ging met school. Vlak voordat we de bus terugnamen dacht ik dat het een gewone scheet was, maar er kwam een behoorlijke lading mee. En toen moest ik nog, met de diarree anderhalf uur naast iemand in de bus zitten .
.
AZ
ALKMAAR
ALKMAAR
En diegene wist er vanaf?quote:
Gebeurde bij mij een keer toen ik op excursie ging met school. Vlak voordat we de bus terugnamen dacht ik dat het een gewone scheet was, maar er kwam een behoorlijke lading mee. En toen moest ik nog, met de diarree anderhalf uur naast iemand in de bus zitten
Gerieflijke groeten, ChevyCaprice
Moderator DIG
Russell-supporter (LET'S GO GEORGE!) F1 Watcher
🇺🇦 Fight Fight Fight! 🇺🇦
Moderator DIG
Russell-supporter (LET'S GO GEORGE!) F1 Watcher
🇺🇦 Fight Fight Fight! 🇺🇦
Op 
.
Ik moet het toch even van me afschrijven.
Ben sinds 3 weken aan de slag op een Lyceum met internaat. Vanavond moest ik om 20h beginnen. Rijd in de auto en ben dichtbij om 19h40, maar voel ineens enorme krampen. Ik maak mn broek en gordel los, maar het blijft dringend. Het lyceum is enorm, er is een flinke afstand te gaan, ik twijfel of ik gauw buiten ga, maar gok erop dat ik de WC nog haal. Parkeer snel mn auto en begin te lopen naar het internaat gebouw waar ik werk. Kom onderweg de directeur tegen, die op hetzelfde terrein woont, en groet hem gauw. Ik loop door en voel dat ik controle verlies. Kom bij het gebouw aan, er liggen een paar tassen voor de deur van leerlingen, maar de leerlingen zelf zijn er niet, gelukkig. Ik weet de eerste deur open te maken, maar moet nog een tweede deur door, die op slot zit, vervolgens een lange gang, en aan het einde zijn de toiletten... Op dit moment voel ik dat ie 'kopjes geeft', ik voel dat het er vanzelf uit begint te komen, maar denk het te kunnen houden.
De gesloten deur is inderdaad gesloten. Ik probeer hem te openen met sleutel, maar gebruik de verkeerde sleutel. Ik probeer gauw mn andere sleutel te pakken, maar het is al te laat, het komt er vanzelf uitzetten. Ik kan niet houden en ontspan, voel de warmte en ruik de stank, gadverdamme....
Deur open en naar de toiletten. Echt heel mn broek vol. Dit is me nog nooit eerder overkomen en is duidelijk buikkramp. Ga een toilethokje in en doe mn bovenkleren en schoenen uit, trek mn broek naar beneden, een hele kwak valt op de vloer. Ondertussen wacht mn baas (vrouw), die ik dus sinds 3 weken pas ken, met collega's, op me op haar kantoor voor de briefing. Ik heb mn telefoon in de auto laten liggen. Wat moet ik nu dan?
Sta dus in mn nakie in die toiletten mezelf af te vegen met papier, maar t is een enorme hoeveelheid, stront tussen en op mn benen, op de grond, aan mn handen, één grote ramp. Uiteindelijk ga ik naar de wastafels om me te wassen en dat werkt aardig goed. Maar nu zit ik dus zonder ondergoed en zonder broek. Het enige wat ik heb is een sjaal, een trui en een vest. Ik moet zo'n 500 meter lopen, langs de internaatgebouwen, terwijl leerlingen aan het arriveren zijn en riskeren me te zien. Het is zeker dat er een aantal voor de deur staan te wachten. Als ze me zien kan ik net zo goed ontslag nemen. Ik besluiten uit het raam te springen (gelukkig ben ik niet op een etage naar toilet gegaan). Trui aan, sjaal over mn intieme delen en ik houd mn vest met de handen voor me. Het is pikkedonker maar vind mn weg. Ik moet noodgedwongen over een terrein heen waarin ik zichtbaar ben. Een leerling loopt met zn tas zo'n 20 meter verderop de andere kant op. Mijn benen zijn bloot en duidelijk zichtbaar, maar hij lijkt niets op te merken. Ik loop door en zie in de verte bij mn auto andere leerlingen aankomen. Ik vertrouw erop dat ze niets zien en wanneer ze langs me lopen, kijken ze niet naar me. Eindelijk...
