Borstvoeding deel 180

Ik ben echt zo'n kloek, heb het liefst mijn kinderen zo dicht mogelijk bij me in de buurt

De 2 groten gaan zelden logeren. En toen we laatst een feestje hadden van M. zn werk, pikten we S. rond 0:30 op bij m'n ouders om hem mee naar huis te nemen. Het liefst had ik mijn andere 2 ook meegenomen toen ik even bij ze ging gluren, maar zij vonden het juist zo leuk om bij mijn ouders te blijven slapen!

Mijn oudste ging al logeren toen hij een maand of 3 was. Hij is ondertussen vier en vind uit logeren geweldig hij is deze week al twee keer bij opa gaan logeren.
De jongste is nog niet uit logeren gegaan vindt het bij hem een stuk moeilijker. Al slaapt heel goed, gisteren zelfs van negen tot negen. In april gaan ze voor het eerst samen uit logeren bij mn schoonmoeder.

Jennifer gaat graag logeren, leyla wilt graag maar lukt niet. Dus die mag dan wel naar bed bij opa en oma en als ik naar huis ga dan neem ik haar mee.

Nog niet echt gelogeerd maar zelf wel een nachtje weggeweest. Kinderen bleven dus in hun eigen omgeving en hun oma's hebben opgepast. Meisjes zijn wel wakker geweest maar hebben lekker bij de oma's geslapen. Die offerden hun eigen nachtrust graag op om de meisjes te laten slapen.

Echt uit logeren willen we voor M deze zomer gaan proberen. Eerst bij oma want in de buurt en daar is hij al zo vertrouwd mee. Maar ik denk dat hij dat wel heel leuk zal vinden.

En een tweeling uit logeren sturen daar zit sowieso niet iedereen op te wachten. Besides that blijven ze nog even lekker bij mama.

Mijn oudste was bijna 2 en vroeg er zelf om.
Mijn middelste was bijna 2 en wilde met zijn zus mee

Ze hebben alleen bij mijn ouders gelogeerd maar ook niet echt heel vaak.

Ik heb vandaag gevoed in de viswinkel

Hij laat echt mega gore scheten de hele dag door..
Vis is er niets bij Ik ben ook een kloek al vind ik het wel lastig nu met 3 dat ik hem echt niet los mag laten. (en als het dan ineens wel mag dan wil ik het niet meer )

Ik ben ook een mega plakkerd

Ik ben helemaal niet zo'n plakker . Ze is 6 maanden en ik vind het met haar belabberde slapen en de bv niet zo handig, maar anders zou ik haar heus uit logeren laten gaan. De opa's en oma's aan beide zijden zouden het ook hartstikke leuk vinden - maar nog ff niet.

Ik was bij M (zonder bv) eigenlijk meer een plakker dan bij de meiden met bv

1 onderzoek tov een heleboel onderzoeken die het tegendeel bewijzen. Ik ben er niet zo van onder de indruk eerlijk gezegd.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 10:47 schreef mignonne het volgende:

[..]


je hebt een oudste en een jongste hoe mooi is dat

En dito, althans, dat is het plan hier. Mijn oudste heeft een half besef van wat logeren is, en gaat dan heel hard huilen, ze wil niet ze vindt het eng en wil in haar eigen bed slapen. Dan houdt het op. Als we in wat rustiger vaarwater zitten dan ga ik wel een keertje samen met haar/hen bij mn vader slapen ofzo, gewoon omdat het voor hem leuk is; maar voorlopig mag ze van mij de tijd nemen om er zelf mee te komen.

Even uit belangstelling, omdat ik het gesprek over het logeren heb gevolgd hier: wat is precies jouw gedachte bij deze aanpak? Dat je pas uit logeren gaat doen, op het moment dat het kind er min of meer 'bewust' voor kan kiezen?

Overigens begrijp ik prima dat je een kind niet uit logeren gaat doen als ze al begint te huilen bij de gedachte eraan, maar het lijkt erop dat er ook een opvoedkundige gedachtegang achter zit dat je een kind niet al op een heel jonge leeftijd bij iemand anders laat slapen en ik ben benieuwd wat die gedachtegang dan is.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 11:07 schreef Kyara het volgende:
1 onderzoek tov een heleboel onderzoeken die het tegendeel bewijzen. Ik ben er niet zo van onder de indruk eerlijk gezegd.