Snel schoon ondergoed aan. De baas belt en ik leg uit dat ik op locatie ben, en er zo aankom, en zal uitleggen waarom ik te laat ben. Spijkerbroek aan en ik voel me al een stuk beter. Leg aan mn baas uit wat er is gebeurd, die stelt voor dat ik naar huis ga als ik zien ben, maar ik zeg dat t wel gaat, alleen dat ik een vuilniszak nodig heb, de toiletten moet schoonmaken en een douche wil. Ze helpt me schoonmaak spullen te vinden en ik ben 30 minuten bezig met poetsen.
Daarna voel ik me tegelijkertijd smerig en een held, want letterlijk mn stront aan mn handen mezelf uit deze situatie gered, mission impossible style... leerlingen hebben niets doorgehad, baas houdt dr mond. Morgen kleren in de was en klaar.
Onder de douche was het net of ik niet schoon werd, echt zuiver psychologisch want ik hem mezelf grondig geboend van top tot teen, maar het blijft een raar gevoel.
Hopelijk de eerste en laatste keer.
[ Bericht 25% gewijzigd door Ali_Kannibali op 08-12-2014 22:06:48 ]
Ben sinds 3 weken aan de slag op een Lyceum met internaat. Vanavond moest ik om 20h beginnen. Rijd in de auto en ben dichtbij om 19h40, maar voel ineens enorme krampen. Ik maak mn broek en gordel los, maar het blijft dringend. Het lyceum is enorm, er is een flinke afstand te gaan, ik twijfel of ik gauw buiten ga, maar gok erop dat ik de WC nog haal. Parkeer snel mn auto en begin te lopen naar het internaat gebouw waar ik werk. Kom onderweg de directeur tegen, die op hetzelfde terrein woont, en groet hem gauw. Ik loop door en voel dat ik controle verlies. Kom bij het gebouw aan, er liggen een paar tassen voor de deur van leerlingen, maar de leerlingen zelf zijn er niet, gelukkig. Ik weet de eerste deur open te maken, maar moet nog een tweede deur door, die op slot zit, vervolgens een lange gang, en aan het einde zijn de toiletten... Op dit moment voel ik dat ie 'kopjes geeft', ik voel dat het er vanzelf uit begint te komen, maar denk het te kunnen houden.
De gesloten deur is inderdaad gesloten. Ik probeer hem te openen met sleutel, maar gebruik de verkeerde sleutel. Ik probeer gauw mn andere sleutel te pakken, maar het is al te laat, het komt er vanzelf uitzetten. Ik kan niet houden en ontspan, voel de warmte en ruik de stank, gadverdamme....
Deur open en naar de toiletten. Echt heel mn broek vol. Dit is me nog nooit eerder overkomen en is duidelijk buikkramp. Ga een toilethokje in en doe mn bovenkleren en schoenen uit, trek mn broek naar beneden, een hele kwak valt op de vloer. Ondertussen wacht mn baas (vrouw), die ik dus sinds 3 weken pas ken, met collega's, op me op haar kantoor voor de briefing. Ik heb mn telefoon in de auto laten liggen. Wat moet ik nu dan?