+1

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 11:46 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Even uit belangstelling, omdat ik het gesprek over het logeren heb gevolgd hier: wat is precies jouw gedachte bij deze aanpak? Dat je pas uit logeren gaat doen, op het moment dat het kind er min of meer 'bewust' voor kan kiezen?

Overigens begrijp ik prima dat je een kind niet uit logeren gaat doen als ze al begint te huilen bij de gedachte eraan, maar het lijkt erop dat er ook een opvoedkundige gedachtegang achter zit dat je een kind niet al op een heel jonge leeftijd bij iemand anders laat slapen en ik ben benieuwd wat die gedachtegang dan is.

Persoonlijk vind ik dat een jonge baby bij zijn moeder / ouders hoort. Hoe goed iemand anders ook voor hem of haar kan zorgen, ik denk dat een kind van jonger dan een jaar altijd liever bij zijn ouders is en er sowieso nog niks aan heeft. Het kan natuurlijk dat de omstandigheden nu eenmaal zo zijn dat het nodig is, maar ervoor kiezen zou ik zelf niet doen. En zelf had ik het ook vreselijk gevonden .

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 13:09 schreef Phaidra het volgende:
Persoonlijk vind ik dat een jonge baby bij zijn moeder / ouders hoort. Hoe goed iemand anders ook voor hem of haar kan zorgen, ik denk dat een kind van jonger dan een jaar altijd liever bij zijn ouders is en er sowieso nog niks aan heeft. Het kan natuurlijk dat de omstandigheden nu eenmaal zo zijn dat het nodig is, maar ervoor kiezen zou ik zelf niet doen. En zelf had ik het ook vreselijk gevonden .

Waarop baseer je dat een kind onder t jaar altijd liever bij de ouders is?

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 13:13 schreef Nielsch het volgende:

[..]

Wij hebben sinds een week een tweede en hebben nu alweer diverse weekendjes weg gepland staan zonder kinderen voor deze zomer. Heerlijk is dat. Snap persoonlijk nooit waarom bepaalde jonge ouders dat zichzelf ontzeggen.

Omdat het niet voelt als ontzeggen, wellicht?

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 13:09 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Persoonlijk vind ik dat een jonge baby bij zijn moeder / ouders hoort. Hoe goed iemand anders ook voor hem of haar kan zorgen, ik denk dat een kind van jonger dan een jaar altijd liever bij zijn ouders is en er sowieso nog niks aan heeft. Het kan natuurlijk dat de omstandigheden nu eenmaal zo zijn dat het nodig is, maar ervoor kiezen zou ik zelf niet doen. En zelf had ik het ook vreselijk gevonden .

Als ik nu kijk naar hoe het gaat met I. dan merk ik dat zij eigenlijk het liefst bij mij wil zijn nu. Liever ook dan bij haar vader. Ik kan haar ook beter troosten. Toch wil ik dat mijn vriend - dat wil hij zelf uiteraard ook - ook een goede band en hechting met haar krijgt en dus laat ik haar soms bewust aan hem over. Ook ben ik al een paar keer twee uurtjes van huis geweest. Is dat dan ook niet een beetje hetzelfde idee?

Een kind wil altijd bepaalde zaken niet of liever niet, maar je kunt dat toch ook een beetje sturen en aanleren? Ik geloof dat ik het ook fijn vind dat mijn kind zich gaat hechten aan andere mensen.

Ik wil niets bekritiseren hoor, probeer alleen mijn eigen gevoel en standpunt hierover te bepalen eigenlijk. .

Nog even ontopic. Ik heb nogal stuwing in 1 borst. Is het aan te raden om - aangezien I. het niet helemaal weg kan drinken volgens mij - te kolven? Of toch zoveel mogelijk door veel aan te leggen op te lossen?

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 11:00 schreef Nielsch het volgende:
'Borstvoeding zwaar overschat'

http://www.telegraaf.nl/g(...)ar_overschat___.html



Op lange termijn maakt het dus geen drol uit en hebben borstvoedingskinderen vaker astma.