Sta dus in mn nakie in die toiletten mezelf af te vegen met papier, maar t is een enorme hoeveelheid, stront tussen en op mn benen, op de grond, aan mn handen, één grote ramp. Uiteindelijk ga ik naar de wastafels om me te wassen en dat werkt aardig goed. Maar nu zit ik dus zonder ondergoed en zonder broek. Het enige wat ik heb is een sjaal, een trui en een vest. Ik moet zo'n 500 meter lopen, langs de internaatgebouwen, terwijl leerlingen aan het arriveren zijn en riskeren me te zien. Het is zeker dat er een aantal voor de deur staan te wachten. Als ze me zien kan ik net zo goed ontslag nemen. Ik besluiten uit het raam te springen (gelukkig ben ik niet op een etage naar toilet gegaan). Trui aan, sjaal over mn intieme delen en ik houd mn vest met de handen voor me. Het is pikkedonker maar vind mn weg. Ik moet noodgedwongen over een terrein heen waarin ik zichtbaar ben. Een leerling loopt met zn tas zo'n 20 meter verderop de andere kant op. Mijn benen zijn bloot en duidelijk zichtbaar, maar hij lijkt niets op te merken. Ik loop door en zie in de verte bij mn auto andere leerlingen aankomen. Ik vertrouw erop dat ze niets zien en wanneer ze langs me lopen, kijken ze niet naar me. Eindelijk...
Snel schoon ondergoed aan. De baas belt en ik leg uit dat ik op locatie ben, en er zo aankom, en zal uitleggen waarom ik te laat ben. Spijkerbroek aan en ik voel me al een stuk beter. Leg aan mn baas uit wat er is gebeurd, die stelt voor dat ik naar huis ga als ik zien ben, maar ik zeg dat t wel gaat, alleen dat ik een vuilniszak nodig heb, de toiletten moet schoonmaken en een douche wil. Ze helpt me schoonmaak spullen te vinden en ik ben 30 minuten bezig met poetsen.
Daarna voel ik me tegelijkertijd smerig en een held, want letterlijk mn stront aan mn handen mezelf uit deze situatie gered, mission impossible style... leerlingen hebben niets doorgehad, baas houdt dr mond. Morgen kleren in de was en klaar.
Onder de douche was het net of ik niet schoon werd, echt zuiver psychologisch want ik hem mezelf grondig geboend van top tot teen, maar het blijft een raar gevoel.
Hopelijk de eerste en laatste keer.
[ Bericht 25% gewijzigd door Ali_Kannibali op 08-12-2014 22:06:48 ]
watquote:
Ik moet het toch even van me afschrijven.
Ben sinds 3 weken aan de slag op een Lyceum met internaat. Vanavond moest ik om 20h beginnen. Rijd in de auto en ben dichtbij om 19h40, maar voel ineens enorme krampen. Ik maak mn broek en gordel los, maar het blijft dringend. Het lyceum is enorm, er is een flinke afstand te gaan, ik twijfel of ik gauw buiten ga, maar gok erop dat ik de WC nog haal. Parkeer snel mn auto en begin te lopen naar het internaat gebouw waar ik werk. Kom onderweg de directeur tegen, die op hetzelfde terrein woont, en groet hem gauw. Ik loop door en voel dat ik controle verlies. Kom bij het gebouw aan, er liggen een paar tassen voor de deur van leerlingen, maar de leerlingen zelf zijn er niet, gelukkig. Ik weet de eerste deur open te maken, maar moet nog een tweede deur door, die op slot zit, vervolgens een lange gang, en aan het einde zijn de toiletten... Op dit moment voel ik dat ie 'kopjes geeft', ik voel dat het er vanzelf uit begint te komen, maar denk het te kunnen houden.
De gesloten deur is inderdaad gesloten. Ik probeer hem te openen met sleutel, maar gebruik de verkeerde sleutel. Ik probeer gauw mn andere sleutel te pakken, maar het is al te laat, het komt er vanzelf uitzetten. Ik kan niet houden en ontspan, voel de warmte en ruik de stank, gadverdamme....
Deur open en naar de toiletten. Echt heel mn broek vol. Dit is me nog nooit eerder overkomen en is duidelijk buikkramp. Ga een toilethokje in en doe mn bovenkleren en schoenen uit, trek mn broek naar beneden, een hele kwak valt op de vloer. Ondertussen wacht mn baas (vrouw), die ik dus sinds 3 weken pas ken, met collega's, op me op haar kantoor voor de briefing. Ik heb mn telefoon in de auto laten liggen. Wat moet ik nu dan?
Sta dus in mn nakie in die toiletten mezelf af te vegen met papier, maar t is een enorme hoeveelheid, stront tussen en op mn benen, op de grond, aan mn handen, één grote ramp. Uiteindelijk ga ik naar de wastafels om me te wassen en dat werkt aardig goed. Maar nu zit ik dus zonder ondergoed en zonder broek. Het enige wat ik heb is een sjaal, een trui en een vest. Ik moet zo'n 500 meter lopen, langs de internaatgebouwen, terwijl leerlingen aan het arriveren zijn en riskeren me te zien. Het is zeker dat er een aantal voor de deur staan te wachten. Als ze me zien kan ik net zo goed ontslag nemen. Ik besluiten uit het raam te springen (gelukkig ben ik niet op een etage naar toilet gegaan). Trui aan, sjaal over mn intieme delen en ik houd mn vest met de handen voor me. Het is pikkedonker maar vind mn weg. Ik moet noodgedwongen over een terrein heen waarin ik zichtbaar ben. Een leerling loopt met zn tas zo'n 20 meter verderop de andere kant op. Mijn benen zijn bloot en duidelijk zichtbaar, maar hij lijkt niets op te merken. Ik loop door en zie in de verte bij mn auto andere leerlingen aankomen. Ik vertrouw erop dat ze niets zien en wanneer ze langs me lopen, kijken ze niet naar me. Eindelijk...
Snel schoon ondergoed aan. De baas belt en ik leg uit dat ik op locatie ben, en er zo aankom, en zal uitleggen waarom ik te laat ben. Spijkerbroek aan en ik voel me al een stuk beter. Leg aan mn baas uit wat er is gebeurd, die stelt voor dat ik naar huis ga als ik zien ben, maar ik zeg dat t wel gaat, alleen dat ik een vuilniszak nodig heb, de toiletten moet schoonmaken en een douche wil. Ze helpt me schoonmaak spullen te vinden en ik ben 30 minuten bezig met poetsen.
Daarna voel ik me tegelijkertijd smerig en een held, want letterlijk mn stront aan mn handen mezelf uit deze situatie gered, mission impossible style... leerlingen hebben niets doorgehad, baas houdt dr mond. Morgen kleren in de was en klaar.
Onder de douche was het net of ik niet schoon werd, echt zuiver psychologisch want ik hem mezelf grondig geboend van top tot teen, maar het blijft een raar gevoel.
Hopelijk de eerste en laatste keer.
Stop the violence
Down with the hate
Op vrijdag 21 augustus 2015 01:36 schreef engeopa het volgende:
Deadprez is een frequent bezoeker van Joop.nl. Kneusje eerste klas. walgelijke policor hoofd in de wolken multicultilover.
Down with the hate
Op vrijdag 21 augustus 2015 01:36 schreef engeopa het volgende:
Deadprez is een frequent bezoeker van Joop.nl. Kneusje eerste klas. walgelijke policor hoofd in de wolken multicultilover.
Gelukkig was je op tijd met quoten.quote:
Ik vecht met zwervers voor mijn plezier. Binnenkort ook op YouTube!
wat is dezequote:Op zondag 7 december 2014 23:51 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Ik moet het toch even van me afschrijven.