Anyway, ik moet mijn vrouw even helpen... ze is bijna klaar met borstvoeden. Ajuus

Ik ben er mooi klaar mee. . Gisteren was namelijk ook in het nieuws dat 45+ vaders meer kans hebben op kinderen met een psychiatrische aandoening zoals autisme. En de vader van mijn kind is bijna 47.
Sowieso is het statistisch gezien al heel wat dat ik met mijn 38 jaar zomaar een helemaal gezond kind op de wereld heb gezet zonder enige complicatie of vruchtbaarheidsproblemen.
Kortom, het zal allemaal wel...

Overigens vind ik de onderzoekster niet bepaald objectief overkomen en dat maakt ook dat het hele onderzoek op mij nogal vervelend overkomt. Als je kennelijk zo graag iets wilde bewijzen, dan ben je meer maatschappelijk bezig dan wetenschappelijk.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 13:13 schreef Nielsch het volgende:

[..]

Wij hebben sinds een week een tweede en hebben nu alweer diverse weekendjes weg gepland staan zonder kinderen voor deze zomer. Heerlijk is dat. Snap persoonlijk nooit waarom bepaalde jonge ouders dat zichzelf ontzeggen.

Voor ons voelt dat niet als ontzeggen . Met kind kan je ook prima weekendjes weg. Inmiddels is mini 20 maanden, en zou ik het eventueel een optie vinden. Maar niet per se noodzakelijk voor onze relatie of zo.

@Vanyel: misschien is het ook kind-afhankelijk, maar als opa & oma bijvoorbeeld 's avonds oppasten en hij werd wakker, was hij helemaal in paniek. Terwijl hij ze heel goed kent. En aangezien hij bijna nooit een nacht doorslaapt, zou hij dat 's nachts ook hebben. Midden in de nacht zijn alleen mama en (in mindere mate) papa goed.

In het algemeen: een baby herkent al heel snel zijn ouders en die zijn toch het meest vertrouwd voor hem. De wereld is al zo overweldigend, zeker de eerste 3-6 maanden, ik zou hem daarom nooit zijn veiligste haven willen 'afnemen'. Hoe goed anderen ook voor hem kunnen zorgen en hem kunnen troosten.

Dit artikel verwoordt ook goed wat ik bedoel: http://babycalmblog.com/2(...)ppy-in-your-arms-30/

Waarbij ik dus denk dat de eigen ouders toch altijd vertrouwder zijn, omdat hij die het eerst kan herkennen (geur, stem).

Bedankt voor de link, Phaidra.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 13:17 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Als ik nu kijk naar hoe het gaat met I. dan merk ik dat zij eigenlijk het liefst bij mij wil zijn nu. Liever ook dan bij haar vader. Ik kan haar ook beter troosten. Toch wil ik dat mijn vriend - dat wil hij zelf uiteraard ook - ook een goede band en hechting met haar krijgt en dus laat ik haar soms bewust aan hem over. Ook ben ik al een paar keer twee uurtjes van huis geweest. Is dat dan ook niet een beetje hetzelfde idee?

Een kind wil altijd bepaalde zaken niet of liever niet, maar je kunt dat toch ook een beetje sturen en aanleren? Ik geloof dat ik het ook fijn vind dat mijn kind zich gaat hechten aan andere mensen.

Ik wil niets bekritiseren hoor, probeer alleen mijn eigen gevoel en standpunt hierover te bepalen eigenlijk. .

Nog even ontopic. Ik heb nogal stuwing in 1 borst. Is het aan te raden om - aangezien I. het niet helemaal weg kan drinken volgens mij - te kolven? Of toch zoveel mogelijk door veel aan te leggen op te lossen?

Dat is ook belangrijk inderdaad. Maar ik vind overdag toch iets anders dan 's nachts. Ik werk ook gewoon sinds mini 4 maanden is en in al die tijd heeft hij denk ik 3x gehuild toen ik wegging. Echt eenkennig is hij nooit geweest, maar hij slaapt heel onrustig en heeft dan zijn ouders nog nodig. Dat wil ik hem kunnen bieden.

Ik kan me ook best voorstellen dat anderen hier anders over denken hoor!