Ben sinds 3 weken aan de slag op een Lyceum met internaat. Vanavond moest ik om 20h beginnen. Rijd in de auto en ben dichtbij om 19h40, maar voel ineens enorme krampen. Ik maak mn broek en gordel los, maar het blijft dringend. Het lyceum is enorm, er is een flinke afstand te gaan, ik twijfel of ik gauw buiten ga, maar gok erop dat ik de WC nog haal. Parkeer snel mn auto en begin te lopen naar het internaat gebouw waar ik werk. Kom onderweg de directeur tegen, die op hetzelfde terrein woont, en groet hem gauw. Ik loop door en voel dat ik controle verlies. Kom bij het gebouw aan, er liggen een paar tassen voor de deur van leerlingen, maar de leerlingen zelf zijn er niet, gelukkig. Ik weet de eerste deur open te maken, maar moet nog een tweede deur door, die op slot zit, vervolgens een lange gang, en aan het einde zijn de toiletten... Op dit moment voel ik dat ie 'kopjes geeft', ik voel dat het er vanzelf uit begint te komen, maar denk het te kunnen houden.
De gesloten deur is inderdaad gesloten. Ik probeer hem te openen met sleutel, maar gebruik de verkeerde sleutel. Ik probeer gauw mn andere sleutel te pakken, maar het is al te laat, het komt er vanzelf uitzetten. Ik kan niet houden en ontspan, voel de warmte en ruik de stank, gadverdamme....
Deur open en naar de toiletten. Echt heel mn broek vol. Dit is me nog nooit eerder overkomen en is duidelijk buikkramp. Ga een toilethokje in en doe mn bovenkleren en schoenen uit, trek mn broek naar beneden, een hele kwak valt op de vloer. Ondertussen wacht mn baas (vrouw), die ik dus sinds 3 weken pas ken, met collega's, op me op haar kantoor voor de briefing. Ik heb mn telefoon in de auto laten liggen. Wat moet ik nu dan?
Sta dus in mn nakie in die toiletten mezelf af te vegen met papier, maar t is een enorme hoeveelheid, stront tussen en op mn benen, op de grond, aan mn handen, één grote ramp. Uiteindelijk ga ik naar de wastafels om me te wassen en dat werkt aardig goed. Maar nu zit ik dus zonder ondergoed en zonder broek. Het enige wat ik heb is een sjaal, een trui en een vest. Ik moet zo'n 500 meter lopen, langs de internaatgebouwen, terwijl leerlingen aan het arriveren zijn en riskeren me te zien. Het is zeker dat er een aantal voor de deur staan te wachten. Als ze me zien kan ik net zo goed ontslag nemen. Ik besluiten uit het raam te springen (gelukkig ben ik niet op een etage naar toilet gegaan). Trui aan, sjaal over mn intieme delen en ik houd mn vest met de handen voor me. Het is pikkedonker maar vind mn weg. Ik moet noodgedwongen over een terrein heen waarin ik zichtbaar ben. Een leerling loopt met zn tas zo'n 20 meter verderop de andere kant op. Mijn benen zijn bloot en duidelijk zichtbaar, maar hij lijkt niets op te merken. Ik loop door en zie in de verte bij mn auto andere leerlingen aankomen. Ik vertrouw erop dat ze niets zien en wanneer ze langs me lopen, kijken ze niet naar me. Eindelijk...
Snel schoon ondergoed aan. De baas belt en ik leg uit dat ik op locatie ben, en er zo aankom, en zal uitleggen waarom ik te laat ben. Spijkerbroek aan en ik voel me al een stuk beter. Leg aan mn baas uit wat er is gebeurd, die stelt voor dat ik naar huis ga als ik zien ben, maar ik zeg dat t wel gaat, alleen dat ik een vuilniszak nodig heb, de toiletten moet schoonmaken en een douche wil. Ze helpt me schoonmaak spullen te vinden en ik ben 30 minuten bezig met poetsen.
Daarna voel ik me tegelijkertijd smerig en een held, want letterlijk mn stront aan mn handen mezelf uit deze situatie gered, mission impossible style... leerlingen hebben niets doorgehad, baas houdt dr mond. Morgen kleren in de was en klaar.
Onder de douche was het net of ik niet schoon werd, echt zuiver psychologisch want ik hem mezelf grondig geboend van top tot teen, maar het blijft een raar gevoel.
Hopelijk de eerste en laatste keer.
